Haarlem's Dagblad | 1937 | 7 september 1937 | pagina 6

D

EEN RAAD

Wereld-Jamboree 1937

DIN SDAG 7 SEPTEMBER 1937

HAAREEM'S DAGBEAD

VOORDEN-

-POLITIERECHTER

De waker, die bewaakt moest
worden.

Als men een nachtwaker in zijn zaak aan
stelt, doet men dat om waarborgen te hebben,
dat er niet gestolen wordt of andere onge
rechtigheden plaats vinden en wanneer an
deren dan toch beweren, dat het niet veilig
is, maakt men zich boos, want die nachtwaker
beschouwt men als politie en men denkt, dat
die anderen chicaneeren.

Zoo was het gesteld bij een firma, die een
groote garage hield, waar verschillende parti
culieren hun auto's stalden. De firma vernam
van klanten, dat iets met hun wagens niet in
orde moest zijn; want ze gebruikten te veel
benzine en men opperde de veronderstelling,
dat er benzine uit de tanks werd gepompt.
„Dat bestaat niet", zei de garagehouder, „want
er is 's nachts bewaking; het zal aan de wa
gens liggen". Daarop ging hij de wagens be
proeven om te constateeren, of ze maar 4 K.M.
op een liter reden in plaats van 6. doch hij
moest toegeven, dat het er 6 waren en dat
bracht hem aan 't denken. Zou de bewaker
niet de betrouwbare man zijn, waarvoor hy
hem aanzag? De bewaker werd nu bewaakt.
Een tank werd iederen avond boordevol ge
pompt, maar die bleef boordevol, doch de
houders van andere wagens bleven te veel
benzine gebruiken. Toen werd het toezicht
verscherpt en de bewaker werd betrapt. Thans
stond hij terecht en zijn gewezen patroon ver
telde, dat er minstens 1600 L. was gestolen;
precies kon dit niet worden bepaald. De be
waker bekende en zei, dat hij 's nachts benzi
ne aan een snorder had verkocht; hoe die
twee aan elkaar waren gekomen en hoe zij
den benzinehandel waren begonnen werd niet
duidelijk.

De officier was van meening, dat de twee
vooraf het plan om te stelen hadden gevormd,
maar de bewaker zei, dat de ander van hem
benzine voor gereduceerden prijs had gekocht,]
zonder te weten, hoe de waker er aan kwam.
De kooper zei dit ook, maar de politierechter
vroeg of hij bij eenige nadenken niet had
moeten veronderstellen, dat er met die benzi
ne iets niet in den haak was. Ja, zei de kooper,
bij nadenken had ik tot die conclusie moeten
komen, maar ik heb niet nagedacht.

De waker verklaarde voorts, dat hij uit ar
moede had gehandeld; hij kon er van zijn
f 16.50 in de week niet komen en hij scheen
'het min of meer natuurlijk te vinden, dat hij
was gaan stelen.

Dergelijke opvattingen effenen den weg
naar een voorwaardelijke veroordeeling met
en de officier eischte dan ook 6 weken on
voorwaardelijk, doch het reclasseeringsrapport
was gunstig en de bewaker beloofde beter
schap, waarom de politierechter het nog eens
met 2 maanden voorwaardelijk wilde probee-
ren. De R.K. reclasseering zal toezicht houden.

De man, die de goedkoope benzine had ge
kocht in zijn onzeker snordersbedrijf, vertelde,
dat hij nu particulier chauffeur was en een
meer stabiel bestaan had. Hij zag ook wel in,
dat hij beter had moeten nadenken en zoo
doende wist hij ook een voorwaardelijke ver
oordeeling te halen en wel van een maand. De
officier had 3 weken onvoorwaardelijk ge-
eischt..

Alweer het Warenhuis.

„t Gaat zoo gemakkelijk", zei een der twee
vrouwtjes, die terecht stonden voor winkeldief
stallen; ,,'t ligt voor het grijpen".

De politierechter gaf toe, dat m de waren
huizen de boel voor het grijpen ligt, maar dat
wil volstrekt niet zeggen, dat men het grijpen
mag. 't Zou een mooie boel worden, als ieder
maar wegnam, wat hem voor de hand komt.
Dat wegnemen in warenhuizen is een uiting
van diefachtigheid en 't gaat er mee als met
den ekster, die alles wat blinkt oppikt en naar
zijn nest sleept. De winkeldieveggen zijn nog
erger dan eksters, want ze pikken alles weg. of
het blinkt of niet. Wel is soms een voorliefde
voor bonte kleuren te constateeren. Zoo had
den de twee vrouwtjes een zestal bontgekleur
de ballen weggenomen; 't leken kaatsballen,
maar misschien hadden ze een andere bestem
ming. In allen gevalle waren ze met veel kleu
ren bedekt. Verder was haar diefstal van een
Daar kousen ten laste gelegd, maar ter te
rechtzitting bleek, dat de officier maar een
greep had gedaan, want uit de groote doos, die
op de tafel stond en die men de doos van Pan
dora zou kunnen noemen delfde de deurwaar
der lappen stof. sjaaltjes, fleschjes reukwerk,
klokjes en wat al niet meer op.

't Was dus duidelijk, dat we hier niet te
doen hadden met twee juffrouwen, die by
ongeluk aan iets waren blijven hangen, maar
met een paar, dat min of meer geregeld op
roof uitging, uit zucht om te stelen, want de
doos van Pandora leverde eigenlijk van de
nuttige artikelen alleen een paar kousen op.
De rest was schittering en in een gewoon huis
houden te ontberen.

,,'t Gaat alle perken te buiten", meende de
officier- „als we er niet streng tegen optreden,
zijn die winkeldiefstallen niet meer te beteu
gelen; 't is een besmettelijke ziekte".

In afwachting van het serum, waarmee in
de toekomst de winkelende dames moeten in
geënt worden tegen de „gapzlekte". moet men
het nu met repressieve middelen doen, dat is
gevangenisstraf en geldboete, in de hoop, dat
die vergeldingsmaatregelen preventief voor
anderen zullen werken.

De officier meende, dat een voorwaardelyke
straf het kwaad in de hand kan werken, waar
om hij voor ieder een maand onvoorwaarde
lijk eischte, doch de politierechter wil het, m
overeenstemming met het advies der Markt-
vereeniging nog eens met een voorwaardelijke
straf probeeren, gezien het berouw der ver
dachten, hare huiselijke omstandigheden en
de bereidheid der Marthavereeniging om toe
zicht op de beide overtreedsters te houden.

Een bijter.

Een klein mannetje uit het woonwagenkamp
stond terecht, omdat hij zich tegen een agent
had verzet en dezen in de hand gebeten.

Hii was op een druk kruispunt, waar de
a°-ent het verkeer stond te regelen, dronken
komen aanzwaaien, alsof hij in het vrye veld
was en dat was min of meer gevaarlijk voor
hem, zoodat het een haar scheelde, of een auto
had hem van het beetje stabiliteit, dat hem
restte, beroofd.

De agent pakte het mannetje beet om hem
buiten de gevaarlijke zone te brengen, maar
met dronkenmanskoppigheid wilde hij zijn
eigen weg vervolgen, zoodat hij tegenspartel-
de en den agent in de hand beet.

„Dat was wat moois', zei de politieiechtei,
„om den agent te bijten".

„Ik bijt altijd", zei het mannetje. „U kan
het informeeren".

De officier was van meening dat het man
netje dan eigenlijk een muilkorf moest dra
den welk idee de bijter blijkbaar in overwe
ging nam, want hij keek peinzend voor zich

^Als voorloopige muilkorf beval de officier
tegen den gewoonte-bijter, die ook een ge
woonte-drinker is. want hij heeft al vele
straffen voor dronkenschap ondergaan. 3 we
ken gevangenisstraf, welke dc rechter toe
wees en welke de man maar meteen wilde on
dergaan. Hij houdt van een schoone lei.

STOOP's OVERDEKT EN OPENLUCHTBAD

10 ZWEMBADEN ƒ2,75

Zwemmen staalt zenuwen en spieren,

6 weken
geldig

(Adv. Ingez. Med.)

De ontvreemding van levensmid
delen op de Jamboree.

De goederen weer aan de
eigenaars teruggeven

Er wordt geen vervolging ingesteld.

Naar wij vernemen zullen de goederen,
meest levensmiddelen, die indertijd in be
slag genomen werden bij verschillende per
sonen te Vogelenzang en omstreken door de
politie weer aan de diverse eigenaars worden
teruggegeven.

Het is namelijk niet komen vast te staan
of hier sprake is geweest van diefstal of dat
de padvinders deze goederen weggeschonken
hebben. Een nadere vervolging zal dan ook
niet door de Justitie worden ingesteld.

Ook tegen de Gebr. P. die in verband met
deze zaak eenigen tijd in arrest vertoefden
zal geen vervolging worden ingesteld.

VEREENÏGING TER BEVORDERING DER
AQUARIA- EN TERRARIAKUNDE.

Op Woensdag 8 September wordt in hotel
„Hof van Holland" het najaars- en winter-
programma van bovengenoemde vereeniging
hervat.

Allereerst zal de bondsvergadering (o.a. de
afvaardiging) besproken worden welke dit
jaar in Eindhoven wordt gehouden. Hoofd-
zakelijik zal de vergadering echter gewijd zijn
aan de bespreking van de najaars- en win-
terzorgen, hetgeen mede in verband met de
vele nieuwe leden van belang is.

„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN".
Pandpoort Koningstraat.

Giro 212793. Telefoon 11855 of 15445.

Ziezoo nu gaan wij eens verzinnen,
Hoe? Straks wat anders te beginnen.

In October zal er een groote collecte zijn.
Toe spaar uw duitjes, dat zal voor onze Ver
eeniging

De dankbaarste voldoening zijn.

DRINKEBROERS VERNIELDEN EEN RUIT.

De commissaris van politie te Haarlem vèr-
zoekt de personen, die in den nacht van Za
terdag op Zondag, omstreeks half twee ge
tuige waren van het opzettelijk vernielen van
een ruit van den sigarenwinkel van den heer
K. aan de Spaarnwouderstraat. zich te willen
melden aan het bureau van politie in de Sme-
destraat, afdeeling recherche.

In het bijzonder wordt gezocht naar de drie
voorbijgangers, die ter hoogte van dien win
kel door twee mannen zijn lastig gevallen
en „uitgenoodigd" om te vechten.

HERIJK VAN MATEN EN GEWICHTEN.

Wij herinneren er aan, dat vóór 1 October
a.s. alle maten en gewichten, die gebruikt
worden of voorhanden zijn op plaatsen van
verkoop e.d., moeten zijn voorzien van de
letter k.

Voor degenen, die tot nu toe verzuimd
hebben om hun maten en gewichten in de
laatste twee jaren te laten herijken, bestaat
daartoe alsnog gelegenheid oa. aan het

IJkkantoor te Amsterdam Brouwersgracht
276 A. Dit kantoor is voor het publiek ge
durende het geheele jaar eiken Maandag en
Vrijdag van 9.3015.30 uur geopend. Boven
dien zal genoemd kantoor ditmaal nog open
worden gesteld op Dinsdag 21. Woensdag 22,
Donderdag 23, Dinsdag 28, Woensdag 29 en
Donderdag 30 September, eveneens van
9.30—15.30 uur.

STADS-BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL VAN
HAARLEM.

Statistiek van bezoek en uitleening over
Augustus 1937 (1936).

I. Prinsenhof.

Bezoek aan de leeszaal door 1133 personen
(v. j. 1101), t. w. 986 mannen en 147 vrouwen.

Bezoek aan de krantenzaal door 3537 per
sonen (v. j. 3406), t. w. 3215 mannen en 322
vrouwen.

Totaa.l bezoek aan lees- en krantenzaal
door 4670 personen (v. j. 4507) t. w. 4201 man
nen en 469 vrouwen.

Uitgeleend werden 3810 boeken (v. j. 3688).

II. Filiaal „Huis te Zaanen".

Bezoek aan de leeszaal door 881 personen
(v. j. 463), t. w. 694 mannen en 187 vrouwen.

Uitgeleend werden 1644 boeken (v. j. 1165).

IEL Hoofdbibliotheek en filiaal werden te
zamen bezocht door 5551 personen, (v. j. 4970)
t. w. 4895 mannen en 656 vrouwen.

In het geheel werden uitgeleend 5454 boe
ken (v. j. 4853).

De uitleening en leeszaal waren in beide in
stellingen 2 weken gesloten.

ORGELCONCERT.

Orgelbespeling in de Groote- of St. Bavo-
Kerk te Haarlem op Dinsdag 7 September
1937, 's avonds van 8 1/49 1/4 uur, door den
heer George Robert.

Programma:

1. Wir glauben all' an einen Gott, J. S. Bach

2. Vierde Sonate, F. Mendelssohn Bartholdy
Allegro con brio
Andante religioso
Allegretto

Allegro maestoso e vivace.

3. Improvisation, S. Dupuis

4. Pastorale, Roger-Ducasse

5. Final, Alex. Guilmant

PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO-CENTRALE OP WOENSDAG
8 SEPTEMBER 1937.

Programma I: Hilversum II.

Programma H: Hilversum I.

Programma III: 8.00 Keulen. 9.50 Pauze.

I.05 Keulen. 10.20 Pauze. 10.35 Parijs Radio.

II.35 London Regional. 12.20 Ned. Brussel.
1.30 Keulen. 2.20 Parijs Radio. 4.20 Keulen.
5.20 Parijs Radio. 6.20 Keulen. 7.50 Parijs
Radio. 8.20 Fransch Brussel. 9.20 London Re
gional. 10.35 Fransen Brussel. 11.20 Berlijn.

Programma IV: 8.00 Ned. Brussel. 9.20 Di
versen. 10.35 Droitwich. 12.20 London Regio
nal. 2.35 Droitwich. 10.20 Ned. Brussel. 10.35
Droitwich.

Programma V: 8.007.00 Diversen.
7.00 Eigen gramofoonplatenconcert: Ge
varieerd programma: 1. The blue bird. Gino
Bordin; 2. Ueber Land und Meer, W. B. orkest.
3. Zigeunermuziek, Zigeuner orkest; 4. Ein
Abend bei Paul Lincke, Strijkorkest met zang.
5. Hawaiian Star of Love, The Hawaiian
Players; 6. Eine lustige Eisenbahnfarht, Salon
orkest; 7. Au Luxembourg, Victor Marceau; 8,
Bayerische Volkstanze, Tiroler Kapel; 9. In
Vienna one night, Gino Bordin; 10. Urn das
blaue Band, Paul Godwin; 11. Zigeunermu
ziek. Zigeuner orkest.; 12. Le roi du musette,
Victor Marceau; 13 Farewell to Thee, The
Hawaiian Players; 8.0012.00 Diversen.

Bijz. Commissie voor de
Reclasseering.

Conferentie te Haarlem.

De j aarlijksche conferentie van de Bijz.
Commissie voor de Reclasseering zal worden
gehouden op Zaterdag 11 en Zondag 12 Sep
tember in Rest. Brinkmann, Groote Markt.

Zaterdagavond 8 uur spreekt de heer W.
Drees, lid van de Tweede Kamer over: Ver
schillende soort zorg voor sociaal gederail-
leerden, terwijl Zondagmorgen Mr. G. T. J.
de Jongh, Oud-Kinderrechter te Amsterdam
een lezing houdt over: De bestrijding der
jeugdcriminaliteit". De heer H. Ploeg Jr., se
cretaris der commissie zal tenslotte een in
leiding houden over: „De taak van de N.V. en
haar leden op de behandende gebieden".

CULTUREELE AVONDEN.

Men deelt ons mede, dat door het bestuur
van de Vereeniging van Vrijzinnig Hervorm
den in het a.s. winter-half jaar drie cultu-
reele avonden worden gegeven en wel op 7
October. 9 December en 17 Februari.

De volgende programma's zijn hiervoor
vastgesteld: 7 October, muziekavond in het
gebouw van de afdeeling Haarlem van den
Ned. Protestantenbond. Jacobstraat. Mede
werkenden: To van der Sluijs. zang; C. van
Leeuwen Boomkamp, cello en A. van der
Horst, orgel.

9 December: voordrachtavond door Louise
Kooiman, voordrachtkunstenares, in het
gebouw voornoemd.

Donderdag 17 Februari: tooneelavond door
het Vlaamsch Volkstooneel in den Stads
schouwburg. Opgevoerd wordt „Judas, de
man van Karioth" van A. J. Zoetmulder.

NEDERL. NATUURHISTORISCHE
VEREENIGING.

Dagtocht naar de Hooge Veluwe.

Een werkelijk schitterende tocht ligt ach
ter ons en het valt moeilijk, de vele indruk
ken weer te geven, die zijn opgedaan tijdens
de excursie naar de Hooge Veluwe. jl. Zon
dag onder leiding van den voorzitter, den
heer G. A. van Schaik ondernomen.

De tocht heen over Amsterdam, door het
Gooi naar Amersfoort, en over Stroe (waar
een korte wandeling werd gemaakt), Hars
kamp en ótterloo was mooi. En het bezoek
aan het Nationaal park De Hooge Veluwe
waar de heer Perquin de leiding overnam,
heeft zeker niemand teleurgesteld.

Prachtig ligt het jachtslot St. Hubertus,
naar het ontwerp van Dr. Berlage, aan den
grooten vijver, waarin vele edelkarpers en
een enkele goudwinde op het gestrooide voer
afkwamen.

Meer nog dan van het gecultiveerde plant
soengedeelte is genoten van de woestere ter
reinen. de mooie stuifterreinen met de oude
Juniperus-exemplaren.

Een goed idee van de uitgestrektheid van
de terreinen kreeg men op den Franschen
berg. Onvergetelijk mooi was hier het uit
zicht. En we troffen het wel, dat we in de
door den mierenleeuw gemaakte vangkuilen
de larve van dit insect ook aantroffen, die
daarin het midden verscholen ligt om, zoo
dra een slachtoffer in de kuil valt, het met
zijn groote kaken te bemachtigen.

Ook de sluipwesp bleek op dit terrein aan
den gang te zijn.

Het was een uitstekend geslaagde tocht.

Laat nooit het urinezuur
Uw organisme
verontreinigen

Neem URODONAL: Het verwijder! he»
urinezuur, voorkomt veel kwalen en
maakt het leven langer en
aangenamer.

(Adv. Ingez. Med.)

OPMERKINGEN VAN LEZERS.

ERGERLIJKE BALDADIGHEID.

Een lezeres schrijft ons:

Zondag gingen twee dochters van mij met
haar tante en verloofde een fietstochtje ma
ken naar Volendam v.v. Toen zij op den te
rugweg bij het Centraalstation te Amster
dam een bocht moesten nemen en allen de
richting aangaven, werden zij gepasseerd door
een tandem.

Een van de „rekels" die daarop zaten had de
„aardigheid" de hand van een mijner dochters
te grijpen, waardoor zij van haar fiets viel.
Gelukkig beperkte zich het ongeval tot de
besmeurde kleeren en eenige blauwe plekken.
Doch wat zou het gevolg geweest zijn, in
dien op rit moment een auto voorbij was ge
komen?"

Opoffering.

door BERT LOVEN.

Gerrit Jansen, de spoorwegmachinist zat op
zijn praatstoel en de gasten, die ter gelegen
heid van zijn dertigjarig jubileum waren ge-
noodigd, wachtten belangstellend op het ver
haal dat de „meester" zou doen.

„Het was mijn eerste rit," begon Jansen.
„Ik herinner het mij nog als den dag van gis
teren. De opzichter kwam bij me met de
mededeeüng, dat een van de stokers zich ver
moedelijk had verslapen, of ziek geworden was
en dat ik dus in diens plaats trein 155 moest
stoken.

Ik vond het wel fijn. Dat was tenminste
nogeens wat anders dan dat eeuwige „Voor
uit! AchteruitStopdat je altijd in

dien geestdoodenden rangeerdienst hebt.

Ik klauterde tegen den grooten Jumbo op,
want ik was. vergeleken by de locomotief,
waarop ik dienst moest doen, maar een klein
kereltje. Gelukkig trof ik een besten machi
nist. want ik wil niet ontkennen, dat het sto
ken op zoo'n grooten Jumbo mij nog niet erg
handig afging.

We kregen een zwaren trein mee. Het was
in de vacantie en heel veel reizigers profiteer
den van deze mooie verbinding met den Gel-
derschen Achterhoek.

Precies op tijd vertrokken wij van het Cen
traal Station. Tot Apeldoorn ging alles goed;
geen oogenblik kwam ik stoom of water te kort.
Van Apeldoorn af vervolgden wij onze reis
naar Zutphen, een eentonig maar gemakkelijk
baanvak met enkel spoor. Het verwonderde
ons dan ook niet, dat we bij het naderen van
het dorpje Klarenbeek voor een onveilig sig
naal liepen, maar spoedig kregen wij veilig
en verder ging het naar Zutphen.

We hadden door het onveilige signaal een
paar minuten vertraging gekregen en die wilde
de meester eruit halen. Weldra wees de snel
heidsmeter tachtig kilometer aan.

Plotseling zag ik op ongeveer tweehonderd
meter afstand vóór ons op de lijn iets bewe
gen. Ik kon nog niet goed onderscheiden wat
het was, maar toch begreep ik wel, dat daar
iets niet in orde was. Dadelijk waarschuwde
ik den meester, maar het bleek, dat ook hij
het gevaar reeds bemerkt had. want met een
krachtigen ruk sloot hij den regulateur en
remde met volle kracht.

Ruw geschat becroeg de afstand tusschen
ons en de beweging op de lijn nog een kleine
honderd meter en gelijktijdig ontsnapte ens

beiden een kreet. „Een kind op de lijn

Een klein meisje!

„Hou je vast, Gerritriep de meester mij

toe. „Ik geef tegenstoom!" En ik hield mij
goed vast, maar met angst in het hart volgde
ik de pogingen van mijn baas, om den trein
nog tijdig tot stilstand te krijgen. Aan zijn ge
zicht zag ik, dat hijzelf aan het slagen ervan
twijfelde.

Gedurende al dien tijd gilde de stoomfluit
onafgebroken maar het kind speelde rustig
door en bemerkte ons blijkbaar niet. Met het
bovenlichaam hing zij over de rails. Hoogstens
vijftig meter scheidden de locomotief nog van
haar. Ik zag, dat er voor het arme kind geen
redding meer was, tenzij er een wonder ge
beurde.

Een gedachte flitste door mijn hoofd. Zonder
den machinist te waarschuwen, vloog ik langs
de ijzeren voetplaat naar het voorste deel van
de machine. Wij bevonden ons nu vlak bij de
arme kleine en ik begreep, dat er vlug gehan
deld moest worden wilde ik haar nog van een
wissen dood redden.

Zonder aarzelen liet ik mij op de buffers
zakken, greep met één hand de ijzeren stang,
die zich onder den bufferbalk bevindt, vast
en terwijl ik met één voet steun zocht op de
koppeling van de locomotief, liet ik mijn
bovenlichaam naar beneden zakken.

Aldus hing ik, mij met één hand stevig vast
houdende en de andere uitgestrekt naar het
lichaam van de kleine, gereed om toe te grij
pen. De snelheid, die wij op dat oogenblik nog
hadden, schatte ik op vijftien kilometer per
uur. Ik hijgde naar adem, zoo vermoeide mij
de ongewone houding.

Toen greep ik toe

Een zucht ontsnapte mijn borst. Ik had het

kind vast. Maar nu?Als de kleertjes maar

niet scheurden, want dan zou al mijn moeite
en inspanning vergeefsch geweest zijn. Ik voel
de, dat mijn krachten uitgeput raakten. Een
siddering ging door mijn leden, mijn hersens
deden pijn van de inspanning.

Toenmoet ik het bewustzijn hebben ver
loren i want van dat kritieke oogenblik af, wist
ik niets meer.

Geruimen tijd moet ik in dien toestand ge
weest zijn, want toen ik weer bij kennis kwam,
lag ik in een bed met helderwitte lakens en
naast mij stond een jonge vrouw. Ik moet wel
vreemd hebben gekeken, want zij begon zacht
jes te lachen, terwijl zij zich over mij heen-
boog en fluisterde:

„Wees maar gerust,, beste jongen. Alles is
goed afgeloopen, dank zij jouw moed en op
offering. Mijn kleine Annie is gered; en laten
we hopen, dat je er zelf ook geen nadeelige ge
volgen van ondervindt."

„Was het uw dochtertje?" vroeg ik zacht,
waarop zij knikte, terwijl een traan in haar
oog glinsterde.

Weenend viel ze op een stoel naast mijn bed

neer en tevergeefs zocht ik naar passende
troostwoorden.

„Mag ik Uw dochtertje eens zien?" vroeg ik.

Zwijgend verliet de jonge vrouw de kamer
en tijdens haar afwezigheid keek ik het ver
trek rond. Aan een der muren hing het portret
van een man. Ik vermoedde, dat het haar
echtgenoot was.

Met de kleine Annie aan haar hand kwam
ze weer binnen.

„Hier is de ondeugd," zei ze glimlachend en
onmiddellijk liet ze erop volgen: „Kijk, Annie,
hier is de mijnheer, die jou voor den trein
heeft weggehaald. Bedank hem er nu maar
netjes voor."

Met een blos op de wangetjes en een glim
lach om den mond, kwam ze naar mij toe en
onder het uiten van veel kinderlijke dankbe
tuigingen, kuste ze mij onstuimig.

„Is het uw eenige?" vroeg ik aan de jonge
vrouw.

Ze knikte toestemmend en veegde een traan
weg.

„Alles wat ik bezit", sprak zy zacht. „Mijn
man is twee jaar geleden gestorven en nu sta
ik met mijn kleine Annie geheel alleen op de
wereld".

Medelijdend keek ik haar aan en een sterke
aandrang om haar op mijn beurt te troosten
bekroop mij.

Twee dagen later kon ik geheel hersteld
naar huis terugkeeren en den volgenden dag
ontving ik van de spoorwegdirectie een brief,
waarin mij de mededeeling werd gedaan, dat
mij wegens mijn moedig gedrag op den be-
wusten rit een gratificatie van twee dagen
salaris werd toegekend.

Gerrit Jansen zweeg.

„En Gerrit?.... vroeg een van de toehoor
ders, „hoe is het verder gegaan met die jonge
vrouw en met de kleine Annie?"

„Mijn verhaal heeft haar weer doen terug
keeren naar die vreeselijke oogenblikken van
spanning", antwoordde Jansen op de vraag,
terwijl hij een liefdevollen blik op zijn vrouw
wierp. „Zelf heeft ze het er nog dikwijls over,
maar als ik het verhaal aan anderen doe, dan
wordt het haar te machtig. Diezelfde jonge
vrouw is nu sinds jaren mijn vrouw en tot op
dit oogenblik hebben we er geen spijt van, dat
we elkaar op zoo'n eigenaardige manier heb
ben leeren kennen, nietwaar vrouw?"

Zij knikte, doch met stokkende stem fluis
terde ze:

„Alleen vind ik het zoo verschrikkelijk, dat
wij onze lieveling toch nog moesten verliezen."

Ze bedekte het gelaat met de handen en
barstte in tranen uit.

Twee kinderhanden omstrengelden haar hals
en een zachte meisjesstem fluisterde;

..Maar u hebt mij toch nog. moedertje?"

..Ja, kindlief, gelukkig wel! En de hemel
geve. dat jij altijd de plaats van je overleden
zusje zult blijven innemen."

Prettige film, die aangename
herinneringen opwekt.

Een Wereld-première in Den Haag.

In het aardige gebouwtje van Pulchri Stu
dio op het Lange Voorhout te Den Haag. werd
gisteren voor een klein gezelschap genoodig-
den, waaronder de hoofdverkenner, staats
raad Rambonnet, generaal Behrens en tal
van vooraanstaande personen uit de padvin-
derswereld, de eerste copy vertoond van „de
smalfilm Wereld-Jamboree 1937".

De heer Cramers sprak een kort inleidend
woord, waarin hij er op wees. dat deze film
hoewel uiteraard geen speelfilm, toch niet
zuiver als journaal bedoeld is. Immers, deze
film is bedoeld als historisch document, doch
tevens als propagandamiddel voor de pad
vindersbeweging en moet als zoodanig het
publiek eenigen tijd kunnen boeien. Het smal
film-formaat werd gekozen om de grootere
vertooningsmogelijkheden die dit biedt, waar
bij er dus ook al weer rekening mee is ge
houden, dat deze film als propaganda-mid-
del dienst zal moeten doen. Tenslotte zijn
de opnemingen door de vervaardigster, de
firma E. M. Weissmann zoodanig gedaan,
dat de film eventueel zonder al te veel moei
lijkheden gesynchroniseerd kan worden.

Dit is dan ook misschien wel tevens een
van de weinige zwakke punten van deze film,
die in zoo bonte afwisseling de beelden van
de Jamboree en haar entourage, die ruim
twee weken lang al onze aandacht hebben
op geëischt, weer voor onze oogen toovert.
Het is een vlot verhaal geworden, een dag
boek in beelden, waarin weliswaar alle ge
beurtenissen niet op den voet gevolgd zijn
geworden, doch waarin men op uitstekende
wijze die fragmenten terugvindt, die de hoog
tepunten van deze Jamboree en ook van me
nig jongensleven vormden.

Maar bij al deze beelden missen we wel
heel sterk het geluid we zijn zoo verwend
door de films van tegenwoordig. Het gezel
schap van gisteravond wist deze leemte al
heel gemakkelijk aan te "vullen, door zelf de
geluiden te maken. Zoo klonk herhaaldelijk
het jamboree-liedje door de zaal. werd het
voetgetrappel van een voorbijtrekkend defile
nagebootst en toen de pittige kampvuurlei-
der „Pom" van Voorthuysen meer dan le
vensgroot op het witte doek verscheen ja
toen konden we niet meer zwijgen en heb
ben we op de maat van zijn enthousiaste
armbewegingen uit volle borst mee-geyelld.

Zoo is deze film. waarop technisch nog wel
het één en ander aan te merken ware. een
prettige en boeiende herinnering geworden
aan wat dagen lang aller belangstelling had,
niet alleen in de padvinderswereld, maar ook
ver buiten haar kringen.

En vooral voor hen. die dit wereldgebeuren
meemaakten, heeft deze film dubbele waar
de Dat bleek ook gisteravond, toen hernaai-
delijk een luid applaus weerklonk, als een
bekende figuur het beeldvlak vulde

En ook als propaganda-film voor het pad-
vinderswerk, bezit deze rolprent ongetwij
feld bijzondere waarde.

MIDDELBARE TECHNISCHE! SCHOOL.

De volgende afgestudeerden van de Mid
delbare Technische School te Haarlem von
den een plaats:

Afd. Bouwkunde:

C E v Beek, opz. teekenaar by de Hoog
ovens, IJmuiden; J. A. Hille opz. teekenaar
bij J v. Erven Dorens, Amsterdam: A. Kroese
teekenaar bij de Ned. Spoorwegen; L. M. H.
j v. Loon. leider werkkamp. Ooltgensplaat,
J. P. A. Vooges, assistent Bruynzeel, Zaan-

Afd. Weg- en Waterbouwkunde.

P. Haringhuizen, opz.teekenaar Prov. wa
terstaat van Noord-Holland: W. Jorntsma.
employé Bat. Petr. Mij. Ned.-Indie: J. v. d.
Kerk insenieur bij den Rijkswaterstaat van
Noord-Holland. E. L. v. Leen. teekenaar bouw
Rijksverzekeringsgebouw Amsterdam; J.
Sterel, teekenaar bij Publieke Werken, Am
sterdam.

Afd. Werktuigbouwkunde.

A H Andréa, employé Bat. Petr. My. Rot
terdam. C. J- v. d. Broek, employé Lmdeteves
Stokvis N.O.I. W. J. Darksema, Employe Bat.
Petr. Mij. N.O.I.: G. de Jong, assistent Ryks-
bruggenbouw; P. C. Rus, employé KJL.M.,
W M Schaaper, beambte Centraal Bureau
v d. Statistiek. H. H. Vlasbloem, hoofd
inspecteur Gem. Bouw- en Woningtoe
zicht.

Afd. Elcctrotechniek.

M. W. Adams, technicus, Termion Radio
lampenfabriek. J. Helder, employé Bat. Petr.
Mij. Ned. O.-I.; N. W. C. J. Nooder, elec.tro-
tec.hnicus Bat. Petr. Mij. Ned. O.-I.; H. P.
Prangsma, employé United Africa Comp.; A.
H. Tollenaar, assistent Electrolasch Mij.
Leiden: J. Verhoef, employé Bat. Petr. Mij.
Astra Romana: J. C. Versteeg, teekenaar bij
Hazemeyer; G. C. van Westen, sysmograph
operator Bat. Petra. Mij. in Amerika; W. G.
Wiese. technicus bij Philips Gloeilampenfa
brieken: J. P. J. v. Wijngaarden, assistent
Philips, afd. Radio.

Afd. Scheepsbouwkunde:

H. J. W. van Duyn, Bureau Veritas, Rot
terdam; H. Grilles, assistent K.P.M.; C. J.
Kraayenbrink. teekenaar Ned. Dok Maat
schappij. Amsterdam: K. Tasseron. assistent

Scheepbouwkundig Proefstation, Wagenin-
gen.

ALGEMEENE VERGADERING
„J. J. CREMER"

Dezer dagen had in Hotel „Lion d'Or" de
jaarlijksche Algemeene Vergadering plaats
van de Kon. Letterlievende Vereeniging „J. J.
Cremer" onder voorzitterschap van den heer
W. Kruijshoop Jr. Na een openingswoord van
den voorzitter werd door den secretaris een
uitvoerig verslag uitgebracht van den toestand
en de werkzaamheden der Vereeniging over
het 55e Vereeniginasiaar, terwijl uit de reke
ning en verantwoording van den Penning
meester bleek, dat de financiëele positie der
Vereeniging niet ongunstig was.

De begrooting voor 1937''38 werd goedge
keurd en was gebaseerd op vijf tooneelvoor-
stellingen en een kienavond, alle besloten
door bal in het Kegelgebouw.

De periodiek aftredende bestuursleden W.
Kruijshoop Jr. (voorzitter), P. Mijksenaar
(Penningmeester), C. van Looij (archivaris) en
A. de Bruijn Jr. (commissaris), werden bij en
kele candidaatstelling herkozen, terwijl tot
leden der kascommissie voor het loopende
boekjaar werden benoemd de heeren: J. G.
Boeré. F. J. Lucas en W. A. Nottelman.

Na eenige mededeelingen van huishoudelij-
ken aard, werd de vergadering na rondvraag
door den voorzitter met een opwekkend woord
gesloten.