Sinaasappelen op delndië-route
Nederland op de
wereldtentoonstelling te New York.
De roofmoord te Echteld
opgehelderd.
Jaffa - Tel Aviv - Gaza
Wl
DINSDAG 9 -AUGUSTUS 1938
HAAÜCEM'S DAGBE'AD
Met den bouw van het paviljoen
is thans begonnen.
Goede samenwerking met de
buren Italië en Polen.
PROF. DR. IR. D. F. SLOTHOUWER, de
architect van het Nederlandsche Pa
viljoen, voor de wereldtentoonstelling
te New-York, die ruim een maand geleden
naar Amerika is gegaan om daar de noo-
dige maatregelen te nemen voor den bouw van
dit Paviljoen, is eenige dagen geleden van zijn
reis teruggekeerd. Wij vonden den hoog
leeraar-architect bereid ons het een en an
der van zijn ervaringen en van zijn algemee-
nen indruk van de komende expositie mede te
deelen.
„Laat ik beginnen", zoo ving Prof. Slothou
wer aan, „met mijn verheugenis uit te spre
ken over de buitengewone medewerking, wel
ke wij van alle zijden ondervinden. Bespre
kingen tusschen ons en de tentoonstellings
autoriteiten vonden een bijzonder vlot ver
loop. Men is ons in alle opzichten zoo veel
mogelijk ter wille, wat natuurlijk dankbaar
stemt. Speciaal moet ik daarbij de welwil
lendheid van den heer Voox-hees, hoofdarchi
tect van de tentoonstelling (Board of Design)
vermelden.
Natuurlijk waren er verschillende kwesties
op te lossen, zelfs had het New-Yorksche ten-
toonstellings-comité een verschuiving van de
ligging van ons paviljoen gewenscht, doch
dank zij bovengenoemde samenwerking heeft
men mijn opvatting aanvaard.
Dan zou ik nog graag willen wijzen op een
andere gelukkige omstandigheir, welke onzen
arbeid te New-York aangenaam maakt en ver
gemakkelijkt. Dat is de verhouding met onze
buren. Wij hebben Italië aan den overkant
van de allee en Polen naast ons. Een voorbeeld
van die goede verstandhouding is dat wij de
colonnade van ons Paviljoen in dezelfde lijn
hebben kunnen brengen, als eenzelfde colon
nade, van dezelfde hoogte, van het Italiaan-
sche paviljoen. Hierdoor wordt een overeen
stemming verkregen, waar bij geheel af
zonderlijk werken, zonder ruggespraak en
overeenstemming van iedeeën anders wellicht
een architectonisch minder-aangenaam aan
doend geheel het gevolg zou zijn geweest.
Met Polen is de samenwerking van dien
aard dat er sprake van is zelfs geen afschei
ding tusschen onze terreinen te maken. Tus
schen ons paviljoen en dat van Polen ligt een
open ruimte waar ee,n tuin wordt aangelegd.
Wat de opzet van de tentoonstelling
betreft: die is grandioos. Hoe zou
het ook anders kunnen. Maar het zou
verkeerd zijn, die kwalificatie alleen
te gebruiken. De opzet is namelijk bo
vendien, van expositie-standpunt ge
zien, zeer gelukkig te noemen.
Amerika, of liever de Vereenigde Staten,
bebouwen namelijk het centrale terrein en
aan de allees en avenues, welke met dit ter
rein in verbinding staan, komen de buiten-
landsche naties.
Het willekeurige, waardoor vaak een ten
toonstelling wordt gekenmerkt, is hier dus
uitgesloten. Concurrentie en afmetingen en
volume aan het centrale terrein, zooals zoo
vaak gezien is en, als gevolg daarvan, ver
drukking van kleinere paviljoens in een uit
hoek, is dus voorkomen.
Hef Nederlandsche paviljoen
op 15 December gereed.
Nu ons werk in New-York. Ik ben er drie
weken geweest. Er moesten nog eenige wij
zigingen worden aangebracht in de oorspron
kelijke teekeningen, maar in drie weken
tijds waren wij toch zoover dat daadwerkelijke
voorbereiding van den bouw van ons paviljoen
is gereed gekomen. De bouw is namelijk ge
gund aan de zeer bekende aannemersfirma
Fuller en Co. Met dien bouw kan men nu on
geveer een aanvang hebben gemaakt, want
de voorwaarde is dat ons gebouw op vijftien
December gereed zal zijn. Onze belangen bij
den bouw worden in Amerika waargenomen
door den gedelegeerde van het comité, ir. J.
W. van Erp. Verder dienden wij samen te wer
ken met een architectenbureau dat in Ameri
ka is ingeschreven. En ook bij de keuze daar
van zijn wij, naar mijn meening. gelukkig ge
weest. Wij hebben namelijk het oog laten
vallen op het architectenbureau Geo Post, dat
belangrijke wei-ken in New-York heeft uitge
voerd, om maar te noemen de beurs in Wall-
street, en merkwaardig, ook de leider van dit
bureau, de heer Post, voelt een band met
Holland, hij is van Hollandsche afkomst en
noemt zich met gerechtvaardigden trots een
nakomeling van Pieter Post, die het Maurits-
huis en het Huis ten Bosch heeft gebouwd.
Het kolossale terrein voor de tentoonstelling-
Is nu geheel opgehoogd. Dat is geschied met
de resten van afgekeurde auto's. Een hechte
ondergrond is daardoor natuurlijk niet ver-
kx-egen, zoodat men nog moet heien voor men
met den bouw kan beginnen. Het merkwaar
dige daarbij is, dat wij, bij het Nederlandsche
gebouw, de eenige zijn die den grond degelijk
hebben onderzocht door middel van grondbo
ringen, ten einde op de juiste diepte den ver-
eischten weerstand te vinden. Anderen heb
ben dit niet gedaan, ook de Amerikanen niet,
hetgeen nogal verlies van materiaal (bij voor
beeld door gebruik van te lange palen) mee
bracht. Men toont dan ook groote belangstel
ling voor onze werkmethode, waarvan men
algemeen nu de doelmatigheid wel inziet.
Overigens ziet men de gebouwen zoo hier en
daar al oprijzen. De bouw van een Paviljoen
begint in den regel met het leggen van den
„cornerstone", wat wij dus den „eersten,
steen" zouden noemen.
Wij hebbexx om verschillende redenen een
andere traditie willen volgen, namelijk de
herdenking van het „onder den kap" zijn.
Althans iets in dien geest. Het comité is na
melijk voornemens het feit, dat de toren van
ons gebouw op hoogte zal zijn en dat zal
ongeveer einde November vallen eenigszins
feestelijk te herdenken.
De aangehouden werklooze
heeft thans bekend.
Op enkele bijkomstige bijzonderhe
den na, zooals het juiste bedrag van
het gestolen geld en de nog steeds
onopgelost gebleven goudvondsten,
is de justitie er tenslotte in geslaagd
den sluier, die om den geheimzinni-
gen aanslag op de 54-jarige mejuf
frouw Dina van Hattum hing, op te
lichten en de reeds kort na den
moord aangehouden 29-jarige werk
looze Bertus van Toom uit Echteld
als de dader te ontmaskeren.
Aanvankelijk bekende van T. alleen den
diefstal en noemde hij den ongeveer 50-jari-
geix orgeldraaier J. van B. uit Echteld als de
moordenaar. Van B. werd hierop aangehou
den en het duurde niet minder dan drie en
een halve week, voordat vaststond, dat de
orgeldraaier met het heele geval niets te ma
ken had.
Met de feiten, die V. B.'s onschuld bewezen,
kreeg de justitie echter nog meer voor v. T.
bezwarende feiten in handen en hierdoor
heeft v. T. tenslotte ook de moord bekend.
De justitie is echter nog niet overtuigd, dat
met de f 1800 die in den band van de fiets
van v. T. gevonden zijn, al het gestolen geld
tex'echt is. want zij brengt ook het indertijd
gevonden briefje van honderd gulden nog
steeds in verband met den moord. Het onder
zoek naar de herkomst van dit geld wordt
dan ook nog met kracht voortgezet.
De autosnelweg Den Haag-
Utrecht.
Openstelling van het gedeelte Voorburg.
De A. N. W. B. schrijft ons,
Binnen weinige dagen zal van den auto
snelweg Den HaagUtrecht wederom een be
langrijk gedeelte worden opengesteld en wel
het viaduct te Voorburg en de brug over de
Vliet met toeleidende wegen, zoodat men dan
van de Laan van Nieuw Oosteinde te Voor
burg rechtstreeks op den autowég zal kun
nen komen zonder door de nauwe straten van
de oude kom van Voorburg meer behoeven te
rijden. De nieuwe route beteekent tevens een
verkox-ting van 200 M.
De aansluiting van den autoweg aan de
Laan van Nieuw Oosteinde de Koningin Wil-
helminalaan en de Parkweg, benevens de
twee beneden het viaduct gelegen parallel
wegen van den autoweg, waarvan er een door
de Zwartelaan gevormd wordt, zal plaats
vinden door middel van een circulatieplein.
Dit plein zal evenals na reconstructie de
Laan van Nieuw Oosteinde, van een moderne
verlichting wox-den voorzien.
De basculebrug over de Vliet heeft een door-
vaai-thoogte van 5,65 M. en wordt electrisch
aangedreven. De overbx-ugging van de Hee
renstraat te Voorburg wordt gevormd door
een viaduct; de beide middelste doorritten
zijn bestemd voor het verkeer tusschen Rijs
wijk en Voorburg waartoe in elk van beide
een weg voor verkeer in één richting is aan
gelegd. De autosnelweg is 12 M. breed, ter
wijl over het viaduct en de brug slechts ver
keer van auto's en motoren wordt toegelaten,
de wielrijders naar Gouda moeten de oude
route door Voorburg volgen.
Een halve eeuw geleden
Uil Haarlem's Dagblad van 1888
9 Augustus
Op 7 Augustus had alhier de j aarlij k-
sche vergadering plaats der Broeder
schap van Notarissen in Nederland in
de Sociëteit „Vereeniging". Er waren
74 leden tegenwoordig. De vergadering
werd geopend door den notaris J. Maar
schalk als voorzitter, die daarbij, op een
onderhoudende wijze, eenige vluchtige
beschouwingen over het notarisambt ten
beste gaf, nadat hij eerst den heer Even-
blij als opvolger van den heer Kruimel
in het secretariaat had gelukgewenscht.
Na afloop van de vergadering deden
onderscheidene leden een rijtoer door de
omstreken, terwijl zij zich des avonds
vereenigden aan een gezellig diner in
het hotel Scholten in den Hout.
Ernstig ongeluk op den Amster-
danischen Straatweg onder
Maarssen.
Prof. dr. Berger zwaar gewond.
Gistei-middag omstreeks drie uur kwam op
den drukken Amsterdamschen straatweg on
der Maarssen een personen auto uit Den Haag
in botsing met een groote trailer uit Kerk-
driel. De auto werd door den schok in een
langs den weg loopende sloot geworpen. De
drie inzittenden, onder wie de bestuurder
professor dr. H. L. C. E. Berger, directeur
van den veeartsenijkundigen dienst te 's Gra-
venhage wei-den in erastigen toestand over
gebracht naar het ziekenhuis te Utrecht.
De trailer werd eveneens zwaar gehavend,
doch de bestuurder bleef ongedeerd.
De oorzaak wordt hierin gezocht, dat de
bestuurder van de personenauto geen voor
rang aan de trailer heeft verleend.
Wij vernemen nog nader, dat prof. dr. Ber
ger omstreeks kwart over een uit de Stations
laan kwam gereden. Het uitzicht op den voor-
rangsweg is zeer slecht en prof. Berger, die
zijn auto zelf stuurde, merkte de trailer van
de firma Brouwer uit Vught niet tijdig ge
noeg op.
Bij de botsing, waarbij de auto van prof.
Berger in een sloot terecht kwam, brak
prof. Berger den linkerarm en een sleutel
been, de heer Pieters uit Den Haag, liep
ernstige hoofdwonden op en was eenigen
tijd buiten bewustzijn. Een der inzittenden
dames mej. Derks uit Den Haag, kreeg een
gekneusde heup, de echtgenoote van den
hèer Pieters kwam met den schrik vrij.
Nadat dr. Vader de eerste hulp had ver-
lend, zijn de gewonden naar het St. Antonius-
ziekenhuis te Utrecht overgebracht.
Een duur doosje sigaretten!
Dezer dagen is een vacantie-ganger die in
een automatenportiek in de Potterstraat te
Utrecht een doosje sigaretten haalde, door
een zakkenroller beroofd van zijn portemon-
naie, waarin zich o.m. vier bankbiljetten van
honderd gulden bevonden. De politie stelt
een onderzoek in.
DE ORANJE-CANTATE.
Naar wij vernemen heeft mevr. S. A. van
Heyningende Jong bij de samenstelling van
de Oranje-Cantate, welke ter gelegenheid van
het veertigjarig regeei'ingsjubileum van H.M.
de Koningin zal worden opgevoerd, voor
enkele gedeelten gebruik gemaakt van Neder
landsche liederen en bekeixde melodieën. Daar
naast bevat de cantate verschillende compo
sities van haar hand.
De muziek is geschreven door den heer R.
van 't Hof
„The flying Nurse" bezoekt ons
land.
Miss Nancy Bird maakt een studiereis.
Met het K.L.M.-toestel is gisteren op Schip'
hol aangekomen de australische pilote Nancy
Bird, die in haar land als vliegster een even
groote reputatie geniet als b.v. Jean Batten,
al heeft zij zich niet op recordvluchten toege
legd. Zij heeft het vliegtuig op andere wijze
in dienst der menschheid gesteld, nl. door am
bulance-werk. Vele malen trok ze er op uit om
snel medische hulp te brengen op plaatsen,
welke anders dan met een vliegtuig zeer moei
lijk te bereiken zijn, of om gewonden en zieken
tijdig naar een hospitaal te brengen.
Zij kreeg dan ook in Australië den bijnaam
van ..The flying nurse". Miss Bird, die thans
22 jaar oud is. begon haar loopbaan als vlieg
ster 5 jaar geleden. Zij kreeg haar opleiding
van den eenige jaren geleden verongelukten
vlieger Kingsford Smith. Na haar a-brevet
haalde ze een jaar later het b-brevet (ver-
keersvliegen) en zij is een van de weinige
vx-ouwelijke piloten, die dit brevet hebben.
Haar ervarenheid als vliegster blijkt wel uit
het feit, dat zij in totaal 70.000 mijl in de
lucht heeft afgelegd zonder één enkel inci
dent.
Thans echter heeft zij het actieve vliegen
vaarwel gezegd. Zij heeft haar vliegtuig ver
kocht en van het geld maakt zij een reis naar
Europa om een studie te maken van den
„grond-dienst" der groote maatschappijen,
om de kennis, welke zij hier opdoet, in
Australië toe te passen.
ANN EER men het Suez-
kanaal achter zich heeft ge
laten en nog juist de merk
waardige landingsmast voor
luchtschepen bij Ismaxla onder zich
door heeft zien glippen, staat men voor
een aantal woestijngebieden, alle even
interessant, zoo uit de hoogte bekeken.
Ongetwijfeld meer indrukwekkend dan
vaxx den beganen grond af. Het aspect
was na 1933, bij mijn eerste vliegreis
over deze gebieden niet veranderd.
De kabbelende zandgolven worden ook nu nog 1
beschenen door het tropenzonnetje. Hier en
daar de plukjes palmen, die een weinig scha
duw beschikbaar stellen.
Wij naderen het land der sinaasappelen. In
1933 zaten we bijeen daar in het stationsge
bouw op het vliegveld van Gaza, het bekende
knooppunt aan de Oost-Middellandsche zee
kust. We aten pardon, we verslonden
Jaffa-sinaasappelen. Het was er warm, het
sap liep over onze kinnen naar beneden, never
mind, want het sap was koel. We aten door,
totdat het bekende teeken ons verraste en
we Jeruzalem- en Jordaan-waarts trokken.
Maarhet restant der zalige Jaffa-sinaas
appelen borgen we, waar maar iets geborgen
kon worden.
Vijf jaren later 1938 de Jaffa-sinaas
appelen zijn er nog. Toch is er veel in dit ge
bied totaal gewijzigd. Het is misschien ietwat
overdreven te spreken van een geheel „nieuw"
sinaasappelenland. maar wel is men in dit
nieuwe „oude" land de cultuur der sinaas
appelen gaan vervolmaken. Stelselmatig heeft
men den aanleg der plantages en de verzor
ging dier uitgestrekte terreinen ter hand ge
nomen. Geduld is ook daarbij een schoone
zaak. De eerste zeven jaren na de aanplanting
draagt de vele arbeid geen vruchten. Eei'st
dan komt de periode dat het geoogste product
geëxporteerd kan worden. De roode bodemsoort
in deze omgeving leent zich bij uitstek voor
deze cultuur. In lange rijen staan de sinaas-
appelenboomen, precies zooals ik ze eenige
jaren geleden in de omgeving van Rio de
Janeiro heb aangetroffen. Met behulp van
speciaal aangelegde pompinstallaties wordt
het bodemwater te voorschijn gehaald om zoo
meteen dienst te doen als bevloeiïngswater in
de greppels, welke op de plantages te vinden
zijn. Wanneer einde Februari de laatste regen
'is gevallen, moet tot October langs kunst-
matigen weg de bevloeiïng tot stand gebracht
worden. In de regenmaanden heeft men her
haaldelijk een overvloed aan vocht. Dan komt
het meer dan eens voor. dat de plantages vrij
wel geheel onder water staan en de stammen
tot aan het loof door de watermassa's zijn
omgeven. Een gedeelte van het product wordt
in dien tijd door de stormen afgerukt. Deze
vruchten zijn dan voor den uitvoer ongeschikt
en moeten in de naaste omgeving verkocht
worden. Is de hoeveelheid te groot, zoodat de
verkoop uitgesloten geacht moet worden, dan
worden deze sinaasappelen begraven. Daartoe
moeten afzonderlijke arbeidskrachten worden
aangenomen. Zou men dit product niet ver
wijderen dan is de kans op verspreiding van
ziekten te groot
Een wandeling door een plantage.
120 stuks. In de drukke oogstmaanden heeft
men hei-haaldelijk te kampen met gebrek aan
arbeidskrachten. Alleen het geheel droge pro
duct kan geoogst worden, dit geschiedt met
scharen. Ook het vervoersprobleem is trog
niet opgelost en er is dikwijls gebrek aan
sDoorwagens. De geregelde handel wordt
eenerzijds bemoeilijkt door overproductie, an
derzijds door de vele bepalingen in de ver
schillende landen en wetten die invoer be
lemmeren.
Tel-Aviv de handelsstad van Palestina.
Een wandeling over een dergelijke plantage
in de maanden April tot October, de rijpings-
periode is zeer de moeite waard. Het fraaie
oranje steekt af tegen het donkergroene loof,
de eerste witte bloesems gaan open. de heer
lijke geur daarvan verspreidt zich. De oogst
per boompje kan sterk uiteenloopen. Bij een
gemiddelde grootte der vrucht mag men re
kenen op twee tot drie kisten van ongeveer
De Jaffa-sinaasappel is wereldberoemd.
Ook Tel-Aviv staat tegenwoordig zeker niet
minder in de belangstelling dan Jaffa. Er
bestaat een samenhang tusschen beide. Tel-
Aviv was omstreeks 1909 een buitenwijk van
de Arabische stad Jaffa, Een wijk. die zich
buitengewoon snel uitbreidde en zich ont
wikkelde tot een eigen stad. bijna uitslui
tend bevolkt door Joden. Daar. in Tel-Aviv
concentreert zich het handelsleven van Pa
lestina. Het bankbedrijf, de industrie en de
markten voor producten uit de omliggende
landen zijn in Tel Aviv te vinden. Autobussen
doorknxisen de stad, electrische trams keilt
men er niet. De fiets heeft er. zij het beschei
den, haar intrede gedaan. De twee- of drie
kamer-woningen zijn modern opgetrokken,
gewoonlijk wit, op zich zelf ook al weder niets
bijzonders. Ook Casablanca en Mersa Ma-
truh geven bijna dat zelfde beeld. Daartegen
over zijn de meeste gevels in Willemstad op
Curasao van een kleurtje voorzien, als ge
volg van een bestaande verordening. Het wit
doet ongetwijfeld vroolijk en frisch aan,
maar we hebben toch bijzonder genoten van
de gedekte kleuren ginds op Curacao, die
minder vermoeiend voor de oogen zijn. En
hoe phantastisch was het beeld als de onder
gaande zon speelde over de huizen daar aan
het Waaigat en op zoovele andere plaatsen.
Het winkelbedrijf in Tel-Aviv is modern,
de voertaal is Hebreeuwsch. Met Engelsch
en Duitsch kan men er ook terecht,
Uit een oogpunt van vreemdelingenverkeer
is deze stad zeker een bezoek waard. Het
strandleven kenmerkt zich door een groote
mate van opgewektheid. Gedurende het ge-
heele seizoen is het mooi weer. Groote hotels,
paviljoens en café-restaurants zijn langs de
boulevards te vinden. En in het seizoen der
sinaasappelen wordt natuurlijk sinaasappel
sap gedronken.
In nauwelijks dertig jaar is Tel Aviv ge
groeid tot een centrum van ongeveer 150 000
inwoners waar de Joden uit alle mogelijke
deelen van de wereld niet naast elkander zijn
blijven leven als afzonderlijke groepen, doch
één geheel geworden zijn.
Emoe en Oehoe snelden beide ook over dit
gedeelte der Indië-route voort. Terreinen
waar ook al weder onnist heerscht. Gebie
den met een eeuwenoude historie, waar de
naar onze begrippen weinig moderne wonin
gen afwisselen met wat de nieuwe tijd tot
stand brengt. Landstreken, waar het tropen
zonnetje zonder mededoogen zoowel mensch
en dier. als plant bestraalt en waar de be
volking. zes maal per week wordt opgeschrikt
door een Hollandsche K.L.M.-machIne naar
Indië en terug.
Onder de vele interessante trajecten, die
op de Indië-route te vinden zijn, behoort on
getwijfeld ook dit gebied, tusschen de Oost-
Middellandsche zeekust en de Slrische woes
tijn. Ook ditmaal heb ik daarvan weer ge
noten.
MOLLERUS.
T eraar debestelling
mr. dr. M. Polak.
Gistermorgen om 12 uur heeft op de Israë-
lietische begraafplaats aan den Ouden Sche-
veningscheweg te 's-Gravenhagen, de teraar
debestelling plaats gehad van mr. dr. M. Po
lak, in leven x-eedsheer in den Hoogen Raad
der Nederlanden.
Met den stoet kwamen mede jhr. mr. Rh.
Feith, president van den Hoogen Raad der
Nederlanden, mr. W. J. Berger, procureur-
generaal bij den hoogen x-aad, notaris F. W.
Swane, uit Utrecht, als vice-voorzitter van de
notarieele examen-commissie, mr. D. Lodder,
vice-president van het Haagsche Gerechts
hof, namens de vrienden van de Witte Socië
teit, de heer Staal, regent van het Lsr. Oude
Mannen- en Vrouwenhuis, waarvan de thans
ovex-ledene president regent was en de heer
B. van Rhijn,, directeur van het genoemde
oude lieden-huis.
Onder de zeer vele aanwezigen op de be
graafplaats mei-kten wij op mr. J. R. H. van
Schaik, voorzitter van de Tweede Kamer en
oud-minister van Justitie, verschillende raads-
heeren in den Hoogen Raad, de griffier van
den Hoogen Raad, mr. Kist, de advocaten-
generaal nut A. Rombach en mr. dr. J. Wijn-
veld, dr. H. K. de Haas, uit Rotterdam,
generaal-majoor b.d. A. Diemont en talrijke
ander personen, ook uit Lsraelietische kringen.
Achter den wagen, waarin het stoffelijk
ovex-schot, ireden twee auto's met bloemen.
Toen alle aanwezige om de groeve ver
zameld waren, sprak rabbijn L J. van Gelder,
die zijn rede begon met een tekst uit Jeremia
„de wijze beroemt zien niet om zijn wijheid.
de sterke niet om zijn kracht, de rijke niet om
zijn schatten".
Nadat het stoffelijk overschot in de groeve
was neergelaten, sprak de oudste zoon, mr. N.
J. Polak, enkele woorden van dank.
Dr. P. A. H. de Boer hoogleeraar
te Leiden.
Bij K.B. van 5 Augustus 1938 is met ingang
van den datum, waarop hij zijn ambt zal
aanvaarden, benoemd tot gewoon hoogleeraar
in de faculteit der godgeleerdheid aan de
rijksuniversiteit te Leiden, om onderwijs te
geven in de uitlegging van het oude testa
ment, de geschiedenis van den Israelietischen
godsdienst en van de lsraelietische letterkunde
dr. P. A. H. ie Boer, Nederlandsch Hervormd
predikant te Berkenwoude.
Dr. H. Colijn licht ongesteld.
Naar wij vernemen is de minister-president
dr. H. Colijn, licht ongesteld, zoodat hij zijn
werkzaamheden aan het departement giste
ren niet heeft kunnen vervullen.
brengt hulp in gezinnen, waar
door geboorte, onvolwaardig
heid of ziekte van kinderen bij
zondere rooden zijn ontstaan.
Zendt Uw bijdrage op Postgiro
75000 Den Haag.
(Adv. Ingez. Med.)
De begrafenis van pastoor
Perquin.
Gistermiddag omstreeks vijf uur is het
stoffelijk overschot van pastoor L, H. Per
quin OP. voorzitter van den katholieken ra
dio-omroep, aan het Albertinum te Nijme
gen aangekomen.
Aan den ingang werd het stoffelijk hulsel
ontvangen door de commxfnauteit en in
plechtigen stoet van geestelijkeix en autori
teiten trok men naar het kerkhof.
De absoute werd verricht door den hoog-
eerw. pater B. Schaab OP., provinciaal der
dominicanen, met assistentie van pater D.
van Gent O.P. uit Rotterdam en pater prof.
C. Triethoff O.P., hoogleeraar aan de univer
siteit te Tilburg.
Onder de velen, die zich om het graf had
den geschaard merkten wij op den pauselij
ken internuntius. Z.Exc. Mgr. P. Giobbe. en
diens secretaris. Mgr. B Gijlswijk OP., apos-
tolisch-delegaat van Zuid-Afrika. Mgr. dr.
Th. Verhoeven, geestelijk adviseur van den
K.R.O.
Verder het bestuur van den K.R.O., tal van
ordebroeders van den overledene en andere
kloosterlingen.
Het koor van het Albertinum zong de li
turgische gezangen.
Na de plechtigheid werden de tallooze
kransen op het graf gelegd,
