PER AUTO, BOOT EN TENT DOOR
ZUID-AFRIKA.
99
Januaribloeiers:
OOK IN 1938 WEER HOTELBONS.
Soest en Baarn gaan
blijde dagen tegemoet.
WOENSDAG 5 JANUARI 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
3i
De Jagersfontein der Holland-Afrika Lijn.
Een reisverhaal doorspekt met his
torische en andere beschouwingen.
Door
Dr. W. C. N. VAN DER SLEEN
J|J wordl
r u gaat naar Zuid-Afrika?"
ik moet wel. Mijn publiek
J wordt steeds veeleischender. Ik heb
verleden jaar in Canada beren op
mijn tent gehad en nu moet ik op zijn minst
leeuwen op de treeplank hebben of krokodillen
aaien met de paddel van mijn vouwboot!"
Zoo ongeveer begon het eerste interview
over de reis, waarvan ik u in de volgende
regelen en kolommen hoop te vertellen. Bo
venstaande was natuurlijk slechts een der
vele redenen, die mij tot deze reis deden
besluiten. Daar was bijvoorbeeld het emi-
gratievraagstuk, ook in Canada van veel
belang. Daar voor landbouwers, hier vooral
voor vakwerklui, speciaal in de bouwbedrij
ven en voor deze emigratie naar Zuid-Afrika
is zelfs een bepaalde vereeniging opgericht,
de Nederlandsch-Zuid-Afrikaansche Vereeni
ging, die zich in hoofdzaak belast met de rege
ling en zorg voor vele Hollanders, die willen
trachten, daar in het verre Zuiden een nieuw
vaderland te vniden. Waarom juist daar? Al
lereerst omdat er in vele vakken werkgelegen
heid is, daar ook hier het laagtepunt der crisis
reeds voorbij is, en er dus weer met moed ge
werkt wordt. Ten tweede ook, omdat daar ka
meraden wachten van den ouden stam. Ten
eerste: vele eveneens pas uitgekomen Hollan
ders, maar daarnaast vele tienduizenden wier
ouders en voorouders reeds tientallen, zelfs
honderden jaren in dit land hebben gewoond,
er een taaleigen hebben ontwikkeld, dat on
miskenbaar van Nederlandsche afkomst is,
maar toch weer zeer sterk ervan verschilt óók
De eerste nederzetting aan de Kaap de
Goede Hooip was een Hollandsohe. zooals
wij later nog zullen zien. Honderdvijftig jaren
lang heeft er de Hollandsche vlag gewaaid en
eerst in den Napoleontischen tijd zijn de En-
gelschen er gekomen. Van den laatsten zwaren
strijd der Transvaalsche boeren om hunne
onafhankelijkheid weten velen onzer nog mee
te praten, maar thans maakt sedert 1902 de
Unie van Zuid-Afrika deel uit van wat we
tegenwoordig de British Commonwealth of
Nations noemen of wel het Britsche rijk.
Maar weet ge dat de vlag, die kortgeleden
tot officieele vlag der Unie van Zuid-Afrika
werd verklaard, het oranje-blanje-bleu is,
onze oude Geuzenvlag, met klein in de mid-
denbaan de vlaggen van Engeland, van
Transvaal en van den vroegeren Oranje Vrij
staat?
En de eerste dag in Kaapstad zal u de over
tuiging brengen, dat in vele deelen der stad
van Van Riebeeck het zooveel op Nederlandsch
lijkende Afrikaansch de voertaal is. Het Afri
ka ansche element in Zuid-Afx*ika neemt steeds
sterker toe en vele Afrikaners zien het graag,
dat versche Nederlandsche krachten den
ouden stam komen versterken.
Maar er is nog meer interessants daar in
Zuid-Afrika te vinden, dan een sterke jonge
loot aan den Hollandschen stam. Er is ook
daar een inboorlingen-, een kleurlingen-vraag
stuk, met tal van verschillende kanten, net als
in onze Oost, met zijn Javaansche en Batak-
sche doktoren en meesters in de rechten en
daarnaast de volkomen onontwikkelde Nias-
sers en Papoea's. Dan is er de Kaapsche flora,
met haar merkwaardige vormen, die maanden-
zelfs jarenlange droogte doorstaan. En lest
best misschien het Afrikaansche wilde-dieren-
leven met zijn antilopen en wilde beesten, zijn
leeuwen en rhinocerossen, zijn krokodillen en
Nijlpaarden. Het Kruger Wildpark, een na
tuurreservaat. grooter dan heel Nederland,
moet gelegenheid geven, al deze dieren in hun
natuurstaat op korten afstand waar te nemen
en te fotografeeren. En dat al deze dingen be
langstelling wekken, blijkt o.a. wel daaruit,
dat één advertentie voldoende was om een
reisgezelschapje van zes man bij elkaar te
brengen. Twee oude Ford-auto's waren spoe
dig gevonden, een aanhangwagen, die als ver
gader- en eetzaal zou dienen, was beschikbaar
en zes tentjes voltooien onze uitrusting!
Op 1 Mei verhuisde dat alles naar de Jagers
fontein, het prachtige schip van de Holland-
Afrika-lijn, dat in IJmuiden op ons lag te
wachten. Zelden heb ik zoo heerlijk geslapen
aan boord van een schip, maar ik bemerkte
dan ook den volgenden morgen, dat we nog
rustig in de sluis van IJmuiden lagen en
wegens dikken mist niet waren uitgevaren.
Maar 't was 'n prachtschip! Ik heb tenminste
nooit eerder aan boord warm en koud stroo-
mend water aan de tweepersoons-waschtafel
in een hut gehad. Ook zoet water iri de
douches in de badkamer is een ongekende
weelde aan boord. Verder in elke hut een
schrijftafeltje of kaptafel naar verkiezing, een
makkelijke armstoel en een heerlijk breed bed.
Werkelijk een goede moderne hotelkamer in
het klein. En eten! En dat noemen ze nu een
passagiers-varend vrachtschip! Drie weken
lang een keur van uitgezochte menu's Ik zou
ze hier van één dag wel eens willen afdrukken,
maar dan werd dat tezamen net een heele
kolom. Zie liever zelf eens aan boord van een
onzer groote schepen te komen. Vaar eens mee
naar Hamburg, Dover, Southampton, Algiers
of Genua waar ge toevallig toch eens moet
wezen ofga eens mee een volgenden
keer naar Zuid-Afrika of naar Indië!
Het leven op een schip is heusch niet arm
aan afwisseling. De staf zorgt altijd wel, dat
er iets is waarmee de passagiers zich kunnen
amuseeren, een zwembad, allerlei sport en
spelltjes, eens 'n kijkje op de brug of in de
machinekamer enzoovoort. En wij zessen had
den nog heel wat meer te doen. Allereerst voor
studie. De ruwe plannen voor de reis meer in
finesses uitwerken enelkaar eens aan
kijken en leeren kennen, want hoewel ons lot
de eerste vijf maanden zeer nauw verbonden
zal zijn, hebben de meesten onzer elkaar een
week of zes geleden voor het eerst gezien!
Er zijn twee studentjes van maar net twin
tig bij en twee jonge oude heeren van even in
de vijftig. De twee andere zijn daartusschen en
de eene is de eenige vertegenwoordigster van
het zwakke geslacht in ons midden. We hopen,
dat we haar aan kunnen. En hebben afge
sproken, op deze reis allemaal 21 te zijn. Alleen
aan schrijver dezes wordt voor noodzakelijk
overwicht een leeftijd van 22 jaar toegekend.
Zoo nu kent u ons gezelschap voldoende.
Ons mooie schip maakte dagen van 400 zee
mijlen. In IJmuiden was slechts een twintig
tal eerste klasse passagiers aan boord ge
komen, omdat de immigratie voorwaarden in
de Unie plotseling zeer waren verscherpt. In
Dover kwam er nog een twintigtal bij en toen
zouden we in 10 dagen geen land meer zien.
Ge begrijpt hoe ieder zich verheugde op Da
kar, waar we eenige uren zouden liggen om
stookolie bij te laden, maar het ongeluk wilde
dat we daar juist aankwamen toen het mid
dernacht sloeg en dat is geen tijd om zelfs
een Fransche kolonie op haar voordeeligst te
zien. Er waren kroegen genoeg open, maar
koud bier hebben we aan boord ook. Er bloeide
prachtige diep roode bougainvillea, we klom
men in een stadspark in een palm om er bloe
sem uit te halen, maar daar moest het ook bij
blijven. En het bleef uitkijken naar het vol
gende stukje vaste walen dat zou vlak bij
Kaapstad zijn.
Wat kan zoon oceaan leeg zijn! Dagen lang
geen schip in zicht. Als een meeuw langs
vliegt, loopen de passagiers te hoop! Een vlie
gende visch aan dek is een gebeurtenis, waar
je nog dagen over praat. Dolfijnen reizen een
eindje met ons mee en omzwermen het schip,
terwijl men met een dertig kilometer gange
tje door het water snijdt. Er wordt een troep
potvisschen gemeld van de brug af. Duidelijk
zien we de vormlooze vleeschklompen gedeel
telijk boven water uitrijzen en hun adem in
de lucht spuiten. Dan verdwijnt ook dat weer
aan den horizon. Een haai zwemt wat met ons
mee. Een pingpongbal gaat overboord, maai
de kapitein vertikt het om bij te draaien, want
er was er nóg een!
Denk daarom niet, dat we van de buiten
wereld waren afgesloten. Het heele schip
leefde mee met den Holland-België-wedstrijd
die door de radio werd opgevangen. Eiken dag
hadden we ons krantje en gelukkig ook de
beursberichten. We hoorden de kroon neerko
men op het hoofd van Engeland's koning en
zongen het God save the King staande mee.
En zooals op alle Hollandsche schepen goede
gewoonte is, bracht de laatste dag aan boord
nog eens een extra koningsmaal, waaraan de
kapitein de passagiers dankte voor het in de
maatschappij gestelde vertrouwen en de oud
ste passagiers hem hun dank brachten voor
zijn goede zorgen. Dan ochenkt de maatschap
pij champagne en rooden en witten wijn,
stomme verbazing van de Engelschen. Dat
reeft stemming en ik kreeg de opdracht, als
voorzitter van het sportcomité den kok boven
te roepen en den lof van het gezelschap over
te brengen. Ik heb hem eerst laten terecht
staan wegens poging tot moord door overvoe
ding, daar hij alles zóó lekker maakte, dat je
wel eten moest! ÏJaarna volgde vrijspraak met
als vergoeding voor doorgestanen angst een
kistje sigaren. Na de prijsuitdeeling een stoe
lendans met als prijs een kus, door de laatst
overgeblevene te eischen van wie hij of zij dat
mochten wenschen. Ik zat veilig aan de piano.
Dat dacht ik tenminste, maar toen het spel
beslist was, kankaneerde me daar die ge
knakte brandnetel met een houding als zoo'n
modern glazen slanke lijn-beeldje recht op de
piano af. Dan kun je geen neen zeggen en je
durft zoo in gezelschap je mond haast niet
af te vegen. En toen die mist weer van mijn
oogen optrokzag ik nóg niets, want Tafel
baai en Kaapstad hulden zich in regen en
mist, toen wij er na 19 dagen van bijna on
afgebroken zonnenschijn eindelijk arriveer
den. Maar overal bruinvisschen, aalscholvers,
Jan van Genten, hier en daar een pinguin,
robben! Wat moet die zee vischrijk zijn. En als
het weer helder wordt! En het werd helder.
Maar pas na twee dagen, die we net noodig
hadden om al onze bagage en allerlei forma
liteiten netjes in orde te brengen.
(Nadruk verboden)
HERDENKINGSAVOND DR. MART. VAN
MARUM
De Curator van Teyler's Physisch Kabinet
heeft uitnoodigingen rondgezonden tot het bij
wonen van een herdenkingsavond, gewijd aan
dr. Martinus van Marum, overleden 26 Decem
ber 1537, van 17841837 directeur van Teyler's
Physisch en Naturaliën-Kabinet, op Donder
dagavond 20 Januari a.s., in de Aula van Tey
ler's Museum.
Mej. A. M. Muntendam, phil. doet. uit Am
sterdam, zal den Haarlemschen geleerde
schetsen in zijn leven en beteekenis voor zijn
tijd.
DE KERSTROOS.
Januari een kale tuin, triest en kleumend on
der een lage, loodgrijze lucht. Veel leven is er
nog niet te bemerken, hoogstens wat groene
puntjes van de bollen hier en daar en mis
schien 'n enkele gebogen knop van de winter -
aconiet. Maar in een beschut hoekje, op een
van de weinige plekken waar de zon nog komt
als ze schijnt, staat de Kerstroos te bloeien.
Groote, sneeuwwitte bloemen zijn het. met een
bos gele stuifmeeldraden in het hart en ze
staan hoog boven de forsche, leerachtige bla
deren. Van kou heeft de plant geen last: bij
strenge vorst blijven de knoppen veilig in het
hart geborgen, totdat het er beter voor hen
gaat uitzien. Is het geen heerlijk idee. dat we
dezen maand al bloemen kunnen plukken uit
eigen tuin?
Bij de snijbloemkweekers staan in Decem
ber de kassen vol bloeiende Helleborus niger,
zooals de officieele naam van de Kerstroos
luidt. De pollen zijn diep Ingegraven in voch
tige turfmolm, omdat de neuzen zoo gauw in
drogen; en boven de planten is een gazen
schermpje gespannen om te maken dat ze wat
sneller „rekken" zooals dat heet. Via de bloem
winkels belanden die planten dan met het
Kerstfeest in onze huiskamers. Zoo'n afge-
broeide pol zal niet gauw meer tot bloeien ko
men en in 99 van de 100 gevallen kunnen we
onze Kerstroos, als de plant is uitgebloeid, wel
weggooien. Anders is het natuurlijk gesteld
met de niet-geforceerde planten, die we begin
December al met een ruit op een paar paal
tjes, buiten in den tuin, tegen al te ruw weer
beschermen en zoo verhinderen, dat het zui
vere wit van de bloemen door te veel regen
gaat smetten. Vlak voor den bloei graven we
de pol dan uit en zetten haar later weer bui
ten in den vollen grond. Droge kachelwarmte
is echter voor de teerwitte bloemen fataal: ze
krijgen dan bruine vlekken.
De Kerstroos heeft het allerliefst een voch-
tigen, zwaren en humusrijken grond. Als we
dit weten, wordt het begrijpelijk waarom de
planten het in sommige Amsterdamsche par
ken en tuinen zoo bijzonder goed doen. Bij
het planten dienen we erop te letten, dat de
neuzen niet te hoog komen en dat de wortels
goed worden uitgespreid, zoodat de aarde over
al tusschen kan komen. Worden de pollen vóór
den winter geplant, dan is er veel kans dat ze
bij strengen vorst opvriezen, dus bovenop den
grond komen te staan, omdat ze zich nog niet
hebben vastgezet Vooral in natten zwaren
grond bestaat die mogelijkheid. Direct na het
invallen van den dooi moeten we dus onze
Kerstrozen gaan controleeren en vastzetten.
Het eenvoudigste middel om losvriezen te voor
komen is het afdekken van de pollen met wat
stroo.
Helleborus niger komt in Centraal- en Oost-
Europa voor en in het Westen van Azië. Het
sap is nogal vergiftig en we moeten dus maar
liever geen afgesneden bloemen in den mond
nemen.
L. S.
Doch er zijn enkele wijzigingen.
Verschil in klassenprijzen
geringer.
Service thans ook bij de
bons inbegrepen.
Kaapstad met den Tafelberg.
Horecaf en A.N.W.B. tevreden
over de resultaten van 1937.
(Van onzen specialen verslaggever).
De hotelbons, of zooals men bij den
A.N.W.B. ook wel zegt: „zwerfbons",
hebben opgeld gedaan. Niet minder
dan 50.000 zijn er in 1937 door den
Toeristenbond verkocht, een bewijs,
dat de „zivervende" toeristen er mede
gebaat waren.
De toerist weet het al! .Zwerven"
door Nederland, hier een dag, daar
een paar dagen, een lunch in Den
Bosch, diner en logies in Zwolle, tegen
een prijs, die slechts iets ligt boven het
bedrag, dat pensiongasten betalen, is
door de prettige samenwerking tus
schen A.N.W.B. en Horecaf mogelijk.
En het zal mogelijk blijven ook, want
dit jaar gaat men door met het systeem
der hotelbons, zij het ook in eenigszins
gewijzigden vorm.
De heer W. A. M. Westeroüen van Meeteren,
directeur van den Kon. Ned. Toeristenbond
A.N.W.B. vertelt met groote voldoening van
het succes der bons. „Het is altijd prettig om
te zien, dat iets nieuws inslaat, in een be
hoefte voorziet. En het stemt den A.N.W.B.
prettig, dat op deze wijze twee groote groepen
Nederlanders geholpen worden.
Toen in 1937, na 15 September, geen bons
meer verkocht werden, bereikten den A.N.W.B.
van verschillende zijden wenschen en klach
ten. Deze zijn alle onderzocht en vervolgens
met Horecaf besproken. Het doel der bespre
kingen, doorvoering van enkele wijzigingen,
is volkomen bereikt. In een buitengewone ver
gadering ging Horecaf daarmede accoord.
De voornaamste wijziging betreft
het aantal klassen. De klasseprijzen
liggen n.l. iets boven den gemiddelden
pensionprijs. Nu bleek vorig jaar, dat
het verschil in prijs tusschen de klas
sen te groot was. Dit jaar hebben we
een opklimming van f 0.50 a f 0.75,
zoodat de hotels beter in de juiste
klassen zullen zijn in te deelen.
Ook de service-belooning is thans geregeld.
In '37 werd den houders der bons overgelaten,
welk bedrag zij wilden schenken aan het be
dienend personeel. Thans is dit bij de bons
inbegrepen, berekend tegen 10 a 15%.
Voorts zullen de bons dit jaar langer geldig
zijn, n.l. van 1 Mei1 October, inplaats van
15 Mei tot 15 September. „Zwervende" toeris
ten zullen dus een maand langer van de re
ductie kunnen profiteeren. Tevens is toege
staan om bons, die overgehouden worden, tot
l Januari '39 op te maken.
Welke verplichtingen hebben houders van
bons nu? In de eerste plaats moeten zij, bij
aankomst in een hotel, mededeelen, dat zij
met bons zullen betalen. Dan heeft de hotel
houder het recht vast te stellen, op welke
uren de maaltijden gebruikt kunnen worden.
Tevens zal, zooals hiervoor gezegd, eenigszins
gebroken worden met den eisch, dat „zwer
vers" hetzelfde krijgen waarop pensiongasten
recht hebben. Men heeft daarom uitdrukkelijk
bepaald, wat den „zweiwenden" toerist voor
gezet moet worden, waartoe de hotels in drie
groepen, klein, middelsoort en groot, zijn ver
deeld.
In groep A (kleine hotels) bestaat de lunch
uit een eenvoudige koffietafel of warm ge
recht. In groep B (middelsoort) moet een
warme lunch, bestaande uit één completen
gang of uit een koffiemaaltijd, met een koud
of warm gerecht, gegeven worden. En in
groep C (groote hotels) zal de lunch bestaan
uit bouillon of soep, een voorgerecht, één com-
pteten gang, toespijs en vruchten.
wat de kamers betreft, de hotelhouders
moeten een kamer geven, die als normaal voor
het hotel te beschouwen is. Daarom wordt hun
aangeraden de nummers der kamers van te
voren op te geven, zoodat latere klachten
voorkomen kunen worden.
Welke hotels in aanmerking komen? In de
eerste plaats bondshotels; ten tweede bonds-
café's en noenzalen (lunch en diner) en ten
derde leden van Horecaf. Hotels, die geen lid
van den Bond of Horecaf zijn. kunnen slechts
opgenomen worden, indien beide vereenigin-
gen toestemmen.
Tenslotte zal hoogstwaarschijnlijk in 1938
een scheiding doorgevoerd worden tusschen
de „zwerfbons" voor Nederlandsche toeristen
en de bons voor Duitsche gasten. Indertijd
heeft Duitschland aan Duitschers toegestaan,
een bepaald bedrag in Nederland te verreizen.
De misbruiken hebben de regeering aanleiding
gegeven, om te onderzoeken of net mogelijk
was een controle-instantie in te schakelen.
Horecaf verwees daartoe naar den A.N.W.B.,
welke geen reden had om te weigeren en de
gasten in 1937 in de zwerfbonhotels liet logee-
ren, Een scheiding is echter wel gewenscht en
zal in 1938 doorgevoerd worden."
Samenvattende luidde het oordeel
van den heer Westeroüen van Meete
ren, „dat het systeem der bons een
doorslaand succes is geweest, waarbij
de voordeelen èn voor de toeristen èn
voor de hotelhouders.s stellig van
groote beteekenis zijn".
En het oordeel van Horecaf over de hotel
bons? Om dat te hooren hebben wij ons in
verbinding gesteld met het bureau dezer ver
eeniging in Den Haog, waar mr. A. J. Roest
Crollius den scepter zwaait en de belangen
der leden op wetgevend en sociaal gebied be
hartigt.
Mr. Roest Crollius was eveneens van mee
ning, dat het succes der bons in 1937 een
voortzetting van dit systeem'rechtvaardigde.
Toen de A.N.W.B. het plan opperde, heeft
het hoofdbestuur van Horecaf besloten zoo-
veel mogelijk mede te werken, teneinde op
doorslaande wijze aan te toonen. dat de hotel
houders hun uiterste best willen doen om het
publiek hier te houden en uiterst welwillend
j tegenover dit publiek staan. Daarom ging men
met de A.N.W.B.-bons beginnen en daarom ook
wordt er mede doorgegaan, al is, aan het einde
van 1937, gebleken, dat hotelhouders in be
paalde stroken er van profiteerden. Zoo heb
ben de leden in Arnhem en omstreken en in
den Achterhoek veel toeristen, die met deze
bons betaalden, op bezoek gehad. En zij waren
dus tevreden. Andere leden, die geen resultaat
in den vorm van meer toeristen, hadden ge
zien. twijfelden of het wel nuttig was, met
deze bons door te gaan. Dat men daartoe toch
besloot ligt hieraan, dat zóó getoond wordt,
dat ook de Nederlandsche hotelhouder van
goeden wille is, als het er om gaat, het publiek
te gerieven.
Wij hopen nu, dat men, door veelvuldig ge
bruik van de A.N.W.B.-bons. tot de conclusie
zal komen, dat de Nederlandsche hotelhouder
er heusch wel wat voor over heeft, om publiek
in zijn bedrijf te krijgen. Als dat het geval is,
dan zijn wij al tevreden."
(Nadruk verboden.)
GEEN DRIE NAAST ELKAAR!
Een automobilist, die 'n auto goat in
halen, welke reeds bezig is een derde
automobiel voorbij te komen, pleegt een
strafbaar feic Dat b hinderlijk (en soms
gevoartijk) daarom heeft de wet het
verboden: mitsdien: „geea drie rijdende
auto's naast elkaar bij het inhalen".
Voorbereidingen in vollen gang.
Talrijke felefoon- en telex-
verbindingen.
(Van een specialen verslaggever).
SOEST. 4 Januari. Het is te be
grijpen dat men in de gemeente
Soest en Baarn vervuld is van de tcT
rugkeer, en aanstaanden terugkeer,
der bewoners van het paleis Soestdijk.
Even begrijpelijk is het, dat in beide
gemeenten, nu er zekerheid is, waar dc
blijde gebeurtenis zal plaats heb
ben, plannen heeft gemaakt, om op
sobere wijze, uiting te geven aan de
eensgezinde vreugde over de geboorte
van een Oranjetelg. Men rekent op
veel bezoekers, vooral ook buitenland-
sche journalisten, die in het hotel
tegenover het paleis en in het Bad
hotel ondergebracht zullen worden.
Druk heeft ook P. T. T. het In het bijpost
kantoor tegenover het paleis zijn vier telefoon
cellen geplaatst. Voorts is de mogelijkheid om
telegrammen te versturen vergroot, door het
plaatsen van 3 Hughestoestellen. Voorloopig
is het de bedoeling de telefooncellen hier als
reserve te bewaren, Indien de cellen in de
hotels te Soest en Baarn ingericht, overbe
last worden. Voorts ligt het in de bedoeling
het personeel van dit bijkantoor uit te brei
den.
In de verschillende hotels, waar de journa
listen zullen resideeren. is men zoo goed
als gereed met den aanleg der telefooncellen,
waarbij P.T.T. zooveel mogelijk rekening zal
houden met den te dien aanzien geuite wen
schen.
In het Badhotel le Baarn, waar tegen 8
Januari de bultenlandsche gasten zullen resi
deeren, heeft men ten behoeve van de pers
15 a 20 telefooncellen gemaakt. Voorts is er
een telexverbinding met hotel Trier, tegen
over het paleis.
Overigens is er al een enkele buitenland-
sche gast gearriveerd. Deze dwaalt voorloopig
nog rustig rond in het paleis, wandelt over de
bevroren boschpaden en geniet van de rust
die hier heerscht.
Wat de feestelijkheden te Soest betreft,
voorloopige plannen zijn reeds gevormd
Kinderen zullen getracteerd, saluutschoten
gelost, vreugdevuur en Bengaalsch vuur
ontstoken worden in de halfresidentie, zooals
de Soestenaren hun gemeente noemen.
Voorts ligt het in de bedoeling van het feest
comité om het gemeentehuis te versieren en
te verlichten. Een algeheele versiering of ver
lichting wordt niet nagestreefd, waarbij men
rekening houdt met den wensch van dc Ko
ninklijke Familie om de viering zoo sober mo
gelijk te houden.
In een speciaal blad, met voorop een teeke-
ning, waarop men de Koninklijke Familie ziet
afgebeeld" bij een wieg, zullen geestelijken van
elke richting een kort artikel schrijven. Voorts
zullen hierin dan bekende liederen zooals het
„Wilhelmus" en „Wicn Neêrlandsch Bloed"
opgenomen worden. Het ligt wel in de bedoe
ling afdrukken op oud-Hollandsch geschept
papier aan de Koninklijke Familie aan te
bieden.
In Baarn is men nog gesloten over de vie
ring van de blijde gebeurtenis. Het Comité is
nog niet geheel gereed met de plannen. Dat
ook hier feest gevierd zal worden spreekt wel
haast vanzelf, omdat naar men weet.'t paleis
krachtens hot Burgerlijk Wetboek, onder de
gemeente Baarn ressorteert. Achterblijven zal
men dus zeker niet.
Overigens wacht men in beide gemeenten
rustig af. Men weet, dat de feestcomitc's aan
den slag zijn en dat, zooals overal in den lande
plannen gemaakt worden om de blijde ge
beurtenis te vieren. De gemeenten, waar het
Prinselijk Paar verleden jaar zijn „blijde in
carnate" hield zullen daarbij in het middel
punt staan. Welnu, men beseft dit terdege,
evengoed als dc Instanties, die voor de com
municaties met de gehecle wereld zullen zor
gen. Over enkele dagen ral het bezoekers
naar Soest en ln Baarn stroomen. Zij zullen
op hun wenken bediend worden.
(Nadruk verboden.)
