De eerste solovlucht over den Oceaan. Voorjaarszittirig van het Internationale Arbeidsbureau. ZATERDAG 15 MEI 1937 HAARLEM'S DAGBLAD ÏI 20 Mei 1927 volbracht Charles Lindbergh zijn koene vlucht. Het'is alweer tien lange Jaren geledén, dat èenmenigte van over de millioen -mensehen het vliegveld Le Bourget bij Parijs, bevolkte, ter verwelkoming van een jongen, onbeken den piloot, die daags tevoren in een klem, éénmotorig sportvliegtuig van New York was gestart, met bestemming Parijs. Die stoutmoe dige vlieger heette Charles Lindbergh. Nie- mand in Europa kende hem. Geen piloot, zelfs geen filmster is sneller tot beroemdheid ge worden dan deze jonge held, want tusschen start te New York en aankomst in Parijs vischten de Amerikaansche journalisten naar bijzonderheden uit zijn jeugdig leven en nau welijks enkele uren later stonden er comple te biografieën in alle talen in alle kranten ter wereld! Wellicht dat het Lindbergh later gespeten heeft deze vlucht begonnen te zijn, indien hij geweten had, wat het beteekent beroemd te zijn. Charles Lindbergh. Hij was op dat oogenblik nog nachtpost- piloot in dienst van de Robertson Aircraft Company. De. jeugd van Charles verliep als de jeugd van lederen Amerikaansehen jongen, hij be zocht op tijd de lagere en de hoogeschool, liep college en leerde tenslottevliegen. Snelheid was troef bij Lindbergh jr. en reeds als H. B. S. jongetje bezat hij een Harley Davidson- motor, waarmede hij in een dergelijk tempo tusschen school en huis heen en weer rende, dat iedereen de haren ten berge rezen. De motór werd tenslotte doör. een. autp vervangen en toén ging 't nog harder. Toen Charles eén pa'ar" jaar vlieger was en reeds verschillende ups en downs zoo maakte hij niet minder dan, 4 parachutesprongen in de vliegerij- had meegemaakt, rijpte bijhem tenslotte het plan, om een tocht naar de Oude Wereld te maken. Hij besprak een en ander eens met Mr. Robertson, den directeur van de lucht vaartmaatschappij, in wiens dienst Lindbergh in 1926 stond, die direct enthousiast zijn me- dewèrking toezegde. En medewerking was wel het voornaamste, wat een oceaanvlieger in spé gebruiken kon. Een goede 50.000 dollar wa ren toch wel met een dergelijk plan gemoeid. De Amerikaansche mentaliteit was er een waarborg voor, dat dit geld bij elkaar zou ko men. Tijdens de diverse „jobs", die Lindbergh bekleed had, spaarde hij een aardig duitje over, zoodat de eerste 20.000 gauw bijeen wa ren. Toen ging Charles op zoek naar een vliegtuigfabriek, die in staat zou zijn, om een vliegtuig te ontwerpen en uit te voeren, dat de Trans-Atlantische moeilijkheden zou kun nen weerstaan. En dit was tien jaar geleden heusch geen kleinigheid als we bedenken, dat er op het oogenblik nog maar weinig goede Trans-Atlantische vliegtuigen of vliegbooten bestaan. Na lang zoeken komt Lindbergh eindelijk bij de Ryan Company terecht, een kleine fa briek van sport- en kleine verkeersvliegtuigen, met nog betrekkelijk weinig ervaring. Maar de ontwerpen lachten Charles toe, en voor ongeveer 25.000 bestelde hij een één-motorig „hoogdekkertje", de latere „Spirit of St. Louis", Tijdens den bouw bleef Lindbergh in Sant Diego, alwaar de fabriek gevestigd was, en hield een oog in het zeil. Tevens nam hij rustig den tijd om zich op de komende ge beurtenissen voor te bereiden. Hij deed dit op een .hem eigen manier. Er waren in 1926 meer mensehen, die zich op een Oceaan vlucht aan het voorbereiden waren, maar die deden dit op een geheel andere wijze. Lindbergh houdt er niet van de groote trom te roeren. Kortom hij stelde zich in de maanden, die de aan bouw van zijn vliegtuig duurde, volkomen van de mogelijkheden en de moeilijkheden van de Trans-Atlantische route op de hoogte, be studeerde de meteorologische verschijnselen gedurende de verschillende jaargetijden en stelde toen een voorloopige route vast. Het te bevliegen traject zag er als volgt uit: van New York over New Foundland naar St. John, vanwaar de groote sprong zou worden ge waagd tot Ierland en dan naar Parijs. Intus- schen was de „Spirit of St. Louis" gereed ge komen en werd door Charles zelf ingevlogen. Hierna begon hij zichzelf verschillende uit- houdingsproeven op te leggen, door bijv. eerst 24. later 30 en 40 uur achtereen wakker te blijven. Zoo langzamerhand was het nu tijd geworden om eens naar New York, de plaats van vertrek, te vliegen. Van San Diego was dat-een afstand van ruim 3800 km. en Lind bergh wilde dit traject met een enkele tus- schenlanding en gedeeltelijk tijdens duister afleggen, als een klein voorsproefje van de dingen, die komen zouden. Nu moet u niet denken, dat de „Spirit" comfort bood. Alle be schikbare ruimte was voor benzine en olie tanks bestemd en de piloot had geen voor uitzicht; wilde hij zich oriënteeren, dan moest hij door een soort periscoop kijken. Enfin, het toestel was toentertijd een sensatie, het was het nieuwste van het nieuwste! Concurrenten. Intusschen waren ook andere vliegers aan twé£ kanten bezig, zich op een Oceaantocht voor te bereiden. Het waren Chamberlin en Byrd. en Nungesser en Coli. Dit echter deer de Lindbergh niet. Hij liet zich hierdoor niet jn het minste forceeren. Nadat hij in New 'York geland was, wachtte hij af, totdat zijn tijd daar zou zijn. Maar intusschen werd het roerig in New York. Er was een enkele opti mistische reporter, die Charles interviewde, er verschenen wat foto's van hem en zijn toestel in de bladen, er kwamen aanbiedingen van zeep-, koffie- en schoenenfirma's, die Lind bergh tegen een fabelachtig honorarium voor de radio een paar woorden wilden laten zeg genNiets van dat alles. Lindbergh had geen tijd. Er was nog zooveel te doen. En het aardige het het geval is, dat hij op den besten voet kwam te staan met zijn concurrenten Chamberlin en Byrd. die eveneens klaar ston den om te vertrekken. Er werden door de drie vliegers ervaringen gewisseld en gegevens be schikbaar gesteld, raadgevingen uitgedeeld, totdat Charles er genoeg van kreeg. Het is intusschen 19 Mei geworden. Een paar dagen van tevoren had moeder Lindbergh af scheid van haar zoon genomen, in vol vertrou wen op zijn slagen had ze hem in New York achtergelaten. Aan den rand van het vlieg veld Roosevelt Field is een winkeltje, waar hij wat broodjes met ham koopt, die hij bij zich steekt voor onderweg. De weerberichten waren vrij gunstig en den volgenden morgen zou de „Spirit of St. Louis" den grooten sprong wagen. Doch des nachts woei er een aardig stormpje, dat tegen den morgen weer ging liggen. Het was 20 Mei 1927, 3 uur in den mor gen. In de hanger brandt licht en een klein sportvliegtuigje wordt op het veld geduwd; het vullen kan beginnen. Enkele persoonlijke relaties en vrienden weten van zijn voorge^ nomen vertrek af en onder hen zien we Byrd en Chamberlin, die nog niet zoover waren. Gestart! Tegen 4 uur in den morgen wordt het drukker op het veld. De lichtrecla mes en de laatste krantenuitgaven hadden het groote nieuws als een loopend vuurtje verspreid: „Lind bergh ready for Paris", „Starting to morrow", enz. De Wrightmotor draait voor den laatsten keer proef en op lettend hoort Lindberg, of er even- tueele afwijkingen te constateeren zijn, wat echter niet het geval blijkt te zijn. De blokken worden weggetrok ken, het vliegtuigje komt langzaam maar zeker in beweging en Lind bergh taxi't naar de startplaats, waar hij vol-gas geeft en net tegen het einde van het veld loskomt, door de enorme zwaarte van de extra-benzine en olie. Vijf vliegtuigen, waaronder het toestel van Byrd, vergezellen hem tot dicht bij New Found land. Alleen vliegt hij verder. Na ruim tien en een half uur vliegen wordt Cape Race op New Foundland bereikt. Vertrouwend op zich zelf en zijn vliegtuig met het 200 Pk. Wright motortje, vliegt, hij verder. Boven New Found land ontmoet hij dichte mistbanken en het begint zeer koud te worden. Slechte voortee kenen! Het vliegtuigje heeft veel last van ijsafzetting op de vleugéls en het begint ge vaarlijk "te worden. Tegenwoordig, nu vrijwel alle vliegtuigen met de-icers zijn uitgerust, is deze moeilijkheid geringer, maar die be stonden 10 jaar geleden niet. Het vrij gun stige vliegweer van 19 Mei blijkt op 20 Mei in zeer slecht vliegweer te zijn veranderd, de mist- en wolkenbanken dwingen Lindbergh om soms tot enkele meters boven de golven te vliegen. Het toestel luistert door de zware ijs afzetting zeer slecht naar de roeren en tot overmaat van ramp begint het te sneeuwen, waardoor het vliegtuig steeds zwaarder wordt. Het is een uiterst gevaarlijke situatie en Lind bergh heeft geen radio aan boord, om gewicht uit te sparen. Een minder koen vlieger had hier een zekeren dood in de golven gevonden. Als de mistbank en golven één worden, pro beert hij het wat hooger op, en volkomen blind vliegend wil hij boven de wolken komen, wat hem na 2500 meter stijgen eindelijk ook ge lukt. Nu krijgt hij het wat kalmer en het wordt eentonig. Eentonig dreunt de motor zijn lied, eentonig is het uitzicht onder hem en ineens denkt Charles aan zijn moeder en haar beeld rijst in hem op. Hij moet en zal sla gen. Zoo verstrijkt een korte nacht. De snel heid loopt op tot 180 km. per uur, daar hij een flink westenwindje in den rug heeft. De zon breekt door en het vliegen dreigt haast een genoegen te worden. Alle moeilijkheden van het begin schijnen nu verdwenen te zijn, het wa ter onder hem wordt levendiger, er ver schijnen meer schepen.wat is dat? Land in zicht! Het is Dingle Bay. Ier land. De Oceaantocht is vrijwel vol bracht. Via de Zuidkust van Engeland en over het Kanaal vliegt hij op Bretagne aan. Van hier tot Parijs is maar een wipje. Daar is de Eif- feltoren al. En daaris dat veld, waar al die honderdduizenden mensehen wachten werkelijk Le Bourget? Wachten die mensehen heusch op hem, Charles Lindbergh? Ei- blijft nauwelijks gelegenheid tot landen over, maar nu zijn de mensehen door het dolle heen, ver breken de afzetting, trachten de „Spirit of St. Louis" als souvenirstuk te verdeelen, hetgeen gedeeltelijk lukt. Vermoeid en stijf stapt Lind bergh uit zijn toestel, direct opgevangen door de enthousiaste menigte, die hem op de schouders ronddraagt. Invoer van bloembollen uit Zweden. Contingenteering? Het Weekblad voor Bloembollencultuur ver neemt, dat het bericht van dat blad aangaan de indiening van een wetsontwerp bij het Zweedsche parlement om te kunnen komen tot een contingenteering van den invoer van bloembollen, in zooverre voorbarig was, dat pas een verzoek, uitgaande van een groep af nemers, is ingediend en thans in onderzoek is bij een soort Landbouwkamer, die daarover rapport bij de Regeering zal uitbrengen. JAARVERGADERING TRANSPORT ARBEIDERS. De afdeeling Haarlem van den Centralen Bond van Transportarbeiders houdt Dinsdag avond 18 Mei haar jaarvergadering in het ge bouw „Caeeilia" aan de Jansstraat. TEGEN HET MISHANDELEN VAN DIEREN. De Vereeniging tegen het mishandelen van dieren voor Haarlem en Omstreken houdt haar jaarlijksche ledenvergadering op Woensdag avond 19 Mei in het gebouw der vereeniging aan de Ridderstraat. ORGELBESPELING in de Groote- of St. Eavokerk te Haarlem, op Dinsdag 18 Mei 1937, 's avonds van 8.15 9.15 uur, door den heer George Robert. Programma: 1. Concert d. kl. t. G. F. Handel. 2. Choral: Was Gott tut, das ist wohlgetan, A. Guilmant. 3. Pastorale ch. M. Widor. 4. a. Berceuse b. Cortège et Litanie Marcel Dupré. 5. Passacaglia Gé Michels. 6. Final uit de 1ste Symphonie L. Vierne. VRIJSPRAKEN IN PROCESSEN TEGEN GEESTELIJKEN IN DUITSCHLAND De rechtbank van Paderborn heeft den ka tholieken priester, pastoor Sommer van Sud- dessen, die aangeplaagd was wegens misdrij ven tegen de zeden, vrijgesproken. Tijdens het proces trokken enkele getuigen de verklarin gen, die zij tijdens de instructie hadden afge legd, weer in. Te Munster in Westfalen werd pastoor♦Deit- maring van Hoetmar vfJjgesoroker wegens ge brek aan bewijs. De °isch 1-1-'- drie en een half MINISTER OUD SPREEKT TE HAARLEM. Mr. P. J. Oud. Minister van Financiën, zal op Woensdagavond 19 dezer in het gebouw van den Ned. Protestantenbond. Jacobstraat, een rede houden voor een openbare vergade ring van den Vrijzinnig Democratischen Bond In verband met de groote belangstelling die overal voor de redevoeringen van Minister Oud blijkt te bestaan, zijn maatregelen ge nomen om zooveel mogelijk alle belangstel lenden de gelegenheid te geven Mr. Oud te hooren. Reeds gistermiddag heerschte een gezellige drukte op de Luilakniarkt. waar toen nog een vroolijk zonnetje kleur tooverde op de bonte bloemenpracht. NATIONAAL HERSTEL. Het Verbond voor Nationaal Herstel, af deeling Haarlem, houdt op Donderdag 20 Mei een openbare vergadering in het gebouw Rozenhage, Hoofdmanstraat. Als sprekers zullen optreden de heeren C. J. Snijders, Gen. b. d. en Dr. W. H. K. Feul- letau de Bruyn. Het bemoedigende voorbeeld van de Washingtonsche Textielconferentie. Thans het plan gemaakt voor een gelijksoortige conferentie voor het steenkolenbedrijf. Een geschil tusschen de werkgeversgroep en de Sovjet- regeering. G e nè v e, 8 Mei 1937 (Van onzen correspondent) De Raad van Beheer van het Internationale Arbeidsbureau is hier deze week in een opge wekte stemming bijeengekomen. De verte genwoordigers van den Raad op de te Washington gehouden Textielconferentie, die juist uit Amerika weder in het oude Europa waren teruggekomen, hadden bemoedigende indrukken uit de nieuwe wereld terugge bracht. De Internationale Arbeidsorganisatie scheen een nuttig besluit te hebben genomen, toen hij verleden jaar besloot een conferentie te houden, waarop niet: alleen' de arbeidstijd in de textielindustrie; doch ook de andere sociale en de économische zijden van de tex tielnijverheid besproken zouden worden. Of het thans in Juni reeds tot de door de arbei ders zoo vurig verlangde conventie over de 40-urige arbeidsweek zal komen, is weliswaar ook na Washington nog steeds twijfelachtig. Doch deze kwestie is min of meer van onder geschikt belang geworden in vergelijking met de groote vooruitzichten, die te Washington geopend zijn: de internationale organisatie van de voortbrenging van textielgoederen en van de prijsbepaling daarvoor en de interna tionale samenwerking, om tot betere sociale en economische toestanden in de textiel industrie te komen. De Washingtonsche con ferentie schijnt aller oogen voor de noodza kelijkheid eener internationale samenwerking te hebben geopend. En bovendien erkende men daar algemeen, dat een verbetering van den socialen toestand der arbeiders en een verhooging van de koopkracht van de arbei dende klassen een noodzakelijke voorwaarde is voor de verbetering der economische toe standen in deze industrie, die dan alleen ho pen kan, dat de zoo noodzakelijke toeneming van het verbruik van textielgoederen inder daad zal gebeuren. Natuurlijk zal het nog een lange weg zijn, voordat de aanbevelingen der Washingtonsche Textielconferentie, om door internationale samenwerking tot grootere wel vaart te komen, ook maar een begin van ver wezenlijking zullen krijgen. Doch het juiste inzicht'schijnt thans bij de regeeringen en de werkgevers-en-arbeiders-organisaties der tex tielproducten voortbrengende landen te heb ben baan gebroken en dit is reeds veel waard. De Raad van Beheer nam dan ook, aange moedigd door het voorloopige succes der Washingtonsche Textielconferentie, een koen besluit: de tegen October 1937 voorgenomen steenkolenconferentie voor de, verkorting van den arbeidstijd der mijnwerkers is omgezet in een veel belangrijker steenkolenconferentie, waar n.l. in navolging van Washington niet slechts over den arbeidstijd, doch ook over de voortbrenging, de prijzen, de afzetgebieden en de mijnwerkersloonen zal worden gesproken, kortom over alle belangrijke sociale en econo mische zijden van het steenkolenvraagstuk. Weliswaar zal in verband met de noodige grondige voorbereiding dezer conferentie de steenkolenconferentie van October 1937 tot Maart of April 1938 moeten worden uitgesteld, doch met dit uitstel konden ook de vertegen woordigers der arbeiders zich vereenigen, in de hoop dat ook deze steenkolenconferentie aller oogen voor de noodzakelijkheid van interna tionale samenwerking en organisatie zal openen. Een schaduwzijde bij dit alles is slechts, dat de werkgevers ondanks hun medewerking aan de aanbevelingen der Washingtonsche Tex tielconferentie toch blijkbaar nog slechts half overtuigd zijn van het nut van dergelijke in ternationale conferenties. Zij wierpen, en niet geheel ten onrechte, een bevoegdheidsbezwaar tegen de voorge stelde uitbreiding van de taak der steenko lenconferentie op. Bij monde van den Tsje- chischen werkgeversvertegenwoordiger Vanek herinnerden zij eraan, dat het Economische Volkenbondscomité reeds jaren de gedachte van een internationale steenkolenconferentie voor de bespreking van een internationale or ganisatie der steenkolen voortbrenging, enz., in studie laad. De Raad van Beheer zelf had nog op 14 November 1936 op voorstel van het. Nederlandsche lid der Eerste Kamer Serra- rens zich tot het Economische Volkenbonds comité gewend met het verzoek deze studies te bespoedigen. Kon de Raad thans besluiten zelf over het hoofd van het Economische Vol kenbondscomité heen de zaak ter hand te ne men en de conferentie bijeen te roepen? Formeel was in dit standpunt veel juists Doch de jaren hebben helaas geleerd, dat op dit punt van het Economische Volkenbonds comité weinig heil te verwachten is. De Vol kenbond had geen bezwaar ertegen gemaakt, dat de Washingtonsche Textielconferentie ook de economische zijden van het vraagstuk be handelde, die in zoo nauw verband met de sociale zijden staan. Waarom zou de Raad van Beheer dan ook niet een soortgelijke Steenko lenconferentie bijeenroepen? Met 18—9 stem men werd hiertoe dan ook besloten. De tegen stemmers waren de regeeringsvertegenwoordi- gers van Britsch-Indië en Japan, alsmede de geheele werkgeversgroep, met uitzondering van den Franschen werkgever. Het besluit is een nieuw teelten, dat de Internationale Ar beidsorganisatie, overtuigd van den grooten samenhang tusschen de sociale en de eco nomische vraagstukken en toestanden en te leurgesteld door de lijdelijkheid van de Eco nomische Volkenbondsorganisatie, hoe langer hoe meer zich ook op economisch terrein be wegen gaat. zooals de jaarverslagen van den directeur van het Internationale Arbeidsbureau ook voortdurend doen. Het tweede onderwerp van uitvoerige be spreking in deze voorjaarszitting van den Raad van Beheer was het protest der werkge versgroep tegen de houding der Sovjetregee- ring, die op de zeeliedenconferentie van Octo ber een staatsambtenaar tot werkgeversverte genwoordiger van Sovjet-Rusland had be noemd. De werkgevers betoogden, dat de grondgedachte der Internationale Arbeidsor ganisatie is. dat op de conferenties dezer Ge- neefsche organisatie naast vertegenwoordigers van de regeeringen ook van de regeering on afhankelijke vertrouwenspersonen der werk gevers en der arbeiders aanwezig zijn. Een staatsambtenaar voldoet natuurlijk aan dezen eisch van onafhankelijkheid van de regeering niet. De directeur van het Internationale Arbeids bureau. Harold Butler en de regeeringsverte- genwoordiger van Sovjet-Rusland Markus, be toogden hiertegenover, dat de scheepvaart ter zee, evenals trouwens de meeste bedrijven, in Sovjet-Rusland geheel onder het beheer van den staat is gebracht. De staat is in Sovjet- Rusland dus de werkgever en het is logisch, dat de Sovjetregeering den chef van de afdee ling zeevaart van het volkscommissariaat voor het verkeerswezen Kaouline als vertegenwoor diger van den staat-werkgever naar Genève heeft afgevaardigd. Willen de werkgevers de Sovjetregeering soms voor altijd beletten een volledige delegatie naar Genève te zenden?, vroeg prof. Markus scherp. En hij voegde hier aan toe, dat de werkgevers met de feiten, ook al' zijn zij hun onaangenaam, zullen moeten rekening houden. Het is nu eenmaal een feit. dat er een staat bestaat zonder kapitalisten, groote en kleine. De Internationale Arbeids organisatie zal zich bij dezen nieuwen feite lijken toestand moeten aanpassen. De voorzitter der werkgeversgroep Oersted (Denemarken) en ook onze landgenoot Serra- rens verklaarden zich tot zoodanige aanpas sing bereid. Doch dan langs volkomen wettigen weg, namelijk door herziening van de Grond wet van de Internationale Arbeidsorganisatie. Zij waren ertegen, dat die aanpassing bij wij ze van „interpretatie" zou geschieden, zooals Butler en de Sovjetregeering blijkbaar wenschten. De Volkenbond, zeide Serrarens, heeft reeds afschrikwekkend genoeg getoond, hoe de Grondwet steeds meer in het gedrang komt, wanneer men eenmaal met interpreta ties tegen den geest der Grondwet in begint! Voorloopig zal de Raad van Beheer in dezen een afwachtende houding aannemen. Het is nog niet zeker, dat de Sovjetregeering voort zal willen gaan staatsambtenaren als „werk gevers" naar Genève te zenden. Misschien zal zij zich wel bij de protesten der werkgevers groep neerleggen. Mocht de Sovjetregeering echter opnieuw staatsambtenaren naar een internationale arbeidsconferentie afvaardigen, dan zal de werkgeversgroep verlangen, dat de rechtmatigheid van deze handelwijze aan het oordeel van het Haagsche Internationale Ge rechtshof zal worden toevertrouwd. Mocht het Haagsche Hof zich dan op het standpunt stel len, dat alleen privaat-personen als werkge versvertegenwoordigers ter arbeidsconferen tie kunnen optreden, dan zal het tijd worden voor een Grondwetsherziening, opdat de Grondwet aan de toestanden in Sovjet-Rus land 'en in meer of mindere mate geldt dit ook voor Duitschland en Italië) .aangepast" worde! B. DE JONG VAN BEEK EN DONK Haarlem is tóch bloemenstad. Gezellige drukte langs de singels Een oude traditie blijft voortbestaan. Haarlem is immers de bloemenstad, Waar zou zoo iets anders mogelijk zijn. Waar zou men zoo spontaan naar een bloemenmarkt van-één-dag trekken en er bloejnen koopen, ze over straat mee naar huis sleepen, met alle ri sico van kennissen die men vrijwel zeker te gen zai komen iedereen komt immers op de Luilak dan juist in de bloemenstad, in Haarlem. De boekhandelaren hebben een week lang propaganda voor het boek gemaakt „Koop een boek!" Natuurlijk hebben we een boek ge kocht. Maar dat zouden we anders ook wel ge kocht hebben. Alleen deden we dat nu een paar weken eerder, omdat we dan zoo'n aardig boekske er bij cadeau kregen. Maar de bloemenkooplui doen niets anders, dan eens in het jaar hun kleurige en ge mengde koopwaar langs de Singels uitstallen, en het publiek komt in drommen, schuifelt voetje voor voetje langs de kleurenpracht, staart half verblind in het felle schijnsel van de carbidlampen, sjachert met de kooplui over den prijs van een hortensia of een cactus-met- bloemen, die men even later in een krant ge wikkeld in den aim klemt, angstvallig wakend dat hij in het gedrang komt. Dat is onze traditie. Een heel oude traditie. En hopelijk een nog lang bestaande traditie. Want zij bewijst, dat Haarlem een bloe menstad is, en alle Haarlemmers bloemen vrienden zijn, al is het maar één dag op een lang jaar. WILLY MULLENS HEEFT NIET GEFILMD IN LONDEN. Willy Mullens deelt ons mede, dat hij met groote moeilijkheden heeft te kampen gehad en op het allerlaatste oogenblik, ten spijt van zijn gastheer, den directeur der Fox Movie tone te Parijs, die zelf aanwezig was, zijn uitnoodiging en plaats heeft moeten afstaan aan een collega-operateur der British Movie tone. Dit geschiedde op grond van het l'eit, dat de autoriteiten niet wilden toestaan, dat, daar er van de voornaamste vijf filmhuizen elk slechts een operateur toegang had, tot de Abbey, deze plaats door een vreemdeling zou worden ingenomen. LANDDAG CHRIST.-DEM UNIE. De Christ.-Dem. Unie houdt op tweeden Pink sterdag, 's morgens half elf. een grooten pro vincialen landdag op „Wildhoef" aan de Don- kereiaan te Bloemendaal. Er zijn verscheidene sprekers en een koor zal zich doen hooren. LIJST VAN MAIL- EN LUCHTPOSTVERZEN DING 17—23 MEI 1937. Nederl. Indië, zeepost via Amsterdam per m.s. J. v. Oldenbarnevelt 19 Mei gewone stuk ken 3.25: mail via Genua per m.s. Poelau Roebiah 20 Mei gew. st. 3.25; vliegdienst Am sterdamBandoeng 19. 22 Mei gew. st. 2.15. Suriname, vliegdienst vanaf New York 18, 20, Mei gew. st. 18.21 Mei gew. st. 8.55. Aruba, Bonaire, Curasao, mail via Cherbourg 18 Mei gew. st. 18.vliegdienst van New York 18, 20 Mei gew. st. 18.21 Mei gew. st. 8.55. Vereenigde Staten van Nd. Amerika, Canada, Mexico, Cuba, Ecuador, via Cherbourg 18, 20 Mei gew. st. 18.via Southampton 21 Mei gew. st. 8.55. Argentinië, Brazilië, Chili, Uruguay, via Southampton 20 Mei gew. st. 6.via Londen 21 Mei gew. st. 6.via Boulogne 22 Mei gew. st. 6.vliegdienst DuitschlandZ. Amerika 19 Mei gew. st. 11.35; vliegdienst Frankrijk Z. Amerika 22 Mei gew. st. 12.35. China, Hongkong, Japan 17 Mei gew. st. 3.25; via Siberië 20 Mei gew. st. 18. Vliegdienst als Nederl. Indië. Philippijnen, Mantsjoerije, via Siberië 20 Mei gew. st. 18. Vliegdienst als Nederl. Indië. Irak fMesopotamië) via IstanbulDamaskus 18 Mei gew. st. 3.25: 21 Mei gew. st. 3.25. Vliegdienst als Nederl. Indië. Palestina, via Piraeus 16 Mei gew. st. 22.30; via Genua 20 Mei gew. st. 3.25; via Piraeus 23 Mei gew. st. 22.30. Vliegdienst als Nederl. Indië. Britsch Indië, via Marseille 20 Mei gew. st. 10.—. Vliegdienst als Nederl. Indië. Ceylon, via Marseille 20 Mei gew. st. 12.35; via Napels 21 Mei gew. st. 18.—. Vliegdienst als Nederl. Indië. Penang, Siam, via Genua 19 Mei gew. st. 22.30. Vliegdienst als Nederl. Indië. Singapore, via Genua 20 Mei gew. st. 3.25; via Napels 21 Mei gew. st. 18.—. Vliegdienst als Nederl. Indië. Egypte, via Piraeus 16 Mei gew. st. 22.30; via Genua 20 Mei gew. st. 3.25; via Piraeus 21 Mei gew. st. 22.30. Vliegdienst als Nederl. Indië. Oost-Afrika, via MarseilleAden 20 Mei gew. st. 10. Vliegdienst als Nederl. Indië. Unie van Zuid-Afrika, via Southampton 20 Mei gew. st. 16.45. Vliegdienst als Nederl. Indië. Australië, via Marseille 20 Mei gew. st. 10.—. Vliegdienst als Nederl. Indië. Nieuw-Zeeland, via Cherbourg—San Fran cisco 20 Mei gew. st. 18.—. Vliegdienst als Nederl. Indië.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 11