Enkele dagen
i
in nieuw land.
m AKKERTJES
De boer heeft er geluk
De verlaging van de
crisisheffing
op vleesch.
en voorspoed gevonden.
VRIJDAG 20 AUGUSTUS 1937
HKXREEM'S DAGBEAD
3
Weer een slachtoffer van
ronselaars.
Jongeman zit thans in Spanje en heeft
berouw.
Een twintigjarige jongeman uit
Arnhem was onlangs door ronselaars,
die hem reisgeld verstrekten, aange
worven voor Spanje. Het jongmensch
had stilletjes de ouderlijke woning ver
laten en zich naar Spanje begeven. Uit
Albacete heeft hij nu zijn ouders een
brief gezonden, waarin hij mededeelt
berouw te hebben over zijn daad en
zegt gaarne weer naar huis terug te
zullen keeren.
De politie heeft een onderzoek in
gesteld, dat tot nu toe zonder resultaat
is gebleven. Men tracht nu langs diplo-
matieken weg de uitlevering van den
jongeman te verkrijgen.
BRAND IN HOUTLOODS TE GRONINGEN.
Donderdagavond om half zeven bemerkte
de bedrijfsleider van de N.V. Houthandel
voorheen G. van Calcar vlammen in een
groote loods. Hij alarmeerde de brandweer en
deze tastte eerst met twee, later met vier
stralen op de waterleiding het vuur aan.
De loods, welke grootendeels gevuld was
met spaanders en zaagsel, dienend voor het
voeden van twee ketels in de aangrenzende
machinekamer, is zoo goed als geheel uitge
brand. Na drie kwartier had men den brand
onder de knie. De oorzaak is onbekend. Ver
zekering dekt de schade.
GEEN PHILATELISTISCHE BRIEVEN
MEER PER LUCHTMAIL.
Nog steeds worden op het postkantoor
te Bandoeng luchtpostbrieven uit Neder
land ontvangen, gefrankeerd met 32'/2 cent
in Nederlandsche postzegels, klaarblijkelijk
met de bedoeling, dat de Indische Postdienst
deze stukken terugzendt, voorzien van Ne-
derlandsch-Indische frankeerzegels ter waar
de van 20 cent.
Aangezien deze methode van frankeering
alleen was toegelaten voor de eerste heen- en
terugvlucht van de Douglas DC 3 dienst op
5 Juni j.l., zullen dergelijke brieven in het
vervolg zonder bijplakking van de verlangde
Indische zegels aan de afzenders worden ge
retourneerd.
Paviljoen BREDERODE.
Gezellig zitje en goede consumptie.
Billijke prijzen.
Groote gezelschappen genieten reductie
In de onmiddellijke nabijheid van
de Ruïne van Brederode
het Tinholthuis
de druivenkassen
('s Zondags geen druivenverkoop.)
(Adv. ingez. Medj
De 26.000 ton haring voor
Rusland.
De reedersvereeniging voor de Nederland-
sch haringvisscherij heeft, zooals we dezer
dagen reeds hebben gemeld, haar eerste
contract naar Rusland afgesloten voor de
levering van haring, vangst 1937. Het betreft
hier een partij haring groot 26.000 Schotsche
tonnen. Hiervan moeten 13.000 tonnen worden
geleverd in de eerste helft van September,
terwijl het restant geleverd moet worden in
de tweede helft van September a.s.
Thans vernemen we nog, dat de sorteering
bestaat uit 25 pet. matsulls, 50 pet. matties
en 25 pet. small matties.
'n Beetje hoofdpijn, 'n beet je kou
gevat, heelemaal zoo onprettig
doordat Ge het eigenlijk veel
te druk hebt gehad en te wei
nig geslapen. Neem vanavond
een of twee "AKKERTJES" en
Pederlandsch 9a vroeg naar bed. Morgen-
Product ochtend staat Ge als een an-
der mensch op, vol energie
en roemt dit kostelijke middel.
Per 12 stuks slechts 52 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumont
(Adv. Ingez. Med.)
Twee kinderen uit de eerste
verdieping gevallen.
Beiden ernstig gewond.
Op twee verschillende plaatsen te Rotter
dam zijn Donderdagavond zeer jeugdige kin
deren uit de eerste verdieping van de ouder
lijke woning gevallen. De 2-jarige T. V. uit
de Brielschelaan is met een schedelbreuk en
het 2-jarig meisje A. C. van de Gedempte
Slaak met een hersenschudding naar het zie
kenhuis aan den Coolsingel vervoerd, waar
beiden in vrij ernstigen toestand zijn opgeno
men.
DOODELIJKE VAL.
Bij het leggen van kragen om luchtgaten
van het bij Piet Smit aan den Kreekweg te
Rotterdam in aanbouw liggende schip 512 is
de negentienjarige A. van Spek uit Alblasser-
dam, die daarbij werkzaam was, toen hij ach
teruitstapte, van 8 meter hoogte naar beneden
gestort. Met een schedelbreuk is de jongen per
auto van den geneeskundigen dienst naar het
ziekenhuis vervoerd, waar hij kort na aan
komst is overleden.
Het Vlaamsch-Nationale Zangfeest
te Brussel.
Vragen van den heer Rost van Tonningen
beantwoord.
Op vragen van den heer Rost van Tonningen
betreffende het verhinderen van het deelnemen
van den dirigent Jos. Vrancken Jr. aan het
Vlaamsch-nationale zangfeest, van 25 Juli 1937
te Brussel heeft de minister van buitenland-
sche zaken a.i., dr. Cölijn, geantwoord, dat de
regeering bevordering van alle gepaste uitin
gen van het Nederlandsche kunst- en geestes
leven in het buitenland als een voorwerp
harer aanhoudende belangstelling beschouwt.
In haar streven ten deze neemt, naast Zuid-
Afrika, België en in België, Vlaanderen
uiteraard een bijzondere plaats in. Als een ge
paste uiting van Nederlandsch kunst- en
geestesleven beschouwt de regeering echter
niet het gebruik van het Wilhelmus, zooals
op 25 Juli j.l. te Brussel voorzien, n.l. als
symbool in een aangelegenheid van Belgische
binnenlandsche politiek. Immers met die dui
delijke strekking zou het op een Vlaamsch-
nationaal zangfeest ten gehoore worden ge
bracht. Een zoodanig gebruik van het Wilhel
mus wordt door de regeering misbruik geacht
en mitsdien deelt zij het door Hr. Ms. gezant
te Brussel ingenomen standpunt, dat een Ne
derlander aan een zoodanig misbruik geen
medewerking behoort te verleenen.
Maatregelen zijn
reeds van kracht
geworden.
GEEN VERLAGING VAN
DE VLEESCHPRIJZEN
Nader kan worden medegedeeld, dat de be
schikking van den minister van economische
zaken, waarbij is bepaald, dat voorloopig zon
der zijn vergunning geen inrichting zal kunnen
worden gevestigd waarin het slagersbedrijf
wordt uitgeoefend, reeds Donderdag in wer
king is getreden.
Voorts is de verlaging van de crisisheffing
op vleesch van 10 op 5% met ingang van
heden in werking getreden.
De tekst van de ministerieele beschikking
luidt als volgt:
1. Het is verboden, een inrichting, waarin
het slagersbedrijf al dan niet uitsluitend zal
worden uitgeoefend, voorzoover die uitoefe
ning betreft, te vestigen zonder vergunning van
den minister van economische zaken.
2. Onder de uitoefening van het slagersbe
drijf wordt voor de toepassing van deze be
schikking verstaan het in voorraad hebben,
het voor aflevering aan het publiek geschikt
maken, of het aan het publiek verkoopen van
versch of bevroren vleesch van runderen, var
kens, schapen of paarden.
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen
Slagershond deelt mede:
De verlaging van de crisisheffing beteekent
een ontlasting van het slagersbedrijf van nog
geen 5 cent per kilogram vleesch.
Het is de bedoeling van den minister, dat de
getroffen maatregel het slagersbedrijf ten
goede komt en niet in scherpen concurrentie
strijd het voordeel weer verloren gaat.
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen
Slagershond doet dan ook een ernstig beroep
op den geheelen Slagersstand om te handelen
naar de bedoeling van den minister en de ver
laging der crisisheffing het in nood verkeeren-
de slagersbedrijf ten goede te doen komen door
geen verlaging der vleeschprijzen te laten vol
gen, alvorens de veeprijzen ook zijn verlaagd.
Vhiclïteling door marechaussee
neergeschoten.
Na wilde achtervolging.
Twee marechaussees hebben on
der de gemeente Zelhem een voort-
vluchtigen Duitscher, die zich niet
stoorde aan de sommatie om halt te
houden, neergeschoten. De man werd
van achteren geraakt, waarbij de
kogel tot de onderbuik doordrong.
In het algemeen ziekenhuis te Doe-
tinchem is het projectiel door opera
tief ingrijpen verwijderd. De toe
stand van den man is bevredigend.
Het betreft hier de 23-jarige Willy Alfers
uit Cloppenburg, die door het gerechtshof
te Arnhem wegens mishandeling bij verstek
tot drie maanden gevangenisstraf veroor
deeld was en deswege in het algemeen politie
blad was gesignaleerd. Ook werd hij wegens
diefstal door de politie te Winterswijk ge
zocht. De hoofdcommissaris van politie te
Amsterdam had hem reeds als ongewenschte
vreemdeling over de grens doen leiden, doch
hij was naar ons land teruggekeerd.
De marechaussee te Doetinchem kwam den
man echter op het spoor, waarbij bleek, dat
hij ten huize van zijn zwager te Zelhem
vertoefde. Aangezien hij als niet gemakke
lijk bekend stond, zijn twee leden der mare
chaussee in burger en per auto naar de
woning toegegaan, doch de man was hen te
vlug af. Bij hun aankomst had hij reeds de
beenen genomen. Er ontstond toen een wilde
achtervolging dwars door de weilanden en
over slooten. Na eenige sommaties losten de
politiemannen eenige. waarschuwingsschoten
en toen ook dat niet hielp, schoot men op den
man zelf. Hij lyerd getroffen en kon worden
overmeesterd.
De man zal binnenkort aan de justitie
worden overgegeven.
OPSLAGPLAATS VAN HOEPELS
UITGEBRAND.
Donderdagavond omstreeks half zes is brand
uitgebroken in de opslagplaats van hoepels
aan de Buitenhoef te Sleeuwijk, toebehooren-
de aan de gebroeders van Oord te Werken
dam. De felle wind wakkerde het vuur hevig
aan, zoodat weldra vier voorraadschuren met
hoepels en verschillende omliggende hoepel
schelven in vollen vlam stonden.
De brandweren uit Sleeuwijk en Werken
dam, welke spoedig ter plaatse waren, konden
slechts de aangrenzende woningen behouden.
De oorzaak van den brand is onbekend. Ver
zekering dekt de schade.
BLOEMBOLLENSANEERINGSPLAN.
Donderdag is uitgegeven'het staatsblad no.
649, besluit van den 13den Augustus 1937, tot
toepassing van artikel 12 der landbouw-crisis-
wet 1933, het crisis-organisatiebesluit 1933 en
het crisis-monopoliebesluit 1933, op bloembol
len (bloembollensaneeringsplan 1937, invoer-
monopolie. Dag van inwerkingtreding 21 Aug.
1937)
Steeds weer: onvoorzichtig
oversteken.
Oude vrouw levensgevaarlijk gewond.
Donderdagmiddag omstreeks half drie is o£>
den rijksweg Venlo-Nijmegen nabij Well (L.)
de 65-jarige vrouw Broekmans, die onvoorzich
tig overstak, door een uit de richting Venlo
komende auto, bestuurd door den heer van
der W. uit Nieuwerkerk aan den IJsel aan
gereden. De vrouw kreeg inwendige kneu
zingen, een dubbele rechterbeenbreuk en een
lichte hersenschudding en werd in zeer
ernstigen toestand naar het ziekenhuis te
Venlo overgebracht. Men vreest voor haar
leven.
Geen der bewoners zou terug willen.
Belangstelling voor onze
nieuwe provincie.
STIL, behoedzaam bijna, trekt een witte
nevel over het wijde land. Wazig, steeds
waziger wordt het vee in de weiden.
Plotseling is hetgeheel verdwenen.
Slechts een donkere vlek geeft aan, waar
zich een dier verbergt. Helle lichtbundels van
sterke autolampen dringen zich brutaal dooi
de nevelflarden, verlichten de witte kanten
van de boomlooze wegen in den Wieringer-
meer. Nieuw land. waarover de avond is ge
vallen, nieuw land. dat al weer oud lijkt. In
de meeste boerderijen is het licht aange
floept. Het oranje-gele schijnsel van een pe
troleumlamp, of het wit-gele van een gas
lamp, valt naar buiten.
Er wonen menschen in dezen polder. Ge
komen zijn ze uit alle deelen van ons land:
boerenzoons, die „thuis" niet aan den slag-
konden komen, of geen geld genoeg bezaten
om in hun geboortestreek een boerderij te
pachten. Zij hebben bezit genomen van den
grond, die door hun onverstoorbare, voor
niets wijkende landgenooten, aan de zee is
ontroofd. Groningers, boeren uit Noord- en
Zuid-Holland, uit Drente en Overijsel, heb
ben zich hier neergezet, in vol vertrouwen
op den Staat.
Langzaam, beschroomd kwamen de eersten
in 1934. Nu al weer 3 jaar geleden, kon de
Wieringermeerdirectie de eerste 30 boerde
rijen verpachten. De boeren liepen er toen
niet hard voor. Zij dachten terug aan andere
inpolderingen, waar de pioniers, die er met
een vollen geldbuidel heentrokken, het eer
ste jaar met een moeilijk te dragen verlies
post afsloten. Zij wisten in 1934 nog niet, dat
zij dat risico hier niet liepen. De Staat wilde
dat niet. Eerst kwam, drie jaar lang, de land-
bouwcultuurmaatschappij in den polder aan
bod, werd het zout uitgebannen, werd de
grond rijp gemaakt voor den toekomstlgen
heer.
Als de pachters het eerste jaar met verlies
werken, zal de grond daaraan niet schuldig
zijn. Van die gedachte werd uitgegaan. Maai
de boer begreeo dat zoo gauw niet. Daarom
kwamen zij in den beginne ietwat aarzelend-
En nu? Nu heeft de polder het pleit gewon
nen. Honderden candidaten, uit alle provin
cies van Nederland, hebben zich aangemeld
voor de dit jaar te verpachten boerderijen.
Het overgroote deel zal men teleur moeten
stellenDe Wieringermeer heeft gezege
vierd Zij. die er een oordeel over kunnen
vellen, beamen het. Vraag het de boeren, die
er reeds wonen. Hun „ja" klinkt zwaar en
nadrukkelijk door de woonkeuken. Vraag het
ook aan de tallooze boeren, die alleen, of in
groote groepen, den polder bezoeken. Zij kij
ken met pientere oogen rond. stellen honderd
en één vragen. Kort en krachtig is hun oor
deel over de gewassen. ..Puik". En velen, zeer
velen voegen daar „beter dan bij ons!" aan
toe.
Nieuwe ideeën worden
nagevolgd.
Nieuwe ideeën, toegepast bij den bouw van
de boerderijen, worden beoordeeld en
nagevolgd. Het is het grootste compliment
dat de conservatieve boer den leider van de
Bouwkundige Afdeeling, den heer A. D. van
Eek. kan maken. Zelfs al kost het hem meer
geld, dan nog volgt de boer een nieuwe vin
ding.
Normaliseeren en standaardlseeren: nim-
mer heeft men er in het nieuwe land meer
behoefte aan gevoeld dan toen de eerste 30
boerderijen, gebouwd op lichten grond en
dus weidebedrijf gereed waren. Tusschen
de boerderijen lag telkens één kavel vrij. De
eerste boeren gaven al spoedig den wensch
tot meer land te kennen. Zij kregen het ook.
Maar daartoe moest hun bedrijf uitgebreid
worden. Schuren er bij! Daarna werd even
wel gezocht naar een bouwsysteem, geschikt
voor elke type-boerderij, groot of klein. Op
één der afdeelingen van het groote gebouw
der Wieringermeerdirectie. schuin tegenover
de Groote Kerk. te Alkmaar, werden de
handen ineengeslagen
Toen er 13 gemengde bedrijven te bouwen
waren, had men het systeem gereed. Alle
spanten zouden voortaan op een vasten af
stand van elkaar komen. De kap zou onder
een hoek van 45 graden opgezet worden. En
de tasruimte? Hoe moest het daar mede?
Ook dit probleem werd opgelost. Voor 1 H.A.
gras- en 1 H.A. bouwland trok men 25 en
60 kubieke meter uit. Men was waar men
wezen wilde. De bouw van alle boerderijen
volgens één bestek was mogelijk gemaakt. En
zoo is men voortgegaan. Steeds verder. Bouw
de men de woningen eerst met de boerderij
onder een dak, later kwam zij er buiten. Een
spoelkeuken vormde in zoo'n geval de ver
binding. Het werk werd steeds gemakkelij
ker, ook voor de arbeiders. De spanten kon
men met groote partijen tegelijk bestellen.
De inkoop werd daardoor goedkooper.
Betonramen! Ook deze nieuwigheid slaagde.
Nauwelijks had Zwijndrecht victorie gekraaid
met het schokbeton, of de Wieringermeer
directie bestelde 10 betonramen. Op proef.
Eenige maanden later kwam uit Alkmaar een
order los voor 2000 ramen.
Er wordt gebouwd.
inv e Bouwkundige Afdeeling zat en zit niet
stil. Alles wordt hier in teekening ge
bracht. Honderden worden er gemaakt. Èn dit
is noodig ook. Waarom? Omdat bij den bouw
van 46 boerderijen, waarmede men nu bezig
is, soms 5 aannemers zijn. Die moeten allen
precies volgens hetzelfde bestek kunnen wer
ken. In geen enkele boerderij in de Wieringer
meer ontbreekt een brandvrije stal. Volkomen
brandvrij? Neen, dat niet. Maar het vee kan
het er, mocht het vuur een prooi zoeken, eeni-
gen tijd uithouden. Het kan op tijd gered
worden. Betonvloeren en -ramen. Goede
systeemen voor luchttoe- en -afvoer. Behoor
lijk geïsoleerd. Inderdaad: het vuur zal hier
weinig slachtoffers kunnen maken. Loop zoo'n
boerderij eens binnen. De boer vindt het best!
Als hij tijd heeft laat hij alles zien: van de
slaapkamertjes op den zolder af, tot de berg-
schuur toe. Overal is de toegang vrij. In de
woonkeuken (met radio) zoowel als in de woon
kamer. En onderhand vertelt de man, een
Groninger, die nu al voor de derde.maal aan
het oogsten is. Hij prijst en critiseert'. Maar het
eerste vooral. Hij heeft het over de verkaveling
en de ontwatering. En hij is er mee in zijn
nopjes. „In Groningen moesten we soms een
uur loopen, eer we ons land bereikten. Hier
blijven we vlak bij huis! De resultaten van den
grond? Prima. Alleen de verlichting.
In tegenstelling met de 3 dorpen. Wieringer-
werf. Slootdorp en Middenmeer, is er op de
boerderijen nog geen electrisch licht en geen
waterleiding. De laatste komt echter. Maar het
lichtnet zal nog wel een tijd duren. Bij den
bouw der boerderijen heeft men gerekend op
brongasverlichting. De druk daarvan is echter
niet erg hoog, zoodat in enkele boerderijen
de petroleumlamp weer dienst doet.
Overigens heeft deze boer geen klagen. En
hij geeft het grif toe. „Ik zou niet meer terug
willen. Het klinkt met beslistheid. „Geen
hooge pacht. Goede voorlichting". Inderdaad:
men laat de boeren hier niet aan hun lot over.
Eens in de week houdt een ambtenaar van den
Voorlichtingsdienst zitting. Ontdekt men iets
aan het gewas, dan kan hij uitkomst geven.
Zelf dokteren is niet noodig. En het moet al
heel raar loopen, wil de Voorlichtingsdienst
geen remedie kunnen voorschrijven.
De Staat laat de boeren hier niet los. In
verband met de eigenaardigheden van de jonge
gronden moet het zaaiplan de eerste 4 jaren
bij de Wieringermeerdirectie ter goedkeuring
worden ingezonden.
„Geen risico!" De gave, gezonde gewassen
in de Wieringermeer zingen het. En de wind
neemt hun wijsje over, speelt er mede, net
zoolang tot de heele polder het hoort. „Geen
risico! Geen risico!" De halmen op de akkers
buigen het zware hoofd. Het lijkt of zij den
grond, waaruit zij voortgekomen zijn, een
dankbaren groet brengen....
Achter de blinkende ruiten van zijn „thuis"
zit de boer, die hierheen kwam. Hij tuurt over
zijn land, met scherpe oogen. Dan knikt hij
eens tevreden. Hij neuriet, 't Is niet het wijsje,
dat buiten zoo duidelijk klinkt, 't Is een melo.-
dietje met woorden van geluk en voorspoed.
Beide heeft de boer gevonden. In het nieuwe
land. In Nederland's nieuwe provincie.
Een welvarende boerderij in de
Wieringermeer.
Een halve eeuw geleden
Uil Haarlem's Dagblad van 1887
20 AUgUStUS;
Het is kermis in Haarlem, en een
flinke, degelijke ook! De gelegenheden
tot vermaak zijn zeer vele, men ga zich
overtuigen.
We kunnen niet overal tegelijk zijn
en zullen voor de hand weg het een en
ander aanduiden, om later uitvoeriger.
Het tooneelgezelschap van Lier heeft
thans twee troeuen In onze stad, en
geeft „Amsterdam, je bent eenig". van
den heer C. P. T. Bigot, en „De eerlijke
Makelaar".
In de sociëteit „De Kroon", wier
groote zaal zich bij uitstek leent voor
allerlei voorstellingen, wordt het ge
zelschap van den heer Frits van Haar
lem verwacht.
Onder de specialiteiten die Dinsdag
optreden zijn sterren van de eerste
grootte: Chrétiennie b.v. de populaire
coupletzanger die het liod van de Ma
liebaan in ons land het eerst zong en
bekend maakte.
In den schouwburg op den Jansweg
treedt het Hollandsche Operagezel
schap va nden heer de Groot op met
de komische operette „Donna Juanita"
van Suppè.
Tegenover „De Kroon" is de zetel
van „Galathee", het beeld dat door de
tooverkunsten van den heeren Bam
berg en Chambly achtereenvolgens
verandert in een levende vrouw en in
een bloemruiker, om tenslotte weer te
versteenen.
Brand aan boord van dc „Saleier"
Vuur werd spoedig- gebluscht.
MAKASSAR, 19 Augustus (Aneta-A.N.P.
Naar Aneta verneemt, is destijds op het s.s.
„Saleier" van de Mij. Nederland, dat heden
uit Melbourne te Makassar arriveerde, vóór
de aankomst te Melbourne brand ontdekt in
een lading karpetten. De gezagvoerder zette
daarop full speed koers naar Melbourne, ter
wijl hij het vuur zooveel mogelijk inperkte
door het inblazen van stoom. Te Melbourne
stond de brandweer reeds gereed en bluschte
den brand. Hierbij zijn twee brandwachts
bewusteloos uit het ruim gehaald.
De Australische passagiers waren vol lof
over het optreden van de bemanning. De ge
zagvoerder was uiterst tevreden over de pres
taties van de brandweer te Melbourne.
De maatschappij Nederland deelt naar
aanleiding hiervan mede, dat zij op 30 Juli
telegrafisch bericht van den brand ont
ving, waarbij tevens werd gemeld, dat deze
niet ernstig was.
DE „WILLEMSPLEIN" TE LISSABON.
Het s.s. „Willemsplein", dat ter hoogte van
Leixoes met het Grieksche vrachtschip
„Eudoxia" in botsing is gekomen, is te Lis
sabon aangekomen.
Uitstapje had dramatischen afloop
Elf familieleden in arrestanten
ivagen.
Verhaal van een boozen veldwachter, twee
taschjes en twee zuurtjes.
Een Scheveningsche familie, een moeder,
een tante en negen kinderen, maakten Woens
dagmiddag een boottocht naar Den Haag.
't Was een mooie zomermiddag, de zon stond
hoog aan den hemel en omdat het den kinde
ren al zoo dikwijls was beloofd, dat ze een
heuschen boottocht zouden mogen maken,
besloot de moeder nadat het weer vele da
gen achtereen niet geschikt ervoor was ge
weest dan toch eindelijk aan het verlangen
der kinderen te voldoen.
Fluks werden de noodige toebereidselen ge
maakt. De boottocht had een vlot verloop, de
kinderen veel pleizier en een uurtje later werd
bij het Malieveld, de groote open grasvlakte
midden in Den Haag, aan land gegaan.
Het spreekt wel vanzelf, dat het feest daar
werd voortgezet.
De kinderen speelden naar hartelust, moe
der en tante gingen in het gras liggen en ook
zij genoten van het heerlijke, zachte zomer
weer, van den geur van de bladeren der om
ringende dikke boomen en van de warme zon
nestralen.
Tegen den tijd dat het bootje weer naar
Scheveningen zou vertrekken, vonden de kin
deren in de nabijheid van een plaats waar zij
speelden, twee taschjes. Er zat niets in dat
van waarde was, slechts twee zuurtjes. Of nu
in elk taschje één, dan wel in een der tasch
jes twee zuurtjes zaten, vertelt de historie
niet. De kinderen brachten in elk geval de
taschjes naar hun moeder, die tot de conclu
sie kwam, dat deze taschjes behoorden aan
eenige meisjes, die ook met het Schevening
sche bootje waren gekomen en reeds naar de
kade waar de boot ge.meerd was, waren ge-
loopen. Ze zou de taschjes wel even meenemen
om ze op de terugreis aan de meisjes te geven.
Een meneer uit Oegstgeest zag, dat de moe
der de taschjes bij zich had gestoken en toen
eenige oogenblikken later bleek, dat de tasch
jes niet behoorden aan de meisjes van 't bootje
doch eigendom waren van kinderen die in de
buurt aan het spelen waren, dacht deze
meneer, dat de moeder en de tante de tasch
jes wilden stelen. Hij waarschuwde een veld
wachter die toevallig passeerde en die zoo
boos werd, dat hij de moeder, de tante en de
negen kinderen meenam naar het paleis van
justitie, dat groote gebouw aan het Korte
Voorhout, waar het geheele gezelschap aan
een streng verhoor onderworpen werd. Aan
iedereen vroeg de veldwachter, of ze de tasch
jes met de twee zuurtjes hadden willen ste
len. Toen werd de moeder boos! Hoe de veld
wachter dat kon denken!
Maar de veldwachter was heel erg wan
trouwend. En toen gebeurde het ergste.
Er kwam een groote arrestantenwagen van
de politie. Daar moesten ze alle elf in. Dat
wilde de moeder niet, maar ze moest. De auto
reed naar het politiebureau, waar gelukkig al
heel spoedig bleek, dat de moeder geheel te
goeder trouw had gehandeld.
Toen gingen ze allemaal terug naar Sche-
veningen, nog heelemaal van streek door de
angst en den schrik.
Zoo eindigde het boottochtje naar Den
Haag van deze Scheveningsche kinderen, het
boottochtje, dat zoo dramatisch afliep en dat-
ze waarschijnlijk nooit meer zullen vergeten.
