Monografieën
over vo
gels.
Heemstede in vroeger
eeuwen.
DINSDAG 30 NOVEMBER 1937
HAAREEM'S DAGBEAD
T2
HEEMSTEDE
o
Uit de geschiedenis van
'tOude Slot.
Degeschiedenis van 't Oude Slot, dat
eeuwenlang de veste van de Heeren van
Heemstede is geweest, en waarvan de laatste
overblijfselen nu nog aan de Slotlaan te
vinden zijn, is rijk aan wederwaardigheden.
Wanneer deze burcht voor de eerste maal ge
bouwd is, valt niet met zekerheid te zeggen.
In ieder geval bestond zij reeds in de eerste
l^elft van de 14e eeuw, want uit het oude gra-
felijkheidsregister van Holland blijkt dat
„Margriete, gravin van Holland enz. op onser
Vrouwen avont nativitatis" (d.i. 7 Septem
ber) van het jaar 1346 aan ridder Gerrit van
Heemstede ter belooning van bewezen dien
sten de heerlijkheidsrechten schonk „bin
nen der uiterste graf ten, die zijn huys van
Heemstede toebehoorende is".
Niet altijd echter is de verhouding tus-
schen de Graven van Holland en de Heeren
van Heemstede zoo vriendschappelijk ge
weest, want toen Jan van Heemstede op den
avond van 21 September 1393 op het Buiten
hof te 's-Gravenhage deel genomen had aan
den moord op Aleida van Poelgeest, gelastte
Graaf Aelbrecht van Beijeren op „Woensdag
na St. Maarten", dat is op 12 November aan
den schout van Haarlem om ..het huis te
Heemstede en Claas de Gruiter's huisinge te
vernielen en daartoe alle metselaars van
Haarlem te gebruiken". Jan van Heemstede
.zelf had inmiddels de wijk naar het buiten
land genomen.
Haatdragend zijn intusschen noch Ael
brecht van Beijeren, noch ook Jan van
Heemstede geweest, want reecls in 1400 „op
sinte Jacobsdach apostel" (25 Juli) kreeg
laatstgenoemde van Graaf Aelbrecht „voor
bewezen diensten" drie kampen land. gele
gen tusschen Heemstede en Haarlem ten ge
schenke. De Heer van Heemstede nam ook
deel aan de Hoeksche en Kabelj auwsc'ne
twisten en dat is t Oude Slot duur te staan
gekomen. Op 1 Augustus 1405 heeft namelijk
een groote troep Kabeljauwschen uit Haar
lem de burcht overmeesterd, leeg geplunderd
en met den grond gelijk gemaakt.
Maar zoo spoedig mogelijk werd op de
oude fundamenten weer een nieuw kasteel
opgetrokken, vooral op deze verwoesting van
1405 baseeren sommigen hun meening, dat
onder de ruïne van 't Oude Slot wel voor
werpen van oudheidkundige waarde te vin
den zullen zijn. In de kelders en onder het
zand en puin kunnen daarbij inderdaad al
lerlei gebruiksvoorwerpen uit die dagen, zoo
wel als wapens, terecht gekomen zijn,
Eenige eeuwen later heeft het maar héél
weinig gescheeld of het slot van de Heeren
van Heemstede was opnieuw geplunderd en
verwoest. Dat was in 1652. De toenmalige Heer
van Heemstede, was Adriaan Pauw. wiens
naam in één der Heemsteedsche lanen nog
voortleeft, Adriaan Pauw, die in 1620 den titel
en de rechten gekocht had van de erven van
Hendrik de Hovine, speelde ook een rol in het
landsbestuur. Zoo was hij bijv. in 1646 één der
gemachtigden bij de vredesonderhandelingen
in Munster-In 1652 werd hij ervan beschuldigd
dat hij Maarten Harpertsz-. Tromp ervan had
trachten te weerhouden de Engelsche vloot
aan te vallen. Dit vermeende verraad aan het
vaderland „bragt hem bij het gemeen in zoo
groot een haat, dat het Slot te Heemstede met
plundering gedreigt werde". Later bleek de be
schuldiging ongegrond en kon „het gemeen"
daarvan tijdig overtuigd worden, waardoor
alle onheil nog werd afgewend.
Naast deze donkere bladzijden uit de ge
schiedenis van 't Oude Slot zijn uit dezelfde
jaren ook blijder gebeurtenissen geboekstaafd
waaronder als bijzonder eervol de bezoeken
vermeld worden van hooge personages.
Op 24 Juni 1623 bracht Koning Frederik van
Bohemen op zijn reis van Amsterdam naar
Den Haag een bezoek op het Huis te Heem
stede. In 1638, eveneens dus tijdens het leven
van Adriaan Pauw, bracht de Koningin-Moe
der van Frankrijk op een doorreis een nacht
op het slot door, op 6 September 1644 bezocht
de „Princesse Royaal", Maria van Engeland,
de gemalin van Prins Willem, het Huis. Zij
deed dit in gezelschap van Lady Stanhope en
vele edelen en edelvrouwen en ter harer eere
werd een luisterrijk feest aangericht.
De tijd van Adriaan Pauw was voor 't slot in
zekeren zin het hoogtepunt. Nadien is het ge
leidelijk tot verval gekomen. In. 1811 werd het
geamoveerd en thans wijzen nog slechts en
kele brokstukken van de oude slotbrug de
plaats aan. vanwaar in vroegere eeuwen
Heemstede beheerscht werd.
Arbeiderswoningbouw.
„Beter Wonen" zal medewerking van den
Raad vragen.
Wij hebben eenige maanden geleden mel
ding gemaakt van de oprichting van een
nieuwe arbeiders-woningbouwvereeniging te
Heemstede. Deze vereeniging, die zich den
naam „Beter Wonen" heeft gekozen, heeft,
een onderzoek ingesteld naar de huurprijzen,
de grootte, indeelmg enz. van de arbeiders
woningen in de gemeente, voor zoover deze
niet in beheer zijn bij woningbouwvereenigin-
gen en dus niet gebouwd zijn met voorschot
ten of bijdragen van de overheid.
Naar het bestuur der vereeniging mededeelt
heeft dit onderzoek uitgewezen, dat eigenlijk
alle woningen, waarover het onderzoek zich
uitstrekte, voor de arbeidersbevolking onge
schikt zijn. omdat óf de huren te hoog zijn.
óf de grootte, indeelmg enz. onvoldoende. Van
de nieuwere, en dus goede huizen, bedraagt
de huur gemiddeld zes a zeven gulden, welk
bedrag veel te hoog wordt geacht bij de
geldende loonen, die bijv. voor de meeste
bloemistarbeiders niet boven f 20 per week
uitkomen. De goedkoopere woningen, waar
van de huiu-prijzen van f 2.50 af loopen, zijn
natuurlijk oude huizen, die niet meer beant
woorden aan de eischen, welke tegenwoordig
veelal gesteld worden. Er zijn er bij, die
slechts één slaapvertrek hebben voor het ge-
heele gezin en waarbij kinderen van beider
geslacht de gemeenschappelijke slaapzolder
met de ouders moeten deelen. zonder dat
daarop behoorlijke afscheidingen zijn aan
gebracht. Ook komt het. volgens het bestuur
van .Heter Wonen" nog voor, dat twee huizen
slechts één gemeenschappelijk privaat heb
ben. Dit is 'op zich zelf al niet aanbevelens
waardig. maar daar zulk een privaat na
tuurlijk buitenshuis staat, leidt het bij ziekte
of bij felle koude gemakkelijk tot allerlei
onaangename gevolgen.
Het bestuur heeft het resultaat van zijn
onderzoekingen ter kennis gebracht van het
gemeentebestuur en medewerking verzocht
voor den bouw van een aantal nieuwe ar
beiderswoningen door Heter Wonen", met
financieelen steun van de overheid. Van het
gemeentebestuur is evenwel bericht ontvan
gen, dat het niét bereid is, deze medewerking
te verleenen omdat 't ongewenscht wordt ge
acht, het- aantal woningbouwverenigingen in
de gemeente uit te breiden en omdat de
reeds bestaande woningbouwvereenigingen
voortdurend haar aandacht op deze aange
legenheid gevestigd houden.
Van de zijde van „Beter Wonen" deelt men
thans mede, dat deze vereeniging zich bij dit
voor har teleurstellende antwoord niet zal
neerleggen.
De vraag of het aantal arbeiderswoningen
al dan niet moet worden vergroot, acht het
vereenigingsbestuur hierbij niet direct betrok
ken, omdat er z.i. een vrij groot, aantal wo
ningen feitelijk voor onbewoonbaar-ver kla
ring in aanmerking komen. Vervanging van
deze door nieuwe huizen met redelijken huur
prijs zou het aantal woningen niet grooter
maken. Los daarvan meent men intusschen
dat een beperkte vermeerdering van het aan
tal arbeiderswoningen op den duur toch on
vermijdelijk zal z-ijn omdat de groei van het
zielental noodwendig de behoefte moet schep
pen aan meer arbeidskrachten en dus ook
aan meer arbeiderswoningen om deze te huis
vesten. Zonder de activiteit der andere wo
ningbouwvereenigingen oo k-maar in 't minst
in twijfel te trekken, acht Heter Wonen" het
toch niet voor tegenspraak vatbaar, dat ge
durende een lam-ge reeks van jaren door deze
vereenigingen geen enkele woning is gebouwd,
terwijl bovendien sommige dezer vereenigingen
uitsluitend voor bepaalde confessioneele
groepen werkzaam beoogen te zijn terwijl
„Beter Wonen" een geheel neutraal standpunt
inneemt.
Het bestuur heeft zich thans tot enkele
autoriteiten op het gebied der Volkshuisves
ting gewend en is ook voornemens, een be
roep te doen op den gemeenteraad, teneinde
langs dien weg alsnog de noodzakelijke mede
werking van het gemeentebestuur te ver
krijgen.
TERAARDEBESTELLING H. v. ASPEREN.
Maandagmiddag had op de openbare be
graafplaats te Heemstede de teraardebestel
ling plaats van het stoffelijk overschot van
den heer H. v. Asperen, oud-hoofd der school
'te Zandvoort.
Onder de velen uit Zandvoort die den over
ledene de laatste eer bewezen, merkten wij
o.a. op den heer Mieras, oudu-hoofdbestuurs-
lid van het N.O.G.
In de aula werd het woord gevoerd door
den heer H. Poots. onderwijzer aan de school,
namens het personeel en talrijke vrienden
uit Zandvoort.
Vervolgens voerde ds. Itterson uit
Dordrecht het woord.
Nadat het stoffelijk overschot ten grave
was gedragen, dankte een zoon van den over
ledene voor ce bewezen eer.
Wanneer de Beurs naar beneden gaat, is dat
het gevolg van het dalen van de prijzen dei-
grondstoffen. Volgens het systeem van Bata,
die dan óók de prijzen verlaagt, profiteeren
de koopers daarvan. Zie de advertentie van
Bata op pagina 19.
(Adv. Ingez. Med.)
ER is:hr ons land' een' leven
dige belangstelling voor de
levende natuur. Een belang
stelling die misschien als
reactie gezien moet worden op het
steeds sneller wordende levenstempo,
waarnaast het natuurgebeuren van
een verrassende rust en stille een
voud is. Een eenvoud, die toch vol af
wisseling is en vol ongedachte, wen
dingen en sensaties.
Tal van schrijvers op dit gebied vertellen
in dag-, week- en maandbladen sommige
gpheel aan dit onderwerp gewijd in wei-
gedocumenteerde en meestal fraai ge-
illustreerde artikelen over hun zwerftochten
door ons aan natuurschoon zoo rijke vader
land en trachten de oogen van hun publiek
voor al dit moois te openen.
Naast die meestal actueele en min of meer
vluchtige artikelen, die na gelezen te zijn den
weg van alle tijdschriften gaan, n.l. naar de
papiermand, zijn het de boeken over dit on
derwerp, die onze aandacht komen vragen.
Oorspronkelijke en vertaalde boeken, waarin
alles in meer verzorgden vorm aan ons voor
gezet wordt, werken die een eereplaatsje in
onze boekenkast krijgen, en steeds weer ter
hand genomen worden.
Vooral het rijke vogelleven van ons land,
leverde reeds menigmaal de stof tot prachtige
boeken, die men in ieders handen zou "willen
zien, omdat zij naast een sterk enthousiasme
getuigen van een warme liefde voor de „ge-
vedex-de vrienden" en steeds weer betoogen
dat elk individu en elke soort, dus ook de zoo
genaamde schadelijke vogels, hun eigen, on
vervangbare plaats in het groote raderwex-k
der natuur innemen, waarin de mensch niet
kan ingrijpen, zonder onherstelbare schade
aan te richten. -
Daarbij hebben we in den laatsten tijd kun
nen constateeren, dat de schrijvers over dit
onderwerp zich gaan verdiepen, zonder dat
hun werk aan populaïriteit inboet. Na de vele
boeken die of dé Nedei-landsche vogels in hun
geheel behandelen, of wel verschillende
merkwaardige vertegenwoordigers naar de
willekeur van den schrijver uitgekozen zijn
er boeken verschenen, die een enkele groep of
zelfs een enkelen vogel behandelen.
Een der prachtigste en meest geslaa_
voox-beelden daarvan blijft nog steeds de
kostelijke, tegelijk dichterlijke en weten-
schappelijk-verantwoorde monografie van
onzen stadgenoot Jan P. Strijbos over den
blauwen reiger, een voorbeeld dat in het bui
tenland reeds enkele voorgangers, en thans
ook in ons land reeds verschillende navol-
gers heeft gehad.
Gevederde vrijbuiters,
Zoo verraste de heer A. B. Wigman, die
reeds een aantal vlotte bundels en schetsen
op zijn naam had staan, ons in den loop van
den zomer met een uitstekend gedocumen
teerd boek over een onzer interessantste vo-
gelgroepen: de roofvogels.
Een wel zeer gelukkige keuze, want
niet alleen behooren de roofvogels tot
de sierlijkste en interessante onzer
boeiende vogelwereld, doch bovendien
waren er op dit terrein tal van mis
verstanden en foutieve opvattingen
uit den weg te ruimen, waartoe dit
boek ongetwijfeld zal bijdragen.
De schrijver toont in dit wei-k, en dat was
net. dat ons bij lezing er van misschien wel
hetmeest vei-heugde, een zeer ruime en objec
tieve instelling tot zijn onderwerp. En hij is
in staat zijn pleidooi voor de bescherming
onzer roofvogels des te zekerder te houden,
waar hij het. door tallooze waarnemingen
en jarenlange omgang met de koninklijke
vogels, ook met bewijzen kan staven. Hij heeft
Het vergadergebouw van den
Volksbond tegen Drankmisbruik.
Nog geen overeenstemming met het
gemeentebestuur.
In Juni j.l. heeft de af deeling Heemstede
van den Volksbond tegen Drankmisbruik me
dewerking verzocht aan den gemeenteraad om
de stichting mogelijk te maken van een ver
gadergebouw, dat behalve één groote zaal voor
drie a vierhonderd bezoekers, enkele kleinere
zalen voor vergaderingen en dergelijke zou
bevatten. Met dit plan waren tal van vereeni
gingen in de gemeente zéér ingenomen, omdat
deze veelal te kampen hebben met het gebrek
aan geschikte zalen en dientengevolge meer
malen gedwongen zijn, hun uitvoeringen in
Haarlem te geven, wat niet bevorderlijk is aan
het bezoek.
De Volksbond meende tot een sluitende ex
ploitatie te kunnen komen, wanneer bij de
bijdi-agen uit eigen kring, van gemeentewege
een eerste hypotheek zou worden verleend en
toestemming kon worden verkregen voor het
geven van bioscoopvoorstellingen gedurende
enkele avonden per week. Het gebouw wensch-
te men te stichten aan de Heemsteedsche
Dreef bij de Zandvaartbrug, waar men een
daarvoor geschikt terrein in eigendom had.
Tal van omwonenden vonden echter de
stichting van een biosco'op in hun onmiddel
lijke nabijheid minder prettig en zij verzoch
ten in een adres aan den gemeenteraad, den
bouw op het aangegeven punt niet toe te staan
De gemeenteraad vond deze bezwaren wel ge
motiveerd en verklaarde zich in beginsel be
reid, door het verstrekken van hypotheek den
bouw mogelijk te maken, mits daarvoor een
ander terrein werd gekozen. Het geven van
bioscoopvoorstellingen vond wel geen onver
deelde instemming, maai- men besefte dat dit
althans de eerste jaren onvermijdelijk zou
zijn om een tekort op de exploitatie te voor
komen.
Het is voor velen teleurstellend, maar ook
geheel onbegrijpelijk, dat onder deze omstan
digheden in de stichtingsplannen voor dit ge
bouw nog in het geheel geen schot is geko
men. De oorzaak daarvan ligt in het feit, dat
Volksbond en gemeentebestuur niet tot over
eenstemming zijn kunnen komen over de
plaats, waai-op het gebouw zonder bezwaar zou
kunnen worden gesticht. De Volksbond heeft
Een der ■prachtige foto's van W. Schade uit
Wunder des Möwenfhtges".
de maar al te vaak miskende roovertjes lief
gekregen en vei-dedigt hen met een warmte
en overtuiging, dit mooie doel waardig.
De heer Wigman is onder de schrijvers over
deze onderwerpen een dergenen, die zijn taal
het best weet te hanteeren en ons al vertel
lende iets kan leeren, zonder droog te worden.
Zoo is dit een boek geworden, vooral ook dooi
de prachtige foto's van den Wageningen-
sche vogelfotograaf Jb. van der Peppel, dat
zoowel natuurliefhebber als volkomen leek
met het grootste genoegen zullen lezen. En
waarschijnlijk zal de laatste dan meteen tot
het groote gilde der vogelliefhebbers gaan
behooren, want schr. verstaat ten volle de
kunst, ons voor zijn 'onderwerp te bezielen.
Waardevol ook zijn, vooral voor hen die wat
dieper op dit onderwerp willen ingaan, de no
ten aan den voet der bladzijden, waarin schr.
verwijst naar binnen- en buitenlandsche
litteratuur over dit onderwerp. En kostelijk
roofvogelooek!
Over de ooievaar.
Ook Jan Vriends heeft in zijn dezer dagen
verschenen boek „De ooievaar, zijn familie en
zijn prooi", een bij uitstek populairen vogel
in het kijkglas genomen en hij heeft er een
boeiend geheel van weten te maken.
Men heeft een tijd lang gemeend, dat de
ooievaar aan het uitsterven was. Dit is on
juist gebleken. Langzaam schijnt de fraaie,
sierlijke vogel het verloren terrein te her
overen. Dit heeft in het wereldje van vogel
liefhebbers vele pennen in beroering gebracht.
Doch er kwam nog meer aan het licht. Na
dat men, reeds eeuwen lang, de ooievaar als
een schadelijke vogel had beschouwd, waar
schijnlijk de eenige vogel die de mensch, on
danks de schadelijkheid, naast zich heeft
geduld en heeft beschermd, in plaats van
zooals gebruikelijk, meedoogenloos te ver
volgen hebben thans verschillende proe
ven in Duitschland aangetoond, dat van
schadelijkheid geen sprake is, zoodat de sta
tige klepperaar meer dan ooit onze bescher
ming verdient.
Deze gegevens, die Jan Vriends met vele
andere bijzonderheden tot een lezenswaardig
geheel heeft verwerkt, zijn niet nieuw meer.
Zij waren gepubliceerd in tal van binnen- en
buitenlandsche vaktijdschriften, die vooral
voor het groote publiek moeilijk verkrijgbaar
zijn. En zoo doet nog steeds het sprookje op
gang', zelfs in min of meer ernstige boeken
over dieren komen we het nog wel tegen
dat de ooievaar uitstervende is.
Het is de groote verdienste van Jan Vriends,
dat hij al deze gegevens bijeen gebracht en
in een vorm gegoten heeft, waarin hij ook
voor hen, die terugschrikken voor de vaak
drooge, zuiver wetenschappelijke verhande
lingen in bovendien zeer dure ornithologi
sche vakbladen, prettig leesbaar zijn.
Het boekje is niet geheel vrij van kleine
onjuistheden, de stijl kan mij niet steeds be
koren en de laatste hoofdstukken zijn óf op
pervlakkig, V" min of meer met de haren er
bij gesleept, terwijl over het eigenlijke onder
werp, de ooievaar nog wel meer te vertellen
was geweest. We missen b.v. alle gegevens
over de toch zoo merkwaardige onderbewo
ners der ooievaarsburchten; spreeuwen, ring
musschen enz., die hun nestjes bouwen in de
geweldige takkenmassa die ae ooievaars
bijeen sleepen en die toch in een dergelijk
boek zeker niet hadden mogen ontbreken, als
men wel een heel hoofdstuk aan salamanders
De opbaring van het stoffelijk overschot van Ramsay Macdonald in Westminster Abbey.
in de afigeloopen maanden verschillende plan
nen ingediend, die echter alle betrekking had
den op punten, waartegen het gemeentebe
stuur onoverkoimenlljke bezwaren had. Het
jebouw moet natuurlijk vrij groot en vrij hoog
worden en het zal nergens kunnen worden ge
bouwd, zonder overschrijding van de vastge
stelde achtergevel-rooilijnen. In beginsel is het
gemeentebestuur wel bereid, de daartoe ver-
eischte ontheffingen te verleenen, mits daar
door de belangen van derden niet geschaad
worden. Op de door den Volksbond aangegeven
punten zou dit evenwel steeds het geval ge
weest zijn. Bovendien bestonden er ten op
zichte van enkele der uitgekozen plaatsen nog
bezwaren, die verband hielden met de zorg
voor veilig verkeer. In het algemeen wil men
dit gebouw liever niet in een smalle, drukke
straat, zooals bijv. de Binnenweg en de Raad
huisstraat.
Het gemeentebestuur acht de meest geschik
te plaats den hoek van het Wipperplein en de
Heemsteedsche Dreef. Het valt niet te ontken
nen, dat dit punt inderdaad tal van voordee-
len biedt. Het gebouw zelf zal er zeker beter
tot zijn recht komen dan in een smalle straat,
waar het tusschen belendende perceelen zou
komen te staan. De omgeving biedt volop par-
keer-ruimte en de afstand naar de tram is al
heel gering en ook niet grooter dan op het oor
spronkelijke punt bij de Zandvaartbrug. Ach
ter dit terrein liggen de Haven en de Gasfa
briek, zoodat, ongeacht de hoogte, niemands
vrije uitzicht er door belemmerd kan worden.
Bovendien is de benoodigde grond gemeente
eigendom en ook in dit opzicht heeft men het
dus in de hand, het den Volksbond wat gemak
kelijker te maken. z
Het bestuur van den Volksbond acht even-
en dergelijke dieren wijdt, die door de ooie
vaars dan wel eens gegeten worden.
Het boek is geïllustreerd met een groot aan
tal prachtige foto's n,iet alleen over de ooie
vaar, maar ook over enkele verwanten en
de prooidieren, waaronder we prachtige
staaltjes van natuurfotografie aantreffen.
De zilvermeeuwen.
In Duitschland zijn op dit gebied reeds
prachtige boeken verschenen en één der laat
ste producten, tot stand gekomen door de
samenwerking van een uiterst knap foto
graaf, een kundig vogelwaarnemer en een
technicus, heb ik tot hét einde van deze be
spreking bewaard, omdat het spreekwoord
„Lest, best" hier wel sterk van toepassing is.
Het is het prachtige fotoboek „Wunder der
Möwenfluges", waarin foto's voorkomen, die
tot het beste behooren, dat ik ooit op het
gebied van vogelfotografie heb gezien. Foto's
getuigende van een knap vakmanschap niet
alleen, maar vooral ook van een koppig
doorzettingsvermogen, dat alleen zij, die zich
zelf wel eens op dit glibberige terrein hebben
gewaagd, ten volle zullen kunnen waardeeren.
De zilvermeeuw is, voor ons land niet minder
dan voor Duitschland, een karaktervogel, die
in het landschap van duin en strand nimmer
ontbreekt. Ja, dit landschap zou zonder die
smetteloos blanke zeilvliegers zelfs iets van
zijn bizondere bekoring missen. Zij hooren bij
de gerafelde toppen der stuïfduinen, zij har-
monïeeren met de zachtgroene kleuren van de
helmbegroeiïng en is er iets mooiers denk
baar dan zoo'n prachtige forsche roover tegen
het blanke schuim van een brekende golf aan
het strand?!
Maar de rakkers hebben ons de laatste jaren,
waarin zij een naar thans blijkt onvoorzich
tige bescherming hebben genoten, door hun
alle verhoudingen te buiten gaande snelle
vermeerdering, voor een moeilijk probleem ge
plaatst. Immers, door hun groote aantal zijn
de normale voedselbronnen, de uitgestrekte
wadden met hun schelpen- en mosselbanken.
met hun groote aantallen krabben en zeester
ren, ontoereikend geworden. En de compen
satie die zij gevonden hebben is het juist, die
de vogelbeschermers veel hoofdbrekens, en als
we niet oppassen grijze haren bezorgt. Want
met een volgens menschelijke begrippen niets
ontziende wreedheid plunderen zij de nesten
van de vogels, die het wagen in hun nabijheid
hun jongen groot te brengen. Een vraagstuk,
dat al heel wat pennen in beweging heeft ge
bracht en nog niet zoo gemakkelijk is op te
lossen.
Dr. phil. e. h. Otto Leege, de grijze ornitho
loog' van het waddeneiland Juist, was wel de
aangewezen persoon, om den voortreff elij ken
tekst bij de schitterende foto's van Wilhelm
Schack te schrijven. .En hij deed dit op een
wijze die dit boek bizonder waardevol maakt
voor ieder, die belangstelling heeft voor onze
vogelwereld. Prof. dipl.-ing. H. Focli, weten
schappelijk leider der Focke-Wulf-vliegtuig
fabrieken schreef een zeer lezenswaardig
hoofdstuk, waarin hij de meeuwen uit een,
voor den vogelliefhebber ongewoon, doch
bizonder boeiend standpunt bekeek, nl. dat van
den technicus die de meeuwenvlueht vlieg
technisch bekijkt en daarover boeiende din
gen weet te vertellen.
Een samenwerking, die tot een prachtig re
sultaat leidde en dit boek maakte tot een der
belangrijkste vogelboeken, die wij den laatsten
tijd onder oogen kregen.
wel dit punt totaal ongeschikt, in die mate
zelfs, dat men vreest bij stichting op deze
plaats niet tot een loonende exploitatie te
kunnen komen.
Voor de talrijke vereenigingen, die van de
stichting van een modern vergadergebouw
zulke groote verwachtingen gekoesterd heb
ben, is het zeker te hopen, dat'beide partijen
elkander alsnog zullen weten te vinden.
Jubileum in „Meer en Bosch".
Br. Lagas 25 jaar aan de inrichting verbonden.
Donderdag 2 December a.s. zal het 25 jaren
geleden zijn, dat Broeder Jac. Lagas als leer
ling-broeder aan de Inlichting Meer en Bosch
te Heemstede werd verbonden. Toen zijn voor
opleiding in de eigen inrichting was voltooid,
werd hij in Mei 1917 gezonden naar het Dïaco-
nessenhuis te Arnhem, om zich in de zieken
verpleging te bekwamen. Op Meer en Bosch
teruggekeerd, werd hij al spoedig belast met
de leiding van „Salem", het gebouw, waarin
ook de afdeeling voor klassepatiënten en de
re creatie ver trekken der broeders zijn onder
gebracht.
Slechts eenmaal is zijn werkzaamheid afge
broken, nl. toen hem in 1919 de verzorging
werd opgedragen van het Scheepshospitaal
van de „Jan Pietersz. Coen" met welk schip
hij een reis naar Ned. Indië maakte.
Nadien bleef hij onafgebroken op „Meer en
Bosch", de laatste jaren als hoofd van een
der werkplaatsen, in welke hij met toewijding
en geduld vakkennis bijbrengt aan verpleeg
den, die voor terugkeer in de maatschappij
worden klaar gemaakt.
Broeder Lagas, die artistiek van aanleg is en
een gewaardeerd lid van de Haarlemsche Motet
en Madrigaal Vereeniging, legt zich in zijn
vrijen-tijd met hart en ziel toe op de ontwik
keling van den zang onder de patiënten. Onder
zijn leiding heeft het patiëntenkoor in de
kapel der stichting, talrijke uitvoeringen ge
geven, die voor uitvoerenden en dirigent tot
een groot succes werdén.
Donderdag 2 December om 10 uur des mor
gens hoopt de Directie van „Meer en Bosch"
in de Broederkamer van „Salem" Broeder
Lagas in intiemen kring te complimenteeren;
terwijl des namiddags tusschen 34VÓ uur de
jubilaris en zijn echtgenoote zich voorstellen te
hunnen huize, Meerweg 27 te Heemstede,
vrienden en belangstellenden te ontvangen.
Donderdagavond 2 December wordt in
„Irene" op „Meer en Bosch" voor de bewoners
der Inrichting en genoodigden een zanguit
voering gegeven, die door den jubilaris zal
worden gedirigeerd,
ST. NICOLAAS OP BEZOEK.
Woensdagavond zal St. Nicolaas een be
zoek brengen aan de kinderen van leden van
de afd. Heemstede van den Ned. R.K. Volks
bond.
(Adv. Ingez. Med.)
OVERVEEN
Haarlem. 5 Nev. '37.
KO ZWEERES.
A. B. WigmanGevederde Vrijbuiters. Am
sterdam J. Veen's Uitg. Mij. N.V.
Jan Vriends: De ooievaar, zijn familie en
zijn prooi. Rotterdam, Nijgh en van Dïtmar
N.V.
W. Schack, Dr. e h. Otto Leege en Prof. H.
FockeWunder des Möwenfluges. Frankfort
a.M., H. Bechhold. Verlagsbuchhandlung.
DE BAZAR TEN BATE VAN DE CHRIST.
FRÖBELSCHOOL.
Hedenmiddag half 3 is de bazar, welke
Dinsdag, Woensdag en Donderdag gehou
den wordt in het perceel, hoek Zijlweg
Bloemendaalsche weg en welks baten ten
goede zullen komen aan de Christ. Fröbel
school te Overveen, door Ds. J. C. Brussaard
te Bloemendaal, geopend.
Het was een goede gedachte van het da
mescomité, om dezen bazar te houden in een
tijd, waarin de harten ten opzichte van de
kinderen mild gestemd zijn en er bovendien
veel noodig is. Dank zij de offervaardigheid
van de ingezetenen is er een groote voorraad
artikelen van allerlei aard.
Maar ook voor de grooteren is er keus ge
noeg. Er zijn allerlei aardige wand- en
schoorsteen mantel versieringen: leuke vaas
jes en pulletjes, nuttige gebruiksartikelen
in de huishouding, kinderspeelgoed, aardige
geschenken, consumptie- en toiletartikelen,
parfumerieën, fruit, comestibles, boeken, in
één woord, alles wat men in een winkelga
lerij tezamen vindt.
Woensdag 1 Dec., en Donderdag 2 Dec.
komt St. Nicolaas in eigen persoon den bazar
bezoeken.
