Haarlem's Dagblad | 1937 | 11 augustus 1937 | pagina 7

'n Treiterende Kiespijn...

Rubriek voor Vragen

HJD -Vertelling

♦WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1937

HAAEEEM'S DAGBEAD'

Het incident te Bloemendaal.

NEDERLAND SCHE BOND VAN GEPENSION-
NEERDEN

zoo'n tergende pijn, die U bijna razend,
maar ten slotte murw maakt

die U doet grijpen naar alles, waarvan Ge
maar hoopt, dat het U van ':e kwelling
zal afhelpen. Zoo'n razende kiespijn... die
bedaart onmiddellijk met 'n "AKKERTJE".
Het lijkt een wonder, maar zooals olie ge
stort op de golven, de ziedende zee doel
bedaren, evenzoo verwonderlijk is de uit
werking van één of twee "AKKERTJES".
Zorg ze altijd in huis te hebben. Ze ko
men elk oogenblik van pas, misschien
vannacht nog, als Ge geplaagd wordt door:
Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijnen, Rheu-
matische pijnen, Vrouwenpijn, nerveuse
Slapeloosheid. Bovendien helpen ze U
af van 'n gevatte kou, Griep, influenza.
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent.

Volgens recept van Apotheker Dumont
(Adv. Ingez. Med.)

„PYGMALION" WEER IN REMBRANDT.

Lili Bouwmeester wordt gehuldigd
door Cliiige Doorenbos.

In de voorstelling van Vrijdagavond 7 uur,
zal Lilli Bouwmeester aanwezig zijn en gehul
digd worden door Clinge Doorenbos. Lili Bouw
meester zal feestelijk worden ingehaald dooi
de directies van het Rembrandt Theater en
Filmex Mij. Zij arriveert met den trein van 7
uur.

40-JARIG JUBILEUM.

Gisteren herdacht de heer A. C. Wijkhuij-
zen den dag, waarop hij vóór 40 jaar als
expeditie-knecht bij de firma I. C. Haan in
dienst kwam. In den loop van den dag kwa
men tal van gelukwenschen binnen, bestaan
de uit bloemstukken en andere cadeaux. De
directeur sprak een hartelijk woord en over
handigde den jubilaris de bekende envelop
pe met inhoud.

Verder werd bij Kon. ^Besl. de aan de Orde
van Oranje-Nassau verbonden eere-medaille
in brons aan den heer Wijkhuijzen toege
kend.

Xyvu 't SJUbtot vu*

OvAe. 6 6£M£<&

VERKADE-ZAANDAM
(Adv ingez. Med.)

Gladiolen of Zwaardlelies.

De zwaardlelies (feitelijk zijn het heele-
maal geen lelies; het zwaardachtige zit 'm
in het scherpe, spitse loof) behooren tot de
planten, die binnen betrekkelijk korten tijd
promotie gemaakt hebben. Van boeren-bloe
men zijn de gladiolen eerste klas tuinbloe-
men geworden en Holland heeft in dezen op
gang een groote rol gespeeld.

Vjroeger waren gladiolen eigenlijk ongeluk
kige en onooglijke planten met kleine, te
dicht opeen of te ver uiteenstaande bloe
men, die pas laat voor den dag kwamen, zoo
tegen September, waarna de Hollandsche
nazomer met de beruchte regens en stormen
er een ontijdig einde aan maakte.

Dat is allemaal radicaal veranderd. Een
heel belangrijk instituut is het Gladiolen-
Genootschap. een vereeniging die ieder jaar
de Hollandsche gladiolen in een proeftuin
uitplant om de eigenschappen te controlee
ren. Ieder soort, dat niet voldoet aan de zeer
strenge eischen, wordt op de zwarte lijst ge-
•zet, die alle kweekers toegestuurd krijgen.
Niemand kweekt zoo'n afgekeurd gladiool
dan nog verder; het gevolg is een echte ras
verbetering en een steeds stijgende kwali
teit van onze Hollandsche zwaardlelies.

De eisch dien we aan een gladiolus mogen
stellen, is ten eerste dat het een goede groeier
is en liefst een, die vroeg bloeit, zoodat de
knol na den bloei nog voldoende kan afrij -
pen.

De bouw moet stevig zijn met lange stengels,
en bestand tegen wind, zoodat de plant niet
uit elkaar slaat. De bloemen moeten alle te
gelijk open zijn en niet te dicht bijeen noch
te ver van elkander staan. De beste bloem
vorm is breed, rond en wijd-open. Goed
blauw en donkergeel zijn de beide kleuren,
die het ijverigste gezocht worden, want
rood in allerlei tinten heeft men al, evenals
wit, crème, paars en rose,, terwijl oranje be
gint te komen.

De grootbloemige gladiolen, die we deze
maand in tuin en bouquet zien, zijn de z.g.
Childsi's. Verder bestaat de gladiolus primu-
linus, een zuivergeel bloempje, dat in het
wild voorkomt bij de Zambesi-watervallen in
Afrika. Wat de natuur toch goed voor alles
zorgt: het bovenste bloemblad van het wilde
gladioolrie is als een dakje gebogen over
stamper en meeldraden, om die vitale deelen
te behoeden tegen het vocht, dat in ontel
bare fijne druppels daar bij die watervallen
neerdaalt.

Tusschen de grootbloemige Childsi's en
deze primulinus heeft men kruisingen ge
maakt; het resultaat zijn de z.g. primulinus-
hybriden, alleraardigste, geel met rose en
roode bloemen aan fijne stengeltjes. Prach
tig vooral voor als snijbloem.

Deze Augustus-bloeiers. de Childsi's en de
primulinus-hybriden, worden in Maart ge
plant in zeer voedzamen en niet te drogen
grond, op een zonnig plekje, 810 c.M. diep.
's Winters bewaren we de knollen, die in het
najaar zijn opgenomen en ontdaan van loof
en los vuil, droog op een koel, luchtig en
vorstvrij plekje.

L. S.

PERSONALIA.

Geslaagd voor Engelsch M.O. A mej. W. K.
P. M. Jacobs, te Haarlem.

Geslaagd voor Engelsch L.O. de heeren M.
tor Beek, T. G. A. Tonville en J. H. Uttden,
allen te Haarlem.

VROUW DOOR DUIZELING BEVANGEN
EN TEGEN RIJDENDE AUTO GEVALLEN.

Dinsdagavond te ruim kwart over zeven
werd een 65-jarige vrouw, die op den Over
toom te Amsterdam, bij de Schutsluis op
een vluchtheuvel een tram afwachtte, door
een duizeling bevangen. Zij viel en kwam
dientengevolge in botsing niet een juist pas-
seerende auto. De gevolgen waren zeer ern
stig. De klap, die zij van den wagen had op-
geloopen, was dermate aangekomen, dat zij
een schedelbasisfractuur opliep.

Over Dieren.

Een stap in de goede richting.

Vorige week had te Santpoort de jaarlijk-
sche draverij plaats. Door B. en W. der ge
meente Velsen was een verbod uitgevaardigd,
tegen het gebruik van zweep, karwats of stok.

Als dierenvriend en werkende in het be
lang van het dier heb ik persoonlijk mogen
constateeren dat dit verbod een goede uit
werking heeft gehad en dat alles naar wensch
is verloopen.

Daarvoor den dank aan het gemeente
bestuur van Velsen. Dat ook andere gemeen
ten dit goede voorbeeld mogen volgen.

Het meest gehoorzame dier,, het paard, ook
het draverspaard, heeft geen zweepslag noo-
dig. Het bewijs is geleverd.

SERtNé.

EXAMEN HANDENARBEID.

Haarlem 9—10 Aug. geëxamineerd 12 vrl.
en 2 mnl. cand. Geslaagd: de dames: W. C.
M. Bakker, W. de Ruiter, N. Gelderblom. J.
Pel, A. van Vliet, M. Beets, S. A. Kffüg—
Niesen. A. Zandstra; de heeren: J. Kramer,
H. J. Binnendijk.

EXAMEN HOOFDAKTE.

Haarlem 10 Aug. Geëxamineerd 2 vr. en 6
mnl. cand. Geslaagd de dames: A. N. Kos,
Abbekerk en de heeren R. Kramer, Breezand,
G. P. Luttikhuizen, Velsen-Nrd.

Paviljoen BREDERODE.

Gezellig zitje en goede consumptie.

Billijke prijzen.

Groote gezelschappen genfeten reductie
In de onmiddellijke nabijheid van

de Ruïne van Brederode

het Tinholthuis

de druivenkassen

('s Zondags geen druïvenverkoop.)

(Adv. ingez. Med.)

DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnés van Haarlem's Dagblad
worden door een specialen Redacteur en
zijn talrijke medewerkers zoo mogelijk en
ten spoedigste beantwoord.

De vragen moeten worden geadresseerd
aan de RedactieGroote Houstraat 93. met
duidelijke vermelding van naam en woon
plaats. Vragenwaaraan naam en adres
ontbrekenworden terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie
geheim.

De antiooorden worden per auto GEHEEL
KOSTELOOS thuis bezorgd.

Alleen die vragen, welker beantwoording
voor vele anderen behalve den vrager, van
nut kan zijn, worden tevens in ons blad ge
plaatst.

BELASTING ZAKEN

VRAAG: Hoeveel bedroegen de opcenten in de
gemeente Velsen over de jaren 1036 en 1937 van
a. Pers. bel. en b. Ink.bel.

ANTWOORD: a. Pers. bel. 1936 165 opcenten,
1937 dezelfde, b. Ink.bel. 1935/36 100 opcenten.
1936/37 dezelfde.

VRAAG: Ik ben gezinshoofd en aangeslagen
naar een inkomen van 1S25. Ik moet 102.42
ink.bel. betalen. Mijn inwonende zoon is aange
slagen naar 1S00 en moet eveneens 102.42
betalen. Is dat juist?

(In ons blad van 30 Juli kwam bovenstaande
vraag voor waarop toen abusievelijk een verkeerd
antwoord gegeven is. Het juiste antwoord luidt:)
ANTWOORD: Beide aanslagen zijn juist. Door
het afronden tot geheele bedragen van 100 vol
gens het tarief der wet, wordt de gemeente fonds
belasting in dit geval naar hetzelfde inkomen
berekend.

RECHTSZAKEN

VRAAG: Mijn dochtertje is van 9 tot 2 uur in
betrekking met middageten. Mevrouw gaat 14
dagen met vacantie. Op hoeveel kostgeld heeft
zij recht?

ANTWOORD: Op 0,60 per dag.

PLANTEN.

VRAAG: 1. Wanneer moet men een palm ver
potten en versche aarde geven? 2. Mijn vinger-
hoodkruid in den tuin is nu uitgebloeid, hoe moet
ik het verder behandelen? Is het een vaste
plant?

3. Aan mijn vijgenbladplant komen wel bladen,
maar de oude vallen er weer af, Wat kan ik hier
tegen doen?

ANTWOORD: 1. Met het verpotten van een
palm moet u voorzichtig zijn, n.l. dat de kluit
niet uit elkaar valt. De beste tijd om te verpotten
is half April.

2. Het vingerhoedskruid wordt meestal gere
kend tot de tweejarige planten. U kunt ze in
Augustus zaaien en ze bloeien dan in het volgen
de voorjaar. Snijd u ze af en laat u ze staan, dan
bestaat de mogelijkheid, dat ze volgend jaar nog
eens bloeien, doch dit is niet de cultuur.

3. Wi;i kennen geen vijgenbladplant. U bedoelt
toch niet een vijgenboom? Zonder nadere gege
vens is het niet mogelijk een goed antwoord
geven.

RECEPTEN.

VRAAG: Hoe maak Ik morellen ln?
ANTWOORD: Wasch de morellen, ontdoe ze
van de stelen en van de pitten en vul er da goed
schoongemaakte potten mee tot een paar vingers
onder den rand. Giet er het uitgelekte morellen-
sap bij, voeg geen water bij de vruchten, maar
strooi er desverkiezende wel wat suiker tusschen.
Sluit de flesch met een goed uitgekookte kurk,
bind de kurk met een z.g. kruistouw goed vast.
Zet de flesschen in lauw water en verhit ze even
tot onder het kookpunt, laat ze 20 minuten die
temperatuur behouden. Doop de flesschen met het
boveneind in gesmolten hars of lak, zoodat de
heele kurk ermee omgeven is.

VRAAG: Hoe verwijder ik een vetvlek uit een
grijze japon? (zeep en wa.ter, noch benzine heb
ben geholpen).

ANTWOORD: Met dotje watten gedrenkt in
perchlooraethyleen afwrijven. Den zachten doek
onder de vlek leggen. Met een laagje magnesia
de plek bedekken. Magnesia na een uurtje weer
verwijderen.

VRAAG: Op een beige gabardine regenjas zit
ten olievlekken. Hoe kan ik die verwijderen?

ANTWOORD: Met zuivere wasehbenzino af
schuieren, met zachten doek afwrijven en daar
na direct bedekken met laagje magnesia, dat na
een uurtje weer verwijderd kan worden.

DIVERSEN.

VRAAG: Waar en in welk jaar waren vorige
Wereld-jamborees

ANTWOORD: De laatste 2 jamborees werden
houden in 1933: Hongarije (Gödöllö). In 1929:
Engeland (Arrowparte).

Een andere lezing van het gebeurde.

Wij hebben gistel-middag naar aanleiding
van het incident tijdens de Ja rnboree-marsch
waarbij het tot een ernstig conflict kwam
tusschen de Bloemendaalsche politie en den
commandant van een detachement der Ko
loniale Reserve uit Nijmegen nog een kort
onderhoud gehad met den commissaris van
politie te Bloemendaal.

Deze gaf ons evenwel een geheel andere le
zing van het gebeurde, waardoor deze dan
ook in een geheel ander licht komt te staan.

Er waren, aldus de commissaris, van onze
zijde ernstige bezwaren, om dezen marsch
toe te staan. Onze wegen zijn betrekkelijk
smal en waren, door de Jamboree, toch al
overbelast, zoodat wij meenden, geen toe
stemming te kunnen geven, om dezen marsch
door onze gemeente te doen gaan.

Tenslotte is een parcours ontworpen, waar
bij de drukke wegen zooveel mogelijk verme
den werden, zoodat de burgemeester tenslotte
toch nog zijn toestemming verleend heeft.
Aan die vergunning waren evenwel voor
waarden verbonden, die wij den laatsten tijd
steeds stellen. De voorwaarden zijn aan de
leiding van den marsch medegedeeld, die ze
op haar beurt aan de deelnemers heeft be
kend gemaakt. Deze waren dus volkomen op
de hoogte van deze bepalingen, die hierop
neerkomen, dat zooveel mogelijk op de voet
paden moet worden geloopen, met niet meer
dan drie man per gelid, terwijl de bevelen
van de politie stipt moeten worden opgevolgd.

Toen nu het betrokken detachement dei-
Koloniale Reserve via den Zijlweg de ge
meente Bloemendaal bereikte, bevonden zich
op den hoek van het Zandvoorter Pad en den
Korten Zijlweg een hoofdagent en een agent
van politie, die den luitenant opmerkzaam
maakten op de bovengenoemde voorwaarden
voor dezen marsch, nl. gelederen van niet
meer dan drie man. De luitenant ba-iep zich
op zijn militaire voorschriften en antwoord
de, dat men in het Kon. Ned. Ind. leger de
formatie met drie man per lid niet kent.

Daar de groep langs de Ramplaan verder
ging, dus de gemeente Bloemendaal weer
verliet, werd hier door de politie verder niet
opgetreden.

Op het pad aan het eind van de Ramp
laan, dat betrekkelijk smal is, marcheerde
het detachement met twee man per gelid, wat
voor den hoofdagent aanleiding was, den
luitenant te verzoeken, dan in die formatie
te blijven loopen.

De luitenant gaf ook aan dit verzoek geen
gevolg, doch commandeerde, zoodra de weg
dit toeliet, „met vieren", zijnde dus zijn voor
geschreven marschformatie.

De hoofdagent heeft zich hierop voor den
marcheerenden troep geplaatst, en deze een
halt toegeroepen. Doch waar de luitenant
geen enkel bevel gaf, marcheerden de man
nen door, met het gevolg, dat de hoofdagent
opzij geduwd werd, en tusschen de soldaten

Dit zag de hem vergezellende agent, die
vreesde, dat zijn chef in moeilijkheden zou
geraken, en onmiddellijk kwam toesnellen.
Daarbij werd slechts in zooverre aanstalte ge
maakt om het pistool te trekken, dat de
agent, onder het loopen, de klep van den
pistooltasch losmaakte, waardoor het wa
pen onmiddellijk gegrepen kon worden.

Dit was voor den luitenant aanleiding, om
den agent toe te roepen: „Als je schiet, sla
ik je neer."

Van een scheldpartij hierna is, volgens
de politie, geen sprake geweest. Wel heeft
de agent zijn verontwaardiging geuit, dat de
luitenant op deze wijze het burgerlijk gezag
tegenwerkte.

Toen de Zandvoortsche laan bereikt was,
weigerde de luitenant, die met zijn detache
ment rustig' doorgemarcheerd was, zijn rnen-
schen op het voetpad te laten loopen, waarop
hem door de politie namens de leiding van
den J a mb or ee -.marsch is medegedeeld, dat
hij zich dan wel als gedisqualificeerd kon be
schouwen.

De luitenant heeft toen geantwoord, in dat
geval zonder deelneming mee te loopen en
den marsch dus uitsluitend als oefening te
zullen beschouwen.

Hierbij moet nog worden opgemerkt, dat
de burger-vereenigingen alle met gelede
ren van drie en op de voetpaden liepen. De
eenige reden, aldus de commissaris, dat men
niet met geweld tegen dezen officier is op
getreden ligt hierin, dat dit niet bevorder
lijk werd geacht voor het militaire of bur
gerlijke gezag, aangezien men vreesde, dat
dan een soort veldslag tusschen politie en
militairen zou zijn ontstaan.

Tegen den luitenant is door de Bloemen
daalsche politie proces-verbaal opgemaakt
wegens het niet opvolgen van de bevelen van
de politie en het daardoor in gevaar brengen
van het verkeer.

De luitenant heeft zich op zijn beurt tot
zijn superieuren gewend, en rapport van het
gebeurde uitgebracht.

De Krijgsraad zal dus t. z. t. uitmaken,
wie van de beide partijen gelijk had.

PROGRAMMA VAN DE HAARLEIMSOHE

RADIO CENTRALE OP DONDERDAG
12 AUGUSTUS 1937.

Progr. I Hilversum" II.

Progr. II. Hilversum I.

Progr. III. 8.Keulen. 10.05 Diversen,
11.25 Droitwich, 12.20. Parijs Radio, 12.35
Keulen. 1.20 Ned. Brussel. 1.3S Keulen. 3.20
Diversen. 3.35 Londen Regional. 4.20 Keulen
5.20 Fransch Brussel. 6.20 Keulen, 7.20 Lon
don Regional. 7.50 Parijs Radio. 8.20 Fransch
Brussel. 8.50 Parijs Radio. 11.20 Berlijn.
Progr. IV. 8.Ned. Brussel. 9.20 Pauze. 10.35
London Regional. 4.35 Droitwich 6.40 London
Regional. 7.Droitwich. 8.05 Diversen. 8.50
Droitwich.

Progr. V. 8.00—7.00 Diversen.

7.00 Eigen gramofoonplatenconcert. Duit-
sche melodiieën.

1. Wh" Ziehen durch die Heimat, Meister

Sextet.

2. Kaffeeklatsch, Lothar Röhrig met 2

vleugels.

3. Zwei Guitarren, Hans Bund.

4. Wenn ich das grosse Los gewin,

Humoresk Melodios.

5. Ticke-tacke, Adalbert Lutter.

6. Spatzen Parade, Otto Dobrindt.

7. Frohsinn im 3/4 Takt,

Ferdy Kaufmann's orkest.

8. Ein Lied geht um die Welt,

Joseph Schmidt.

9. Hier ist eine Wohnung zu vermieten,

Lothar Röhring.

10. Pipsy, Hans Bund.

11. Uns geht's immer fabelhaft,

Meister Sextet.

12. Es fiel ein Stern von Himmel,

Adalbert Lutter.

13. Holzschuhtanz. Kapel Otto Dobrindt.

14. Frag' nicht, Joseph Schmidt.

15. So wie du. Meister Sextet.

16. Die Sonne-Uhr, Adalbert Lutter.

17. Gute Nacht, Idem.

8.00—12.00 Diversen.

De afdeeling Haarlem van den Ned. Bond
•v. Gepensionneerden hield een goed bezochte
vergadering in het Blauwe Kruis. Wegens on
gesteldheid van den voorzitter, den heer J. D.
H, van Uden, werd deze bijeenkomst gepresi
deerd door den heer H. Plant, die de talrijke
aanwezigen een hartelijk welkom toeriep,
waarbij hij wees op de groote belangen, die
nog altijd voor alle gepensionneerden op het
spel staan. Het is noodig den bond zoo sterk
mogelijk te maken. Vele gepensionneerden
schijnen zoo zei hij nog niet te begrijpen,
dat ook voor hen noodig is een krachtige or
ganisatie die de algemeene en persoonlijke be
langen harer leden behartigt. De geringe con
tributie kan voor niemand een bezwaar zijn
zich aan te sluiten bij den bond, die volkomen
neutraal is op politiek en godsdienstig terrein.
Veel leden moeten het bestuur steunen in den
rechtvaardigen strijd voor de rechten aer ge-
pensionneerden.

Door den secretaris werd verslag uitgebracht
van het behandelde in de algemeene vergade
ring, gehouden te Utrecht op 29 Mei 1937,
waarna het voornaamste punt der agenda aan
de orde kwam: vereeniging van den Bond met
het „Comité v. Actie ter bescherming van de
rechten van gepensionneerden", het zooge
naamde Comité-„Last".

Nadat verschillende sprekers hierover het
woord gevoerd hadden en gestelde vragen van
de bestuurstafel waren beantwoord, werd met
algemeene stemmen besloten aan deze fusie de
volledige medewerking te verleenen en een af
gevaardigde te benoemen voor de algem. verg.
welke op 24 Augustus a.s. te Utrecht zal wor
den gehouden. Hiervoor werd aangewezen de
secretaris de heer H. Bunt.

Besloten werd aan den voorzitter schriftelijk
dank te betuigen voor hetgeen hij in het be
lang van afdeeling en bond heeft gedaan en
hem een spoedig en volledig herstel toe te wen-
schen.

Tenslotte werd besloten in het a.s. najaar
te Haarlem een propaganda vergadering te
houden, waarin zoo mogelijk een lid van het
hoofdbestuur als spreker zal optreden.

PERSONALIA.

Geslaagd voor de acte N.O. (Kleermaken)
L. A. Landsman, te Haarlem.

FAILLISSEMENTEN.

Uitgesproken faillissementen door de Ar-
rondissements-Rechtmank te Haarlem op
Dinsdag 10 Augustus 1937.

1. P. Beentjes, rijwielhandelaar, wonende te
Heemskerk, Kerkplein 5. Curator Mr C
Blankevoort te Haarlem.

2. A. Zwagerman, bakker, wonende te Hil-
legom, Hofstraat 32; Curator: Mr. J. Deenik te
Haarlem.

3. Roelf Nieborg, winkelier in huishoude
lijke artikelen, wonende te IJmuiden, ge
meente Velsen, Kanaalstraat 55. Curator: Mr.
L. V. Hoog te Haarlem.

Rechter-Commissaris in al deze faillisse
menten: Mr. L. Vliegendhart te Haarlem.

Opgeheven wegens gebrek aan actief zijn
de faillissementen van: l. Th. van der Mey,
bloemenhandelaar, wonende te Zandvoort,
Zeestraat 65. Curator: Mr. R. j. de Vries te
Haarlem,

2. C. van Maris Sr., slager, wonende te Hil-
legom, Burgemeester Wentlioltstraat 7. Cu
rator: Mr. W. G. J. Veenhoven te Haarlem.

Bij arrest van het Gerechtshof te Amster
dam d.d. 23 Juli 1937 is vernietigd het von
nis der Arrondissements-Rechtbank te Haar
lem d.d. 29 Juni 1937, waarbij C. Vissers,
koopman in landbouwmachines, wonende te
Nieuw-Vennep, gemeente Haarlemmermeer,
Hoofdweg 1278 in staat van faillissement is
verklaard.

Een Boottochtje,

Anton Baudet zette langzaam zijn kopje
op de tafel neer. Het was een schitterende
avond en hij genoot, zittend in den tuin voor
het landhuisje waar hij zijn vacantie door
bracht, van de heerlijke avondlucht. Hij
stond op. maar ging dadelijk weer zitten,
want hij wist niet goed. waarheen hij zijn
avondwandeling zou maken. Doelloos liep
hij langs het smalle wegje dat naar het meer
voert. Hij voelde dat achter de gordijntjes
der keurig uitziende huisjes nieuwsgierige
blikken hem volgden. Op de stoep van een huis
stonden vier vrouwen en praatten met elkan
der. Toen hij voorbijging groetten zij hem
vriendelijk.

De jonge man wandelde langs den oever
van het meer en bleef op een eenzame plek
staan, genietend van de schoonheid der om
geving.

„Wat is het hier mooi. wat is Gods natuur
heerlijk", fluisterde hij telkens en wilde verder
gaan.

Plotseling hoorde hij een eigenaardig geluid
dat uit de richting van het meer kwam. Wat
kon dat op dit nachtelijk uur nog zijn? Eens
klaps zag Anton een motorboot naderen. Op
eenige meters afstand van den oever stopte
de boot en een vrouwelijke stem vroeg:

„Pardon, mijnheer, wilt u alstublieft een

beetje dichterbij komenZooheele-

maal tot aan den oeverGoed! Wacht u
even, dan gooi ik u een oliekan toe. Opge
past

Anton had een reflexbeweging, zoo vlug en
zoo handig als hij er nog nooit in zijn leven
had gemaakt, en hij ving het ding op.

„En hier het geld ervoor!"

Een tweede gelukkige reflexbeweging be
zorgde den jongen man een hartelijk „Bravo'"
Dan hoorde hij:

„Wilt u zoo goed zijn en die kan hier,
links achter u, bij de eerste garage te laten
vullen. Ik kan jammer genoeg niet aanleggen
het water is te laag. Ik zou er u erg dank
baar voor zijn, wilt u zich haasten?"

Anton haastte zich datgene te doen, wat
van hem werd verlangd en kwam weldra met
een gevulde oliekant terug.. Maar hoe cnoest
hij haar naar het bootje brengen?

„Dat is waar ook," riep de vrouwenstem,
„wacht even, ik trek mijn kousen en mijn
schoenen uit en ik kom".

„Neen, neen! Laat u maar, dat kan ik ook!"

En de jonge man stapte door het water,
de kan zorgvuldig dragende. Op den bodem
van het water stootten zijn voeten tegen min
der prettige voorwerpen als kiezelsteenen,
leege blikken bussen, leege flesschen, - stille
getuigen van vroolijke Zondagsmenschen.
Langzaam en voorzichtig naderde hij het
bootje.

Een tenger jong meisje stond voor hem.

„Dank u", zei zij vriendelijk en keek hem

opmerkzaam aan, waarna zij hem voorstelde.

„Wilt u aan boord komen?"

„Ik weet niet.Ik.

„Wees maar niet bang

Toen accepteerde hij, maar, aan dergelijke
klimpartijen weinig gewend,, berekende hij
zijn aanloop slecht en viel naast het bootje
in het water. Het jonge meisje lachte vroo-
lijk. Zij boog zich over den rand van het
bootje en zeide:

„Dat geeft niet, komt u maar, ik zal u
helpen en hier aan boord vindt u alles om u
te drogen".

Verbaasd liet Anton zich helpen en weldra
stond hij naast haar.

„Wacht u, blijft u maar stil staan, anders
is dadelijk hier alles onder water. Hier, een
badmantel, trekt u maar aan, en hier is een
handdoek. Anders zult u koe vatten".

Zonder te antwoorden zette zij den motor
aan. Zij gleden over het water.

Vijf minuten later was Anton in een warme
maar te korten badmantel gewikkeld; men
zag slechts nog een verbaasd gezicht en twee
lange, magere beenen. Hij begreep er niets
van hoe hij, die bekend stond om zijn be
dachtzaamheid en terughoudendheid, door
snel op elkander volgende omstandigheden nu
plotseling hier naast dit vreemde jonge meis
je zat, 's avonds laat, in een bootje dat hem
naai- onbekende oevers zou brengen.

Hij durfde niet naar het jonge meisje te
ikijiken, maar zij vergat haar plichten als
gastvrouw niet.

„Mijnheer de passagier", zeide zij plotseling,
aangezien ik hier meesters aan boord ben,
verzoek ik u dat kastje ginds, aan uw rechter
zijde, te willen openen. Daar vindt u siga
retten, een flesch Sherry en twee glazen.
Wilt u ons even bedienen?"

En opnieuw deed Anton wat hem gevraagd
en zeide enkel: .Lekker! Op uw gezondheid!"

Het duurde geruimen tijd voordat hij den
moed had, het jonge meisje aan te kijken. Zij
zat aan het stuur en keek heen glimlachend
aan. Hij voelde zich gelukkig.

Zij naderden den anderen oever. Hooge
populieren wierpen hun schaduwen op het
land en over het water. De motor werd af
gezet, het bootje gleed naarden oevea*.

„Pas op!" riep Anton die duidelijk de
palen van een kleine pier ontdekte.

„Sst! Zachtjes praten! "fluisterde de kapi
telen, sprong handig op het piertje en meerde
het bootje.

„Ik kom dadelijk terug. Mijn oom heeft
mij gevraagd om de visschen, die hij heden
middag hier heeft gevangen en bij vrienden
heeft achtergelaten, te halen".

Zij verdween in de duisternis. Anton, over
gelukkig en dankbaar voor dit heel bijzonder
nachtelijk avontuur, dat hem de gelegenheid
had gegeven, een alleraardigst meisje te lee-
ren kennen, dacht er niet aan, hoe vreemd
het was, dat een jong meisje zoo laat 's avonds
nog visschen moet gaan halen die een oom
niet mede scheen te willen nemen.

Plotseling stond het jonge meisje weer voor
hem; zij droeg een grooten zak en weigerde
de hulp van den jongen man. Zij maakte
den zak aan den buitenkant van het bootje
vast, zoodat hij in het water hing en onzicht
baar was.

„Zoo zullen de visschen versch blijven",
legde zij uit. Zij scheen een weinig zenuw
achtig, keek uit over het meer en zeide toen

eensklaps: „Als wij eens roeidenhet

is een beetje koud gewordendat zal ons

verwarmen. Bovendien is het een uitstekende
oefening."

„Acooitd", zeide Anton die alles wat zij deed
en zeide goed vond.

Zittend achter het jonge meisje, bewonderde
'hij haar smalle taille, de elegante wijze
waarop zij de riemen hanteerde, de rythmi-
sche beweging van haar geheele lichaam.
Plotseling hield zij op cnet roeien, keerde zich
bruusk om en vroeg: „Hebt u geen stem
men gehoord?"

„Neen".

„O, ik dachtLaten wij dan verder

gaanMaar u kunt niet roeienkijk,
ik zal het u leeren Vlug en handig kwam
zij naast hem zitten. Door de stof van zijn
badmantel voelde hij haar arm.

„Wat is dat?" schreeuwde hij plotseling.

Een verblindend licht viel op hen, ter
wijl het geronk van een motor de stilte van
den nacht verbrak.

„Het is niets.geen woord.zeide het
meisje op gebiedenden toon. keek hem met

teederheid aanja, teederheid is het

goede woord, en dit ontging Anton, die zich
wonderlijk tot het vreemde jonge meisje
aantrokken voelde, niet.

Een groote motorboot, waarop twee man
nen stonden, voer nu naast hen. Anton her
kende het uniform der douanebeambten.

„Pardon, hebt u niets aan boord?"

„Niets, mijnheer", stamelde de „kapiteine"
die nu slechts nog een blozend meisje was.
Het zoeklicht belichtte meedoogenloos den te
korten badmantel van Anton. Dan waren
de douaneambtenaren weer verdwenen,
maarniet zoo snel of de jonge man hoorde
nog de laatste woorden van een spottende
opmerking

zullen zich niet vervelen".

Het jonge meisje had haar plaats naast
Anton weer verlaten en zette nu den motor
van hun bootje opnieuw aan.

„Aha!" zuchtte zij. „Wat een schrik! Ik
dacht zeker, dat zij mij dezen keer zouden
snappen!"

Nu begreep de verliefde Anton, dat er iets
niet in den haak was. „Het pak.... het
pak daar in het water..,." fluistez-de hij.

„BotereieTen suikerkoffie

alles in blikken doozen verpakt...

„Maai-.... maar dan.... bent u op uw

manier een smokkelaarsterhoe durft

u

„In het leven moet men alles handig en
origineel aanpakken!"

,Het idee is inderdaad origineel en
romantisch", zeide Anton en nam haar hand;
hij wilde haar kussen. „Ik dank u voor voor
den mooien avond, dien u mij ondanks alles
hebt bezorgd, en hoop nog eens het ge
noegen te mogen hebben u op dergelijke
tochten te begeleiden, maai- in de toekomst
liefst.zonder smokkelwaar aan boord.

Eenige maanden later werd een gelukkig I
jong paar, in het kerkje van het dorp, in den
echt verbonden.