Dickie en de Verborgen Schat
Het Tsjecho-Slowaaksche vraag
stuk ter Londensche conferentie.
Sproeten komen vroeg in
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Nationale gedachte in Zwitserland versterkt.
7. A T E R T> A G 30 A P RIE 1938
HA'AREEM'S DAGBEAD
Slechts de medewerking van beide partijen
kan de oplossing brengen.
Contact der Fransche en
Britsche Generale Staven
wordt voortgezet.
De Fransch-Britsche besprekingen
te Londen zijn gisteren geëindigd.
Daladier en Bonnet zijn met de
andere leden der Fransche delegatie
met twee vliegtuigen der Air France
om 18.20 uur des avonds van Croydon
naar Parijs vertrokken.
In het officieele communiqué over de con
ferentie wordt o.a. gezegd, dat besloten is
tot voortzetting van het overleg tusschen de
generale staven, zooals 19 Maart 1936 beslo
ten was. Het onlangs tot stand gekomen
Britsch-Italiaansche verdrag werd goedge
keurd. De Britsche ministers spraken de hoop
uit, dat de Fransch-Italiaansche onderhande
lingen even bevredigende resultaten zullen
afwerpen. De ministers verklaarden zich
voldaan over de kalmeering in de Middel-
landsche Zee, waartoe deze onderhandelingen
hebben geleid en waren het erover eens, dat
deze de voorwaarden zouden verbeteren voor
de uitvoering van het accoord van November
j.l. inzake het terugtrekken der vrijwilligers
uit Spanje en de onderhandelingen over een
accoord tot terugtrekking van het oorlogs
materiaal zouden vergemakkelijken.
Algemeene overeenstemimng werd
bereikt ten aanzien van midden-
Europa en de maatregelen om in het
belang van den vrede tot een op
lossing dezer problemen te geraken.
Verder zijn bepaalde kanten van de situatie
Jn het verre Oosten besproken, alsmede de
vraagstukken voor de komende zitting van
den Volkenbondsraad. De ministers consta
teerden de gemeenschappelijkheid hunner
belangen en kwamen overeen de bestaande
politiek van raadpleging en samenwerkinr
te ontwikkelen niet slechts ten aanzien van
de defensie, doch ook ten aanzien van de
idealen van het nationale en internationale
leven, die de beide landen tot elkaar hebben
gebracht.
Naar Reuter van de meest gezag
hebbende zijde verneemt, was het be
sluit tot voortzetting van het contact
tusschen de Fransche en Britsche
generale staven tezamen met het
zoeken naar middelen om te komen
tot een vreedzame regeling van het
Tsjecho Slowaaksch probleem, het
voornaamste punt der besprekingen.
Wat het Spaansche probleem betreft, heb
ben de Fransche ministers in het bijzonder
den nadruk gelegd op het belang, dat zij hech
ten aan een terugtrekken der vrijwilligers, in
categorieën en niet in eenvoudige getallen-
verhouding.
Ten opzichte van Tsjecho Slowakije kwam
men overeen na te gaan of middelen gevon
den kunnen worden om bij te dragen tot een
vreedzame regeling van het Tsjecho Slowaak-
sche vraagstuk. De Engelsche ministers maak
ten het duidelijk, dat al zouden zij hun volle-
digen invloed aanwenden aan den kant van
den vrede, Groot Brittannië geen verdere ver
bintenissen in deze aangelegenheid op zich
kan nemen dan die, welke reeds in het parle
ment uiteengezet zijn in de algemeene ver
klaring over de Britsche politiek.
Wederzijdsche concessies noodig.
Aan deze verklaring viel niets toe te voegen.
Ter zelf der tijd werd de opvatting uitgespro
ken, dat, wanneer men tot een overeenkomst
wilde komen tusschen de Praagsche regee
ring en de Sudeten Duitschers, dit niet alleen
kon komen van den kant van Benesj, maar
dat Henlein eveneens een bijdrage moest leve
ren. Bijgevolg kwam men overeen alle moge
lijkheden na te gaan van het uitoefenen van
invloed in alle kringen, waar dit nuttig kon
blijken en te trachten de elementen uit te
vinden, die tot een overeenstemming zouden
kunnen worden gebracht.
Tegenover de critiek, dat Tsjecho
Slowakije geen Britsche of Fransche
kwestie is, wordt er op gewezen, dat
na den Anschluss Groot Brittannië
zeer duidelijke verzekeringen heeft
gekregen van Goerïng ten opzichte
van Tsjecho Slowakije en dat verder,
wanneer het probleem op geweldda
dige wijze behandeld zou worden,
dit een bedreiging met zich mede
zou brengen voor den Europeeschen
vrede, waarbij zoowel Groot Brittan
nië als Frankrijk vitaal belang hebben.
De kwestie van economischen bijstand aan
Tsjecho Slowakije en andere landen in Mid
den Europa werd opgeworpen door de Fran
sche ministers. Aangezien er echter weinig tijd
meer beschikbaar was en men erkende, dat
dit een zeer ingewikkeld en technisch pro
bleem vormt, besloot men, dat het aan beide
partijen zou worden overgelaten na te gaan,
welke hulp mogelijk kan zijn.
Bijgevolg zullen beide landen het hun mo
gelijke doen en elkander hiervan op de hoogte
houden.
Omtrent de Londensche besprekingen over
het Tsjecho Elowaaksche vraagstuk meldt de
speciale correspondent van Havas nog:
De zeer openlijke bevestiging van den wil
van Frankrijk al zijn verplichtingen te eer
biedigen, bracht een uitermate duidelijk
element in de besprekingen, Welker ingewik
keldheid zeer groot was. Chamberlain heeft,
ongetwijfeld om uit het Britsche standpunt'
alle consequenties te trekken, die deze hou
ding met zich mede bracht, er prijs op ge
steld overleg te plegen met zijn delegatie voor
hij zich weer naar de Fransche ministers be
gaf ln Downingstreet na het déjeuner op het
departement van buitenlandsche zaken.
Verder seint de speciale correspondent van
Havas o.a. nog: Over het algemeen hoopt
men, dat de op Tsjecho Slowakije drukkende
bedreiging in groote mate zal blijken te zijn
opgeheven door de Fransch-Britsche over
eenstemming. De accoorden der generale sta
ven geven daaraan een waarde, die duide
lijk genoeg is om ze een waarschuwing van
heilzamen aard te doen vormen. Niemand
hier weet niet. da: het spel der Fransch-
Britsche bijst<»»i -♦> - ipüchtingen in feit niet
zou kunnen worden opgeschort door dat van
het Fransch-Tsjechische accoord.
Daladier is tevreden.
Voor zijn vertrek van Croydon wilde Dala
dier niets anders zeggen dan dat hij een
hoogst verheug enden indruk had gekregen van
de besprekingen met de Britsche ministers,
met wie hij openhartige en hartelijke bespre
kingen had gevoerd, welke op alle essentieele
punten tot nauwe overeenstemming hadden
geleid. De gemeenschap van belangen en
idealen, die Groot-Brittannië met Frankrijk
verbindt, was derhalve, naar Daladier zeide.
door deze besprekingen opnieuw bevestigd. De
hartelijkheid, die in het communiqué tot uit
drukking is gebracht, is geenszins overdreven,
eerder kan het tegendeel gezegd worden. Bon
net. die later op den avond per trein vertrok,
deelde mede, dat hij des middags een bezoek
aan minister Simon had gebracht, doch dat
geen officieele besprekingen over financieele
aangelegenheden waren gevoerd,
Bonnet zeide voorts, dat voor de besprekin
gen tusschen de generale staven geen datum
is vastgesteld, doch dat zij spoedig zullen be
ginnen.
Beroep op de Belgische
Kaïnercommissie.
Minister Soudan dringt aan op hernieuwd
onderzoek.
BRUSSEL 29 April (Belga/A. N. P.) Van
ochtend is de kamercommissie voor de finan
ciën op uitnoodiging der regeering bijeenge
komen.
Minister van financiën, Soudan, woonde de
vergadering bij en deed voorlezing van een
verklaring, waarin der commissie wordt ge
vraagd terug te komen op het gisteren geno
men besluit artikel 1 van het wetsontwerp
inzake de instelling van een surtaxe mobile
en het onderzoek voort te zetten.
De minister heeft een zeer dringend beroep
op de commissie gedaan en er op gewezen,
dat de regeering bereid was alle verbeteringen
te aanvaarden, welke de commissie zou kun
nen voorstellen.
De commissie is tot Dinsdag uiteengegaan.
Zij heeft geen besluit genomen.
Minister-president Janson heeft vanochtend
de afgevaardigden der links-georiënteerde
liberalen ontvangen, die er prijs op stellen
hun standpunt over de financieele plannen
der regeering kenbaar te maken.
Zij hebben den minister-president bevestigd
den innigen wensch te hebben op loyale wijze
samen te werken met een regeering van na
tionale eenheid, welke vastbesloten is het
begrootingsevenwicht te herstellen.
Zij achten de intrekking van het voorstel
der regeering inzake de instelling van een sur
taxe mobile onontbeerlijk en wenschen deze
vervangen te zien door de oude crisisbe
lasting.
Ilalië's vlootprogram.
Twee slagschepen van 35000 ton op stapel.
De onderstaatssecretaris der Ita-
liaansche marine, admiraal Cavagnari,
heeft in de Rassegna Italiana het Ita-
liaansch vlootprogram voor 1938 be
sproken. Dit program voorziet in het
op stapel zetten van twee slagschepen
van 35.000 ton, van twaalf verken
ners en een aanzienlijk, doch nóg niet
vastgesteld aantal onderzeeërs.
Admiraal Cavagnari wijst er vervolgens
op, dat binnen drie jaar de kern van de Ita-
liaansche vloot zal bestaan uit vier groote,
snelle, zwaar bewapende, zeer moderne sche
pen, Dit jaar zal de onderzeevloot bestaan uit
106 schepen, waarvan acht grooter dan 1000
ton. Binnen twee jaar zal nog een twintigtal
onderzeeëers worden gebouwd.
Tenslotte verklaart admiraal Cavagnari, dat
Italië door het bekend maken van zijn vloot
program niemand schrik aan wil jagen, doch
door zijn kracht ter zee zal het vrienden een
waardevolle bondgenoot zijn en een macht
voor hen, die het durven te bedreigen.
Hevig luchtgevecht boven Hankau
Japansche vliegtuigen wierpen
honderd hommen uit
Duizend dooden in de voorstad Hanjang?
f\>T
'v KIANGSQ.
I
z AN-WEVV/Ö
O Y'-'LiUGTyilr^
TSJINKIAU&S
J* ''SOUsSj^
I 4UXHJB/™EH0^
NIW&PO
kiöukiaug)
0 "VTSJEKIANG
HO E PE
Havas verneemt uit Hankau 29 April:
Vanmiddag hebben 39 Japansche vliegtui
gen een aanval gedaan op Hankau. Zij wier
pen een honderdtal bommen op het arsenaal
van Hanjang en het station van Oetsjang.
Veertig Chineesche vliegtuigen stegen op en
gesteund door de luchtdoelartillerie wisten zij
twintig Japansche vliegtuigen omlaag te
schieten. Drie Chineesche vliegtuigen werden
vernield, in het arsenaal werd een tiental
burgers gedood, aan het station werd slechts
geringe schade aangericht, t
In tegenstelling met het boven
staande meldt Reuter, dat bij het
bombardement op Hanjang duizend
personen gedood werden.
Volgens de Japansche lezing werd aan het
luchtgevecht boven Hankau deelgenomen
door vijftig Japansche en tachtig Chinee
sche vliegtuigen en zijn van deze laatste er
51 neergeschoten, terwijl slechts twee Japan
sche vliegtuigen verloren gingen.
Chineezen zouden Noord-Sjantoeng
grootendeels „gezuiverd" hebben.
Het Chineesche Persbureau meldt, dat de
Chineesche troepen, die in N.O. Sjantoeng,
ten noorden van de Gele Rivier opereeren,
in de afgeloopen dagen Litsing, Tsjanhwa,
Woeti, Yanghsing, Pinghsien, Poetai, Hwei-
min, Sjangho en Tsingtsjen hebben her
overd. Met uitzondeling van Tsiyang zijn
alle districten in Noord Sjantoeng van Ja
pansche troepen gezuiverd. In Oost Sjansi
hebben de Chineezen Dinsdag Litsjen en
Toengyangkwan heroverd.
Uit Hankau wordt voorts uit Chineesche
bron gemeld, dat de Chineesche troepen gis
termorgen de belangrijke stelling Tantsjeng
in Zuid-Sjantoeng hebben heroverd en de
Japanners hebben gedwongen naar het noor
den terug te trekken.
Majoor van het Leger des Heils
vermoord.
Donderdag is naar Domei meldt, majoor
James Dempster van het Amerikaansche Le
ger des Heils, die werkzaam was te Tinghsien,
ten zuiden van Pauting aan den spoorweg
Peiping-Hankau, door Chineesche bandieten
vermoord. Ook een wit-gardist zou om het
leven gebracht zijn.
Spanje protesteert tegen het
Britsch-Italiaansche verdrag.
„Italiaanschc inmenging werd gewettigd."
De Spaansche ambassadeur heeft op het
Foreign Office een nota overhandigd,
waarin wordt geprotesteerd tegen dat deel
van het Britsch-Italiaansch verdrag, waar
bij Engeland klaarblijkelijk goedkeurt, dat
de Italiaansche hulp in Spanje niet terug
getrokken wordt voor het einde van het
conflict. Dit beteekent naar de opvatting der
Spaansche regeering een wettiging van de
Italiaansche inmenging.
het voorjaar, koopt tijdig een pot
(Adv. Ingez. Med.)
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
Dickie was al spoedig in het Woud der Knoestige Boomen aan
gekomen en hoe het kwam. hij wist het niet, maar hij voelde zich
eigenlijk niets op zijn gemak, hier zoo alleen tusschen al die vreemd-
gevormde boomen.
Brrrr, rilde hij, er zouden hier best dieven kunnen zitten. Nou
en om voor de tweede maal ontvoerd te worden, nee hoor, daar voel
ik niets voor. Ik denk. dat ik maar weer den kant van huis zal op
gaan, dat lijkt mij het beste.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Maar o wee, Dickie, daar sla je een ver
keerden weg in, zoodat je nu heelemaal verkeerd bent. Pas nou op,
dat je niet verdwaalt, anders is het weer heelemaal mis!
Maar omdat alle boomen en alle weggetjes zoo op elkaar leken,
begreep Dickie veel te laat, dat hij verdwaald was.
Daar zal je het hebben! zuchtte hij. Nou ben ik verdwaald
en wie weet, waar ik aanstonds terecht kom. Tjonge, je kunt hier
ook niet weten, waar je wel bent geweest en waar niet. Het Woud der
Knoestige Boomen is net een doolhof. Jammer, dat oom Mopperniet
er niet bij is, die weet den weg hier zoo goed. Enfin, goed zoeken
maar, misschien kom ik er nog uit!
Gevolg der gebeurtenissen in Centraal-Europa.
G e n v e, 25 April 1938
(Van onzen correspondent).
IN de laatste weken hebben wij hier te
lande telkens opnieuw kunnen bemerken
welken diepen indruk het zoo snelle ver
dwijnen van de Oostenrijksche zelfstan
digheid op de Zwitsersche bevolking heeft ge
maakt en hoe hierdoor het besef der onder
linge saamhoorigheid en de waardeering voor
de eigen vrijheid en onafhankelijkheid in de
verschillende Zwitsersche kringen nog zijn
versterkt.
Dit wil natuurlijk geenszins zeggen, dat de
Zwitsers bevreesd zouden zijn, dat reeds van
daag of morgen Duitsche legertroepen de
Zwitsersche landsgrenzen zouden overschrij
den en dat Adolf Hitler dan eenige uren later
te Bern zou verschijnen, om de aansluiting
van Zwitserland bij Groot-Duitschland te ver
kondigen! De Zwitsers hebben voldoende po
litiek besef om te begrijpen, dat een dergelijk
gevaar op het oogenblik nog niet dringend is.
Hitier heeft trouwens verschillende malen uit
drukkelijk verzekerd, dat hij de zelfstandig
heid van Zwitserland zal blijven eerbiedigen.
Het zou bovendien voor de Duitschers wel
heel moeilijk zijn bij een voortduren van den
wereldvrede eenig argument te vinden, op
grond waarvan een inval in Zwitserland te
rechtvaardigen zou zijn. Een nationaal-socia-
listische partij, die „bevrijding" dank zij het
ingrijpen van den grooten broer aan de over
zijde der grenzen verwacht, bestaat in Zwit
serland niet. Zelfs de nationaal-socialistisc'n
gezinde „frontpartij", die trouwens nimmer
veel aanhang had en wier stemmental in de
laatste jaren voortdurend nog zwakker gewor
den is, pocht bij iedere gelegenheid op haar
nationaal-Zwitsersche gezindheid en verloo
chent iedere nauwe verbinding met Duitsch-
land.
Het gevaar voor Zwitserland ls echter gele
gen in de kans op het uitbreken van interna
tionale militaire verwikkelingen, bijv. in ver
band met het lot der Sudeten-Duitschers in
Tsjecho Slowakije. Dan zou het niet ondenk
baar zijn, dat één der drie groote mogendhe
den. die met hun drieën Zwitserland thans
omknellen, verklaren zou zich genoodzaakt te
achten, natuurlijk „tegen eigen wil!", het
Zwitsersche grondgebied te schenden, omdat
anders een der andere naburen dit gedaan
zou hebben! Het zal een regeering vermoede
lijk wel niet al te moeilijk vallen op een voor
teeken van een plan tot neutraliteitsschennis
door de tegenpartij te kunnen wijzen, dat
haar een voldoende voorwendsel tot een eigen
preventieve schending der Zwitsersche neu
traliteit zou opleveren! Ook een zwakke na
tionale stemming bij de Zwitsers zelf, een on
voldoend tot uiting komende wil van het
Zwitsersche volk om zich tegen iederen aan
valler, wie hij ook zijn moge, krachtig te ver
dedigen, zouden een argument tot „preven
tieve" schending der Zwitsersche landsgren
zen kunnen worden.
Niet uit den Volkenbond.
HET is dit zeker niet geheel denkbeeldige
gevaar, dat de oorzaak is, waarom de
groote meerderheid van het Zwitsersche volk
thans de regeering bij haar streven naar vol
ledig herstel der Zwitsersche neutraliteit bin
nen het kader van den Volkenbond onder
steunt. Zwitserland wil niet uit den Volken
bond treden. Afgezien van meer idealistische
overwegingen ook hierom reeds niet, omdat
een uittreding uit den Volkenbond thans juist
door een groot gedeelte der wereld zou be
schouwd worden als een aansluiting van
Zwitserland bij het Duitsch-Italiaansche anti-
Volkenbondsblok, als een prijsgeven dus juist
van de Zwitsersche politieke neutraliteit.
Doch Zwitserland wil, lid van den Volkenbond
blijvend, zijn volledig recht op neutraliteit te
rug verkrijgen, dat het door de toetreding tot
den Volkenbond gedeeltelijk verloren had.
Zwitserland wil niet, dat in een mogelijken
Europeeschen oorlog Duitschland of Italië
Zwitsersche neutraliteit zou kunnen wantrou
wen, omdat Zwitserland nog door eenige
sanctieverplichtingen gebonden is.
Terwijl het Zwitsersche volk dus ter bezwe
ring van het gevaar, om in een Europeeschen
oorlog betrokken te worden, zijn volstrekte
neutraliteit terug verlangt, is omdezelfde re
den een groeiend saamhorigheidsgevoel on
der de Zwitsers, een ernstig streven naar ver
zachting van binnenlandsch-politieke tegen
stellingen, een algemeen inzicht in de nood
zakelijkheid van versterking der landsveide-
dieing vast te stellen Dit laatste heeft c.e ïe-
eeering dezer dagen tot haar groote voldoe
ning kunnen bemerken. Het voornemen tot
eenige militaire hervormingen -»PSevat heb
bend, stelde zij prijs erop te voven de leiders
der politieke partijen hierover te raadplegen,
opdat Zwitserland in de tegenwoordige inter
nationale omstandigheden niet het
van een referendumstrijd over vraagstukken
betreffende de militaire landsverdediging zou
worden. De minister van militaire aangele
genheden Minger kon echter met volkomen
gerustheid zijn plannen nader gaan uitwei-
ken. De leiders van alle politieke kamergroe-
pen, ook die van de s°cl^al"^^°fr^iSv5?®
partij, hadden hem verzekerd, dat hij op hun
steun zou kunnen rekenen zoowel met betrek
king tot nieuwe uitgaven voor oorlogsmate
riaal, als ten aanzien van de voorgenomen
verlenging der herhalingsoefeningen. En oe
leiders der kamerfracties hadden zelfs er in
toegestemd van een der rechten der vo.ksver-
tegenwoordiging afstand te doenztj legden
zich erbij neer, dat de opperste bevelhebber
van het leger, die slechts in tijden van inter
nationaal gevaar benoemd wordt, voortaan
niet meer door de volksvertegenwoordiging,
doch door de regeering zou worden benoemd!
Belangrijk besluit der Kamerfracties.
iEN van de belangrijkste besluiten van den
laatsten tijd in het belang van een betere
samenwerking tusschen de hin
en ter verhindering van een al te feilen bin-
nenlandschen politieleen strijd isfeen..^d®^e
beslissing der leiders der kamerfracties ge
weest, n.l. hun besluit tot het in het leven loe
pen van kleine permanente kamercommissies,
waarin iedere der zeven politieke partijen dn
de rangorde der partij sterkste: sociaal-demo
craten, vrijzinnigen, katholieken, boeren, on
af hankelij ken. liberaal-conservatieven en
vrije democraten; de communisten met slechts
2 kamerleden vormen geen kamerfractie) door
één lid vertegenwoordigd zal zijn Deze com
missies, die zich ieder met een bepaald gebied
van staatswerkzaamheid zullen bezig houden,
zullen trachten, zonder in bijzonderheden over
een speciaal wetsvoorstel af te dalen, over de
groote hoofdlijnen der op hun gebied te voe
ren toekomstpolïtiek tot overeenstemming te
komen. Het is duidelijk dat de regeering. die
steeds de loyale uitvoerster van de wenschen
van liet parlement is. ook met deze inzichten
der kleine kamercommissies in ruime mate re
kening zal h' uden. Op deze wijze zullen ook
de nog buiten de regeering staande sociaal
democraten meer dan tot dusverre toch het
regeeringsbewind kunnen beïnvloeden. Bij-»
zondere overwegingen, gedeeltelijk van per
soonlijken aard, maken namelijk een onmid
dellijke opneming van socialistische leiders in
de Zwitsersche regeering niet raadzaam.
Een typisch voorbeeld van de versterking
der nationale gedachte in Zwitserland is het
besluit, dat de socialistische vakvereenigingen
van Bern en Zurich genomen hebben, om dit
jaar in den 1 Mei-optocht naast de roode vlag
der Internationale ook de nationale Zwitser
sche vlag mede te dragen. De vakvereeni
gingen stelden zich op het standpunt, dat de
Zwitsersche arbeiders, van welke politieke
richting ook, vastbesloten zijn desnoods met
hun leven de vrijheid, onafhankelijkheid en
democratie van Zwitserland tegen iederen
aanvaller te verdedigen. Zij zullen dus met op
geheven hoofde ook achter de nationale
Zwitsersche vlag mogen marcheeren. En een
belijdenis van trouw aan de nationale zaak
achtten de leiders der vakvereenigingen ge
rechtvaardigd, daar de arbeiders het aan de
Zwitsersche democratie en aan den vasten wil
van het volk tot edlging van de vrijheid
van het land te d< n hebben, dat zij in
Zwitserland nog ongehinderd hun 1 Mei-
viering kunnen houden, in Zwitserland nog
vrij kunnen vergaderen, spreken en ook vrij
critiek uitoefenen! Deze rechten zijn waard
verdedigd te worden. Daarom, zoo besluit de
oproep der socialistische vakvereenigingslei-
ders tot de arbeiders, zullen zij, trouw blij
vend aan de roode vlag als symbool der vol-
kerenverbroedering en van volkenvrede, daar
naast hun steun verleenen aan de Zwitsersche
vlag met het witte kruis op het roode veld ais
symbool van onafhankelijkheid, vrijheid en
democratie!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK
Duitsche mededeel in gen over
„Putsch"-pogingen in Tsjecho-
Slowakije*
Tegenspraak van officieele zijde.
Het Duitsche blad „Der Angriff" maakb
melding van een „poging van Tsjecho-Slo
waaksche agentprovocateurs om op 1 Mei een
bloedige Putsch te veroorzaken in Sudeten
Duitschland." Een zekere Glaser, die van de
Duitsche nationaliteit vervallen verklaard is
en tegen wien een bevel tot in hechtenisne
ming is uitgevaardigd, zou onder de aanhan
gers van Henlein gepoogd hébben een anti-
Tsjechische terroristische organisatie te vor
men, waarbij hij zich voordeed als Duitsch
officier. In de plaatsen, waar hij er in slaag
de een organisatie te vormen, zou hij de
commandanten van de gendarmerie op de
hoogte hebben gesteld. De gendarmerie kreeg
opdracht een meedoogenloos gebruik te ma
ken van de wapenen.
Het complot zou zijn uitgelekt doordat een
jong Sudeten Duitscher de leiders van zijn
partij hiermede in kennis stelde.
De Angriff beschuldigt de regeering te
Praag de Sudeten Duitsche beweging met
geweld te hebben willen vernietigen.
Het Tsjechische persbureau Ceteka publi
ceert naar aanleiding van het bovenstaande
de volgende officieele mededeeling:
Het bericht is volkomen onjuist.
„Dezer dagen hebben de autoriteiten van.
Duitsehen kant de mededeeling ontvangen,
dat, volgens een gerucht, een zeker individu
in Noord-Bohemen zou opzetten tot tegen
den staat gerichte daden.
Op grond van deze vage inlichtingen werd
een streng onderzoek ingesteld dat echter
geen enkel concreet resultaat opleverde. De
bewering, dat deze provocateur bij de gen-
dai'merie menschen zou hebben aangebracht,
is verzonnen.
Er is geen enkele aanbrenging geschied,
hoewel personen, die iets over deze zaak we
ten. verplicht zijn zulks te doen.
Wat het z.g. bevel aan de gendarmerie
zonder aanzien des persoons met kracht van
wapenen op te treden tegen samenzweer
ders aangaat, daarvan kan natuurlijk geen
sprake zijn.
Tsjecho-Slowaaksche officieren er van te
beschuldigen, dat zij op dit punt iets in.
elkander kunnen zetten, is zoo onhandig, dat
het zelfs niet noodig is dat tegen te spre
ken".
Fransche ballon door den bliksem
getroffen.
Twee officieren gedood.
Uit Sarreguimines: Nabij Ditche is een mi
litaire kabelballon door den bliksem getrof
fen en omlaag gestort. Twee officieren kwa
men om het leven, vijf soldaten werden ern
stig gewond.
Vliegtuig van Duitsehen gouw
leider verongelukt.
Bestuurder omgekomen, gouwleider Terboven
gewond.
Het vliegtuig van den nationaal-
socialistischen gouwleider Terboven,
den „Oberprasident" van de Rijnpro
vincie. is gisteravond bij aankomst op
het vliegveld van Essen verongelukt.
Het ongeluk zou toe te schrijven
zijn aan 'n motordefect. De bestuur
der kwam om het leven. Terboven
werd gewond. Hij is naar een zieken
huis overgebracht. Zijn toestand is
echter niet gevaarlijk.
Violiste van kostbare viool
beroofd.
Met geleend instrument op het concert
Het A.N.P. verneemt uit Boedapest, dat de
viool van de Poolsche violiste Umlnska ge
stolen is. Het instrument werd gebouwd in de
achttiende eeuw en de waarde wordt op
250.000 zloty geschat.
De diefstal werd gepleegd voor een con
cert. terwijl de violiste in een restaurant
soupeerde. Zij had haar instrument in haar
auto laten liggen. Zij was genoodzaakt haar
concert op een geleende viool te geven.
