HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
De tweede en middelste der drie rolbasculebruggen over de Oosterdokssluis te Amsterdam
is Maandag in gebruik genomen De nieuwe spoorbrug, waarover het verkeer naar het
Gooi en Utrecht geleid wordt
speed tijdens de j'aarlijksche motorboot-
wedstrijden, welke Maandag door de Kon.
Ned. Motorbootclub op de Vecht bij Weesp
werden georganiseerd
Op den nieuwen snelverkeersweg Amsterdam - Den Haag werd Maandag be
gonnen met een nieuwe verkeerstelling voor alle voertuigen. Een der posten
nabij de Ringvaart
Henkei in actie tijdens den
tenniswedstrijd Duitschland
Frankrijk te Berlijn om
den Davis Cup
„Vierdaagsche -sfeer aan den vooravond van het groote gebeuren te Nijmegen
Kint na zijn overwinning in de vijf
tiende étappe van den Toor de
France
Aan den vooravond van de Inter
nationale Vierdaagsche Afstandsmar-
schen, had de traditioneele vlaggen-
parade plaats. - Een overzicht
Het ruiterstandbeeld van wijlen Koning Albert van België te Nieuwpoort is
Zondag onthuld in tegenwoordigheid van den Koning. De koning legt na de
onthulling een krans aan den voet van het monument
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch
van
HECTOR JENNINGS.
8)
Mr. Harton, de advocaat, was een nietig
mager mannetje en hij zag er uit alsof hij
dien dag niet veel plezier had in zijn werk.
Het is heel ongelukkig, juffrouw Innes.
zei hij gewichtig, nadat wij elkaar begroet
hadden, heel ongelukkig en geheimzin
nig. Nu de ouders in het Westen zijn, komt
alles op mij neer, en. zooals u begrijpt is het
een heel onpleizierige taak.
Zonder twijfel, zei ik afwezig. Meneer
Harton, ik moet u een paar dingen vragen
en ik hoop dat u antwoord zult willen geven
Ik vind dat ik er recht- op heb verschillende
dingen te weten omdat ik en mijn familie ons
door het gebeuren in een moeilijke positie
bevinden. f
De kleine rechtsgeleerde nam zijn bril af en
begon dien ijverig schoon te vegen.
Met genoegen, zei hij met een ouder-
wetsch-hoffelrke buiging.
Dank u! Meneer Harton, wist meneer
Armstrong dat Su. ïyside verhuurd was?
ik geloof van wel ja, ik weet het zeker
Ik heb het hem zelf verteld.
En wist hij wie de huurders waren?
Ja.
ik meen dal hij de laatste jaren mei nj
zijn familie gewoond heeft, nietwaar?
Neen Jammer genoeg hadden Arnold en
zijn vader oneenigheld. De laatste twee jaar
woonde hij in de stad.
Acht u het dan onwaarschijnlijk dat hij
gisteravond hier is gekomen om iets te halen
wat hem toebehoorde?
Dat lijkt mij inderdaad buitengewoon on
waarschijnlijk. Ik zou mij niet kunnen voor
stellen, juffrouw Innes, welke reden hij kan
hebben gehad, om hier te komen. Ik heb van
Jarvis gehoord, dat hij de laatste week in het
clubgebouw gelogeerd heeft, maar dat ver
klaart alleen het feit, dat hij in de buurt was,
niet waarom hij hier kwam.
De advocaat schudde moedeloos het hoofd
en ik was overtuigd, dat dit verdroogde man
netje een heeleboel wist en dat hij niet van
plan was 't mij te vertellen. Ik gaf daarom
mijn pogingen meer van hem gewaar te wor
den maar op en we gingen naar het lijk, dat
later naar de stad gebracht zou worden. Het
was op het biljart neergelegd met een }aken
er overheen. Een vilthoed lag er naast.
Toen wij naar binnen gingen, was juffrouw
Watson aan de deur van de speelkamer ver
schenen.
Komt u binnen, juffrouw Watson, zei de
advocaat vriendelijk. Maar de huishoudster
schudde het hoofd en trok zich terug. Ze
scheen de eenige in huis die den doode be
treurde. maar toch zag zij er toch eerder ver
schrikt uit dan bedroefd.
Ik ging naar de deur aan den voet van de
wenteltrap en opende die. Als nu Haltey
maar met zijn gewone onbesuisden vaart de op
rijlaan was komen afrijden, als ik het snor
ren van den motor van zijn auto gehoord
had, zou ik het gevoel hebben gehad dat mijn
moeilijkheden voorbij waren. Maar er was
niets dat de terugkomst van mijn neef aan
duidde. Het landschap lag zonnig en vredig
in de rust van den zomerschen Zondagmiddag
en verderop in de oprijlaan liep Jamieson, de
detective, langzaam te wandelen; nu en dan
bukte hij zich alsof hij den weg onderzocht
Toen ik terug kwam. was mr. Harton oezig
heimelijk zijn oogen af te veger,.
De verloren zoon is thuisgekomen, juf
frouw Innes, zei hij droefgeestig. Hoe dik
wijls worden de zonden der vaderen aan de
kinderen bezocht!
Deze opmerking liet niet na mij tot denken
te stemmen.
Voor Mr. Harton wegging vertelde hij mij
toch nog het een en ander van de familie
Armstrong. Paul Armstrong, de vader, was
voor de tweede maal getrouwd, Arnold was
een zoon uit het eerste huwelijk. De tweede
mevrouw Armstrong was, toen ze met den
bankier trouwde, reeds weduwe geweest en
had een dochtertje uit het eerste huwelijk, Dit
kind, dat nu een jaar of twintig was, was
Louise Armstrong.
Ze had den naam van haar stiefvader aan
genomen en was nu met de familie in Cali-
fornië
Ze zullen nu vermoedelijk wel direct
terugkomen, besloot de advocaat. En een
van de redenen van mijn bezoek hier was dan
ook, u te vragen, of u de huurovereenkomst
zoudt willen beëindigen?
We kunnen beter afwachten of zij in
derdaad terugkomen, antwoordde ik. Het
lijkt mij niet waarschijnlijk, dat zij hier
zullen willen wonen en bovendien wordt mijn
huis in de stad verbouwd, zoodat ik zelf geen
onderdak zou hebben.
Harton liet daarop de zaak rusten, maar ze
kwam later toch weer aan de orde.
Om zes uur werd het lijk weggehaald en
nadat we vroeg gegeten hadden ging Harton
om acht uur weg. Gertrude was niet beneden
gekomen en ik had nog geen taal of teeken
van Halsey. Jamieson had kamers in het dorp
genomen; ik had hem sedert dien middag niet
meer gezien. Maar om negen uur werd er ge
beld en werd de detective in den salon gelaten.
Gaat u zitten, zei ik een beetje stuursch.
Hebt u misschien een aanwijzing mij van
den moord te beschuldigen, meneer Jamie
son
Hij had tenminste iet fatsoen om niet op
zijn gemak te zijn.
Neen, zei hij. Als u meneer Armstrong
gedood had, zou u geen sporen hebben achter
gelaten. Daar bent u te intelligent voor!
Van dit oogenblik af schoten we beter met
elkaar op. Hij zocht iets in zijn zak en na een
minuut diepte hij er twee stukjes papier uit
op!
Ik ben in het Clubgebouw geweest, ver
telde hij, en vond dit tusschen de papieren
van meneer Armstrong. Het eene is merkwaar
dig, het andere raadselachtig.
Het eerste „document" was een velletje
briefpapier van het Clubgebouw, waarop tel
kens weer de naam „Halsey B. Lines" ge
schreven stond. Het leek sprekend op Halsey's
handteekening, maar het was niet zoo
vloeiend en de handtekeningen onder aan
het blad waren beter dan die bovenaan. Ja
mieson glimlachte toen hij mijn gezicht zag.
Zijn oude liefhebberij, zei hij, maar
wat ik hier verder heb, is raadselachtig.
Het tweede papier was herhaaldelijk ge
vouwen om het zoo klein en dun mogelijk te
maken dat het schrift gedeeltelijk onlees
baar was geworden; het was een gedeelte van
een brief de onderste helft van een velle
tje papier, niet met de schrijfmachine ge
schreven, maar met een verdraaide hand.
„..door de plannen te veranderen voor
kamers, zal het misschien mogelijk zijn. Vol
gens mij is de beste manier omhet plan
voorin een »an dekamersschoor
steen".
Wel? zei ik, terwijl ik opkeek. Dat
brengt ons niet veel verder, nietwaar? Iemand
kan toch wel veranderingen in zijn huis aan
brengen zonder dat het een aanleiding tot
verdenking hoeft te zijn?
Het heeft misschien niet veel te beteeke-
nen, gaf de detective toe, maar aan den an
deren kant: waarom zou Arnold Armstrong
dit hebben gehad zonder dat het iets be-
teekende? Hij heeft nog nooit zelf een huis
laten bouwen en ais het huis hier mee be
doeld wordt, kan het van alles beteekenen;
van een geheime kamer af
Tot een nieuwe badkamer, zeide ik sar
castisch. Nu komt u zeker ook nog met een
duimafdruk op de proppen?
Zeker, dien heb ik, zei hij glimlachend.
En een voetafdruk in een tulpenbed en ver
scheidene andere dingen ook. En het merk
waardigste is, juffrouw Innes, dat de duim
afdruk van u afkomstig is, de voetafdruk is
dat zeker.
Zijn vermetelheid redde mij; zijn geamu
seerd glimlachje maakte mij moedig en voor
ik hem antwoordde wikte en woog ik duchtig
wat ik zeggen zou.
En waarom stapte ik in het tulpenbed?,
vroeg ik op belangstellenden toon..
U hebt iets opgeraapt, was het gemoede
lijke antwoord en daarover zult u mij nog wel
iets anders vertellen.
Heusch? vroeg ik spottend. Als u toch
zoo alwetend bent, moet u mij eens vertellen
waar ik mijn mooie, dure Studebaker terug
kan vinden?
Dat wilde ik juist doen! Die wordt dertig
mijl hier vandaan, bij Andrews Station, in een
garage gerepareerd.
Ik legde mijn breiwerk neer en keek hem
scherp aan.
—En Halsey?
Dat zal ik u zeggen, als u mij vertelt wat
u in het tulpenbed hebt opgeraakt.
We keken alkaar strak, aan; niet onvriende
lijk, wij maten eikaars kracht. Toen glimlachte
hij vaag en stond op.
Als u het goed vindt, zei hij, ga ik de
speelkamer en de wenteltrap inspecteeren. U
kunt dan in dien tijd over mijn voorstel na
denken.
Hij liep door de woonkamer en ik hoorde
zijn voetstappen langzaam wegsterven. Ik liet
mijn breiwerk op den grond vallen, leunde
achterover in mijn stoel en dacht na over de
gebeurtenissen van de laatste acht en veer
tig uur.
Ik werd in mijn overpeinzingen gestoord,
doordat Jamieson vlug door de woonkamer
kwam aanloopen. Hij bleef bij de deur staan.
<Wordt vervolgd.)
