'hiefy mïmj
OLIJFOLIE
Hei rioleeringsplan van Heemstede.
KRUSCHEN SALTS
VOOR EEN FRAAIE TINT!
Nederlander door de
Italiaansche filmindustrie
geëngageerd.
DINSDAG 19 JUL'I 1938
HA'A'RJEM'S DAGBL'AD
5
HEEMSTEDE.
In de toekomst wordt het rioolwater gezuiverd
voor het in het Spaarne komt.
„De moderne mensch is zoozeer aan alle
bestaande comfort gewend, dat hij dat alles
als vanzelfsprekend beschouwt en slechts
weinigen zich rekenschap geven van de ma
nier en de wijze, waarop al dit comfort ont
staat.
De rekening van gas, water of elèctriciteit
herinnert er aan, dat men betalen moet voor
dit geleverde comfort, slechts zelden dringt
het tot ons door, dat er een nog haast onont-
beerlijker comfort bestaat, namelijk afvoer
van wat er in huis aan overtolligs is, huis-
houdwater en van de faecaliën.
Men schenkt er weinig of geen aandacht
aan en daarom hebben ook slechts weinigen
er eenig begrip van dat dit comfort een zóó
danige belangrijke functie inneemt in onze
hedendaagsche samenleving, dat bij een on
voldoende werking daarvan de Volksgezond
heid ten zeerste zou bedreigd worden."
In dezen geest liet de heer R. M. Spijksma,
ingenieur bij de Gemeentewerken van Heem
stede, zich uit, bij een bezoek, waarbij wij
hem verzochten ons te willen inlichten om
trent het rioleeringsplan, zooals het te
Heemstede wordt toegepast. Aanleiding daar
toe waren de plannen tot een algeheele her
ziening der rioleering te Haarlem.
In Heemstede bestaan nog enkele gevallen
van huizen, waarvan het afvalwater wordt
verzameld in zoogenaamde stapelputten,
waarin de vloeistof in den bodem wegzakt.
De vervuiling der put doet dat proces even
wel ophouden, met het gevolg dat af en toe
zoo'n put vernieuwd moet worden. Het aan
tal stapelputten is evenwel klem, zoodat wij
die buiten beschouwing kunnen laten, Tien
jaar geleden was de toestand zóó, dat de wo
ningen van een bebouwd gedeelte alle waren
aangesloten aan de in straten en wegen gele
gen rioleering, die loosden in de verschillen
de slooten en vaarten.
Daar men op den duur wel voorzag, dat een
erge vervuiling van die wateren het gevolg
zou zijn, ontstond de verordening die voor
schreef, dat alle te bouwen perceelen moes
ten aangesloten worden aan het gemeente
riool middels een beerput. De aansluiting aan
deze beerputten is zoo, dat geacht werd dat de
vloeistof onmiddellijk kon doorgaan, terwijl
de meer vaste stoffen, voor zoover zij zich
niet oplossen in den loop van den tijd, in den
put werden verzameld en na korteren of
langere n tijd werden verwijderd door den ge
meentelijken reinigingsdienst met speciale
hiervoor ingerichte apparaten en wagens.
Toch bleek het inschakelen der beerputten
de dreigende vervuiling van de openbare wa
teren niet voldoende te kunnen tegenhouden,
slechts het tempo werd vertraagd. De toe
stand der Bleekersvaart wa'arin een ge
deelte der gemeentelijke rioleering uitmond
de, terwijl alle perceelen van den Bleekers-
vaartweg er direct op loosden werd zóó
danig, dat ingrijpen noodzaikelijk werd. Te
dien einde werd een pompgemaal in de vaart
gemaakt nabij de Koediefslaan en het wa
ter der Bleekersvaart opgepompt in den
Maak 'n spoedig einde
aan die kwellende
rheumatische pijnen.
De zes minerale zouten in Kruschen Salts sporen
Uw ingewanden, lever en nieren aan tot krach
tiger werking, waardoor Uw bloed gezuiverd
wordt en de oorzaak van Uw rheumatische pijn
wordt weggenomen. De pijnen zullen spoedig
afnemen om tenslotte geheel te verdwijnen.
STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER DAG
(Adv. Ingez. Med.)
Het is niet alleen Heemstede dat loost in
het Spaarne, thans nog indirect via de
Haven, straks direct maar ook Haarlem.
Het is duidelijk, dat, indien geen maatregelen
worden getroffen, het Spaarne binnen af zien-
baren tijd hetzelfde verschijnsel zal toonen
als de Haarlemsche grachten.
Het is dan ook speciaal Rijnland, die er op
aandringt om alle rioleeringsvuil, alvorens
in het open water te loozen, toe doen zuive
ren. Heemstede zal hiermede beginnen, want
het is de bedoeling om bij het metter
tijd te stichten pompgemaal aan het
Spaarne een zuiverings-installatie te
malcen, xoaarbij men het rioolvocht
laat bezinken.
Het bezonken slib wordt daarna afgeschei
den en in rottingstanks gebracht, waar het
rottingsproces met verschillende middelen
wordt bevorderd. De bezonken stoffen worden
tot humus verwerkt en zijn natuurlijk voor
verschillende nuttige doeleinden te gebruiken.
Alle vloeibare stof ondergaat nog een bio
logisch proces over verschillende filters om
daarna als helder water in het Spaarne te
worden geloosd.
Het is voor de inwoners van Heemstede ver
heugend. dat Heemstede niet alleen reeds
vroegtijdig is begonnen met een centraal rio-
leeringsstelsel, maar het getuigt ook van een
vooruitziend beleid, dat het in afzienbaren tijd
ook zal overgaan tot de zuivering van het
rioolwater. Het ligt voor de hand, dat op den
duur alle gemeenten, die ressorteeren onder
Rijnland, gedwongen zullen worden daartoe
over te gaan.
Heeft men eenmaal het centrale riolerings
stelsel aanvaard met alles wat daarbij behoort,
bemaling, zuivering, enz., dan zullen ook de
nu nog aanwezige beerputten, kunnen ver
vallen.
Het te Heemstede toegepaste systeem is het
zoogenaamde gemengde, waarbij de rioleering
óók het regenwater afvoert. Er wordt evenwel
niet op gerekend, dat de rioleering a 1 het
regenwater zal kunnen afvoeren, daar in dat
geval de buizen van nog veel grooter afmetin
gen zouden moeten zijn. Om echter te voor
komen, dat bij abnormalen regenval, wat maar
een enkelen keer per jaar plaats heeft, over
strooming der straten door onvoldoenden af
voer zal plaats hebben, heeft men in de rio
leering op verschillende plaatsen in de ge
meente. nooduitlaten gemaakt, welke in der
gelijke gevallen in werking treden en de over
vloedige watermassa overhevelen in de aan
grenzende wateren. Dit werkt tot nu toe zoo
uitstekend en brengt geen gevaren mee voor
vervuiling van onze binnenwateren, omdat in
de eerste plaats die overlaten slechts zelden
in werking behoeven te treden, terwijl als ze
dienst doen, het in hoofdzaak regenwater is,
wat geloosd wordt en de eventueel zich daarin
bevindende kleine hoeveelheden vaste stoffen
geen rol van beteekenis spelen.
In dezen tijd van werkloosheid is, zoo be
sloot de heer Spijksma, het aanleggen eener
rioleering, vernieuwing of uitbreiding daarvan,
een der dankbaarste en tevens meest doeltref
fende objecten van werkverruiming om uit te
voeren, aangezien het grootste deel der werk
zaamheden daaraan verbonden, bestaat uit
handenarbeid en dus zuiver aan loon kan uit
betaald worden.
Crayenestersingel, waardoor het water in de
vaart in één etmaal geheel verfrischt werd.
Later werd in den Bleekersvaartweg een riool
gelegd, waarop alle perceelen werden aan
gesloten.
Het pompgebouwtje doet nu alleen dienst
voor waterverversching van de Bleekersvaart,
met het gevolg dat men aan die vaart, welke
vroeger vanwege haar stank een slechte repu
tatie genoot, thans wel eens een hengelaar
aantreft, om er een vischje te verschalken.
Die verbetering is dus hier wel afdoende ge
bleken.
Door den gestadigen groei der gemeente
deed zich echter al meer en meer de nood
zakelijkheid gevoelen van een centraal rio-
leeringplan. Het was dan ook nog vóór de
annexatie van 1921 dat door het gemeente
bestuur werd opgedragen aan het bureau van
Hasselt en de Koning, om een dergelijk plan
voor Heemstede te ontwerpen. Bij den aanleg
van de Heemsteedsche Dreef is met de uit
voering daarvan een begin gemaakt. De in
wendige afmetingen van de eivormige riool
buizen werd daarbij bepaald op 0,70x1,05 M.
en 0,80x1,20 M.
De loozing van dit hoofdriool geschiedt
thans tijdelijk in de Haven; hiervoor is in de
Heemsteedsche Dreef vlak vóór de Haven een
gebouwtje gezet, een eenvoudige pompinstal-
latie bergend, die het rioolvocht oppompt in
de Haven. Van dit pompgemaal af is reeds
weer een groot stuk hoofdriool verder door
getrokken en de bedoeling is, dat het einde
der hoofdleiding komt te liggen ten Noorden
van den Provincialen weg, om daar uit te loo
zen in het Zuider Buiten Spaarne, waarvoor
dan ook de loozing in de Haven zal kun
nen vervallen.
Op de hoofdleiding zijn thans nagenoeg alle
bestaande secundaire leidingen in de ge
meente aangesloten, terwijl naar gelang de
bebouwing van een gedeelte der gemeente is
gevorderd, de hoofdleiding vertakt wordt. Zoo
zal op den duur ook niet kunnen uitblijven
dat de Glipperw-eg, de Rijnstraat-buurt en
Hu-go de Grootstraat met omgeving ook aan
het centrale rioleeringstelsel worden aange
sloten. Hierdoor zal dan ook weer de Leidsche
Vaart worden ontlast van enkele loozingen,
die er nu zijn ten behoeve van genoemde
gedeelten,
Momenteel ligt in Heemstede reeds ongeveer
8 K.M. hoofdriool, helwelk per jaar ruim 1
millioen kubieke meters afvalwater verwerkt.
Centrale rioleering zonder méér. houdt ech
ter niets anders in, dan verplaatsing van vuil
en al is het een groote vooruitgang indien is
bereikt, dat niet alle binnenwateren in de
Gemeente verontreinigd zullen worden en
alles geconcentreerd wordt op loozing in het
Spaarne, men heeft toch steeds in het oog te
houden, dat ook dergelijke groote wateren op
den duur geheel kunnen vervuilen, want ook
van dit water zal eenmaal het zelfreinigend
vermogen, door middel van daarin aanwezige
zuurstof, uitgeput raken.
Jonge Deensche Esperantisten in
Haarlem.
Begroetingsbijeenkomst.
Gisteravond omstreeks 9 uur kwam een
autobus volgeladen met een 60-tal jeugdige
Deensche Esperantisten voor het schoolge
bouw Haarlemmerliedestraat aan. Recht
streeks uit Denemarken gereden! De ruimte,
die in de school voor de ontvangst gereser
veerd was, was reeds lang van tevoren ver
vuld van het gerucht van de Hollandsche
jeugd, die met ongeduld het moment van de
aankomst van de Deensche gasten afwachtte.
Toen dit oogenblik eindelijk aangebroken was
gaf een hartelijk gejuich uiting aan de span
ning, die de jeugdige gemoederen beheerschte.
Zoodra alle Deensche kinderen en Hollanders
aan de lange tafels gezeten waren heette de
heer A. van Hoek de gasten namens de „Com
missie voor Esperanto-kindercursussen in
scholen te Haarlem" hartelijk welkom. Eerst
in Esperanto. Daarna in het Nederlandsch.
Ook de heer J. P. F. Regter. de officieele
vertegenwoordiger van B. en "W. en echtge-
noote werden welkom geheeten. Spr. gaf de
Deensche geestverwanten de verzekering dat
hun een aangename en nuttige week in onze
stad wacht. Het is verheugend dat de Denen
er na het overwinnen van veel moeilijkheden
in geslaagd zijn den tocht naar Haarlem te
organiseeren. in verband met het feit dat de
kinderen wel vermoeid zouden zijn van den
langen tocht beperkte spr. zich tenslotte tot
een kort maar hartelijk welkom.
Nadat het Esperanto-zangkoor onder leiding
van mej. Truus Ligthart eenige liederen ten
gehoore had gebracht nam de heer J. P. F.
Regter het woord voor een officieel welkom
namens B. en W. van Haarlem. Spr. achtte
Esperanto de basis voor een nieuwe wereld,
waarin geen oorlog meer zal zijn.
De heer van Hoek gaf den heer Regter ten
slotte de verzekering dat het verblijf van de
Deensche jeugd in onze stad niet alleen in het
teeken van plezier zal staan doch wel degelijk
ook nuttige vruchten zal afwerpen.
Nadat de kinderen onthaald waren op cho
colade en koekjes werd de inkwartiering der
gasten geregeld.
EXAMENS.
Voor het voorexamen van het Ned. Gen. voor
heilgymnastiek en massage is geslaagd mej.
M. A. Knuyt, te Overveen.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP
WOENSDAG 20 JULI 1938.
Programma I: Hilversum II.
Programma IIHilversum I.
Programma IH: 8.00 Keulen; 10.20 Diver
sen. 10.45 Parijs Radio. 12.05 Radio P. T. T.-
Nord. 12.20 Ned. Brussel. 2.20 Keulen. 3.20
Londen Regional. 4.20 Keulen. 5.20 Fransch
Brussel. 5.50,Ned. Brussel. 7.05 Fransch Brus
sel. 7.20 Keulen. 8.05 Deutschlandsender of
diversen. 8.20 Fransch Brussel. 9.20 Bero-
munster of diversen. 10.20 Nedè Brussel. 10.30
Pauze. 10.35 Keulen.
Programma VT: 3.00 Ned. Brussel. 9.20 Di
versen of Gram. muziek. 10.35 London Re
gional. 12,25 Droitwich. 3.00 London Regional
3.20 Droitwich. 7.05 Londen Regional. 7.40
Droitwich. 9.20 Londen Regional. 10.05 Driot-
wich.
Programma V: 8.007.00 Diversen.
7.00 Eigen gramofoonplatenconcert. Klas
sieke muziek.
1. Preludium en Allegro van Kreisler,
Edith Lorand en haar orkest.
2. 2e Hongaarsche Rhapsody van Liszt,
Staatskapel van Berlijn,
3. Tanz der Sylfiden, Concertgebouworkest.
4. Suite Oriëntale van Popy,
Staatskapel van Berlijn,
5. Slavische Dansen No. 1 en 2, Staatsopera
orkest van Berlijn.
6. Tambourin Chinois, Edith Lorand en
haar orkest.
7. Götterdammerung van Wagner,
Berl. Philh. Orkest.
8. Hongaarsche Marsch, Concertgebouw
orkest.
8.00—12.00 Diversen.
Wanneer U weet dat Palmolive spe
ciaal gekozen is voor de Canadeesche
Vijfling, omdat zij zoo'n teerehuid had,
waarom zou U deze zeep dan ook niet
gebruiken voor U en Uw kinderen
Palmolive is bereid met een overvloe
dige hoeveelheid kostelijke olijfolie. Zij
maakt de huid zacht en soepel, waar
door U de teint der jeugd behoudt.
NIETS EVENAART PALMOLIVE,DE OLIJFOLIE-ZEEP
(Adv. Ingez. MedJ
Buisje met radium verdwenen.
Uit het Diaconessenhuis.
Een klein gouden buisje, met 3 m.G. ra
dium er in toch nog een waarde vertegen
woordigend van f 250 is uit het Diacones
senhuis verdwenen. Vermoed wordt, dat het
tusschen de kleeren is geraakt van een patient
die op geregelde tijden in de polikliniek der
Röntgenafdeeling behandeld wordt. Zoo is het
buisje zeer waarschijnlijk op straat verolren
geraakt.
Het is gewenscht dat een eventueele vinder
of vindster het buisje, dat zeer klein is (het
heeft den vorm en de grootte van een spijker
zonder kop) het ten spoedigste naar het Dia
conessenhuis terug brengt, daar wanneer men
het buisje eenigen tijd bij zich zou dragen,
de radiumstralen de huid zouden aantasten
en zweren veroorzaken, die niet gemakkelijk
genezen.
Het is dus vooral ten zeerste ongewenscht,
dat kinderen het buisje in handen zouden
krijgen.
GOUDEN JUBILEUM W. F. MARTENS.
Maandag was het 25 jaar geleden dat de
heer W. F. Martens, plaatdrukker bij Joh.
Enschedé en Zonen Grafische Inrichting, bij
genoemde N.V. in dienst trad.
De jubilaris werd toegesproken door zijn
collega, den heer F. Uitenbosch, den heer A,
van Looy, chef van de plaatdrukkerij en den
bedrijfsleider den heer H. J. v. Vliet. De heer
B. Cassa bood een gelukwensch op rijm aan.
Vele bloemen en geschenken o.a. manden
bloemen van de directie, van het Mannen
koor Johez en van het personeel mocht de
jubilaris ontvangen. Het personeel schonk
hem tevens een mooien stoel.
Later sprak de heer A. D. Huysman, direc
teur der N.V.. den heer Martens toe, wenschte
hem hartelijk geluk, overhandigde hem een
geschenk onder couvert en deelde hem mede,
dat het de Koningin behaagd had, hem de
eeremedaille in zilver, verbonden aan de orde
van Oranje Nassau, toe te kennen.
Na twintig jaren.
door SUZE ONDRA.
ALS je eens wist hoe verlangend ik het
oogenblik tegemoet zie waarop de
boot je bij mij brengt, mijn eigen
lieveling
Wel voor de honderdste maal las Greta dien
brief nog eens over De groote mailboot voer
gelijkmatig door de Middellandsche Zee, on
gekende rust .heerschte aan boord want de
meeste passagiers, deden hun middagdutje.
Greta had het minst warme plekje aan dek
uitgezocht, haar dunste jurk aan gedaan en
lag loom in haar dekstoel. Eerst die vreese-
lijke dagen van zeeziekte, als een stervende
had zij in haar hut gelegen, nu die benauwde
hitte en dan daarbij nog dat voor haar zoo
geheel onbekende scheepsleven. Zij voelde zich
niet op haar gemak tusschen al die vroolijke
uitgelaten emnschen; het liefst zat zij ergens
in een stil hoekje aan dek te peinzen en als
zij zich zoo intens eenzaam voelde dan las zij
Jan's lieven brief weer voor de zooveelste maal
over. Ook de enveloppe en dan glimlachte zij
als zij het met forsche letters geschreven
„Mevrouw van Buren" zag staan.
Twintig jaar geleden was Jan van Buren
naar Indië getrokken, over enkele jaren zou
den zij trouwen en Greta dan overkomen,
Maar jan had geen geluk, de plantage waar
hij werkte rendeerde niet, zoodat hij weer
over nieuw moest beginnen. Toen werd Greta's
moeder gebrekkig. Greta dorst haar zoo niet
alleen achter te laten.
Weer had Jan met pech te kampen, zijn
overkomst waar zij beiden zich zoo op ver
heugd hadden kon niet doorgaan en zoo vlo
den de jaren heen. Greta was onderwijzeres
in aardrijkskunde. Het liefste vertelde zij haar
leerlingen over Indië, dank zij Jan's vele en
uitvoerige brieven kende zij ieder plaatsje in
de omgeving van zijn plantage, de zeden en
gebruiken der Inlanders, het leven in Medan.
Tot na lange jaren het Jan wat beter ging.
over één jaartje kom ik je halen, schreef hij,
maar Greta smeekte hem nog te wachten.
Moeder was zoo ziek, zij mocht haar niet al
leen achter laten, Nog voor het jaar om was
stierf haar moeder. Toen trouwden zij bij vol
macht. Jan zond haar een royaal bedrag voor
den overtocht en voor een mooie uitzet en
voor zij het besefte, zat zij al op de boot als
mevrouw Van Buren.
Aan boord werd er heimelijk gelachen om
„ons handschoentje van 4 kruisjes". Twintig
jaar geleden was Greta geen schoonheid maar
"toch in elk geval een frisch aardig jong meis
je Haar leven was echter verre van gemak
kelijk geweest, de verpleging harer moeder en
de lesuren op school hadden al haar tijd in
beslag genomen; zoodoende had zij nooit tijd
gevonden om zichzelf te soigneeren en had
den jaren en zorgen haar sporen achter ge
laten. Het tengere meisje van vroeger was
thans een matrone-achtige verschijning ge
worden. Zij kleedde zich uiterst eenvoudig
doch smakeloos. De groote som die Jan ge
zonden had, had haar niet kunnen verleiden
om mooie dure kleeren te koopen alles was
even degelijk en stijf. Haar lange vlechten
waar Jan vroeger zoo verrukt van was, wa
ren nog nooit door een kapper aangeraakt,
maar hun gouden glans was verbleekt en ieder
weerbarstig lokje werd zorgvuldig weg ge
borsteld.
Ondanks alle tegenslagen was hun liefde
onveranderd gebleven, in zijn gedachten was
zij nog altijd het frêle jonge meisje en zij
zag hem nog steeds voor zich als de groote
slanke jongen met zijn donker golvend haar.
Urenlang kon Greta zoo stil voor zich uitsta
ren zich voorstellend hoe heerlijk het zou
zijn als zij bij aankomst het haar zoo dierbare
gelaat van Jan temidden van de wachtende
menigte zou ontdekken, Natuurlijk zouden zij
elkaar al van uit de verte herkennen, het leek
eigenlijk of zij hem pas gisteren voor het
laatst had gezien. Zoo droomde en mijmerde
Greta terwijl de boot langzaam maar zeker
het doel naderde. Eindelijk kwam het einde
der reis; haar bagage had zij zelf pijnlijk
nauwkeurig gepakt speurend liep zij haar hut
rond of er niets was achter gebleven, dan
bleef zij een oogenblik voor den spiegel staan.
Haar hoed zat wat scheef, haar gezicht was
brengt hulp In gezinnen, waar
door geboorte, onvolwaardig
heid of ziekte van kinderen bij
zondere rooden zijn ontstaan.
?endt Uw bijdrage op Postgiro
75000 Den Haag.
(Adv. Ingez. Med.)
rood en glimmerig van emotie en die ellendige
hitte. Wat maakte die nieuwe witte jurk haar
toch eigenlijk dik, gek dat haar dat nu pas
opviel. Als Jan haar eens veel te dik vond ge
worden? Dan moest zij om zich zelf lachen,
wat een bespottelijke gedachten haalde zij
zich eigenlijk in haar hoofd, alsof Jan daar
om zou geven! En trouwens misschien was
hij ook wel wat veranderd, maar herkennen
zou zij hem uit duizenden. Ze moest nu maar
gauw aan dek gaan, anders zou ze door al
haar getreuzel het groote moment nog mis
sen!
Met een kijker gewapend tuurde Greta over
de reeling, langzaam kwam de kade in zicht,
zij zag een dichte menschenmassa en zwaaien
de zakdoeken. Nu kon zij al beter de gezich
ten onderscheiden, het viel toch niet mee om
één mensch tusschen zoo'n massa uit te zoe
ken! Toch hoorde zij al hoe verschillende pas
sagiers hun vrienden op de kade herkenden,
het geroep werd al duidelijker, nog enkele
metersdan lag de boot stil.
Vroolijke kreten weerklonken, trossen wer
den uitgegooid, met hevig geratel werd de
loopplank uitgelegd en zij die een toegangs
kaart hadden konden zich aan boord bege
ven Met gespannen aandacht bezag zij iede-
ren man die aan boord kwam. Die lange don
kere, was dat niet Jan? Nee, toch niet, zijn
oogen waren blauw. Dan die heer in het wit,
die had wel donkere oogen, maar Jan was het
toch niet. Radeloos keek zij om zich heen, zij
zag menschen elkaar omhelzen, anderen lie
pen haastig zoekend rond. Plotseling kreeg zij
een schok, dat moest Jan zijn die lange grijze
gestalte met zijn rug naar haar toegekeerd, die
daar met den steward stond te praten. Haas
tig wilde zij naar hem toeloopen, botste dan
hevig tegen een even haastigen dikken man.
die haar ademloos „pardon" toesnauwde en
zoo snel zijn logge lichaam zich voort be
wegen kon op den steward toeliep. Greta was
diep verontwaardigd: zoo'n onhebbelijk plomb
monster! Langzaam kwam zij naderbij, de
man was nog buiten adem, nam zijn panama
af en bewerkte zijn glimmend kalen schedel
met een zakdoek. De man in het grijs keerde
zich om toen Greta hem naderde. Hoopvol zag
zij hem aan Jan was het niet. Juist wilde
zij den steward aanspreken toen de dikke man
hem met 'n commandostem naar zich toeriep.
„Pardon", zei Greta ijzig, „ik wil den steward
wat vragen." ..Interesseert mij geen bliksem",
bulderde de driftige kolos, „maar ik wil we
ten..." ..vlegel!" Het woord ontviel Greta
voor zij het zelf'wist. De dikkerd werd paars
rood van woede, barstte dan los: „met u heb
ik geen bliksem te maken, maar ik wil nu
eens eindelijk weten waar mijn vrouw is. Me
vrouw van Buren!"
Greta zeeg in één der dekstoelen neer. alles
draaide om haar heen.
De steward deed bovenmenschelijke pogin
gen om ernstig te kijken wees naar de roer-
looze witte gedaante: „dat. mevrouw Van
Buren!" Dan maakte hij zich snel uit de voe
ten,
(Nadruk verboden Auteursrecht voorbehou
den)
Vereeniging van Vrijzinnig-
Hervormden.
Inwijding van het gebouw.
Het bestuur van bovengenoemde Vereeniging
maakt bekend, dat in verband met de verbou
wing van het gebouw van den Ned. Protes
tanten Bond, de kerkdiensten van 31 Juli en
die van de maand Augustus komen te verval
len.
Op 4 September a.s. wordt het gebouw plech
tig ingewijd.
FILMNIEUWS
Do de Vries brengt
Fransch-Italiaansche
filmcombinatie tot stand.
De Nederlandsche cineast Do de Vries, is
dezer dagen van een verblijf in Italië terug
gekeerd, waar hij in de Cinccitta, (de Ita
liaansche filmstad) de supervisie voerde van
de Italiaansche Romulus-Lupa-film „Het
hotel der afwezigen" met Paola Barbara en
Camillo Pillotto in de hoofdrollen. (De laatste
is vooral ook in ons land bekend doordat hij
naast Alexander Moissi de rol van den aarts
hertog speelde in diens film „Lorenzo de
Medici").
De heer de Vries heeft thans een Fransch-
Italiaansche combinatie tot stand gebracht,
die in September te Rome zal aanvangen
met de productie van een film in twee series,
waarover binnenkort nadere bijzonderheden
gepubliceerd kunnen worden. De mogelijkheid
om deze combinatie tot Nederland uit te
breiden voor het vervaardigen van Neder
landsche versies wordt onder de oogen ge
zien.
V.l.n.r.: De 27-jarige Dr. Sassoli, secretaris
van het Italiaansche ministerie voor corpora
ties, de filmactrice Paola Barbara, de film
acteur Ellio Steiner, en de Nederlandsche
cineast Do de Vries, buiten één der studio's
van de Cinécitta (filmstad) te Rome.
Zooals men weet wordt er in Italië ijverig
aan een nationale filmindustrie gewerkt. En
men schroomt er niet om door i'inancleele
en artistieke combinaties met het buitenland
de filmindustrie uit te breiden. Uiteraard
heeft men ter plaatse echter een Ie kort aan
deskundige krachten, zooals dat bij elke
beginnende industrie, die een groote vlucht
gaat nemen, het geval is. Het is typeerend
dat men den Nederlander Do de Vries in
Italië als een filmdeskundige engageerde en
hem met de supervisie van een Italiaansche
film belastte. De heer de Vries doorliep suc
cesvol dc bekende tooneel-, foto- en film
school te München, waardoor hij het filmvak
meester werd. Voor de Nederlandsche film
industrie schreef hij de dialoog voor
„Mondscheinsonate".
Nadien kwam zijn naam niet meer voor op
de médewerkerslijsten van de Nederlandsche
films. En ook bij de Nederlandsche films, die
op stapel staan, zien we dezen naam niet.
Het is wel treffend dat onze eigen film
industrie geen gebruik weet te maken van
een landgenoot, die door het buitenland a'u
filmdeskundige geëngageerd wordt!
FilmrecL
