Nu
Voorjaarszon of
Regenbuien
doe ik het zelf!
RADOX
Als straks de
Paaschklok
LIPPITS
HA ART. EM'S DAGBLAD
II
NU Paschen laat In den tijd valt dit
jaar hebben we onwillekeurig alle
maal wel zoo'n beetje gerekend op
mooi weer. Wanneer het In de laat
ste dagen van Maart Paschen is, zooals ver
leden jaar, dan zijn we er wel van overtuigd
dat voorjaarsachtige Paaschdagen een mee
vallertje moeten worden genoemd. Maar nu
het twintig dagen later is, komaan, welke
zwartkijker zou nu niet op mooi en zonnig
voorjaarsweer hopen?
Natuurlijk gaan we lang niet allemaal uit:
het is heusch ook niet alleen de categorie van
deze uitgaanders die wel zoo'n beetje op mooi
weer rekenen onwillekeurig doen we er alle
maal aan mee. en hoe onze plannen ook zijn
zij worden beschenen door een vroolijk en
al aardig warm voorjaarszonnetje. Nu boven
dien op het oogenblik dat ik dit schrijf, heer
lijke zonneschijn allergenoegelijkste Paasch-
perspectieven opent, nu is er geen houden
meer aan, het zal vast mooi weer zijn op 17
en 18 April. En daarnaar worden de plannen
definitief opgezet en ingericht, naar het
mooie weer dat er zal zijn op die dagen
maar dat ons ook ^pleens snoodelijk in den
steek kan laten.
En hebben wij daarmee ook al rekening ge
houden?
Of ziet een druilerige regen-Paaschmorgen
ons met ontstemde gezichten achter de ge
sloten ramen staan wat nu?
En laten wij ons daardoor zóó uit het veld
slaan, dat wij niet in staat zijn, nieuwe plan
nen te bedenken, en dat wij de feestdagen
laten voorbijzeuren met regen en wind buiten
en slechte humeurtjes en hangerige sloom
heid binnen?
Misschien bent u een van de gelukkige
menschen die zich met één handbeweging
kunnen overschakelen van het eene plan op
het andere en van beide evenveel kunnen
genieten. Dan zult u van regen of zonneschijn
niet afhankelijk zijn, dan zult u zeker toch
wei prettige Paaschdagen hebben.
Maar er zijn veel menschen die daartoe geen
kans zien, die zich alleen maar hebben inge
steld op dat eene plannetje, en met zichzelf
en anderen geen raad meer weten, nu dat
onverwacht niet kan doorgaan.
Zij zouden wellicht al een heel eind gehol
pen zijn, wanneer zij zich er nu al in gingen
verdiepen, wat er moet gebeuren wanneer de
regen als spelbreker voor hun plannen op
treedt. Het kan zijn, dat zij zich hebben voor
gesteld om den eersten dag heerlijk in en om
het huis te blijven, wat in den tuin te genie
ten en er een verrukkelijk-ontspannen dag
van te maken. Misschien willen zij op Maan
dag een fietstocht langs de bollenvelden ma
ken maar ook deze eenvoudige en preten-
tielooze plannetjes kunnen door regen en
wind volkomen in de war worden gestuurd,
om nog maar niet te zeggen van degenen die
grootere plannen hebben, of van hen die de
kinderen iets leuks hadden beloofd. Wat nu,
het regent en waait, er is geen kwestie van
uitgaan. Maar vader en moeder hebben ook
daarop raad geweten, en het blijkt dat er
met wat goeden wil in huis nog genoeg leuks
is te doen, gezellige spelletjes, verkleedpar
tijen, raadsels, legpuzzles, muziek maken,wed
strijden met kleine prijsjes en zoodra het
droog is een stevige wandeling met een vast
gesteld doel, zoodat ieder opgefrischt en met
een vroolijk gezicht aan tafel verschijnt.
En misschien kan dan de tweede dag nog
een heeleboel goed maken van wat de eerste
is te kort gekomen.
Het kan natuurlijk ook andersom zijn, na
melijk dat de eerste dag goed is, en dat de
tweede letterlijk wegregent en dat wij nu
juist daarop otktc plannen hadden vastgesteld.
Maar ook dat is te overkomen, als wij ons er
maar op voorbereiden en niet met een lang
gezicht den heelen dag verbeuzelen aan niets,
want o, wat kan één enkele dag dan eindeloos
en vervelend zijn!
Actief blijven, ook als de plannen in duigen
vallen, niet verslagen in een stoel ploffen en
de tijd laten verloopen in teleurstellend ge
zeur over iets dat nu eenmaal niet te veran
deren is. Want wat is dat jammer van zulke
vacantiedagen, die het gewone leven feestelijk
komen onderbreken.
E. E. J.—P.
De vrouwen van Honfleur
Schreeuwend eischten ze haar
mannen terug!
In het jaar 1805 was een tijdlang het En-
gelsche oorlogsschip „Arrow" 't gesprek van
den dag. En dat gesprek was doorspekt van
hoongelach!
Wat was 't geval, Admiraal Lord Brigham
had het voor de haven van het visschers-
dorpje Honfleur leelijk moeten afleggen tegen
een vloot, bemand met schreeuwende vrou
wen!
Dat zat zoo: In 't voorjaar blokkeerde de
admiraal den Seinemond met zijn vlaggeschip
„Arrow" en een flottille fregatten, 't Was een
tamelijk vervelend baantje want Nelson had
juist bij Trafalgar een grondige opruiming
onder de Fransche vloot gehouden en dus
waren de Engelsehen op dat tijdstip de onbe
streden beheerschers der zee. Om de ver
veling onder zijn officieren en manschappen
nu een beetje te verdrijven, besloot Lord
Brigham een eind de Seine op te varen. Doch
hiervoor had hij loodsen noodig. De eenige
die konden helpen, waren de Fransche vis-
schers uit de kustplaatsjes. En daar dit na
tuurlijk niet vrijwillig ging, werd de visschers-
vloot uit Honfleur eenvoudig opgevangen en
de mannen gevangen genomen.
Ze weigerden echter eendrachtig, loods-
diensten te verrichten. De admiraal begon te
schelden en te tieren en dreigde zelfs ten
slotte met de „pontons" afgedankte schepen
die in de haven van Plymouth en Portsmouth
als gevangenis voor het scheepsvolk dienst
deden maar alles was tevergeefs.
En terwijl dit op de „Arrow" gebeurde, was
de vrouwenwereld van Honfleur in rep en roer.
Als een loopend vuurtje was het bericht, dat
de mannen gevangen genomen waren, door
het dorp gegaan en een zekere Jeannette
Bolesve hield een oproerige redevoering, waar
in zij betoogde, dat ze niet dulden zou, dat
haar George naar de „pontons" werd gebracht,
al moest ze den admiraal persoonlijk uitdagen
tot een tweegevecht.
En wat gebeurde? Toen zijn lordschap den
volgenden morgen aan 't ontbijt zat, kwam
een groote vloot op de ..Arrow" af. Een vloot
van visschersbooten, allemaal bemand of
liever gezegd bevrouwd met de echtgenooten
van de gevangen visschers, die luid schreeu
wend haar mannen terugeischten. En voor de
Britten er op bedacht waren, hadden de
vrouwen het schip geënterd en hieven zoo'n
oorverdoovend gekrijsch aan, dat de admiraal
zich geen raad wist van ellende. Telkens als
zijn lordschap iets zei, werd het geschreeuw
sterker en 't hield net zoolang aan tot
Brigham, ten einde raad, bevel gaf mannen
en vrouwen gezamenlijk over boord te jagen.
Nog een half jaar later kon geen officier
of matroos van de „Arrow" zich ergens ver-
topnen, zonder met hoongelach te worden
begroet!
Een kleine geschiedenis met een
moraal.
Sinds veertien dagen gaat Hansje naar de
fröbelschool. Hij is vijf jaar en nog een
echt moederskindje.
Moeder brengt hem iederen dag zelf weg
en onderweg houdt hij stïjif haar hand vast.
lederen dag komen ze andere kinderen
tegen op weg naar school. Enkele zien er
frisch, schoon en keurig uit en loopen net als
Hans aan de hand van moeder. Andere loopen
alleen en zijn niet zoo netjes; hun kleeren ver
raden 's morgens al de haast waarmee ze
zijn aangekleed. Telkens geeft Hansje zijn-
moeder voor de deur van de school een
stijve kus en fluistert: „Je komt me toch
vast en zeker weer halen, hè?"
Dan holt hij opeens weg om zich door juf
te laten uitkleeden en z'n blonde kuif verliest
zich tusschen de andere kinderen in de
klas.
Maar eens op een dag, als moeder en Hans
het huis uitkomen, laat het kereltje opeens
haar hand los en verklaart: „Nu ga ik
alleen.... blijf jij maar thuis". Verbaasd en
'n beetje ontsteld door dien plotselingen zelf
standigen drang staat moeder even stil, maai;
dan meent ze, dat ze niet goed gehoord
heeft, pakt zijn handje weer en zegt: „Kom
Maar moeder heeft toch goed gehoord.
Hans houdt hardnekkig de hand op zijn rug,
(Adv. Ingez. Med.)
maakt een afwerende beweging en verklaart
nogmaals: „Ik ga alléén zeg ik toch!" En
weg loopt hij. Moeder overlegt angstig, welke
gevaren het kind straks bij 't oversteken
allemaal dreigen en wil hem naloopen. Maar
na twintig passen draait hij zich om, wuift
met de hand en roept trotsch: „Niet komen
moeder, ik ga alleen!" En de moeder loopt
vlug om 'n huizenblok heen om hem onge-
1 merkt te zien oversteken en in geval van
nood bij de hand te .zijn.
Zoo gebeurt 't nu iederen morgen. Hans
gaat alleen naar school, maar moeder volgt
hem zonder dat hij 't weet. Kijk, daar gaat
hij! Met kleine regelmatige pasjes, zonder
haast, met een recht ruggetje en de borst
vooruit. In z'n eene handje houdt hij het
pakje brood voor 't overblijven en hij kijkt
gewichtig om zich heen of de weg vrij is.
Nu moet hij oversteken. Hij kijkt eerst
naar links en dan naar rechts. Daar komt
een fiets aan. 't Baasje blijft staan, want
moeder heeft hem juist in deze dagen steeds
ingeprent: eerst de heele weg leeg en dan
pas overstekenniet hollen. En hij is nu
groot, dus hij kan 't best.
Hij steekt kalm over. Maar danziet hij
opeens moeder aan den overkant achter zich!
Hij krijgt een kleur, gekrenkte trots schit
tert in z'n oogen en dan opeens rent hij
zonder uitkijken terug.
Moeder schreeuwt hem met een angstig ge
zicht iets toe. maar hij hoort 't niet door het
verwoede gebel van een fietser vlak naast
hem. Hij voelt alleen een stoot en valt.
Dan wordt hij opgetild. Verschrikt en snik
kend voelt hij. hoe handen hem betasten of
er niets gebroken is. Krampachtig houdt hij
z'n boterham omklemd en stamelt nog ver
ontwaardigd: WaaromWaarom wou je
me niet gelooven, moeder, dat ik alleen wel
gaan kon?"
Dit geschiedenisje is echt gebeurd.
Juist door de bezorgdheid van moeder
maakte Hansje een tuimeling, gelukkig niet
ernstig.
Wie zal moeder er 'n verwijt van maken,
dat ze stilletjes achter haar kind aansloop,
om hem te beschermen? Een andere moeder
zeker niet. We kunnen er nooit diep genoeg
van doordrongen zijn dat het leven van onze
kinderen eigenlijk ieder oogenblik in gevaar
kan zijn. Daarom mogen we geen risico ne
men en is de uiterste voorzichtigheid gebo
den.
Maar er komt een dag, dat er zich in den
kleinen mensch iets begint te roeren van
een ontwakenden zelfstandigheidsdrang. Dan
komt het gebaar van het handje en de
woorden: „nu doe ik het zelf'"
En op die woorden begin van ont
plooiing der persoonlijkheid mag moe
der maar niet eenvoudig reageeren door een
„geen sprake van, ik doe het55. Nu komt de
periode van het angstige beschermen uit de
verte, maar ook van het loslaten. Die komt
voor ons allemaal. We weten, dat we onze
lievelingen niet kunnen vèr houden van de
auto's, de regen en wind en de andere harde
EEN MOOIER TEINT
verkrijgt U door een goede huidverzorging.
Doe daartoe wat Radox in Uw waschwnter!
Bij apD»hekers en erkende drogisten a (0.90
pet pak en f 0.15 per klein pakje.
(Adv. Ingez. Med.)
dingen van het leven, maar we kunnen hen
er wél tegen wapenen.
Er komt een dag dat we met een bezwaard
hart maar toch in vertrouwen op zijn eigen
pienterheid het kind goed inscherpen hoe het.
moet oversteken en het dan laten gaan. Er
komt 'n dag dat we het warm inpakken en
het dan als 't noodig is, in een sneeuw
storm erop uit sturen.
Er komt een dag, dat we heel teer en ern
stig met onze opgroeiende jongens en meisjes
praten en ze dan het leven laten ingaan. We
moeten ons scherp bewust zijn, dat die dagen
komen en van tevoren overwegen, hoe we
onze kinderen wapenen kunneu bij al die
étappen van groei tot mensch.
Als er één ding hier verkeerd is, dan is
het de aarzeling. De moeder van Hansje
had beslister moeten kiezen: óf nog een poos
zijn handje vasthouden bij 't naar school
gaan, ook tegen Hansje's zelfstandigheids!
drang in, óf hem laten gaan, na een dege
lijke oversteekles, maar geheel alleen. De
aarzeling werd haar noodlottig.
Zoo gaat het ook heel vaak in later jaren
als de zelfstandigheid van onze kinderen
zich op allerlei terrein baanbreekt. Jarenlang
was de Zondagswandeling met vader en
moeder het toppunt van gezelligheid, maar
dan op een goeden dag verlangen ze iets
anders; ;dan lijkt het uitzwermen met
vriendjes een ideaal. En nog later komt bij
na ongemerkt maar veel eerder dan de
ouders meestal weten, de belangstelling voor
het andere geslacht.
Dit is alles" een natuurlijk ontwikkelings
proces, dat geen zorgen behoeft te baren, in
dien de ouders op hun hoede en wakende
zijn. De kinderen een poosje remmen met een
„daar ben je heusch nog te jong voor" kan
soms zijn nut hebben, indien het kind wer
kelijk voor iets nog te jong is en niet andere
factoren als eigen gezelligheidsdrang van
de ouders of angst om bepaalde dingen on
der de oogen te zien, een rol spelen, maar
beter ja noodzakelijk is het wapenen van het
opgroeiende kind tegen alles, wat het op zijn
weg kan tegenkomen. Als de dag komt, dat
de jongen van twaalf ook eens met vrien
den uit wil, dan van te voren op de hoogte
zijn van wat ze gaan uitvoeren en wie de
vrienden zijn en een oprechte, welgemeende
belangstelling toonen in zijn doen en laten.
Opdat het kind er niet toe komt, quasi ge
hoorzaam aan. vader of moeder's handje te
blijven loopen en de meerdere vrijheid stie
kem neemt en op verkeerde wijze gebruikt
Opvoeden is beschermen, maar vooral wa
penen en loslaten.
Enkele aardige ideeën voor
smakelijke Paaschgerechten.
Over dile dagen is 't alweer Paschen,
Heerlijk, huiselijk feest, dat vooral zoo bij
zonder goed slagen kan, als de huisvrouw
sfeer weet te scheppen! Hier en daar een
mooi bosje lentebloemen, alles keurig en hel
der in huis en dan bovenaleen sierlijke
Paaschtaf el.
Daarom doen we u ditmaal eens behalve
ons gewone weekmenu een serie speciale
Paaschgerechten aan de hand met plaatjes,
opdat de belangstellende kookster het voor
beeld bij de hand heeft.
Hier volgen alvast de menu's voor de Paasch
dagen:
1. Spinaziesoep met
eiergelei.
Verscholen eieren in
gehakt
Botersaus
Kropsla
Tulband met, gesmol-
tenboter en suiker.
2. Groentesoep met
gehaktballetjes.
Spinazie met gevulde
eieren
Pommes frites
Vanillebavarois met
slagroom en chocolade
eitjes gegarneerd
RECEPTEN.
Verscholen eieren:
Benoodigdheden: 4 hardgekookte eieren, 1
rauw ei, beschuit, 150 gr. varkensgehakt, 150
gr. kalfsgehakt, peper, zout, noot. 1 kropje
Bereiding: De eieren 10 minuten koken, af
spoelen en pellen. Het gehakt aanmaken met
eierdooier, beschuit, peper, zout en noot, zoo
dat van het ei niets meer te zien is. De bal
len nu door eiwit en paneermeel halen en in
heet frituurvet gaar en bruin bakken. Ze
voorzichtig in de helft snijden en op een
schotel leggen, zoodat de halve eieren te zien
komen. Garneeren met frissche sla.
Mandje met gekleurde eieren.
In een niet te groot bloemenmandje legt
men wat mos en garneert het met wat groen
en de een of andere soort voorjaarsbloemen,
bij,v. pruimenbloesem, Chineesch klokje e.d.
De eieren wordn gekleurd door ze te koken
in sterk spinaziewater waardoor ze groen
worden óf in water met saffraan, waardoor
ze geel worden, óf in water met roode kool,
waardoor ze paars worden, of in koffie, waar
door ze bruin worden.
Ook zijn bij de drogist pakjes met eier-
kleursel te koop, die men volgens de ge
bruiksaanwijzing gebruiken moet. waardoor
nog meer kleuren verkregen kunnen wor
den.
Het groenteaftreksel moet sterk zijn.
De eieren worden mooi-glimmend door ze
op tt wrijven met .een lapje met wat sla
olie.
De gekleurde eieren legt men in het mandje
waar het een aardig middenstuk is voor
de koffietafel.
Tulband.
Benoodigdheden: 3 ons bloem, 1^ dL.
melk, 2 eieren, 20 gr. gist, 50 gr. boter, 50 gr.
basterdsuiker, 100 gr. krenten, 100 gr. rozijnen,
30 gr. sucade, 5 gr. zout.
Bereiding: De gist aanmengen niet de lauwe
melk; bloem, eieren, suiker, zout en gesmol-
tenboter toevoegen en het deeg zoolang be
slaan tot het soepel is. De gewasschen en goed
uitgelekte krenten en rozijnen en de gesnip
perde sucade er door roeren en het deeg over
doen in een tulbandvorm, die met boter in
gesmeerd is en met paneermeel bestrooid.
Het deeg op een warme plaats bijv. in een
bakje lauw water laten rijzen (1 uur) en als
de vorm vol is in een warmen oven bruin en
gaar bakken (ft uur). De tulband is gaar als
er niets meer aan de breinaald blijft zitten
waarmee men in het gebak prikt. Daarna
keeren op een taartrooster, laten bekoelen
en dik met poedersuiker bestrooien.
Een klein beetje van het deeg kan in een
klein vormpje afzonderlijk gebakken worden,
en midden op de tulband gezet worden. De
tulband opdoen op een taartrand.
Vanillebavarois niet Paascheitjes
en slagroom gegarneerd.
Benoodigdheden voor een pudding voor 8
personen: y2 L. melk, vanille, 3 eieren, 125
gr. suiker, 20 gr. gelatine, A L. slagroom.
Bereiding: De melk met de vanille aan de
kook brengen en y2 uur laten trekken. De
eidooiers met de suiker roeren tot de massa
schuimig wordt, de warme melk er bij schen
ken, terugdoen in het pannetje en op het vuur
al roerende laten binden (niet doorkoken).
De in koud water geweekte gelatine van het
vuur in de melk met eierdooiers oplossen. De
room met de eiwitten stijf kloppen en als de
vla wat afgekoeld is, er voorzichtig bij schen
ken. Als de pudding stijf begint te worden
overdoen in een gladden vorm, of hoogen
vuurvasten schotel die met eiwit omgespoeld
is. Als de massa stijf is. keeren op een glazen
schotel en garneeren met halve chocolade
eitjes en gespoten room.
Paaschtaartje.
Benoodigdheden (voor een springvorm van
18 cM. middellijn), 3 groote eieren, 100 gr.
fijne tarwebloem. 1 theelepel bakpoeder, 110
gram suiker, 1/8 theelepel zout, 1 lepel water.
Voor de garneering: 150 gr. zoutlouze boter,
75 gr. poedersuiker, koffie-extract, wat ge
kleurde eitjes.
Bereiding: De eierdooiers met de suiker 15
minuten kloppen. De helft van het stijf gesla
gen eiwit en de bloem die met de bakpoeder
gezeefd is, er door roeren, dan de rest van
het eiwit zoo luchtig mogelijk er mee ver
mengen. Het deeg overdoen in een beboter
den springvorm en in een tamelijk warme
oven in pl.m. y2 uur gaar en heel licht bruin
bakken. Uit den vorm nemen, af laten koelen
en bespuiten met mokka, zoodat de taart er
uit gaat zien als een nestje. De eitjes in het
midden leggen.
Voor de mokka de boter tot room roeren, de
gezeefde poedersuiker er bijdoen en druppels
gewijs het koffie-extract er bijdoen.
Blanc manger.
(6 personen).
Benoodigdheden: 1 L. melk en room bijv.
6 dL. melk en dL. room, y2 stokje vanille, 150
gr. bitterkoekjes, 50 gr. suiker, 20 gr. gfelatine
(10 blaadjes).
Bereiding: De melk met de vanille aan de
kook brengen en met de bitterkoekjes \'2 uur
laten trekken. De in koud water geweekte ge
latine en de suiker in de melk oplossen, die
dan niet meer aan de kook mag zijn. Alles
zeven door een uitgespoeld lapje en laten
bekoelen. Dan de room toevoegen en de massa
koud laten worden. Als deze geleiachtig is, de
vorm vullen. De pudding keeren en met wat
achtergehouden stijfgeklopte room garneeren.
Vanillewafeltjes er bij geven.
'jkjo-.ot. van .inks naar rechts: Paaschtaartje, Mandje mei gekleurde eieren.
Verscholen eieren. Beneden van links naar rechts: Eieren van
Blanc Manger, Vanille bavarois, gegarneerd met Paascheitjes en slagroom, Tulband.
Deze schotels zijn opgemaakt in de Bus- sumsche Huishoudschool.
Voor handige vinger*
WE MAKEN ZELF EEN
KAMERSCHERM.
Soms gebeurt het weieens. dat 't op een of
andere slaapkamer verschrikkelijk tocht of
dat een der huisgenooten zeer vatbaar Is voor
kouvatten. En in die gevallen is natuurlijk een
scherm voor het raam onmisbaar.
Wist u wel, dat u een aardig scherm goed
koop en geheel naar uw smaak zelf kunt ma
ken?
Onze teekening geeft er u twee naar keuze.
We koopen de ramen in een warenhuis, hoog
1.50 M.. breed 70 cM. is de meest gangbare
maat. En als u andere maten wenscht, kunt u
't geraamte bij een timmerman laten maken.
De scharnieren, die pas aangebracht worden,
als 't geheele scherm klaar is, zijn eveneens
voor weinig geld te koop. We maken het
scherm in drie deelen en overtrekken dus de
ramen een voor een met papier of doek. Als
we papier kiezen, moet het sterk perkament
zijn, wit of geel, dat we bij zaken in schilders-
fournituren kunnen koopen. 't Is verkrijgbaar
in vellen van 1 M. bij 1.50 M. We snijden het
vel op maat (iets grooter dan het raam)
doopen het vel in de badkuip of bevochtigen
het -flink met een spons. Daarna slaan we
het even uit en bevestigen het nat met pu
naises op de zijkanten van het raam. We laten
wat ruimte tusschen de punaises, om ook
het vel aan den achterkant te kunnen be
vestigen. Als het driog is, zit het perkament
zoo strak als een trommeltje! We kunnen na
tuurlijk het scherm ook overtrekken met wit
of gekleurd linnen of katoen. Op verschillende
manieren kunnen we tenslotte een smaakvolle
versiering aanbrengen.
Links ziet u bijv. een scherm voor een kin
derkamer, dat een sterrenhemel voorstelt. Het
is overtrokken met donkerblauw katoen en
versierd met zilveren "sterren. Een handige
moeder plakt er desgewenscht nog een paar
maantjes en kleine sterretjes op.
En het rechtsche scherm is van geel perka
ment versierd met netwerkjes van donker
bruine of zwarte wol. De versiering wordt
eerst heelemaal afgemaakt en dan met een
enkel steekje van boven en opzij aan 't scherm
bevestigd.
Hypermoderne, moderne, doch ook een
voudige DAMESHOEDEN vindt U bij ons
in een aparte afdeeling te kust en te
keur.
Onze verscheidenheid in prijzen van de
goedkoopste tot de betere genres, zult U
zeker doerr slagen.
(Adv. Ingez Med.)
Die lastige haartjes.'
Als u een hond of een kat hebt, is 't haast
onvermijdelijk, dat de kleeding van de huis
genooten na eventueele stoeipartijtjes met, of
liefkozingen van het dier in kwestie vol kleine
haartjes zit. Afborstelen helpt in zoo'n geval
niet veel! Neem dus een spons, doop deze in
water, knijp ze goed uit en strijk ermee over
het harige kleedingstuk. De haartjes verdwij
nen als sneeuw voor de zon!
MENU VAN DE WEEK.
Zondag:
Champignonsoep
Runderbiefstuk
Spinazie
Aardappelen
Blanc manger
Maandag.
Saucijsjes
Bloemkool
Aardappelpurée
Rijst met bessensap.
Dinsdag.
Macaroni met kaas
Varkensfricandeau
Aardappelen
Raapstelen
Vruchten
Woensdag.
Koud varkensvleesch
Aardappelen
Postelein
Wentelteefjes
Donderdag.
Stoofsla met gehakt
Aardappelen
Vanillevla met
abrikozen.
Vrijdag.
Gestoofde visch met
tomatensaus
Kropsla
Aardappelen
Broodschotel.
Zaterdag.
Varkenslappen
Spercieboonen (bus)
Aardappelen
Beschuit met
bestensap.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Kruidenomelette.
Bloemkool met
bruine boter
Aardappelen
Ketelkoek.
2. Aardappelsoep
Stamppot, van rauwe
raapstelen
Rabarbercompóte
3. Spinazie met
roereiereu
Aardappelen
Gesmolten boter
Parelgort In welk
4. Dikke groentesoep.
Aardappelen
Gedroogde appelen
Boter
Beschuit met kaas.