OOK ZUID-CH1NA SPOEDIG
OORLOGSTERREIN.
AA
invalide i©m pcSit!
rA HOn^
WSen^ ^>ANqu
DE VOLKENBOND NA DE UITTREDING
VAN ITALIË.
THIJS IJS GAAT DOOR DIK EN DUN
VRIJDAG 17 DECEMBER 1937
HAAREEM'S DAGBLAD
Voorbereidingen aan beide kanten.
ZUID-OOST-CHINA
^.KlANpSÜE
SZETSJWAN AHO£P^-
©TSJEW&TOe
SJOENGKJAW
f
HANKAg'
TSjABT^jO^g^^ H.UCTSJoJJ
«.50EU I '-<'TSJF-
1 KIEHM1H&
A
\PAOklUC, •UeHGt^JOU 0
IOEjOEAy_ 2*Ov "I^Joehgtsjq(J^N'V
t,r
-/ f FOETSJOU ®J
#e*3.w /fOEKIEÏ
V, «KlMGjOEAW ^p,J^Lo Vv ,<?JSJAH6TSJQj
r" KWANG SI (V3 5J'cpjoo- N-,
SUHTSJOÜ*. ^n^ SJAoT5J°.u V
•umming V""""'
k A den val van Nanking is de aandacht gevestigd op de Zuide-
lijke provincies, waar men thans, naar Havas uit Sjanghai meldt,
van oogenblik tot oogenblik een Japanschen aanval op Kanton ver
wacht.
Sinds verscheiden maanden hebben de Japanners reeds voorberei
dingen getroffen. Zij hebben verscheiden eilandjes bezet aan de
monding van de Parelrivier, waaraan Kanton is gelegen en om Hong
kong, met name te Tsjikai en San Tsjian.
De Japanners leggen thans in haast in den Patras-archipel, op
200 K.M. ten Zuid-Westen van Kanton, een belangrijk centrum voor
watervliegtuigen aan.
Maarschalk Tsjang Kai Sjek heeft de militaire autoriteiten van de
provincie Kwantoeng gelast den oorlog voor te bereiden.
Te Sjanghai is men van meening, dat het
nieuwe front Japan zal verplichten een aan
zienlijke krachtsinspanning te ontplooien,
maar men is van oordeel, dat deze actie
noodig is voor de algemeene actie in China,
daar de provincies Kwantoeg en Kwangsi,
waarvan Kanton een groot centrum is, be-
hooren tot de rijkste van China.
Deze beide provincies hebben tot de laat
ste jaren een apart gebied gevormd, dat poli
tiek van de rest van China is afgescheiden.
Zij hadden het gezag der centrale regeering
slechts aanvaard op de basis van landsver
dediging tegen ondernemingen van Japan
De milities dezer provincies worden thans
krachtig geoefend. Zij zullen naar men zegt,
binnen twee maanden twee divisies uitge
lezen troepen verschaffen aan de centrale re
geering.
Men veronderstelt evenwel, dat de Japan
ners hun actie niet grondig zullen ontwikke
len en zich er toe zullen bepalen Kanton en
omstreken te bezetten om de Kwangsi-legers
gedeeltelijk te verlammen door hen vast te
zetten en om den spoorweg van Kanton naar
Hankau, den laatsten belangrijken verbin
dingsweg tusschen China en het buitenland
onbruikbaar te maken.
De bezetting van Kanton zou ook een ern-
stigen slag toebrengen aan de buitenlandsche
belangen in het Verre Oosten en na den han
del van Sjanghai dien van Hongkong
ruïneeren.
Tsjang Kai Sjek gelooft
in China's overwinning.
In een radioboodschap heeft Tsjang
Kai Sjek o.m. gezegd: „Sedert den
aanvang der vijandelijkheden zijn de
verliezen van het Chlneesche leger ge
stegen tot boven 300.000 man.
Zoolang ik echter leef, wil ik tot
het uiterste mijn bekwaamheid in het
werk stellen om weerstand te bieden
tot het bittere einde en de uiteinde
lijke overwinning voor de natie te ver
zekeren".
Strijd op de Jangste.
Drie Japansche oorlogsschepen zijn de
Jangste opgestoomd en slaags geraakt met
de Chineesche kustbatterijen bij Anking, de
hoofdstad van de Provincie Anwei.
Drie Chineesche divisies die van de hoofd
macht waren afgesneden toen de verdedigers
van Nanking de Jangtse overtrokken, hebben
zich een weg gebaand door de Japansche
linies en zijn te Kwangte aangekomen. De
mannen zijn totaal uitgeput en de divisies
hebben groote verliezen geleden.
Japansche triomftocht in Nanking.
De Japansche troepen hebben gistermiddag
hun triomfalen intocht in Nanking gehou
den in tegenwoordigheid van luitenant-gene
raal prins Saka. den commandant van de
troepen, welke de stad hebben ingenomen,
meldt Domei.
Beschonken bemanning op
Amerikaansch passagiersschip
Stranding van de „President Hoover" heeft
een staartje.
Uit Washington: Op bevel van de gemeng
de maritieme senaatscommissie zal een on
derzoek worden ingesteld naar de berichten,
volgens welke de bemanning van de „Presi
dent Hoover" beschonken zou zijn geraakt en
vrouwen en kinderen angst zou hebben aan
gejaagd, nadat het schip bij Formosa aan den
grond was geloop en. Men heeft den consul
te Manilla verzocht verslag over deze ge
beurtenis uit te brengen.
Voor het vroegere Chineesche hoofdkwar
tier werd een godsdienstplechtigheid gehou
den, ter nagedachtenis van de voor Nanking
gesneuvelde Japansche soldaten.
De keizerlijke universiteit te Tokio had
gisteren een optocht georganiseerd. Tiendui
zend studenten trokken door de straten der
Japansche hoofdstad. Dit was de eerste maal,
dat de studenten een Japansche overwinning
vierden. Den dag te voren hadden de bedien
den der financieele instellingen in Tokio door
de stad een optocht gehouden.
Rusland
De candidatenlijsten vóór en na de
verkiezingen.
Havas meldt uit Moskou, 16 December: Een
vergelijking tusschen de candidatenlijsten,
zooals die opgesteld waren bij den aanvang
der verkiezingscampagne en de lijst van ge
kozen afgevaardigden voor den Hoogsten
Sovjet der U.R.S.S. doet blijken, dat vijftien
candidaten vervangen zijn door anderen.
Voorts zijn de namen van de mandaat
houders voor den Sovjet der Nationaliteiten
in twintig gevallen veranderd, voordat de
oorspronkelijke aangewezenen hun zetel be
zet hadden.
Frankrijk.
Begrooting in eerste lezing
goedgekeurd.
De Kamer heeft den geheeïen nacht
door vergaderd om de eerste lezing
van de begrooting af te handelen. De
begrooting werd aangenomen met 547
stemmen tegen 25.
Het evenwicht in de begrooting is
als volgtuitgaven 54.599.318.506 francs
inkomsten 54.600.332.808 francs.
De minister van financiën dankte de Kamer
de begrooting met zooveel welwillendheid te
hebben behandeld en de voorzitter van de Ka
mer dankte den minister de behandeling van
de begrooting zoo gemakkelijk te hebben ge
maakt.
De Kamer zal Donderdag a.s. bijeenkomen
ter bespreking van het onderwerp tot her
opening van de tentoonstelling in 1938.
Van twee beren.
Merkwaardig avontuur van Britsch-Indiër.
Een Britseh-Indische postbode uit Karan-
prayag in de Vereenigde Provinciën is in het
bezit van een lievelingsbeer, die hij thuis aan
de ketting houdt, als hij de post gaat bezor
gen.
Voordat hij vertrekt, kijkt hij of de beer goed
vast ligt, en gaat daarna op weg, zoo vertelt
het A.N.P. Tijdens zijn wandeling door het
bosch hoorde hij dezer dagen achter zich een
tak kraken, en toen hij omkeek, zag hij een
beer op zich toekomen langs het tusschen de
boomen slingerende pad. Het dier haalde hem
in. maar bleef hijgend en snuivend achter
den postbode aanloopen.
Deze draaide zich om en riep op strengen
toon: .Naar huis", en maakte een dreigend
gebaar met zijn stok. Een oogenblik weifelde
de beer, keek op vreemde wijze naar den man,
maar keerde zich toen gehoorzaam om en
schommelde weg.
Toen de postbode echter 's avonds thuis
kwam, zag hij, dat zijn beer op de gewone
plaats aan de ketting lag, terwijl zijn zoon
hem verzekerde, dat het dier den geheelen dag
thuis geweest was.
In 22 jaar niet geslapen.
En toch nooit slaperig.
Sinds hij als soldaat in Juni 1915 in Gali-
cië een hoofdwonde opliep heeft de 53-jarige
Paul Kern geen oog toegedaan.
Overdag werkt hij in de sociale rijksver-
zekeringsmaatschappijgaat na zijn werk
naar zijn gezin en zit den geheelen nacht
aan de radio. Hij neemt heel weinig rust,
maar sluit af en toe zijn oogen om te voor
komen, dat deze oververmoeid raken.
„Ik voel mij nooit slaperig", verklaarde
hij, „maar ik eet zeer veel. Viermaal overdag
nuttig ik een warmen maaltijd, en 's nachts
gebruik ik vier koude maaltijden".
Bij zonsopgang gaat Kern naar het sta
tionsrestaurant, dat reeds vroeg open is.
Daar drinkt hij een kop koffie en slaat het
verkeer gade. Hij is ook een zwaar rooker,
die ruim tweemaal zooveel rookt als an
deren.
Ieder jaar opnieuw ontvangt hij bezoek
van buitenlandsche doktoren en kort gele
den bood een Amerikaansch medisch insti
tuut hem 25.000 dollar voor zijn schedel na
zijn dood.
ENGELSCHE KONINGSPAAR HEEFT EEN
AANRIJDING.
Toen de koning en de koningin van Engej-
land gisteravond uit een schouwburg in Lon
den terugkeerden heeft hun auto een lichte
aanrijding gehad op Trafalgar Square, waar
de voorste bumper van een kleine auto in een
lichte botsing kwam met een achterspatbcrd
van de koninklijke auto. Niemand werd ge
kwetst, alleen de auto werd eenigszins be
schadigd.
Spaansclie regeeringstroepen
maken 200 gevangenen.
Aan het front van Teruel.
Het ministerie van landsverdediging te Bar
celona heeft in een officieel communiqué me
degedeeld, dat deregeeringstroepen aan het
front van Teruel tweehonderd gevangenen
hebben gemaakt, terwijl de lijken van talrijke
soldaten van Franco werden gevonden.
Een escadrille van de regeeringsluchtmacht
heeft op geringe hoogte gevlogen boven een
troepentransport van de rechtschen en dit on
der vuur genomen. De vliegtuigen schoten
22.000 mitrailleurpatronen af.
In de Italiaansche bladen wordt de elfde
lijst gepubliceerd van in Spanje gesneuvelde
Italiaansche legionarissen, die in het leger
van Franco streden.
De lijst behelst de namen van 76 manschap
pen, die aan verwondingen, opgeloopen aan
het front, zijn overleden.
Parijsche politie ontdekt explosief
materiaal.
Meieniet en handgranaten in een kelder.
De Parijsche politie heeft in den kelder van
een huis aan de Boulevard Courcelles een
belangrijke hoeveelheid meieniet en hand
granaten gevonden. De concierge van het
huis, die lid van de C.S.A.R. schijnt te zijn,
is gearresteerd en aan streng verhoor onder
worpen.
De heer B. was door jicht niet meer in staat
zijn dagelijksche bezigheden te verrichten
en niettegenstaande aanwending van allerlei
middelen, werden de pijnen steeds erger en
werd hij meer en meer hulpbehoevend.
Een zakenvriend, die ook aan een hard
nekkige jicht had geleden en bij TOGAL-
tabletten veel baat had gevonden, raadde
hem ook een TOGAL-kuur te doen. De heer
B. volgde tot zijn geluk die raad op en ge
bruikte TOGAL-tabletten. De zwelling der
gewrichten nam daarna zienderoogen af en
de pijnen werden steeds minder. De heer B.
voelt zich thans beter dan ooit en hij
werkt weer met plezier, dank zij TOGAL.
Bij alle apothekers en drogisten vanaf f 0.80.
De heilzame werking van Togal berust op de ver
wijdering van onzuiverheden uit het bloed cn de
Inwendige organen, die de oorzaak zijn van velerlei
pijnen en ongemakken, die door gebruik van
Togal-tabletten wordt bestreden.
(Adv. Ingez. Med.)
De taak van den niet-universeelen Bond.
Onze Geneefsche correspondent schrijft
ons:
De burgers van Genève vieren ieder jaar op
11 en 12 December hun feest van de „Escala
de", een herdenkingsfeest van de heldenda
den hunner voorouders, die in den nacht van
11 op 12 December 1602 den aanslag van de
troepen van den hertog van Savoye, die met
stormladders („escalades") de stad trachtten
te veroveren, zegevierend terugwezen.
Het wordt in de laatste jaren aan de inter
nationale kringen van Genève niet meer ver
gund zich onbezorgd met het feestvierende
Genève te vereenigen. De internationale poli
tiek schijnt bij voorliefde juist deze dagen voor
belangrijke gebeurtenissen uit te kiezen. Reeds
een goede tien jaar geleden maakte de inter
nationale politiek de deelneming der Volken
bondskringen aan het Geneefsche vrijheids-
feest onmogelijk. Op den dag der Escalade
kwamen maarschalk Pilsoedsky van Polen en
de toenmalige dictator van Litauen, Wolde-
maras, te Genève om met onzen toenmaligen
minister van buitenlandsche zaken Beelaerts
van Blokland als rapporteur van den Volken
bondsraad zwaarwichtige besprekingen te
voeren over een compromis, dat militaire
vijandelijkheden tusschen Polen en Litauen
nog wist te verhoeden. En een paar jaren later
was het wederom tijdens de Escalade, dat
Ontmoeting met Weidmann en
Million?
Bezoek aan de „rooversgrot".
's-GRAVENHAGE, 16 December. De Haag-
sche redacteur van de Nieuwe Rotterdamsche
Courant, de heer H. Hotke. is van 3 tot 8 Oc
tober te Barbizon geweest, waar hij met zijn
echtgenoote in hotel „Les Pleiades" heeft ge
logeerd. Eiken dag maakten de heer en me
vrouw Hotke wandelingen in de omgeving van
het plaatsje en op 5 of 6 October, dus een of
twee dagen na den moord op Jeanne Keller,
hebben zij een uitstapje naar de „rooversgrot"
gemaakt. Daar zij den goeden weg niet konden
vinden vroeg de heer Hotke aan twee onbe
kende personen hoe zij naar de grot moesten
wandelen. Een van de twee viel op door zijn
grooten haardos. Hij droeg een rugzak en de
ander, naar de heer Hotke zich herinnert, had
een gestreepte broek aan.
De beide mannen brachten den heer en me
vrouw Hotke naar de grot en een hunner liet
bij het schijnsel van een kaars, welke hij uit
zijn zak haalde, den heer Hotke de grot van
binnen zien. Mevrouw Hotke bleef buiten op
haar man wachten. Het ongunstige uiterlijk
van de beide gidsen deed haar ervan afzien
mede naar binnen te gaan. Zelfs had zij reeds
een diamanten hanger, dien zij op den bewus-
ten dag droeg, in de hand genomen om hem
aan de beide mannen aan te bieden, wanneer
zij tot bedreigingen zouden overgaan. Zoover
is het niet gekomen. De heer Hotke is onge
krenkt bij zijn echtgenoote teruggekomen en
deze geschiedenis zou ongeschreven kunnen
gebleven zijn warehet niet,dat' mevrouw
Hotke, toen zij in de bladen de foto's van
Weidmann en Million gezien had, thans vol
houdt, dat zij het zijn, die op den 5den of
zesden October van dit jaar het echtpaar
den weg naar de rooversgrot hebben gewezen.
Italië's uittreding uit den
Volkenbond.
Het oordeel van Lord Robert Cecil.
Tijdens een vergadering van de Volken
bondsunie heeft Lord Robert Cecil een rede
uitgesproken, waarin hij o.m. verklaarde:
„Het lijdt geen tijfel of Mussolini heeft den
Volkenbond verlaten uit vrees, dat deze er in
zou slagen den vrede te handhaven. Een toe
speling makende op het conflict in het Verre
Oosten zeide Lord Robert Cecil, dat hij steeds
stijden zou tegen de opvatting, volgens welke
een natie het recht zou hebben, zijn gebied
met geweld uit te breiden. „Ik ben van mee
ning", zoo zeide hij, „dat-de aanval, waarvan
China het slachtoffer is, voor ons en onze
belangen een oneindig veel grooter gevaar
vormt dan iedere aanval op onze onderda
nen en onze schepen".
ONZE DAGELIJKSCHE KINDERVERTELLING
Het is inderdaad nu maar zaak, Dickie te vinden, zei oom Mop-
perniet, toen Thijs weer thuis was. Maar ik zou niet weten
hoe.
Thijs knikte. He ben van plan, er eens op uit te gaan, oom. Ik
geloof, dat ik wel een oplossing weet. Ik kom wel weer gauw terug!
Maakt U zich maar niet ongerust!
Maar zal ik niet met je meegaan, Thijs? vroeg Sim. Dan kan
ik je ,als het noodig is, tenminste helpen.
Neen, dank je, Sim, laat ik maar alleen gaan. Ik kom niet zoo
laat terug!
Zoo zien jullie, jongens en meisjes, dat Dickie, omdat hij mee is
gegaan met een vreemden man, nu leelijk in het nauw zit. Dus jullie
weten het nu goed: NOOIT met vreemde mannen meegaan! Al
hebben ze nóg zulke mooie cadeautjes voor je! NOOIT MEEGAAN,
HOOR!
En zoo ging Thijs dan op weg.... Dickie zoeker
Briand en Stresemann hier hoogst ernstige
beraadslagingen hielden over de opheffing
van het Volkenbondstoezicht; op de militaire
ontwapening van Duitschland. Dit waren in
dien goeden ouden tijd echter nog slechts
uitzonderingsverschijnselen, die den Volken
bond van een mede-opgaan in de Geneefsche
Escalade-stemming van jolijt en vreugde af
hielden. In de laatste drie jaren is dit echter
een vaste regel geworden. Op 11 December 1935
was het „onwelkome vredesplan" van Sir Sa
muel Hoare en Pierre Laval tot beëindiging
van den oorlog tusschen Italië en Abessynië
het onderwerp van bespreking te Genève. Op
11 December 1936 bracht Del Vayo in den Vol
kenbondsraad de buitenlandsche inmenging
in den Spaanschen burgeroorlog ter sprake.
En thans, op 11 December 1937 waren er hier
weliswaar geen belangrijke internationale be
sprekingen te Genève zelf, doch werd de groo
te meerderheid der Volkenbondskringen toch
stellig uit de feestvierende straten van Genève
gehouden, om thuis door de radio getuige te
kunnen zijn van de gebeurtenissen in Rome,
die het uittreden van Italië uit den Volken
bond beteekenden.
Bij sommigen alhier bestaat een neiging
geringschattend over het besluit van den
Grooten Fascistenraad te spreken. Het ver
andert immers practisch niets aan den stand
van zaken! Reeds twee jaren lang onthoudt
de Italiaansche regeering, ofschoon nog gee
nerlei opzegging van het lidmaatschap van
den Volkenbond had plaats gevonden, zich
toch reeds van iedere daadwerkelijke mede
werking aan den Volkenbondsarbeid!
Zij, die zich aldus goedkoop over het besluit
van Zaterdag trachten heen te zetten, zien
hierbij echter over het hoofd, dat, zoolang het
uittredingsbesluit nog niet genomen was,
steeds nog de hoop gekoesterd mocht worden,
dat Italië naar Genève zou terugkeeren.
Deze hoop moet thans worden opgegeven.
Wie na de lezing van de verklaringen van
Mussolini van Zaterdag hieraan nog mocht
hebben getwijfeld, zal van zijn laatste hoop
hebben moeten afstand doen, nadat de amb
telijke Duitsche verklaring die veel princi-
pieeler de bezwaren van het uitgetreden*'drie
tal DÜitschland-Italië-Japan tegen den Vol
kenbond uitspreekt dan Mussolini Zaterdag
deed, met deze categorische verklaring ge
ëindigd is: „Duitschland zal nooit meer in
den Volkenbond terugkeeren!"
Wij allen, die den Volkenbond en de Vol
kenbondsgedachte zijn getrouw gebleven, zul
len ons thans op deze bodem der werkelijk
heid moeten plaatsen. Zonder aan het woord
glooit" die eeuwigdurende beteekenis te wil
len geven, die eigenlijk eraan verbonden is,
moeten wij rekening houden met het feit,
dat in afzienbaren tijd de Geneefsche Vol
kenbond niet universeel zal worden. Moeten
wij daarom den Volkenbond maar geheel ver
nietigen en de reeds voor een goed deel ver
wezenlijkte gedachte van een georganiseerde
internationale samenwerking als een schoonen
droom begraven? Er zullen zeker niet velen
zijn, die zulke troostelooze gevolgtrekkingen
uit 't uittredingsbesluit van Rome zullen wil
len trekken. De Volkenbond zal, zij het dan
ook als een niet universeel lichaam, in stand
gehouden moeten worden. Wij mogen niet'
uit vertwijfeling en ontmoediging geheel af
breken, wat eindelijk eenigen tastbaren vorm
aan eeuwenoude idealen van een geordende
internationale samenlevening gegeven had.
Wat echter zal de taak van den niet uni-
verseelen Volkenbond moeten zijn? Er zijn
er hier, die de illusie hebben, dat thans, nu
de staten zonder den waren Volkenbondsgeest
Genève verlaten hebben, de ware Volkenbond
eerst geboren is, een eendrachtige Volkenbond
vol liefde voor het recht, die nog sterk ge
noeg is om eerbiediging van internationale
verdragen en recht aan alle staten, ook aan
de buitenstaande, op te dwingen.
Ook dit is, vrees ik, een illusie. Ook onder
de in den Volkenbond nog gebleven staten
bevinden zich verschillende, die zoo zeer door
sympathie of belang aan de uitgetredenen ge
bonden zijn, dat reeds uit dezen hoofde aan
een eendrachtige Volkenbondsactie tegen een
eventueelen rechts-en-vredestoorder van
buiten niet ernstig gedacht kan worden. Bo
vendien is echter de macht van het uitge
treden drietal zóó sterk, dat een collectief op
treden van den Volkenbond tegen één van
hen het uitbreken van den geweldigsten en
rampzaligsten wereldoorlog van alle tijden
zou beteekenen. Dit vooruitzicht is waar
schijnlijk voldoende om de gehechtheid aan
de gedachte van collectieve veiligheid in de
meeste landen zoo te verzwakken, dat iedere
poging tot toepassing van de leer der col
lectieve veiligheid door den Volkenbond reeds
van tevoren tot mislukking gedoemd zou
zijn.
Zoolang de Volkenbond zoo sterk was, dat
men nog hopen mocht, dat een enkele drei
ging met collectieve actie een booswilligen
staat van den weg der misdaad zou terughou
den, kon de nog jonge gedachte der collec
tieve veiligheid gemakkelijk aanhangers
verkrijgen. Deze nieuwe leer bracht weinig
risico met zich! Thans, nu het wel vaststaat
dat de toepassing dier leer tegen de buiten
staanders met ontketening van den wereld
oorlog gelijk zou staan, zou deze toepassing
bij zeer vele volkeren ongetwijfeld op hun in-
tensen wil den vrede te behouden afstuiten.
De Volkenbond zal zich in de eerste jaren
ermede tevreden moeten stellen een gemeen
schap van staten te zijn, die uit vrijen wil en
overtuiging trotsch erop zullen zijn in hun
onderlinge betrekkingen 't recht en den we
derzij dschen goeden wil te doen heerschen. De
Volkenbondsleden zullen moeten toonen ook
zonder den stok achter de deur in den vorm
van art. 16 voldoenden eerbied voor het recht
en voldoende begrip voer gegronde bezwa
ren van hun medeleden te hebben, dat hun
onderlinge betrekkingen steeds beter
werden. De Volkenbondsleden zullen voorts
van de vele bestaande technische Volken
bondsorganen (Haagsch Internationaal Ge
rechtshof, Internationaal Arbeidsbureau, eco
nomische en financieele Volkenbondsorgani
satie, Parijsch Instituut voor intellectueele
Samenwerking, hygiënische Volkenbonds-or-
ganisatie, commissies voor de welvaart van
het kind en voor de bestrijding van het kwaad
der verdoovende middelen, Volkenbondsbu
reau Nansen voor de vluchtelingen, Manda-
tencommissie, enz.) een steeds nuttiger ge
bruik moeten maken en tot deze samenwer
king op niet-politiek terrein ook de medewer
king van de buitenstaanders moeten inroe
pen. En wanneer dan de leden van den Vol
kenbond individueel zullen trachten hun be
trekkingen met de niet-leden te verbeteren,
zal door dit alles een gezonder internationale
atmosfeer geschapen worden, die wellicht de
verwezenlijking van het ideaal van den uni-
verseelen Volkenbond toch naderbij brengt
dan op het oogenblik mogelijk schijnt!
