Wereld tKj Jamboree
(MAANDAG 2 AUGUSTUS 1937
HSAEEEM'S DAGBEAD
9
Op grootsche en indrukwekkende wijze heeft de jeugd vgn veertig
landen getuigd van haar wil tot broederschap. In een schier einde-
looze parade is deze jeugd over het groene grastapijt van de arena
getrokken, juichend en toegejuicht, een waardige opening van deze
5de Jamboree, die ongetwijfeld een mijlpaal in de geschiedenis van
de Padvinderij beteekent.
Uit de eereloge hebben H. M. de Koningin en de grijze vader der
Padvindersbeweging, Lord Robert Baden Powell of Gilwell deze jeugd
zien voorbijtrekken, en hun woorden hebben ervan getuigd dat ook
zij vóór alles getroffen werden, door de verbroedering der volken,
waarvan deze Jamboree zoo'n prachtig voorbeeld is.
Ontroerend was het oogenblik, waarop deze jongens, in een alles
vergetend enthousiasme, weliswaar iets te vroeg, doch juist daardoor
zoo treffend spontaan, bezit nam van de groote arena en onder het
aanheffen van een vèrklinkenden yell naar de eereloge stormden, om
daarna in eerbiedige stilte te luisteren naar de woorden van H. M. de
Koningin en den „Big Chief".
Een gebeurtenis, welke zij, die haar meemaakten, niet spoedig
zullen vergeten.
Zaterdagmiddag één uur. De zon, die zich
dagen lang schuil hield, heeft een gat in de
wolken gevonden, en strooit haar stralen
kwistig over het kleurige, schilderachtige
schouwspel, dat de groote arena, met de
wachtende padvinders, en de zich snel vul
lende tribunes oplevert. Reeds geruimen tijd
voor den aanvang van de plechtigheid mar-
cheeren de padvinders uit de overal in het
terrein verspreid liggende sub-kampen naar
de verzamelplaats ten Noorden van de arena,
fluitend en zingend, de harten kloppend van
verwachting voor de dingen, die komen gaan.
Ook op het veld, waar de tribunes thans
vrijwel alle bezet zijn, stijgt de spanning. In
de eereloge hebben reeds tal van burgerlijke
en militaire autoriteiten, alsmede leden van
het corps diplomatique plaats genomen. Daar
bevinden zich de ministers Slotemaker de
Bruine en Weiter, de commandant van het
veldleger, lt.-gen. J. J*. tl. baron v. Voorts tot
Voorst, generaal Snijders, de vice-admiraals
De Graaf en Kruis, de commissaris der Ko
ningin in Noord-Holland, mr. dr. A. baron
Röell, verschillende burgemeesters, w.o. mr.
Ter Pelkwijk, uit Utrecht, mr. de Monchy, uit
den Haag en mr. Droogleever Fortuyn uit
Rotterdam, de Apostolische Internuntius mgr.
P. Giobbe, en verder gezanten van die lan
den, die met een contingent op de Jamboree
vertegenwoordigd zijn, nl. Sir Hubert Mont
gomery (Engeland), baron. d'Arnauld de Vi-
trolies (Frankrijk) Grenville Fv Emmet, XV.
S.) Waclaw Bibinski (Polen), Wunsz King
(China), D. Drossos (Griekenland), F. dos
Santos Tavares (Portugal), K. Y. Vendel
(Zweden), N. Khalib Bey (Egypte) Ernst B.
Sohlberg (Finland)Harold de Scavenius
(Denemarken), M. K. Kuwajima (Japan),
Iwan Krno (Tsj. Slowakije), baron de Ru-
zette (België), Salvador R. Guzman (Mexico)
en M. de Pury (Zwitserland).
Vooraan herkennen we den hoofdverken
ner, staatsraad Rambonnet, evenals de pre
sidente van het Nederlandsche Padvindersgil-
de, mevr. E. v. d. Bosch-De Jongh. Enkele
oogenblikken later arriveeren ook de Chief
Scout, Lord Baden Powell en de Chief Girl
Guide, Lady Baden Powell met hun dochter.
Op het uitgestrekte middenterrein zitten
de drie duizend Nederlandsche padvinders,
in W-vorm, die straks, na aankomst van
H.M. de Koningin, het „Hoort, zegt het voort"
zullen zingen. Uit de groote luidsprekers die
overal langs het veld staan opgesteld, schal
len vroolijke marschen en het bekende Jam
boreeliedje wordt door het publiek luidkeels
meegezongen.
De Koningin komt
Dan weerklinkt een zwak gejuich, dat zich
voortplant door de rijen der wachtenden,
aanzwelt tot een schier geen einde nemend
gejubel, als de auto van H. M. de Koningin
het veld oprijdt, en voor de eereloge stopt.
H.M., die op haar hoed dezelfde insignes
draagt, die wijlen Z.K.H. Prins Hendrik op
padvindersbijeenkomsten droeg, stapt, naar
alle zijden buigend, uit en bestijgt de eere
tribune waar zij begroet wordt door Lord Ba
den Powell. In haar gevolg bevinden zich
haar particuliere secretaris C. J. Sixma, ha-
ron van Heemstra, de opperkamerheer mr.
W. J. Baron van Lynden, Jkvr. A. baronesse
Schimmelpenninck van der Oye, de opper
hofmaarschalk jhr. V. E. A. Boreel van Ol-
denaller, de opperstalmeester R. F. C. baron
B'entinck, de eerste stalmeester Jhr. C. E.
J. M. Verheyen, de kamerheer jhr. mr. G C.
W. van Tets van Goudriaan en de majoor
der Grenadiers, adjudant H. J. Phaff.
Als H.M. en haar gevolg hun plaatsen heb
ben ingenomen en de klanken van het door
allen gezongen Wilhelmus zijn weggestorven,
zingen de padvinders op het middenterrein
onder leiding van Jacob Hamel de padvin-
dersmarsch „Hoort zegt het voort!", dat met
een driewerf hoera voor H.M. wordt beslo
ten. Snel wordt het middenterrein nu ont
ruimd, waarna 't défilé een aanvang neemt.
Een bonte parade.
Als bijzondere attentie voor Lady Baden Po
well. de Chief Girl Guide, openen de meisjes
van het Nederlandsche Padvinstersgilde in hun
keurige donkerblauwe uniformen dit défilé dei-
landen. Elke afdeeling van het gilde wordt
door een groep van drie meisjes vertegen
woordigd. Keurig marcheeren zij over het ter
rein, op eenigen afstand gevolgd door de
Amerikanen, die een groot aantal vlaggen met
zich voeren, terwijl elke deelnemer bij het
passeeren van de eere-loge met een klein vlag
getje wuift. Een aantal bont uitgedoste „In
dianen" krijgen een extra applausje. De
kleine groep keurig marcheerende Armeniërs
zinkt bijna in het niet bij 't groote contingent
der Belgen, die evenals de Chineezen zwijgend
voorbij trekken. De Denen en Egyptenaren
zijn uitbundiger en de eersten wuiven met de
breede hoeden. Een prachtige groep vormt het
Britsche Imperium, met verkenners uit Cana
da, Australië. Nieuw Zeeland. Zuid-Afrika,
de Iersche Vrijstaat, New Foundland, Britsch-
Indië, Barbados, Bermuda, Br. Guyana, Cey
lon, Hongkong, Jamaica, Malta, Noord-Rho-
desia, Palestina, Trinidad, en Engelsche groe
pen uit België, Brazilië, Egypte, Frankrijk,
Zwitserland.
Enthousiasme der Engelschen
Dan komt Engeland zelf, na Nederland het
grootste contingent. Uitbundig klinkt hun ge
juich voor de eere-loge. Er wordt gewuifd met
hoeden en het publiek beantwoord dit laaiend
enthousiasme met een hartelijk applaus.
H.M. de Koningin, die 't voorbijtrekken der
Engelschen staande gadeslaat, kinkt hen
vriendelijk toe. Lord Baden Powell staat stram
in de houding en groet elke voorbijtrekkende
groep. Achter de Engelschen volgen tweehon
derd Schotten, wat meisjesachtig in hun ge
ruite rokjes, maar keurig marcheerend. Daar
achter kocnt een ontroerende groep van „han
dicapped scouts" (gebrekkige padvinders) uit
verschillende landen.
Estland trekt voorbij, met de aardige kwar
tiermutsen, de Finnen, met hun blauwe petjes,
en daarachter komt het groote Fransche con
tingent, dat weer een nieuwe verrassing
brengt. Dit contingent is in drie groote groe
pen verdeeld, waarvan de deelnemers groote
papieren bloemen aan de stokken dragen. De
eerste groep heeft klaprozen, de tweede mar
grieten en de derde groote korenbloemen. Een
alleraardigst gezicht, en tevens een symbool
van de Fransche vlag.
De Hongaren marcheeren voorbij in een
stramme paradepas, achter hun eigen muziek
korps.
Japan volgt, en dan komen Joego Slavië,
Letland, Lichtenstein, Lithauen en Luxem
burg, met de rood-wit-blauwe vlaggen, die
ons herinneren aan den band, die eens dit
land aan het onze bond. De Noren maken
een keurigen indruk, evenals de Oostenrij
kers, die vendelzwaaiend voorbijtrekken,
en het groote contingent Polen, met eigen
orkest. Dit orkest houdt halt voor de eere
loge, terwijl het contingent voorbijtrekt, en
sluit zich dan weer bij de aan den staart rij
dende wielrijders aan
Telkens nieuwe dingen.
De stoet duurt reeds meer dan een half
uur, doch elk contingent brengt weer nieu
we ideeën, en de toeschouwers hoeven zich
geen oogenblik te vervelen. Portugeezen,
Roemenen, Syrieërs, met hun donkere hel
men en hun groen-wit-zwarte vlaggen, waar
van het witte veld drie roode sterren draagt.
Dit contingent houdt halt voor de loge, en
brengt een yell. Daarachter volgen Siamee-
zen, Tsjecho Slowaken, die zoowaar ook zee
verkenners hebben IJslanders en de fraaie
groep Zweden, m hun geelbekruiste blau
we vlaggen en hun xeurige blauwe unifor
men en de Zwitsers, met hun aardige petjes.
Indië en Nederland.
Hartelijk toegejuicht door het publiek,
trekt Ned. Oost-Indië de arena binnen, de
vlotte stroohoeden op het hoofd, een breeden
glimlach op de bruine snuiten. En tenslotte
komen de gastheeren van deze Jamboree, de
de eindelooze schare van Nederlandsche
padvinders.
Voorop loopen de Zeeverkenners, in hun
donkere marineblauwe uniformen met de
witte petten en mutsen. Dan volgen de tal-
looze groepen padvinders uit alle deelen
van ons land, met kleurige, bonte vlaggen,
die nijgen bij het passeeren van de eere-loge.
Wel missen we hier het enthousiasme van
de Engelschen, doch dit rustig voorbijmar-
cheeren geschiedt op order van de leiding, die
niet wilde, dat de Hollandsche jongens de
gasten in enthousiasme naar de kroon zou
den steken.
Terwijl de Nederlandsche deelnemers langs
de tribunes trekken, hebben zich aan de
noordzijde van de arena, waar de vlaggen
van de deelnemende landen vroolijk wappe
ren in den wind, de andere padvinders reeds
verzameld, voor de groote rally, onmiddel
lijk na afloop van het défilé.
Met moeite houden de wachten de jongens
in bedwang. Telkens dreigen zij door te bre
ken, en tenslotte, terwijl de laatste groepen
Nederlanders de arena binnentrekken, zijn de
wachtenden niet meer te houden.
De groote stormloop.
Als een vloedgolf storten zij zich door de
toegangen, en stroomen onder een donderend
„ge-yell" over het veld naar de tribune, één
kleurige, wriemelende massa. Uit tienduizen
den jonge kelen weerklinkt het gejuich.
Een signaal weerklinkt, en het gejuich,
waardoor ook het publiek op de tribunes
was aangestoken, verstomt. H.M. de Konin
gin zal spreken. Helaas weigert op het cri-
tieke oogenblik de microfoon, zoodat het
eerste gedeelte van haar speech, die wij
hiernaast volledig afdrukken, verloren gaat.
Dan klinkt plotseling haar vriendelijke hei-
ere stem over de hoofden van tienduizen-
en jongeren, die in eerbiedige stilte toeluis
teren. Een stilte, die den storm van gejuich
vooraf gaat, een gejuich, dat eindeloos
schijnt, totdat ten slotte door de luidsprekers
het Wilhelmus weerklinkt en het mooie oude
lied uit duizenden kelen opklinkt.
Toen de geestdrift weer tot bedaren was
gekomen, sprak de Chief Scout, Lord Baden
Powell, ongeveer als volgt:
Lord Baden Powell.
Majesteit,
Ik dank U hartelijk voor uw vrien
delijke aanwezigheid en voor offi-
cieele opening van de Jamboree en
voor de schoone boodschap, welke gij
ons vandaag gegeven hebt. Ik ben
er zeker van, dat iedere scout en lei
der Uw boodschap mee naar huis zal
nemen en dat zij iederen padvinder
zal aansporen hun groote wei'k hier
en in de wereld verder uit te dragen.
Ik dank U daarvoor van harte, niet
alleen namens de scouts, die thans
in Holland zijn, maar uit naam van
de geheele padvinderswereld.
Wij zijn bijzonder bevoorrecht, dat
we onze Jamboree kunnen houden in
Nederland, het land van de ontdek
kers en van de groote mannen, die
zooveel hebben bereikt op het gebied
van kunst, handel en industrie, een
land, dat het centrum is van vele
conferenties en besprekingen om den
vrede in de wereld te brengen. Onze
Jamboree in Holland, met zijn histo
rie als voorbeeld, zal alle padvinders
aansporen hun werk voor een inter
nationalen vrede voort te zetten.
Uwe Majesteit heeft heden een
belangrijken stap voorwaarts gedaan
op den weg naar den wereldvrede en
een aanmoediging om ons werk voort
te zetten in het belang van de pad
vindersbroederschap, welke thans is
geworden een „Junior League of Na
tions".
Majesteit, nogmaals wil ik U, na
mens alle padvinders die hier aan
wezig zijn danken voor de vriende
lijke wijze, waarop gij ons hebt ver
welkomd door deze Jamboree te
openen.
Weer laaide de geestdrift van de Jambo
reebewoners op en behalve een nieuwe stok
ken- en vlaggenparade in de lucht klonken
krachtige yells, waarbij de B. P.-yell de voor
naamste was.
Terwijl het terrein voor de eere-loge werd
vrijgemaakt voor de auto's heeft H.M. de Ko
ningin op de eeretribune de hoofdverkenners
van verschillende landen ontvangen, waarna
H.M. onder uitbundig, gejuich van de opdrin
gende padvinders het terrein verliet, even
later gevolgd door den Chief Scout en den
hoofdverkenner.
Onmiddellijk na de opening maakte reeds
een talrijk publiek van de gelegenheid gebruik
om door het tentenkamp te dwalen en de ver
richtingen en gewoonten der verschillende
nationaliteiten gade te .slaan. Doch prompt 10
uur, toen het publiek het Marktterrein had
verlaten, heerschte weer de gewone rust in
het kamp. De jongens konden na een paar
vermoeiende dagen een verkwikkende nacht
rust genieten.
Repetitie in de theatertent.
Zaterdagavond werd een repetie gehouden
in de groote theatert<(it, waarin gedurende
de Jamboree door verschillende landen de
monstraties worden gegeven.
Nadat de IJslanders op voortreffelijke wijze
eenige liederen ten gehoore hadden gebracht,
verscheen de groep Winterswijk ten tooneele.
die in boeren-costuum op klompen twee oud-
Twentsche dansen ten beste gaven, zij oogstten
hiermede veel succes en vooral de aanwezige
Amerikaansehe padvinders, die toch zoo bij
zonder op klompen gesteld zijn, al valt hun
het loopen er op niet mee, gaven hun be
wondering voor deze folkkloristische presta
tie luidkeels te kennen.
Staaltjes van forsch behendigheidswor-
stelen gaven vervolgens de IJslanders te
zien, waarna in kleurige costuums een groot
aantal Polen eenige volksdansen uitvoerden,
welke eveneens groot succes hadden.
Het muzikale gedeelte van het programma
werd verzorgd door de Hongaren, die op uit
muntende wijze Czardas-muziék vertolkten.
Ook de dans-demonstraties van de Hon
garen stonden op een hoog peil, evenals de
nationale dansen van Armenische verken
ners.
Nog vele nummers volgden met evenveel
succes, waaruit blijkt, dat het den padvinders
hier een cultureele ontspanning niet. ont
breekt.
Deze voorstellingen worden speciaal voor
verkenners georganiseerd doch daarnaast
worfdt ook voor zoover mogelijk publiek toe
laten.
De voorstellingen worden eiken middag ge
geven om 2.30 uur, 4.15 uur en 7.30 uur.
Duizenden bezoekers.
Het was Zondag wel een spitsdag voor de
Vertegenwoordigsters van het Nederlandsche Padvindstersgildc openden, als
bijzondere attentie voor Lady Baden Powell, het groote défilé in de arena tijdens
de opening der Jamboree.
Jamboree. Zoowel in als om Vogelenzang
was het zeer druk. Alles verliep echter zonder
incidenten. De verkeersregeling werkte uit
stekend. Eenige inconvenient moest gecon
stateerd worden bij den spoorwegovergang,
waar de afsluitboomen tengevolge van de
vele treinen, welke hier thans stoppen, vaak
en zeer lang gesloten zijn, waardoor telkens
een groote opstopping aan beide zijden ont
staat, welke het verkeer ernstige stagnatie
bezorgd. Het is in Vogelenzang nog nooit zoo
druk geweest, doch de bewoners beginnen zoo
langzamerhand aan deze drukte te wennen
en weten al aardig met de buitenlanders om
te gaan, Wat de drukte op de Jamboree be
treft werd het aantal bezoekers geschat op
40.000 De kampstraten boden vaak een aan
blik, zooals we dien kennen van de Groote
Houtstraat, op een Zaterdagavond.
Zwitsers vieren feest
Vlet Zwitsersche contingent heeft Zondag
den Zwitserschen nationalen feestdag in op
gewektheid gevierd. Allereerst werd dit feest
des morgens bij het hijschen van de vlag her
dacht, terwijl des avonds een kampvuur werd
gehouden, dat werd bijgewoond door den
Zwitserschen gezant, den heer A. de Pury.
De gezant wenschte den Zwitserschen
„eclaireurs" geluk met dezen dag, welken het
contingent thans in het buitenland moet
vieren.
Voorts complimenteerde de heer De Pury
de Padvinders voor hun kranige houding
tijdens het défilé bij de opening.
Ten slotte bracht de gezant de gelukwen-
schen over van Lord Baden Powell, die even
eens het défilé der Zwitsers met voldoening
had gadegeslagen. De kampvuurleider ver
welkomde vervolgens de aanwezige Amerika
nen, en Egyptenaren en een aantal Zwitsers,
die thans wel in Fransche uniformen op de
Jamboree zijn verschenen, maar die toch in
hun hart Zwitsers zijn gebleven (luide bijval).
Hierne werd een aardig kampvuurprogram-
ma afgewerkt.
De Church-Parade
Een groot aantal Protestantsche Padvinders
had zich in den middag naar Haarlem bege
ven, om daar de Church Parade in de Groote
Kerk bij te wonen. Overal waar de groepjes
padvinders langs trokken, doch vooral op de
Groote Markt, bestond groote belangstelling
van de zijde van het publiek, dat deze gele
genheid om eens iets van de Jamboreedrukte
gade te slaan, niet voorbij wilde laten gaan.
Li de kerk waren maatregelen genomen om
een zoo groot mogelijk aantal padvinders een
plaatsje te verzekeren. Toch bleek hun aantal
beneden de schatting te blijven, want een
groot aantal plaatsen bleef onbezet, zoodat
men kort voor den aanvang besloot ook het
publiek, dat zich om het gebouw verdrong, bin
nen te laten.
Omstreeks half vijf betrad de predikant, dr.
L. D. Terlaak Poot uit den Haag, vroeger pre
dikant te Haarlem, de kansel, begeleid door
dr. W. Kalkman, Ned. Herv. predikant te Am
sterdam en geestelijk leider der protestant
sche padvinders op de Jamboree.
De dienst, die geheel in het Engelsch werd
gehouden, werd geopend met het zingen van
het mooie God reveals His presence". Door
een der Schotsche padvinders, Alexander L.
Russell, werd vervolgens de Padvinderswet
voorgelezen, waarna gezamenlijk het. „Holy
God, They name we bless" werd gezongen.
Het was ongetwijfeld jammer, dat het publiek
de bekende liederen in het Hollandsch mee
zong, zoodat het niet steeds even fraai klonk.
Reverent Roderick Murchison, predikant te
Edinburg, tevens padvinder, las hierna Johan
nes 14:1-14.
Na het gebed zong de Kon. Liedertafel „Zang
en Vriendschap" het mooie „Wilt heden nu
treden". De buitenlandsche bezoekers moeten
door dit prachtig voorgedragen lied wel een
bizonder goeden indruk hebben gekregen van
het muzikale peil van ons „Royal Choir".
Dr. Terloot Poot had als tekst voor zijn preek
de woorden uit Johannes 14:6a gekozen, waar
Jezus zegt: „Ik ben de weg", welke preek hij
besloot met de woorden: „Gij, padvinders,
iondagmorgen werd op het hoofdaltaar, voor de Katholieke padvinders een
Pontificale Hoogmis gecelebreerd door Z.H. Exc. Mgr. P. Giobbe, den
Apostolischen Internuntius.
De redle van
,.M. de Koningin
Na de schitterende rally van de 28.000
deelnemers, houdt H.M. de Koningin de offi-
cieele openingsrede, waarvan het eerste ge
deelte en het slot in het Engelsch worden uit
gesproken.
„Padvinders, jong en oud, van alle landen:
Door u hier een welkom toe te roepen,
wilde Ik u toonen, hoezeer Ik uw beweging
waardeer en er belang in stel.
Het is voor Mij een voldoening te aanschou
wen, hoe na jaren van vruchtbaren arbeid
deze prachtige organisatie is uitgegroeid tot
een wereldbeweging, die jongens omvat van
alle klassen en alle naties en hen opleidt tot
goede burgers en goede mannen.
Moogt Gij steeds, zoowel nu als in uw
verdere leven, trouw blijvén aan den padvin
dersgeest, die, zooals uw Chief dien wij
hier heden met vreugde begroeten, het eens
zeide, gekenmerkt wordt door zijn breeden
en onzelfzuchtigen blik, zijn eerlijke vriend
schap, zijn daadwerkelijke liefde en zin voor
vreugdevolle dienstbaarheid.
Hierna vervolgt HM. in het Nederlandsch:
Mij thans tot u, padvinders-landgenooten
richtend, wensch Ik in de eerste plaats een
welkom toe te roepen aan hen uit het Rijk
van overzee, die zich de lange reis hebben ge
troost om aan deze bijeenkomst in het Moe
derland deel te nemen.
Ik hoop, dat Gij van deze Jamboree met
schoone indrukken naar uw geboorteland
zult terugkeeren.
Padvinders uit alle deelen van het Rijk, Gij
moogt nooit vergeten, dat Gij tijdens deze
Jamboree gastheer zijt. Vervult uw taak in
dezen met hulpvaardigheid en opgewektheid
en doet daarmede den naam van Nederland
als gastvrij land eer aan.
Thans weer in het Engelsch, besluit H.M.
Haar rede dan met de woorden:
Mogen de dagen die Gij hier bijeen zijt, ge
kenmerkt worden door den waren padvin
dersgeest en mogen, met Gods zegen, de
vriendschapsbanden die Ge hier zult aan-
knoopen zich versterken en verdiepen tot
ware en trouwe broederschap, die zal voort
duren, lang nadat ge naar uw landen over
de geheele wereld zijt teruggekeerd.
Hiermede verklaar Ik de Jamboree ge
opend I"
wordt door uw gestadige oefeningen in bos-
schen en velden, op heuvels en in dalen zoo
ongelooflijk scherp en vaardig van oriëntee-
ringsvermogen, dat gij nauwelijks meer er
gens verdwalen kunt. Waakt er voor dat gij,
waar het 't groote levensdoel geldt, niet in een
doolhof geraakt. Volgt Jezus, den waarachti-
gen en getrouwen Leidsman en Voleinder. Zoo
waarachtig als God leeft, wat Jezus zegt is de
waarheid en het leven. H- zegt: „Ik ben de
weg!"
„Zang en Vriendschap" zong hierna nog
„O bone Jesu" en „Adoremus te", waarna de
dienst besloten werd met gebed en het zingen
van „O God, our help in a'ges past".
Het prachtige orgel van onze kerd werd ge
durende den dienst bespeeld door den beken
den organist Piet van Egmond.
De godsdienstoefeningen
Rust en vrede heerschte er op de Jamboree
en in den vroegen ochtend boden de tenten
complexen met op den achtergrond de fraaie
boomengroepen een schitterend schouwspel.
Totdat om 7 uur het schot voor de reveille
weerklonk, dat de bedrijvigheid in alle kam
pen deed herleven. Allen maakten zich gereed
voor de godsdienstplechtigheden en tegen ne
gen uur zag en hoorde men de verschillende
groepen onder tromgeroffel en muziekgeschal
over het terrein marcheeren voor het bijwo
nen der oefeningen.
Na de stille H. Missen in de subkampen werd
om 10 uur op het groote altaar naast Tey-
lingerbosch een Pontificale Hoogmis opgedra
gen door den Apostolischen Internuntius Z.H.
Exc. mgr. P. Giobbe. Bij deze Heilige Mis fun
geerden mgr. Postma en mgr. Van der Venne
als Troondiakens, mgr. Verhoeven als Aarts
diaken. de Hoofdaalmoezenier Van de Polen
als Diaken en de Hoofdaalmoezenier van
Luxemburg als Subdiaken. Ceremoniarius was
de Zeereerw. heer Agterof, secretaris van den
Bisschop van Haarlem.
Alle katholieke troepen van de Jamboree,
ten getale van ongeveer 10.000, waren op het
grasveld voor het altaar aanwezig. De Pause
lijke Internuntius werd door de deputaties der
diverse landen met de nationale vlaggen aan
den ingang van het terrein ontvangen, terwijl
de troepvlaggen op het altaarterrein waren op
gesteld.
De plechtigheid, die een grootschen indruk
bood, werd opgeluisterd door de Harmonie van
de Polen, terwijl de Mis door allen gezamenlijk
werd gezongen. Daarnaast lieten de Polen, de
Franschen en de Nederlanders eenige reli
gieuze liederen hooren. Bovendien werkte de
Heemsteedsche Harmonie St. Michael aan deze
plechtigheid mede.
(Vervolg yag. 8.)
