Matige voetbalwedstrijd tegen Luxemburg
Zonder sfeer.
Voorhoedeprobleem nog niet opgelost
De Boer maakt drie van de vier doelpunten
KON. NEP.
VOETBALBOND
NEDERLAND heeft in een matigen wedstrijd het Luxemburgsche
elftal verslagen en deze uitslag zal wel door niemand als een
verrassing worden beschouwd. Met 4—0 heeft de Oranje-
ploeg gezegevierd en ongetwijfeld zullen velen thans in de meening
verkeeren dat het Nederlandsche voorhoedeprobleem nu toch wel
opgelost is.
De Boer, de debuteerende aanvalsleider, scoorde immers niet
minder dan drie doelpunten en dat is toch voor een debutant lang
niet slecht. Deze redeneering gaat echter jammer genoeg niet op,
want hoewel men moeilijk van een falen van den K. F. C.'er kan spre
ken, toch kan men zijn eerste optreden in ons nationaal team geen
succes noemen.
in\ aarvoor miste hij te veel kansen en ver-
JLJ/ deelde hij het spel ook niet goed genoeg.
Vooral in de eerste helft was hét aantal ge
miste kansen van den jeugdigen middenvoor
legio en al zal een flinke dosis „planken"- of
beter „veldkoorts" hieraan wel niet vreemd
geweest zijn, toch maakte zijn spel ook in de
tweede helft geen grootschen indruk. Wel wist
hij op handige wijze drie doelpunten te ma
ken, maar men mag niet vergeten dat hij
daarvoor eenige gemakkelijke kansen had
verprutst. Trouwens niet alleen de Boer be
zondigde zich aan dit euvel, ook de overige
Nederlandsche voorhoedespelers en vooral
Bergman hebben vele malen prachtige sco
ringskansen gehad zonder dat ze kans zagen
om deze te benutten.
Er werd, en in het bijzonder in de eerste
helft, door de Hollanders mat en met weinig
enthousiasme gespeeld. Men kreeg het idee
dat het Nederlandsche elftal de Luxembur
gers een weinig onderschatte en zich niet vol
doende rekenschap gaf van het groote belang
dat ons land had bij het behalen van een
groote overwinning.
Juist van een elftal met dTie debutanten had
men een frisschen en vluggen wedstrijd mogen
verwachten doch dit is geheel anders uitge
komen.
Het is een matige wedstrijd gewor
den en mocht het Nederlandsche elf
tal in de komende wedstrijden een der
gelijk spel blijven vertoonen, dan zien
wij de toekomst somber in. Tegen
België had dit elftal naar onze mee
ning geen schijn van kans gehad.
Goede middenlinie
jfPepaald slecht was het spel niet en vooral
het debuut van de heele Feijenoord-
middenlinie was lang niet kwaad, maar toch;
er ontbrak aan het spel dat kleine vonkje be
zieling, dat juist in de gloriedagen van wel
eer, eiken wedstrijd van ons nationale elftal
zoo interessant en spectaculair maakte.
Zoowel aanvallend als verdedigend heeft
spil Kuppen, de tweede debutant, wiens debuut
met groote spanning werd tegemoet gezien,
geen slecht werk geleverd.
Hij werd, natuurlijk ook weer het meest in
de eerste helft, nog al eens gepasseerd, maar
overigens was zijn eerste optreden Lang niet
slecht. Hij werkt hard en heeft het groote
voordeel ook in het laatste gedeelte van den
wedstrijd nog goed mee te kunnen. Beter dan
Anderiesen is hij echter momenteel nog niet,
maar wel is komen vast te staan dat Nederland
in hem een waardig remplacant voor den
Ajaxied bezit. De homogeniteit van de mid-
denlinie werd door zijn opstelling in ieder ge
val verhoogd, of dat echter opweegt tegen de
voornamelijk tactische tekortkomingen die
het spel van den Feijenoord-spil thans nog
ontsieren, is een vraag die voor eiken wedstrijd
afzonderlijk beantwoord zal moeten worden.
Aanvoerder van Heel voelde zich op zijn
oude links-half plaats weer volkomen op zijn
gemak en speelde een vooral technisch uit
stekende partij.
Zijn aangeven is nog steeds keurig verzorgd
en hij wist ook herhaaldelijk verdedigend
goed werk te doen. Het bezwaar dat hij tegen
het eind van den wedstrijd meestal'uitgespeeld
raakt, ging Zondag niet op, want -het tempo
was den geheelen middag niet bijster hoog
geweest en van een zwaren wedstrijd kan dan
ook niet gesproken worden.
Bas Paauwe doet in technisch en tactisch
opzicht voor van Heel niet veel onder. Vooral
ook verdedigend speelde hij weer uitstekend
en over de middenlinie heeft men zich vooi
de volgende wedstrijden geen zorgen te ma
ken.
De derde debutant in het Nederlandsch elf
tal was de DiF.C.'er Punt, die na in het DT.C.-
elftal op verschillende plaatsen goed voldaan
te hebben, tenslotte als back werd opgesteld
en ook hier een bruikbare kracht bleek.
Zijn' verkiezing in het Nederlandsch B-elftal
dat te Rouen tegen Frankrijk-B speelde was
dan ook geen verrassing, wèl echter zijn op
stelling in het Nederlandsch elftal; men had
algemeen verwacht dat Weber die toch tegen
Frankrijk niet gefaald heeft, gehandhaafd
zou blijven.
Hoe het ook zij Punt heeft gisteren de
rechtsback-partij in het Nederlandsch elftal
gespeeld en wij gelooven niet dat de Keuze
commissie naar aanleiding van dezen wed
strijd nogmaals Weber of Wilders zal pas-
seeren. Weliswaar faalde Punt niet geheel en
al daarvoor is hij trouwens te gerouti
neerd en heeft hij reeds getoond over teveel
anticipatievermogen te beschikken doch
zijn spel was ook niet van dien aard dat men
een verdere opstelling zou kunnen recht-
varadigen.
Tegen de toch waarlijk niet sterke -Luxem
burgsche voorhoede schoot hij herhaaldelijk
te kort en was Caldenhove niet telkens bij
gesprongen, dan zouden er zeker onheilen uit
zijn missen zijn voortgekomen.
Over Caldenhove kunnen we kort zijn, de
D.W.S.'er deed het ditmaal kalm aan en toch
was hij zonder twijfel weer een van de beste
zoo niet de beste, speler van het veld.
In hem bezit Nederland op het oogenblik
een back die de herinneringen aan de glorie
dagen van een Denis wakker roept
Nu Smit de laatste tijd wat uit vorm is, is
Caldenhove met van Heel op het oogenblik
de eenige voetballer van waarlijk groot for
maat die wij bezitten.
De lange van Male heeft in dezen wedstrijd
niet kunnen toonen wat hij waard is. En de
vraag of hij, dan wel Halle het nationale
doel behoort te verdedigen is dan ook gisteren
niet opgelost. Het weinige werk dat hij kreeg,
deed hij naar behooren. Alleen was hij in het
begin van de ontmoeting niet erg gelukkig
met zijn uitschieten.
Smit schijnt zijn goeden vorm maar niet
terug te kunnen vinden. Daarmee wil nu niet.
Zwakke voorhoede
gezegd zijn dat hij bepaald slecht speelde
maar men verwacht van hem nu eenmaal iets
meer dan van de anderen en voelt zich te
leurgesteld als dat meerdere uitblijft. Onge
twijfeld is Smit zijn plaats nog ten volle
waard, zijn eerste doelpunt was weer een
staaltje van tegenwoordigheid van geest waar
aan het vooral de jongere voorhoedespelers
nog al eens ontbrak. Zoowel Wels als Berg
man waren niet bijzonder op dreef. Wels her
stelde zich in de tweede helft aardig, doch
zijn collega op den anderen vleugel bleef ver
beneden zijn gewonen vorm.
Hoeveel kansen Bergman niet verknoeid
heeft weten we niet, maar het waren er vele
en een paar maal zag hij kans, alleen voor
Hoscheid staande, den bal recht op den kee
per of naast te schieten. Van Spaandonck
was, zonder bepaald op te vallen, een van de
minst slechten uit de voorhoede. Hij zette
verschillende malen flink door, doch was met
zijn schot niet al te gelukkig.
Over het experiment met de Boer is hier
boven reeds het een en ander gezegd, of de
K. F. C.er werkelijk de ideale middenvoor voor
de Oranjeploeg is meenen wij te moeten be
twijfelen. Misschien beschikt men op het
oogenblik niet over betere spelers die deze
plaats zouden kunnen bezetten en wij ver
moeden dat dit motief bij een eventueele her
verkiezing wel het zwaarst zal wegen.
En de Luxemburgers?
[Liret Luxemburgsche elftal heeft lang geen
JL-"-slechten indruk gemaakt, de verwachtin
gen waren oyer het algemeen niet te hoog
gespannen en zonder bepaald verrassend goed
te spelen, vielen zij toch oQk niet tegen.
Vooral de achtei'hoede riiet den keeper
Hoscheid aan het hoofd speelde goed. Op de
zen doelman die reeds 21 maal voor zijn land
uitkwam mogen de Luxemburgers trotsch
zijn, want zonder twijfel is het voor een be
langrijk deel aan hem te danken geweest dat
de score niet meer is opgevoerd.
De beide backs Majerus en Witry waren bij
zonder trap vast en het was jammer dat Ma-
rerus het laatste gedeelte van de tweede
helft, tengevolge van een botsing niet goed
meer mee kon komen.
Van de middenlinie viel de spil Bommertz.
die stevig doch volkomen fair speelde, op. De
voorhoede was weinig doortastend en voor
het doel waren de spelers de kluts heelemaal
kwijt. De Luxemburgsche aanvallen waren
dan ook niet erg gevaarlijk te meer daar ook
het beslissende schot ten eenenmale ontbrak.
Dat deze ploeg op eigen terrein van België zal
winnen lijkt ons niet waarschijnlijk.
NEDERLAND:
Van Male,
Punt, Caldenhove.
Paauwe, Kuppen, Van Heel,
Wels, Van Spaendonck, De Boer, Smit,
Bergman.
LUXEMBURG:
Kemp, Geib, Libar, Wantz,
Touba,
Fischer, Bommertz, Dumont,
Majerus> Witry,
Hoscheid.
DE WEDSTRIJD.
De elftallen stellen zich onder leiding van
den Duitschen scheidsrechter Weingaertner
op:
Het begin was al zeer matig. De Luxem
burgers waren iets meer in den aanval en
aangezien Kuppen er nog niet in kon komen,
was er een gat op het middenveld, waarvan
onze tegenstanders uitstekend wisten te pro-
fiteeren. Zij kwamen snel combineerend, het
spel over de vleugels gooiend, herhaaldelijk
op Van Male's doel af, waar de Hollandsche
verdediging geruimen tijd bleek noodig te
hebben, zich in te spelen. Opmerkelijk was
het b.v., dat Van Male verscheidene malen bij
het uittrappen slecht plaatste of den bal niet
voldoende weg kon krijgen.
De tegenaanvallen van het Nederlandsch
elftal hadden voorloopig niets te beteekenen.
Bergman en Wels konden het leder ,niet goed
voor doel krijgen en bovendien was de Luxem
burgsche verdediging snel bij het ingrijpen en
resoluut in het wegwerken. Vooral het fraaie
kopwerk viel op.
De Luxemburgers gooiden er na de eerste
aanvallen nog een schepje op. Er werd in een
hoog tempo gespeeld; het ploegverband was
uitstekend met den spil Bommertz als uit
blinker. Het afwerken van de aanvallen liet
evenwel te wenschen over; vooral het beslis
sende schot ontbrak.
Zoo was het mogelijk, dat eerst na twaalf
minuten Nederland de eerste kans kreeg om
de score te openen. Uit een vrijen trap plaatste
Van Heel den bal voor doel; Van Spaendonk
gaf in eens aan Smit door. doch diens schot
vloog naast.
Deze twee spelers konden het dadelijk goed
met elkaar vinden, want enkele minuten later
passeerde Smit keurig naar den Neptunus-
man, die zich niet bedacht en hard inschoot.
Hoscheid stopte het schot verdienstelijk.
Langzaam maar zeker werd Holland in het
veld iets sterker, maar het klopte nog laxxg
niet tusschen de linies; vooral in de verdedi
ging haperde het nog wel eens.
Een prachtig schot van Touba vloog over de
lat. De Boer, die geruimen tijd noodig had
om zich in te spelen (geen wonder voor een
debutant op een zoo belangrijke plaats) gaf
het sein tot een offensief, dat tot aan de rust
zou aanhouden. De Boer ving na een half uur
den bal keurig op, speelde zich vrij en loste
een hard laag schot, dat Hoscheid uitnemend
hield
Smit scoort.
Maar niet lang daarna stormde
Paauwe naar voren en hij gaf
op het goede moment aan De Boer
over. Deze plaatste naar Van Spaen-
donck,, die zwaar gehinderd wilde
schieten, maar hij zag het nuttelooze
hiervan in, speelde zacht terug op
Smit ,die rustig in den rechterhoek
schoot, buiten bereik van Hoscheid
(1—0).
Van dat moment af ging het in het Neder
landsche elftal steeds beter. De debutanten
hadden hun première-vrees overwon-
nen. Kuppen deed het rustig aan, plaat
ste beter, bracht meer verband tusschen de
linies. Punt kreeg er uitstekend het oog in,
al was zijn wegwerken slordig. En De Boer
demonstreerde nu ook enkele fraaie staaltjes
van spelverdeelen enJ technisch kunnen, waar
bij hij eenmaal keurig Bergman den bal voor
de voeten plaatste. De Blauw Witter schoot
scherp in den hoek, doch Hoscheid redde, uit
vallend.
Met het Oranje-elftal in de meerderheid
kwam de rust.
De tweede helft.
Na de rust waren de Luxemburgers aanvan
kelijk iets meer in den aanval, doch al spoedig
bleek, dat zij het hoog opgevoerde tempo van
de eerste helft niet konden volhouden. De
Nederlandsche middenlinie zat nu goed achter
de voorhoede aan, maar men hield het spel te
veel in de breedte, waardoor het verrassende
element verloren ging. Bergman kreeg weer
een afgemeten pass van De Boer. Een prachtig
schot volgde, doch via een Luxemburgsch been
sprong de bal over de lijn tot hoekschop. De
K.F.C.'er probeerde het even daarna zelf, maar
het Luxemburgsche1 doel leek wel dichtgena-
geld.
Majerus geraakte 'bij een der aanvallen ge
wond. Hij verliet even het veld, doch'speelde
na enkele minuten weer mee, nu als links
binnen.
Invallers zijn, zooals men weet, niet toege
staan.
Het doel van Hoscheid werd in de nu vol
gende periode danig onder schot genomen.
We noteerden een kogel van Van Spaendonck,
een als voorzet bedoeld schot van Bergman
tegen de lat met nog enkele prachtige saves
van Hoscheid, die de beste speler van het
Luxemburgsche elftal was. Een tweede doel
punt kon niet uitblijven.
Het was Wels, die na ruim 20 mi
nuten den bal vrij maakte en keurig
naar De Boer plaatste. Deze speelde
het leder tusschen de beide backs door
en wist met een keurig gericht schot
den uitloopenden doelverdediger te
passeeren (20).
Enkele minuten later geraakte Hoscheid ge
wond na een botsing met De Boer, doch het
liet zich gelukkig niet ernstig aanzien.
De druk op het Luxemburgsche doel bleef
aanhouden. Met alle macht stond het achter
trio onzer tegenstanders te verdedigen, uit
stekend bijgestaan door de middenlinie.
Na 33 minuten kwam het derde Nederland
sche doelpunt. Het was ditmaal Smit, die den
bal zuiver voor de voeten van De Boer speelde.
De K-F.C.'er zond het leder met een goed ge
richt schot in het net (30).
De Luxemburgers bleken thans geheel uit
gespeeld. Haar middenlinie trok zich terug
en de voorhoede was nu geheel aan haar lot
overgelaten. Bepaald gevaarlijke momenten
voor het Hollandsche doel kwamen slechts
sporadisch voor en deze ontstonden eigen
lijk nog door min of meer slordig spel van onze
landgenooten. Het offensief der Oranjehemden
bleef aanhouden en het was wederom De Boer,
die drie minuten voor het einde den stand
op 40 bracht.
Hierbij bleef het.
De Boer.
Kuppen.
De meening van anderen.
In de Hollandsche kleedkamer heerschte,
zooals te begrijpen valt, na afloop een blijde
stemming. Anderiesen kwam alle spelers ge-
lukwenschen. Ook zijn plaatsvervanger en
misschien zijn opvolger, Kuppen, ontving een
hartelijke felicitatie voor zijn spel van den
sportieven Ajaxied.
Het spreekt van zelf, dat de leden van de
Keuze- en Technische commissie van den K.
N. V. B. tevreden waren over het resultaat dei-
ontmoeting.
De heer H. J. H. Herberts, voorzitter
van de Keuzecommissie, had het een aardigen
wedstrijd gevonden. De uitslag gaf de ver
houding uitstekend weer. Hij had wel geweten,
dat Luxemburg niet zoo gemakkelijk te ver
slaan was en de voorspellingen, dat Neder
land met misschien wel tien doelpunten ver
schil zou winnen, had hij bij voorbaat over
dreven gevonden. Verscheidene Luxemburg
sche spelers vond hij goed. Zij hebben in de
eerste helft gespeeld onder het motto: „Wij
hebben niets te verliezen". Doch de aanval
len van Luxemburg werden flauwer; de spe
lers werden afgemat en zoo was het logisch,
dat Nederland voor het verdere gedeelte van
den wedstx-ijd vrijwel steeds sterk in de meer
derheid is geweest. Het debuut van De Boer
noemde de heer Herberts goed en zooals Van
Spaendonck dezen middag speelde, was hij
van internationale klasse. Het bewijs is ge
leverd, dat verscheidene spelers zoo in het
Nederlandsch elftal kunnen worden geplaatst,
zonder dat direct van een' noemenswaardige
verzwakking sprake is.
De heer O. de Vries, voorzitter van de
Technische Commissie, roemde het spel van
Luxemburg, dat zeer was meegevallen. De spil
heeft prachtig gespeeld en de tactiek van de
tegenstanders in de eerste helft, om alles op
alles te zetten, was nog niet zoo slecht be
keken. „Overigens heeft de eerste helft van
den wedstrijd mij niet geheel bevredigd. Vooral
van de zijide van het Nederlandsch elftal viel
het spel tegen. Maar men moet niet vergeten,
dat de drie linies te veel op zich zelf speel
den; men was nog te weinig op elkaar inge
steld, en in dit opzicht is er nog veel te doen.
Het verrassende element ontbrak grootendeels,
maar het is mijn stellige overtuiging, dat van
dit elftal in de toekomst iets goeds te maken
is. Doch er zal nog veel moeten veranderen
en vooral in spelopvatting zal menige speler
een anderen weg' moeten inslaan".
De Uitslagen.
Afdeeling I.
Reserve derde klasse C:
Swift 2Volewijckers 3 i_
Afdeeling in
Tweede klasse A:
PhenixEnsch. Boys i_
Afdeeling IV.
Tweede klasse A:
Er heerschte gisteren in het volle Feijen-
oord Stadion, naar schatting waxen
er 50.000 menschen. niet d i e echte in
terlandsfeer, die zoovela wedstrijden
ui het oude Olympische Stadion te Amster
dam kenmerkte.
Nu zou ik niet graag willen beweren dat het
Feijenoord Stadion aan dit ontbreken van
sfeer de meeste schuld had, nee, als er van
schuld gesproken mag worden, dan lag dit
meer aan den wedstrijd zelf, vooral in de eer
ste heltt weid er bijzonder mat gespeeld.
Over het algemeen is men geneigd dan met
trots te wijzen op de „goede" tweede helft die
toch maar drie doelpunten heeft opgeleverd.
Men mag echter hier niet uit het oog ver
liezen dat de tegenstand van Luxemburg
na rust aanmerkelijk verzwakte en dat vooral
omdat de linksback Majerus reeds spoedig
werd gewond en verder op de linksbinnen
plaats maar zoo'n beetje meehinkte.
De Luxemburgsche verdediging komt echter
voor haar kranig volhouden zeker een com
pliment toe.
Doelman Hoscheid verloor bij het uitvallen
en uitloopen keer op keer zijn pet tot
groote vreugde van de jongenstribune maar
den bal verloor hij nooit, want hij toonde zich
een klemvast, uitstekend doelverdediger.
Op de tribunes en in de treinen heerschte
een verdeelde stemming, naast vreugde over
de tamelijk groote overwinning, was men over
het vertoonde spel niet zoo bijzonder te spre
ken. Het aantal kansen dat Nederland na
rust heeft gehad, had zeker tot meer dan 4
doelpunten kunnen en moeten leiden.
Algemeen was men verrast door het goede
spel van de Luxemburgers, maar men zag den
wedstrijd tegen België, ofschoon nog in het
verre verschiet, niet erg rooskleurig in.
En dat niet ten onrechte want reden voor
optimisme geeft de wedstrijd van gisteren
niet.
Opmerkelijk was verder dat het aantal trein-
bezoekers zeer groot was, men had waarschijn
lijk uit ervaring geleerd dat het Feijenoord-
Stadion beter per trein dan per auto of auto
bus te bereiken was. Overigens komt de Ned.
Spoorwegen een woord van lof toe voor de
uitstekende wijze waarop alles geregeld was.
Bij aankomst op het station bij het Stadion
was zoowaar voor muziek gezorgd!
Maar de ware sfeer heeft ook de muziek er
niet in kunnen brengen, die komt alleen terug
wanneer het Nederlandsche elftal weer de
grootschen vorm van eenige jaren geleden te
rug vindt.
Of deze verjongde ploeg hiertoe in staat zal
zijn blijft een vraag die na dezen wedstrijd
moeilijk met een volmondig ja beantwoord kan
worden.
B. K.
Kampioenschap van Haarlem.
V. S. V.-E. D. O. (7-1)
v.s.v.
Michel,
Broek, Voet,
Heins, Glas, De Vries,
Döhring, Balvers, v. d. Lugt, Bot, Sterk.
E.D.O.:
Oome, Timmerman, Schij venaar
Van Zanen, Spek.
J. Schalie, v. d. Putte, C. Schalie,
v. d. Born, Zandstra,
Willen.
E.D.O. heeft een doelverdediger uit het ju
niorenelftal a opgesteld; geruimen tijd hield
deze zijn doel schoon. Aan de doelpunten had
hij geen schuld. De \T S.V.-voorhoede opende
het spel met enkele vinnige aanvallen, welke
door de achterhoede der gasten worden afge
slagen. Dan gaat de Haarlemsche voorhoede er
met den bal vandoor. Scherp zet Spek voor,
doch Michel werkt den bal goed weg. De aan
vallen van de EiD.O.-voorhoede worden nog
al eens onderbroken door dat Van Zanen in de
bultenspelval loopt.
In de V.S.V. voorhoede wordt fraai gecom
bineerd. Bot en Balvers fungeeren steeds als
verbindingsspelers, zoodat er een goede sa
menwerking tusschen middenlinie en voor
hoede plaats heeft. Glas probeert het dan met
een ver schot, dat tegen den paal komt.
Ook in de voorhoede van E. D. O.
wordt uitstekend gecombineerd, doch de gas
ten willen het te mooi doen en krijgen daar
door bij Broek en Voet heel weinig kans. Wan
neer v. d. Lugt een pass geeft aan Sterk, scoort
deze (10).
Van der Lugt krijgt nogmaals een uit
stekende kans, doordat hij zich door de E.D.O.-
verdediging heen werkt, doch ook nu weer
faalt deze met schieten. Nogmaals krijgt v. d.
Lugt een goed aangegeven bal/van Döhring.
Hij doet het dan beter. Met een hard schot
wordt de E.D.O.-keeper gepasseerd (20).
Na de rust is V.S.V. al dadelijk sterker;
menige aanval wordt op het ED.O.-doel
ondernomen. Balvers krijgt den bal van Sterk
aangegeven; met een hard schot brengt deze
den stand op 3—0. Bot scoort even later (40).
Dan komt de E.D.O.-voorhoede weer even
los. Zij heeft geen geluk als De Vries nog
juist een schot van Timmerman uit het V.S.V.-
doel werkt.
Door uitstekend samenspel van de V.S.V.-
voorhoede wordt de achterhoede van ED.O.
uit elkaar gerukt. Balvers profiteert van een
pass van Döhring en brengt den stand op 5—0.
Bot en Sterk voegen er ieder nog een doel
punt aan toe (70). Met een goed schot redt
Spek tenslotte voor ED.O. de eer. Met 7—1
komt het einde.
Goal! De Luxemburg
sche doelverdediger i
tevergeefs naar de;
bal uitgevallen. Neder
land juicht! Een snar
shot uit den interland
voetbalwedstrijd N
rlerland-Luxembur
