Vlammende Schoonheid
Burgemeester Korthals-Altes (rechts met hoed) helpt de Markelosche jeugd bij het aansteken van
de stroopop, waarmede het traditioneele Paaschvuur te Markelo ontstoken werd
Het nieuwe Feyenoord-stadion te Rot
terdam is Zaterdag officieel door den
vertegenwoordiger van H. M. de Ko
ningin, jhr. mr. De Beaufort, geopend.
Het doorknippen van het lint
Een overzicht van
de geweldige
drukte, die er op
het vliegveld Ypen-
burg heerschte
tijdens de demon
straties metdiverse
vliegtuigen, die op
den2enPaaschdag
werden gegeven
Mr. F. J. D. C. Egter van Wissekerke,
wien op zijn verzoek eervol ontslag
verleend is als burgemeester van Brielle
Jeugdige charme op het mandoline-concours, dat, uitgeschreven door hei
mandolinegezelschap „Aeoline", 2e Paaschdag te Rotterdam is gehouden
Te Alkmaar zijn Maandag (2e Paasehdag) motorwedstrijden gehouden. Wij
geven hierboven een foto van den start van de 350 c.c.-motoren
Spelmoment uit den voetbalwedstrijd P.S.V. Be Quick om het kampioenschap van Neder
land, welke 2e Paaschdag te Eindhoven is gespeeld, en waarin P.S.V. een 4 0 overwinning
wist te behalen
Op Waalsdorp te den Haag zijn gedurende de Paaschdagen
hockeywedstrijden gehouden, waaraan verschillende buiten-
landsche clubs deelnamen. Dat het er somstijds „heet"
toeging, bewijst bovenstaande foto
FEUILLETON
Waar het Kngelsch van
TEMPLE BAILS.
(Nadruk Verboden.)
43)
In zoo'n kamer zou hij hebben willen wonen
als hij met Marty getrouwd was. Zij hadden
er dikwijls over gepraat
Even later bracht Nogi een paar blinkend
gepoetste zilveren kandelaars binnen en ging
weer weg. Nogi had het erg druk. De kok was
ziek en nu moest Nogi het, werk voor twee
doen. Vandaar zijn vergeetachtigheid.
Rickey lag met gesloten oogen in zijn leu
ningstoel aan Marty te denken. Een zacht Mei-
windje kwam door het open raam en blies
koelte over zijn voorhoofd. Ook een zonne
straal viel door het open raam naar binnen en
scheen juist op één van de kandelaars, die Nogi
ihad binnengebracht.
Toen Rickey zijn oogen opende, volgden zij
den zonnestraal. Hij keek en keek weer. Toen
richtte hij zich op en er ontsnapte hem een
scherpe uitroep. Ginds op den schoorsteen
mantel stonden de welbekende kandelaars
de kandelaars, die Virginia had willen bewa
ren en die hij letterlijk voor haai- neus had
verkocht! En plotseling begreep Rickey, wat
er was gebeurd. Hij bevond zich in het apparte
ment van Michael McMillan! Die boeken wa
ren Michael's boeken en het bed waarin hij
zooi,-na gelegen had. was Mi-'haelV bed.
Nogi kwam haastig naar binnen om zijn
misstap goed te maken, maar zag dat het al te
laat was. In al die jaren van conscientieuse
plichtsbetrachting was dit zijn eerste fout. Hij
had de instructie gekregen de kandelaars niet
in de kamer te brengen, zoolang als mr. Far-
quhar er was. En nu stelde de zieke mijnheer
hem allerlei vragen!
Toen Nogi Michael een uur later zag, zei hij
Ik heb vergeten. Ik kandelaars in de ka
mer brengen en zieke mijnheer het merken.
Hij mij vragen of hier woont mr. McMillan.
Ik zeggen niets. Zijn zuster komen en zegt
hem.
Toen Michael de eetkamer binnenging, die
aan de bibliotheek grensde, hoorde hij Rickey's
stem.
Ik blijf hier geen minuut langer, Jinny.
Als ik aangekleed ben, zal ik een, taxi laten
roepen.
Maar waar wil je heengaan?
Dat kan me niet schelen. Naar de maan
voor mijn part.
Michael kon hen nu zien: Rickey in zijn
grooten stoel, Virginia met een wanhopig ge
zichtje voor den haard. Haar stem klonk ge
broken
Rickey, lieveling, als je weggaat ga ik
met je mee.
Toén trad Michael binnen. Hij hield zijn
hoofd hoog opgeheven, en verontwaardiging
straalde uit zijn oogen. Hij ging dadelijk naast
Virginia staan.
Wat heeft dit te beteekenen? vroeg hij
en sloeg zijn arm om haar heen. Zij verwel
komde hem met een dankbaar lachje, terwijl
Rickey zei
Dus je dacht, dat je me voor den gek kon
houden. McMillan?
Michael keek hem aan. maar zijn oogen wa
ren niet hard meer.
Hel ieek ons hiei beter voor je dan in het
ziekennuïs, Farquhar
Als ik het geweten had, dat dit jouw huis
was, dan was ik nog liever ginds op het
zolderkamertje gebleven
Op het zolderkamertje, waar je zus tel
dagen en nachten gezwoegd heeft om het werk
te doen, dat jij had behooren te doen! Ja,
misschien hadden we je daar wel moeten laten,
Rickey.
Virginia wilde zich van hem losmaken, maar
Michael liet haar niet gaan.
Neen, zei hij, hij moet maar eens de waar
heid hooren. Als hij gaat, dan gaat hij alleen.
Jij gaat niet met hem mee.
Er heerschte even stilte, toen verborg Virgi
nia haar gezicht tegen zijn schouder.
Dus jij geeft haar bevelen! barstte Rickey
uit.
Het zijn in ieder geval betere bevelen
dan de jouwe, vind je niet?
Michael zei het kalm en Rickey wist er niets
op te antwoorden.
Wat bedoel je? gooide hij er tenslotte uit.
Jij hebt altijd alles van haar geëischt. Je
hebt nooit aan haar geluk gedacht en ook
nu denk je er niet aan. Je denkt alleen maar
aan je eigen gekwetste ij delheid. Je hebt niets
tegen mij als die eene grief, dat ik je de waar
heid heb gezegd over „Vlammende Schoon
heid" dat het je talent niet waard was. Dat
wist je zelf ook, dat weet je nu zeker!
De onbarmhartige stem sneed door den bol
ster van Rickey's verwaandheid heen en dwong
hem te luisteren.
Je weet het immers, nietwaar, dat het je
talent oneer aandeed?
Rickey klemde zich aan het woord vast.
Dus je denkt dat ik talent heb?
Van een bepaald soort. ja.
Wat bedoel ie met ..van een bepaald
soort"?
In het genre van dichterlijke fantasie.
Zooiets als je nu met Mary Lee aan het maken
bent.
Heeft zij jou ons stuk laten zien?
Ja.
Hoe waagt ze het!
Zijn wangen gloeiden.
•—Het is prachtig, beter dan je zelf vermoedt
misschien.
Meen je dat? vroeg hij ademloos.
Ja.
Rickey leunde plotseling achterover en sloot
zijn oogen. Hij had een visioen van een heele
zaal vol menschen, die applaudisseerden, al
len, behalve één, die haar in haar zilveren ge
waad zat en op hem neerkeek. En hij lachte
in haar gezicht. En het publiek riep: De
schrijver! De schrijver! en wierp bloemen
naar hem.
Toen hij tot zichzelf kwam, lag hij weer on
der den purperen hemel, en alleen de verpleeg
ster was bij hem.
Wat is er gebeurd? vroeg Rickey.
U bent flauwgevallen, verklaarde de ver
pleegster en hij voelde zich opgelucht, dat zijn
zwakte hem van de noodzaak om zich met
Michael te verzoenen, gered had. Hij had niet
veel zin om naar het zolderkamertje terug te
gaan. En wat had Michael ook weer gezegd?
„Het is prachtig, beter dan je zelf ver
moedt misschien".
En van McMillan kon je de waarheid ver
wachten.
Toen Michael den volgenden morgen binnen
kwam, tegen hem glimlachte en zei: Laten
we maar weer goede vrienden zijn. had hij
hem en Virginia een hand toegestoken. In
ieder geval beteekende Michael wat in de lite
raire wereld en als Jinny's man kon hij hem
van veel nut zijn.
Even later bekende hij:
Het spijt mij, dat ik het boek heb ver
brand,
Maar je hebt het niet verbrand.
Wel waar. Ik heb het in de kachel ge
stopt.
Er zijn maar een paar bladzijden vernie
tigd, maar ik had er doorslagen van gemaakt.
En ben je van plan het te publiceeren?
Niet zonder jouw toestemming.
Rickey keek naar den purperen hemel en
dacht over het geval na. Hij voelde zich in alle
opzichten op zijn gemak en hij was het middel
punt van de situatie.
Publiceer het dan onder Virginia's naam
en dien van mij! riep hij tenslotte. Zij heeft
het wél verdiend.
Maar ik wil mijn naam er niet op heb
ben Rickey.
Het moet!
Zij wil het heusch liever niet, kerel, zei
Michael. Het is genoeg voor haar te weten,
dat ze je geholpen heeft.
In de dagen, die daarop volgden, werden er
plannen gemaakt voor het huwelijk van Virgi
nia en Michael. Hoe eerder, hoe beter, vond
iedereen. Virginia zou eerst naar Annapolis
gaan om het huis in orde te laten brengen
voor haar vader en moeder. Daarna zou zij
trouwen en met Michael naar het buitenland
gaan. Rickey ging naar Tante Molly om goed
aan te sterken en Mary Lee zou met hem mee
gaan. Het zou een prachtige gelegenheid zijn
om hun plannen voor hun artistieke toekomst
samen verder uit te werken had Michael ge
zegd.
En jullie zult altijd het gezond verstand
van tante Molly als tegenwicht hebben voor
jullie artistieke extases.
EINDE
