HET ENGELSCH VORSTENBEZOEK HET MYSTERIE VAN SUNNY SIDE. Koning George en Koningin Elizabeth werden Woensdag door het Parijsche gemeentebestuur op het stadhuis ontvangen, waar de geschenken voor de Engelsche Koninklijke gasten werden bezichtigd De ..Groote Dessauer', het reusachtige Duitsche u verkeersvliegtuig, wordt dezer dagen in den regel- M. de Noningin bij het matigen dienst van de Lufthansa opgenomen. verlaten van haar hotel te Brig Het in en- uitladen van vracht geschiedt op de tijdens haar vacantia Joopende band" Het het m.s. „Dempo" vertrok Woensdag uit Rotterdam de .vier" van Njord naar Portugal ter verdediging van den beker, welke verleden jaar tijdens de internationale roeiwedstrijden aldaar door Njord werd gewonnen Actie tijdens den tweedaagschen cricketwedstrijd N.C.B. M.C.C. op het Rood en Wit-terrein te Haarlem Het Engelsche Koningspaar tijdens de ontvangst op het Elysée te Parijs ter gelegenheid van zijn bezoek aan de Fransche hoofdstad Z, K. H' Prins Bernhard woonde Woensdagmiddag in het stadion te Amsterdam de demonstraties in verband met den legerdag bij. De Prins tijdens het spelen van het Wilhelmus. - Naast hem de commandant van het veldleger Een interessant snapshot van de demonstraties tijdens den legerdag, welke Woensdag in het Olympisch stadion te Amsterdam werd gehouden Tijdens het bezoek van het Engelsche Koningspaar aan Frankrijk legde Koning George Woensdag een krans op het graf van den onbekenden soldaat te Parijs FEUILLETON Naar het Amerikaausch van HECTOR JENNINGS. Terwijl ik mij kleedde voor het diner, klopte Liddy aan mijn deur. Ze was nog niet in haar gewone doen en ik was overtuigd dat het booze teeken, dat de gebroken spiegel voor haar bijgeloovige ziel was, haar meer van streek maakte dan al het andere dat in den afgeloo- pen naoht gebeurd was. Ze had iets in de waschmand gevonden, zei ze. Het moet van meneer Halsey zijn, maar ik begrijp niet hoe het er in is gekomen. Het was een stuk van een manchetknoop van eigenaardig maaksel en ik bekeek het met de grootste aandacht. Waar was het? vroeg ik. Op den bodem van de mand. Heelemaal bovenop. Het is puur toeval dat het er onderweg niet uitgevallen is. Toen Liddy weer weg was, onderzocht ik het brokstuk nauwkeurig. Ik wist zeker dat ik het nooit eerder gezien had en dat het niet van Halsey was. Het was een product van Italiaansohe kunstnijverheid en bestond uit een fond van paarlemoer ingelegd met kleine pareltjes, die met paardehaar bevestigd wa ren. In het midden bevond zich een kleine robijn. Het sieraad was heel bijzonder, maar zooals ik veronderstelde niet van buitengewone waarde. De beteekenis er van lag voor mij in het feit dat Liddy het had gevonden boven in de waschmand, die de trap in den Ooste lijken vleugel geblokkeerd had. Dien middag kwam de huishoudster van de Armstrongs: een knappe, jeugdig uitziende vrouw, om te vragen of ze de plaats van juf frouw Ralston zou kunnen innemen van wier overhaast vertrek ze gehoord had en ik was erg blij met haar komst. Ze heette Anne Wat son en met haar heldere zwarte oogen en krachtigen mond maakte ze den indruk of ze minstens tegen een dozijn Liddy's opwoog. Hoofdstuk II. JOHN BAILY VERSCHIJNT OP HET TOONEEL. Het diner werd in de ontbijtkamer opge diend. Die geweldige eetzaal gaf me een ge voel als ik verdwaald was en Thomas, die den heelen dag heel opgewekt was geweest, werd zichtbaar somberder naarmate de zon daalde. Hij keek telkens schichtig naar de hoeken van de kamer, die door het kaarslicht op de tafel vol schaduwen waren. Toen ik gegeten had, ging ik naar de woon kamer. Het duurde nog drie uur voor de kin deren konden aankomen en ik haalde mijn breiwerk te voorschijn. Ik had twee dozijn paren pantoffelzolen in verschillende maten meegebracht ik stuur met Kerstmis altijd gebreide pantoffels naar het tehuis voor oude dames en ik begon de wol uit te zoeken met 't vaste voornemen niet aan den vorigen avond te denken. Maar mijn gedachten waren niet bij het werk; na een half uur merkte ik, dat ik een rij blauwe schulpen op paarse pan toffels gebreid had en ik legde mijn werk aan den kant. Ik haalde den manchetknoop te voorschijn en ging er mee naar de dienkamer. Thomas was bezig het zilver op te wrijven en de lucht was dik van tabaksrook. Ik snoof en keek rond, maar er was geen pijp te bekennen. Thomas, zei ik, je hebt gerookt. - Neen, juffrouw! Het is mijn jas, die is doortrokken met rook. De heeren op de club Maar Thomas eindigde zijn zin niet. De dienkamer was plotseling vervuld van did lucht van geschroeide kleeren. Thomas greep naar zijn jas, liep naar den gootsteen, vulde een glas water en goot dit heel handig in zijn rechterzak leeg. Thomas, zei ik, terwijl hij met een schaapachtig gezicht bezig was den vloer op te dweilen, rooken is een vieze en nadeelige gewoonte, maar als je het per sé niet laten kunt, steek dan tenminste nooit meer een brandende pijp in je zak. Je huid behoort van jezelf, die kun je blakeren zooveel je wilt, maar dit huis hoort niet van mij en ik wil geen brand hebben. Heb je dezen manchet knoop ooit gezien? Neen, antwoordde hij, maar hij keek er op een eigenaardige manier naar. Ik heb die in de hall opgeraapt, ging ik op onverschilligen toon voort en de oogen van den ouden man keken me met een listige uit drukking van onder zijn borstelige wenk brauwen aan. Er gebeuren eigenaardige dingen hier in huis, juffrouw Irmes, zei hij hoofdschuddend, er gebeurt vast nog iets verschrikkelijks, Hebt u niet gezien, dat de groote klok in de hall stil is blijven staan? Onzin, klokken staan altijd stil als ze niet opgewonden worden! Ze is opgewonden en om drie uur van nacht is het uurwerk blijven stilstaan, ant- woorde de neger ernstig. En ik zal u nog wat anders vertellen: die klok heeft in geen vijftien jaar stilgestaan, niet sedert de eerste vrouw van meneer Armstrong gestorven is. En dat is nog niet alles neen, juffrouw! De laatste drie nachten heb ik een teeken gehad nadat het electrische licht uitging. Mijn olie lamp was gevuld, maar ging steeds uit. wat ik er ook aan deed. Er is geen zekerder teeken vaii den dood. Als een onzichtbare hand uw licht uitdooft, beteekent het vast dat er iemand sterft. In de stem van den ouden man klonk diepe overtuiging en ik kreeg een kil gevoel over mijn ruggegraat. Ik ging de dienkamer uit ter wijl hij in zichzelf bleef mompelen. Later op den avond hoorde ik het geluid van brekend glas en porcelein uit de dienkamer komen en Liddy kwam mij berichten dat Beulah, mijn koolzwarte poes, plotseling voor Thomas was gaan staan, juist toen deze een blad met bor den en glazen opnam. Dit booze voorteeken was te veel voor hem geweest en hij had het blad van schrik uit zijn handen laten vallen. Het geronk van een auto was het meest welkome geluid dat ik in langen tijd gehoord had en toen Gertrude en Halsey voor mij stonden, schenen mijn moeilijkheden ver dwenen te zijn. Gertrude kwam met een op- gewekten glimlach de hall binnen met haar hoed op haar eene oor en de haren naar alle richtingen verwaaid onder haar rose sluier. Gertrude is een heel knap meisje, hoe scheef ze haar hoed ook op heeft en ik was niet ver baasd toen Halsey een knappen jongen man voorstelde, die een buiging voor mij maakte, maar naar Trade keek. Ik heb een gast meegebracht, tante Ray, zei Halsey. Ik hoop dat u hem in genade aanneemt en op uw Zaterdag-tot-Zondag- lijstje zet. Mag ik u Jonh Baily voorstellen, maar u moet hem Jack noemen. Binnen twaalf uur zegt hij tante tegen u, ik ken hem! We gaven elkaar een hand en ik had ge legenheid mijn onverwachten gast goed op te nemen. Hij was een forsch gebouwde, groote jongeman, een jaar of dertig, en hij had een kleine snor. Ik herinnerde mij dat ik mij op dat oogenblik afvroeg waarom hij zijn snor liet staan; hij had een goed-gevonnden mond, vond ik, en als hij glimlachte, werd een rij mooie tanden zichtbaar. Hij had een knap, door de zon gebruind gezicht en een paar open hartige, eerlijke oogen. Ik beschrijf Jack Baily heel nauwkeurig, omdat hij een belangrijkee figuur is in het verder verloop der gebeurtenissen. Gertrude was vermoeid van de reis en ging spoedig naar bed. Ik had mij voorgenomen om de jongelui vóór den volgenden dag niets te vertellen van onze vreemde avonturen in ons zomerverblijf en het in een zoo min mogelijk ernstig licht te stellen. Wat had ik per slot van rekening te vertellen? Een nieuwsgierige gezicht dat door een raam had gegluurd ,een beetje gestommel in den nacht, een paar krassen op de trap en een stuk van een manchetknoop! Het was Zaterdagavond. Halsey en zijn vriend gingen naar de biljartkamer en ik hoorde ze praten terwijl ik de trap opliep. Het scheen dat Halsey bij de Greenwood Club gestopt had om benzine in te nemen en daar Jack Baily had getroffen. Het was niet moei lijk geweest dezen te overreden mee te gaan. Gertrude wist waarschijnlijk wel waarom. Ik wekté Liddy om nog wat eten voor hen klaar te maken Thomas was al buiten ons bereik in de tuinmanswoning liet mij niet imponeeren door haar afschuw van de keuken en de omgeving daarvan. Toen ging ik naar bed. De jongelui waren nog in de biljartkamer toen ik in slaap viel en het laatste wat ik mij herinnerde was het janken van een hond aan den .voorkant van het huis. Om drie uur in den vroegen morgen schrok ik wakker door een revolverschot. Het geluld scheen van vlak buiten mijn deur te komen. Het eerste oogenblik kon ik mij niet bewegen van schrik, toen hoorde ik Gertrude In haar kamer en het volgende oogenblik had zij de tusschendeur opengegooid. O. tante Ray, tante Ray!, riep zij buiten zichzelf van verbijstering .Er is iemand doodgeschoten, doodgeschoten! Dieven!, zei ik kort. Goddank, dat er vannacht mannen in huis zijn. Ik schoot mijn pantoffels en mijn badjas aan en Gertrude slaagde er in (niet zonder moeite) met haar bevende vingers een lamp aan te krijgen. „(Wordt vervolgd.).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 9