Het groote Avontuur Worthington, de winnaar dit jaar van de „pancake" in den tra- ditioneelen „pancake-wedstrijd" op de Westminsterschool te Londen Vier personen vonden den dood, toen bij Tours een auto op een niet gesloten bewaakten overweg door den trein gegrepen werd. De ruïne van den wagen De beide Indische sportvliegers W. D. Rous en H. A. Souman, die op 19 Februari uit Batavia vertrokken, zijn Woensdag op Ypenburg aangekomen. Een snapshot na de behouden landing Nederland bouwt bruggen. Een overzicht der werkzaamheden van den bouw der verkeersbrug over den Amstel te Ouderkerk in den weg Haarlem Utrecht De heer A. Lieven te 's Hertogenbosch in training met zijn zelf ontworpen type motorraceboot, waarmede hij diverse wereldrecords hoopt te ver beteren Prof. dr. H. Brugmans, hoogleeraar aan de Gem. Universiteit te Am sterdam, wordt Zaterdag /O jaar De „Dagenham Girl Pipers" arriveerden Woensdag met haar doedel zakken te Den Haag. Na aankomst in de residentie werd een marsch door de stad gemaakt FEUILLETON Roman uit de Tropen door FRANS DEMERS. 46) Uit de eerste stappen mevrouw De Bafort en de gouverneur, directeur-generaal Benoit en mr. Reading. In den tweede wagen bevinden zich monseigneur De Hempt, hoofd' van de zending en een paar hooggeplaatste! ambtenaren. Terwijl dit hooge gezelschap de voornaamste aanwezigen begroet, gaan plot seling alle hoofden naar boven bij het gehoor van een dof gebrom. De stapel gewas wordt in brand gestoken en spoedig stijgt een don kere rookzuil omhoog en drijft in de richting van de loodsen. Nu verschijnen boven het woud vier metalen vogels: een groot verkeers vliegtuig met een escorte van drie militaire toestellen. De lucht is weldra gevuld met het vervaarlijk geronk der motoren. De vliegtuigen cirkelden eerst over het plein, doen een eereronde boven de blanke tropenstad en dan plotseling komen ze opduiken achter de lood sen, scheren even laag over de hoofden van de aanwezigen en komen in aanraking met den grond. Zij loopen een heel eind over het veld met het gevolg, dat al de inlanders, die aan de grens staan, gillend en joelend op fe vlucht slaan. Dan worden de toestellen n- keerd en rijden terug naar de loodsen: Ivt verkeersvliegtuig voorop de drie militair? j 1 één lijn er achter. Op een paar meters van de blanke toeschouwers worden ze tot stil stand gebracht. Op dit oogenblik begeven de gouverneur en zijn gevolg zich naar de vlieg tuigen en terwijl de militaire muziek het va- derlandsche lied speelt en een afdeeling sol daten de wanens or^enteert. heeft de be groeting van de piloten plaats. Luidruchtig juichen ondertusschen de andere aanwezi gen. Het gewone gedeelte van de bevolking heeft dan nog maar weinig met de zaak te stellen. Het mag de vliegtuigen van dichtbij gaan be wonderen en dat is alles. Daarna kunnen deze blanken naar de stad trekken om rond de aperatieftafel hun indrukken uit te wisselen. Ondertusschen maken de piloten in het sta tion van de luchthaven nader kennis met de hooge wereld van Wahenia, onder het drinken van een glas champagne. 's Avonds heeft op de residentie van den gouverneur een groot banket plaats. Bij het nagerecht worden talrijke redevoeringen ge houden. De gouverneur spreekt namens de regeering, directeur-generaal Benoit bromt een paar woorden en mr. Reading voert het woord namens de kolonisten. Mijne heeren, zegt deze laatste, ik be noor tot de mannen van de oude garde, zooals mijn vriend Benoit de kolonisten van den pioniertijd zooeven heeft betiteld en voor ons heeft deze heugelijked ag een bijzondere be- teekenis. Wij zijn met hart en ziel gebonden lan deze prachtige kolonie en al wat kan hei- jen tot bevordering van haar bloei, is ons dei-baar. De groote afstanden, die ons hier cheiden van belangrijke centra en andere verelddeelen, zijn steeds zeer nadeelig ge veest voor handel en nijverheid. Denk eens ven na, dat er in mijn beginjaren 75 dagen ïoodig waren om Wahenia te bereiken uit hiropa en dat dit thans geschiedt in zes da- ;en. Vervolgens schetste mr. Reading op pie kerige wijze de lotgevallen van die eerste Congoreizigers en somde de voordeelen op van •iet snelle verkeer, dat zich vandaag heeft uit gebreid tot Wahenia. Voortaan, besluit hij, beschikken wij over een geregelden luchtdienst; wij zullen de eer hebben in ons midden de leden van een mili tair eskader te zienmaar dat is niet vol doende. Ook wij kunnen meehelpen om het luchtverkeer nog uit te breiden. Wat mezelf betreft, deel ik u mede, dat ik morgen vroeg mijn eigen vliegtuig in Europa zal bestellen. Daarop brak een donderend applaus los. Toen men later in den avond gezellig in den rooksalon van de residentie zat, zeide men tot Reading: Dat vliegtuig van u is natuurlijk een grapje. Natuurlijk niet, antwoordde Reading, ik meen het. En hij meende het inderdaad. Den volgenden avond was er receptie in de villa van mr. Reading. Daar zaten rond den disch geschaard de gouverneur en de drie of ficieren van het luchteskader. Bij het nagerecht klopte Reading den ka pitein-vlieger Ringels op den schouder: Wel, capltein, nu moet u mij eens vertel len welk soort vliegtuig ik het best zou kun nen gebruiken. Ja, lachte de officier, dat hangt er van af wat u van de machine verlangt. Time is money, antwoordde Reading, ik verlang in de gelegenheid te worden gesteld mij snel als de bliksem te verplaatsen naar mijn verschillende nederzettingen in de pro vincie; Ja, in dat geval zou ik u een De Havil- l-and aanraden. Hoeveel kilometer kan ik daarmee afleg- leggen, zonder te dalen? Een duizendtal tegen 300 K.M. in het uur. Best, besliste Reading, dan zullen we een De Havilland bestellen. Een vliegtuig besturen kon hij niet, maar een van de officieren zou hem dat leeren. De militairen meenden, dat zij daarvoor nooit toestemming zouden krijgen. Het is eenvoudig, meende de Amerikaan, ik laat vliegvelden aanleggen en onderhouden op mijn voornaamste plantages en ik stel ze ter beschikking van het militaire luchtverkeer ik verklaar me daarenboven bereid den gouverneur per vliegtuig te vervoeren wanneer hij wil. In ruil vraag ik uw hulp om mij te leeren vliegen met een militair toestel. Dat voorstel kunnen we den gouverneur- generaal doen, oordeelde de heer De Bafort. Een paar weken later kwam het toestem mend telegram van den gouverneur-generaal en bestelde Reading in Engeland een De Ha villand. Op een zonnigen mogen bevond my zich op het vliegveld van Wahenia in gezelschap van kapitein Ringels. Zij namen plaats in een mi litair Hawkervliegtuig met dubbele stuurin richting. Reading zat van voren en kreeg zijn eerste les. Zorgvuldig teekende hij in een notitieboekje zijn voorbereidende punten aan het nagaan van olie- en benzinedruk, het onderzoeken van den druk op de remmen, het controleeren van den benzinetoevoer en of de afkoeler open is, het bijstellen van de stuurvlakken en de richtingsnaald. Controleer altijd deze dingen, alvorens te vertrekken, zei de officier. Vervolgens hielp hij Reading bij het schikken van zijn val scherm, en nadat zij beiden waren vastge bonden, werden de schroeven in gang gezet. Langs een koptelefoon kreeg Reading een reeks van bevelen, die hij met vaste hand uitvoerde; hij trok den stuurknuppel naar zich toe, zette gas bij tot de toerenteller 1800 omwentelingen aanteekende.vervolgens verminderde hij de snelheid, liet de blokken voor de wielen wegnemen en langzaam reed het toestel over den grond. Met behulp van het voetenstuur en de remmen bracht hij de machine met den kop in den wind. Opgepast!, riep Ringels, nu gaan we om hoog. Duw der stuurknuppel vooruit en geef 'angzaam meer gas. Het vliegtuig stormde daarop vooruit. Toen het een snelheid van 140 K.M. in het uur had bereikt, klonk hem het bevel in de ooren, den knuppel langzaam naar zich toe te halen en de machine ging sierlijk de lucht in en bereik te een hoogte van 500 Meter. Bij al de bevelen die nu voortdurend weerklonken, verloor de Amerikaan het hoofd niet. Rustig voerde hij ze uit; hij gaf minder gas en behield, al hoewel met inspanning, zijn evenwicht. Na een tiental minuten was de eerste les ten einde en zorgde de kapitein zelf voor een behoorlijke daling. Tijdens de tweede les leer de Reading op gelijke hoogte links en rechts zwenken in den vorm van een evenwichtige 8. Daarna leerde hij zwenken met afgesloten gas, in duikvlucht dus. En tenslotte kwam het landen aan de beurt. Hij maakte op 300 Meter hoogte en met een snelheid van 140 K.M. in het uur een mooie zwenking grond de lood sen en daalde tot zes Meter hoogte boven den rand van het plein. Toen trok hij den stuur knuppel langzaam naar achteren en vermin derde de snelheid. Toen de machine op een halven Meter van den grond was, bracht hij den knuppel heelemaal naar achteren en voer de een uitstekende landing uit. Reading was buitengewoon opgetogen en de officier verklaarde zich ten zeerste tevreden over die eerste lessen. Gedurende enkele weken werden de lessen voortgezet en tenslotte was de Amerikaan zoover gevorderd, dat hij alleen de lucht zou kunnen ingaan. Dat was een gewichtig oogenblik. Gouverneur De Bafort was mee naar het vliegvelyd gekomen om die eerste solo-vlucht van zijn vriend van op den grond af bij te wonen. Jammer ge noeg viel het weer dien dag niet erg mee: zware wolken hingenu laag en er stond een hevigen wind. Op 't laatste nippertje stelde kapitein Ringels nog voor de vlucht uit te stellen, maar Reading zat al achter den stuur knuppel. Geen kwestie van, lachte hij, en riep tot den werktuigkundige „contact". Een knal liet zich hooren en de schroef begon te wente len. (Wordt vervolgd),

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 9