H!
INDRUKKEN VAN DE JAMBOREE.
VRIJDAG 6 AUGUSTUS 1937
HAARLEM'S DAGBLAD
3
Drie zwemmende jongens in
levensgevaar.
Twee van hen werden gered; één verdronk.
Donderdagmiddag om drie uur wa
ren drie jongens van ongeveer elf jaar
aan het zwemmen in het Haringvliet
te Den Bommel. Het water is daar ter
plaatse zeer diep. en er stond gister
middag een sterke stroom tengevolge
van den vloed. De jongens kwamen in
dien vloed terecht en het gevaar
ziende, riepen zij om hulp. Twee van
hen konden worden gered, maar de
11-jarige A. Arensman, wonende te
Bommel, werd door den stroom mee
gesleurd en verdween in de- diepte.
Men heeft geruimen tijd gedregd,
maar tot nog toe zonder resultaat.
Wielrijder valt tegen vrachtauto.
Slachtoffer levensgevaarlijk gewond.
Donderdagavond om ongeveer zes uur is een
wielrijder, die nabij het Weesperpoortstation
op de Mauritskade te Amsterdam in de rich
ting van de Andreas Bonnstraat reed, door een
auto aangereden. De wielrijder fietste midden
op den weg, toen hem een vrachtauto, die in
dezelfde richting reed, passeerde. De wielrijder
is waarschijnlijk bij het passeeren van de auto
geschrokken, waardoor hij kwam te slinge
ren en met de achterzijde van de vrachtauto
in aanraking kwam. De man werd met het
hoofd tegen den grond gesmakt, zonder dat
de bestuurder van de vrachtauto hiervan iets
kon merken. Met een dubbele schedelbreuk is
het slachtoffer in hoogst ernstigen toestand
naar het Lieve Vrouwegasthuis overgebracht.
De Heilig Land-Stichting wordt
uitgebouwd.
Verschillende belangrijke veranderingen.
De Heilig Landstichting in Nijmegen be
staat dit jaar 26 jaar en ondanks deze meer
derjarigheid begint eerst thans de tijd aan
te brenken, dat haar definitieve vormen zicht
baar worden. Nog is de stichting lang niet
voltooid, maar toch zijn we de jaren voorbij
dat men haar terrein een normaal dennen
bosch kon noemen met hier en daar een plot
seling Palestijnseh aspect. Men is den laat-
sten tijd druk bezig geweest daarin veran
dering te brengen. Als één der grootste mo
numenten van de laatste jaren moet worden
genoemd het paleis van Pilatus.
Bij het huis van Nazareth, een der oudste
monumenten, is in het afgeloopen jaar de
omgeving van Jezus' jeugd herschapen, door
dat, tegen den heuvel op, eenige fragmenten
van een Galileesch dorp zijn nagebouwd.
Ook hier het Oostersch cachet in de lande
lijke bochtige straatjes. Vooals de synagoge
is belangwekkend, omdat in dit moment de
betrekkelijke geleidelijkheid, waarmede het
Oude in bet Nieuwe testament is overgegaan,
duidelijk wordt.
Daar is men ook begonnen met landschaps
architectuur naar Palestijnschen stijl, wat
over de heele stichting thans wordt nage
streefd. Het meest is dit streven op te merken
bij de Bethlehemsche velden. In den Hof van
Gethsemané wordt het bosch gedund om het
perspectief op den Hemelvaartsberg te
openen.
Met dit alles is de Stichting nog lang niet
voltooid en er staan nog verschillende groote
bouwwerken op het programma allereerst
de bouw van het Sanhedrin, maar zij begint
nu toch steeds meer te lijken op het doel,
dat men zich bij de oprichting heeft gesteld.
MAN ONDER TRACTOR GERAAKT.
Donderdag is te Zevenhoven de 57-jarige
A. Boekhorst bij het koppelen van een stroo-
pers achter een tractor onder deze tractor
terecht gekomen, tengevolge waarvan zijn
dijbeen verbrijzeld werd, terwijl zijn borst
kas werd ingedrukt. In ernstigen toestand
is het slachtoffer naar het ziekenhuis ver
voerd.
Het in den liandel brengen van
scheermesjes.
Een schrijven van den minister van Justitie.
De minister van justitie heeft een schrij
ven gericht aan de procureurs-generaal bij
de gerechtshoven, waarin de minister erop
wijst, dat het
„regelmatig voorkomt,dat mesjes voor
veiligheidsscheerapparaten, voor welke aan
de Gilette Safety Razor Company octrooi is
verleend en voor welke o.a. de Roth-Büchner
G. m. b. H. licentiehoudster is (zgn. „sleuf
mesjes") uit het buitenland worden betrok
ken en vervolgens hier te lande in het ver
keer gebracht anders dan door tusschen-
komst van de N. V. Netherlands Safety Ra
zor Company, te Amsterdam, de uitsluitend
geautoriseerde importeur en vertegenwoor
digster van deze maatschappijen hier te
lande.
Teneinde tegen deze overtredingen van
art. 45 der Ootrooiwet beter te kunnen op
treden, heeft de minister van financiën bij
de opsporing daarvan de medewerking toe
gezegd van den dienst der invoerrechten en
accijnzen, welke hierin zal bestaan, dat de
visiteerende ambtenaren, zoodra zij bij de
visitatie een zending van bedoelde mesjes
signaleer en, daarvan onverwijld, zoo mogelijk
telefonisch, de politie van de plaats van be
stemming der mesjes in kennis stellen. Door
dat de mesjes in afwijkende verpakking wor
den ingevoerd, waarover de minister van fi
nanciën de visiteerende ambtenaren nog na
der zal instrueeren, zal het mogelijk zijn te
onderkennen, welke mesjes al of niet inbreuk
maken op bedoeld octrooi.
Onmiddellijk na de ontvangst van een zoo
danige waarschuwing behoort de politie,
voor zoover noodig in overleg met den be
trokken officier van justitie, verder de noo-
dige maatregelen te treffen."
De minister teekent hierbij aan, dat op
het oogenblik van den invoer het misdrijf
van art. 45 der Octrooiwet in den regel nog
niet is gepleegd. De douane zal dus, voor
zoover er overigens geen aanleiding mocht
bestaan om de goederen voor de visitatie op
te houden, niet aan belanghebbenden kun
nen beletten, dat zij de goederen invoeren.
Het zal dus noodzakelijk zijn zooveel mogelijk
in bet oog te houden, waarheen en met welke
bestemming de mesjes verder worden ver
voerd, om onmiddellijk strafrechtelijk te
kunnen ingrijpen, zoodra de mesjes in het
verkeer zijn gebracht of een poging daartoe
plaats vindt."
Prins Bernharcl vol belangstelling- voor één der stands van de „Avia" in het Houtrustgebouw
welke tentoonstelling hij gistermiddag heeft bezocht.
Amerikaansch enthousiasme voor de organisatie.
„It's splendid", zegt Mr. W. Warren Thayer.
et Jamboreekamp ligt te blaken in de
hitte van den eersten waai'lijk zomer-
sehen dag, die onze buitenlandsche
gasten hier beleven. Onbarmhartig
branden de zonnestralen op onze bodies als wij
uit het koele geboomte van de Bekslaan het
Marktterrein betreden. „Wat een hitte!" is
het slagwoord, dat vandaag op de monden van
veertig nationaliteiten bestorven ligt. Zelfs de
grillige figuren op de totempalen schijnen het
te zeggen en even is het of er zweetdroppeltjes
op hun verwrongen facies parelen. Wij bekla
gen onszelf en allen, die mèt ons lijden: de
Noren uit hun kil fjordenland, de IJslanders,
die zich nu wel in de tropen zullen wanen en
de vele anderen uit de noordelijke regionen.
Maar bovenal gaat ons medegevoel uit naai
den roemruchten viervoeter uit De Zilk. Hoe
moet het dezen voordeeligen vriend, die een
maal als „den verschrikkelijken varken" furore
maakte en hier a raison van enkele centen den
volke getoond wordt, in deze temperatuur wel
te moede zijn? Wij zijn ondeskundig op het
gebied van het varkensphysiek, maar de 1400
pond, die dit gewichtig sinjeur op het oogen
blik schijnt te halen, doen ons het ergste
vreezen voor zijn gemoedstoestand.
Zwijgend loopen wij mee in den stroom van
bezoekers, die over het Jamboreeterrein golft.
'Wij hebben spontaan onze colbertjes uitgetrok
ken en over den arm genomen en trekken zoo
sans géne verder. Het zonlicht spot met onze
protesten. Het speelt zijn meedoogenloos spel
lustig voort, puffende dikzakken en steunende
huisvaders-met-gevolg ten spijt. Het tintelt
op de smetteloos blanke daken van het ten
tenkamp, op de vlaggen, die feestelijk uitwap
peren in een zee van licht, op- de kleurige
hoofddeksels en kleedij van de Franschen, die
juist in een bonte rij naar de arena optrekken.
Het weeklagen verstomt in ons binnenste,
want is dit niet de zon, waarnaar we enkele
dagen geleden nog zoo vurig verlangd hebben,
de zon, die onmisbaar is voor dit groote inter
nationale feest der verbroedering en er fleur
en charme aan bijzet? Het is, of het kleine
Schotsche manneke met zijn groote bag-pipe,
dat we daar plotseling opmerken, ons in zijn
eentje een gevoelig lesje geeft. Beschaamd
scharen wij ons om den miniatuur-musicus,
die zich beide wangen vol blaast en in het
blakende zonnelicht pijpt en pijpt of zijn leven
er van af hangt
-rrn de kampen schijnt dezen middag een vol-
ledig siësta te heerschen. Sommige landen
lijken welhaast uitgestorven. Wat niet in de
arena moet optreden, zit op de tribunes of
zoekt verkoeling in de Haarlemsche zwemba
den. Wat in de kampen achterbleef heeft zich
meerendeels in de schaduw van het tentzeil
lang en lui uitgestrekt om te kouten of te
mijmeren. Wij loopen een paar Engelsche kam
pen af om met een leider in contact te komen.
Dat zit niet glad. Dan maar een scout „aan
geschoten". In het tentendorp van de 'groep
Carlisle treffen we een heel troepje achter
blijvers aan. Dengene, dien we voor den oud
ste houden, pikken we er uit. What about Hol
land? Veel heeft hij er nog niet van gezien.
Maar van Haarlem heeft hij indrukken opge
daan, die hij nooit zal vergeten. Hun geleiders
hebben hun de oude architectonische schoon
heden VEfn Haarlem getoond. De meeste scouts
hebben fototoestellen meegenomen en de ka
rakteristieke plekjes van de oude Spaarnestad
vastgelegd. Die beelden zullen zij in hun al
bum een eereplaats geven, als een blijvende
herinnering aan de Wereldjamboreestad 1937r
Ook hebben de Engelsche padvinders een be
zoek gebracht aan Amsterdam en Utrecht,
waar zij den Dom beklommen hebben. Er staan
nog meer „trips" op het programma en de
jongens hopen dan ook met iets meer dan een
vluchtigen indruk van Nederland huiswaarts
te keeren.
Uit Engeland belanden wij bij de Polen.
Een kamp, dat zijn merkwaardigheid ontleent
aan zijn sterk propagandistischen inslag en
gedeeltelijk het aanzien van een „stand" heeft.
Met een der leiders, die gebroken Duitsch
spreekt, knoopen we een gesprek aan, dat zij
nerzijds in een ommezien in een lofzang op
zijn natie is overgegaan. Er komt een respecta
bel boek bij te pas, geheel met de hand door
padvinders geschreven en van teekeningen
voorzien. Wat we over Polen willen weten?
Kunst? Prompt toont hij ons een serie afbeel
dingen van hedendaagsche Poolsche schilder
kunst, waarbij wij kunnen constateeren dat
vooral de kerkelijke kunst in hoog aanzien
staat.
"O"et Fransche kamp bereidt ons een teleur
stelling, want we treffen het bij ons be
zoek vrijwel onbeheerd aan, doch meer succes
bereiken we bij de Amerikanen.
In den noordelijksten uithoek yan het ter
rein rijst het kamp, een vreedzame vestin;
van houten wallen en zeildoeken legersteden,
uit den duingrond op. Het ziet er welverzorgd
en zakelijk uit, zoodat we ons er spoedig thuis
gevoelen, ondanks het krijgsgehuil der pseudo-
Indianen, die in het centrum hun „nummer"
instudeeren en met verbluffend gemak allerlei
manipulaties met den tomahawk verrichten.
The Chief? Neen, Mr. James E. West is niet
in het kamp aanwezig, maar een der hoofd
leiders zal ons gaarne te woord staan.
Mr. W. Warren Thayer uit Honoloeloe stapt
op ons af. Een joviaal man, deze aide-to-chief,
die de sporen van het zonnige Hawaii in zijn
verweerd en gebronsd gelaat meedraagt.
Mr. Thayer is één en al enthousiasme over
de Nederlandsche Jamboree. Hij kan er niet
genoeg woorden van lof voor vinden. „The or
ganisation is splendid", zegt hij en zoo denken
zijn kampgenooten er ook over. „We hadden er
geen flauw idee van. dat een klein land een
zoo groote gebeurtenis zoo perfect kon organi-
seeren. Please write that down!" Het klinkt
haast als een bevel, maar wij voldoen er met
genoegen aan. Mr. Thayer had in de Ver. Sta
ten de kortgeleden geëindigde Nationale Jam
boree bijgewoond, die pl.m. dertigduizend deel
nemers telde, waaronder ook Engelschen. De
organisatie van zoo'n Amerikaansche Jambo
ree is vrijwel op dezelfde principes gebaseerd
als de Europeesche en dus ook Nederlandsche
Jamboree. Ook daar volgt men het systeem
van verspreiding der kampen over een groote
oppervlakte. Alleen hebben de Amerikanen de
regionale indeeling stipt doorgevoerd, de
kampen van eiken staat blijven als één groot
geheel bij elkaar.
Any special impression from Holland? Mr
Thayer is per'vliegtuig uit Londen naar Am
sterdam gekomen en heeft ons land dus in
vogelvluchtgezien. Hij vond, dat Nederland
zelfs van dit „verheven standpunt" uit zijn
befaamde tradities van reinheid en welvarend
heid hooghoudt. „You must be very prospe
rous", concludeert hij, maar wij meenen er
goed aan te doen hem er op te wijzen, dat
ook in Nederland de economische hemel nog
niet opgehelderd ,is, hoewel er vele gunstige
teekenen vallen op te merken.
Het beruchte punt uit de interviews met
buitenlanders, n.l. dat betreffende onze zui
velproducten, kon, hoe wij ons ook inspanden,
niet vermeden worden. Het moet Mr. Thayer
van het hart en gelukkig voor ons is het niet
in het bijzonder de Hoüandsche kaas, maar
de Hollandsche melk, waarover hij de lof
trompet wenscht te steken. „Met dat goedje
kunnen jullie voor den dag komen. Jullie we
ten misschien niet, dat wij, Amerikanen, een
voudig aan melk verslaafd zijnwe léven
d'r gewoon op
Dat is ook zoo ongeveer het einde van ons
gesprek, want een jeugdige ordonnans schuift
zich tusschen ons in met een haastboodschap
voor den Amerikaan. De aide-to-chief heeft
nog juist gelegenheid zijn jovialen aard te be
vestigen met een gevoeligen, doch welgemeen-
den slag op onzen schouder en is al verdwenen
voor we van den schrik hersteld zijn
W ij verlaten het wereldkamp als de zon al
ver aan den westelijken hemel wegge
zakt is. Oranje-achtig licht straalt op de ten
ten, de vlaggen en de menschenzee, die ver
moeid maar voldaan naar den uitgang stroomt.
Nog even vangen we een typisch Jamboree
tafereel op, een der vele scènes uit het spel
van den ruilhandel. Een jonge Brit temidden
van een groep pretendenten naar zijn bezit:
een penning met de koppen van het Engel
sche koningspaar. „Change! Change!" Vier,
vijf nationaliteiten dringen met allerhande za
ken om hem heen. Maar de zoon van Albion
blijft standvastig. „Neen", zegt hij met kin
derlijken trots. „No change.... but you may
have a look at it
J. H. V.
De nationale zweef vliegwedstrijden
op Teuge.
TEUGE, 5 Augustus. Donderdag heeft de
heer O. P. Koch, die Woensdag met het zweef
vliegtuig „Buizerd" van de Amsterdamsche
club voor zweefvliegen, van Teuge naar Doode-
waard in de Betuwe vloog, wederom een uit
stekende thermische vlucht gemaakt. Hij steeg
om 14.45 uur op en bleef tot 18.30 uur in de
lucht, waarna hij te Osterwick in Duitschland
landde. De landing had een vlot verloop.
TeugeOsterwick is een afstand van ongeveer
90 K.M. De heer Koch, die tot nog toe de beste
resultaten boekte, heeft met deze vlucht tevens
voldaan aan een van de eischen voor het ver
krijgen van het zilveren C-brevet.
Het toestel van den heer Koch is naar Teuge
teruggebracht, zoodat hij morgen wederom
aan de wedstrijden zal kunnen deelnemen.
Prins Bernhard op Ypenburg en
de „Avia".
Groote belangstelling: voor allerlei zaken.
Prins Bernhard heeft Donderdag, verge
zeld van zijn adjudant, jhr. ir. W. G. Röell
een bezoek aan het Rijswijksche sportvlieg-
veld Ypenburg gebracht.
Tegen 1 uur kwam de Prins, die achter
het stuur van zijn open Maybach had plaats
genomen, op het vliegveld aan.
Na de lunch op het vliegveld te hebben
gebruikt, heeft de Prins de afdeeling van
den technischen dienst, de vliegtuigen in de
hangers en alles wat verder op het vliegveld
te zien is, bekeken.
Het bezoek duurde bijna twee uur en daar
uit blijkt wel de groote belangstelling, welke
Z.K.H. voor het vliegwezen heeft.
Tegen drie uur reed de Prins met zijn
adjudant van Ypenburg naar de tentoonstel
ling op Houtrust.
Te ruim kwart over drie arriveerde Prins
Bernhard bij het tentoonstellingsgebouw
Houtrust.
De Prins begaf zich allereerst naar den
stand van de K.L.M., waar hij ontvangen
werd door den heer B. Prinsen Geerlings.
Daar verbleef Z.K.H. slechts korten tijd,
omdat hij, naar hij zeide, van de K.L.M. reeds
zooveel wist.
Hij begaf zich naar het balcon om d<
wereldkaart met de wereldluchtverbindin-
gen te bekijken en via den koepel van de
K.N.I.L.M. begaf hij zich naar de inzendin
gen van de luchtvaartafdeeling Soesterberg
en van den marinevliegdienst, waar hij met
belangstelling de opgestelde vliegtuigen en
vooral de verschillende wapens en instru
menten bezichtigde.
De Prins liet zich door de aanwezige ser
geants van de luchtvaartafdeeling hun wer
king uitvoerig uitleggen.
Bij de meeste stands vertoefde de Prins
korteren of langeren tijd en het bleken voor
al de tentoongestelde constructies, navigatie-
instrumenten en soortgelijke bijzonderhe
den te zijn, die zijn bijzondere belangstel
ling hadden en die hij zich zoo mogelijk liet
demonstreer en.
Bij Fokker werd hij rondgeleid door den
heer E. Smits, vervolgens bezocht hij de af
deeling van het N.J.V., die aan de luchtbe
scherming is gewijd en na op de historische
afdeeling de oude F 2 en Fokker's eerste
vliegtuig „de Spin" te hebben bekeken, hield
hij zich op in de Duitsche afdeeling, waar
hij de verschillende stands met belangstel
ling gadesloeg.
Het was kwart voor vijf. toen de Prins af
scheid nam van de heeren van het tentoon-
stellingsbestuur. die hem hadden rondgeleid
en de tentoonstelling verliet.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1887
Ir. J. L. Schouten overleden.
De bekwame hersteller van de Goudsche
glazen.
Op 84-jarigen leeftijd is te Delft overleden
ir. J. L. Schouten, de bekende restaurateur der
Goudsche glazen. Johannes Laurens Schouten
werd 14 December 1852 te Gouwsluis bij Al
phen aan den Rijn geboren. Na een kostschool
te Hoogeveen te hebben bezocht, volgde hij de
H. B. S. te Delft en bekwaamde zich aan de
Polytechnische school aldaar voor civiel en
bouwkundig ingenieur.
In 1891 richtte hij daar een atelier voor ge
brand glas, ,,'t Prinsenhof" op, dat al spoedig
de aandacht trok. Schouten ging zich ook toe
leggen op de restauratie van ramen en heeft
o.a. voor de St. Bavo te Haarlem gewerkt.
In het jaar 1900 hield hij voor de Ned. Mij.
van Nijverheid een lezing, die o.a. werd bijge
woond door den burgemeester van Gouda. Op
diens verzoek nam hij de glazen in de kerk
aldaar, vervaardigd door Dirk en Wouter Cra-
beth, in oogenschouw en dit werd het begin
van een werk, dat meer dan dertig jaren in be
slag heeft genomen en dat Schouten's levens
werk genoemd mag worden.
Ten einde deze vermaarde glazen te kunnen
restaureeren, heeft ir. Schouten stad en land
in beroering gebracht. Door lezingen, alom
gehouden, trachtte hij voor deze belangwek
kende restauratie belangstelling te vinden.
Het omvangrijke werk, vereischt voor het
herstel dezer 31 glazen van buitengewone
kwaliteit in de Goudsche St. Janskerk, aan de
hand der oude teekeningen werk, waar
voor o.a. door gelegenheids-postzegels fondsen
zijn verzameld is meer dan eens uitvoerig
in ons blad beschreven. In een interview heeft
de heer Schouten gewag gemaakt van de
moeilijkheid, die het in het begin opleverde,
gekleurd glas van voldoende fraaie kwaliteit
te krijgen voor het werk. Toen Schouten zijn
tachtigsten verjaardag vierde, waren de gla
zen, op drie na, voltooid. Eindelijk, op 17 Oc
tober 1936, kon het laatste voltooide raam
worden onthuld.
Het groote werk, waaraan de namen van
kunstenaars en kunstvrienden als De Stuers,
dr. Cuypers, Six en H. van Eeghen verbonden
zijn, was gereed: de 31 ramen der Crabeth's en!
de werken van hun leerlingen in de zijkapel
prijkten in ouden luister; Schouten's levens
werk was voltooid,
6 Augustus;
UIT DEN GEMEENTERAAD.
Het voorstel om de Hoogere Burger
school in de Jacobijnestraat ook toe
gankelijk te verklaren voor meisjes,
bracht bij de behandeling een lang
durige gedachtenwisseling mede. Het
was dan ook een hoogst belangwekkend
geval. Naar aanleiding van de aanvrage
van een jonge dame om toegelaten te
worden tot genoemde school, hadden B.
en W. adviezen ingewonnen van den
directeur, van den inspecteur van het
M.O. en van cle commissie van toezicht,
die alle zeer gunstig luidden.
Ook de Raad vond het voorstel op
zichzelf aannemelijk. Een lid betoogde
zelfs dat de aanwezigheid der meisjes
een zeer goeden invloed op het onder
wijs zou hebben.
De heer Stoel was alleen beducht dat
de meisjeschool nu zou leegloopen.
Een beperkend amendement van den
heer Von Reeken om alleen meisjes toe
te laten wier opleiding het ontvangen
van onderwijs aan die school noodig
maakt werd ten slotte met 10 tegen 7
stemme.: aangenomen.
Werkkamp van principiëele
dienstweigeraars.
Naar Het Volk verneemt, wordt te
Hoek van Holland een kamp ingericht
voor principieele militaire dienst
weigeraars. De duinbeplanting is
daar, in overleg met het Staats-
boschbeheer, als werkobject ge
kozen.
Richtingaanwijzers op rijwielen.
De A.N.WH, meldt:
Vooral voor ouderen, die niet gaarne het
stuur van de fiets loslaten en ook voor be
zorgers e.d.. die slecht één hand aan het
stuur houden en met de andere iets dragen,
is het aangeven van richtingverandering een
lastige kwestie.
Tegen de laatste categorie, wordt zelfs in
sommige gevallen door de politie, op grond
van het feit, dat het den bestuurder van een
fiets mogelijk moet zijn een richtingverande
ring behoorlijk aan te duiden, waarschuwend
of bekeurend opgetreden.
Een verbetering zou hierin te verkrijgen
zijn, wanneer de rijwielen voorzien werden
van behoorlijke richtingaanwijzers. Op het
oogenblik evenwel, laten de wettelijke be
palingen dit niet toe, wanneer men zich al
thans op het standpunt stelt, dat deze rich
tingaanwijzers bij donker verlicht moeten
zijn, hetgeen ongetwijfeld gewenscht is.
In verband met een en ander heeft het
bestuur van den A.N.W B. den minister van
Waterstaat verzocht het betreffende artikel
van de motor- en rijwielbeschikking zoodanig
te wijzigen, dat het ook voor den wielrijder
mogelijk wordt verlichte richtingaanwijzers
te gebruiken. Verwacht mag worden, dat de
industrie in staat zal zijn een practische op
lossing voor dit vraagstuk te leveren.
Wielrijder door touringcar
aangereden.
In het ziekenhuis overleden.
Donderdagmorgen ls de 25-jarige
G. Gerritsen uit Arnhem, die met zijn
verloofde een fietstocht maakte, op
den Rijksstraatweg, ter hoogte van de
buitenplaats „Sterreschans" te Nieu-
wersluis door een touringcar uit Am
sterdam aangereden. G. kwam te val
len en bleef ernstig gewond op den
grond liggen. In bewusteloozen toe
stand werd het slachtoffer naar het
ziekenhuis te Utrecht overgebracht,
waar hij 's middags is overleden.
STALEN RAMEN VOOR ROTTERDAMSCHE
BEURS UIT ENGELAND.
Na een onderhandsche inschrijving is be
sloten den post stalen ramen voor het nieuwe
beursgebouw te Rotterdam op te dragen
aan de firma Hope te Birmingham, die had
ingeschreven voor f 239.087.
Wij hebben ons over deze gunning van
dezen vrij belangrijken post in het buitenland
om inlichtingen gewend tot den technischen
dienst. Men zeide ons, het zeer te betreuren,
dit werk niet in Holland te kunnen houden,
maar het verschil tusschen de firma Hope en
de laagste Nederlandsche inschrijfster, de
Nederlandsche Staalindustrie te Rotterdam,
was te groot. Deze laatste firma had inge
schreven voor f 284,366, zoodat er een verschil
van f 45.279.
DE GEZONDHEID VAN PRINS TSJITSJIBOE
Over enkele dagen vertrek naar
Zwitserland.
De gezondheidstoestand van prins Tsjitsji-
boe is thans redelijk wel.
Het Japansche prinselijke paar zal nog
eenige dagen te 's-Gravenhage verblijf hou
den om dan regelrecht naar Zwitserland te
reizen teneinde daar nog eenigen tijd te
blijven om uit te rusten van de vermoeienissen
van de Europeesche reis. Een datum van het
vertrek naar Zwitserland is nog niet vast
gesteld
ZESJARIG KNAAPJE VERDRONKEN.
Donderdagavond omstreeks 7 uur waren
eenige kinderen aan het spelen op een zolder
schuit in de Laakhaven te 's-Gravenhage.
Plotseling geraakte een der knaapjes, de
6-jarige J. v. D.. wonende aan de Laakkade,
in het water.
Op het gegil der andere kinderen schoten
voorbijgangers ijlings toe en ofschoon zich nog
enkele personen te water begaven, mocht het
hun niet gelukken het ventje, dat onmiddellijk
in de diepte was verdwenen, levend boven te
brengen en te redden.
Een uur later werd het lijkje opgehaald.
