A*
IBIS SHAG
DELFTSCHE
SLAOLIE
INDANTHREN
STOFFEN
KARPETTEN
Dobbelmann
lekker... man!
Bem.J.v.Liemt
Gr. Houtstraat 67
H.D.'Vertellini
Buitenbijti
Nederland aan den
arbeid
DONDERDAG 29 APRIL 1937
H A A RLE M'S DAGBLAD
5
Onze est-Indische Koloniën.
lezing Tan Mr. Dr. F. L. 3. van Haarsn.
In hotel de Leeuwerik hield de afd. Haar
lem van het Nationaal Jongeren Verbond
gisteravond een bijeenkomst, waar als spre
ker optrad mr. dr. F. L. J. van Haaren. bur
gemeester van Schiedam, oud-hoofdbestuurs
ambtenaar van Suriname.
De voorzitter der afdeeling Haarlem, de
heer P A. J. van Kessel heette alle aanwezi
gen en in het bijzonder mr. dr. Van Haaren
hartelijk welkom en hoopte dat deze dezen
avond er toe zou bijdragen om de kennis van
de West-Indische koloniën te doen toene
men.
Mr. dr. Van Haaren hield hierna aan de
hand van verschillende lichtbeelden een zeer
interessante causerie over onze West-Indi
sche koloniën.
Suriname is bijna 4% maal zoo groot als
Nederland en telt slechts 162.000 inwoners,
waarvan er 62.000 in Paramaribo wonen.
Slechts 1 pet. van dit uitgestrekte land is
in cultuur gebracht. Over de toekomst van
Suriname dat onze schatkist elk jaar
f 3.000.000 kost staat men in sommige
kringen zeer sceptisch. Spr. was echter van
meening dat onder kundige leiding en met
een weloverwogen plan. wat de in cultuur-
brenging aangaat, er voor Suriname nog ze
ker een toekomst bestaat.
Het bestuur wordt uitgeoefend door een
gouverneur bijgestaan door een Raad van
Bestuur, bestaande uit zes leden. Er bestaan
verschillende departementen, precies zooals
in het Moederland.
De militaire bezetting bedraagt 200 man
en bestaat uit Neaerlandsche infanterie, bo
vendien zijn er nog 200 man inheemsche po-
lit ietroepen.
Spreker legde vooral den nadruk op de va
derlandslievende gezindheid van de bevol
king en vertelde hiervan eenige typeerende
voorbeelden.
De bevolking is zeer gemêleerd, men vindt
er Javanen, Britseh-Indiërs, Chineezen,
Boschnegers en Indianen. Van dezen laat-
sten, de oorspronkelijke bewoners, zijn er
nog slechts 3000 in leven.
De band die Nederland met de Oost bindt
is 'krachtiger dan die met de West. Doch ook
hier maakt onbekend, onbemind.
Spr. hoopte dan ook dat door zijn voor
dracht de bekendheid met Suriname mocht
hebben vermeerderd en dat de belangstelling
voor deze kolonie zal toenemen.
Voorzitter P. J. A. van Kessel dankte mr.
dr, Van Haaren voor zijn boeiende lezing en
sloot de vergadering.
„ZANG EN VRIENDSCHAP" NAAR
NIJMEGEN.
Concert op Zaterdag 29 Mei.
Op Zaterdag 29 en Zondag 30 Mei zal de
Kon. Liedertafel „Zang en Vriendschap" een
bezoek brengen aan Nijmegen, waar Zaterdag
avond 29 Mei een concert zal worden gegeven
in gebouw de „Vereeniging", waaraan mej.
Annie Woud haar medewerking zal verleenen.
Zaterdagmiddag 2 uur vertrekt het koor uit
Haarlem. Zondag wordt na de lunch een groote
rijtoer gemaakt door de mooie omgeving van
de oude keizerstad. Na het diner wordt de
terugreis naar Haarlem aanvaard.
EXAMENS VERPLEGING VAN ZENUW- EN
GEESTESZIEKEN.
Deze examens zijn voortgezet met de ean-
didaten uit Meer en Bosch te Heemstede. De
uitslag is als volgt: Eerste examen 13 candi
dates afgewezen 1, geslaagd: A. van Boe-
schoten, K. Bos, S. Haadsma, J. Koster. H.
Limburg, S. van der Meulen, B. Niemeyer, L. de
Roo. W. F. van Schanke, A. Veenhof, K. Vene-
ïna, W. Th. Verbeet.
Tweede examen 11 candidates afgewezen
geen, geslaagd: F. Bakker, B. G. van Berkel,
H. Bosscher, E. O. van den Brug, J. J. van Eyk,
C. Lohman, R. Chr. van Ommering, L. Osinga,
D. Smit. W. Sukkel. G. Vos.
VOOR DEN-
-POLITIERECHTER
Belastingzaken
Het zal iederen motorbezitter bekend zijn
dat hij niet zonder geldige wegenbelasting-
kaart mag rijden en tot dusverre hoorden we
dan ook niet als excuus opgeven, dat de be
keurde niet met de wettelijke bepalingen be
treffende die belasting bekend was. Maar de
redenen of oorzaken, die worden opgegeven
voor het niet voorhanden hebben van de be-
lastingkaart zy'n vele; merkwaardigerwijs
hoorden we nog nooit: ,,Ik had geen trek om
de belasting te betalen" of: „Ik dacht het
er maar op te wagen; werd ik niet aange
houden, dan spaarde me dat een lieve cent
uit." Steeds was het: „Ik was juist op weg
naar het belastingkantoor", of: Ik dacht,
dat ik de kaart in mijn zak had; dan weer:
„Ik wou de motor even probeeren, alvorens
hem te koopen en een was er, die in goed
vertrouwen met den wagen van een ander had
gereden, nadat deze hem gezegd had: Ga je
gang maar 't is altijd goed.
„Wat beteekende dat?" vroeg de politie
rechter en de chauffeur antwoordde: Ja, edel
achtbare, dat is het 'm juist, dat weet ik ook
niet.
Had het hem dan gevraagd.
Ja, edelachtbare, zegt u dat wel, maar hij
zei: ,,'t is altijd goed" en toen ben ik maar
weggereden en heb er onderweg over ge
dacht.
Aangezien de baas er niet was om te zeggen
wat altijd goed was, weten we het niet en is
het mogelijk, dat hij bedoeld had, dat ook
een bekeuring goed was.
En zoo is Let ook. De belasting kent geen
uitzonderingen, maar de rijksadvocaat is niet
zonder mededoogen als hij weet, dat de over
treder arm is, of te voren nog nooit bekeurd
werd voor belastingontduiking, dan wel, wan
neer werkelijk aangenomen kan worden, dat
bij het aantrekken van een ander jasje, de be
lastingpapieren buiten de auto waren ge
raakt. Zoodoende varieeren de eischen nog al
en komen sommigen er met een kleine boete
af.
Maar als blijkt, dat de bekeurde meer dan
eens zijn belastingplicht heeft verzuimd, dan
wordt de eisch hoog. Drie en twintigmaal was
er een al bekeurd en nog nooit was hij versche
nen. Dat werd den rijks advocaat te kras.
Zoo'n vasten klant wilde hij wel eens van aan
gezicht tot aangezicht ontmoeten en daarom
werd verzocht en bepaald, dat de 24e maal
of was het de 25e en dus een soort jubileum?
de bekeurde door de politie moet worden
voorgebracht.
Als we hooren, dat bij veelvuldige herha
ling vaak boeten van f 50 en f 100 worden op
gelegd, dan rijst de vraag of de veroordeelden
geld te veel hebben of dat er hier of daar een
fek is waardoor het riskeeren van boeten ten
slotte' toch nog voordeeliger is dan de wegen
belasting betalen.
VOOR DE PIJP
Rookt IBiS bij voorkeur uil een I BIS-pijp.
Bij Uw winkelier verkrijgbaar.
(Adv. Ingez. Med.)
VEREENIGING „KONINGINNEDAG".
Hieronder volgt een chronologisch over
zicht van de feestelijkheden op Vrijdag 30
April a.s. in Haarlem, ter gelegenheid van
den verjaardag van Prinses Juliana.
IN HET CENTRUM:
89 uur: Muzikale Reveille
10.3012.30 uur: Concert op de Groote
Markt.
10.3011.30 uur: Muzikale ommegang.
11.3012 uur: Muzikale ommegang.
2.305 uur: Kinderoptocht naar- en kin
derfeest in het Gem. Concertgebouw.
2.304 en 46 uur: Concert op de Groote
Markt.
56.30 uur: Muzikale ommegang.
89.30 en 9.3011.30 uur: Concert op de
Groote Markt.
810.30 uur: Muzikale ommegang.
IN HAARLEM-NOORD:
1.305 uur: Kinderoptocht naar- en kin
derspelen op het Gem. Sportterrein, Afd. van
Nesstraat.
78 uur: Muzikale ommegang.
8—^9.45 uur: Openlucht-bioscoop op het
Gem. Sportterrein.
9.4510.15 uur: Vuurwerk op het Gem.
Sportterrein.
IN HAARLEM-OOST:
8.158.45 uur: Muzikale Reveille.
9.3011.45 uur: Kinderoptocht naar- en
kindervoorstelling in het gebouw St. Bavo.
Smedestraat.
23 uur: Plechtige boomplanting op het
Nagtzaamplein. (Op 6 Januari door slechte
weersgesteldheid niet doorgegaan).
4.4.30 uur: Revue- en balletdansen door
de Footlight girls op het Nagtzaamplein.
9ill uur: Openlucht-bioscoopvoorstelling
op de Zomerkade.
IN HAARLEM-WEST:
88.30 uur: Muzikale Reveille.
9 uur: Officieele opening der feestelijkhe
den op het Leidscheplein.
9.15 uur: Zanghulde van 400 schoolkin
deren.
9.3011.30 uur: Kinderspelen in- en voor
de Openbare Scholen 5 en 25 op 'het Leid
scheplein.
34 uur: Kinderoptocht door het kwar
tier.
810 uur: Muzikale ommegang.
Gedurende den geheelen dag van 9 uur
v.m. tot 12 uur n.m. zijn verschillende ver
makelijkheden en ververschingskramen open
gesteld op de Nassaulaan, Ged. Oude Gracht,
Wilsonsplein, Ged. Raamgracht, Zomerkade,
Pretoriaplein, Spaarnhovenplein en Leidsche
plein.
Voorts zal des avonds van 812 uur de
Julianaboom aan het Kennemerplein feeste
lijk verlicht zijn.
Reorganisatie Cultuur Mij der
Vorstenlanden.
Nieuwe maatschappij met ƒ10 millioen
geplaatst kapitaal.
Aan de toelichting der directie van de Cul
tuur Mij. der Vorstenlanden op het reorgani
satievoorstel ontleenen wij het volgende:
Het is ten zeerste in het belang te achten
zoowel van onze vennootschap, als van de
met haar gelieerde maatschappijen zich te
vereenigen tot één nieuwe vennootschap, aan
gezien daardoor de rentabiliteitskansen harer
suikerbedrijven zoo groot mogelijk zullen wor
den. De voor de Java-suiker-industrie zoozeer
gewijzigde omstandigheden leiden tot zooda
nige samenvoeging van belangen.
Voor deze nieuwe vennootschap kozen wij
een opzet, waarbij alle nog geheel of gedeel
telijk in exploitatie te brengen ondernemingen
behoorende tot het concern van onze vennoot
schap en de met haar gelieerde maatschap
pijen zullen worden vereenigd tot een nieuw
gecombineerd productie-apparaat, en zulks op
basis van Java-oogsten van 1.500.000 tons,
waarop ook de Nederlandsch-Indische Suiker
wetgeving van 1936 is ingesteld.
Deze opzet is in overeenstemming met het
systeem van bedoelde Suikerwetgeving, waar
in ondernemingen als die toebehoorende aan
de met ons gelieerde maatschappijen niet zijn
beschouwd als zoogenaamde „alleenstaande"
ondernemingen, omdat is uitgegaan van het
denkbeeld, dat tusschen deze ondernemingen
en onze maatschappij zoodanige banden be
staan, dat onder den drang der omstandig
heden tot combinatie-vorming zou zijn over
te gaan.
Bovendien is de door ons gekozen opzet In
overeenstemming met de verwachtingen, die
binnen afzienbaren tijd in redelijkheid van de
afzetmogelijkheden voor Java-suiker zijn te
koesteren.
Bedoelde fusie met andere ondernemingen
brengt mede. dat ook deze maatschappij haar
geheele bedrijf in de op te richten nieuwe ven
nootschap zal dienen in te brengen, en zulks
in evenredigheid met de overige fusionneeren-
de ondernemingen, d.w.z. elk der samenstel
lende ondernemingen zal deelnemen In het
kapitaal der nieuwe vennootschap in verhou
ding tot het belang, dat zij voor de nieuwe
vereenigde onderneming heeft.
In afwachting van de vaststelling van de
juiste bedragen, waarvoor elk der fusioneeren-
de ondernemingen in de nieuwe vennootschap
zal deelnemen, heeft het thans aan de verga
dering gedane voorstel de strekking, dat onze
maatschappij het initiatief neemt tot de op
richting eener naamlooze vennootschap, die
den naam zal dragen van „Vereenigde Vorsten-
landsche Cultuur-Maatschappij N.V.".
Deze vennootschap zal een maatschappelijk
kapitaal hebben van f 12.500.000, waarvan, na
den inbreng der fusioneerende maatschappijen
en van nieuw kapitaal, f 10.000.000 zal zijn ge
plaatst en volgestort.
PERSONALIA.
Voor het examen voor apothekers-assistente
slaagde te Amsterdam mej. A. F. de Graaff,
Bentveld.
Wij etaieeren gedurende
de B. E. L.-Week
en een pracht collectie
CALVÉ- KWALITEIT
(Adv. Ingez. Med.)
OUDERAVOND SCHOOL 33.
Dezer dagen werd een ouderavond gehouden
in school 33. Na opening door het hoofd der
school, den heer Coevoet deelde de voorzitter
der oudercommissie, de heer A. T. Grooten-
boer, een en ander mede betreffende de kas
gelden, waarna de heer Kooiman een boeiende
causerie hield over Esperanto.
Met belangstelling volgden de vele aanwezi
gen het gesprokene, waarna enkele vragen
naar genoegen werden beantwoord.
Mevr. v. d. GootMauritz bracht na de
pauze op korte, treffende wijze het huishoud-
onderwijs onder de belangstelling, waarna een
aardige propagandafilm vertoond werd.
De heeren Grootenboer en Vlaskamp, resp.
voorzitter en secretaris werden bij acclamatie
herkazen, terwijl de heer Van Brussel als
nieuw lid aan het bestuur werd toegevoegd.
Na enkele interessante mededeelingen door
het hoofd der school kwam de rondvraag aan
de orde, waarvan geen gebruik werd gemaakt.
(Adv. Ingez. Med.)
AANRIJDING.
Woensdag reed dokter J. G. M. v. W., arts
te Heemstede op den Bloemendaalschenweg
van Overveen in de richting Bloemendaal. Bij
den Parkweg was de heer v. W. juist een paard
en wagen gepasseerd, waardoor hij eenigszins
links van den weg reed. Juist op dat oogenblik
kwam een auto uit den Parkweg, die ook wat
links hield. Een botsing was, ook omdat beide
auto's tamelijk snel reden, onvermijdelijk.
Beide auto's werden zóó ernstig beschadigd,
dat zij moesten worden weggesleept.
De inzittenden kregen geen letsel.
De burgemeester nam een foto van de si
tuatie.
40e JAARVERGADERING A.N.B.B.C.S.
Verbetering in den toestand van het
bakkersbedrijf.
Dezer dagen werd de 40e jaarvergadering van
den algemeenen Ned. bond van arbeiders in
het bakkers-, chocol.- en suikerbewerkingbe-
drijf gehouden.
De voorzitter opende de vergadering en
sprak er zijn spijt over uit, dat deze vergade
ring maar matig bezocht was.
In zijn mededeelingen memoreerde spreker
het vele werk dat de laatste maanden is ver
richt om het bakkersbedrijf, dat in een chaos
dreigde onder te gaan, te redden.
Dank zij de prachtige samenwerking tus
schen patroons- en gezellenorganisaties, is de
toestand in het Haarlemsche Bakkersbedrijf
echter veel beter geworden.
De notulen werden hierna voorgelezen en
zonder op of aanmerkingen goedgekeurd. Het
zelfde gold ook voor het jaarverslag van den
secretaris en het financieel verslag van den
penningmeester. Beiden werd dank gebracht
voor hun accurate werk.
Het volgende punt van de agenda was be
stuursverkiezing.
Aftredend waren de le en 2e voorzitter, die
beiden bij acclamatie werden herkozen. Tevens
moest in de functie van een commissaris wor
den voorzien door het aftreden van den heer
Jac Bergman, die deze functie meer dan 17
jaar had waargenomen. Op zeer hartelijke
wijze werd Bergman dank gebracht voor het
vele, door hem voor de organisatie verrichte
werk,
De controle-commissie bracht verslag uit
van haar bevindingen en deelde mede, dat de
bescheiden van den penningmeester prima in
orde waren. Hem werd dank gebracht voor het
uitstekende beheer der afdeelingsgelden.
Na de leden opgewekt te hebben propaganda
te maken voor de organisatie en deel te nemen
aan de 1 Mei betooging, sloot de voorzitter
de vergadering.
La Bella Veneziana
Door J. P. BALJé.
il Franken was een romantisch man.
Hij hield van alles wat een beetje ge
heimzinnig was, werd altijd hevig aan
getrokken door het ongewone, was dol op rei
zen, en had, ofschoon hij al dertig was, zijn
H.B.S.-idealen omtrent meisjes ongerept we
ten te bewaren.
Had Wil eenige eeuwen vroeger geleefd, dan
was hij vermoedelijk boekanier geworden, of
kruisridder, in ieder geval had hij een leven
vol avontuur gekozen. Nu had hij een solide
betrekking op een degelijk kantoor, met een
behoorlijk inkomen, en het avontuur zocht hij
in de zomermaanden, als hij met vacantie naai
de vreemde steden ging, die hij gedurende de
wintermaanden op het witte doek bewonderd,
of waarvan hij hooggestemde tijdschriftartike
len over gelezen had.
Zoo was hij dan nu naar Venetië gegaan.
Jarenlang had hij het plan gekoesterd, het ro
mantische Venetië te bezoeken, en zelfs toen
zijn financiën hem in staat stelden, aan dat
plan uitvoering te geven, had hij het nog weer
enkele malen uitgesteld, omdat hij zijn harte-
wensch niet al te vlug wilde bevredigen. Dit
jaar was het hem te sterk geworden, en zoo
zat hij dus in Venetië.
Toen hij er nog maar een paar dagen was,
had hij haar al gezien, dat tengere, knappe
meisje, met die zachte, goede oogen, dat met
een zangerig geluidje ..Schóne Coralli, Schóne
Coralli", kon zeggen. Haar slanke vingertjes
speelden dan met de kleurige kraien, haar
roode lipjes in het wat bleeke gelaat waren
even in een glimlachje geopend, en haar zwarte
oogen blikten hoopvol naar de vreemdelingen
op. Het was geen wonder, dat Wil haar al heel
vlug opmerkte, want zij was iemand die sprak
tot zijn zin voor romantiek, in haar schamele,
maar toch nette, propere kleeren, die ze zelfs
nog met eenige zwier wist te dragen. Ze was
overal, waar vreemdelingen kwamen, en Wil
ontmoette haar op zijn zwerftochten door de
nauwe, pittoreske winkelstraatjes, op de Ponte
di Rialto, op de Riva degli Schiavoni, maar
vooral op de Piazza San Marco. Daar liep ze
dan langs de terrassen en ze bood, zonder op
dringerig te zijn, haar bonte kralen te koop
aan.
Andere vreemdelingen uit Wil's hotel had
den hem verteld, dat ze „La bella Veneziana"
eenoemd werd, en datze in Venetië een beken
de figuur was. En toch scheen niemand pre
cies te weten wat voor meisje ze eigenlijk
was. Sommigen zeiden, dat ze al schatrijk
moest zijn, want dat ze haar kralen grif wist
te verkoopen, dank zij haar lief gezichtje, an
deren beweerden dat ze al vele goede huwelij
ken had kunnen doen met rijke vreemdelin
gen, maar dat ze Venetië niet wilde verlaten,
weer anderen meenden te weten, dat ze een goed
betaalde betrekking had bij de grootste der vele
glasfabrieken, die Venetië telde, voor welke ze
dan de kralen aan den man zou brengen.
Dat alles wekte Wil's nieuwsgierigheid. Mis
schien kwam er ook bij, dat hij, precies als in
zijn H.B.S.-tijd, een schuchtere verliefdheid
in zich voelde opkomen, voor dat teere, fragiele
meisje dat hem vooral zoo aantrok door haar
natuurlijke gratie en den innigen blik van haar
donkere oogen. De romantische sfeer van de
lagunenstad wakkerde dit nog aan, en soms
kon hij een uur lang op een oud, verweerd
bruggetje staan droomen, starend naar een
smal, donker kanaaltje, waar zoo nu en dan
stil een gondel doorgleed. Dan hoorde hij niet
den roep van de gondeliere, die maar door
gingen hun Gondola, góndolauit te krij
ten, noch lette hij op de tallooze uitnoodigin-
gen: „Glass Factories, Glasfabrik", waarmede
men hem naar één der vele glasblazerijen wilde
lokken, om hem daar de even fraaie, als kost
bare producten aan te smeren, maar hij dacht
aan het aardige Italiaansche verkoopstertje
van „Schóne Coralli" (waarom gebruikte ze
toch steeds dat Duitsche woord „Schóne", zeker
voor de vreemdelingen?) aan „La bella Vene
ziana". die zoo erg op Wiesje van Santen leek,
z'n groote liefde van de H.B.S., die hij alleen
maar van uit de verte had durven bewonderen.
Gisteren had hij een snoer kralen van haar
gekocht. Ze stond bij Santa Maria delle Sa
lute, die hij juist bezichtigd had, en ze had
een kleur gekregen, toen hij haar inplaats van
de vijftien lire, die ze vroeg, twintig lire had
gegeven. Heel erg rood was ze geworden, en ze
had zich gehaast, hem vijf lire terug te geven.
Toen was ze heel snel op een vaporetto toege-
loopen, die juist aankwam, en ze was verdwe
nen. voor hij van zijn verwondering bekomen
was. Ze was wel heel vreemd, „La bella Vene
ziana". en hij moest glimlachen, als hij aan de
kellners van de Piazza San Marco dacht, die
een zekere virtuositeit aan den dag legden in
het steeds maar weer bedenken van nieuwe
trucjes bii het verkeerd teruggeven van geld!
Vanmorgen had hij boven op de Campanile,
den hoogen uitkijktoren, genoten van het
schitterende gezicht, dat hij over Venetië had,
toen hij haar weer als een minuscuul wezentje
over de Piazza San Marco zag loopen. Hij had
zich naar beneden gehaast, maar toen hij op
het groote plein kwam, was ze er niet meer.
Den heelen morgen had hij rondgedwaald, en
hij had haar niet gevonden. Misschien was ze
naar het Lido, daar ging ze ook wel een enke
len keer heen. Er was onrust in hem, zonder
dat hij zich kon verklaren waarom. En toen,
plotseling, in een heel nauw. vuil steegje, stond
hij tegenover haar. Zij zag onnatuurlijk bleek,
en haar toch al zoo groote oogen, schenen nóg
grooter. Ze leunde tegen den muur en het
drong tot hem door. dat ze zich niet goed moest
voelen.
Hij ondersteunde haar, en ze wees hem haar
woning. Even rilde hij, toen hij het donkere
gat zag, waar de trap moest zijn. O, zeker.
Venetië was heel erg romantisch, maar als als
je in zoo'n hol woonde, verdween er veel van
die romantiek. Hier kwam zeer zeker nooit één
streepje zon.
In een klein kamertje, nauwelijk schemer
achtig verlicht door een vierkant gat, dat geen
venster mocht heeten, scheen „La Bella Vene
ziana" te wonen. Drie kinderen van 5 tot 10
jaar, zaten stil in een hoekje, een meisje van
misschien twaalf jaar was aan het vegen. Een
zwarte poes, zóó mager, als Wil nog nooit in
zijn leven gezien had, kwam spinnend op hen
toegeloopen.
„La bella Veneziana" bleek ziek te zijn. Ze
had koorts, en Wil wist niet goed, wat te be
ginnen. Maar het zusje van 12 was al weg, en
kwam even later thuis met pillen. Ze scheen
zooiets al meer te hebben meegemaakt.
Van dit kleintje hoorde Wil ook de droeve
historie. Moeder was gestorven, vader al jaren
geleden verdwenen. Marietta „La bella Vene
ziana", zorgde nu voor de broertjes en zusjes.
Ze mocht coralli verkoopen voor een klein fa
briekje en voor ieder snoer, dat ze verkocht,
kreeg ze een halve lire. O. zei de kleine on
schuldig, Marietta zou heel veel meer hebben
kunnen verdienen, had ze gehoord, maar wilde
niet, ze was trotsch, en ze hadden genoeg voor
hun vijven en de poes, waarvan Marietta zoo
heel erg hield. Als nu Marietta maar niet te
lang ziek was, want dan werd het heel naar.
net als de vorige keer, toen ze geen geld meer
hadden
Toen had Wil eens geglimlacht, en hij had
even gekeken naar Marietta's koortsachtig
gloeiend gezichtje, waarin de oogen nu geslo
ten waren. En een heel teeder gevoel had zich
van hem meester gemaakt. Het kleine zusje
had hij tweehonderd lire gegeven, en gezegd,
daar goed voor te zorgen, en niet te vertellen,
dat hij ze gegeven had, als Marietta wakker
werd.. Toen was hij weggegaan.
Nu stond hij op het bruggetje te soezen.
Een dag eerder zou hij Venetië moeten verla
ten, in verband met die tweehonderd lire, en
hij had het gevoel, dat hij een dwaas was.
En desondanks voelde hij zich nu toch even
gelukkig als destijds, toen hij het gewaagd had,
Wiesje van Santen een bouquet roode rozen te
zenden op haar verjaardag, en hij gezien had,
dat zij één van zijn rozen op de borst droeg
Hij zou Venetië verlaten, zonder „La bella
Veneziana" terug te zien, en in zijn hart zou
hij de zoete herinneringen meedragen aan een
wonderschoon, wonderlief Italiaansch meisje,
dat zoo dapper voor haar vier broertjes en zus
jes zorgde, levend in armoe, maar als een fijne,
ongerepte bloem....
WENSCHEN IN ZAKE STEUN
REGELING.
Te Utrecht is een buitengewoon druk be
zochte vergadering gehouden van het R.K.
Werkliedenverbond. De heer H. J. Kuiper, ver-
bondsbestuurder, hield een inleiding over de
wenschen der katholieke arbeidersbeweging in
zake de steunregeling.
Dé huidige omvang van de werkloosheid,
aldus spreker, alsmede haar lange duur, met
daarnaast de nog betrekkelijk zwakke en
moeilijke positie van het bedrijfsleven wetti
gen eenerzijds niet de veronderstelling, dat
binnen zeer afzienbaren tijd een einde aan de
werkloosheid zal zijn gekomen en dat ander
zijds een zoodanige afdoende wettelijke rege
ling van de werkloosheidsverzekering zal kun
nen worden getroffen, dat de steunregeling
voor de werklooze arbeiders zal kunnen wor
den gemist. Wel wordt verwacht een opleving
van de bedrijvigheid en vermindering van
de werkloosheid als gevolg van de al of niet
gezond zijnde opgaande conjunctuurgolf, die
in de wereld valt waar te nemen en van de in
ons land sedert October 1936 gewijzigde
monetaire verhoudingen. Met deze realiteit
voor oogen dient de katholieke arbeidersbe
weging alles er op te zetten, zeide de heer
Kuiper, om te voorkomen, dat de zorg voor de
valide onvrijwillig werklooze arbeiders op den
duur ontaarden zou in armenzorg. De hui
dige regelingen dienen z.i. op grond van
sociale overwegingen op tal van onderdeelen
te worden herzien en verbeterd.
In Nederland moet, naar spr.'s meening,
evengoed als in Engeland is geschied, de
steunregeling bij de wet worden geregeld,
waarbij aan de onvrijwillig valide werklooze
arbeiders een recht op steun wordt verleend
tot redelijke en menschwaardige instandhou
ding van zichzelf en hun gezinnen.
De vergadering vereenigde zich met de door
den Inleider ontwikkelde opmerkingen en ver
langens.
ti Het allernieuwste!
Ceta-Bever „Buitenbi jts*7 Kan
tegen regen en zonneschijn!
Dekt met één maalGroen, geel,
oranje, bruin, rood, wit en blauw.
Smeert geweldig uit! Prachög-
mooi, veel gemakkelijker en goed-
kooper. Vernietigt alle schimmels
en bacteriën. Frissche, pittige geur!
Ceta-Bever
y2 K.G. BUS 55 CT. -1 K.G. BUS 90 C
Voor landhuizen, mcelen, schuren, schuttingen
hokken en hekken.
(Adv. Ingez. Med.)
F1LMNIEUWS
Vlotte film'
reportage
Nederland heeft, volgens de getallen welke
in dit filmpje verwerkt zijn, 500.000 werkloo-
zen. Misschien zijn het er op dit oogenblik
wat minder, maar dat doet er weinig toe. Het
is niet de bedoeling geweest, te laten zien, dat
er zooveel werkloosheid in ons land heerscht.
Dat kan men overal om zich heen zien. Het
is in tegendeel de bedoeling geweest, te laten
zien, wat er nog wèl gebeurt, wat er wèl tot
stand komt en reeds gekomen is, en ook, wat
er gedaan wordt om het lot van hen, die dopr
de werkloosheid getroffen zijn, een weinig
lichter te maken.
Fabrieken zijn gesloten, de schoorsteenen
rooken niet meer, de kranen staan werkloos op
de werven, de schepen liggen doelloos in de
havens en de werkloozen dwalen doelloos door
de straten der stad. Is er dan geen nuttige
bezigheid voor deze honderdduizenden?
De film vraagt het, en geeft ook zelf het
antwoord. Een vlotte reportage, van ontgin
ningen, in het veen en op de heide, werkkam
pen. ergens op de Veluwe, werkplaatsen, waar
een vak geleerd, of het geleerde onderhouden
kan worden.
Op de akkers golft het graan, de maaiers
komen, machtige figuren tegen transparante
wolkenluchten.
Maar de film neemt ons mee. Nieuwe plan
nen worden gemaakt. De Maas zal verder ge
normaliseerd worden, andere objecten zullen
worden uitgevoerd.
Dan toont de film ons, wat gedurende de
laatste vijftien jaar reeds tot stand kwam, ge
deeltelijk voor de crisis. De afsluitdijk werd
voltooid, rijks- en provinciale wegen werden
aangelegd, groote Maaswerken uitgevoerd,
IJmuiden kreeg de grootste schutsluizen van
Europa, spoorwegen werden aangelegd of ver
beterd, bruggen werden gebouwd, kanalen ge
graven.
De film toont het ons, met duidelijke, on
opgesmukte beelden, met nuchtere, ronde ge-,
tallen.
En de conclusie? Ook die geeft de film ons
zelf: „De regeering doet wat menschelijkerwijs
.gedaan kan worden om den arbeider produc-
i tieven arbeid terug te geven,"
Deze film, die bedoeld is als aanvulling op
het onlangs met steun van het ministerie van
Sociale Zaken uitgegeven boek „Het werkende
land", werd vervaardigd door de Profilti-
maatschappij in den Haag, en is voor een deel
samengesteld uit de bekende journaals van
deze maatschappij.
De film wordt van Vrijdag a.s. af in het voor
programma van het Rembrandttheater vei*-
toond.
