HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
Op zoek naar ket goud van de .Lutine.. De zeef van de-„Karimata" met een
hoop kogels, het resultaat van urenlang baggerwerk
Parijs verlaten op den zomerschen Zondagmorgen, toen ieder, die maar even
kon, naar buiten was getrokken
De feestelijke intocht van den nieuwen burgemeester van Winterswijk, den
Maandag in zijn functie werd geïnstalleerd
heer J. Kneppelhout, die De bekende Nederlandsche compo
niste en zangpaedagoge Catharina
van Rennes, is tachtig jaar geworden
Aan boord van Hr. Ms. -Wachtschip" te den
Helder had Maandag de commando-over
dracht der Marine plaats door vice-admiraal
T. L. Kruys aan zijn opvolger, Schout-bij-Nacht
H. Jolles. Tijdens de
Bartali in het stadion .Pare des Princes" te Parijs na zijn overwinning in den Tour de France
welke Zondag eindigde
Op vacantie. Dagelijksche
tafreeltjes aan de stations,
vanwaar de reizigers en
reizigsters bij honderdtallen
naar hun vacantieverblijven
vertrekken
De sultan van Deli met zijn beide zoons
Tengkoe Otteman en Tengkoe Ami-
roedin, die de viering van het veertig
jarig regeeringsjubileum van H. M. de
Koningin zullen bijwonen, arriveerden
Maandagavond in Den Haag. De hooge
bezoekers bij aankomst in de Residentie
FEUILLETON
Naar bet Amerikaansch
van
HECTOR JENNINGS.
14)
En bracht hij het?
Ja.
Wat stond er in dat telegram?
Dat zal ik vertellen zoodra zekere din
gen bekend zijn. Het is een kwestie van
hoogstens een paar dagen.
En Gertrude's verhaal van een telefoni
sche boodschap?
Arme Trude! fluisterde hij half; dap
per meisje! Er is niet getelefoneerd, tante
Ray. Uw detective zal dat natuurlijk wel we
ten en daardoor alles wantrouwen wat Ger
trude hem verteld heeft.
En toen zij terugging was dat zeker om
dat telegram te halen?
Misschien, antwoordde Halsey langzaam.
als je er goed over nadenkt, dan ziet het
er slecht voor ons alle drie uit. nietwaar
tante Ray! En toch wil ik er een eed op doen
dat geen van ons drieën dien armen man
heeft doodgeschoten, zelfs niet per ongeluk
of in zelfverdediging.
Ik keek naar de gesloten deur van Gertru
de's kleedkamer en dempte mijn stem.
Er is een vreeselijke gedachte die ik niet
van mij kan afzetten, fluisterde ik. - Halsey
Gertrude had waarschijnlijk jouw revolver;
zij moet die dien nacht in handen hebben
gehad. En als die schavuit nu teruggekomen
is nadat jij en Jack weg waren en zijzij
Ik kon mijn zin niet afmaken. Halsey stond
met opeengeklemde lippen naar me te kijken.
Zij heeft hem misschien aan de deur
hooren morrelen (de politie zegt dat hij geen
sleutel had) en hem binnengelaten in de mee
ning dat jij het was of Jack Toen ze haar ver
gissing gemerkt had is ze de trap opgerend
als een vervolgd dier en in haar doodelijken
angst heeft ze geschoten. Zoo kan het gebeurd
zijn
Halsey sloot mijn mond door zijn hand
er op te leggen.
De revolvermijn revolver.die in
het tulpenbed gegooid is, mompelde hij,
misschien is hij er uit een bovenvenster inge
gooid U zei dat zij diep in den grond lag.
Haar neerslachtigheid daa'rna, haartante
Ray, gelooft u dat het Trude was, die door den
waschkoker naar beneden is gevallen?
Ik kon alleen maar knikken.
Hoofdstuk X.
DE HANDELSBANK.
De dag na Halseys terugkomst was het
Dinsdag. Het lijk van Arnold Armstrong was
Zondagmorgen om drie uur onder aan de wen
teltrap gevonden; de lijkdienst zou dien Dins
dag gehouden worden en de begrafenis zou
uitgesteld worden tot de Armstrongs uit Cali-
fornië terug waren. Ik geloof, dat niemand
eigenlijk den dood van Arnold Armstrong be
treurde. maar de manier waarop hij aan zijn
einde was gekomen, wekte sympathie en te
vens een geweldige dosis nieuwsgierigheid en
sensatiezucht. Mevrouw Ogden Fitzhugh, een
nicht, zorgde voor alles en het gebeurde zoo
rustig mogelijk. Ik gaf Thomas Johnson en
juffrouw Watson verlof om naar de stad te
gaan en den doode de laatste eer te bewijzen,
maar om een of andere reden voelde ze er
niets voor om te gaan. Halsey bracht een deel
van den dag met Jamleson door. maar hij zei
niets van wat ze besproken hadden. Hij zag er
gedrukt uit en had laat in den namiddag een
lang gesprek met Gertrude.
Dinsdagavond was het rustig, maar 't bleek
de stilte die den storm voorafgaat. Gertrude
en Halsey waren beiden somber en afgetrok
ken en daar Liddy al ontdekt had dat er een
en ander van 't mooie servies gebroken was
het is ondoenlijk om geheimen te hebben
voor een dergelijke oude getouwe was ik
zelf ook niet in een al te best humeur. Warner
bracht om zeven uur de post en de couranten
ik was nieuwsgierig naar wat er in stond
over den moord. We hadden wel een dozijn
verslaggevers weggezonden. Maar ik had al
tweemaal het vetgedrukte opschrift boven
een bericht in de „Gazette" overgelezen roor
ik het begreep. Halsey had de „Cronicle" open
gevouwen en zijn aandacht was geheel in be
slag genomen door wat hij las.
„De Handelsbank heeft haar betalingen
gestaakt", las ik. Ik legde de krant neer en
keek over de tafel heen.
Wist jij iets hiervan?, vroeg ik aan
Halsey.
ikik heb het verwacht, maar nog
niet zoo gauw.
En jij? wendde ik mij tot Gertrude.
Jackheeft er onsiets van ver
teld, zei ze zacht. - Halsey, wat moet hij nu
doen?
Jack? zei ik minachtend. - De vlucht van
jouw Jack is nu gemakkelijk te verklaren en
jullie hebt hem samen zeker geholpen om
weg te komen Jullie moest je schamen! Weet
jullie dat iedere dollar die jullie bezit bij de
Handelsbank belegd is?
Getrude wilde iets zeggen, maar Halsey be
duidde haar te zwijgen.
Dat is niet alles. Gertrude, zei hij rus
tig. - Jack is. gearresteerd.
Gearresteerd!, gilde Gertrude en ze trok
de krant uit zijn hand.
Ze keek naar het opschrift en frommelde
toen het blad tot een bal ineen en wierp die
op den grond. Terwijl Halsey, doodsbleek en
verschrikt probeerde het blad weer glad te
strijken, lag Getrude met haar hoofd op de
tafel en snikte onbedaarlijk.
Ik heb het krantenuitknipsel ergens liggen,
maar het voornaamste kan ik we nog wel her
inneren. Het kwam hierop neer:
Den middag te voren, op Maandag, was mr.
Jacob Trautman, de directeur van de Parel-
kweek-Maatschappij, tegen den drukken slui
tingstijd tusschen twee en drie op de bank om
een leening af te lossen. Hij had drie honderd
vijftig stuks vïjf-procents obligaties van de
Internationale Scheepvaartmaatschappij, tot
een totaal bedrag van driehonderdduizend
dollar, voor die leening in onderpand afgege
ven. Trautman ging naar den kassier en na
dat verscheidene formaliteiten vervuld waren
ging de kassier naar de kluis om de stukken te
halen. Het duurde een heelen tijd voor de kas
sier terug kwam en eindelijk zak Trautman
hem uit de kluis komen en naar den assistent
kassier gaan; ze gingen daarop samen snel
naar de kluis terug.Weer verstreek een kwar
tier en toen kwam de assistent-kassier naar
boven en ging nar Trautman. Hij zag doods
bleek en beefde over zijn heele lichaam. Hij
vertelde aan meneer Trautman dat de aan-
de.len bij vergissing op een verkeerde plaats
gelegd waren en hij vroeg hem den volgenden
morgen te willen terugkomen, dan zou hij de
stukken kunnen krijgen.
Trautman, een gewiekste zakenman, ver
trouwde de zaak niet. Schijnbaar tevreden ge
steld ging hij weg, maar binnen een half uur
had hij drie verschillende leden van den
raad van commissarissen opgebeld. Om half
vier was een spoedvergadering van dat col
lege en laat in den namiddag was de justitie
in het bezit van de boeken. De bank werd
Dinsdag niet geopend.
Den Zaterdag tevoren, toen de Bank om
halfeen gesloten werd, was John Bailey, de
onderdirecteur, vertrokken zonder dat er iets
bijzonders aan hem te merken was. Dienzelf
den middag had hij Aronson, een van de
commissarissen, opgebeld en gezegd dat hij
ziek was en de eerste dagen niet op de bank
kon komen. Van dat oogenblik af tot Maan
dagnacht. toen Bailey gearresteerd was, was
er weinig bekend omtrent zijn doen en laten.
Zaterdagmiddag kort na één uur had hij in
het telegraafkantoor in Cherry and White
Streets twee telegrammen verstuurd. Zater
dagnacht was hij op de Greenwood Club ge
weest en had erg geagiteerd gedaan. Men ver
onderstelde dat hij Dinsdag op een enorme
borgstelling zou vrijgelaten worden.
Aan het slot van het bericht werd nog ver
meld dat het personeel en de commissarissen
van de bank weigerden iets te zeggen tot de
justitie met haar onderzoek klaar zou zijn,
maar het was toch bekend geworden, dat er
effecten vermist werden tot een bedrag van
een en een kwart millioen. Daarop volgden
beschouwingen hoe zooiets mogelijk kon zijn,
over de nalatigheid van de comissarissen, die
den directeur zijn gang maar lieten gaan en
over het onvoldoende toezicht van de over
heid. Het mysterie was niet opgehelderd door
de arrestatie van den onderdirecteur; lager
personeel scheen als zondebok te moeten
dienst doen voor de schandelijke practijken
van de groote heeren. Het eenige wat John
Bailey gezegd had was: „Laat onmiddellijk
meneer Armstrong komen". Het telegram, dat
naar den hoofddirecteur van de Handelsbank
die in Californië reisde, gezonden was, werd
beantwoord door een telegram van dokter
Walker, een jonge arts, die de familie Arm
strong op haar reis begeleidde en dat inhield
dat Paul Armstrong ernstig ziek was en niet
in staat om te reizen.
Zoo stonden de zaken dien Dinsdagavond.
De Handelsbank had haar betalingen gestaakt
en John Bailey de onderdirecteur was
gearresteerd; Paul Armstrong lag ernstig ziek
in Californië en zijn eenige zoon was twee
dagen geleden vermoord.
(Wordi, vervolgd.)
