Geuzen,
LQïBAAI
Een ideaal dichterpaar.
H
urn
H.D.-V ertelliei
KRUSCHEN SALTS
DINSDAG 12 JUL" I 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
6
Elizabeth Barrett en Robert Browning.
E uitgever van de zoo populair gewor
den Engelsche Penguin-boekjes heeft
een goede ingeving gehad door een
nieuwe serie te creëeren, die onder
den naam van „Geïllustreerde Klassieken" in
den handel wordt gebracht. De beste en be
kendste werken uit de Engelsche literatuur
komen op deze wijze in de handen van het
groote publiek in het Vereenigd Koninkrijk,
in Amerika en in de zeer vele andere landen,
waar Engelsch gelezen wordt. Het succes
schijnt dan ook verzekerd te zijn.
De eerste reeks van 10 „classics", alle ver
lucht door houteneden van de voornaamste
Engelsche kunstenaars op dat gebied, is er
inmiddels. Behalve eenige in ons land minder
bekende werken, zijn er. zooals begrijpelijk is,
„Robinson Crusoe" en ..Gulliver's Travels",
maar de glanspunten worden toch stellig ge
vormd door de drie boekjes, die de namen
van Sterne. Poe en Browning op het titelblad
dragen: A Sentimental Journey, het bijzonder
geestige verhaal van den 18den eeuwschen
humorist, de boeiende vertellingen van den
Amerikaanschen fantast en een keuze uit de
poëzie van den grooten dichter.
Vooral voor deze laatste uitgave verdient de
Penguin-firma alle hulde. Het verkoopen
van dichtwerk levert immers belangrijk meer
moeilijkheden op dan het aan den man
brengen van proza omdat poëzie het is he
laas maar al te bekend het publiek steeds
in zekere mate afschrikt, als zou zij te moeilijk
en te onbegrijpelijk, of zelfs „onzinnig" zijn.
Robert Browning.
tvt tr is het werk van Robert Browning wel
1 heel weinig geschikt om dezen schroom te
overwinnen, want zijn gedichten, die stellig
tot het belangrijkste van de Engelsche litera
tuur behooren, zijn even stellig niet zeer toe
gankelijk en weinig populair.
De dichters, die onmiddellijk voor den aan
vang van het Victorïaansche tijdperk leefden,
hadden een bijzondere zorg aan den vorm
van hun poëzie besteed. Zij aanbaden, als la
ter bij ons Perk en de jonge Kloos, de schoon
heid, en het is dus geen wonder, dat hun ge
dichten de aangebedene waardig waren. Dat
mag gevaarlijk veel op aesthetiseerende
woordkunst lijken, bij de grooten Shelley en
Keats is de hartstocht, de dichterlijke bezie
ling zoo onmetelijk, dat iedere gedachte zelfs
aan dit gevaar belachelijk wordt.
Ook Browning's tijdgenoot Tennyson, de
meest, vereerde noëet in het Engeland dier da
gen. schreef welverzorgde poëzie, al is bij hem
de bruisende stroom van Shelley's en Keats'
talent vertraagd tot een gelijkmatige, kalme
vliet.
Anders is het bii Browning. Zijn taal is
meestentijds niet zoet-vloeiend, maar stug en
weinip ..mooi". Veel meer dan die van de an
dere dichters in zijn poëzie intellectualistisch
georiënteerd Browning, die in 1889 op 77-
jarigen leeftüd stierf, leefde in een tijd van
geweldig snelle ontwikkeling van techniek
en wetenschap. Die wetenschappelijke geest
van de eeuw heeft zijn poëzie sterk beïnvloed.
Hierdoor gedreven analyseert hii in zijn ge
dichten de reactie van verschillende men-
schelijke karakters op de tallooze problemen
en conflicten van het leven, en hii doet dat
met een diep-peilend psychologisch inzicht.
Zijn tegenstelling tot Tennyson wordt aardig
geschetv in de uitspraak, dat Tennyson on
der woorden bracht, wat een ieder voelde en
dacht, maar nog nooit zoo goed zeide. maar
dat Browning uiting gaf aan denkbeelden,
waarvan nog niemand gedroomd had. doch
die duidelijk juist bleken te zijn. Dit ver
klaart tevens de populariteit van den een en
de betrekkelijke onbekendheid van den an
der.
Oppervlakkig beschouwd mogen zijn groote-
re verzen weinig aantrekkelijk schijnen,
neemt men zich de moeite aandachtig te le
zen, dan ontdekt men een groote schat aan
zielkundige wijsheid.
Daarnaast heeft Browning ook minder
„zware" poëzie geschreven, waarvan vooral de
„Rattenvanger van Hameln", „The Pied Piper
of Hamelin", waarvan Anthonie Donker een
goede Hollandsche vertaling heeft geleverd,
beroemd is geworden.
'n Ideaal Laxeermiddel
vormen Foster's Maagpillen, doordat zij zoo
zacht ea toch zoo afdoend werken. Geen
last meer van verstopping en slechte spijs
vertering, ol van de- eruit voortkomende
hoofdpijn, humeurigheid,lusteloosheid,maag-
stoornissen, enz. Alom verkrijgbaar a f 0.65
FOSTERs MAAGPILLEN
(Adv. Ingez. MedJ
CONGRES A. N. G. O. B.
WORDT TE BENTVELD GEHOUDEN.
Zaterdag 16 Juli wordt te Bentveld het con
gres geopend van den Algemeenen Nederl. Ge
heelonthouders Bond.
Zaterdagmiddag om half twee worden de
deelnemers aan het station te Haarlem door
de afdeeling ontvangen, vanwaar men langs
den Jansweg naar het Prinsen Bolwerk ver
trekt. waar 2 touringcars gereed staan om de
congressisten op te nemen voor een prachtl-
gen tocht door de omstreken naar Santpoort
en Bloemendaal en vandaar naar Overveen
over het Kolkje en de nieuwe Prins Bernhard-
brug naar den Zeeweg, om tenslotte via den
Boulevard naar Zanövoort en Bentveld te rij
der,. waar na gebruik van de thee, de eerste
vergadering zal plaats hebben.
Haarlom's Vacantie-Kinderfeest.
In aansluiting aan het reeds gemelde over
de deze week te maken driedaagsche school
reisjes nog het volgende:
Woensdagochtend, tegen kwart voor acht
komen 71 leerlingen van school 27 en 34 sa
men op de „automarkt", om met den trein
van 8.07 naar Lunteren te vertrekken; terug
komst per trein op Vrijdag om 19.52.
Denzelfden morgen is dan reeds om half
acht een groep van 28 leerlingen der Montes-
sorieschool per trein naar Amsterdam ver
trokken voor een reis via Harderwijk naar de
„Heemhoeve" bij Ernst.
Dond^ag a.s. met den trein van 8.50 gaan
nog 11 uiingen van de Dr. Huetschool naar
de „Zonnehoeve" te Blaricum.
Deze en vorige week zullen dus in totaal 227
kinderen door het werk der Commissie voor
het H.V.K. een driedaagsch schoolreisje heb
ben gemaakt.
Jammer, dat nog vier klassen moesten wor
den teleurgesteld.
Een sonnettenkrans der liefde.
T N het bijzonder echter wekt deze nieuwe
A bloemlezing uit Browning's gedichten de
gedachte aan de fascineerende figuur van Eli
zabeth Barrett de vrouw met wie hij geduren
de de 15 jaren van hun huwelijk het ideaal
ste dichterpaar vormde dat ooit geleefd heeft.
Haar talent was
vrouwelijker, en dus
warmer, teederder
dan dat van haar
beroemden echtge
noot, hoewel-zij in
begaafdheid niet
voor hem onder
deed. Haar onbe
grensde liefde voor
Robert Browning
heeft ons een son
nettenkrans ge
schonken, die ik
zonder aarzelen on
der de dierbaarste
schatten der wereld
poëzie reken: „The
Sonnets from the
Portuguese", mislei-
Elizabeth Barrett
Browning.
dende titel, want zij hebben niets met Portu
gal en de Portugeezen te maken. De sleutel
van dit geheim ligt in den schertsenden naam
dien Browning haar wel om haar donker uiter
lijk gaf: „Portugeesje".
Jaren van verdriet en zware ziekte hadden
Elizabeth Barrett gebracht tot de verwachting
dat de dood wel spoedig zou komen. Maar
zie, de „geheimzinnige gestalte", die zij ach
ter zich voelt, blijkt niet de dood te zijn, maar
de Liefde, die in haar leven komt. De Liefde,
zonder overdrijving kan hier een hoofdletter
geschreven worden, want haar liefde voor
Robert Browning beantwoordt aan het hoog
ste ideaal dat men zich ooit van dit schoon
ste sentiment kan stellen.
Alle egoïsme is hier verdwenen, haar liefde
wil slechts den geliefde dienen. Hoe kan ik
dat het beste, vraagt zij hem. Moet ik voor je
zijn een verwachting, die je blijde kunt be
zingen? Of een lieve, droeve herinnering? Zal
ik voor je zijn als de schaduw van den palm
boom, waarin je kunt zingen? Of desnoods,
wil ik voor je sterven, zoodat je op mijn graf
kunt rusten van je dichten? Zeg slechts, wat
je wenscht. „Choose", roept zij uit.
De banaalste handelingen krijgen in het
licht van deze liefde een verheven schoonheid.
Zoo het sentimenteel-schijnende wegschen
ken van een haarlok aan den geliefde, zoo de
herinnering aan de eerste kus, bezongen in
een sonnet, waarin tegelijk de bekoorlijke kin
derlijkheid van de vrouwelijke liefde klinkt.
Hem, die gekomen is bij haar „kerker", en
die, waar anderen soms even poosden op hun
weg om te luisteren naar haar zang, bleef
luisteren naar wat zij fluisterde tusschen haar
snikken door, hem kan zij niet genoeg danken
met haar liefde. Hij beteekent voor haar de
vervulling van alle droomen, waarmee zij
leefde, jarenlang, in plaats van met men-
schen. Al wat die schoone visioenen schenen
te zijn, dat is hij.
Daarom als je mij lief hebt, zegt zij hem in
een ander vers, laat het dan niet zijn om mijn
uiterlijk of om mijn gedachten, maar alleen
ter wille van de liefde zelf, want dan slechts
zul je me liefhebben tot in der liefde eeuwig
heid.
Het is dan ook geen wonder, dat in deze
symphonie der liefde, the Sonnets from the
Portuguese, de prachtige hymne staat, die
aanvangt: „Yet, love, mere love, is beautiful
indeed" en waarin deze schoone gedachte is
uitgedrukt: Er is niets dat laag is in de liefde,
zelfs als de slechtste menschen liefhebben.
God aanvaardt de liefde van de verwerpelijk-
ste schepselen, eenvoudig, omdat zij hem
liefhebben.
In Elizabeth Barrett's verhouding tot Brow
ning is verwezenlijkt, wat men zich in zijn
beste momenten van de liefde droomt. „The
Sonnets from the Portuguese" zijn er het le
vend getuigenis van, dat dit hooge ideaal op
aarde bereikt kan worden, spijts alle cynische
beweringen van het tegendeel. Maar het be
treft hier dan ook wel een zeldzaam geval.
R. H.. J. PFAFF.
Filmschandaal,
door BAS VAN DELLEN.
ET intieme receptiezaaltje van het
Esplanade-Hotel zat tjokvol journa
listen. Alle dagbladen hadden hun
verslaggevers afgestuurd op het veel
belovende interview met Thea Thulara, de
filmster in opkomst, die in de registers van
den Burgerlijken Stand stond ingeschreven als
Truitje Trommels.
De impresario, een nerveuze kleine dikkerd,
sloofde zich uit om de dames en heeren het
wachten zoo prettig mogelijk te maken, en liet
telkens nieuwe schaaltjes met zoute stengels
aandragen, zoodat het er op ging lijken, dat
hij z'n gasten in elk geval met een volle maag
naar huis wilde laten gaan. „Ja zeker", klonk
om de paar minuten zijn schelle stem. „juf
frouw Thulara zal nu wel direct komen
Och. u moet haar dat beetje vertraging maar
niet kwalijk nemennietwaar: U begrijpt,
als men. zooals zij zoolang in het buitenland
heeft gewerkt'enfin, u begrijpt me wel!"
De journalistenkring zweeg, keek een beetje
verveeld, en kauwde reepjes aardappel.. Alleen
de jonge verslaggever van „De Hollandsche
Klaroen", die nog geen reputatie had op te
houden, zei een tikje hoonend:
.Nee, ik begrijp heelemaal niet. wat die ver
traging eigenlijk met 't buitenland te maken
heeft!"
De collega's grijnsden discreet, en de kleine
impresario werd nog nerveuzer.
Eindelijk, na bijna drie fcwartier wachten,
werden de vleugeldeuren geopend door een
chasseur, en als een vorstin schreed Thea
Thulara nader. Haar toilet was een droom ge
lijk, en de twee aanwezige vrouwelijke journa
listen bedachten vergenoegd, dat de beschrij
ving ervan haar tenminste een punt vóórgaf
op de mannelijke collega's, die elkaar fronsend
aankeken, zich afpijnigend met de bange
vraag, hoe ter wereld ze „dat buitenmodel
Dijtje" ooit vakkundig konden beschrijven.
Het interview werd afgewerkt volgens het
klassieke model voor dergelijke feestelijkhe
den: ieder aandachtig krantelezer weet, wat
dat zoowat inhoudt
Dobbelmonn's
Jl#.
(Adv. Ingez. Mea.)
N. Z. H.
GOEDE OPBRENGST OVER JUNI.
Juni was voor de N. Z. H. bij dezelfde
maand van 1937 vergeleken gunstig.
De vervoeropbrengsten op alle lijnen was
nu f 277.605 tegen f 257.850 in Juni 1937.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP
WOENSDAG 13 JULI 1938.
Programma I: Hilversum II.
Programma II: Hilversum II.
Programma II: Hilversum I.
Programma m: 8.00 Keulen. 10.50 Parijs
Radio. 12.50 Radio P.T.T. Nord, 12.20 Ned.
Brussel. 2.20 London Regional. 3.20 Dan-
marks Radio of diversen. 4.20 Keulen. 5.20 Pa
rijs Radio. 6.50 Fransch Brussel. 7.20 Keu
len. 8.05 Deutschlandsender of Diversen.
8.20 Keulen. 9.20 Parijs Radio. 9.50 Keulen,
10.20 Ned. Brussel. 10.30 Pauze, 10.35 Keu
len, 10.50 Weenen.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel. 9.20—
10.35 Diversen of Gramofoonmuziek. 10.35
London Regional 12.20 Droitwich. 3.20 Londen
Regional. 4.20 Droitwich. 7.20 London Regio
nal. 7.40 Droitwich. 10.05 London Regional.
10.20 Droitwich.
Programma V: 8.00—7.00 Diversen.
7.00 Eigen gramofoonplatenconcert. Jazz
muziek en -zang met een tusschenspel van
gramofoonmuziek.
1. New. Street Swing, The Ramblers.
2. Heebie-Jeebies, Boswell Sisters.
3. St. Louis Blues, Joe Daniels and his
Hot Shots.
4. The Blues with a feeling,
Duke Ellington.
5. I heard, Mills Brothers.
6. On treasure Island, Bing Crosby.
7. Nobody's Sweetheart, Red Pepper
Sam Jazz Zag.
Tusschenspel.
8. Paris Noël, Perron and his Argentines
9. Eine Nacht auf Java, A. Lutter.
10. Tango Mio; Perron and his Argentines.
11. Ja, bei Nacht, A. Lutter.
12. Misty Morning, Duke Ellington.
13. My Future just gandy passed,
Boswell Sisters.
14. Sweet Sue, Joe Daniëls.
15. Take me back to my boots and saddle,
Bing Crosby.
16. Blue Rhythm, The Ramblers.
17. Dinah, Red Pepper Sam Jazz, zang.
18. How I'm doing. Mills Brothers.
8.00—12.00 Diversen.
brengt hulp in gezinnen, waar
door geboorte, onvolwaardig
heid of ziekte van kinderen bij
zondere rooden zijn ontstaan.
Zendt Uw bijdrage op Postgiro
75000 Den Haag.
(Adv. Ingez. MedJ
De meeste persmenschen hadden hun vul
pen al weer opgeborgen, en wachtten op het
sein van den impresario, dat de audiëntie was
afgeloopen, toen plotseling het enfant terri
ble van de „Hollandsche Klaroen" z'n keel
schraapte, en brutaalweg vroeg:
„Juffrouw Thulara: is het gerucht waar,
dat u van plan zoudt zijn, u binnenkort te
gaan verloven met den Amerikaanschen film
ster Jimmy Humbluff?"
De geïnterviewde keek den vrager vernieti
gend aan daarna ging haar blik hulpzoekend
in de richting van den impresario, maar ze
kon van hem moeilijk steun verwachten: de
impertinente vraag had hem volkomen knock
out geslagen
De schoone filmster draaide zich daarom
weer in de richting van den lnterpellant, en
zei met duidelijke minachting in haar stem:
.Dat verhaal is eenvoudig onzinnig! Er is
geen woord van waar!"
De aanwezigen grepen haastig naar hun
schrijfgereedschap, en luisterden in ademlooze
spanning. De jonge man, die de pijnlijke
vraag had durven stellen, snoof duidelijk
hoorbaar, en zei toen. met een volmaakte ge
moedsrust:
„Juist! Ik ben blij, uit uw eigen mond te
hooren, dat 't dus wél waar is!"
„Hè?!", was het eenige, wat Thea Thulara
De ontduiking: der auto-belasting.
Een klacht van een slachtoffer
der controle
In Nederland wordt de auto zwaar belast.
In ons blad van Woensdag 6 Juli plaatsten
wij een onderhoud met den hoofdinspecteur
der Belastingen te Haarlem over de controle
op ontduikers der auto-belasting, namelijk het
opgeven van auto's voor zaken-gebruik, ter
wijl toch blijkt, dat die ook voor plezier- of
particuliere doeleinden gebruikt worden, waar
door aan het rijk de helft van de belasting
onthouden wordt.
„Een der slachtoffers" schrijft ons nu o.m.
„Met middelen en manieren die tot dusver
alleen in het buitenland gebruikt werden,
worden thans in ons land alle bedrijfsauto's
tot plezier-auto's gebombardeerd, waardoor
de houders niet alleen de verhoogde belasting
moeten betalen, maar vaak nog boeten boven
dien, omdat de belasting, naar aangenomen
wordt, iets te laag was aangegeven. Het feit.
dat men een auto parkeert nabij een of ander
concertgebouw of vermakelijkheidsinsteiling is
al voldoende voor de belastingcontroleurs om
als een vaststaand feit aan te nemen, dat de
eigenaar zoo'n plaats van vermaak heeft be
zocht, waardoor de auto wordt ingelijfd bij
de „plezier-klasse".
Men heeft wel is waar recht, van beroep,
maar de manier waarop de klagers worden
„afgepoederd". doordat de Fiscus niet wil
opgeven waar de auto's zijn gesignaleerd, doet
veronderstellen, dat zoo'n beroep niet veel zal
helpen.
Nu is reeds ruim 70% der auto's voor het
gewone tarief aangeslagen, de Inspecteur
hoopt dit percantage door den tijd tot 90 op te
voeren. Hij meent dus. dat er nog 20% als ont
duikers der autobelasting rondrijdt, doordat
zij hun auto voor hun bedrijf hebben aange
geven. terwijl zij in werkelijkheid ook de auto
voor him plezier gebruiken. Slechts 10% der
auto's zouden voortdurend voor de zaak of het
bedrijf gebruikt worden. Dit lijkt mij een
trieste schildering van de verdorvenheid der
autobezitters!
Zou men dan maar niet beter doen alle
auto's gelijk te schakelen en ten volle te be
lasten? Dan heeft geen autobezitter de kans
de wet te ontduiken en wat hindert die 10%!
Het voordeel zou dan zijn dat men min dei-
geld behoefde uit te geven aan de controle.
Bij het tegenwoordige stelsel is toch ook wille
keur niet uitgesloten. Het tegenwoordige
systeem heeft toch ook blijkbaar ten doel zoo
veel mogelijk belastinggeld te pompen.
De auto wordt in ons land veel te zwaar be
last. Als men voor een volksauto van nauwe
lijks f 1000 waarde f 110 Personeele Belasting
moet betalen, plus f 64 Wegenbelasting en dan
nog 7 3/4 cent voor een liter benzine en de
parkeerkosten, dan wordt er door den Fiscus
toch zeker „de laatste droppel" uitgehaald.
Het wordt hoog tijd dat hierin verandering
gebracht wordt."
Tot zoover deze klager.
Wij herinneren er aan, dat de Hoofdinspec
teur in dat interview heeft uiteengezet dat de
bedoelde controle is ingevoerd omdat gebleken
was, dat zeer veel autobezitters hun wagens
voor het bedrijf opgaven, terwijl bleek, dat zij
die ook voor plezier of particuliere doeleinden
gebruikten. De verzekering werd er bij gege
ven, dat alleen verhooging van belasting plus
boete worden toegepast, als er redelijke zeker
heid is, dat de belasting ontdoken is. Door de
beslissing van den Raad van Bei-oep is de toe
stand zoo geworden, dat de eigenaar van een
auto alleen aanspraak kan maken op de uit
zonderingsbepaling dat hij slechts de helft
cler gewone belasting behoeft te betalen als hij
kan aantoonen, dat hij den wagen alleen voor
zijn bedrijf gebruikt.
Wij zijn het eens met den klager, dat de be
zitters van auto's in Nederland zeer zwaar
belast worden. Dat is evenwel een quaestie die
hier buiten staat.
Is een raadslid verplicht te
stemmen?
De Bloemendaalsche Raad nam op 21 April
1938 het besluit dat een raadslid niet bij elke
stemming verplicht is zijn stem uit te bren
gen. Gedeputeerde Staten waren van mee
ning dat een raadslid zich niet van stem
ming mag onthouden en gaven in overwezing
het betreffende raadsbesluit in te trekken.
In de vergadering van 17 Juni besloot de raad
echter na een uitvoerige discussie om het be
sluit te handhaven. Wij vernemen thans
dat Gedeputeerde Staten dit besluit ter ver
nietiging aan de Kroon zullen voordragen.
r i'i :i\:\ 'L/iür;
llllHIllllllllllllli'lllllllllllllllllllllllllllllllll
ln onmachtige woede vermocht uit te bren
gen, maar de ander gomde haar niet den tijd
om uitvoeriger te antwoorden, want hij ver
volgde, terwijl hij meer tot z'n collega's dan
tot de gastvrouw sprak:
„Ja.... want u gebruikte indertijd precies
dezelfde woorden, toen ik u vroeg, of het waar
was. dat er iets bestond tusschen u en Hans
Hangop, dat musicusje tegen wien u verliefd
begon te doen toen wij nog samen verloofd
waren!"
De beschuldiging kwam in de bijeenkomst
terecht als een baksteen in een vijver. De
verslaggevers keken hun oogen uit naar het
tweetal, en schreven intusschen op den tast,
alsof hun leven er van afhing.
Het duurde overigens maar een paar se
conden: toen veerde de filmdiva van haar
fauteuil op. en. vóór iemand er op verdacht
was, had zij haar beschuldiger bij z'n haren
gegrepen. Hij werd in weinige oogenblikken..
éér hij door een paar pootige kameraden was
weggesleurd, afzichtelijk toegetakeld. De spo
ren van Thea's gelakte nagels liepen in felle,
bloedige strepen over z'n gezicht, z'n bril lag
in splinters op het tapijt en ook van z'n keu
rige nieuwe das was niet veel meer over. Ge
lukkig was de afstand van het Esplanade
hotel naar de dichtstbijzijnde apotheek maar
heel klein.
Maar nog vóór dat de reporter van de „Hol
landsche Klaroen" goed en wel verbonden was,
zat het meerendeel van zijn collega's al op
de diverse redactiebureaux te jachten om de
sappige ooggetuige-verslagen, met extra-mooie
koppen opgemaakt, nog tijdig als „groot
nieuws" in de avond-editie te krijgen.
Dien avond, en de heele volgende week. was
het groote theater, waarin de populaire Thea
in persoon voor het voetlicht kwam om haar
nieuwste film op te luisteren, stampvol. Onder
de menschen. die ten koste van alles een
plaats wilden veroveren en de loketten be
stormden. waren er verscheidene" na 'n charge
van de politie even erg aan toe als dien mid
dag de argelooze journalist.
Maar die had tenminste één troost, want
den dag na den aanslag op zijn leven, ontving
hij een briefje van Thea's impresario. De
aanhef luidde: „Zeer geachte heer', en be
halve een vleiend zinnetje over „Uw welwil
lende medewerking, die geheel volgens af
spraak :s geweest", bevatte he: epistel een
chèque. waarvan het bedrag even goedrond
was als de gestalte van den impressario.
Lijders aan chronische
rheumatische pijnen
laat niets onbeproefd!
Als U geen raad meer weet van de rheuma
tische pijnen, alles reeds hebt geprobeerd
xonder goed gevolg, probeert dan de zes
zouten uit Kruschen Salts, Zij hebben duizen
den lijders reeds afdoend geholpen. Ook U
zullen zij zeer snel van Uw pijnen verlossen.
STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER DAG
(Adv. Ingez. Med.)
VOOR DEN KANTONRECHTER
De oplossing.
Terwijl overal in den lande wijze mannen
bedachtzaam over hun spaarzame reeds grij
zende haren strijken en bepeinzen hoe men
het kwaad der werkloosheid kan bestrijden
en daarbij alle mogelijke middelen tot arbeids
verruiming de revue laten passeeren is de op
lossing in wezen even eenvoudig als verras
send. Indien ten minste de mededeeling die
een Zandvoortenaar voor den Haarlemschen
kantonrechter deed, op waarheid berust. En
waarom zou dat niet?
Om de spanning echter te breken en de
economen en sociologen gelegenheid te geven
hun verhelderend licht over deze oplossing te
laten schijnen, zal ik u haar in 't kort schet
sen.
De oplossing is u misschien wat al te sim
pel. bedenkt dan echter dat reeds vele inge
wikkelde plannen hebben gefaald eneen
voud is het kenmerk van het ware.
Men begint met alle werkzoekenden een
stuk strand te geven. Dat is duidelijk. Het weer
is zoo koud dat de stranden toch bijna ont
volkt zijn, zoodat hiertegen wel niet veel be
zwaar zal zijn. Ofschoon juist door het be
zwaar van den gemeenteraad van Zandvoort
de zaak voor het voetlicht kwam. maar daar
over later meer.
Dat stuk strand late men afgraven onge
veer 10 duim onder den bodem en dit wordt
herhaald na eiken Noorderstorm. Het recept
is dus simpel genoeg. Is het u al te simpel?
Denkt u dat de uitkomsten bedroevend zou
den zijn? Dan moet men u tot die sceptici
rekenen die alleen maar gelooven wat ze met
eigen oogen gezien hebben. En heeft iemand
de schat van de Lutine op den bodem der zee
zien liggen, wachtend op de Karimata? En
hopen we niet allemaalDus niet bij voor
baat de schouders opgehaald want de uit
komst zal uw schoonste verwachtingen over
treffen. Ge vindt per vierkanten Meter on
geveer een kwartje. Als nu ieder 25 M2. per
dag bewerkt en wat zijn 25 metertjes voor
onze Noordzee stranden? dan maakt dat een
weekloon van zeven en dertig en een halven
gulden.
Het bovenstaande komt weliswaar niet voort
uit eigen ondervinding doch is gebaseerd op
de verrassende mededeeling van den genoem
den Zandvoortschen schatgraver dat hij eiken
vierkanten meter zand dien hij bewerkte onge
veer een kwartje vond. Of het nu in baar geld
is of anderszins moge in het midden worden
gelaten.
De vroede vaderen van onze fraaie Noord
zeebadplaats hadden echter niet veel op met
dit gegraaf en dies kreeg de ondernemende
„strandbewerker" geen vergunning om zijn
loonend werk voort te zetten daar hij kuilen
maakte die het strand ontsierden en anderen
hinder veroorzaakten.
Het goud lokte echter en vandaar de over
treding.
Verdachte trachtte de veroordeeling te
voorkomen door er op te wijzen dat hij niet
had gegraven doe? slechts had geschept.
Maar met alle waa leering voor deze nieu
we vondst kon ^e Ambtenaar dit subtiele
technische onderscheid toch niet aanvaarden.
De Ambtenaar vroeg twee gulden en dat is
voor iemand die al ettelijke kwartjes heeft
weggehaald zoo op 't oog niet te veel. De ver
dachte wist evenwel dat andere schatgravers
maar twee kwartjes hadden gekregen.
Dan krijgt u ook twee kwartjes, zei de
Ambtenaar gul.
Dat wil zeggen, dat hangt van den kanton
rechter af, interrumpeerde de kantonrechter.
Het werden tenslotte toch twee kwartjes.
Zoodat de gemeenschap den man die een nieu
wen weg voor werkverruiming aanwees, be
boette. Het kan raar loopen.
DE TOEVAL LIJDERS.
KANS OP GENEZING GESTEGEN.
Dr. B. Ch. Ledeboer, directeur-geneesheer
van „Bethesda-Sarepta" te Haarlem en „Meer
en Bosch" te Heemstede, stichtingen van de
Christelijke Vereeniging voor de verpleging
van lijders aan vallende ziekte, heeft eenigen
tijd geleden een voordracht voor de radio ge
houden over het werk dezer stichtingen.
Nu we den tekst dezer voordracht gelezen
hebben lijkt het ons van belang de aandacht
te vestigen op de volgende passage:
„Nu is er een feit, waarvoor wij zeer dank
baar zijn en dat de de verpleging van toeval
lijders in de laatste jaren een groote veran
dering heeft doen ondergaan, nl. het feit dat
het. veel meer dan vroeger mogelijk is om
toevallijders enn lijderessen te behandelen en
hen daarmede de, voor hen en hunne familie,
grootste weldaad bewijzen, nl. het doen ver
dwijnen van hun ziekte of het tot stand bren
gen van een dergelijke groote verbetering in
hun toestand dat een dragelijk leven ontstaat.
Tegenover de nog veel verbreide opvatting
dat er aan toevallen niet veel te doen zou
zijn, wensch ik er met nadruk op te wijzen,
dat deze opvatting volkomen onjuist en ver
ouderd is. Door deskundige behandeling zijn
vele dezer zieken blijvend van hun aanvallen
te bevrijden, terwijl voor vrijwel iederen pa
tiënt zijn of haar toestand is te verbeteren."
Verder wees Dr. Ledeboer er op. dat de in
1932 te Heemstede gebouwde Koningin Em-
ma-kliniek ingericht is met de meest moder
ne hulpmiddelen voor de bestrijding der val
lende ziekte. „Zeer vele zieken vinden daar
de hulp die zij behoeven en het blijkt dage
lijks welk een schoone resultaten er voor deze
zieken bereikt kunnen worden".
Deze kliniek is voor de mannen-afdeeling op
Heemstede.
Het bestuur hoopt, dat het binnenkort mo
gelijk is om ook bij „Bethesda-Sarepta" te
Haarlem zoo'n kliniek te bouwen voor de
vrouwelijke patiënten. „Het is toch onjuist, dat
tot nu toe alleen de mannelijke toevallijders
van de nieuwe mogelijkheden, die een kliniek
biedt, profiteeren" zoo besluit Dr. Lede
boer.
