ÉifBcm
AKKERTJES
voob fZstliüM&p
Gezondheid niet
Victoria-Water
H.D.'V ertellini
TEMPELIERSSTR. 32
GARAGE RABO
WAAG UW
VRIJDAG 8 JULI 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
S
Instituut voor Arbeiders
ontwikkeling.
Sluitingsavond.
Donderdagavond hield de Haarlemsche Ka
derschool van het Instituut voor Arbeiders
ontwikkeling in het gebouw Rosenhaghe aan
de Hoofmanstraat de slotbijeenkomst van den
cursus 1937/1938. De voorzitter, de heer L. van
Asperen, opende de bijeenkomst met een
woord van welkom, speciaal tot de leerkrach
ten, die steeds al hun energie aan het insti
tuut geven. Hij hoopte, dat men een aangena-
men avond zou hebben.
De secretaris, Mr. H. O. Drilsma, bracht het
jaarverslag uit. Schokkende gebeurtenissen
hebben niet plaats gehad. Er heeft zich een
hechte kern gevormd,, op wie gerekend kan
worden. Wanneer men. denkt aan de grootte
van de beweging in Haarlem en omstreken,
dan acht spreker de belangstelling voor de
Kaderschool echter wel wat te klein. Daarom
moet er meer propaganda voor deze school
gemaakt worden. Het stemt hem tot vreugde
als hij constateert wat er door ontwikkeling
wordt bereikt. De geest op'de school was
voortreffelijk. Het werk zal dan ook stellig
vruchten afwerpen. In de hoop dat nog velen
de kaderschool zullen bezoeken, eindigde
spreker met de toezegging, dat met het op
bouwend werk zal worden voortgegaan.
Het keurig verzorgde jaarverslag werd met
langdurig applaus beloond. De Voorzitter
bracht aan Mr. Drilsma dank voor wat hij,
niettegenstaande zijn weinig beschikbaren
tijd, voor de ontwikkeling der arbeiders ge
daan heeft en nog steeds doet.
Met een opwekkend woord reikte Mr,
Drilsma aan de leerlingen van de tweede klas
de diploma's uit. Hij hoopte, dat ze de lessen,
die ze op de Kaderschool hebben ontvangen,
in practijk zullen brengen.
De voorzitter wensehte de leerlingen na
mens het schoolbestuur van harte geluk met
het resultaat, dat zij door hun studie hebben
behaald. Hij hoopte, dat zij later warme pro
pagandisten voor de Kaderschool zullen zijn,
opdat de deelneming grooter zal worden. Een
der leerlingen dankte namens allen de leera
ren. vooral den algemeen-leider Mr. Drilsma,
en het bestuur der school, die allen tot het
welslagen van dezen cursus hebben medege
werkt. Ook hij prees den kameraadschappe-
lijken geest op dezen cursus. Hij hoopte dat
het bestuur er toe over zou kunnen gaan, een
vervolgcursus in te stellen, want dan zullen
stellig vele oud-cursisten er gebruik van
maken.
De Voorzitter antwoordde dat het bestuur
dit verzoek ernstig zal overwegen, zooals het
dit trouwens reeds eerder gedaan heeft.
Namens de leerlingen werd aan het bestuur
een geschenk in couvert voor het Dr. Molle
ELsma-fonds overhandigd.
Na de pauze hield Mr. J. In 't Veld, burge
meester van Zaandam, een rede over het on
derwerp: ..Geestelijke vrijheid en economi
sche gebondenheid". In een gemeenschap is
een absolute vrijheid onmogelijk, zei spreker.
Een deel van de vrijheid moet het individu in
gemeenschapsverband prijs geven. -Men moet
zich schikken naar het belang van de ge
meenschap, waarin we leven. Het leven in
groepsverband levert trouwens onschatbare
voordeelen op. Het geestelijk leven zou zon
der gemeenschapsverband niet de hoogte heb
ben bereikt, die we thans kennen. Toch moet
gewaakt worden tegen een te groote beperking
van de persoonlijke vrijheid, anders komt men
terecht in den totalitairen staat. Hiermee zou
den het individu en de gemeenschap schade
lijden. De mensch mag niet belemmerd wor
den in zijn vrije geestelijke ontwikkeling. Een
te groote vrijheid van het individu leidt ech
ter tot anarchie. Men mag dus niet doorslaan
naar den eenen, noch naar den anderen kant.
Er moet naar een evenwicht gezocht worden.
De vrijheid van den enkeling moet zóóver
aan banden worden gelegd, als de beharti
ging der belangen van de gemeenschap dit
strikt noodzakelijk maakt.
In de na-oorlogsche jaren Is men steeds
meer gekomen tot economische gebonden
heid. De ordeningsgedachte is op weg; niets
kan haar tegenhouden: het vrije spel der
maatschappelijke krachten wordt steeds meer
aan banden gelegd. Door de ordening zal meer
orde in den huidigen chaos komen: dat kan
men ook in Nederland reeds waarnemen. De
vraag, of de economische gebondenheid nood
zakelijk moet leiden tot het aan banden leg
gen van de geestelijke vrijheid, beantwoordde
spreker ontkennend. Men zal moeten komen
tot binding van de economie, maar met
handhaving van de vrijheid van geest. Daar
door kan de wereld gered worden. Beheer-
schlng van de productieve krachten is slechts
mogelijk langs den weg der ordening. In de
vorige eeuw bestond voor de arbeiders geen
vrijheid van geest; hun eenige ontspanning
konden zij zoeken in de kroeg. Al het andere
DAGELIJKS een fleschje
VERHOOGT UW GEZOXDHEID
(Adv. Ingez. Meaj
was voor hen gesloten. Dank zij het ingrijpen
van de overheid is dit nu heel anders gewor
den; nu bestaat cok voor de arbeiders gele
genheid tot ontwikkeling. Door de ordening
op economisch gebied wordt de basis gelegd
voor een nog vruchtbaarder ontwikkeling der
geestelijke vrijheid. Het belang van de ge
meenschap eischt, dat het eigendomsrecht
aan banden wordt gelegd. De S.~D. A. P. acht
de geestelijke vrijheid even noodzakelijk als
de lucht, die men inademt; wanneer deze par
tij de macht in handen mocht krijgen, zal zij
er niet aan denken, de geestelijke vrijheid van
andersdenkenden aan banden te leggen; zij
wil ook het bedrijfsleven niet onderwerpen
aan een leger van ambtenaren, maar aan de
uit het maatschappelijk leven opgekomen or
ganen. De rede van den heer In 't Veld, die
met groote aandacht werd aangehoord, werd
met applaus beloond.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP ZATERDAG
9 JULI 1938.
Progr. I. Hilversum II.
Progr. II. Hilversum I.
Progr. III. Keulen 8.00 8.20, 8.30 8.50, 9.35
Parijs Radio 10.20. Radio P. T. T. Nord 11.05,
11.20. Droitwich 12.20. Ned Brussel 12.50. 1.20.
1.30. 1.50. Keulen 2.20, 2.30. Fransch Brussel
3.35. 3.50, 4.05. Keulen 4.20. Fransch Brussel
5.20, 5.35. 5.50, 6.00 London Regiona4 6.20, 7.00.
Keulen 7.40. Fransch Brussel 8.20. Londen
Regional 9.20, 9.35. Keulen (Berlijn) 10.50.
Progr. IV. Ned. Brussel 8.00, 8.20, 8.30, 8.40,
8.45. 9.00. Diversen 9.2010.35. London Regio
nal 10.35. 10.50, 11.05. 11.50. 12.20. Droitwich
I.05, 1.20, 1.40. 1.55, 2.20, 2.35, 2.50, 3.05. 3.20.
4.00. 4 35. 4.50, 4.55, 5.10. 5.50. 6.00. 6.20, 6.45,
7.00 7.50, 8.20, 9.20 9.40, 10.00. 10.20, 10.50.
II.20.
Progr. V. 8.00—7.00 Diversen. 7.00 Eigen gra-
mofooixplatenconcert. Verzoekprogramma.
•.00—12.00 Diversen.
13 "Akkertjes" is nu de inhoud van 'n koker van
12 stuivers. Uw voordeel ligt dus voor de hand.
Neemt daarom 'n glazen buis "AKKERTJES" in
voorraad, dan heeit U er één extra. Bovendien
heeft U ze dan altijd in huis, bij nacht en ontij.
I "AKKERTJES", recept van Apotheker Dumont,
bevatten een bijzondere samenstelling. Ze ver
drijven daardoor snel Hoofdpijnen, Migraine,
Kiespijn, Rheumatische pijn, Spierpijnen, Ze
nuwpijnen, Lendenpijn, Kou, Griep en Koorts.
Alom verkrijgbaar. Per doos van 2 stuks - 2 stui
vers en een koker met glazen buis van 13
(Adv. Irtgez. Med.)
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
PRINSENHOF.
(Openbare leeszaal eai bibliotheek).
Aanwinsten:
Boek- en Bibliotheekwezen:
Adolf en Elion. Eenvoudig boekbinden.
Kerstnummer bij het Drukkersweekblad 1928.
Schriften. Die, Konrad Haeblers.
Natuurlijke historie
Berg. De vliegende draak; de lammergier
van den Himalaya.
Letterkunde
Jordan Jr. Sonate in verzen.
Klabund. Kleines Klabund-Buch; Novellen
und Lieder.
Mankes—Zemike. Rainer Maria Rilke; een
benadering.
Moens. Verzen.
Aardrijks-, Land- en Volkenkunde:
Kesler. Mijn zwerftocht over de Veluwe.
Kuperus. Het cultuurlandschap van West-
Soembawa.
Utrecht; Sticht en stad.
Nederl. en in het Nederl. vert. romans:
Brandligt. Witte Gait.
Klauwerdinne en Rannah. Dit is de kleine
almanak van Brabant uit het verloren
hoeksken.
Maire, Le. Groote man in een kleine stad.
Marai. De vermetele.
Osorgin. De terroristen.
Engelsche romans:
Bates. Lean men. 2dln.
Macpherson. Wild harbour.
Walpole. Mr. Perrin and Mr. Traill.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie,
De Groot, Schouwtjesplein 10, armband;
Politiebureau. Smedestraat, bril; portemon-
naie met inhoud: gymnastiekschoen; tasch-
je; Compiet, Bakenessergracht 44 rood,
broche; Vreenegoor, Kerkhof straat 12 rd.,
beenbeschermer en kous; De Vries, Klever
parkweg 60 rood, collier met hanger; Nooy,
Bastiaanstraat 14, handschoen (in taxi)
Kloet, Kleverparkweg 118, armbandhorloge;
Hoogerbeets, v. Oosten de Bruynstraat 23,
hond (zwart-witï; Huldy, Planetenplein 6,
kinderjasje; v. Akkeren, Twijnderslaan 28,
lijfje; Koopman, Borneostraat 15, portemon-
naie inh. rozenkrans; De Jong, Papentoren-
vest 17 zw., 1 paar regenpijpen; Lugtmeyer,
Cederstraat 25, rijwielplaatje; v. Hengstum,
Klein Heiligland 51 rood, rijwielplaatje;
Tromp, Merwedestraat 29, taschje met in
houd; Uittenbosch, Pieter Kiesstraat 47 rood,
vulpenhouder; v. Luik, Brederodestraat 30,
kanarie; Vrijaldenhoven, Wilhelminapark 19,
kanarie.
DE RESTAURATIE DER NED. HERV. KERK.
Men verzoekt ons mede te deelen dat dooi
de restauratiewerkzaamheden aan de Ned.
Herv. Kerk op het Wilhelminaplein te Heem
stede, de kerkdiensten voorloopig des Zondags
zullen plaatsvinden in het gebouw Irene, op
het terrein der inrichting Meer en Bosch,
ingang aan de Vailkenburgerlaan, bij den Drie
sprong. De diensten beginnen des voormiddags
11 uur.
ARROND. RECHTBANK.
AARDAPPELEN GESTOLEN.
HAARLEM, 6 Juli.
Hedenmiddag verschenen drie jongelieden
voor de rechtbank, die zich schuldig hadden
gemaakt aan het stelen van aardappelen.
Aangezien zij daarbij op heeterdaad werden
betrapt waren zij gevlucht en daarbij hadden
zij zich diverse voertuigen toegeëigend, voor
welk feit zij eveneens terecht stonden.
Als eerste getuige werd een landbouwer uit
Zwanenburg gehoord, op wiens terrein inge
kuilde aardappelen gestolen werden.
Een nachtwaker uit Zwanenburg verscheen
ook als getuige en vertelde hoe hij had ge
zien dat er menschen op het erf van een
anderen benadeelden boer liepen.
Deze boer, de derde getuige, verhaalde hoe
hij in den nacht van 24 Maart door den
nachtwaker gewekt werd.
Hij zag dat er 6 zakken met aardappelen
tegen de schuur stonden, welke hij daar niet
had neergezet. Deze waren uit zijn kuil af
komstig.
Hij was met den nachtwaker en den in
middels gewaarschuwden veldwachter met
een auto de gevluchte dieven achterna ge
gaan. Op het erf van een anderen boer werd
zijn motorfiets aangetroffen.
Een getuige uit Badhoevedorp was versche
nen óm te verklaren dat de fiets van zijn
zoon gestolen was. Eén van de aardappel-
dieven had van deze fiets gebruik gemaakt
om te vluchten.
De veldwachter uit Zwanenburg bevestigde
hetgeen de verschillende getuigen reeds had
den medegedeeld.
De subs, officier eischte, in aanmerking ne
mende het feit dat twee der verdachten reeds
in Amsterdam zijn veroordeeld tegen de drie
jongelieden resp. 10 maanden, 8 maanden en
6 maanden gevangenisstraf. De verdediger
riep voor één der verdacthten, die in tegen
stelling tot de anderen die in het verleden
verschillende keeren veroordeeld werden
vroeger nog slechts één keer een straf onder
ging, clementie in en verzocht dezen toe te
staan zijn straf in de jeugdgevangenis te
Zutfen uit te zitten.
Uitspraak over 14 dagen.
FAILLISSEMENTEN
Donderdag werden door de Haarlemsche
rechtbank in staat van faillissement ver
klaard:
de firma „Zakkenhandel en Expeditie" ge
vestigd te Krommenie en de firmanten, 1. Jan
Koome, zakkenhandelaar en expediteur wo
nende te Krommenie. Wlhelminastraat 44 en
2. Cornells Koome, zakkenhandelaar en ex
pediteur wonende te Wormerveer, Vaardijk 15.
Curator Mej. Mr. E. Gouda alhier; R. C. Mr.
S. J. Pit, alhier.
(Adv. Ingez. Med.)
99'
Wraak is zoet.
door BAS VAN DEILEN.
A", zei Koen, „dat was een merk
waardig geval, dat ik van de week
heb meegemaakt
„Vertel op!" werd er van ver
schillende kanten geroepen. Als Koen een
maal op dreef kwam, viel er altijd wat te
lachen.
„Nou, ik zat dezer dagen met den wagen er
gens in het Noorden, Grashoven heette die
negorij. Ik wilde juist naar huis gaan, toen
ik bedacht dat de baas op de laatste conferen
tie nog zoo iets gemompeld had over een
slechten betaler in Zwolle dien ze van kantoor
pas een nijdigen brief hadden geschreven. Als
ik er weer eens in de buurt kwam, moest ik
er maar eens aangaan, maar eerst moest ik
dan de zaak nog even opbellen om te hoo-
ren of 't nog noodig was. Nou ik in dat Grasho
ven op zoek naar een telefoon, maar daar
hadden ze blijkbaar nog nooit van gehoord.
Net toen ik den moed begon op te geven, stond
ik ineens voor het postkantoor: zoo'n echt
plattelands-hulppostkantoortje, een geval
met één ambtenaar en één besteller. De amb
tenaar, zoo'n type dat op de gekste tijden een
bordje met „Gesloten" voor de deur hangt om
een hapje te kunnen gaan eten, en de bestel
ler, eentje van het slag, dat je onderweg langs
de landwegen altijd lezende tegenkomt, ver
diept in de kranten die nog besteld moeten
worden, zoo'n prachtnummer ais die knaap,
die ik eens hoorde roepen tegen een oude
boerin: „Hé Jaantje, 'k het een briefkaart
van je dochter voor je: de kinders hebben
de mazelen, schrijft ze!"
Enfin, ik vroeg m'n verbinding met Am
sterdam aan en ging zoolang in het kantoor
zitten wachten tot ik in de cel zou worden
geroepen. Er was geen mensch behalve de kan
toorhouder en ik, maar toen ik er een paar
minuten had gezeten, kwam er een verzuurd
uitziend manneke binnen. Hij ging naar het
loket en vroeg een postzegel van vijf.
„Eentje maar?" vroeg de man achter de
tralies.
Hij moest er inderdaad maar een hebben.
Maar de vent bleef aandringen. „Waarom zou
je d'r niet een stuk of wat in voorraad ne
men?"
„Slaan ze dan demee weer op?" informeerde
de klant.
„Dat niet, maar 't is toch lastig als je d'r
telkens weer eentje moet komen halen!"
Maar hoe de man van Tante Pos ook praatte
hij kon niet meer dan één zegeltje van vijf
kwijt raken. Toen ging-ie het over een an
dere boeg gooien.
„Neem dan tenminste zoo'n mooie kinder
zegel mee en je steunt er een goed werk
mee. Kijk es even wat een prachtzegel! Hoe
vind je dat kleurtje? Mooi hè. Da's nou iets
waar de verzamelaars in later jaren fel op
zullen zijn! Ze worden geld waard, man! Zal
ik 't maar voor je afscheuren, dat mooie
Halsje?"
„Niks hoor!" zei de kooper, „aan mijn lijf
geen mooi halsje", en daarmee gaf-ie blijk
van veel zelfkennis, want z*n halsje was niet
bepaald je dat, aesthetisch zoo min als hy
giënisch. Maar als hij gedacht had, dat-ie nu
ongestoord met z'n postzegel naar huis kon
gaan, dan had hij zich gruwelijk vergist. De
ambtenaar begon zuchtend in zijn postzegel-
boek te bladeren en zei:
„Nou, van Klaveren, maar dan kan ik toch
zeker wel een paar postwisselformulieren aan
je kwijt* raken? 't Is veel handiger om die
thuis op je gemak in te vullen dan dat je het
hier moet doen met een rij van twintig men
schen achter je!"
„Mijn niet gezien", zei Van Klaveren sar
rend, „ik zal zelf wel weten wat ik koopen mot.
Krijg ik nou me postzegel, te ja of te nee?"
„Zeker man, zeker" zei de kantoorhouder,
„maar 't is in het belang wan den dienst dat
ik je dien raad geef. Neem dan in elk geval
een paar stortingsformulieren voor de giro
mee naar huis: aanstonds is het weer de
eerste van de maand en dan kun je een kwar
tier in de rij staan voor ik je kan helpen!"
Het nijdige kereltje begon boosaardig te
grommen.
„Kouwe beenen" zei hij, „ik laat me niks
ansmeren als ik 't niet noodig heb. En as ik
zin heb om een kwartier in de rij te staan, dan
doe ik dat, vat je!"
Denk maar niet dat de loketjesman er toen
genoeg van kreeg. Het was werkelijk roerend
om te zien hoe hij het begrip „ambtelijke ser
vice" in praktijk bracht.
„Kom. kom, van Klaveren", ging-ie door,
„we moeten allemaal leven! Denk nou es na
of je heusch nog niet wat noodig hebt. Heb
ben je jongens allemaal hun rijwielplaatje
nog wel? Denk eraan, als er vandaag of mor
gen een zónder gesnapt wordt, dan kost het
je behalve een riks nog boete ook! Zou je
voor alle zekerheid niet een reserveplaatje
meenemen?"
„Nee!" snauwde van Klaveren.
„Wacht es even: adreswijzigingskaarten,
die heb je beslist noodig, daar kom je niet
onderuit! Je oudste zoon gaat immers trou
wen en die zal toch z'n vrienden wel zoo'n
kaart willen sturen. Zal ik der maar vijf
geven? Ze kosten maar een cent. Da's geen
geld, want doet-ie 't per briefkaart, dan gaat
er maar even vier cent in zitten!"
„Je ken me nog veel meer vertellen", mop
perde de cliënt, „ik zeg je nog es dat'k niks
noodig heb!"
„Onzin, ik probeer je alleen dingen te ver-
HANDELSBLAD GRATIS
Zij, die zich thans abonneeren ont
vangen het Handelsblad deze maand
GRATIS.
Abonnementen f 1.90 per maand en
5.50 per kwartaal. Buiten Amsterdam
verhoogd met 20 cent per maand voor
verzending.
Abonnementen op te geven bij het
Bijkantoor Handelsblad
(WENSING'S Alg. Adv-Bureau)
{Adv. Ingez. Med.)
koopen die je elk oogenblik noodig kunt
hebben. Als ik je nou postzegels van vijf gul
den of formulieren P. 229 voor frankeering
bij abonnement zou probeeren aan te smeren,
dan kan ik me indenken dat je nee zou zeg
gen. Maar ik heb het alleen over courante
dingen!"
Geef me nou m'n postzegel maar en kies
niet langer, want ik heb meer te doen!"
„Nog even! Ik weet zeker dat je geen
expresse-strookjes in huis hebt. Die komen al
tijd van pas als je een spoedbrief moet ver
zenden. Man, het is toch lastig als je zoo'n
ding moet hebben en het kantoor is geslo
ten!"
„Dat is het tóch altijd, dat hoef je me niet
meer te vertellen", meende Van Klaveren, die
niet leed aan een overmaat van hoffelijkheid.
„Nou, hoe is het: wil je d'r niet een stuk of
wat meenemen?"
„Je ken me de maat nemen!"
„Maar je kunt ze gratis krijgen. Heelemaal
kosteloos!"
„Verdarrie kerel: as ik die hebbedingen
nou toch niet noodig heb! Al kreeg ik nog
geld toe: ik mót ze niet, versta je!"
„Dan niet! Misschien nog een arbeidslijst:
Artikel 68 van de Arbeidswet?"
„Nee!"
„Luchtpostpapier met bijbehoorende enve
lop, niet zwaarder dan vijf gramkost
maar twee cent."
„Nee z€g ik je!"
„Plakzegels? Kijk es wat een mooie!"
„Neen man, schei je der nou uit einde
lijk?"
„Borderellen voor het inschrijven van kwi
tanties?"
„Wat let me of ik dien een klacht in bij den
minister! Is me dat hier een bediening!"
„Douaneverklaringen?"
„Ik geef je geeneens antwoord meer!"
„Formulieren P 314 cdie zijn bestemd
om een adres na te vragen van iemand die
zoekgeraakt is
„Je zuster is zoekgeraakt!"
„Adreskaarten voor 't verzenden van een
postpakket?"
„Geef me nou m'n postzegel of d'r gebeurt
een ongeluk!"
„Hier dan! Ik kan het ook niet helpen dat
je vandaag zoo kort aangebonden bent!"
Van Klaveren kreeg eindelijk z'n heet be
geerde postzegel, gooide kletterend zijn vijf
centen op het marmeren blad en ging brie-
schend weg.
Toen ik weer alleen was met den kantoor
houder, kon ik m'n verbazing niet langer voor
me houden. Ik vroeg hem of hij misschien
zoo'n modem Amerikaansch leerboek voor
handelsreizigers bestudeerd had. Maar daar
ging-ie niet op in. Als antwoord boog-ie zijn
hoofd voorover en stak het door het loketje.
Het was spiegelglad, je reinste biljartbal.Toen
zei-ie met voldoening in z'n stem:
„Dat was de barbier uit het dorp, meneer!
Ik begon er eindelijk schoon genoeg van te
krijgen om z'n gezanik te moeten aanhoo-
ren over al z'n zalfjes en smeerseltjes, waar-ie
me een mooie bos haar mee beloofde. Gezwe
gen nog van z'n agenturen voor scheerzeep
en tandpasta en toiletzeep en borstels en ik
weet niet wat nog allemaal meer. Ik had het
nisschien niet zoover mogen drijven, maar
tenslotte kan hij mij wel als klant kwijtraken
maar ik hem niet! Hij zal trouwens wel weer
bijtrekken!"
GASTHUISVEST II - HAARLEM - TEL. 17266
BETROUWBARE AUTO'S
v. zelfrijders (zonder chauffeur)
p. dag, week, maand en langer
Onze wagens zijn AllRisk verze
kerd en voorzien van triptiek.
Uitsluitend modellen 1937 en 1938
(Adv. Ingez. Med.)
(Reeds tn een deel der vorige oplaag opge
nomen.)
Mede-cafégasten vrijgehouden.
En als dank beroofd.
HAARLEM Donderdag.
Hedenmorgen stond voor de Arrondisse-
ments Rechtbank terecht S. verdacht van be-
rooving.
Het slachtoffer van de berooving, een
koopman, legde het eerst als getuige een ver
klaring af.
Op 19 April was hij van Zwanenburg,
waar hij woont, naar Haarlem gekomen om
daar geld bij zijn 'bank op te nemen. Twee
bankbiljetten van f 100 en eenige briefjes
van f 10 stopte hij in zijn portefeuille, en
deze op haar beurt in zijn binnenzak.
Daarop was hij naar een café gegaan
Pres.: „U was er geen vaste klant?"
Get.: „Neen, ik kom nooit in cafés".
Pres.: „Totdat deze ongeluksdag voor u aan
brak waarop u dit café binnentrad".
De koopman was blijkbaar in een goede
stemming want hij hield eeriige menschen
die in het café zaten vrij en moest daardoor
uiteraard een paar keer met zijn dikke por
tefeuille voor den dag komen om eenige
tientjes te betalen.
Intusschen begon de alcohol de koopman
dronk natuurlijk zelf flink mee zijn invloed
uit te oefenen.
De koopman herinnerde zich nog dat zijn
mede cafégasten, die hij vrij gehouden had,
zoo vriendelijk waren een taxi te bestellen. En
ze waren zoo welwillend hem even thuis te
brengen ook.
Pres.: „Hoeveel menschen gingen er met u
mee in de taxi?"
Get.: „Drie of vier".
In dezen tijd heeft de koopman kennelijk
zich geheel moeten onderwerpen aan den in
vloed van de drank. Den volgenden morgen
bemerkte hij pas dat de portefeuille hem ont
futseld was.
De chauffeur van de taxi verscheen ook als
getuige.
Pres.: „Was de koopman een heel eind weg,
toen hij in de taxi werd geholpen?"
„Get.: „Ja".
De chauffeur zei niets van de berooving af
geweten te hebben.
Pres.: „Heeft u niets van het geld gehad?"
Get.: „Neen".
Pres. „Het is een gevaarlijk vak, dat u heeft
en ik hoop dat u sterk in uw schoenen zult
blijven staan".
De verd. verklaarde dat de chauffeur wel
van de beraamde berooving had afgeweten.
Ze hadden dat in het. cafc al afgesproken.
De chauffeur ontkende dit.
Pas nadat de koopman thuisgebracht was
en de verd. terug kwam en de taxi, welke
draaide, gelastte te stoppen had hij gezien
dat verd. een portefeuille met geld had. Hij
had echter niets hiervan aangenomen. Verd.
had wel aan de in de auto zittende dame
een bankje van f 100 aangeboden. Dit wilde
ze niet hebben want ze kon het niet wisselen.
Wel accepteerde ze twee briefjes van tien.
Pres. tot verd.: „Heeft u niets van het geld
meer over?"
Verd. „Neen".
Hij was ervan naar Brussel gereisd en ver
klaarde het grootendeels aan reiskosten ge
spendeerd te hebben.
De officier merkte weliswaar op dat verd.
die vroeger nog wel eens met het gerecht
in aanraking was gekomen, de laatste jaren
als getrouwd man goed had opgepast doch hij
achtte het begane misdrijf zeer ernstig en
eischte een straf van 1 jaar gevangenis met
aftrek van preventief.
De verdediger wees er op dat verd. de 4
laatste jaren achtereen werkloos was ge
weest. Hoewel het feit op zichzelf niet goed
te praten is blijkt ook hier de groote rol,
ALS DE NIEREN niet behoorlijk werken, kun
nen verschijnselen optreden als ruepijn,
•pit, stijve en pijnlijke gewrichten, verstoorde
nachtrust en verlies van kracht. En wel.
doordat het bloed dan niet gezuiverd wordt
van de erin voorkomende onzuiverheden dooi»
deze bloedfiltrcerendc organen. Laat het zoo
ver niet komen: voorkomen Is beter dan
genezen. Gebruik tijdig Foster's Rugpijn
Nieren Pillen, sinds Jaren bekend als het
dluretlsch middel bij uitnemendheid. Zorg,
dat uw bloed steeds zuiv«r. krachtig en leven*
gevend blijft.
(Adv. Ingez. Med.)
die de werkloosheid speelt. De verdediger
toonde een brief van den vroegeren werk
gever van verdachte, die zeer tevreden over
hem was. Omstreeks October zou deze werk
gever den verd. weer aan nieuw werk kun
nen helpen. De raadsman vroeg in verband
met deze mogelijke werkgelegenheid cle
mentie voor den verd.
Uitspraak over 14 dagen.
De vrouw, die in de taxi twee briefjes
van f 10 van dezen verd. had aangenomen,
verscheen vervolgens in het verdachten
bankje.
Aanvankelijk ontkende zij tevoren van de
berooving afgeweten te hebben.
Pres.: „Maar er zou toch aanvankelijk
een andere vrouw ook in de taxi meegaan,
en het feit dat zij zich terugtrok, wijst er
toch op dat zij bang werd. Er moet dus over
de berooving gesproken zijn".
Verd. bekende dat zij wist dat het aan
genomen geld van de berooving afkomstig
was.
Bewogen hoorde de verd. de eisch van den
cifier aan: 1 maand gevangenisstraf.
Pres.: „Ja he is geen kleinigheid waaraan
u zich heeft schuldig gemaakt.
Uitspr. over 14 dagen.
