Kerstreizen
Cebuto-Bureau
Het Laplandsche erts.
INGEZONDEN
/TUKKEN
MÏANDAG29 NOVEMBER 1937
HAAEEEM'S DAGBC'AD
T2
Wanneer dit plaatje een jaar of veertig geleden geteekend was, zou de top van
den ertsberg boven den bovenrand uitgestoken hebben. Die top is bij stukjes en
beetje via Narvik en Lulea geëxporteerd en in totaal is er nu 100 millioen ton erts
van en uit den Kiirunavaara gehaald, maar er ligt nog tenminste tienmaal zooveel
op houweel en graafmachine te wachten.
Hoogconjunctuur in de Mijn
centra benoorden den Pool
cirkel. Er is erts in over
vloed en toch kan de productie
der Laplandsche mijnen niet
belangrijk verhoogd worden
(Van onzen correspondent)
STOCKHOLM, November.
TIEN minuten voor half één, zóó pre
cies op tijd, dat de huisvrouwen van
Kiruna er de keukenklok op gelijk
zetten, begint een sirene te loeien.
Een andere valt in, een derde, een vierde. Aan
den voet van den berg, bij de houten schuil-
gangen tegen zijn flanken, op den verbrok
kelden kam, die wit van sneeuw verwaast
tegen de vaal-grauwe winterlucht, worden de
roode vlaggen geheschen.
De treintjes daar hoog in de hoogte staan
stil, de graafmachines blijven met open muil
hangen, de terrassen met hun sporen, hun
rijen lichtmasten, hun lage blokhuitten liggen
verlaten. Dof klinkt een dynamietschot, een
tweede volgt, nu rommelen de slagen links
en rechts, stuift er hier en wolk stof en
sneeuw op, glijdt daar een stuk rotswand in
gruis naar omlaag, verdwijnt met een schok
een brok uit den rand van den berg, die
J1 >71H orh empl on rip
i brok uit den rand van üen Derg, cue
dreigend en donker den Zuiderhemel en de
bleeke winterzon verbergt. De sirenes huilen
over het dal, de roode vlaggen wapperen als
noodseinen op den aan zijn lot overgelaten
ertsberg en maar steeds dreunt de doffe ka-
nonnade van de dynamietschoten, die de
grommende echo's wakker roept van de be
sneeuwde bergen in het rond.
Na tien minuten houdt het bombardement
op, weer tien minuten later raken de sirenes
uitgeloeid. worden de roode vlaggen gestre
ken, begint het kabelbaantje omhoog te
klauteren, kruipen opnieuw de electrische
loco'tjes met hun slierten ertswagons over
de te-rassen bovenop den berg, die nu weer
leeft met al dat beweeg van menschen en
machines en al dat rumoer van neer-bonkend
erts en ratelende pneumatische boren. Tot
over een uur of zes, als de booglampen hun
flonkerende kralensnoeren rond den berg
gehangen hebben, de sii"enes opnieuw begin
nen te loeien.
Vier keer per etmaal rolt de donder van het
dynamiet over den Kiirunavaara om weg te
sterven in de stille sneeuwen verlatenheid van
Lapland. Vier keer per etmaal breekt het
dynamiet op den berg en in zijn schachten
duizenden tonnen hoog-procentig ijzererts
los. En dag en na'cht, uur na uur daveren de
lange ertstreinen langs 's werelds Noorde
lijkste electrische spoorlijn naar Narvik of
naar Lulea, waar de ertsbooten op hun beurt
liggen te wachten. Want de hoogovens van
de wereld hebben honger.
IN het jaar 1932 verscheepte de Zweed-
sche Ertsmaatschappij 2.117.000 ton erts.
De bewapeningswedloop was nog niet op
gang, de wereldcrisis was op zijn ergst, er
was weinig werk voor de ijzerindustrie en dus
voor de hoogovens en dus ook voor de mijn
werkers van Kiruna.
Den vorlgen winter werd er in December
Januari en Februari welke maanden altijd
de slechtste voor den ertsuitvoer zijn, omdat
dan de Botnische Golf dicht ligt en de vaart
op Narvik door mist en Atlantische stonnen
bemoeilijkt wordt verscheepte de Erts
maatschappij 2114.000 ton of practisch even
veel als in het geheele jaar 1932. In Juni werd
voor de eerste maal sedert de crisis een
maandcijfer van meer dan een millioen ton
genoteerd, in Juli werd het tien jaar oude
maandrecord, dat op naam van Juli 1927
stond van 1.141.000 op 1.228.000 ton gebracht
en in Augustus werd het opnieuw, zij het ook 1
slechts met 3000 ton, verbeterd. De crisis is
voorbij. De scheepswerven, het bouwbedrijf,
de machinefabrieken, de wapenindustrie vra
gen ijzer en staal, de hoogovens vragen erts,
de Zweedsche ertsproductie werkt op volle
kracht. Mijnen, die tientallen jaren geleden
verlaten zijn, omdat het lage ijzergehalte
de exploitatie nimmer meer scheen te zullen
loonen. worden zoo vlug mogelijk weer be
drijfsklaar gemaakt, bij de andere mijnen is
het technische apparaat tot het maximum
van zijn capaciteit belast en in Kiruna heeft
men een maand of wat geleden met één
dynamiet-salvo een kleine honderdduizend
ton rots tegelijk opgeruimd om maar vlugger
bij het zwarte erts te komen.
Q EDERT 1898 hebben de houweelen en de
pneumatische boren en het dynamiet
aan den ertsberg van Kiruna geknaagd.
Dezer dagen zal een roestige graafmachine
de honderd-millioenste ton erts in zijn acht-
tons-muil nemen en in een spoorwagen stor
ten. Maar de ertsmassa van den Kiirunavaara
is zoo groot, dat men zelfs bij een belangrijke
vergrooting van de thans bijzonder hooge
productiecapaciteit nog tenminste een eeuw
en waarschijnlijk nog veel langer voort zou
kunnen gaan. Er is in deze veertig jaar alleen
maar een kapje van het groote erts-brood af
geknabbeld. Zuinigheid behoeft men daarom
met het Laplandsche erts vooreerst nog niet
te betrachten en er zou ook geen enkel be
zwaar tegen zijn, de Engelsche hoogovenbe-
dijven het erts te leveren, dat zij vragen en
dat zij goed betalen willen nu de Spaansche
burgeroorlog verschepingen van Spaansche
erts naar Engeland vrijwel heeft doen op
houden, wanneer de Kiirunavaara en Luossa-
vaara en die andere Laplandsche ertsbergen
maar niet in Lapland lagen
■Zestig, zeventig ertstreinen ratelen er per
dag langs den Laplandschen ertsspoorweg en
dat is een aanmerkelijk drukker verkeer dan
men nog weinige jaren geleden dacht, dat,
deze lijn met enkel spoor zou kunnen ver
werken. Een belangrijke uitbreiding van den
export van Laplandsche erts eischt een be
langrijke verhooging van de verkeerscapaci
teit van dc ertslijn en die zou alleen moge
lijk zijn door over honderden kilometers een
tweede spoor te leggen. Maar daar wil men
om de kosten en omdat de lijn toch al niet
rendeert, niet aan. Er zijn nog andere fac
toren, die een noemenswaardige opvoering
van Laplandsche ertsproductie tegenhouden.
Uitbreiding van het productie-apparaat
maakt niet alleen investeering van nieuw
kapitaal, maar ook toevoer van nieuwe werk
krachten noodig, en daarvoor voelt men wei
nig, omdat de renteverplichtingen en de
werkloosheid, die in minder gunstige jaren
daaruit voort moeten vloeien, een te zware
belasting zouden zijn. Men is de crisis van
vijf jaar geleden nog niet vergeten en men
weet, dat de vraag naar erts thans abnormaal
groot is, en eerder of later aanmerkelijk zal
dalen. Men kan zich in Kiruna niet instellen
op een kortstondige periode van hoogcon
junctuur, men moet daar in de Laplandsche
woestenij jaren vooruit denken, men moet
er vooral rekening houden met de jaren, dat
de behoefte aan erts minder groot is, de
werkloosheid toeneemt, de belastingen snel
stijgen
Lagen de Laplandsche ertsmijnen ergens
elders, in een streek met ook ander uitkomst
mogelijkheden voor de bevolking, met een
beter klimaat en een dichter spoorwegnet,
dan zou de zaak anders staan. Maar Kiruna
en Gellivare liggen nu eenmaal waar zij lig
gen: een eind benoorden den Poolcirkel, in
het hart van Lapland, het land „dat zelfs
de duivel zijn rug heeft toegekeerd".
JT R zal gedaan worden, wat er onder de
gegeven omstandigheden gedaan kan
worden om den ertsuitvoer te vergroten..
Het tien iaar oude contract tusschen het riik
en de Emmaatschappij, dat de productie
der Laplandsche mijnen tot 2 7millioen ton
n drie opeenvolgende jaren *met een jaar-
hjksch maximum van 9.9 mUlioen ton be
perkt, zal m de komende Rijksdagzitting naar
alle W£varschijnlijkhed herzien worden. Want
men wil van de goede conjunctuur profiteeren
zoolang dat mogelijk is en de regeering vindt
het niet noodig hier tegen in te gaan door
mfL aan ade. teS'enwoordige maximumbepa-
v? i ,ouden' M031' voorwaarde is
SL5 tcehnische apparaat niet noemens
waard uitgebreid zal worden En daarom zal
de vergrooting van den ertsuitvoer, waarop
vooral de Bntsche hoogovenbedrijven, maar
ook de Duitsche, hopen, niet meer dan een
procent of tien kunnen bedragen.
C. G. B.
Robert Taylor weer op Schiphol.
Zondagmiddag om drie uur is de filmacteur
Robert Taytor met de „Robert Taylor Special"
piloot de heer Duimelaar, op Schiphol aange
komen, waar mr. H. Scholte van de Metro
Goldwyn Mayer aanwezig was. Het publiek
aat de aanwezigheid van den fümheld be-
meikte kwam weldra om handteekeningen
vragen, welke hij lachende'uitreikte.
Na op Schiphol de lunch te hebben gebruikt
is raylor om 4 uur vertrokken. Robert Taylor
is zoo tevreden over deze vlucht Berlijn, Stock
holm. Kopenhagen met het speciaal door hem
gereserveerde toestel, dat hij, hoewel de vlucht
in Amsterdam weer zou eindigen, met het toe
stel doorvliegt naar Parijs om heden door te
vliegen naar Londen.
DE VERMOEDELIJKE VOEDSELVERGIFTI
GING TE DORDRECHT
Doodsoorzaak nog niet vastgesteld
De sectie, die door dr. Hulst uit Leiden werd
verricht op de lijkjes van de twee kinderen
I ret &ezu> van den heer Va" den Hoek te
Dordrecht, die dezer dagen plotseling stierven,
heeft nog geen resultaat opgeleverd, zoodat
f doodsoorzaak nog niet kon worden vastge
steld. Aangezien misdaad uitgesloten wordt
geacht, zijn de kinderen Zaterdag op de alge-
meene begraafplaats te Dordrecht ter aafde
besteld. Het onderzoek duurt nog voort.
Een èchie ZAALBERG deken kosl f IOh
(Adv. Ingez. Med.)
I r> j00r den inh°ud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
I van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Oplichter ontzag zich niet werk-
loozen geld afhandig te maken.
Hij spiegelde hun baantjes voor.
De politie te Leiden heeft op verzoek van de
Amsterdamsche politie een veertigjarigen
monteur gearresteerd, verdacht van e£n reeks
oplichtingen, m de hoofdstad gepleegd.
De man maakte er zijn werk van werkloozen
voor te spiegelen, dat hij wel een baantje voor
hne wist. Terloops wist hij hen te bewegen
hem hetzij geld, hetzij een fiets te leenen. Hii
zou dan „even" de betrekking in orde maken
E,mgÜld00?^sl?chtoffers zagen echter
hun geld noch fiets terug.
Op deze wijze heeft de monteur zich van
ongeveer tien rijwielen meester gemaakt.
„Tajandoen" kwam juist op tijd bij
de „Boccaccio'*.
Kapitein De Herder vertelt van de redding
van 31 Italianen
Het vrachtschip van de maatschappij „Ne
derland", dat op 18 November bij Ouessant
31 Italianen van het verongelukte Italiaan-
sche vrachtschip „Boccaccio" had overgeno
men, de „Tajandoen", is Vrijdagmiddag te
Amsterdam aan de Javakade aangekomen.
De kapitein van de „Tajandoen". de heer P.
de Herder, heeft ons bij zijn aankomst wel
willend van zijn wedervaren verteld
Het verhaal begon toen op 17 November de
„Tajandoen" uit Fardon-Bordeaux, waar het
schip wol had gelost, vertrok en koers zette
naar Duinkerken. Den volgenden dag om
twee minuten voor zeven ontmoette de „Ta
jandoen" op zestien mijl Zuid-Zuid-West
van Ouessant een stoomschip, dat met de
Morselamp assistentie verzocht. Dit bleek de
Italiaansche boot „Boccaccio" te zijn. Twee
minuten later had kapitein De Herder koers
laten veranderen in de richting van het in
nood verkeerende schip en verminderde vaart.
De Boccaccio" deelde tegelijkertijd per radio
mede, dat hij zinkende was. Op hetzelfde
moment zag men op de „Tajandoen" dat het
achterschip van dé „Boccaccio" met groote
snelheid zonk, dat de bemanning in twee red
dingbooten pogingen deden, zich te verwijde
ren, en dat een kwartier later het achterschip
was verdwenen. Toen was binnen twintig se
conden de Italiaansche boot rechtstandig in
de diepte verdwenen. Gelukkig waren de red
dingbooten toen reeds op een 100 meter af
stand van het verongelukte schip gekomen. De
29 schipbreukelingen werden op de „Tajan
doen" overgenomen, doch even later hoorde
de kapitein op tweestreken aan bakboordzijde
hulpgeschreeuw van tusschen het wrakhout
rondspartelende drenkelingen. Drie mannen
werden in de boot uitgezonden, namelijk de
kwartier meester J. Toxopeus en de matrozen
K, Posthuma en J. L^mie, benevens de kapi
tein en de bootsman van de „Boccaccio", die
al aan boord waren gekomen. Zij slaag
den er inde twee drenkelingen
den tweeden machinist en den marconist
van het Italiaansche schip behouden aan
boord te brengen. Toen alle Italianen
aan boord waren en appel werd gehouden
bleek echter, dat de derde officier, Marini,
niet tot de geredden behoorde. Twee uren
lang is toen nog de zee afgezocht, evenwel
zonder resultaat. Men heeft toen aangeno
men, dat Marini tegelijkertijd met de „Boc
caccio" in de diepte moet zijn verdwenen.
Daar verder zoeken nutteloos bleek, besloot
kapitein De Herder, in overleg met kapitein
Settina, van de „Boccaccio", naar Duinker
ken te vertrekken Daar kwam men op 19
November aan.
De Italiaansche consul in Duinkerken kwam
aan boord en betuigde, evenals kapitein Set
tina, ten aanhoore van de geheele verzamel
de bemanning zijn dank aan kapitein De Her
der voor de hulp en de gastvrijheid.
Toen wij kapitein de Herder vroegen, wat hij
veronderstelde dat de oorzaak van het ongeluk
op de „Boccaccio" was, zeide hij daar geen
uitsluitsel over te kunnen geven, aangezien
deze zaak hem niet aanging. Wel deelde hij
mede, dat de bemanning van het Italiaan
sche schip van meening was, dat in ruim 4
door communisten een tijdbom was ge
plaatst. Toen deze ontplofte stroomde het wa
ter binnen, terwijl het schot tusschen
de ruimen 4 en 5 brak, waarop het schip vol
water liep en spoedig daarop zonk.
W egenbelasting.
Geachte redactie,
Als zooveel anderen, liefhebber van de vrije
natuur, schafte ik mij in 1936 in 't voorjaar
een 2de handsch auto aan en betaalde 2x3
maanden wegenbelasting en trok op mooie
Zondagen er op uit met mijn gezin naar bosch
en heide. Omdat deze verpoozing hier te lan
de vrij duur is aan person, bel., wegenbelas
ting e. d„ zou 't wagentje in het najaar wor
den afgeschaft en werd een advertentie ge
plaatst. Er werd gereflecteerd door een auto-
1 beurs te Amsterdam, met aanlokkelijke voor
waarden als gratis stalling enz. Omdat inmid
dels de wegenbelastingkaart waardeloos was
geworden, kwam de vraag: hoe komen we zon
der bekeuring in Amsterdam? Aan de Haar-
lemsche politie werd de vraag gesteld of het
mogelijk was, dat van politiewege een bewijs
kon worden afgegeven, geldig ongeveer 20
minuten, om een motorrijtuig over te brengen
van Haarlem naar Amsterdam.
't Antwoord op deze vraag was, dat de wet
daarin niet voorziet en ik kreeg den raad, te
trachten een handelaarskaart te krijgen of
De Overijselsch-Geldersch-Drentsche Vereeniging „De Oosthoek" be
staat 10 jaar. Het bestuur van de jubileerende vereeniging. Zittend
v. 1. n. r.: J. W. Florijn, eerste-seeretaris J. de Jonge, eerste-voor-
zitter: M. van Aken, eerste-penningmeester. Staande: E. van Oene,
tweede-secretaris; Mej. R. Komduur, algem. adjunct; J. v. d. Heuvels,
tweede-voorzitter; Mej. R. ter Stal, tweede-pcnninainiaasteresse.
Neemt Uw koffer mee,
laat Uw zorgen thuis
6 dagen naar PARIJS:
Woensdag 22 Dec., Maandag
27 Dec50,
2 dagen naar DIIITSCHLAND
Vertrek 25 Dec. Prijs 17.
2 dagen ANTWERPEN—BRUSSEL:
Vertrek 25 Dec. Prijs ƒ17.
In de Kerstweek en met Oude Jaar
naar ANTWERPEN en BRUSSEL.
Vertrek Haarlem.
Woensdag 22 Dec. 7.15 v.m.
Donderdag 23 Dec7.15 v.m.
Vrijdag 24 Dec7.15 v.m,
Vrijdag 24 Dec1.15 n.m
Zaterdag 25 Dec7.15 v.m
Zondag 26 Dec7.15 v.m
Maandag 27 Dec7.15 v.m,
Woensdag 29 Dec7.15 v.m.
Vrijdag 31 Dec1.15 n.m.
TERUG. Vertrek Brussel,
Woensdag 22 Dec5.n.m
Donderdag 23 Dec5.n.m
Vrijdag 24 Dec5.n.m.
Zondag 26 Dec5.n.m.
Maandag 27 Dec5.n.m
Woensdag 29 Dec5.n.m.
Zondag 2 Jan5.n.m
Enkele reis ANTWERPEN 2.40,
retour ƒ3.65
BRUSSEL ƒ2.90
retour 4.65
Naar DüSSELDORF. Vertr. Haarlem:
Woensdag 22 Dec7.15 v.m.
Donderdag 23 Dec7.15 v.m.
Vrijdag 24 Dec7.15 v.m
Vrijdag 24 Dec1.15 n.m.
Zaterdag 25 Dec7.15 v.m
Zondag 26 Dec7.15 v.m.
Maandag 27 Dec7.15 v.m.
Woensdag 29 Dec7.15 v.m.
Vrijdag 31 Dec1.15 n.m.
TERUG. Vertrek Düsseldorf.
Woensdag 22 Dec5.n.m.
Donderdag 23 Dec5.n.m.
Vrijdag 24 Dec5.n.m.
Zondag 26 Dec5.n.m.
Maandag 27 Dec5.n.m.
Woensdag 29 Dec5.— n.m.
Zondag 2 Jan5.n.m.
Enkele reis DüSSELDORF ƒ3.50,
retour 5.75
Voor het medenemen van meer dan
één handkoffer wordt 50 cent per
stuk berekend.
Kinderen tot 3 jaar, mits op schoot,
gratis.
Inlichtingen en Reisgids bij
JAC. HEEMSKERK
Houtplein 34 - Haarlem - Tel. 16448
het risico te aanvaarden. Onderhandelingen
over een handelaarskaart mislukten, zoodat de
2de oplossing werd aanvaard, met het volgend
resultaat.
In Amsterdam liet een agent mij stoppen.
Zonder omwegen vertelde ik hem het doel van.
mijn reis en toonde hem de bewijzen daarvan.
Hij moest mij natuurlijk bekeuren en om
schreef in zijn verbaal het doel van mijn
tocht naar Amsterdam, waarna, hij mij, op
mijn verzoek, den weg wees naar het auto-
veilingsgebouw aan de Visseringstraat.
Vlug bracht de trein me weer in Haarlem,
en ik wachtte de komende dingen af.
Omdat ik nog nooit een rechtszaak had me
degemaakt, besloot ik aan de oproeping die
8 maanden op zich liet wachten, om te ver
schijnen gehoor te geven en zoo mogelijk mijn
Ingezonden.
ervaringen te verrijken. Na mijn verdediging,
waar buitengewoon goed nota van werd ge
nomen, volgde mijn veroordeeling, de Lands
advocaat eischte 35 boete, de Politierechter
maakte er 25 van.
't Wagentje kon 65 opbrengen.
Wie denkt dat hiermede de zaak afgedaan
was. heeft het mis. De ontvanger der dir. be
lastingen deed in verband met het zelfde feit
Inog een vordering op mij van 40.
Op mijn vraag, waar deze vordering op ge
baseerd was, kreeg ik ten antwoord: „U is
5 wintermaanden zonder wegenbelasting ge-
weest, dus is van u 5 maanden wegenbelasting
gevorderd", 'k Heb de vraag gesteld wat er ge
beurd zou zijn, wanneer ik b.v. in geen 1 of 2
jaar of nimmer meer wegenbelasting genomen
had. Deze motiveering gaat trouwens niet op,
[want aan 't belastingkantoor is zeker bekend
dat ik gedurende 5 of 6 wintermaanden nooit
een wegenkaart heb.
Ik meen er goed aan te doen een en ander
onder de aandacht van den lezerskring te
i brengen. Tientallen verkeeren in vrijwel de
zelfde omstandigheden: laat hen niet, zooals
ik, nog een onverwachte heffing ontvangen.
Met dank voor de plaatsing,
HAARLEMMER.
(Wij hebben deze klacht onder de aandacht
gebracht van den Inspecteur der directe be
lastingen, die ons mededeelde, dat in dezen
volgens de wet is gehandeld.
Art. 27 van de Motorrijtuigenbelastingwet
toch bepaalt dat wanneer in een geval als het
bovenstaande (het rijden op den openbaren
weg zonder dat daarvoor de verschuldigde be
lasting is voldaan) het vonnis onherroepelijk
is geworden, de ontvanger ambtshalve aan
slag doet en steeds over het geheele jaar
wegenbelasting beschikt).
De H. O. V.
Geachte redactie,
so ist die „frohe Botschaft"
die die Musik als Element uns
bringt, tiefer, als das vielfaltige
Lebensleid.
Biuno Walter.
Uw herhaald en krachtig opkomen voor de
I belangen van de Haarl. Orkest Ver., en daar
door voor het cultuurbelang dat ook door de
H.O.V. wordt gediend, doet mij vertrouwen
dat u dit schrijven wel zult willen opnemen in
uw blad.
In Haarlem's Dagblad van 11 November 1.1.
lazen wij een warme en waardeerende opwek
king van het Comité van Actie tot steun aan
de H.O.V., om door het nemen van kaarten
voor de vier galaconcerten, de H.O.V. te
steunen.
De zeer velen, die de H.O.V. waardeeren, een
aantal dat blijkens de goedbezochte concer
ten, steeds grooter wordt, wenschen ongetwij
feld dat de pogingen van het comité van actie
mogen slagen.
Maar dan blijft toch een wensch onvervuld.
Velen betreuren het dat de volksconcerten
die gedurende twee maanden op Donderdagen
werden gegeven, einde Augustus gestaakt
moesten worden.
Hoe wenschelijk zou het zijn, als men het
orkest in staat kon stellen langeren tijd, ook
hen die financieel niet in staat zijn de leden
concerten bij te wonen, van hun kunst te doen
genieten.
De ijverige dirigent en de niet minder ijve
rige orkestleden zullen zeker niets liever willen
dan hun werkzaamheden over nog eenige
maanden uitbreiden.
Deze concerten werden goed bezocht, schon
ken velen genot en verheffing. Genot van
hoogere allure, want niemand toch zal ont
kennen dat kunstgenot den mensch op een
hooger plan brengt.
Een Bruno Walter verdedigt de moreele be-
teekenis van de muziek.
Ik zou ieder die invloed kan uitoefenen op
de bestaansmogelijkheid van de H.O.V. de
lezing van zijn prachtige rede „Von aen mo-
ralischen kraften der Musik" wel willen aan
bevelen.
Ware het mogelijk,, meerdere volksconcer
ten te geven dan zou dit niet alleen ten goede
komen aan de velen die verheffing en steun
vinden in het hooren van goede muziek, een
steun die in de moeilijke tijden die wij door
maken, meer dan noodig is. maar het zou ook
het orkest ten goede komen.
Dat het orkest vijf maanden lang werkloos
moet zijn, dat het contact der orkestleden zoo
langen tijd onderbroken wordt, is zeker uit
muzikaal oogpunt zeer onwenschelijk.
Dan zou er ook, zoo niet geheel dan toch
voor een deel, een eind gemaakt worden aan
de beschamende omstandigheid, dat dirigent
en orkestleden zoo langen tot werkloosheid
I zijn gedoemd, en velen van hen op steun zijn
aangewezen.
Gevraagd mag worden of de indertijd nood
zakelijk gevonden vermindering van de sub-
sidie wel zoo groot was dat men een cultureele
'instelling noodlijdend moest maken en hen die
dè kunst dienen naar den steun verwijzen.
Ook uit een koopmans-standpunt lijkt dit
niet verantwoord.
Wat men aan den eenen kant bespaarde
moet toch aan den anderen kant weer worden
uitgegeven.
Maar gelukkig, er zijn lichtpunten aan te
wijzen. Vermeerderd bezoek aan de concer
ten, ook grooter belangstelling en waardee
ring voor de prestaties van dirigent en orkest,
en niet het minst de vereerende toezegging
van den pasbenoemden burgemeester en me
vrouw De Vos van Steenwijk, het op 10 Dec.
te geven feestconcert te zuilen bijwonen.
Een gelukkig voorteeken misschien voor de
H.O.V.?
J. P. STRIJBOS.
Zandv. laan 113, Heemstede.
