Het saneeringsvraagstuk in het
Bloembollenbedrijf.
H.D.
DINS D A"G 7 DECEMBER 1937
TT A A R E E M'S DAGBLAD
8
Anti-saneerders ontevreden over het geringe
resultaat van hun actie.
Reorganisatieplannen van de
Alg. Ver. voor Bloembollen
cultuur vinden geen bijval.
In de vergadering die gistermiddag
door de Vereeniging tot behoud van
het bloembollenvak in Nederland „Anti
Saneering" in Restaurant Brink-
mann gehouden werd, is nog eens
duidelijk naar voren gekomen, hoe
groot de ontstemming bij vele bloem
bollenhandelaren is, dat de saneering
nog steeds niet is afgeschaft.
Dr. Ir. M. D. Dijt, de secretaris van
de Vereeniging wees er in deze ver
gadering op. dat onder de anti-sa
neer. I-- d s langzamerhand de moed
er uit gaat, daar ze op alle moge
lijke manieren en dikwijls niet
op de fraaiste worden bestreden.
In dit pessimisme schuilt echter een
groot gevaar, aldus de heer Dijt, en
hij wekte de aanwezigen dan ook
krachtig op den moed niet te verlie
zen.
De voorzitter, de heer W. Murk, hield een
rede waarin hij nogmaals de gevolgen van
de saneering aan een beschouwing onder
wierp.
Sinds de oprichtingsvergadering op 8 Febr.
j.l. is ons ledental gestegen tot 2300 aldus
spr., zoodat onze vereeniging thans de twee
de plaats in de ranglijst der Bloembollen
organisaties inneemt.
De minister heeft, mede naar aanleiding
van de publicatie van de basisprijzen aan het
einde van de vorige week, het stelsel van
de teeltregeling met binnen- en buiten-
landsche minimumprijzen laten vallen en er
een teeltregeling met basisprijzen (de laat-
sten kennelijk alleen voor het binnenland)
voor in de plaats gesteld. De tegenwoordige mi
nister heeft dus geen gehoor gegeven aan de
stem van het vak en de belofte van zijn voor
ganger, Dr. Deckers, niet gehouden.
Het besluit van 21 Juni.
TJT et besluit van de Algemeene Vergadering
van de Alg. Ver, voor Bloembollencultuur
van 21 Juni j.l., waarbij met overgroote meer
derheid van stemmen tegen het advies van
het hoofdbestuur in tot opheffing van alle
maatregelen werd besloten, werd door onze
vereeniging krachtig ondersteund.
Na deze uitspraak volgden een eindelooze
rij van besluiten van andere vereenigingen op.
bloembollengebied. mét of zónder raadple
ging van hare desbetreffende leden, waarbij
wij ons niet aan den indruk kunnen onttrek
ken, dat er op onorganisatorische wijze voor
ons bedenkelijke adviezen bij den minister
zijn uitgebracht. De bedoeling van de saneer
ders was immers, duidelijk: de uitspraak van
de Algemeene Vergadering van de Alg. Ver.
van Bloemb. Cultuur móest en zóu verdoe
zeld worden. Hij laakte de houding van lien,
die aan deze wijze van doen medegewerkt
hadden.
Bij het nemen van zijn beslissing schijnt de
minister niet overwogen te hebben, aldus
spr., dat hij door het besluit om een teeltre
geling te behouden daarmede de cultuur in
het buitenland steunt. Immers mag men bij
dit stelsel hier in Holland geen enkele Roe
uitplanten, terwijl het buitenland volop ge
legenheid heeft om zijn teelt ongelimiteerd te
vergrooten. Heeft het buitenland ons areaal
al niet overtroffen? Weet dé minister, dat er
buiten Holland bloembollen geteeld worden
in Engeland, Amerika, Frankrijk, België,
Duitschland, Zwitserland, Denemarken, Noor
wegen, Zweden, Polen, Hongarije en Japan?
Waarvan in Engeland alléén reeds ruim 4000
H A. geteeld worden. En weet de minister,
dat de teelt van de bloembollen in die onder
scheidene landen juist gedurende de sanee-
ringsjaren ter hand genomen is of vergroot
werd? Heeft de minister, alvorens zijn be
slissing te nemen, daarover eerst officieele
cijfers ingewonnen ter vergelijking met de of
ficieele cijfers van de beplante oppervlakte
hier in Holland?
De minister zou dan ongetwijfeld tot de
conclusie gekomen moeten zijn, dat voort
zetting van de teeltregeling een ramp voor
het Hollandsche Bloembollenvak en het alge
meen landsbelang zou beteekenen.
Een gelukkig toeval is, dat onze dominee-
rende concurrent, Engeland, dit jaar zelf ook
een slecht gewas had. Ware het andersom
geweest, dan waren onze prijzen afhankelijk
geweest van de Engelsche markt en dan zou
Engeland ons als leverancier van bloem
bollen in mindere of meerderre mate verdron
gen hebben.
Ook schijnt de minister niet over
wogen te hebben, dat hij door zijn
beslissing den immiroleen handel in
teel tbewij zen steunt. Groote bedragen
worden voor een, van de regeering
verkregen, bewijsje besteed. Om een
inkomen te hebben, behoeft men te-
Brooeo 30 meter vo« een bran
dende straatlantaarn staande be
hoeft uw auto binnen bebouwde
kommen geen eigen verlichting te
voeren!
genwoordig geen bloembollen meer te
telen en geen land meer te bezitten
als men maar teeltvergunning heeft.
Zelfs banken schijnen op het bezit
van teeltvergunningen thans reeds
crediet te geven.
Dank zij de huidige teeltregeling, die voor
ons funest is en de vergroote, door onze eigen
vakmenschen versterkte, buitenlandsche cul
turen zal de uitvoer van bloembollen in de
toekomst moeten dalen, en ons vak kapot
maken.
Spreker betreurde het, dat de minister het
bestuur in den afgeloopen zomer niet in
audiëntie heeft willen ontvangen en dat het
bestuur van de Nederlandsche Sierteelt cen
trale het noodig heeft geoordeeld, alvorens
ook de anti-saneering mede uit te noodigen
haar zienswijze kenbaar te maken, de bijzon
dere eisch gesteld heeft, eerst onze Statuten
en onze ledenlijst te overleggen, hoewel zij
niet gerechtigd is ons andere vragen' te stel
len. dan die, welke noodig zijn voor een rich-
tige uitvoering van de landbouwcrisiswet.
Spr. deelde mede, dat het bestuur niet had
nagelaten den minister in een telegram
naar aanleiding van den vergaderingen van
van Bond van Bloembollenhandelaren te
verzoeken om alle saneeringsmaatregelen on
middellijk op te heffen.
Gevolgen van de saneering.
Door de saneering werd bereikt:
1. dat er van de 9000 H.A. bloembollen, die
er in 1932 in Holland stonden, thans nog maar
ruim 4500 HA over zijn. De rest staat in het
buitenland.
2. dat er ruim 3000 kweekers zijn weggena-
neerd,
3. dat onze arbeiders werkloos zijn, terwijl
de arbeiders in het buitenland aan
werk geholpen werden,
4. dat onze jonge kweekers naar het bui
tenland worden gejaagd om hun brood aldaar
in het bloembollenvak te verdienen, omdat er
voor hen hier in Holland niet voldoende plaats
is,
5. dat men den Frieschen, Groningschen en
Brabantschen boer belet om bloembollen teJ
telen maar daardoor den buitenlandschen
kweeker aanmoedigt diens werk over te nemen,
6.Dat er een bedenkelijk soort van parasie
ten in het vak gekweekt is, dat leeft van de
verhuur van teeltbewijzen,
B!
7. dat onze producten vernietigd, inplaats
van dat zij voor propaganda van ons artikel
in het buitenland geplaatst werden, ter be
vordering van een vergrooten afzet in de toe
komst,
8. dat de handelsmoraal tot een bedenke
lijk peil teruggebracht is.
9. dat machtsvorming plaats vindt ten koste
van vele kleine kweekers,
10. dat er voor de tulpen 15 pCt. van de
nota's van de kweekers moet worden afge
trokken voor opkoop van surplus, terwij 1 er
géén surplus in tulpen is
Met het oog op deze feiten, aldus besloot
spr. blijven wij met open vizier strijden voor
het herstel van de bedrijfsvrijheid in ons vak.
Bij de bestuursverkiezing werden de aftre
dende bestuursleden de heeren P. Bakker Mz. en
P. M. Roozen van Daalen bij acclamatie her
kozen.
De reorganisatie van
Bloem bollencultuur".
I E heer Murk hield na de goedkeu
ring van de begrooting een plei
dooi tegen de reorganisatieplannen die
door de afd. Bennebroek-Vogelzang bij
de Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur zijn ingediend. Op
de eerstvolgende vergadering van de
Algemeene Vereeniging op 20 Decem
ber zal er over deze plannen die
zooals wij reeds mededeelden, o.m. een
herziening van het stemrecht beoogen
worden gestemd. De heer Murk
drong er bij de anti-saneerders ten
sterkste op aan dat zij zich tegen
deze reorganisatieplannen moeten
verzetten.
Deze plannen zijn, volgens spreker, op de
eerste plaats niet doeltreffend, ten tweede zijn
zij een uiting van machtswellust, verder be
werken zij, dat het hoofdbestuur van de Alg.
Vereeniging voor onafzienbaren tijd voor
namelijk uit anti-saneerders zal bestaan en
tenslotte steken zij het vak in een dwangbuis.
Deze punten werden door spreker uitvoerig
toegelicht en uiteen gezet. De heer Murk con
cludeerde, dat geen enkele anti-saneerder vóór
deze plannen kan stemmen.
Bij de rondvraag kreeg de heer Dijt de ge
legenheid 'de opmerkingen te maken die wij
hierboven reeds vermeldden. Ook eenïge
stukken die in de „Hobaho" en ,.Het Kwee
kersblad" waren verschenen en waarin o.m.
gezegd werd dat de heer Dijt in een artikel
vergeten had te vermelden, hoe de bloem
bollenteelt zich van de jaren 19281932 had
uitgebreid, werden door spreker behandeld.
De heer Dijt deelde mede dat van 1923
1928 de oppervlakte land die voor bloembol
lenteelt gebruikt werd, gemiddeld met 11 pCt.
steeg, terwijl in de jaren 1928-1932 dit gemid
delde terugliep tot 6 pCt.
Nadat bij de rondvraag nog verschillende
sprekers het woord hadden gevoerd en o.m.
de oprichting van een eigen orgaan werd ge
opperd welk voorstel door het bestuur
waarschijnlijk zal worden overgenomen
sloot de voorzitter de vergadering.
St. Nicolaasfeest van
gezindheid5'.
„Een
Kindervreugde in den H. K. B.
In de groote zaal van den H. K, B. aan de
Tempeliersstraat werd Maandagavond het St.
Nicolaasfeest gehouden, voor de kinderen van
leden van de Overijselsche Geldersche Drent-
sche Vereeniging „Eensgezindheid".
Nadat enkele aardige films waren vertoond,
waaronder een grappige teekenfilm en een
vermakelijke klucht, betrad St. Nicolaas in
hoogst eigen persoon de zaal, vergezeld van
zijn onaf scheidelij ken zwarten dienaar, onder
de tonen van het door alle kinderen meege
zongen „Zie ginds komt de stoomboot".
Menig hartje bonsde overluid, menig kinder
gezichtje betrok, maar de vriendelijke woor
den van den grijzen kindervriend verdreven
spoedig alle vrees en de geschenken, die door
Piet werden rondgedeeld bewezen, dat de Sint
de kleine ondeugendheden, als steeds, al weer
vergeten was
Ongetwijfeld hebben de kinderen genoten
van dezen avond, en de voorzitter, de heer M.
Helders, heeft zeker niet te veel gezegd, toen
hij aan het begin van den avond den kinde
ren, en ook den velen ouders, een gezelligen
en vroolijken avond beloofde.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO-CENTRALE OP WOENSDAG.
8 DECEMBER 1937.
Programma I: Hilversum I.
Programma n: Hilversum II.
Programma III: 8.00 Keulen. 9.20 Parijs
Radio; 10.35 Diversen. 12.20 Parijs Radio. 1.20
Ned. Brussel. 2.20 Radio P. T. T.-Nord; 3.05
Parijs Radio; 3.35 London Regional; 5.20 Parijs
Radio: 6.20 Keulen. 9.20 Boedapest. 10.20
Fransch Brussel. 10.30 Boedapest. 11.20 Dan-
mark Radio of Diversen.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel; 9.20 Di
versen; 10.35 Droitwich; 11.35 London Regio
nal; 1.05 Droitwich, 1.50 Londen Regional.
3.20 Droitwich. 6.45 London Regional. 7.20
Droitwich. 10.45 London Regional. 11.20 Droit
wich.
Programma V: 8.007.00 Diversen. 7.00
3.00 Eigen gramofoonplateneoncert: Popul.
Avond. 1. In the little white church, zang,
orkest, orgel; 2. Liebe kleine Frau, Joseph
Schmidt; 3. Vienna Cabman Song, George
Boulanger; 4. Jan Kiepura, film selection.
Fred Stein; 5. Old rustice Bridge, Ealon or
kest; 6. Adoree, Albert Sandler; 7. That 's
why I need you tonight, Zang. orkest en or
gel; 8. Vienna city of my dreams, George
Boulanger. 9. Schlösser die im Monde liegen,
Richard Tauber. 10. Killamey, Salon Orkest;
ll.Love everlasting, Albert Sandler; 13. Sweet
Adeline, Reg. Dixon; 14. Wenn die alte Blu-
men rauscht, Joseph Schmidt; 15. Goldiggers,
Reg. Dixon. 8.00—9.00 Diversen.
Rimboe-drama.
d o o r J. P. BALJé.
f ik in de rimboe wel eens wat heb
meegemaakt?" Kervel glimlachte
J? een beetje ironisch. „Och, wat
iedereen daar zoo meemaakt,
niet? Het leven daar is al zoo vaak beschre
ven, U kent het langzamerhand wel".
Er gingen protesten op. Kervel was zóólang
in Indië geweest, in al die jaren zou hij toch
vast wel eens iets bijzonders beleefd heb
ben.
Toen zette hij zich wat gemakkelijker in
zijn stoel en de glimlach verdween van zijn
gezicht. „Ja", zei hij ernstig, „het is al een
heelen tijd geleden. Toen is er iets gebeurd,
dat voor mij bijzonder belangrijk was, Zoo'n
heel klein rimboedrama, .alleen maar van be
lang voor de betrokken personen. Als jullie
dat dan willen hooren
En daar ze het allemaal hooren wilden,
begon hij:
„Ik zat dan zoo'n jaar of zes, zeven in het
één of andere gat op Sumatra, toen ik er een
assistent bij kreeg, laten we hem voor 't ge
mak Sanderse noemen. Een pretje was het
niet, met dien Sanderse te moeten optrek
ken. Een echt groentje, een beetje eigenwijs
en een beetje stug van natuur. Ik probeerde
het hem zoo aangenaam mogelijk te maken,
maar de knaap kon niet wennen, had la^t
van het klimaat, had vaak te kampen met
koortsen en het duurde dan ok niet lang, of
hij had in hevige mate heimwee. Hij kon
heele avonden met van die holle, leege oogen
bij me zitten zonder een woord te spreken.
Dan hoorde je van tijd tot tijd een diepe zucht
waar je naar van werd. Soms had ik met den
jongen te doen, maar vaker had ik hem wel
eens flink door elkaar willen rammelen, als
hij er zoo lamlendig en levensmoe bij zat. Hij
leefde letterlijk op de mail uit Holland. Als
hij weer een paar brieven ontvangen had.
leefde hij weer een beetje op, om dan daarna
echter nog dieper in de put te zitten. Onge
veer een jaar ging dat zoo voort.
Toen kwam er een verandering. Zoo opmer
kelijk, dat ze mij onmogelijk ontgaan kon.
Het gebeurde waarachtig, dat hij een enkele
keer lachte, niet zoo'n schaapachtig beleefd
heidslachje, dat eerder een goed-gecamou-
fleerde snik was. maar een gezonde, vroolijke
lach. En hij begon er ok beeter uit te zien.
Er kwam een beetje tinteling in z'n oogen
en zoo nu en dan betrapte ik hem er op, dat
hij liep te fluiten en in zijn zelf grinnikte.
Blijkbaar had hij stiekume pretjes. Een ding
was er echter niet veranderd; hij was nog
altijd even fèl op de mail uit Holland, ja.
zoo mogelijk nog feller, dan eerst.
Op 'n avond, toen we samen een splitje
dronken, kwam het er plotseling bij hem uit
„Ikehik heb trouwplannen!", zei
hii.
Verschrikt keek ik hem aan.
„Kerel je bent gek!"
Een oogenblik had hij weer dat schaap
achtige uit zijn begintijd.
„Ik vreesde af, dat je dat zou zeggen,
maar
„Och", kwam ik luchtig, „zoolang het maar
bij plannen blijft, is het nog niet zoo erg
Je zal. hoop ik, zoo verstandig zijn. er nog
eens twee keer over na te denken, voor jij, in
jouw positie, hier een vrouw brengt. In dit
gat, met maar enkele Europeanen, is het voor
een Hollandsche vrouw geen leven. Batavia
en de grootere plaatsen, ja, maar hier
Hij zat een beetje zenuwachtig met zijn
sigaret te spelen en hij vermeed het zorg
vuldig mij aan te kiiken.
..Ze is al onderweg", zei hij toen zacht. ..ik
heb haar laten uitkomen. Over twee weken
komt ze te Batavia aan...."
Ik was sprakeloos van verbazing en erger
nis. En hij maakte van de gelegenheid ge
bruik, om er haastig aan toe te voegen:
„Ik had met de handschoen willen trouwen,
maar ze gaf er de voorkeur aan zoo te komen.
Ik kende haar al, voor ik hierheen kwam, ik
hield dolveel van haar, maar ze scheen er
niet veel voor te voelen, naar Indië te gaan.
Pas toen ik haar schreef van mijn leven hier,
van mijn duldeloos verlangen naar haar, is
ze veranderd. En een paar maanden geleden
schreef ze me, dat ze, nu ik weg was en ze
mijn brieven las, pas merkte, hoeveel ze van
me hield en dat ze hierheen wilde komen".
Met trillende vingers stak hij een nieuwe
sigaret op en zei verder: „Ze kan hier bij den
dokter logeeren, ik heb dat in orde gemaakt.
Ik wilde haar dan in Batavia afhalen en als
we hier eenmaal zijn en de boel in orde is,
trouwen
„Keurig!", zei ik sarcastisch. Ik was ge-
ergerd, dat hij me overal buiten gehouden
had. Alles had ik gedaan om het hem hier
dragelijk te maken, maar hij had me zijn
vertrouwen niet willen geven.
„Je moet me niet kwalijk nemen", zei hij
bijna smeekend, „dat ik niets gezegd heb. Ik
vreesde, dat je tegenwerpingen zou maken,
en ik verlangde zoo naar haar. Ik durfde het
niet van tevoren te zeggen".
Zwijgend dronk ik mijn splitje. „Stom
merd", schold ik in mezelf, „groentje". Het
Zou wat fraais worden.
Verlegen frommelde hij in zijn portefeuille.
„Kijk", toonde hij me een foto, en er was nu
trots in zijn stem, „dat is ze".
Nog steeds gepikeerd nam ik de foto aan,
en ik wierp er een vluchtigen blik op. Maar
nauwelijks had ik het gezicht gezien, of ik
veerde overeind, en ik moet op dat oogenblik
wel doodsbleek geworden zijn.
„Irma!" riep ik uit. „Irma Veraart!"
„Ken je haar?" vroeg Sanderse geïnteres
seerd. „Wat aardig!"
Opgewonden keek ik hem aan. „Of ik haar
ken! Of ik Irma Veraart ken, vraag je!" Ik
liep op hem toe en mijn hand klauwde zich
om zijn schouder. „Kerel, ik bezweer je, wees
verstandig, en trouw niet met haar. Dat is
onmogelijk, hoor je, absoluut onmogelijk".
Natuurlijk vroeg hij opheldering, en na
lang zeuren, heb ik het hem toen verteld.
Hoe ik haar drie jaar geleden, tijdens mijn
Europeesch verlof had leeren kennen. Hoe
waanzinnig ik op haar was. Ik verbeeldde
mij, dat ze ook veel van mij hield dat zei
ze tenminste en het was al vastgesteld,
dat we voor mijn terugkeer naar Indië zou
den trouwen. Net op tijd was me toen geble
ken, wat voor meisje die Irma eigenlijk was.
Door een toeval kwam het uit. dat ze een dag
of vier door Frankrijk had getoerd, terwijl
ze mij had wijsgemaakt, dat ze die vier da
gen noodig had voor allerlei inkoopen, die ze
samen met haar moeder in Amsterdam wilde
doen! Later kwam nog erger bedrog uit. Na
tuurlijk sprong alles af.
Een moment scheen Sanderse onder den
indruk. Maar toen kwam er zoo'n stom,
eigenwijs lachje om zijn mond, en ik had hem
wel op z'p onnoozele gezicht kunnen timA
meren. „Irma is niet zoo!" zei hij koppig. Ze
zal niet genoeg van je gehouden hebben".
Ik heb nog gepraat en geredeneerd, maar
er was geen land met den stijfkop te bezei
len. Ik gaf het op.
Twee weken later ging hij naar Batavia.
En hij bracht Irma mee naar de rimboe.
Toen hij terug was, was hij heelemaal niet
meer te herkennen. Tot over de ooren. en
ziende blind. Voor hem was er niets anders
dan Irma. „Ik hoop, dat jullie het met elkaar
zult kunnen vinden", zei de ezel. ,,'k Heb ei'
Irma alles van verteld, en ze is heelemaal
niet haatdragend, niet vrouwtje?" 't Liefst
had ik hem toen geworgd.
Natuurlijk hield ik me zooveel mogelijk af
zijdig. Maar op een avond gebeurde het toch.
dat ik met Irma alleen in de voorga'eri; zat.
Ze had het er op aangelegd, me a jen te
treffen.
„Anton", begon ze, „Anton, je zal me toch
niet met hem laten trouwen? Voor jou ben ik
hierheen gekomen!"
„Als je het eens met den apotheker pro
beerde!" sneerde ik, „of laat 's kijken, Bar-
tels, die is ook nog vrijgezel. Je hebt hier niet
zooveel keus voor je spelletjes als in Holland,
Irma!"
„Dat is gemeen van je, Anton", zei ze don
ker, „je hebt je altijd in me vergist, en je
bent verkeerd ingelicht, toen.Van jou al
leen hield ik, en zoodra ik hoorde uit Wim's
brieven, dat jij hier was, had ik maar één
doel.naar je toe te komen!"
„En daartoe misbruikte je Sanderse?"
Ze hield het hoofd gebogen, ,,'t Was de
eenige manier!" zei ze zacht, ,,'t Is gemeen,
maar jij beteekent alles voor me, Nooit zal
ik met Wim trouwen! Als jij niet wilt
Ze maakte een onverschillig gebaar.
Toen hoorden we plotseling een kreet.
„Irma!" We hadden niet .gemerkt, dat San
derse was gearriveerd. Hij stond daar, doods
bleek, mager, wanhopig. „Irma!" riep hij
nog eens. Toen draaide hij zich om, en als
een waanzinnige liep hij weg.
Vier dagen later vonden Inlanders hem te
rug. Verminkt en nauwelijks te herkennen.
De stakker moet in zijn waanzin als een
blinde rondgedwaald hebben. Aan den rand
van het oerwoud vond hij zijn einde. Een tij
ger. die al een poosje eerder gesignaleerd
was. kreeg hem te pakken
Kervel stak een sigaar op, en bij het vlam
metje van de lucifer zagen allen, hoe bewo
gen hij was.
„Het is vreemd", ging hij verder, „dat ik
zijn dood bijna als een opluchting voelde. En
misschien ook, dat ik me nu verantwoordelijk
achtte voor haar. Het ergste was daarbij, dat
ik voelde, nog altijd van haar te houden, on
danks alles, nu ik haar weer zoo dicht bij me
wist. Ik heb er tegen gestreden, gevochten
en mijn besluit stond vast, haar naar Hol
land te doen teruggaan. Ik bracht haar naar
Batavia
En op het laatste moment, toen ik haar
passage wilde bespreken, begaf mijn kracht
me. Misschien kwam het. omdat ik opzag te
gen het opnieuw alleen-zijn in de wildernis,
misschien ook omdat Irma zoo buitengewoon
meegaande was, en alles deed. wat ik zeide.
Maar waarschijnlijk was ik zelf te zwak, en
kon ik haar niet laten gaan. Hoe het ook zij,
ik trouwde met haar.
Twee jaar heb ik mezelf wijsgemaakt, dat
ik gelukkig was. Twee jaar hield ook zij het
vol. Toen kwam het einde. Ze kwijnde zien-
deroogen weg. en ik moest haar naar Hol
land terug sturen. Het leven in de rimboe
moet voor haar een hel zijn geweest. Zij,
die gewoon was naar pretjes te jagen, uit te
gaan. gevierd te wordenze kon niet
wennen in de stilte, met nog geen tien Euro
peanen in de omgeving.
Ze ging terug en we scheidden zonder wrok
van elkaar. Ik heb haar niet meer terugge
zien, ze verongelukte in Holland bij een auto
botsing.
En altijd, al die jaren door heb ik me af
gevraagd, waarom ze naar me toe was geko
men. Of ze werkelijk van me gehouden heeft,
of ze eerlijk haar best heeft gedaan, het uit
te houden, daar, in die stilteOf dat het
alleen haar avontuurlijke geest was, die haar
leidde.
Ik weet het niet, zelfs nu nog niet, nu ik
alles zooveel rustiger en kalmer kan bekij
ken, na al die jaren, die er overheen zijn ge
gaan. Vaak ben ik geneigd, in haar te ge-
looven. want we zijn gelukig geweest een
poosje. Maar als ik dan aan Sanderse denk.
hoe ze dien behandeld haddan komt
weer twijfel aan haar karakter
Het was even stil. Kervel's stem was allengs
zachter geworden. „Kom", Zei hij plotseling
luider, en hij lachte, „dat is allemaal zoolang
geleden. Laten we over wat anders praten.
Jullie hebben nu je rimboedrama in zakfor
maat gehad. Wat zouden julie denken van
een kleine bridgedrive, we zijn net met z'n
^chten
(Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehouden)
BRENGT UW KERSTMIS- en NIEUWJAARS-
VACANTIE door te S P A (België)
In het CASINO Kostelooze Tombola
Cercle Privé Een Auto Renault 1938.
Prachtige Zalen en talrijke geldprijzen.
GALA-DANSFEESTEN, BIOSCOOP, GOLF.
De Bad-Inrichting en de voornaamste Hotels
zijn open.
(Adv. Ingez. Med.)
PROVINCIALE STATEN.
Eerste suppletoire begrooting.
Ged. Staten stellen aan de Prov. Staten voor
te besluiten, hen te machtigen de navolgende
bedragen te brengen ten laste van den post
voor onvoorziene uitgaven der provinciale be
grooting van ontvangsten en uitgaven voor
1937.
f 500.wegens bijdrage ten behoeve van
het herstellen van het gebouw, den toren en
de vensters der Ned. Herv. kerk te Edam;
f 2000.wegens bijdrage ten behoeve van
de watervoorziening van de gemeente Mar
ken; f5000 wegens bijdrage in het exploitatie
tekort over 1935 van den Spoorweg Hoorn
Meöemblik; f 7.700.wegens bijdrage ten be
hoeve van de restauratie van de Noorderkerk
te Hoorn; f 200,wegens bijdrage ten behoe
ve van de uitwendige restauratie van het huis
Middelstraat no. 388 te De Rijp; f 625.we
gens bijdrage voor het herstel van den ge
meentelijken aanlegsteiger te Vlieland; f 300.-
wegens bijdrage in de kosten van wederop
bouw te Koog aan de Zaan van een oud-
Zaansch huis; f 2.232.50 wegens bijdrage
ten behoeve van de restauratie van het kerk
gebouw der Waalsch Herv. gemeente aan 't
Begijnhof te Haarlem, f 15.000 wegens bijdr. ten
behoeve van de restauratie van den toren,
staande tegen de kerk der Nederduitsch Her
vormde Gemeente te Ransdorp; f 50,we
gens bijdrage in de kosten van restauratie van
den voorgevel van het pand Kleine Kerk
straat no. 41 te Edam; f 400,wegens bij
drage ten behoeve van het onderzoek inzake
de bestrijding van de draaihartigheid in de
kool; f 16.000,— wegens bijdrage ten behoeve
van borgstellingsfondsen voor den midden
stand; f 2500.wegens bijdrage in de kosten
van restauratie van het tot burgemeesterswo-
ning te bestemmen voormalige Doelenhotel te
Monnikendam: f 120.— wegens bijdrage in
de kosten van restauratie van het pand Kuil
no. 32 te Hoorn; f 90.— wegens bijdrage in
de kosten van restauratie van het pand op
den hoek van de Breedstraat en de Trom
melstraat te Hoorn; f 125.wegens bijdrage
in de kosten van nadere voorzieningen aan
den korenmolen te Schoorl; f 700,wegens
bijdrage aan de Nederduitsch Hervormde Ge
meente te Bloemendaal te behoeve van den
aankoop en de herplaatsing van een viertal
gebrandschilderde ramen; f 4800,wegens
bijdrage ten behoeve van de restauratie van
het kerkgebouw der Nederduitsch Hervormde
Gemeente, te Oostzaan; f 264,— wegens bij
drage ten behoeve van. het herstellen van de
spits van den toren van het kerkgebouw der
Nederduitsch Hervormde Gemeente te Oost
zaan; f 1125,— wegens bijdrage aan de ge
meente Zuid- en Noord Schermer ten be
hoeve van de restauratie van haar raadhuis
en van het daarmede samen te voegen oude
rechthuisje van Noord-Schermer; f 525,
wegens bijdrage ten behoeve van dè restaura
tie van het torentje "an de Noorderkerk te
Hoorn; f 400,— wegens bijdrage tën behoeve
van de verbouwing van het perceel Kerkstraat
no. 21 te Monnikendam.
ALLIANCE FRANcAISE.
Voor de afd. Haarlem der Alliance Francaise
zal Maandag 13 December in de bovenzalen
van „De Kroon'" als spreker optreden M.
Etienne Guiïhou, directeur de 1' Institut Fran
cais en Hoogleeraar aan de Gem. Universiteit
van Amsterdam, met het onderwerp: „Les
Aspects du Roman francais au 20e Siècle".
BENOEMING DIRECTEUREN DER COÖPERA
TIEVE VEREENIGING „CENTRAAL
BEHEER".
De.Maandag gehouden buitengewone alge
meene ledenvergadering van de coöperatieve
Vereeniging „Centraal Beheer" g.a. heeft met
ingang van 1 Januari 1938 tot directeuren
benoemd de heeren mr. J. J. Hage, jhr. mr.
P. A. van Holte tot Echten, mr. B. A. van
Schaik, en W. P. A. van Voorst van Beest,
thans plaatsvervangende directeuren dezer
vereeniging. Deze benoeming houdt verband
met het feit, dat de directeuren, de heeren
mr. J. L. C. van Meerwijk en H. J. Bayer op 1
Januari, resp. op 1 Juli zullen aftreden en nog
steeds een vacature bestaat.
PHILIPS CONTRA THERMION.
De rechtbank te Rotterdam heeft vohnis
gewezen in een procedure tusschen Philips en
de N.V. Thermion Radiolampenfabriek betref
fende van deze laatste gevorderde licentie
vergoedingen. De aanzienlijke vordering van
Philips heeft de rechtbank'toegewezen, waar
bij zij het verweer van Thermion, dat zij niet
tot betaling daarvan was gehouden, heeft
verworpen en Thermion in de proceskosten
heeft veroordeeld.
„KENNEMER BRIDGE BOND".
Bovengenoemde bond heeft de eerste helft
van het competitieseizoen achter zich; in de
ranglijst der verschillende afdeelingen ont
poppen zich langzamerhand de toekomstige
kampioenen. Men zie daarvoor den volgenden
staat'
Hoofdklasse:
Afd. 1.
wedstr.pnt. score
Ned. Br. Bond 1 6 1643/2—123!A
Bloemend. Br. Cl. 4 150 —133
Harl. Br. C. 1 2 145 143
Br. Cl. Hrl. Nrd 0 llö'A—171'A
Afd. 2.
Br. Cl. ..IJmuiden" I 2 98 94
Br. Cl. „Beverwijk" 2 52 44
Br. Cl. de „Kennemers" I 0 42 54
Afd. 3.
Br. Cl. „Alkmaar" I 4 11V/Z— 74
B. C. Hrlm '32 2 943/2— 971/?
Br. Cl. „Santpoort" 1 0 76 116
Reserveklasse:
Afd. 1.
Berger Br. C. I 4 104^77^
Br. Cl. Hrlm. Nrd. Gem. 2 92 V2— 97
Br. Cl. „Rosehaeghe" 0 40 V2— 55y2
Br. Cl. „IJmuiden" II 0 40yz55 y2
Afd. 2.
Hrl. Br. Cl. H 2 53 V2— 423/2
Br. Cl. „Santpoort" H 2 48j/247 V2
Br. Cl. Hrlm. Nrd. n 0 90102
Hoewel op dit tijdstip in de competitie de
bovenste plaats zeer veel waard is. zijn de
kansen bijna voor alle deelnemers vrijwel
gelijk Uitzondering hierop maakt de le af-
deeling hoofdklasse, waar N. B. B. I onbe
dreigd bovenaan staat, tenzij de hekkesluller
a.s. Woensdag in „Suise" weet te winnen.
