STEGEMAN'S LEVERPASTEI
Brederodeduin" en de verloting.
Insfanfine
OP WEG NAAR CURACAO.
V"
STERADENT
M A" A NDAG 30 AUGUSTUS 1937
HiAECEM'S DAGBLAD
13
Steunt naar vermogen de tuberculosebestrijding!
Zeker zullen de lezers van Haarlem's Dag
blad gelezen hebben van de loterij met prach-
tigeg prijzen, die gehouden zal worden ten
voordeele van het „Brederode-duin", het
sanatorium in het leven geroepen ter be
strijding van de gevreesde volksziekte
Tuberculose, dat zoo schoon gelegen is aan
den Bergweg achter het Provinciaal Zieken-
huise in de gemeente Bloemendaal, in een
der bekoorlijkste streken onzer provincie.
Vroeger was de Bergweg stil, verlaten,
doodsch, maar nu is hij dat niet meer; op
mooie zomerdagen is het daar druk, heel
druk. Zeer veel fietsers, maar ook heel wat
wandelaars gaan langs den Bergweg aan den
voet der hooge duinen.
Zij, die daar dan op mooie dagen genieten
in het bezit eener goede gezondheid, van
wandeling of fietstocht, denken misschien
weinig aah datgene, wat zij missen, die op
„Brederodeduin" verpleegd worden. En toch
ieder onzer wordt door tuberculose bedreigd.
Tuberculose is nog steeds de gevreesde volks
ziekte, die jaarlijksch zeer veel slachtoffers
eischt. Dank zij de krachtige bestrijding der
laatste jaren is het aantal slachtoffers van
deze ziekte aanmerkelijk verminderd, zooals
uit de statistieken blijkt. Maar al is het aan
tal slachtoffers verminderd, dank zij de
krachtige bestrijding, nog altijd sterft jaar
lijks een groot aantal jonge menschen, die
in dén bloei van het leven aan den kring
der hunnen ontrukt worden.
Ge kent toch zeker het mooie gedicht van
den dichter De Genestet: Het Haantje van
den toren, waarin hij schildert de blijmoe
dige verwachting, den strijd, het dobberen
tusschen hoop en vrees en tenslotte de vrome
berusting. Daarin zegt hij ook: En de arme
kunst zoekt weer naar 't kruid,
Dat nergens wast op aard.
'Ook nu is het nog waar, dat men geen
afdoend middel ter bestrijding van deze ziekte
kent, al zoeken vele eminente mannen daar
naar.
Dat wïl evenwel niet zeggen, dat men niets
tegen de ziekte kan doen.
Mén heeft den vexwekker der ziekte ge
vonden, de tuberkel-bacil, die zich iix ver
schillende organen nestelen kan als: keel,
longen, nieren, hersenen, beenderen en deze
organen aantast.
De onderzoekingen hebben geleerd, dat
tuberculose wel een besmettelijke, zeer be
smettelijke, maar geen overerfelijke ziekte is,
zooals men vroeger meende. Vaak zag men
immers, dat wanneer vader of moeder door
die ziekte was aangetast, ook een of meer
kinderen daardoor aangetast werden. Men
meende op grond daarvan, dat de ziekte erfe
lijk was, terwijl in werkelijkheid de zieke
vader of moeder hun kind of kinderen door
tuberkelbacillen besmet hadden. Immers het
uitgehoeste sputum bevat een groot aantal
bacillen, die wanneer zij in de luchtwegen
dringen, daar zich kunnen nestelen en ver
menigvuldigen..
Ben tuberculeuze moeder kan een gezond,
volkomen gezond kind ter wereld brengen,
maar het gevaar is zeer groot, dat zij haar
kind besmet.
Het gevaar voor besmetting is in onze sa
menleving betrekkelijk groot; vooral op
plaatsen, waar veel menschen samenkomen:
schoollokalen, treinen, trams, fabrieken, ver
gaderzalen enz.
Wel wordt op de lagere scholen genees
kundig toezicht uitgeoefend, moesten alle oxx-
derwijzers onderzocht worden, of ze lijdende
zijxx aan tuberculose, maar alle kinderen wor
den nog niet zoo nauwkeurig onderzocht en
besmettingsgevaar blijft ook daar bestaan, al-
is het veel verminderd.
In treinen exx trams komen veel menschen
samen, waarvan enkelen lijdende kunnen
zijn aan open tuberculose en niezend en
hoestend heel wat bacillen kunnen versprei
den.
In fabrieken, werkplaatsen, vergaderzalen
kan ook besmetting plaats hebben; ook het
stof van onze straten vermengd met het
stof van uitgeklopte kleedjes van huis- en
slaapkamers is niet ongevaarlijk.
Gerust kunnen we zeggen: Geen menseh
in onze maatschappij is er, die niet aan be
smetting bloot staat; ieder onzer is er aan
blootgesteld. Krachtige bestrijding der tuber
culose is dus ieders persoonlijk belang, in het
belang van zijn gezin, in het belang van het
geheele volk.
Op welke wijze bestrijdt men de ziekte?
In de eerste plaats moet men preventief
werkzaam zijn.
Door het bevorderen van reinheid en zin
delijkheid op huizen, kleeding, eigen lichaam,
ook van de straten.
Door het bouwen van goed ingerichte hui
zen, waar licht en lucht in kunnen doordrin
gen; frisschen slaapkamers.
Door zorg te dragen voor voldoende doel
matige voeding.
'Geneeskundig toezicht op alle scholen, niet
alleen op de onderwijzers, maar ook op de
kinderen.
Toezicht op het melkvee en de melk. Kookt
de melk.
Maar behalve bovenstaande preventieve
maatregelen kan ook heel wat gedaan worden
voor diegenen, die besmet zijn met tuberel-
bacillen.
Ouders moeten hun kinderen goed gade
slaan. Wanneer kinderen lang blijven hoes
ten, 's nachts zweeten, vermageren, moet
de huisdokter geraadpleegd worden. Deze zal
den patiënt onderzoeken, nauwkeurig onder
zoeken, misschien verwijzen naar een spe
cialist, naar het consultatie-bureau. Daar
wordt een nauwgezet onderzoek ingesteld,'
indien noodig met het Röntgen-apparaat, en
wanneer blijkt, dat een plekje in de longen
is aangedaan, zal de dokter een bepaalde
behandeling voorschrijven.
Honderden en duizenden menschen hebben
dat (vaak zonder het-te weten) wel eens ge
had en de ouders behoeven zich niet ongerust
te maken; genezing kan zeer goed volgen,
mits men den raad van den geneesheer stipt
opvolgt.
Men verwacht genezing door:
le. rust.
2e. zuivere lucht:
3e. goede doelmatige voeding.
De meeste mannen en vrouwen kunnen
thuis die rust niet vinden. Welke moeder bijv.
vindt rust, wanneer haar kinderen om haar
heen zijn en nu dit, dan dat vragen. Daarom
is het voor hen gewenscht, dat ze opgenomen
worden in een sanatorium, zooals voor de
geheele duinstreek „het Brederodeduin",
waar de p?fi°ntexx staan onder controle van
een geneesl /-specailist.
Rust vinden de patiënten over dag op de
ligstoelen in de Lighallen, zooveel mogelijk
beschermd tegen den wind en waar ze zoo
veel mogelijk kunnen genieten van den heer
lijken zonneschijn. Jammer is het zeker, dat
onze dagen zelfs onze zomerdagen vaak
zoo arm daaraan zijn.
Daar ademen ze zuivere, getemperde zee
lucht in; betrekkelijk ver van het stadsge
woel met zijn opdwarrelend stof. Daar wordt
gezorgd voor goede doelmatige voeding.
Vier gediplomeerde verpleegsters zijix be
last met de verpleging van de patiënten. Haar
werk is niet altijd gemakkelijk. Immers al
zijn vele longpatiënten in den regel opge
wekt en optimistisch, toch zijn ze dat niet
altijd. Bovendien: ze hebben dikwijls weinig
eetlust en moeten veel eten; zij moeten rus
ten en dat verveelt hen.
Vier groepen van menschen verblijven tij
delijk in het Brederodeduin.
I. a. Volwassenen, die nacht en dag daar
vei-blijf houden.
b. Volwassenen, die daar alleen overdag
zijn. 's Morgens komen ze per autobus,
's avonds keeren ze op dezelfde wijze naar
hun woningen terug, 's Nachts zijn ze dus
weer thuis.
II. Kinderen (beneden 14 jaar), die ge
durende eenige maanden - verpleegd worden
en daar nacht en dag verblijf houden. Over
dag zijn ze onder voortdurend toezicht van
een gediplomeerde verpleegster in de afzon-
dex-lijke lighal op het duin. Van heel veel
beteekenis is de verpleging van deze kinde
ren Die kinderen moeten veel rusten op de
ligstoelen, veel eten, en.in gewicht toenemexx,
zij mogen .niet druk spelen.
De kinderen moeten zich liggend bezig
houden: knippen, teekenen, kleuren, lezen.
Eenvoudige lichaamsoefeningen gedurende
korten tijd mogen door. de kinderen onder
leiding van de pleegzuster uitgevoerd
worden. Alleen die kinderen mogen daaraan
deel nemen, welke de dokter daarvoor aan
gewezen heeft.
Zeker moeten lucht en zonlicht ook op de
kleine patiënten kunnen inwerken. Het z.g.
„zonnen" geschiedt ook dan alleen, wanneer
de dokter meent dat de toestand der pa
tiëntjes het toelaat. Het „zonlicht" oefent
een heilzamen invloed uit op de tuberculeuze
patiënten en van ieder half uurtje van zon
neschijn wordt geprofiteerd, vooral ook, om
dat de zon zoo. vaak door wolken aan het ge
zicht onttrokken wordt.
Tal van volwassenen en zeer veel kinderen
kunnen geheel hersteld of zeer veel ver
beterd het „Brederodeduin" verlaten.
Gedurende de zomermaandexx (April-Octo-
ber) houden beurtelings gedurende zes weken
groepen van 12 jongens of meisjes daar over
dag vei-blijf en worden daar verzorgd. Dezen
komen des morgens per autobus en vertrek
ken des avonds. Deze jongens en meisjes zijn
niet ziek, wel zwak, maar worden daar op
genomen om hun lichaam te versterken en
hun -weerstandsvermogen te vefgrooten.
De inrichting .Brederodeduin", .van- zoo
groot belang voor de geheele omgeving van
Haarlem, beschikt niet over de noodige fond
sen om haar werk te verrichten, zooals de
vereeniging het gaarne zou willen.
Jaarlijks wordt dan ook een verloting ge
houden. Het is te hopen, dat zeer veel loten;
verkocht worden, ook dit jaar.
De opbrengst komt ten goede aan het wei-k,
dat zich ten doel stelt de bestrijding der
tuberculose. Het is ieders belang daaraan ten
krachtigste mede te werken: in zijn eigen be
lang, in dat van zijn gezin, zijn omgeving, in
het belang vaix stad en land.
Ieder kan medewerken:
le.. Door loten te koopen, waarbij hem de
kans geboden wordt een der mooie prijzen te
winnen.
2e. Door jaarlijks een bepaald bedrag be
schikbaar te stellen.
Hulp is noodig, vooi-al in onze dagen, nu
als gevolg van de langdurige economische
inzinking, de groote werkloosheid, een ver
mindering van het weerstandsvermogen te
vreezen is.
Helpt allen, zooveel ge kunt mee, ter be
strijding van de gevreesde volksziekte, de
tuberculose, die nog steeds te veel slacht
offers eischt.
Steunt het Brederodeduin!
G M. LEEK.
Successen van ,,Caecilia,? en
„Inter Nos'\
Het Mannenkoor „Caecïlia" uit Haarlem,
dat aan het Internationale Zangcoucours te
Valkenburg heeft deelgenomen, heeft in de
Superieure afdeeling een eerste prijs be
haald met 312 punten, benevens een eereprijs
Het Dubbelmannenkwartet „Inter Nos",
dat aan hetzelfde concours deelnam, behaal
de in de afdeeling uitmuntendheid een eer
ste prijs met 310 punten en de derde eere
prijs.
Beide ensembles stonden onder leiding van
den heer Nico Hoogerwerf.
„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN".
Pandpoort Koningstraat.
Wij helpen Christen exx Israëliet,
Protestant of Roomsch, verschil maakt dat
niet.
Maar wilt zonder onderscheid dan ook
deixken,
Om aan onze Kas naar Vermogen te
•schenken.
Postgiro 212793 Telefoon 11855.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP DINSDAG
31 AUGUSTUS 1937.
Progr. I Hilversum II.
Progr. II. Hilversum I.
Progr. III. 8.00 Keulen. 11.20 London Re
gional. 1.20 Ned. Bx-ussel. 2.20. London Regio
nal. 4.50 Parijs Radio. 5.20 Ned. Brussel. 6.50
Keulen. 7.20 Ned. Brussel, 7.50 Deutschland-
sender. 8.20 Keulen. 9.20 Parijs Radio. 11.20
Weenen,
Progr. IV. 8.Ned. Brussel. 9.20 Diversen.
10.35 Droitwich. 5.London Regional. 5.20
Droitwich. 8.20 London Regional. 9.40
Droitwich. 10:20 Ned. Brussel. 10.30 Boedapest
11.London Regional. 11.35 Droitwich.
Progr. V. 8.00—700 Diversexx.
7.00 Eigexx gramofporiplatexxconcert: pro-
gramma vaxx Koixiixgiixixedag.
1. Taptoe, Koninklijke Ned. Marine.
2. Hollandsch vlag, jij bent mijn glorie,
Henk Viskil
3. Leve het regiment, Gx'oot Odeoxx-orkest
4. Empire Jubilee-mafsch, L. P. Acc. Band.
5. Onze marine, Odeoix orkest.
6. Soxxs of the brave, Victor Sterling.
7. Het geuzenvendel. Apollo Zaxxgvereeni-
gixxg.
8. Alte Kameraden, Gr. Massed Brass Baxxds
9. O, hoe schitteren de kleuren, Hexxk Viskil
10. Px-eussens Gloria, Groot Odeoxx orkest.
11. Groot Rotterdam, Odeon orkest,
12. Gentlemexx, the king, L. P. Acc. Band.
13. With swoi*d and laixce, Victor Sterling.
14. Thé great little army marsch, Gr. Massed
brass Bands.
16. De defileer marsch, Koxxixxklijke marine.
8.0012.00 Diversen.
Paviljoen BREDERODE.
Gezellig zitje en goede consumptie.
Billijke prijzen.
Groote gezelschappen genieten reductie
In de onmiddellijke nabijheid van
de Ruïne van Brederode
het Tinholthuis
de druivenkassen
('s Zondags geen druivenverkoop.)
(Adv. Ingez. Med.)
Hoofdpijn
en juist nul
Hoe moeilijk is het soms zich aoed
:r,te houden en niemand iets te laten
smerken. Het lukt nauwelijks.
Instantine echter zal de pijn onmid
dellijk doen verdwijnen!
Onthoudt daarom
stilt en voorkomt pijnen!
(Adv. Ingez. Med.)
De derde étappe.
■RIJDAG, 23 Juli, 's namiddags oxxx 1
uur verlieten wij de reede vaxx Tri
nidad, Nieuwe gezichten aaxx boord,
velen hebben ons verlaten, waaron
der de officieele vertegenwoordiger vaxx Tri
nidad bij de Engelsehe kroniixgsfeestexx. Wel
dra naderen we de kust vaxx Venezuela. Hoo
ge bergformaties komen tot vlak bij zee. Za
terdagmorgen kwam La Guaira in zicht.
Reeds van te voren was ons bekend, dat wij
vermoedelijk niet bij aaxxkomst de haven
zouden kunnexx binnenkomen. Zoo was het
ook. Om half tien lagen we op de reede. Een
schip van de Hapag, de Caribian, was ons
juist vóór geweest. Eexx Italiaan en een
Franschman lagen aan den wal. Wachten
was het parool. Teneinde zoo min mogelijk
tijd te verliezen, werd reeds met het losseix
begonixen. Omstreeks ééxx uur konden wij de
haven binnen komen. Overal gepavoiseerde
schepen, ter eere van de viering vaxx den
geboox'tedag van Sinxon Bolivar (24 Juli).
Stroomeix officials koxxxexx aan boord. Ladixx-
gen rose papieren worden iixgevuld. Eerst onx
drie uur zijn we op den vasten wal. Voorbe-
reidhxgen zijn getroffeix voor,eexx der fraaiste
autotochten, welke men zich denken kan,
van La Guaira naar Porto Cabello, waar we
de Costa Rica zullen terug vinden.
La Guaira (Venezuela).
TT a Guaira, met circa 8500 hxwonex's, is
•^eerx der xxxooiste havens van de wereld
aan de Noordkust van Zuid-Anxerika in de
republiek Venezuela. Op den achtergrond
sluiteix hooge bergformaties de smalle kust
strook af. Konden wij in 1935 de Braziliaan-
sche hoofdstad: Rio de Janeiro bewonderen,
grootendeels gebouwd om de kale rotsforma
ties. la Guaira kon geen plaats vinden zich
daar te ontwikkelen en maakt den ixxdruk
tegeix de bergketexxs aarxgeplakt te zitten.
Deze haveix beheerscht het geheele haxxdels-
verkeer vaxx middexx Venezuela eix werd oix-
der Engelsehe leidiixg gebouwd. De belang
rijkste productexx zijix koffie, cacao eix hui
den. De stad werd gesticht door Diego de
Osorio iix 1588. Voor den toerist biedt deze
havexxstad weinig aantrekkelijks. Een roeze
moezig gedoe, alle mogelijke types vaxx men
schen, druk gesticuleerend.
De beroemde autotocht.
Het is omstreeks half vier, voordat wii ïxxet
onze handbagage gewapend, in de fraaie
Packard stappen, op weg naar Caracas. In
ruim anderhalf uur bereikexx we de hoofdstad
Caracas. Een zeer breede cementen weg
kronkelt zich door de bergen. Een meester
werk vaix ixxgeixieufskunst. Onder ons liegen
de klanperaanplaixtiixgen. een uitgestrekt
groen dek, meer naar de kust. siert de gril
lige bergen, cactussen, waarvaxx men zich
xxauwelijks een voorstelling kan vormen staan
als pilaren omhoog. Halfweg is op een stee-
xxen voetstuk een verbrijzelde automobiel ge
plaatst, als afschrikwekkend voorbeeld. Dan
dalen we laxxgzaaixx naar beneden, de bijkans
spierwitte weg kronkelt zich als een lint
voort, de geiten grazen, maar veel gras is er
xxiet te vinden, op ezels worden groote bossen
suikerriet veiwoerd. In de verte ligt de stad.
waar wij zullen overnachten om eerst den
volgenden dag per auto naar Porto Cabello
MAAKT TRAGE ETERS, GRAGE ETERS!
DOET KLEINE KIESKAUWERS ETEN ALS WOLVEN!
(Adv. Ingez. Med.)
Demasqué
door LOKA.
lexx Draper glimlachte welwillexxd,
keek met beheerscht uitdagexxdexx
blik de aanwezigen aan en wendde
zich toen tot Lord Burbane. Met
een lang ivorexx sigarettenpijpje prikte hij
elegant in de lucht, om zijn woorden aaxx
beteekexxis te doen winnen.
„Mijxx waarde lord, het spijt mij, iix deze
zaken eexx eigexx meeniixg te moeten toonen,
maar werkelijk ik geloof niet aan spoken.
In eexx oud kasteel als dit is men eerder ge
neigd de geestexxwereld iets minder nuchter
te bekijken. Ixx deze hal hangen zooveel wa-
pexxs en herinneringen aan eexx oudexx rid
dertijd, dat men haast zou verwachten de
oorspronkelijke bewoners hier te zien rond
wandelen".
Bij het aanhooren van deze wandelplan-
neix begoxx het gezelschap weer wat oxxrustiger
te wordexx. De heeren trachtten zich flink te
houden, eexx houding waar de dames minder
waarde aaxx schenen te hechten maar
ongewoon dedexx allen. Alleen Glen Draper
scheen zonder axxgst.
De oude Lord Burbane liet zich door Glen's
woorden niet uit het veld slaaxx. „U moet
wetexx", zei hij langzaam, „dat ik hoege
naamd xxiet bang ben voor dexx geest van
mijn voorvader. Wij bewonexx om het zoo
uit te drukkexx het zelfde huis exx als
goede familieleden doen wij dat vriendschap
pelijk. Trouwens, u moet niet meexxen, dat
spoken altijd zulke gruwelijke wezens zijn,
als gij u voorstelt. Ik heb den geest vaix dit
kasteel een enkelen keer zelfs in zeer goede
stemming aangetroffen".
„Meent u dat u gewoon met hem praat,
zooals bijvooiheel-d met ons hier?", vroeg miss
Wantrop angstig.
„Met hem praten niet", antwoordde de
lord, „zoo moet u zich dat ook niet den
ken. Ik zal u een merkwaardige geschiede
nis vertellen".
Onrustig luisterde men naar hem en
zelfs Glen keek geïnteresseerd.
„Vele jaren geleden bracht één van mijn
nichten hier een paar weken door. Zij was
het type van de moderne, geëmancipeerde
vrouw, zelfbewust, sportief en intellectueel.
Als meisje van twintig was zij reeds leidster
over twee duizend internationale padvind-
sters en verbeterde het Engelsehe record
hamer werpen. Toen zij zes en twintig was
sprak zij volksmenigten toe en kreeg twee
weken celstraf wegens beleedxging van een
kamerlid. Op vijf en dertig jarigen leeftijd
was zij een zeer ongemakkelijke dame, dat
laat zich begrijpen, en zoo oud was zij toen
zij bij ons kwam logeeren.
Op een avond kwam de familiegeest ter
sprake. Zij lachte mij uit. Geesten bestorx-
den ïxiet en als zij meenden wel te moetexx
komen zij zou hun wel een flink pak
slaag geveix.
Wel, ik was ixx die jaren ïxog een tamelijk
jonge kerel exx het gixxg hier vaak vroolijk
toe. Er kwamexx menigmaal gasten exx mixx-
steixs eens in de maand gaf ik een feest in
deze hal.
Ik was juist jarig ixx den tijd van het be
zoek vaix mijn nicht en bood al mijn ken
nissen een groot gecostumeerd bal aan. Wel
meer dan twee honderd menschen waren ex-
dien avond eexx prachtig feest. U kunt
begrijpen hoe indrukwekkend dat was
deze mooie omgeving, en daarin een groot
gezelschap in de mooiste en vreemdste ge
waden.
Ik moet erkennen dat mijn nicht er werke
lijk goed uitzag en dat zij toonde meer te
kunnen dan hamer werpen en redevoerin
gen houden. Zij danste goed en wist de
heeren bezig te houden, zoodat men zich
verdroxxg om met haar te mogen dansen.
Het was jammer, dat zij het juist moest zijn.
die mijn feest verstoorde, of liever, zij was
het nietmaar luister.
Eén ridder scheen werkelijk de gunst
van mijn nicht gewonnen te hebben, want
toen zij hem ontdekt had danste zij met
geen ander meer. Het woord ridder is hier
bijzonder op zijn plaats, want deze jonge
man was gekleed in een prachtig harnas.
Hij bewoog zich in dat metalen danscostuum
met veel gemak niet zoo zwoegend als
men gewoonlijk op bals de heex-en daarin
zipt voortkruipen. En van het gesloten vizier
scheen hij ook geen last te hebben, want.
hij converseerde luchtig en opgewekt.
Op het verstorende moment kon ik juist
nauwkeurig volgen wat zich voordeed, want
ik ergerde mij er juist aan, hoe mijn nicht
de regels van de bal-étinuette verwaarloosde.
Het démasqué zou precies om twaalf uur
plaats vinden en daar zie ik plotseling, dat
zij, om elf uur al, iix echt vrouwelijke
nieuwsgierigheid, trachtte te weten te komen
wie haar danser was.
Ik zag haar trekken aan het vizier van
het harxxas, dat ïxxet gemakkelijk opeix ging.
En juist wilde ik haar toe roepexx: „dat
mag nog niet!", toexx er iets verschrikkelijks
gebeurde.
Mijn nicht gaf een gil, zoo angstwekkend
exx zoo doordringend, dat er een rilling door
de heele zaal .ging. Zij was haast niet tot
bedaren te brexxgexx. Men vroeg haar wat er
was. Sprekexx koxx zij niet, maar vol axxgst
wees zij naar haar danser.
Daar, middexx ixx de zaal, tusschen de
dansers, stond het harnas, onhandig zwaaiend
met zijn ijzerexx armen. Het vizier stond open.
En achter het viezierwas niets.
Toen liep het leege harnas, met de han
den op de rug, tusschen de uiteenstuivexxde
dansers door. Het liep dwars door deze hal,
tot de groote ingangsdeuren en klom weer op
het voetstuk, waar het vandaan gekomen
was.
Al mijn gasten renden door andere deuren
het kasteel uit, mijn xxicht met zich meee
dragend. Toexx ik heelenxaal alleen was ben
ik naar het harnas gegaan. Ik gunde hem ook
wel wat en begreep, dat het moeilijk voor
hem geweest was oxxx niet xxxee te gaan dan-
seix. Maar spoken moeten tenslotte hun plaats
wetexx en ik heb hem dan ook zeer bestraf
fend aangekeken. Hij haalde zijn schouders
openin die houding, met op
getrokken schouders, staat hij daar nu nog,
u kunt dat duidelijk zien".
Lang bleven de gasten dien avond niet.
Zij nameix afscheid en ïxxet groote snelheid
liepeix zij laxxgs het harnas, dat daar onbe
weeglijk stoxxd met opgetrokken schouders.
Glexx Draper liep er langzaam voorbij, zon
der een bochtje te maken, maar de oude
lord kon zien, dat hij rilde.
Toen allen vertrokken waren, keek hij
aandachtig naar de ijzeren figuur, lachte
exx zei zacht tot zich zelf: ..Die smid, van
wiexx ik hem de vorige week gekocht heb.
heeft mij bekocht hij zit waarachtig te
hoog in de schouders.
te gaan. Langzaam naderen we de buiten
wijken. Het is weinig interessant, behoudens
eexx kleiix gedeelte waar fraaie woonhuizen
staan met goed onderhouden tuinen. Maar
hoe meer wij het einddoel van dien dag na
deren des te nauwer worden de straten. Hotel
Palace is dan weldra bereikt.
In Caracas.
(f^Jaracas, de hoofdstad van Veixezuela, da-
teert van 1567 en telt thaxxs ongeveer
135.000 inwoners. De stad is niet xxxooi en
meer dan eens verbaast men er zich over in
de hoodstad eener groote republiek te zijn.
Overdrukte rechte straten, weiixig of geen
uit den ouden tijd overgebleven bouwwerken,
eexx en ander gelukkig afgewisseld door de
Plaza Bolivar, waar het indi'ukwekkende rui
terstandbeeld van den Bevrijder zich fier
verheft. Sinxon Bolivar werd op 24 Juli 1783
uit welgestelde Spaansche ouders te Caracas
geboren. Op zijn zestiende jaar ging hij
naar Madrid oxxx zijix studies te vervolgen.
Op 19-jarigen leeftijd kwam hij in Veixezuela
terug, waar zijn vrouw het volgende jaar
stierf. Hij vertrok andermaal naar Europa,
keerde in 1806 terug om zijn bevrijdingswerk
actief te beginnen. In 1821 werden zijn po
gingen met succes bekroond en na den slag
bij Carabobo werden de Spanjaarden verdre
ven. Men vierde uit den aard der zaak feest
in Caracas, ter eere van zijn geboortedag.
Weinig smaakvolle kransen waren tegen zijn
standbeeld geplaatst, 's Avonds was er op de
Plaza Bolivar muziek. Duizexxdeix slenterden
door de nauwe straten met de hooge trot-
toii-s, welke er zeker geen luxe zijn en voor
den voetganger een toevluchtsoord. want
tram en auto naast elkander vullen het rij-
gedeelte. Enkele regeeringsgebouwen zijn
fraai, maar verder biedt de binnenstad liit
touristisch oogpunt niets. Bepaald hinderlijk
leelijk zijn de honderdtallen telefoondraden,
Ook Hotel Palace is weiixig bekoorlijk. Do
pikdoixkere slaapkamers exx het weinige com
fort doen ïxiet aangenaam aaix.
CaracasMaracay
Porto Cabello.
ITj) es morgens om half negen uur wordt de
autoreis voortgezet. Andermaal een in
drukwekkende tocht, aanvankelijk door een
vlak laixd, later slingerexxd door de bergen.
Wfe passeeren Los Teques en vele gehuchten.
De panorama's zijn meer dan eens buitenge-
wooix mooi. We deixkexx aan onzen bergtocht
op een gedeelte van het traject Rio de Ja
neiroTherosopolis. we denken ook aaix onze.
autorit van Padang naar Medan. En wan
neer men dan vergelijkingen gaat maken,
wiixt toch altijd PadangMedaix het. Niet
oixxdat het natuurschoon er per sé mooier
zou zijn. maar wel. omdat de bevolking er
aaix het land zoo'n bijzonder cachet ver
leent,
Na een rit van ongeveer drie uren berei
kexx we Maracay, de zomerresidentie van wij
len President Gomez. De lunch wordt in het
prachtige hotel Jardin gebruikt, destijds met
hulp vaix de Regeering gebouwd om buiten-
landsche gasten te ontvangen. Het stadje
heeft ixx de buitenwijken veel bekooidijks. De
autoweg wordt daarna eentoniger, grooten
deels door vlak terrein. Na Valeixcia gaan wc
sterk dalen. De grond is onvruchtbaar, ge
tuige de enorme cactus-complexen Eerst
dicht bij zee komt daarin verandering. Groote
klappertuinen vergezellen oxxs tot Porto Ca
bello, waar we zondagmiddag, 25 Juli om 5
uur aankomen, juist op het oogenblik, dat do
Costa Rica binnenkomt. Het kon niet mooier.
Porto Cabello.
Po.
Venezuela. Het stadje is klein, telt nau
welijks 23000 inwoners en biedt den tourist
zoo goed als niets. Gelegeix op eeix schier
eiland is het door goede verbindingswegen
verbondeix met het achterland, De belang
rijkste handelsproducten zijn koffie, cacao,
copra, hout, sigaretten enz.
In den ïxacht vaix 25 op 26 Juli brengt dc
Costa Rica oixs van de kust vaix Venezuela
ïxaar Curacao.
MOLLERUS.
IREINIGT EN ZUIVERT KUNSTGEBITTEN!
(Adv. Ingez. Med.)
AGENDA
Heden:
MAANDAG 30 AUGUSTUS
Palace Filnxac: 11—5 uur: Doorloopend 50
minuten wereldnieuws.
Luxor Sound Theater: „Piccadilly Jim",
2.30, 7 eix 9.15 uur.
Rembraixdt Theater: Shirley Temple in
„Chiixg-Ching" (geprolongeerd), 2.30, 7 en
9.15 uur.
Cinema Palace: Aixxxy Ondra in „Ein
Madel vom Ballet", 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „Scheiding op korten
termijn" met Amxy Ondra eix Paul Hörbiger
2.30, 7 eix 9.15 uur.
Fraxxs Hals Museum: Frans Hals Tentoon
stelling 1017 uur,
Teyler's Museum, Spaame 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur. Behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
Benneb roek: Raadsvergadering, Raad
huis. 8 uur.
Zand voort: Raadsvergadering 7.30 uur.
DINSDAG 31 AUGUSTUS
Koninginnedagviering in Haarlem en om
streken.
Groote Kerk: Ooncei*t (Annie Woud, zang;
George Robert, orgel). 1.15 uur.
Palace Filnxac: 11—5 uur: Doorloopend 50
minuten wereldnieuws.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
Frans Hals Museum: Frans Hals Tentoon
stelling 1017 uur.
Zand.voort: Noordei'bad: Zwem- ort
hhxdernLswedstrijden, 2 uur. Groot Konin-
ginnebal. 8 uur.
