DE DOOI ALS SPELBREKER.
OM EEN KIND
Zeer teleurstellend voor de Friesche schaatsliefhebbers was
bovenstaand bordje op de ijsbanen te De Knijpe, waar de
dooi Dinsdag als spelbreker optrad
De galante ridder tijdens den grooten Nieuwjaars-
jachtrit voor de jeugd te Whiteways Lodges in
Sussex (Eng.)
Vijf telex-apparaten worden
in het Badhotel te Baarn op
gesteld, om straks het heuge
lijk nieuws van Soestdijk
wereldkundig te maken.
De 10 000ste bezoekster der tentoon
stelling van schilderwerken van Kees
van Dongen in het Stedelijk Museum
te Amsterdam, mej. C. Wijsman, ont
vangt van jhr. D. C. Röell, directeur
van het museum, een boekwerk over
Kees van Dongen
Kapitein ter zee J. E. Meijer Ranneft
zal binnenkort als marine-attaché wor
den toegevoegd aan het Nederlandsch
gezantschap te Washington
Op het IJsselmeer had zich Dinsdag reeds veel ijs gevormd Op
verschillende plaatsen waren schepen vastgevroren. Een kijkje bij
Durgerdam, waar de bemanning een baantje maakte rond haar
schuit
Nieuwe troepen Japansche soldaten zijn in Sjanghai aangekomen, vanwaar
zij naar de Japansche fronten in China zullen worden gedirigeerd
Kanonnen zullen de blijde tijding der geboorte van een Konings
kind verkondigen. Een batterij veld-artillerie uit Utrecht is bij
den Eemweg te Baarn opgesteld, zoo ver mogelijk van het
paleis Soestdijk, om er de rust niet te verstoren
FEUILLETON
ROMAN VAN NORBERT GARAI.
Nadruk verboden.
35)
Met groote sprongen rent de rechercheur
over den drassigen bodem. Danny zet haastig
zijn motor op den standaard en snelt hem na.
Daar zien zij ook reeds dc grijze limousine,
idyllisch overdekt door de diep neerhangende
takken van eenige jonge berken. De voorwie
len zitten muurvast in den weeken grond, ter
wijl de achterwielen bij elk nieuw aanzetten
van den zwaren motor als dol in het rond
draaien.
Gordon springt uit den wagen en doet nog
een zwakke poging om zijn achtervolgers te
ontkomen. Maar als hij bemerkt, dat de
rechercheur en Danny hem spoedig zullen
hebben ingehaald, blijft hij met gebogen hoofd
staan
Een drinker blijft een drinker.
Nicolle en Coverley zitten in een kamer van
de politiepost in Bond Street. Het is hun
verboden met elkaar te praten en een politie
agent zorgt er voor, dat aan dit verbod strikt
de hand wordt gehouden. Natuurlijk kan hij
cabriolet wordt als „transportmiddel" ge
niet voorkomen, dat Coverley en Nicolle elkaar
af en toe vroolijk lachend aankijken.
Zoo gaat een half uur in zwijgen voorbij.
Maar het is het welsprekende stilzwijgen van
twee menschen, die elkaar veel te vertellen
hebben als maar eenmaal het eerste, verlos
sende woord is gesproken.
Twee rechercheurs treden het vertrek bin
nen. Zij hebben opdracht Nicolle en Coverley
naar Scotland Yard te escorteeren. Coverley's
bruikt. Een der beide recheurs neemt plaats
achter het stuur; de andere gaat tegenover
de beide arrestanten zitten en ook hij let
nauwkeurig op, dat het tweetal niet met
elkaar spreekt.
Nicolle zit naast Coverley. Zij maakt den
indruk van een stralenden bruid die naar het
stadhuis rijdt. Plotseling begint zij hartelijk te
lachen; zich tot den rechercheur overbuigend,
fluistert zij dezen iets toe. De man staart haar
verbaasd aan, maar dan met zin voor humor
de taak op zich nemend, wendt hij zich tot
Coverley: „Miss Osborn laat u zeggen, dat zij
voornemens is spoedig in het huwelijk te
treden".
„In het huwelijk te treden?" vraagt Cover
ley vergenoegd en blijkbaar allerminst ver
rast door deze merkwaardige mededeeling.
„Trouwen, dat is een heele stap. Dat moet
rijkelijk overwogen worden
,,"t Is al rijpelijk overwogen", hoort hij
Nicolle zeggen." „Trouwen? Een afgemaakte
zaak, wanneer althans een zekere Conny Co
verley mijn huwelijksaanzoek aanneemt!"
.MeisjeMet goed gespeelde onverschil
ligheid steekt Coverley een sigaret op. „Ik ben
buitengewoon vereerd, dat je.... werkelijk,
ik kan niet zeggen, hoe verheugd ik ben
maar, nog gisteren zei iemand tegen me,
iemand die me zeer na aaan het hart ligt, dat
het niet te pas komt een ander z'n verloofde
af te nemen, vooral dan niet, wanneer het
zoo'n patente kerel betreft als Danny
Ward...."
„DannyHaar gezicht betrekt. „Danny
moet de waarheid vernemen, hij moet weten,
dat
Maar de postillion d'amour van de recher
che legt vermanend den vinger op den mond,
daarmee zwijgen gebiedend.
In Scotland Yard worden Nicolle en Cover
ley gescheiden.
Nicolle brengt drie lange uren van zenuw-
sloopend wachten door in een ruim vertrek,
waarin langs de muren banken zijn ge
plaatst.
Eindelijk wordt zij voor Benett geleid. Met
welgekozen woorden maakt hij haar zijn
compliment dat zij zich zoo dapper en verstan
dig heeft gedragen. Daarna deelt hij haar
mede, dat er voor de politie geen rede meer
is haar hier nog langer vast te houden, daar
mr. Gordon, de directeur-generaal der Estna-
fabrieken reeds een volledige bekentenis heeft
afgelegd. Uit Reeves is weliswaar geen woord
te krijgen, maar diens houding is na de be
kentenis van Gordon van minder belang. Co
verley's onschuld schijnt voorloopig wel vast
te staan, zij het dan, dat uiteraard naar deze
oude zaak nog officieel een hernieuwd onder
zoek zal moeten worden ingesteld. Op z'n
laatst overmorgen zal Coverley echter wel in
vrijheid worden gesteld.
De volgende dag is voor de kleine Maud rijk
aan sensaties. Zij krijgt een mooie, nieuwe
jurk aan, die tante Nicolle voor haar heeft
meegebracht en dan mag ze met Kitty, Nicolle
en Danny in een mooie, blauwe auto mee
naar Londen. Zij wordt in een groot huis ge
bracht met vele gangen, deuren en vensters
met dikke tralies.
En een oogenblik later staat zij tegenover
een grijzen meneer met een diep gebruind ge
laat, die zich met een grappige grandezza als
haar langgezochte „pappa" voorstelt.
Zonder eenige verlegenheid neemt Maud
haar „pappa" van het hoofd tot de voeten op.
Hij schijnt in den smaak te vallen, waat zij
heeft er niets tegen, dat hij haar op den arm
neemt en haar op beide wangen kust. Zij
heeft slechte één vraag. Eén vraag, die nie
mand op het eerste oogenblik vermag te be
antwoorden. Namelijk deze: of mamma en
daarbij wijst ze op Kitty nu met pappa en
Maud op het groote schip gaat om heel ver
weg te varen, naar Merika
Op den terugrit voeren Nicolle en Kitty een
geheimzinnig gesprek. Danny zit aan het stuur
van de blauwe cabriolet. Naast hem Maud,
wien het autorijden zichtbaar genoegen doet.
Nicolle is totaal veranderd. Haar gelijkmatig
opgewekt humeur en het doelbewuste in haar
optreden, dat haar vroeger kenmerkte, is ge
heel verdwenen en heeft plaats gemaakt voor
een soort bedrukte verlegenheid.
„Hoor eens. Kitty", fluistert zij haar vrien
din toe. „Dat gaat zoo niet langer. Ik word
er nog gek van. Jij moet met Danny praten. Ik
heb er den moed niet toe".
„M'n hemel, Nicolle, wat is er aan de hand?"
Met een diepe zucht neemt Nicolle een aan
loop voor haar groote biecht. Zij is tot de er
kenning gekomen, dat zij niet zoo veel van
Danny houdt om zich voor het geheele leven
aan hem te binden. Het spijt haar voor den
armen jongen, werkelijk, het spijt haar ver
schrikkelijk. Maar het gaat niet anders. Hij
moet de waarheid vernemen
Kitty is geheel uit het veld geslagen. Ver
bijsterd staart zij Nicolle aan en dan richt zich
haar blik op Danny. Kaarsrecht, het hoofd
hoog opgericht, zit hij aan het stuur; alles aan
hem verraadt den overwinnaar.
Hemel wat houdt zij veel van den jongen.
Het is alsof haar hart zich plotseling met alle
draaglijk gevoel van benauwdheid verzet. Ja
renlang heeft zij ernstig getracht zich met
verstandelijke overwegingen tegen een kna
gende jalouzie te pantseren en tenslotte heeft
zij zichzelf wijs gemaakt, dat haar liefde voor
Danny is vervloeid in ee$ zuiver vriendschap
pelijke genegenheid. Maar nu, nu Nicolle's
biecht haar weer een stille hoop geeft, staat
haar hart plotseling weer in lichte laaie.
„Wat praat je nu voor onzin!" Tevergeefs
vecht Kitty tegen een verraderlijke trilling in
haar stem. „Sinds jaar en dag zijn jullie ver
loofd! En nu zou je je plotseling bedacht heb
ben?"
fWordt vervolgd)
