REMBRANDT 3 Het jubileum der H. H. V HUURT UW PRIMO DINSDAG 11 MEI 1937 I-IAARLEM'S DAGBLAD 8 Een drukbezochte receptie. Zeer geslaagde feestavond. Gisteren was het 45 jaar geleden dat de Haarlemsche Handelsvereeni- ging werd opgericht. Een gébeurte-, nis, die het 'bestuur gemeend had, ■niet onopgemerkt te mogen laten voorbijgaan en met een druk be zochte receptie en een uitstekend geslaagden feestavond in den Stads schouwburg werd herdacht. De receptie. Van drie tot vijf uur hield het bestuur een receptie in café-restaurant Brinkmann, waar vele autoriteiten en vooraanstaande perso nen uit den Haarlemschen Middenstand van hun belangstelling en medeleven in deze, voor de PLH.V. zoo belangrijke gebeurtenis blijk gaven. Onder de aanwezigen merkten wij op: de heeren C. ten Boom en F. H. Smit, den heer C. S. Th. van Gink, dir. Haarlem's Bloei, mr. Th. Westerwoudt, dirrecteur van de Spaarne Bank, den .heer R. Peereboom, dir.-hoofdredacteur Haarlem's Dagblad, de heeren Gunter en Schafer, namens Horeeaf, den heer J. J. A. van der Linden, namens de Kleine Houtstraatvereen., den heer Jac. van Maris,namens de Bo-Bar-Kei, de heeren L. Lam en G. J, Veldwijk, namens de Chr. Mid- denstandsvereen.. mevr. J. L. Visser-Brutel de la Rivière, mevr. Beunders-Vroeson de Haan en mevr. De Bruin-van Scherpenberg, voor de vereen, van Huisvrouwen, den heer D. de Tello Jr., voorz. van de Haarl. Begr.- vereen. D.E.S., de heeren A. van Weerden, J. Voogd, W. J. van Bilderbeek en G. M. Oord, bestuursleden der Groote Houtstraatvereeni- ging, mr. T. A. M. A. van Löben Seis en Mr. A. Bruch, rechtskundig-adviseurs der H.H.V., den heer J. J. Swens en Jhr. dr. J. C. Mol- leras, resp. voorzitter en secretaris van de Kamer van Koophandel en Fabrieken, de heeren P. C. Bruyn en J. S'chol- tens. resp. voorz. en secr. der Haarl. Bak- kerspatroonsvereen., de heeren Ph. Ereira, B. J. M. Roosloot en A. Schraal, namens de vischhandelaarsvereen. E.M.M.. den heer J. Spaander, voorz. Alg. Ned. Drogistenbond, afd. Haarlem, de heeren Th. S. Hooy en H. Th. Fibbe en E. W. Walop, resp. voorz., secr. en penningm. der R.-K. Middenstandsver- een., de heeren J. H. Brokmeyer, G. H. Vallo en J. C. von Houten, namens de Zandvoort- sche Handeisvereeniging, den heer P. J. M. van Tetering, lid van den Haarlemschen Raad, de heeren J. Lenterman en F. Bouman, namens de Ravowiso, de heeren H. L. van Dalsum, P. Borghouts en J. W. G. Anschutz, namens de Makelaarsvereniging, den heer C. H. van Willigenburg, voorz. der Haarl. Schilderspatroonsvereen., de heeren H. J. Cramer en R. Heiloo en den heer H. C. Ver- nout namens den Ned. Bond van Loodgieters en Schilderspatroons. Doch ook tal van schriftelijke gelukwen- schen waren binnengekomen. Wij noemen slechts: een schrijven van het Gemeentebe stuur, van den heer E. H. Tenclrinck, com missaris van Politie, van den heer PI. J. L. Klein Schiphorst, voorz. van de afd. Klein bedrijf van de Kamer van Kooph. en Fabr., van den heer P. M. Adriaanse, inspecteur van Politie, van den Bond van Werkgevers organisaties in het Boekdrukkersbedrijf, van de Winkeliersvereeniging „Door Eendracht Macht", van den Bond van Smedennatroons, afd. Haarlem, van de Kon. Liedertafel „Zang en Vriendschap" en van den heer W. Dyse- rinck te Aerdenhout. Als voorzitter van de Middenstandscen trale voerde de heer Th. S. Hooy het woord, die de H.H.V. geluk wenschte met dit jubileum. De jubileerende vereeniging is de zen gelukwensch waard, want zij kan op een roemrucht verleden bogen. Het verheugde spr., dat de veteranen, de heeren C. ten Boom en F. PI. Smit op deze receptie aan wezig waren. Zij hebben in de moeilijke ja ren, in het begin van het bestaan der ver eeniging pioniersarbeid verricht, en zij heb ben daarmee den weg gebaand, die de ver eeniging later heeft bewandeld. Dit jubileum Is een nieuwe mijlpaal in het bestaan der vereeniging en spr. hoopte dat het komende lustrum nieuwen groei en bloei mocht bren gen. Spr. bracht tenslotte ook de gelukwen- schen van de R.-K. Middenstandsvereeni- ging over en hoopte dat de prettige samen werking ook in de toekomst zou blijven be- De 'heer F. PI. Smit feliciteerde het be stuur met het jubileum en haalde enkele herinneringen uit het verleden van de ver eeniging op. De heer Lam, voorzitter der Chr. Midden stan dsvereeniging wees er op, dat de laatste vijf jaar voor den middenstand wel zeer moeilijk zijn geweest. Er zijn thans ech ter weer teekenen, die op een opleving schij nen te wijzen. Een opleving, waarnaar de middenstand reikhalzend uitziet. Het is daarbij evenwel noodig. dat de H.H.V. haar werk als voorlichtingsdienst met tact en wijsheid blijft vervullen. Ook de heer Lam sprak den wensch uit, dat tusechen zijn ver eeniging en de H.H.V, de prettige samenwer king zou mogen voortduren. De feestavond. In den Stadsschouwburg werd gisteravond een druk bezochte feestavond gegeven, even eens ter gelegenheid van het 45-jarig be staan van de H.PI.V., waar een afwisselend en kunstzinnig op hoog peil staand program ma werd afgewerkt. De heer W- C. Lasschuit, sprak in zijn wel komstwoord zijn voldoening uit over de groote belangstelling die voor dezen feest avond bleek te bestaan. Vervolgens gaf spr. een overzicht van de werkzaamheden der jubileerende vereeniging in de afgeloopen 45 jaar, een overzicht dat tot dankbaarheid stemde. Spr. bracht een bijzonder woord van hulde en dank aan den heer F. H. Smit. die veertig jaar lid der vereeniging en twintig jaar bestuurslid is geweest. De H.H.V. heeft in de afgeloopen 45 jaar ten volle haar bestaansrecht bewezen en spr. was van meening dat de vereeniging met vertrouwen het gouden feest tegemoet kan gaan. Hierna werd een uitstekend verzorgd pro gramma afgewerkt, waar aan medewerking werd verleend door mevr. Marguerite Coupe rus, voordrachtskunstenares, mej. Bets Ne- derkoorn, piano, mr. Philip la Chapelle, voordrachtkunstenaar en het Ballet van Tilly Sylon. "Het werk van deze kunstenaars is te be kend, om er hier verder een uitvoerige be schouwing aan te wijden. Mr. Philip la Cha pelle droeg enkele proza-fragmenten en ge dichten voor, waarvan vooral de laatste voor- I komt VRIJDAG a.s. in (Adv. Ingez. Med.) dracht door ons bijzonder, doch door het publiek blijkbaar minder gewaardeerd werd. Mevr. Couperus droeg in haar fraaie costu mes oud-Nederlandsche, Fransche en Engel- sche volksliederen en balladen voor, aan den vleugel uittsekend begeleid door mej. Bets Nederkoorn, die zelf op voortreffelijke wijze een tweetal soli ten gehoore bracht. Het ballet Tilly Sylon, aan den vleugel Ca roline Luitjes, voerde een Spaansche Dans van Moszkowsky, een Burleske van Mac Kay en de wals Wiener Blut van Joh. Strauss uit, om den avond te besluiten met het hu moristische dansspel in vier tafereelen van Marinus Adam „Het Pensionaat", dat even als de dansen zeer goed werd uitgevoerd. Na afloop van deze voorstelling begaf men zich per autobus naar Brinkmann, waar men nog enkele uren gezellig bijeen bleef. BIJZONDER POSTSTEMPEL IN SPROOK- JESSTAD „LILLIPUT". Op het terrein van de sprookjesstad „Lilli- put", die van 21 t/m. 26 Mei te Haarlem zal zijn gevestigd, wordt een brievenbus ge plaatst. De in deze bus ter post bezorgde cor respondentie zal van een bijzonder stempel worden voorzien. PERSONALIA B'ij K. B. is benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau: mej. J. van Liemt, lid van het bestuur van de vereeniging der H. Elisabeth, te Haarlem. GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN. Terug te bekomen bij: Politiebureau, cein tuurs en handschoenen; actetasch met mu ziek; notitieboekje; zakmes; portemonnaie met inhoud; portefeuille met inhoud: pet; rij wiel tasch je met gereedschap; Hendrikse, Emo- straat 31, dop van autowiel; Koster, Patriarch straat 15, dames regenmantel; Olman, Teij- lerstraat 74, koker met haakpennen; Schuite maker, Haarlemmerliedestraat 36 r., pak waar_ in gymn. schoenen, enz.; Vogel Kleverparkstr. 1. rijw.plaatje; Klashorst, Fr. Halsstraat 40 rd., rijwielplaatje; Lips, Burg. Sandbergstraat 32, rijwielplaatje; Visser, Ted. v. Berkhoutstraat 22 rd., vulpotlood; Zweers, Papentorenvest 20, armband; Politiebureau, Smedestraat, bont; Nieuwenhop, Jacobstraat 19, Fransch leerboek; Meijer, Fr. Halsstraat 51 rd., muziekboeken; v. Kipshagen, Timorstraat 11, geld; Steenman, Eikenstraat 8, kat; Piso, Olycanstraat 11, haar kam; v. Amstel, Bataviastraat 30, damesmuts; Konst, Busken Huetstraat 2, damesmantel; v. Woerden, Bosch en Ho venstraat 12, zakmes; Meijer, Javalaan 55, Heemstede, portemonnaie met inhoud; Molenkamp, Poortstraat 5 rd., idem; Vissers, Godfr. v. Bouillonstraat 37 rd., idem; Nabels, Neptunesstraat 7 rd., rozen krans; Jonker, Allanstraat 65, zegelring; v. d. Westen, Leidscheplein 44 rd., huissleutel; Schoorel, Saenredamstraat .36, damestasch met inhoud; Treffers, Leidscheplein 42 rd., hondentuigje met penning; v. Roon, Weltevre denplein 31, vulpenhouder; Hoeben, Leid- schevaart, 214, zwemdiploma. Alg. Nederlandsch Verbond. „De Padvindersbeweging- en de Wereld jamboree 1937". Voor de afd. Haarlem en omstreken van het Alg. Ned. Verbond sprak Maandagavond in de Tuinzaal van het Concertgebouw de heer M. C. de Jong, districtscommissaris van „De Kennemer Padvinders" over „De Padvin dersbeweging en de Wereldjamboree 1937". De inleider begon met het een en ander mede te deelen over het ontstaan van de Pad vindersbeweging. In het leven van den grijzen Britsche leider der beweging is de kern van de geheele beweging opgesloten. Baden Powell is De Padvinderij kent Welpen, Verkenners weest, zelfs toen de Padvinders als zoodanig, nog niet bestonden. Hij organiseerde de beweging die den jon gens leert, steeds goed ooren en oogen te ge bruiken, betrouwbaar en actief te zijn, licha melijk sterk en flink en daardoor gelukkig, goede burgers te worden, ridderlijk, opgewekt ook onder tegenspoed en met liefde voor hun eigen land. Werd vroeger karaktervorming bevorderd door school, gezin en kerk, thans is daar ook de Padvindersbeweging bijgeko men. De beweging leert den jongens eenvoud en het geluk, land en medemenschen te die nen! De PPadvinderij kent Welpen, Verkenners en Voortrekkers. De Voortrekkers zijn de oudsten: 17 a 18 jaar; zij passen het spel van verkenners werkelijk in de maatschappij toe; zij zwerven op den weg naar het levens geluk; hun motto is: dient. Voor de Ver kenners is het motto: weest paraat en voor de Welpen: doe je best. Te Ommen is een cursus voor leiders; de leiders van dien cursus hebben op him beurt hun opleiding in Engeland gehad. Er zijn ook groepen van gebrekkigen (jon gens met bijzondere eischen)De „diepzeever kenners" zijn bij koopvaardij of marine. De geheele padvinderij berust op de „pa trouilles" die gevormd worden door groepen van 6 verkenners met een patrouilleleider, die in onderling kameraadschap de be ginselen van broederschap leeren toepassen, die „paraat" leeren zijn, wat van groote be- teekenis is voor hun verder leven. Kennis is natuurlijk uitstekend, maar er is nog iets méér dan kennis en juist dit tracht de pad vinderij te ontwikkelen. Niets is zoo goed om de karakters der jongens te leeren kennen en aan hun karaktervorming te werken dan een veertiendaagsch zomerkamp. Na de pauze deelde de heer De Jong het een en ander mede over de Jamboree: een bijeen komst van alle verkenners der wereld, die eens in de vier jaar wordt gehouden en waar van het doel is het sluiten van internationale vriendschapsbanden en propaganda voor de broederschapsidée. Zulk een Jamboree wordt alleen bijeenge roepen voor de verkenners; de voortrekkers werken aan de voorbereiding, de voedselvoor ziening enz. Hun taak is dus zeer zeker niet gemakkelijk. In Juni a.s. zal dan ook op het Jamboreeterrein te Vogelenzang reeds een voortrekkerskamp aanwezig zijn. Spr. deelde nog mede, dat de Bescherm vrouwe der Nederland-sche Padvindersbe weging,, de Koningin, waarschijnlijk de ope ning der Jamboree zal bijwonen. De voordracht van den heer De Jong werd geïllustreerd door twee films: één van een zomerkamp van de tweede Haarlemsche groep, gehouden in het Zuiden van Noord- Brabant op „De Deppo", een landgoed van de Levensverzekering Mij. „Utrecht" en één van het Jamboreeterrein te Vogelenzang. De heer De Jong deelde daarbij het een en ander mede over de indeeling van het terrein, wat er te zien is, hoe de dagverdeeling voor de jongens zal zijn en waarmede zij zich bezig houden. Beide films, zeer verdienstelijk amateurs- werk, zijn opgenomen door den heer Kuyk, die ze dezen avond ook vertoonde. De voorzitter der afd. van Het Ned. Verbond, mr. Julius Hoog, dankte den heer De Jong voor zijn voordracht en bood hem en den heer Kuyk namens het bestuur een bewijs van erkentelijkheid aan. Superieur Sngelsch Kleermakers Handwerk UIT VOORRAAD LEVERBAAR (Adv. Ingez. Med.) Oud-Haarlem. uit voor 60 cent per week. ALLE REPARATIES VRIJ. ALLE ONDERHOUD VRIJ. ALLE SLIJTAGE VRIJ. Geen waarborgsom. SS De Stofzuiger Cenïr. HAGEW1AM m GED. OUDE GRACHT 52 - TEL. 12762, (Adv. Ingez. Med.) Tentoonstelling teekeningen de collectie Hoog. Belangstellenden in de topograptiie en geschie denis van Haarlem kunnen deze dagen hun hart ophalen in den kunsthandel van den heer J. H. de Bois aan den Kruisweg. Aldaar is ge- exposeerd een kleine maar uitmuntende bloemlezing uit de rijke collectie teekeningen van den heer Hoog. En hoewel bij de keuze uit sluitend is gelet op de aesthetische qualiteit en het tentoongestelde van hoog artistiek ge halte is, valt er toch ook uit topographisch oogpunt zeer veel te genieten. De algemeene indruk is al dadelijk: wat wa ren stad en omgeving vroeger toch onvergelij kelijk veel mooier dan thans; het is waarlijk niet te verwonderen dat het vreemdelingen- bezoek steeds afneemt: om banaliteiten te zien die ze thuis ook hebben ondernemen toe risten geen reis naar Haarlem. Tegenwoordig valt misschien hier of daar nog wel een enkel fraai gebouw (meestal geschonden of slecht gerestaureerd) of gevel te bewonderen maar een gaaf geheel is vrijwel niet meer te vinden. Neem nu iets dat betrekkelijk goed bewaard is gebleven als de Groot Markt; thans in feite een gestolde lavastroom waarover de geïso leerde Groote Kerk, het Stadhuis, de Vleesch- hal en de Hoofdwacht elkaar verwezen aan staren, elk een fraai eilandje in een zee van banaliteit. En bekijk dan eens de prachtige teekening van Jan de Beyer uit. 1746, of zelfs nog de veel latere van Prins; daar is de Groote Markt een compositie; openbare gebouwen en gewone huizen, hoewel uit zeer verschillende tijdperken, vormen daar een gesloten éénheid, waarbij zelfs de bestrating optreedt als deel van het geheel en alles samenbindt. Merkwaar dig is intusschen dat op de veel oudere teeke ning van de Beyer het Stadhuis,geen dakka pellen heeft en op de latere van Prins wel. Van denzelfden de Beyer is er nog een prach tige sepiateekening van den walmuur aan de Gasthuisvest met Kleine en Groote Houtpoort, Het blijft een eeuwige schande voor de stad dat er van dit waarlijk monumentale geheel geen steen is overgebleven. Het tegendeel van monumentaal maar in haar soort even fraai is een teekening van de Nieuwpoort; dat ziet er even liefelijk en lan delijk uit als een paviljoen van een groote bui tenplaats (en was feitelijk een militaire ver sterking); vergelijk daar den huidigen toe stand eens mee met zijn dag en nacht voort- razenden verkeersmallemolen. Een van de allermooiste is ook een gezicht op den Scheepmakersdijk (van Milatz).; dat is minstens, even mooi geweest als het Minnewa ter of de Reguliersgracht en ware het nog in wezen, het zou beroemd zijn tot in Tokio en Oalifornië. Men zou het zelfs gaan betreuren dat de Haarlemmermeer is drooggemaakt, ziende de teekening van Lamberts, waar over het wijde water het silhouet van de stad zoo sierlijk opdoemt. Ook van de omgeving valt veel te genieten en terecht kon men vroeger spreken van Hol land's Areadië. Zie eens dien aquarel van Corns, van Noorde. een gezichtje aan de Zomervaart een echt Hollandseh polderlandschap met molens, sloo- ten, koeien en een atmosfeer, geschikt om iederen Amerikaanschen toerist „wild" te maken. Ook is daar een. teekening van Horstink „van het Schooterwijde (suggestieve naam) na Bloemendaal te zien", een ongeloofelij k mooi werkelijk arcadisch en idyllisch land schap. En dan te denken aan de tegenwoordige steenwoestenijen „met glas in lood, betegel de gang, spouwmuren, vrije poort en voor tuintjes" daar ter plaatse! Zoo zou ik nog veel fraais kunnen noemen maar het is beter dat de lezer zelf gaat zien en genieten. Wij mogen den heer Hoog wel zeer erkentelijk zijn dat hij deze unieke verzame ling ter bezichtiging stelt en aldus misschien ook nog wat bijdraagt tot behoud van de scha mele resten van zooveel heerlijks. L. VOORDEN- -POLITIERECHTER Een Bal De kleine cassière van de Palace bioscoop was stil de zaal binnengeslopen. Niet voor niets had zij wekenlang de uitnoodigingen, met de kaartjes, aan de bezoekers van de bioscoop moeten geven. Die uitnoodigingen hadden het hem gedaan want daar stond op te lezen: „Komt u op ons bal, waar u ook een kans heeft met den be roemden Eduard Radek te dansen?" Waarom zou zij anderen zien gaan, terwijl zij zelf kon toezien. Maskers, vroolijkheid en een beetje gelukkig zijn, kan ook een kleine cassière verlangen. Daar stond zij nu met kloppend hart en keek naar al de kleuren en vroolijkheid om, zich heen. Zij werd steeds meer verlegen en angstig en wilde juist wegsluipen toen de groote, wereldberoemde Eduard Radek bin nenkwam. Mooier als zij hem ooit op het doek had gezien, zelfbewuster in zijn optreden, ver blindde hij met zijn chique en onverschil ligheid, die kleine eenvoudige cassière van de bioscoop. Toen de muziek inzette en de dames ge- noodigd werden tot dansen en zich om den geliefden filmster een kring van bewonderaars had geschaard, ging de blonde Klara op een rood fluweelen bank zitten en keek nieuwsgie rig naar het bonte gewoel om haar heen. Zij hoopte op een blik van den filmster, mis schien een woord, maar zij durfde zich niet in den kiing te begeven. Niet alleen omdat haar chef er was met zijn dochters, maar omdat zij zoo verlegen was en geen mooie, kostbare jurk droeg. Wat waren de dochters van den chef prachtig gekleed en welk een mooie dia manten bezaten zij. Haar eenvoudig hartje was vol verrukking over alles, zij voelde geen jaloezie, zij benijdde niemand, zij genoot er enkel van dat zij er ook was en dit alles, wat zij zoo vaak op het doek had gezien, nu in werkelijkheid zag gebeuren. De jongste dochter van den chef zag haai en kwam een oogenblik naar haar toe. „Ik ben verloofd", vertelde zij trotsch en liet haar brillanten verlovingsring zien. „Hoe kom jij hier, vindt vader het goed dat je er bent?" De 'kleine cassière schrok, maar hield zich dapper. „Ja, zeide zij, ik mocht ook binnen' Maar de jongste dochter van den chef dacht er al niet meer aan dat zij dit had gevraagd, zij zocht naar haar verloofde. „Je moet zien dat je een keertje met Radek danst, hij is erg charmant," zeide zij nog en zweefde in haar wit satijn japonnetje weg. De kleine cassière zat moedeloos op de bank en keek naar de dansenden, niemand vroeg haar, niemand lette op haar en de tranen stonden in haar mooie oogen, toen zij den beroemden filmster met een bekende, rijke dame, een goede klant van de bioscoop, zag dansen. Een keer, slechts een enkelen keer in de armen van hen heimlijk beminden Radek te dansen, één keer vergeten dat men maar een arme kleine cassière was, die bij een beschei den moeder, in een bescheiden huisje woon de. Plotseling viel er iets voor haar voeten op den grond, juist danste Radek met een dame voorbij. Klaartje wendde haar treurige oogen van het paar af en keek naar het voorwerp dat gevallen was, een gouden armband met diamanten bezet. Nu was haar oogenblik gekomen. Zij zou den armband aan Radek geven, nu dadelijk! Juist hield de muziek op en nu ging de kleine Klaartje naar den held van den avond toe. Hij was nog in gesprek met een paar dames die hij blijkbaar niet kwijt kon. Zijn ge zicht stond hoogmoedig en verveeld. Eensklaps wendde hij zich naar Klaartje, die een weinig terzijde stond, „Ja, zeide hij lachend, in eigenaax-dig gebroken Hollandseh, „ja ik heb u al dien tijd zien zitten, waarom danst u niet?" „Ik wilde u enkel maar dezen armband ge ven, ik weet niet of u hem verloren hebt of de dame met wie u danste," zeide Klaartje en keek hem met haar mooie groote oogen trouwhartig aan. Eduard Radek werd plotseling vuurrood. „O, zeide hij verheugd, „wat heerlijk dat u hem hebt gevonden, ik draag hem altijd bij mij, hij is van mijn gestorven vrouw. Wat mag ik u geven dat u hem mij terug hebt be zorgd, vraagt u maar wat u wilt." Nu had zij om een dans kunnen vragen, nu zou de gelegenheid gunstig zijn geweest, maar zij wist dat hij nu slechts uit dankbaar heid met haar zou dansen. Hij danste met al len uit dankbaarheid of plicht, omdat hij vriendelijk en beleefd moest zijn en aardig doen, ter wille van zijn roem.... Klaartje keek naar hem op en wist niet dat haar oogen diep treurig stonden. „Hij heeft een vrouw gehad en die is gestorven, aan haar alleen denkt hij", ging het door haar hoofd. „Nu, lieve kleine jonge dame, hebt u zooveel wenschen of in het geheel geen, dat het u zoo moeilijk valt mij te antwoorden," begon de filmster, opnieuw. „Ik ben alleen maar blij dat .ik u den arm band kon teruggeven", antwoordde Klaartje stil. Maar wat was dat? Opeens voelde zij zich door een arm omvat en reeds danste Radek met haar weg. Rakelings voorbij den chef, die een blik vol verwondering op het paar wierp en toen de kleine meisjesfiguur boos nakeek. Daar stond hij met zijn drie dochters, twee niet verloofd, en men had zooveel van dezen avond ge hoopt, hij wilde Radek te soupeeren noodigen en hem aan zijn dochters voorstellen. Hij ging, tusschen de dansende paren, op zoek naar den filmacteur, maar kon hem niet vinden, want Radek was met de kleine Klara weggegaan. Hij, de verwende, de geblaseer de, door vrouwen aangebeden man, vond een ongewone bekoring in het onschuldige meisje. „U maakt mij rustig", zeide hij toen zij buiten stonden en' naar een 'taxi uitkeken. „Won derlijk zooveel kalmte als er van u uitgaat, ik ben blij dat ik u heb leeren kennen, mag ik u thuisbrengen?" „O, graag", fluisterde Klaartje, „moeder zal het heerlijk vinden u te zien, zij bewon dert u zoo". Hij keek in haar reine oogen. „Ik moet al les van je weten", zeide hij opeens, „en ik wil graag je moeder leeren kennen, jij, jij, kleine je doet mij aan mijn gestorven vrouw denken Er ging iets in het kunstenaarshart om, er was dus nog reine en mooie liefde, er was ook voor hem weer iets moois, na zijn geluk met Jeanne Zwijgend stapte hij met Klaartje in de taxi, maar in het donker hield hij haar kleine, warme hand omklemd. ELSA KAISER. Na het bal. „Als na het bal de gasten Vroolijk zijn heengegaan Zoo begint een bekend, misschien al weer vergeten deuntje en het eindigt: Alle illusies verdwenen 's Nachts na het bal. Over de. illusies kunnen we niet oor deelen, maar wel weten we, dat er te IJmuiden na zoo'n feestavond twee damestasschen waren verdwenen en de eene bevatte de kas van de penningmeesteres der feestvierende vereeni ging. De andere tasch had eigenlijk zestig gul den moeten bevatten, want toen de eigena res ervan naar het feest toog, had ze voor zichtigheidshalve de zestig gulden in haar tasch gestoken, want den volgenden dag moest een leverancier betaald worden en je kunt nooit weten in IJmuiden zelfs niet of in je afwezigheid niet iemand huiszoeking bij je komt doen. Maar de man der eigenares, die een viertal invité's. meenam naar het feest, vond het nog voorzichtiger het geld in zijn zak te steken, want de invité's hadden kunnen hoo- ren dat zijn vrouw zei, dat ze 60 gulden in haar tasch zou doen en je kunt nooit we ten, dacht ook hij, want zoo heel erg had hij 't op de invité's toch eigenlijk niet begrepen. Safety first. De baas had gelijk gehad, want de tasch verdween met de illusie van de 60 gulden en heel eerlijk kwamen de invité's later de tasch brengen, die ze, naar ze zeiden, daar in het feestgebouw als verloren voorwerp hadden opgepikt. Maar de tasch van de penningmeesteres met het kassaldo van f 17.50, haar eigen por temonnaie met een paar gulden en haar fiets plaatje, benevens de tallooze minder waarde volle voorwerpen, welke een damestasch pleegt te bevatten die tasch kwam niet terug, 't Is begrijpelijk, dat men bij de boven bedoelde invité's naar de tweede tasch ging informeeren, temeer waar die jongelui tot de laatst vertrokken bezoekers behoorden, maar zij zeiden er niets van te weten, We vergaten nog te zeggen, dat de penning meesteres er dadelijk na de vermissing per taxi op uit was gegaan om de bedoelde jon gelui te zoeken en van den taxichauffeur had vernomen dat hij ze juist een ververschings- lokaal had zien binnengaan. In IJmuiden schijnt men zich 's nachts na twee uur nog met zure haring en dergelijke te kunnen op knappen. Ook de politie toog naar het ver- verschingshuis en trof er de twee paartjes, die er onder gelag zaten, wat al eenigszins vreemd was, want de heeren waren allebei zonder werk. De politie bleef aan 't vragen en zoeken tot half zeven en gelukkig niet later, want een der jonge dames vertelde in vertrouwen aan een kennis, dat zij om zeven uur 's morgens op bed moest liggen, omdat haar vader er zich dan van kwam overtuigen, of zij thuis was. 't Is bij die juffrouw dan ook al, als ze uit is: Gezelligheid kent geen tijd. De tasch van de penningmeesteres met ver- eenigingskas en al bleef dus zoek en de pen ningmeesteres zat in zak en asch, want wan trouwende leden van Polyhymnia waar zijn ze niet? zouden kunnen denken, dat zij de kas had opgemaakt. Maar ziet! Een of twee dagen later vindt- een jongen ergens op een dak de tasch met inhoud maar zonder geld en brengt ze naar de politie, die opnieuw het viertal aan de tand gaat voelen, met het resultaat, dat ze alle vier gaan bekennen. Nu moesten ze verschijnen en eerst kwam de 21-jarige kantoorbediende zonder kan toor, die de tasch had meegenomen. Hij had ze meteen overgegeven zei hij, aan de jonge dame, die bij hem was en dezelfde is, die om 7 uur 's morgens thuis moest zijn en op straat gekomen troffen ze er het andere paar. „Ik heb een tasch," zei de jongeling, en allen graaiden erin of 't doodgewoon was. dat je eens anders tasch gaat leeghalen. De kan toorbediende deelde het geld broederlijk met het andere mannelijke clublid, ook het rij wielplaatje was het meenemen waard en de tasch met verderen inhoud werd op een dak gegooid. Toen de politie hen dien nacht moest los laten, hadden de heeren dus het geld, dat wil zeggen, de een had zijn aandeel, bestaande in een bankbiljet van f 10 aan de jongedame die hem vergezelde in bewaring gegeven, want die verdiende als kapster nog al aardig, zoo dat het niet gek zou zijn, als zij tien gulden in haar bezit had. De andere jongeling, de eigenlijke steler, gaf van zijn aandeel gauw f 3.50 aan het andere meisje, dat hem dien avond dat bedrag had geleend om samen uit te gaan en zoodoende had ook hij weinig geld bij zich, Zij meenden de dans mooi ont sprongen te zijn en gingen dit een paar da gen later vieren door de rest van het geld tezamen op te maken, maar het spreek woord zegt: Roep geen hei voor ge over de brug zijt. Als gezegd kwam de tasch op de proppen. De officier eischte tegen den steler, dien hij doortrapt en brutaal noemde, 4 maanden gevangenisstraf; de politierechter gaf 6 weken. Tegen de drie anderen, werd 6 weken ge vangenisstraf geëischt, want de officier vond helers en stelers al even erg. maar wou toch in aanmerking nemen dat de eene jongen de tasschen had weggenomen. Mogelijk heeft hij de anderen alzoo meegesleept. De tweede jongeling kreeg ook zijn 6 weken, maar over de meisjes wil de politierechter nog een re- classeeringsrapport hebben, zoodat er voor haar nog een kansje op een voorwaardelijke straf bestaat, ofschoon de politierechter van oordeel was, dat de meisjes niet heelemaal eerlijk voor de zaak uitkwamen en het den schijn trachten te geven, alsof zij, toen het gestolen geld in vroolijkheid werd verteerd, niet wisten, dat het dat geld was, waarvan goede sier werd gemaakt. Zij toch wisten heel goed, dat de jongens van zich zelf geen geld hadden. Te gelegener tijd zal de rechter haar straf bepalen. MAATSCHAPPIJ TOT BEVORDERING DER TOONKUNST. Bij de te 's-Gravenhage gehouden Staats examens voor Muziek is voor het theoretisch gedeelte geslaagd, Mejuffrouw Kitty Neder koorn, leerlinge van de Toonkunst-Muziek school alhier. NED. LIEFHEBBERS VAN CACTUSSEN EN VETPLANTEN. De Kring Haarlem van de Ned. Vereeni ging van liefhebbers van cactussen en vet- planten, houdt Vrijdagavond in hotel Lion d'Or haar maandelijksche bijeenkomst. De agenda vermeldt een lezing over enten met demonstratie door den heer Timmer mans.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 10