Buiten haar kringen
De start voor het nummer 100 meter rugzwemmen-heeren bij de Duitsche
zwemkampioenschappen tijdens de wedstrijden te Düsseldor#
Prins Gustaaf Adolf van Zweden inspecteert
het Zweedsche padvinderscontingent voor den
aanvang van het défilé, dat Maandag op den
sluitingsdag der Wereldjamboree te Vogelen
zang plaats had
Het eerste deel van de verhoogde spoorbaan op het treintraject Utrecht Arnhem is Maan
dag in gebruik genomen. Het nieuwe viaduct over de Oosterkade te Utrecht was voor deze
gelegenheid versierd
De passagiers voor het
vliegtuig, dat de lijn Parijs
Biarritz heeft geopend,
stappen op Le Bourget in
Het groote moment. Lord
Baden Powell spreekt bij de
sluiting der Wereldjamboree
te Vogelenzang op de „raad-
rots" zijn scouts toe
Het Engelsche schip
werd aangevallen, i
.British Corporal", dat door onbekende bommenwerpers
i de haven van Algiers, waarheen het in allerijl vluchtte
Op den sluitingsdag der Wereldjamboree te Vogelenzang defileerden Maandag alle deelnemers voor
den Chief Scout, Lord Baden Powell op het groote demonstratieterreki. Een overzicht
De vernieling aangebracht aan de
Belgische kanaalboot .Princesse Marie
Josée, welk schip in aanvaring kwam
met een Engelsche boot
FEUILLETON
door HERMAN ANTONSEN.
17)
„Je voelt je zeker erg trotsch op jezelf,
Terry, is het zoo niet?" begon hij.
„Ik voel me. om de waarheid te zeggen,
erg beschaamd, Jack", antwoordde zij.
„Ik zie niet in, waarom. Als we de vrou
wen nemen, zooals ze nu eenmaal zijn en de
mannen ook, dan is het heel begrijpelijk,
dunkt me".
„Gisteravond begreep je het anders niet".
„Ik was toen erg woest, hè?" gaf hij toe.
,.Ik voelde me ook zoobespottelijk ge
maakt, Terry. Dat jij me uitgelachen zoudt
hebben en voor den gek gehouden
„Dat is niet heelemaal waar. Jack", pro
testeerde zij.
„Zeg dan eens, waarom je het dan wèl hebt
gedaan?"
„Dat weet ik zelf niet precies", ex-kende ze,
„Behalve dan, omdat jij er zoo zeker van
was, dat je nooit van iemand zou kunnen
houden dan van Therese Tarpeton enje
bent heusch wel aardig. Jack!"
Hij hief zijn hand waarschuwend op.
„Niets daarvan. Terry! Ik ben den heelen
nacht op geweest. Ik heb de zaak heelemaal
zelf uitgevochten. Ik heb mezelf voorgehou
den, dat mijn vei-waandheid en aanmatiging
me een gemakkelijke prooi hebben gemaakt.
Maar nu moet je heelemaal niet flirten.
Terry! Want op slot van zaken heb ik je
wei-kelijk lief".
Zijn zakelijke toon maakte zijn woorden
des te geloofwaardiger.
„Het spijt me heusch, Jack".
„Het hoeft je niet te spijten. Ik hield van
Je nortret, Terry. Toen ontmoette ik jou en
begon van jouzelf te ihouden. Het was aldoor
hetzelfde meisje, maar dat wist ik niet. En,
voordat ik je ontmoette, was mijn liefde ho
peloos, duswaai'om zou ik me nu bekla
gen, als ze hopeloos blijft? Toen je Terry
Converse voor me was, durfde ik hopen. Dat
is nu eenmaal het risico van de liefde. Ik
wilde je vandaag zien. Terryen ik wilde
je zeggen, hoe ik je nu haatte om wat je ge
daan hebt. Maar ik haat je toch niet. Ik heb
je lief. Terry, en tot mijn dood toe zal ik je
blijven liefhebben".
„En ik zal mezelf haten, omdat ik jou zoo
veel verdriet heb aangedaan, Jack. Och, het
was niet zoo gemeen bedoeld, Jackja,
toch eigenlijk wel. Het ergerde me, dat je,
hoewel je mij zelf zag, tegen me zei, dat je
van mijn portret hield. En ik huurde op
slinksche manier ditJe moest'toch eigen
lijk haat tegen me voelen, Jack".
„Ik het meisje haten, dat met me naar
Coney Island is geweest? Terry, wees toch
niet zoo onzinnig. Jij zult altijd de liefste her
innering van heel mijn leven blijven, Terry!"
Ze voelde, dat er tranen in haar oogen
sprongen.
„Ik voelde me zoo kleintjeszoo min.
De manier, waarop ik me gisteravond heb
gedragenterwijl ik je nog wel aankeek!
Jack, ik wantrouwde je toen. Ik was bang,
dat je een scène zou maken!"
„Nou. dat heb ik toch gedaanper tele
foon dan altijd!"
„Maar ik had verwacht, dat je ietsiets
gemeens zou doen en daar schaam ik me zoo
vreeselijk over, Jack. Enhet kan me niet
schelenmaar je bent een schat!"
„En jij bent het liefste, wat er op de we
reld voor me bestaat, Teri-y! Ik aanbid je
gewoonwegen daarmee is het uit!"
„Niet heelemaal. Jack. We zullen goede
vrienden blijven. Ik zal de Carsons te dinee-
ren vragen en Carol Terhune zeggen, dat ze
een cavalier meebrengt en ik hoopdat
jij dat zult zijn".
„Meen je dat?"
„Natuurlijk meen ik het. Waarom kunnen
we geen kennissen zijn? Waarom zelfs geen
goede vrienden?"
„Omdat het verschrikkelijk moeilijk voor
me zijn zal".
,Doe niet belachelijk, Jack. Er zijn meer
mannen, die van me gehouden hebbenen
ze zijn toch goede vrienden gebleven".
„Maar dan hielden ze niet zoo van je, als
ik doe".
Ze begon weer te blozen.
„Alleen, Jacker mag geen sprake meer
zijn vanliefde voor mij".
,Dat begrijp ik", zei hij. „Maar Terry, je
zult toch altijd weten, dat het zoo is".
„Natuurlijk", lachte ze. „Ik zal waarschijn
lijk op je trouwpartij komen en dan diep be
seffen, dat je nog altijd van me houdt
Kom. wees niet dwaas, Jack. Je hebt oixder
een dwangidee geleefd. Je bent verliefd ge
worden op een portret. Je hebt het origineel
van dat portret geïdealiseerd. Je hebt naar
geen ander meisje gekeken. Maar gisteravond
scheen je jezelf toch wel te amuseeren".
„Het was beslist gezelligtot ik jou
zag", gaf hij toe. „Ik was er nog nooit ge
weest. De Carsons zijn familie van Wood-
wring en die is erg goed voor me geweest.
„En andere menschen zullen ook wel goed
en aardig voor je zijnomdat jij het ook
bent. Jack", zei ze. .Als je niet aardig was
geweest, dan zou ik nietonaardig ge
weest zijn".
„Dat ben je niet geweest", protesteerde hij,
„Zie maar eens, Terry, wat je toch nog voor
me gedaan hebt. Je leerde me het liefste
meisje kennen dat er op de wereld bestaat.
Je liet me met haar uitgaan, met me dan
sen
„En ik bedroog je en loog tegen je", viel ze
hem in de rede. „Och, Jack, weet je wel ze
ker, dat je het me vergeven kunt?"
,.Ik heb je niet alleen vergevenik heb
de heele zaak vergetenI"
„Vergeten?" vroeg ze verbaasd.
„Niemand zal ooit te weten komen, Terry,
dat j}j.... dat ik.
•Bat hoef je me niet te verellen, Jack",
zei ze.
„Dat moet wel", zei hij. „Wat weet je op
slot van zaken van mij af? Ik kon wel eens
uit jaloezievervelend worden. Was
dat Suthers, met wien je gisteravond heen
gegaan bent?"
Ze knikte.
,,'n Knappe kerel!" zei hij.
Terry begon te lachen. „Dat zei hij van jou
ook!"
„Van mij?"
„Hij 'heeft je gezien, toen mijnheer Wood-
wring je van het station kwam afhalen. De
beschrijving, die hij verder van je gaf, klopte
tenminste".
„Ik ben hem ten zeerste vei-plicht, Terry!
En, Terrynu nemen we afscheid".
.Afscheid?" Ze was verbluft. Maarnu
je de Carsons kentik zei toch, dat ik
jullie samen te dineeren wilde vragen?"
„Miss Therese Tarpeton, die ik nimmer
ontmoet heb, zal misschien den xxieuwen
kennis van de Carsons in haar huis te di
neeren vragen", verbeterde hij haar, „maar
Terry Converse houdt op te toestaan, zoodra
ik dit atelier vei-laat. Ze zal nooit meer be
staan. Ik zal haar nooit meer terugzien. Ik
zal alleen aan haar denken als aan een iet
wat verschrikt meisje in een bus naar Coney
Island, dat ik van dienst heb kunnen zijn en
dat me toestond om met haar te dineeren en
te dansen".
„Je zegt het op een toon, alsof dat meisje
wei-kelijk overleden was, Jack".
..Nou, haar bestaan is nu toch geëindigd?
Haar korte bestaan, een half uurtje hier
een uurtje daaris voorbij. Maar ik zal
haar niet vergeten, Terry".
„En als iemand, die nooit werkelijk be
staan heeft, nog eenig geheugen hebben
kan. dan zal zij jou nooit vergeten, Jack".
Hij keek haar ernstig aan.
„Is het eigenlijk geen schandaal, dat jij
Therese Tarpeton moet zijn In plaats van
Terry Converse? Dan zou je Suthers nooit
ontmoet hebben.,., enfin, daar zullen we
niet verder over praten. En nu.vaarwel.
Terry!"
Hij stond voor haar en stak haar de hand
toe.
„Jack, ik moet je toch nog één keer zeggen,
hoe ellendig ik het vind, dat ik je zooveel
verdriet heb aangedaan".
„Dat moet je niet doen, Terry".
Ze gaf hem haar hand.
„Jack", zei ze zachtjes. „Over enkele oogea-
blikken bestaat Terry Converse niet mees.
Als je haarvoor afscheid.... een kan
zou willen geven
„Graag, Terry. Liever, dan wat ter wereld
ook. Maar ik zou me altijd herinneren, waar
om je me dat wilde toestaan. Omdat je me
delijden met me hebt enik blijf me be
ver herinneren, dat je er toe bereid was, daas
dat ik me dien kus zelf zou herinneren. Dag
Terry!"
Eerst een half uur later had Terry haar
tranen bedwongen. Hij had zich zoo heel
anders gedragen, dan zij zich had voorgesteld.
Ze kende geen anderen man zelfs Cnzrt
niet die zich zoo zou gedragen hebben,
als hij had gedaan. En dat kwam, omdat hij
zoo op en top een heer was en een vrouw
niet wilde blameeren. Hij had zich er zelfs
van onthouden haar te veel uit te hooren.
Hij had geen poging zelfs gedaan, om haar
laaghartigheid, haar minne gedrag naar vo
ren te brengen. Hij had zich veel keuriger
gedragen, dan zij het verdiend had. En hoe
meer ze over zijn ridderlijkheid nadacht, des
te bitterder werden haar tranen. Want ze
had den man, die haar oprecht liefhad, ge
krenkt en onherstelbaar gewond. Kon ze het
maar op de een of andere manier goed ma
ken! Maar wat kon se doen? Het eenige zon
zijn, zijn liefde te beantwoorden en dat ging
niet, omdat ze van Curt hield. Daar was ze
zeker van. zekerder dan ze ooit geweest was.
De tranen, die ze over Jack Redding stortte,
ontsprongen uit medelijden en berouw, niet
uit liefde.
cwordfc verro&öfc.
