Haarlem's Dagblad | 1937 | 2 juni 1937 | pagina 7

AKKERTJES

Rembrandt en Palace

Weer onprettig?

USuitenbiJts

H.D.'V ertellieg

TECHNI-COLOR

WOENSDAG 2 JUNI '1937

HAARLEM'S DAGBLAD

5

T er aardebestelling
Kunstschilder A. L. Koster.

Dinsdagmiddag' drie uur bestond op de Al-
gemeene Begraafplaats aan de Kleverlaan
veel belangstelling voor de teraardebestel
ling van het stoffelijk overschot van den
kunstschilder A. L. Koster, eere-voorzitter
van het Teekencollege „Kunst zij ons Doel",
die Vrijdagavond in den ouderdom van 77
ja: - is overleden.

Onder de aanwezigen werden opgemerkt:
het bestuur van .Kunst zij ons Doel", de
heeren H. F. Boot, voorzitter; A. Arens, se
cretaris; R. Heiloo, penningmeester; H. J.
Wesseling. vice-voorzitter; J. Wiegman, J.
B. Kamp en F. Drost, commissarissen. Ver
der de heeren W. Sluiter, H. A. van der Stok,
resp. voorzitter en secretaris van het Ge
nootschap „Pulchri Studio" te 's-Graven-
hage, waarvan de overledene vroeger wer
kend lid is geweest.

Verder de heeren Mr. G. L. J. Mens Fiers
Smeding, een oud schoolvriend uit Den
Haag; E .H. Krelage, H. Buisman, conser
vator van het Teyler's Museum, J. H. de
Bois. J. P. Josselin de Jong, voorzitter van
den Raad van Toezicht van het Fonds van
Beeldende Kunstenaars; Prof. Huib Luns en
A. F. Reicher. resp. voorzitter en (secretaris
van .Arti et Amicitiae" te Amsterdam; C. C.
M. van Hees, oud-directeur van den Stads
schouwburg, en tenslotte een groot aantal
kunstbroeders.

Toen de kist in de groeve was neergela
ten trad het eerst de heer Willy Sluyter
als spreker naar voren, om namens Pulchri
Studio en namens het Regeeringscomité
voor buitenlandsehe tentoonstellingen de
nagedachtenis van den heer Koster te eeren.
Spreker vestigde er de aandacht op, dat de
overledene indertijd een der trouwste en
verdienstelijkste leden van het Genootschap
is geweest. „Hij was bovenal een eerlijk
mensch en een hard werker; hij hield zich
steeds bescheiden op den achtergrond. Als
penningmeester van bovengenoemd comité
heeft hij veel voor zijn kunstbroeders ge
daan. Ook op eigen initiatief heeft hij in
Scandinavië Hollandsche tentoonstellingen
georganiseerd, waarmee hij zijn land een
grooten dienst heeft bewezen. Voor alles wat
hij in zijn mooie leven voor de kunst heeft
gedaan verdient hij hulde en dank. Namens
Pulchri Studio breng ik hem een laatsten
eerbiedigen groet".

Prof. Luns merkte op, dat de heer
Koster in de kunstkringen een zeer geziene
figuur is geweest door zijn groote oprecht
heid en betrouwbaarheid. Met veel ijver en
nauwgezetheid heeft hij zijn vele functies
verricht. Zijn kunstwerken trokken steeds
overal veel aandacht. In 1916 verwierf hij een
gouden medaille van de Koningin. Hij toon
de een opmerkelijke vakbekwaamheid als
etser en hij was een zeer begaafd schilder.
In 's Heerenberg in den Gelderschen Achter
hoek en ook in Limburg ontplooide hij zich
als een vaardig landschapschilder. Het was
alsof een bloesemende lentegeur zijn palet
omzweefde. Dat hij ruste in vrede.

De heer H. F. B o o t, voorzitter van het 'Tee
kencollege „Kunst zij ons Doel", sprak als
volgt: „Met Koster is heengegaan de schilder
van de Haarlemsche bloembollenvelden. Wan
neer in het na-voorjaar van de velden de kleur
en de geur afwaasden dan was Koster paraat
en zijn kunstenaarsoog geboeid. En niet licht
zal er weer een schilder komen van dit onder
werp, die hem in gratie en bekwaamheid zal
evenaren. Daarom rekende „Kunst -zij ons
Doel" het zich steeds tot een eer hem als schil
der onder zijn leden te mogen tellen. Hij be
kleedde ook vele jaren het voorzitterschap
onzer vereeniging, totdat hij na het neerleggen
dezer 'functie op ons verzoek het eere-lidmaat-
schap wilde aanvaarden. Koster was een man
van Oud-Hollandsche karaktereigenschappen;
nauwgezet, voortvarend met plichtsbesef en
goeden smaak. Het is met een gevoel van in
nige dankbaarheid, dat wij zijn aardige ver
standige leiding in ons midden gedenken, waar
hij met zijn immer vriendelijken glimlach en
een geestig woord recht wist te zetten wat
diende rechtgezet te worden. Daardoor werd
hij de bepaler en behouder van den goeden
geest, die nog steeds in onze vereeniging be
houden blijft. Ik wil niet eindigen zonder een
woord van troost en moedgeving aan zijn doch
ter in deze moeilijke oogenblikken en een
woord van dank aan mevrouw Meeter die de
laatste jaren van onzen collega zoozeer ver
aangenaamde."

De heer H. Buisman merkte eveneens op,
dat de heer Koster een kunstenaar met hart
en ziel was; een vertolker bij uitnemendheid
van het kleurige leven der bloemenvelden. Het
was jammer dat hij zich door het afnemen
zijner krachten niet meer aan dit geliefde werk
kon wijden. Hij had ook een open oog voor de
maatschappelijke zorgen van zijn kunstbroe
ders. Hij was steeds tot voorlichting bereid en
werkte met een ongekenden ijver als secretaris
van het Fonds voor Nederlandsche beeldende
kunstenaars en hun weduwen en weezen, aan
wie hij een warm hart toedroeg.

Een broer van den ovei'ledene, de heer D. A.
Koster uit Wassenaar, schetste in gevoelvolle
bewoordingen wat hij voor den famieliekring
geweest was. „Mijn broer zou, als hij ze had
kunnen hooren. de loftuitingen niet hebben
willen aannemen, maar toch is het alles waar,
wat over hem aan dit graf gezegd was." Na
mens de familie dankte ook hij Mevrouw Mee
ter voor de trouwe zorg, waarmee ze zijn broer
gedurende zijn laatste levensjaren omringd
had. maar dankte ook haar huisgenoote, die
haar daarbij in het laatste jaar gesteund heeft.

De belangstelling voor den grooten bloemen
vriend uitte zich ook in een groot aantal bloe
men in de schitterendste kleuren op zijn groeve.
Er waren o.a. bloemstukken van .Kunst zij ons
Doel", van „Pulchri Studio", van zijn huis-
genooten enz.

Van de Waag. het sociëteitsgebouw van
„Kunst zij ons Doel", woei de vereenigingsvlag
halfstok.

CHRISTELIJKE MIDDENSTAND S-
VEREENIGING.

„Hoe kunnen wij door „Verkoopsbrieven"
onzen omzet vergrooten?" Dit bij uitstek prac-
tisch onderwerp zal Donderdagavond op een
vergadering der Chr. Middenstandsvereeni-
ging worden besproken.

Het onderwerp wordt ingeleid door den se
cretaris der vereeniging, den heer C. Struik
Belangstellenden zijn welkom. De vergadering
wordt gehouden in Hotel Lion d' Or.

NUTS-SPAARBANK TE HAARLEM.

Vergelijkend overzicht over Mei.

Aantal behandelde posten 16790 v. j. 15097.
Aantal inlagen 10880 v. j. 9693.

Aantal terugbetalingen 5910 v. j. 5404.
Ingelegd f 602.012.53 v. j. f 548.391,47.
Terugbetaald f 449.635,69 v. j. f 434.379,94.
Meer ingeleged f 152.376.84 v. j. meer f 114.011.53
Aantal nieuwe boekjes: 270 v. j. 299.

Aantal aafbetaalde boekjes: 151 v: j: 149.
Snaarbusjes op 31 Mei 1937 in omloop: 3401.
Geledigd'in Mei 1937: 275 busjes met totaal
inhoud van f 4568,03.

Aantal verhuurde kluisloketten op 31 Mei:
1937: 605.

Vele vrouwen zijn op gezelle tijden hel
slachtoffer van pijnen. Denk niet, dat le
gen dit lijden weinig te doen is, want
de vele vrouwen die geleerd hebben
"AKKERTJES" te gebruiken, weten beter.
"AKKERTJES" bestrijden vrouwenpijnen
en zijn een uitkomst in de donkere dagen
der vrouw. In plaats van neerslachtig
zult Ge U opgewekt en rustig voelen.
"AKKERTJES" zijn een nieuwe zeer werk
zame vinding van Apotheker Dumonl. Ze
hebben geen enkele nadeelige werking.
De cachei-vorm is de meest ideale manier
van innemen. "AKKERTJES" hebben in
korten tijd bewezen een geneesmiddel bij
uitnemendheid te zijn. Haal nog heden
een doosje. Ook U zult tevreden zijnl
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent.

Volgens recept van Apotheker Dumonf

(Adv. Ingez. Med.)

KINDERVOEDING.

De Vereeniging „Kindervoeding" reikte in de
afgeloopen week uit in hare af deelingen:

Zoetestraat 1015 porties; Overtonstraat 919
porties; Byzantiumstraat 534 porties; Eem-
straat 744 porties; Kamperstraat 656 porties.

Bovendien werden dagelijks aan de scholen
voor Buitengewoon L. O. 116 porties verstrekt.

Hiermede zijn de werkzaamheden van „Kin
dervoeding" afgeloopen.

PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP DONDERDAG
3 JUNI 1937.

SProgr. 1: Hilversum I.

Progr. 2: Hilversum II.

Progr. 3: 8.00 Keulen. 10.50 Pauze. 11.05
Droitwich. 12.05 Parijs Radio. 1.20 Vlaamsch
Brussel; 1.35 Keulen. 3.20 Diversen. 3.35 Lon
don Regional; 4.20 Deutschlandsender; 5.20
Fransch Brussel; 5.50 Keulen; 7.50 London
Regional; 9.20 Keulen. 10.20 Vlaamsch Brussel
10.40 Weenen.

Progr. 5: 8.00 Vlaamsch Brussel. 9.20 Pauze.
10.35 Londen Regional. 3.35 Droitwich.

Progr. 5: 800—7.00 Diversen. 7.00 Eigen
gramofoonplaten concert: klassiek muziek. 1.
Ouverture Egmont, Concertgebouw orkest; 2.
Casse Noisette Suit, Staatsopera orkest v. Ber
lijn; 3. Ases Tod, Opera orkest van Parijs; 4.
Carmen-Fantasie, Tossy Spiwakowsky.

5. Morgenstimmung, Opera orkest van Parijs;

6. Ouverture Dichter en Boer, Groot Odeon
orkest.

8.0012.Diversen.

FAILLIS SEMENTEN.

Door de Arrondissements-Rechtbank te
Haarlem zijn de volgende faillissementen uit
gesproken op Dinsdag 1 Juni 1937.

De N.V. Vulkaan Bakovenbouw voorheen Piet
Smit, gevestigd en kantoorhoudende te Half
weg, Amsterdamschenstraatweg 64, curator
Mr. L. G. van Dam te Haarlem:

J. Koelma, bakkersknecht, wonende te Sant
poort, van Dalenlaan 6, curator Mr. F. J. Ger
ritsen te Haarlem.

Mevr. J. A. M. Vleghels, handelende onder
den naam P. van Dieden, openbare koopvrouw,
wonende te Haarlem, Floresstraat 23, curator
Mr. Julius Hoog te Haarlem.

D. Stibbe. koopman in tapijten, wonende te
Zandvoort. Zeestraat 50, curator Mr. T. A. M
A. van Löben Seis te Haarlem.

N. Wildschut, zonder beroep, wonende te
Santpoort, Lazerus Mullerlaan 1, curator Mr.
G. E. Mellema te Haarlem.

Rechter-Commissaris in deze faillissementen
Mr. E. J. 'V. Top te Haarlem.

Wegens gebrek aan actief werden opgeheven
de faillissementen van:

De Handelsvennootschap onder de firma Si-
garenfabrieik „Gevali" gevestigd te Beverwijk
curator Mr. P. J. Prinsen Geerlins te Haarlem.

C. van Lint, sigarenfabrikant, wonende te
Beverwijk, curator Mr. P. J. Prinsen Geerlings
te Haarlem.

H. van Lint, sigarenfabrikant, wonende te
Beverwijk, Heemskerkerweg 183, curator Mr. P
J. Prinsen Geerlings te Haarlem.

J. Rykhoff, smid, wonende te Krommenie,
Heiligenweg, curator Mr. F. M. Hagemeijer te
Haarlem.

A. A. de Gans, schoenmaker, wonende te
Hillegom, Hillegommerdijk 318, curator Mr. P
Tideman te Haarlem.

J. Mooy, zonder beroep, wonende te Wormer
Knollendammerstraat, curator Mr. L. J. Ven
huizen te Heemstede.

P. Humme, caféhouder, wonende te Haarlem,
Koningstraat 33, curator Mr. A. van Leyen-
horst te Haarlem.

H. van Dijk, landarbeider, wonende te Aals
meer, Schinkelpolder 24, curator Mr. J. C. Y.
Nieuwenhuys te Haarlem.

C. van Dijk, taxiondernemer, wonende te
Velsen, Stationsweg 107, curator Mr. B. Slin-
genberg te Haarlem.

A. Bruin, groentenhandelaar, wonende te
IJmuiden. Bloemstraat 70, curator Mr. B. Slin-
genberg te Haarlem.

Wegens het verbindend worden der uitdee-
lingslijst zijn geëindigd de faillissementen van:

Joh. M. van Houten, bloembollenhandelaar,
wonende te Hillegom, curatrice mej. Mr. D. M.
't Hooft te Aalsmeer.

De N.V. Proviand Stores Jan van der Made
en Co., gevestigd te IJmuiden, curator Mr. J.
O. Baron te Beverwijk.

Wouter Baart, zonder beroep, wonende te
Haarlem, vroeger te Alkmaar, curator Mr.
F. A. Davidson te Haarlem.

Installatie.

Dinsdag werd Mr. R. W. J. C. van de Wal
Bake beëedigd en geïnstalleerd als subst. grif
fier bij de Haarlemsche Rechtbank.

GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.

Terug te krijgen bij: Politiebureau, Smede-
straat handschoenen en ceinturen; halsket
ting; autolamp; heerenrijwiel; Huijberts, Kei
zer Karelstraat 21, armband; v. Mienen, Ba-
kenessergracht 52, badpak met handdoek;
Hana, Oranje Nassaulaan 8, Overveen, broche;
Keulen, Burgwal 59, hond; Vercruijsen, de
Ruijterplein 5, Horloge; Schönhage, Stuijve-
santstraat 44, regenjas; Politiebureau, Sme-
destraat, regenjas; Kion, Kampervest 7, por-
temonnaie met inhoud; v. d. Hout, Regulier
straat idem; v. d. Nouwland, G. v. Wiedstraat
22 ,idem; Rees, Ramplaan 85, pijpen; Kroon,
Riviervischmarkt 5 rijwielplaatje; v. Késsel,
Gr. Willemstraat 20, rijwielplaatje; v. Loeve-
sijn, Palmstraat 7, regenpijp; Colijn, Wijde
Geldeloozepad 18 sierspeld; v. Leeixlam, Ti-
morstraat 143, sierspeld; v. d. Wouwer, Bak
kerstraat 13 rd., damestaschje met inhoud.

NED. BOND TOT HET REDDEN VAN
DRENKELINGEN

De droeve lijsst

In het tijdvak van 28 April tot 28 Mei 1937
verdronken in ons land: 17 jongens beneden
16 jaar, 11 meisjes idem, 22 mannen en 6
vrouwen is tezamen 56; bovendien verdron
ken bij een atuo-ongeluk 6 menschen, in to
taal dus 62 dooden. In dit getal zijn begre
pen 1 jongen en 4 mannen (leeftijd boven
de 16 jaar) die bij baden, niet voldoende
kunnende zwemmen, omkwamen; bovendien
4 mannen die bij kanovaren verdronken.

Uit het water werden gered in hetzelfde
tijdvak: 14 jongens beneden 16 jaar. 15 meis
jes idem, 11 mannen en drie vrouwen, teza
men 43 geredden: bij auto-ongelukken te
water werden gered of wisten zich te redden
14 personen, in totaal gered: 57

Het nut van de zwemkunst en bovenal van
het zwemmend redden blijkt heel duidelijk
uit de volgende cijfers; niet minder dan 29
slachtoffers van het natte element zijn
zwemmend door hulpvaardigen gered: 5 wis
ten zich door hun zwemkunst veilig aan wal
te brengen; door middel van handreiking 4:
door boothulp 5 tezamen 54, plus de auto
drenkelingen In totaal 57.

In het getal 57 zijn begrepen 1 meisje dat
zich bij baden te ver in het water had ge
waagd, terwijl bij het kanovaren 2 jongens
en 3 mannen ln groot gevaar hebben ver
keerd. Leert zwemmen!

In hetzelfde tijdvak geraakten 5 auto's te
water.

Door het bestuur van den Ned. Bond tot
hèt redden van drenkelingen is de heer A.
J. Meijer ink benoemd tot hoofdconsul voor
de provincies Noord-Brabant en Limburg.
Hij heeft deze benoeming voor den tijd van
één jaar aanvaard.

„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN"

Pandpoort, Koningstraat.

Weldadigheid toovert een blijden lach

Op menig droevig gezicht.

Wanneer U dat eens goed bedenkt,

Dan valt U 't geven licht.

Postgiro 212793 Telefoon 11855 of 15445.

Niemand kan buiten

buiten BUITENBIJTS!

Dat moet U hebben! „Buitenbijts" van Ceta-
Bever! Voor alle openluchtwerk! Dekt met
één maal. Smeert geweldig uit! Er blijven
geen taaie, nadeelige resten in de bus. Groen,
geel, oranje, rood, wit, blauw en bruin. Ceta-
Bever „Buitenbijts" vernietigt schimmels en
bacteriën! Frissche, pittige geur!

Ceta-Bever

Voor Landhuizen, priëelan, schuren, schuttingen,
hokken en hekken.

»/2 K.G. BUS 55 CT. - 1 K.G. BUS 90 CT.

(Adv. Ingez. Med.)

Het Hoedje

door HERMAN ANTONSEN.

Lize had altijd een hekel aan dien hoed ge
had. Hij was heel klein, leelijk, maar geweldig
chique. Ze had hem op aandringen van Fred
gekocht. Ze had zoo veel gedaan op aandrin
gen van Fredgrappige, roekelooze, dwa
ze dingen waar ze liever niet meer aan dacht.
Op een regenachtlgen voorjaarsmiddag had
ze met Fred door de Kalverstraat gewan
deld en die hoed had hun aandacht getrok
ken. Gelijktijdig waren ze blijven staan, om
hem te bekijken. En Fred had half fluiste
rend en gejaagd gezegd: „Kijk eens, liefste,
dat is nog eens een hoedje!"

Lize herinnerde zich nog heel goed, dat zij
gezegd had: „Die ziet er nu net uit alsof
iemand erop getrapt heeft en toen spijt ervan
kreeg en zijn best deed, om hem weer in mo
del te krijgen." Zoo dacht ze er eigenlijk nóg
over.

Maar Fred had tegengesputterd: „Dat is nou
net, wat ik altijd beweer. Vrouwen hebben
geen gevoel voor stijl!" En bedaard had hij
eraan toegevoegd: „Je koopt dat ding natuur
lijk."

„Toch?" had Lize smalend gevraagd. „En
waar haal jij het geld vandaan?"

„Ik heb immers pas salaris ontvangen?"

Dat moest Lize wel toegeven. „Maar de huur
is er óók nog schat, en dan al onze loopende
rekeningen. En het zou toch wel leuk zijn als
we nog iets overhielden, om de maand mee
door te komen."

..Och kom!" had Fred luchthartig gezegd
eri "naar bij haar arm mee naar binnen ge
trokken in den chiquen winkel.

De huur was pas een week later betaald we
gens dien hoed. Rekeningen waren onbetaald
teruggestuurd Fen heele week was er geen
warm eten op tafel gekomen. En zoo was die
hoed de eigenlijke x-eden geworden, waarom
ze van Fred weggeloopen was. Ze kon niet
langer tegen zijn roekelooze spilzucht op.

De hoed was nu droe maanden oud. En tel
kens als ze hem zag, herinnerde hij haar aan
de verkwisting van Fred, aan zijn gebrek aan
zorg, aan zijn onverantwoordelijkheid in alles.
En ze was voor haar huwelijk toch nog zóó
voor hem gewaarschuwd. Heel haar familie
had haar gewaarschuwd. Had haar vader niet
gezegd: „Jij trouwen met zoo'n kunstenaar?
Weet je niet. dat die allemaal van Lotje ge
tikt zijn, kind? Je kunt het onmogelijk ern
stig meenen!"

Maar ze had het toen wel gemeend. Ze
meende het heel ernstig met Fred. En het
ergste van alles was. dat ze het nog zoo ernstig
met hem meende. Dat ze nog zoo heel veel
van hem hield. Zelfs nu nog.... nu ze haastig
tijdens zijn afwezigheid haar koffers had
gepakt, om geen afscheid van hem te moeten
nemen nu ze naar een hotel was gevlucht,
na een laatsten blik. door tranen omfloerst
geworpen te hebben door de aardige kleine
flat, waarin ze zulke gelukkige dagen hadden
i doorleefd

Ze had liefst maar dood willen zijn. Was

ze den vorigen dag maar gestorven

Nu zat ze hier te piekerèn op een hotelka
mer. En ze kon niet terug naar haar ouders in
Leeuwarden, voordat ze reisgeld gestuurd had
gekregen. En geld om het hotel te betalen. Ze
had van haar huishoudgeld niets over gehad.

Lize liep triest naar het raam en keek naar
buiten. Naar het plein en het plantsoen, waar
ze zoo vaak met Fred had gewandeld. Maar
na een poosje keerde ze zich met een ruk om....
en daar lag die hoed. Middel op het bed, net
waar ze hem neergegooid had.

Opeens kon Lize het niet langer verdragen.
Ze greep het hoedje beet en gooide het met
een wijden zwaai het raam uit. Dat was de
eerste stap in de goede richting! De volgende

stap was, een telegram naar huis sturen

De tranen sprongen haar in de oogen. Maar
ze wilde niet huilen. Dat gaf tóch niets! Daar
mee was Fred niet te veranderen. En, wilde ze
hem eigenlijk wel eens anders, dan hij was?
Ze kon zich Fred niet anders voorstellen. Dan
zou ze het net zoo min met hem kunnen uit
houden.

Beneden in de vestibule wendde ze zich tot
een jong meisje in het zwart met het ver
zoek. een telegram voor haar te vereenden. Het
meisje schoof haar een formulier en een pot
lood toe. Ze had even zachtblauwe oogen en
even blond haar als Lize zelf. Lize beet onder
het schrijven haar onderlip bijna stuk om
zich goed te houden. Ze schreef het adres van
haar vader in Leeuwarden. „Ik kan het niet
langer bij Fred uithouden. Wil naar huis. Heb
geen reisgeld. Lize".

Er viel een dikke traan op het formulier

Het meisje dat gewacht had tot ze klaar
was, zei een beetje gejaagd: „Neemt u me niet
kwalijk, maar hebt u daareven soms een hoed
verloren? Iemand bracht, er een hier, nu net,
die op straat uit een raam van dit hotel ge
vallen was".

Lize wist geen antwoord te vinden. Het
meisje vervolgde aarzelend: „Ik dacht zeker,
dat hij van u was. Ik meende u hem te heb
ben zien dragen. Hij was zoo opvallend...

chique

Lize glimlachte moeizaam en zei: „Ja, die
was van mij. Maar ik wilde hem niet- langer

dragen. Ikheb hem weggegooid". En

toen het meisje haar verbluft aankeek, zei ze:
„U kunt ermee doen, wat u wilt".

Ze hoorde nauwelijks, dat het meisje haar
bedankte. Ze betaalde het telegram en snelde
terug naar haar kamer, waar ze snikkend op
het bed neerviel.

Nora Kanters zat aan het kleine tafeltje
bij het raam. waar ze gewoonlijk op Dirk
wachtte. Ze hield van dit kleine restaurant,
waar ze zoo rustig kon kijken naar de drukte
op straat, Vandaag viel het haar op, hoeveel
voorbijgangers even naar haar keken. Dat
deed natuurlijk, dacht ze, haar chique hoedje,
waardoor haar ietwat sjovele, hoewel keurig
zittende mantelpak heelemaal opfleurde. Wat
een bof je dat ze het had mogen houden!
Maar haar opgewekte stemming versomberde
toch een beetje bij de gedachte aan dat in-
droeve telegram. „Ik kan het niet langer bij
Fred uithouden."

„Waarom! vroeg ze zich af, „was ze van hem
weggegaan, terwijl ze blijkbaar toch nog zoo
veel van hem hield? Hoe zou je jezelf wel
voelen, als je zóóveel van een man hield? Ze

probeerde haar liefde voor Dirk af te meten
aan die overweldigende liefde van die andere.
Ze mocht Dirk graag. Ze was er dankbaar
■voor, dat hij notitie van haar nam en haar
mee uitvroeg. Maar nu en dan ergerde ze zich
toch aan zijn opsnijden, of aan zijn minach
ting voor haar. Maar die ergernis verdween
telkens weer bij de gedachte, dat hij toch
belang stelde in zoo'n gewoon meisje als zij
was.

Ze voelde een hand op haar schouder en
achter haar zei een schorre stem: „Liefste,
waarom, heb je me toch zoo in angst laten

zittennu al een heelen dagik ben

gewoonweg

Nora keek op en zag een heel jong en uiterst
sympathiek gezicht met donkere oogen. Met
een liet de hand haar schouder los en kreeg de
jonge man een kleur.

Met zichtbare teleurstelling keek hij haar
aan en stotterde: „O, neemt u me niet kwa
lijkIk had u voor iemand anders aan
gezienEn met een blik op haar hoedje

vervolgde hij: „Ik dacht zoo zeker

Nora stak hem onwillekeurig de hand toe,
toen hij zich wilde omdraaien en zei:

„Bent u dan soms Fred?"

„Ja.... Ja zekerik ben Fred Winter.

Maar hoe

„Neen u kent mij niet en ik u evenmin,
maarziet uik heb zoo juist een tele
gram over u te versturen opgekregen en

Ze kon niet anders doen, dan hem alles
vertellen, wat ze wist. al was het haar zaak
eigenlijk niet. Maar als hij zóó gestemd was en
Lize in het hotel er zóó over dacht, als ze
blijkbaar deed, dan zou het hem geen kwaad

doen, als hij haar terug kon vinden

Met vochtige oogen keek Nora hem na,
toen hij de straat op liep. Door het raam heen
wuifde hij haar nog glimlachend toe en zij
stak even haar hand op ten groet

Ze voelde zich zoo'n beetje een goede
geest.totdat de stem van Dirk haar deed
opschrikken door de norsche vraag: „Zeg, wie
was dat nou weer? Ik heb hem voor zoover ik
weet, nooit eerder gezien."

Hij ging tegenover haar zitten en keek haar
wantrouwend aan. Nora zei rustig en oprecht:
„Ik ook niet. Hij heet Fred Winter. Aardige
man, vind je niet?"

Dirk keek haar nijdig aan. „Een nieuwe
aan whist soms?"

Nora haalde de schouders op. „Ik zit hier
anders al bijna een uur te wachten!"

Dirk begon wrevelig: „Als jij je verbeeldt,
dat ik van dergelijke dingen wat hebben
moet"En dan wachtte hij, of zij zich ver
ontschuldigen zou.

Maar Nora bood geen verontschuldigingen
aan. ze zei bedaard: „Dat had ik ook niet van
je verwacht. Zeg Dirk, zou je me het plezier
willen doen, ergens anders te gaan eten?
Als je daar zit, beneem je me het heele ge
zicht naar buiten."

Zonder de minste spijt of wroeging, met een
gevoel van weldoende rust, liet ze hem gaan.
Ze staarde met afwezigen blik onder den rand
van haar hoedje door naar het gewoel op
straat

En met een glimlachje van geluk en tevre
denheid bedacht ze zich, dat ze, zonder dat
hoedje, nooit zou beseft hebben, dat wat Dirk
haar te bieden had. lang niet genoeg was voor
haar blijvende levensgeluk.

(Naar het Amerikaanseh.)

Lelies.

Geen bloem is koninklijker dan de lelie.
Ook al is 't dan geen echte koningslelie: de
andere leden van de familie zijn al haast
even vorstelijk. En als tuinplanten én ook
binnen, in potten, zijn de lelies ongeëven
aard. Nu ze zoo langzamerhand weer aan
bloeien gaan denken, zeker binnen, mogen
we ze wel eens nader gaan bekijken.

Lelies vormen wortels aan de bovenzijde
van den bol. Ook wel enkele aan de onder
zijde, maar de bovenwortels zijn de belang
rijkste en ook 't talrijkste. We moeten de
bollen dus zeer diep planten. Een tweede
eigenaardigheid is. dat. ze niet houden van
te warmen grond zeker niet daar waar de
stengel voor den dag komt. Dit is 'n bezwaar,
dat uit den weg geruimd kan worden door
de leliebollen tusschen laaggroeiende plan
ten. bijv. lage perkrozen te zetten, of an
ders rondom den stengel wat laags te plan
ten. Hoe meer zon op de bloemen, hoe liever,
maar niet op den voet!

Buiten worden de bollen geplant op een
diepte van minstens drie maal den bol; bin
nen kunnen we misschien met iets minder
toe. Lelies loopen pas in 't voorjaar uit, kun
nen dus in Maart geplant worden. Een uit
zondering voi'mt Lil. candidum. de mooie
witte kerk- of madonnalelie, die vóór den
winter geplant moet worden, omdat ze z.g.
winterloof maakt, een pruikje blaadjes waar
uit in het voorjaar de bloemstengel te voor-
sclxijn komt.

Voor kamercultuur leenen verscheidene
lelies zich heel goed. We moeten natuurlijk
rekening houden met de eigenaardige plaats
van de belangrijkste wortels en den bol dus
zoo diep mogelijk planten. Het beste kiezen
we een smallen en zeer hoogen pot. Daarin
komt eerst een laagje van eenige centime
ters aarde en daarop wordt de bol gezet.
Rondom en boven dien bol brengen we nu
een zeer voedzaam grondmengel zoden-
grond, ibladaarde, wat scherp zand en turf
molm, vermengd met zeer oude. verteerde
mest en drukken alles stevig aan. In het
begin zijn we wat zuinig met water geven,
maar zoodra er een groen puntje zichtbaar
wordt, weten we dat de wortels zich gevormd
hebben en kunnen we wat meer water gaan
geven. We houden den pot steeds op een
licht, koel plekje. Tegen het warm worden
van den grond bedekken we de aarde rond
om den stengel met platte steentjes, die ook
het vocht beter vasthouden.

Als de knoppen zich gaan vertoonen, komt
de moeilijkheid in den vorm van: luis. Hoe
luis zoo gauw en zoo radicaal van een plant
•bezit kan nemen, is een raadsel. In ieder
geval, ze is er en we kunnen niet beter doen
dan er direct flink tegen op te treden. Want
er is veel kans dat alles anders nog bederft.
Luis „eet" de (knoppen niet op. ze zuigt al
leen de sappen weg en zoo worden de knop
pen krom en mismaakt. Resultaat dus al
even bedroevend als wanneer de luis werke
lijk knoppen at.

Zeepsop en spiritus door elkaar is het eeni
ge mengsel dat hier iets kan uitrichten. We
nemen een oude tandenborstel, doopen die
in dit verdelgingsmiddel en bewerken dan
zorgvuldig bladeren, blad-oksels, stengel en
knoppen. Als we den moed hebben, dit iede-
ren dag te doen, zullen we onze lelies in volle
glorie in bloei krijgen. Doen we het niet, ja
dan

Voor potcultuur leent zich de witte kerk-
lelie bijzonder goed; die moeten we echter,
vanwege die wintei^blaadjes, al in 't najaar
oppotten en kunnen we den winter door 't
beste in den kouden bak houden; of we gra
ven hem met pot en al in den tuin in en dek
ken goed af. In 't voorjaar halen we hem
dan binnen. Verder gebruikt men voor pot
cultuur de prachtige witte koningslelie, Lil.
regale, de Japansche goudbandlelie. Lil.
auratum, Lil. speciosum en de umbellatum-
soorten.

DE UITGEBREIDE FOX-OPNAMEN IN

VAN DE „KRONINGSFEESTEN TE
LONDEN", worden van V r ij d a g af
ALLEEN VERTOOND in de
vóór programma's van

(Adv. Ingez. Med.)

STADS-BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
VAN HAARLEM.

Statistiek van bezoek en uitleening over
Mei 1937 (1936)).

Prinsenhof:

Bezoek aan de leeszaal door 2054 personen
(v. j. 2104), t.w. 1895 mannen en 159 vrouwen.

Bezoek aan de krantenzaal door 4482 per
sonen (v. j. 4699) t.w. 4166 mannen en 316
vrouwen.

Totaal bezoek aan lees- en krantenzaal door
6536 personen (v.j. 6803) t.w. 6061 mannen
en 475 vrouwen.

Uitgeleend werden 2526 boeken (v.j. 1677).
Filiaal „Huis te Zaaanen".

Bezoek aan de leeszaal door 741 personen
(v.j. 804) t.w. 630 mannen en 111 vrouwen.
Uitgeleend werden 2g26 boeken (v.j. 1677).
Hoofdbibliotheek en filiaal werden te zamen
bezocht door 7277 personen, (v.j. 7607), t.w.
6691 mannen eix 586 vrouwen.

In het geheel werden uitgeleend 8654 boeken
(v.j. 7870).

VOETGANGER DOOR TAXI AANGEREDEN
EN GEDOOD.

Dinsdagmiddag omstreeks half vier is de
ruim 60-jarige L. Koole uit 's Heer-Arends-
kerke. bij het oversteken van het gevaarlijke
kruispunt Wilhelminast-raafcStationsweg te
Goes, door een taxi, bestuurd door den
chauffeur K., aangereden. De man liep een
ernstige schedelbreuk op en overleed enkele
oogenblikken na het ongeluk.

EEN ZELDZAME STAAT VAN DIENST IN DE
DOOFSTOIVLMENWERELD.

M. Duizend gaat heen.

AMSTERDAM 1 Juni.

In de ledenvergadering op 31 Mei j.l. heeft
de heer M. Duizend, zijn functie als commis
saris van de Algeméene Nederlandsche Doof
stommen Vereeniging „Guyofc" neergelegd.
Op zich zelf is zoo iets een gewoon verschijn
sel in het vereenigingsleven, doch het dient
niet onvermeld te blijven, dat de heer Duizend
van de oprichting der vereeniging in 1884 af
onafgebroken lid is geweest en meer dan 43
jaar als commissaris heeft gefungeerd. .Dit
zeldzame feit getuigt van de groote ijver van
den heer Duizend voor de doofstommen.