Heden eëiamtd
WEILL ZOON
Het auto-ongeluk van Prins Bernhard
FRANKEN'S
LUNCHROOM
SONATENAVOND.
LEO STRAUS.
IERICANi
CIGARETTES
ROBINSON MAC
NIET STERVEN'
M A A N D A G 29 NOVEMBER 1937
HAARLEM'S DAGBEAD
2
'n VULPEN koopen is 'n claad van vertrouwen
Op Dokter DANTUMA kunt U bouwen!
O^SkuounSa
ZIJLSTRAAT ?0, HAARLEM, TELEF. 11161,
(Adv. Ingez. Med.)
Bij KB, van 26 November 1937, is met in
gang van 15 December 1937 benoemd tot bur
gemeester der gemeente Marum: D. van
Geel.
EEN SCHITTERENDE COLLECTIE
Bontwerkers-Dameskleedermakers
Barteljorisstraat 26-28
(Adv. Ingez. Med.)
(Vervolg van pag. 1.)
Tegelijkertijd arriveerden twee ambulance
auto's van particuliere ziekenvervoeronder-
nemingen te Amsterdam, en de prins zoowel
als zijn geleider werden in de auto's gedra
gen, waar de medici de eerste hulp verleen
den, de wonden onderzochten en verbonden
en een eerste algemeen onderzoek naar den
toestand van de beide patiënten instelden.
Reeds dadelijk kwam hierbij vast te
staan, dat de verwondingen niet ge
vaarlijk waren. Door den slag met het
hoofd tegen de voorruit had Prins
Bernhard, behalve eenige door het
brekende glas veroorzaakte snijwon-
den een lichte hersenschudding, doch
hij noch zijn metgezel hadden ook
maar één oogenblik het bewustzijn
verloren.
Nadat ter plaatse alle hulp was verleend,
vertrokken de beide ambulance-auto's, waar
in ook de vier medici hadden plaats genomen,
tegen half negen naar het Burgerziekenhuis
te Amsterdam. Kort na het bekend worden
van het ongeval kwam ook de burgemeester
van Diemen, mr. A. J. de Wolff, op de plaats
van het ongeval, evenals de plaatselijke com
mandant der marechaussee met eenige man
schappen. De meeste automobilisten, die op
dit uur van den morgen de plaats van het
ongeval passeeren, zagen wel den verwoesten
wagen aan den kant van den weg staan, doch
dit is voor de meeste gebruikers van dezen
weg een zoo gewoon schouwspel dat zij door
reden, zonder eenig idee, wie de bestuurder
van de vernielde auto was. De marechaussee-
commanadant nam den bestuurder van de
zandauto, welke eigendom is van de aanne
mingsmaatschappij N.V. Terro, een voorloo-
pig verhoor af, en liet de verschillende sporen
op den weg opmeten, terwijl ook de weinige
omwonenden die iets van de botsing hadden
gezien of onmiddellijk daarna ter plaatse
waren, aan een voorloopig verhoor werden
onderworpen.
Koningin in het Burgerziekenhuis
Hedenmorgen te half elf arriveerde
H.M. de Koningin, vergezeld van een
Hofdame en per auto komende uit
Den Haag, aan het Burgerziekenhuis
te Amsterdam. Zij werd hier ont
vangen door den burgemeester van
Amsteidam, dr. W. de Vlugt, die de
geneesheer-directeur van het Burger-
ziekenhuis, dr. S. C. M. Spoor, aan
haar voorstelde. Dé koningin vroeg
onmiddellijk naar den toestand van
den Prins en terwijl de geneesheer
directeur haar daaromtrent mede-
deelingen deed, begaf zij zich naar
de kamer van Prins Bernhard.
Het lag in de bedoeling, dat Hare
Majesteit de Prinses op het Paleis
Soestdijk persoonlijk van haar bevin
dingen op de hoogte te stellen.
In het ziekenhuis waren voorts nog
aanwezig de Amsterdamsche hoofd
commissaris van politie, de heer H.
J. Versteeg, en de commissaris van
het bureau Linnaeusstraat, de heer
Staal.
De prins, die bij zijn volle bewust-
Wat voor U het brood isf is voor Uiv
kachel onze Anthraciet
SMINIA'S Brandstoffenhandel
PIJNBOOMSTRAAT 143 TELEFOON 23892.
(Adv. Ingez. Med.i
EEN GESCHENK?
EEN BRIL VAN
STIENS GIERSTR. 27
(Adv. Ingez. Med.)
AGENDA.
Heden:
MAANDAG 29 NOVEMBER
Stadsschouwburg, WilsonspleinrVer. Rott.-
Hofstad Tooneel: „Hilariteit in de Rechtszaal"
8.15 uur.
Rest. Brinkmann: Vergadering Ver. IJsclub
voor Haarlem en Omstreken. 8.30 uur.
Lange Veerstraat 16: Lezing voor de Soefi
beweging, 8.15 uur.
Palace Filmac: 115 uur: Doorloopend 50
minuten wereldnieuws.
Cinema Palace: „Raskolnikov", 7 en 9.15 u.
Rembrandt Theater: Heinz Rühmann in
„De model echtgenoot", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „Souls at Sea" (de on
dergang van de „William Brown"), 2,30, 7 en
9.15 uur.
Luxor Sound Theater: „Paniek op Broad
way", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cineone Theater: „Gravin Maritza" gepro
longeerd. Doorloopende voorstelling van 1.30
5.30 en 711 uur.
Heemstede: 't Palet. Bronsteeweg 21.
Tentoonstelling werkstukken A. W. Verhorst.
10—12, 2—5, 7—9 uur.
DINSDAG 30 NOVEMBER
La Gaité, Raaks: Afscheidsavond van The
Ambassadors.
Palace Filmac: 115 uur: Doorloopend 50
minuten wereldnieuws.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
Heemstede: 't Palet. Bronsteeweg 21
Tentoonstelling werkstukken A. W. Verhorst.
10—12, 2—5, 7—9 uur
zijn was toen op den Muiderstraatweg
dr. Balfoort als eerste van de genees-
heeren uit Diemen arriveerde, had er
op aangedrongen dat men hem naar
Soestdijk zou brengen. De geneesheeren
vonden het echter beter hem eerst
naar het zoo nabije Burgerziekenhuis
in Amsterdam te vervoeren voor een
nader onderzoek.
Wij vernemen nog nader uit Amsterdam:
Na geruimen tijd aan het ziekbed van
Prins Bernhard te hebben vertoefd, is H.M.
de Koningin, vergezeld van haar hofdame
freule Schimmelpenninck van der Oye te
half twaalf uit het Burgerziekenhuis ver
trokken naar het Paleis Soestdijk.
Daar arriveerde H.M. op 12.05 uur. In de
vestibule van het paleis werd zij verwelkomd
door Prinses Juliana,
Tijdens het bezoek van de Koningin arri
veerden in het burgerziekenhuis ook de pro
cureur-generaal van het Gerechtshof te Am
sterdam. mr. A. baron van Harinxma thoe
Slooten en de Officier van Justitie mr. dr.
A. J. van Thiel.
De belangstelling van het publiek in de
omgeving van het Burgerziekenhuis was zeer
groot, doch de politie zorgde voor het vrij
houden van voldoende ruimte in de Lin
naeusstraat.
Allerwege uit den lande wordt naar den
toestand van den Prins geïnformeerd en de
telefoon van het ziekenhuis staat niet stil.
Te ruim half twaalf arriveerde de commis
saris der koningin in de provincie Noord-Hol
land mr. dr. A. Baron Röell aan het Burger
ziekenhuis om zich persoonlijk op de hoogte
te stellen van den toestand van Prins
Bernhard.
Litwinof laakt de niet-inmengings-
politiek.
Sarcastische rede van den Russischen
volkscommissaris te Leningrad.
De volkscommissaris van buitenlandsche
zaken der Sovjet-Unie, Litwinog, heeft voor de
kiezers te Leningrad een redevoering uitge
sproken waarin hij den buitenlandsehen toe
stand besprak.
Er zijn drie staten, die zonder zich dwang
op te leggen, openlijk dag in dag uit hun vast
beslotenheid verkondigen met geenerlei ver
dragen, ook wanneer deze door hen zijn ön-
derteekend, rekening te houden. Zij geven
uitdrukking aan him vastbeslotenheid zich
vreemde landen toe te eigenen, waar het hun
lukken zal. Daarom wijzen zij iedere collec
tieve samenwerking tot organisatie van den
vrede van de hand.
Zij verkondigen deze hun agressieve politiek
met de grootste duidelijkheid, met het grootste
cynisme, en zij verkondigen deze zelfs niet al
leen, maar zij voeren deze ook op eenige
plaatsen werkelijk uit.
Ongeacht dit alles zijn er staten, die ver
klaringen van aanvallers niet gelooven en hun
geheele diplomatie aan het werk stellen om
bevestiging en preeiseering te verkrijgen van
deze volkomen duidelijke verklaringen
Zij wenden zich herhaaldelijk tot aanvaller
met ongeveer de volgende vïaag: „Gij ver-
klaardet, dat gij de internationale verdragen
niet erkent en gij schendt deze ook werkelijk
Gij verklaart, dat gij niet voornemens zijt de
veiligheid en de onschendbaarheid van andere
staten te eerbiedigen en gij hebt hun werke
lijk veiligheid en onschendbaarheid ontnomen.
Gij wijst samenwerking met ons van de
hand en weigert werkelijk deel te nemen aan'
internationale organisaties, beraadslagingen
en conferenties.
Wij willen weten of wij u juist begrijpen en
of gij denkt zooals gij spreekt. Weest zoo
vrien-delijk, bei/jstigt ons dit en preciseert het
ons". (Gelach.)
Over Spanje zeide Litwinof:
Twee staten Duitschland en Italië
maakten van een oproer van officieren en
generaals in Spanje overigens zijn dezen
door hen zelf voorbereid en georganiseerd -
gebruik.
Zij beginnen openlijk den oproerlingen mi
litaire hulp te verleenen in den vorm van
menschen en materiaal.
Dan verklaren andere staten, wier eigen be
langen door de onbeschaamde inmenging in
Spaansche binnenlandsche aangelegenheden
van de zijde van Duitschland en Italië bedreigd
zijn: „Gij wilt u toch waarschijnlijk niet in
Spaansche aangelegenheden mengen en hebt
zulks tot nu toe slechts uit misverstand ge
daan. Wij verzoeken dit te willen bevestigen
(gelach). Doch voor eerst zullen wij ons niet
inmengen en zullen aan de wettige Spaansche
regeering geen hulp verleenen, hoewel wij
daartoe volkomen het recht hebben.
Zullen wij een stukje papier onderteekenen
en een commissie van waarnemers stichten?"
Een stukje papier wordt onderteekend, de
commissie neemt waar, maar inmenging van
Duitschland en Italië wordt met den dag
sterker.
Op den eisch der sovjet-regeering wordt een
controle ingesteld langs de land- en zeegren-
zen van Spanje, doch de controle ontdekt di
rect zulke scheuren, waardoor tot de Spaan
sche oproerlingen geheele buitenlandsche di
visies, korpsen en bijbehoorende munitie door
dringen.
Het comité neemt dit alles waar en eischt
van Italië en Duitschland opnieuw bevestiging, j
wendt zich opnieuw tot hen: „Gij zondt deze
er waarschijnlijk bij vergissing heen. Gij hebt
hen daar niet noodig en gij zijt bereid deze
terug te roepen. Bevestigt dit toch, dan zijn
wij bereid u iets te betalen, door de door u
geprotegeerde "bproerige generaals de blokka
de der .Spaansche regeering te vergemakke
lijken".
Maar Duitschland en Italië zijn niet gierig
met bevestigingen en gaan voort „bij vergis
sing" nieuwe zendingen bewapende mannen
en militaire transporten naar Spanje te stu
ren.
Het resultaat is, dat het binnenlandsch-
Spaansche conflict, dat de Spaansche regee
ring in enkele weken had kunnen liquideeren,
is uitgegroeid tot een geweldig gewapend con-
W. KUIPERS Zn.
Opticiens.
ZIJLSTRAAT 97.
REPARATIE SPOEDIG en BILLIJK.
(Adv. Ingez. Med.)
De Bilt voorspelt:
Matigen tot krachtigen wind uit Wes
telijke richtingen, aanvankelijk half tot
zwaar bewolkt met weinig of geen regen,
later toenemende bewolking met toe
nemende kans op regen, iets zachter.
BAROMETERSTAND
Hoogste 776.4 mlvl. te Nancy.
Laagste 748.0 m.M. te Vestmanoer
Het gebied van hoogen luchtdruk, dat Za
terdag nog tusschen Schotland en IJsland lag,
verplaatste zich Zuidoostwaarts. De kern, met
standen boven 775 m.M., ligt thans over Noord-
Noord-Frankrijk en Zuidwest-Duitschland. In
dit gebied heerseht stil, nevelig weer, met
's morgens lichte vorst. Bij IJsland is een de
pressie verschenen, welke haar invloed reeds
op het Westen van de Britsche eilanden doet
gevoelen. De wind is hier matig tot krachtig
uit Zuid. met betrokken lucht en plaatselijk
regen. De temperatuur is aanzienlijk gestegen.
Het Oostzeegebied en Oost-Europa staan nog
onder invloed van de vorige, naar het Oosten
aftrekkende depressie, er waaien matige
Noordwestelijke winden, met betrokken lucht
en regen of sneeuw, hier is de temperatuur
om het vriespunt.
Over Scandinavië ligt een secundaire de
pressie, welke ook hier zwaar bewolkte lucht
met sneeuw of regen veroorzaakt.
Verwacht wordt, dat de naderende depres
sie in het Westen haar invloed ook over ons
land zal doen gevoelen, zoodat bij toenemen-
den Westelijken wind de bewolking en regen
kansen geleidelijk zullen toenemen, waarbij de
temperatuur waarschijnlijk iets zal stijgen.
BAROMETERSTAND:
Hedenmorgen 10 uur 771 m.M.
Stand van gister 764 m.M.
Neiging; Vooruit.
Opgave van:
CAREL V. HUIZEN, Opticien
KI. Houtstraat 13 Tel. 14112
Belangrijke telefoonnummers
Politie: 11850.
Brandweer: 15333.
Ongevallendienst (Brandweerkazerne)
Ged. Oude Gracht: 14141.
BEZOEKT OP UW
ST.NICOLAAS-WANDELINC
A
Het is er gezellig
De consumptie
is er prima
De bediening is af
En.... dat voor
die prijs
(UN/TENItmiE*
MUZIEK
(Adv. Ingez. Med.)
flict van internationaal karakter, dat reeds
langer dan een jaar duurt, en waarvan het
einde nog niet is te zien.
Na betoogd te hebben, dat de Sovjet-Unie
steeds bereid is, tezamen met andere mogend
heden deel te nemen aan collectieve verdedi
ging teen een aanvallr, vrklaard spreker, dat
het den agressieven landen aan kracht ont
breekt en dat zij alleen tijdens de voorberei
ding tot den oorlog en tijdens de avonturen
waarin zij zich reeds hebben gestoken, inner
lijk dermate verzwakt zijn, dat zij niet tot een
ernstigen en langdurigen oorlog kunnen be
sluiten.
Onze Sint Nicolaas-lentoonstelling
Dinsdag 30 November van 29 -uur en
Woensdag 1 December van 10—9 uur is onze
Tijdingzaal weer herschapen in een Kinder-
Paradijs. Daar zijn ze weer, de poppen, de
poppenkamers. stallen, winkels, spellen, boe
ken en vooral niet te vergeten het keurige
babygoed. Alles tezamen een groot Sint Ni-
colaasgeschenk van onze Jeugd-Rubriekertjes
voor alle kinderen (ook babies) die op den
5den December vertoeven in: St. Elisabeths
Gasthuis, Maria-Stichting, Diaccuiessenhuis,
Brederode-Duin,, Groot Kijkduin (Zandvoort)
Lichthoeve (Santpoort), Kinderbewaarplaat
sen Haarlem N. en Z., St. Antonius Ziekenhuis
(IJmuiden-Oost) en tenslotte zullen de
kruimpjes die van deze welvoorziene disch
overschieten aan de Zusters van 't Maat
schappelijk werk worden geschonken.
Honderden kinderen hopen we gelukkig te
maken. Groot is 't aantal kinderen, dat
weken lang met blijdschap gewerkt heeft voor
dit doel. Natuurlijk komt n een kijkje nemen
In de eerste plaats uit waardeering voor wat
kleine handen wrochten en met liefde afston
den, in de tweede plaats, om iets van die of
fervaardige blijdschap, die de ondergrond is
van onze tentoonstelling mede naar huis te
nemen. In de derde plaats om uw dubbeltje
te offeren als entree-geld. Deze entree-gelden
komen geheel ten goede aan de afdeeling
Haarlem ter bestrijding der Tuberculose.
W. B.—Z.
HERMANN SILZER EN
BETSY KOOPMAN.
Het programma van den Zaterdag in „De
Kerkuil" gegeven Sonatenavond vermeldde
den naam van den violist vóór dien dei-
pianiste. Het „honneur aux dames" had de
tegenovergestelde volgorde kunnen recht
vaardigen, te meer, omdat in drie van de vier
Sonates de piano als de gelijkwaardige der
viool beschouwd moest worden. In de Sonate
van Tartini is dat niet het geval: dit is een
Sonate voor viool met in becijferde bas aan
geduide begeleiding.
Het spel van den violist Hermann Silzer
had dezen avond dezelfde onevenwichtigheid
als onlangs toen hij cp een namiddagconcert
der H.O.V. Mozart's Concert in A gr. t. voor
droeg. Soms, als in het Allego commodo van
Tartini, was het fijn en mooi van toon en
zeer gevoelig van uitdrukking; dan weer
was het koel en expressieloos in het plano
en scheen het ruw en onbeheerscht in het
forte. Dit alles kwam op rekening der rech
terhand; de linker deed haar werk meestal
perfect, zoodat de zuiverheid der intonaties
doorgaans niets te wenschen overliet.
De vleugel klonk in de Sonates van Tar
tini en van Mozart nogal sterk. De acoustiek
van het Kerkuil-zaaltje schijnt licht daar
toe te leiden en het daar aanwezige instru
ment is tamelijk dik van toon.
Het samenspel van pianiste en violist gaf
blijk van ernstige en degelijke voorberei
ding. Mocht al de dynamische verhouding
niet steeds volmaakt in evenwicht zijn: de
tempo-nuances vertoonden de noodige een
heid.
Niet altijd konden we hun opvatting der
verschillende werken onderschrijven. Van
Tartini's g min. Sonate voldeed het laatste
deel op het niet zeer gelukkig gespeelde
slot na het best. Het Adagio klonk hier
en daar te vlak en onzeker, het Presto in de
viool te ruw van toon.
Het tempo der Adagio-variatie van Mo
zart's Sonate K. V. 379 was wel al te zeer in
de breedte gerekt, zoodat alle gang, alle ver
band verloren ging. Over 't geheel was hun
interpretatie van dit werk wat te zwaarwich
tig.
Bij Brahms' Sonate op. 100 misten we in
het eerste hoofddeel te zeer het karakter dat
door de toevoeging „amabile" bij de tempo
aanduiding „Allegro" verlangd wordt; in het
Andante had de violist minder vlak mogen
spelen; het Vivace werd met loffelijke vaart
en virtuositeit gespeeld; het tempo van het
vierde hoofddeel was wat te snel om de voor
schriften „grazioso" en „quasi Andante"
recht te doen.
Veel lof en bewondering kon men hebben
voor de vertolking van Ravel's Sonate, waar
van vooral de vioolpartij hooge eischen stelt.
Wat het werk zelf betreft kan ons alleen het
eerste hoofddeel, het Allegx-etto eenigszins
bekoren; de onwelluidende en fratserige
knipknapperijen der „blues" laten al gauw
even onverschillig als toomelooze vaart van
het „perpetuum mobile". Gelukkig maar dat
het niet in werkelijkheid een perpetuum
was! Overigens alle respect voor de vaardig
heid der beide exécutanten!
Mej. Koopman ontving meerdere fraaie
bloemgeschenken en het auditorium, dat het
zaaltje nagenoeg geheel vulde, liet het niet
aan blijken van ingenomenheid met de ver
tolkingen ontbreken.
K. DE JONG.
VOORDRACHTAVOND.
Leo Straus begon zijn voordrachtavond Za
terdag in de aula van het Kennemer Lyceum
met fragmenten uit Goethe's Faust. Enkele
van deze fragmenten zooals Wald und
Höhle hoorden wij voor het eerst van hem
en ook de kerkerscène behoort niet tot de
door Straus dikwijls voorgedragen tooneelen.
Een nieuwen kijk op zijn talent gaf ons deze
voordracht niet.
Mnemotechnisch beheerschte Straus zijn
tekst weer volkomen. Men zou nu en dan zelfs
wenschen cfet hij den tekst wat minder goed
kende, want het zou hem er misschien toe
brengen zijn tempo zooals in Das Hexen-
lied van Wildenbruch niet zoo razend vlug
te nemen. Ik vraag mij wel eens af, of Straus
de groote beteebenis van „rusten" en „pau
zes" voor den voordrager wel voldoende be
seft. Het is bijna vermoeiend naar hem te
luisteren, omdat hij althans in Faust en
vooral in Das Hexenlied maar steeds door
holt en er daardoor van eenige dynamiek en
plastiek in zijn voordracht geen sprake is.
Hij voelt ongetwijfeld de schoonheid van de
door hem voorgedragen werken, maar hij
weet ze niet voldoende op zijn hoorders over
te brengen. De voordracht is daarvoor te vlak
en mist te zeer dramatische kracht.
Het best is Straus, wanneer hij Mephisto
in zijn duivelsch cynisme kan weergeven. Dan
vraagt de tekst van den voordrager geen tem
perament en hartstochtelijke bewogenheid.
Voor de kerkerscène wordt bijvoorbeeld veel
meer verlangd dan Straus kan geven. Wie dit
tooneel indertijd door mevrouw Royaards
Sandberg heeft hooren voordragen, zal wel
heel sterk het verschil met de weergave van
dit sterk dramatisch tafereel door Straus
hebben gevoeld. Het ging ons nu voorbij zon
der dat het eenigen indruk maakte.
Ook de romantiek van Das Hexenlied ligt
Straus niet. De voordracht van dit gedicht
was te kleurloos en te vlak, hij vloog met to
tale negatie van de dramatische hoogtepun
ten met sneltreinvaart er door heen en
pas aan het slot kwam de beheerschte rust.
die daar in de woorden van den prior ver
langd werd.
Het was volkomen begrijpelijk, dat Straus
teleurgesteld was door de zeer slechte opkomst
van het publiek en hij moeite had „er in" te
komen voor zoo'n handjevol menschen, maar
de weinigen, die gekomen waren mochten
toch onder die stemming niet lijden. Het ge
tuigde dan ook niet van reverentie voor deze
weinige getrouwen, dat hij zijn programma
wegens „de geringe opkomst" inkortte
En het was ook niet verstandig, want Straus
maakte met Jaakobs Traum, dat hij na de
pauze voordroeg een veel beteren indruk
dan met Faust en Das Hexenlied. Toen
klonk er overtuiging, liefde en soms zelfs
warmte en kracht in zijn stem, t-oen was er
ook door dat hij minder „jachtte"
dynamiek en plastiek in de voordracht, zoo
dat het laatste nummer van het programma
verreweg het beste deel van den avond werd.
Juist, toen hij er goed „in" was gekomen,
maakte hij een slot aan den avond.
J. B. SCHUIL
(Adv. Ingez. Med.)
GELOOF EN WETENSCHAP.
KINDERTOONEEL.
Het was een extra St. Nicolaas-surprïse, de
voorstelling van „Robinson mag niet ster
ven" door het tooneelgezelschap „'t Kompas",
welke de vereeniging Geloof en Wetenschap
gisterenmiddag aan de kinderen van haar
leden heeft aangeboden en het behoeft dus
niemand te verwonderen, dat onze Stads
schouwburg om 2 uur stampvol was. En het
is een bijzonder geslaagde middag geworden.
Wij zijn de laatste jaren niet verwend met
goede kindervoorstellingen. De tooneelgezel-
schappen nemen zulke opvoeringen door
gaans te veel „en bagatel" en het was daar
om een verrassing nu eens een goede voor
stelling van een aardig kindertooneelstuk te
mogen bijwonen.
Friedrich Forster, de auteur van „Robin
son mag niet sterven" weet, wat kinderen
verlangen. Hij is niet bang voor 'n beetje ro
mantiek en zorgde er voor, dat jongens en
meisjes zelf belangrijke rollen in zijn stuk te
spelen kregen. Dat laatste is wel is waar al
tijd 'n min of meer gevaarlijk experiment,
omdat kinderen op het tooneel dikwijls nog
al stijf en onkinderlijk acteeren, maar de
jongens konden hier zich zelf spelen en de
regie heeft hen bovendien flink aan 't lijn
tje weten te houden, zoodat zij over 't al
gemeen een natuurlijken indruk maakten.
En ook het „verhaal" was boeiend en pak
kend voor de jeugd. Daniel Defoe, de schrij
ver van Robinson Crusoë, lijdt op zijn ouden
dag gebrek, doordat zijn zoon Tom er al zijn
geld heeft doorgejaagd. Het eenige, dat de
oude Defoe nog bezit, is het handschrift van
zijn wereldberoemde boek, maar ook dat
wordt hem door zijn zoon afhandig gemaakt.
Maar dan krijgt Defoe hulp van een zijde,
waarvan hij die allerminst verwacht heeft.
Het zijn zijn jonge lezers, die een Robin-
son-club hebben gevormd, en gezamenlijk er
op uittrekken om het manuscript weer voor
den ouden Defoe te veroveren. Zij zien er
zelfs niet tegen op om Tom Defoe te over
vallen en Friedrich Forster weet het zoo te
bewerken, dat de Robinson-clnb tenslotte
hulp krijgt van niemand minder dan van den
koning, die niet alleen het manuscript weer
in handen van den ouden Daniël Defoe weet
te spelen, maar ook zooals dat 'n echten
koning betaamt aan het slot den schrijver
van Robinson Crusoe een gelukkigen ouden
dag bezorgt.
Dit alles is nog al romantisch, maar wie
zou daar bezwaar tegen hebben! Is het maar
niet- even fijn om gewone jongens zoo maar
familiaar aan het Hof van den Koning te
zien verschijnen en daarna Zijne Majesteit
in groot uniform in het huisje van den ouden
Defoe te zien binnentreden. Friedrich Forster
zorgt er voor, dat het jeugdige publiek heel
wat te zien krijgt. Zijn stuk is vol afwisseling
en ernst en humor wisselen elkander ge
stadig af. Natuurlijk wordt zooals wij dit
in een stuk voor kinderen verwachten de
boosheid gestraft en de deugd beloond, zon
der dat de schrijver echter voor „school
meester" speelt.
En hij weet van Daniël Defoe, den oude
schrijver van Robinson Crusoë zelfs ook nog
een mooie practische figuur te maken, waar
door zijn stuk zich boven het gewone peil
van kinderstukken verheft.
En wat werd dit tooneelspel door het mij
tot nu onbekende gezelschap ,,'t Kompas"
alleraardigst gespeeld! Cost-uums en decors
waren uitstekend verzorgd en ook het spel
was over het algemeen zeer goed.
Eberhard Erfmann, die de regie had gevoerd
heeft begrepen, dat het spel voor kinderen wel
wat overdrijving kan verdragen. In Herodes
Pum, en zijn huishoudster Miss Hacket. de
dikke Mr. Drinkwater, de hofkachelaanmaker
en de schildwacht zagen wij figuren, die vol
komen in een kindertooneelstuk op hun plaats
waren. Zij zorgden er voor. dat de jeugdige
toeschouwers soms dubbel vielen van den
lach. De Robinsón-club speelde met animo en
had in Maud, het voor haar leeftijd misschien
wat erg uit de kluiten gegroeide meisje, een
allerliefst vriendinnetje. Ferry Erfmann speel
de den koning met zwier, en soms ook met
lichten humor en Eberbard Erfmann wist van
den ouden Daniel Defoe zelfs een zeer mooie,
poëtische figuur met een prachtigen ..kop" te
maken. Het gebeurt niet dikwijls- dat op een
kindervoorstelling een zoo volkomen uitge
speelde. fijne creatie wordt geleverd als wij gis
teren zagen van Eberhard Erfmann. Aan hem
vooral was het te danken, dat deze opvoering
ver uitging boven het gemiddelde niveau van
wat wij op kindermatinees gewoonlijk te zien
krijgen. De bloemen, die hem namens het be
ltuur van Geloof en Wetenschap werden aan
geboden waren dan ook volkomen verdiend
Dat „Robinson mag niet sterven" een da
verend succes bij het jeugdig publiek had, be
hoef ik nauwelijks te zeggen.
J. B. SCHUIL.
