6k*Aa"u mtUe: TWEE WERELDTITELS
Voor van der Vijver en van Vliet
SNELHEID!
Wielrijden
Loatti en Scherens na
spannenden strijd
geslagen
MAANDAG 29 AUGUSTUS 1938
HAAR t EM'S DAGBEAD
5
Geen successen bij de stayers
JWEE wereldtitels op één dag, wie
had dat durven dröomen. Zeker,
we wisten, dat onze Ar ie van
Vliet in den Grand Prix van Kogen-
hagen den Belg Scherens achter zich
had gelaten, maar had „Poeske" niet
immer de gewoonte, een aantal weken
voor den strijd om het kampioenschap
zijn geheele aandacht op de training
voor deze belangrijke gebeurtenis in
het wielerseizoen te concentreer en? De
Belg is zeer eerzuchtig en niet slechts
om het daaruit voortvloeiende finan-
ciëele voordeel had hij zijn zinnen er
op gezet, het trotsche record van den
zesvoudic/en wereldkampioen, den Deen
Ellegaard, te verbeteren.
En zijn kans leek goed, boen, nadat
het bekende kwartet Richter, Sche
rens, Van Vliet en Gérandln het tot de
semi-final had gebracht, onze landge
noot drie zware ritten noodig had om
met den Duitscher af te rekenen, ter
wijl ,,den Poes" zonder al te veel moei
te Gérardin in twee manches uitscha
kelde.
De toeschouwers, die ten getale van
ongeveer 20.000 de uitstekend geregel
de wedstrijden volgde, geraakten al
lengs meer in spanning, vooral, toen bij
de amateurs de eenig overgebleven
Italiaan Loatti zich een plaats in de
finale verzekerde door Henk Ooms te
kloppen, die door velen als de meest
tactische van onze drie vertegenwoor
digers werd beschouwd. En daar ook
Derksen, de zeer snelle Zwollenaar,
tegen Van der Vijver aan het kortste
eind had getrokken, was men alge
meen bevreesd, dat Nederland met
twee tweede plaatsen genoegen zou
moeten nemen. Immers, Van der Vijver
had in de voorgaande maanden zoo
dikwijls de meerderheid van Loatti
moeten erkennen en hij had zooveel
moeten geven om zich tegen den
19-jarigen Derksen te kunnen hand
haven, dat men met weinig vertrouwen
den eindstrijd tegemoet zag.
De pessimisten kregen ongelijk, zoo
wel Van Vliet als Van der Vijver ver
overden de regenboogtrui en tweemaal
ging onze driekleur onder de tonen
van het Wilhelmus aan den vlagge-
mast omhoog.
Doch laiat ons bij het begin beginnen en de
nieuwe wereldkampioenen volgen op hun
moeilijken weg naar den hoogs ten titel.
Reeds in de allereerste serie, die Zaterdag
middag voor slechts 5000 man publiek verreden
werd, kwam Van der Vijver tegen den Tsjech
Jakl en den Duitscher Purann aan den start.
Zonder zich al te zeer in te spannen kwam
Jef uit derde positie naar voren en schoof zijn
wieltje over de eindstreep. Ooms rekende met
Hasselberg en Horn af, terwijl Derksen den
snelsten tijd van den dag (12 1/5 sec. over de
laatste 200 Meter) maakte en zijn tegenstan
ders van den kop af finaal los reed. De Zwit
ser Ganz zorgde voor de verrassing door den
Deen Andersen en den Belg Hendrikx te slaan.
Ook de daarop volgende achtste finales lever
den onzen landgenooten weinig moeite op; wel
gaf Schorn aan Van der Vijver kranig partij
evenals Hoelzner (Denemarken) aan Ooms,
doch. de oranjetruien lieten zich geen moment
verontrusten. Derksen deed het in jeugdigen
overmoed meer spectaculair tegen den Belg
Deny, die reeds op 350 Meter de spurt inzette,
doch aan de finish zeven lengten bij den
Hollandschen „coming-man" ten achter was.
Deze Derksen. die in het eerste jaar, dat hij
in groote wedstrijden meerijdt, meer dan ge
wone capaciteiten aan den dag legt, zal onge
twijfeld in de nabije toekomst een ernstige
candidaat voor een nationalen- en wereldtitel
worden; hij is zeer snel en met meer routine
zal hij tot de sterkste rijders in zijn categorie
behooren.
In de kwart-finales was zoowel Italië als
Holland door drie rijders vertegenwoordigd,
terwijl een Deen iNielsen) en een Belg (Gos-
selin) het achttal completeerden.
Toen werd het ernst, want het was geble
ken. dat Bergoni en Astolfi weinig voor hun
landsman Loatti onderdeden.
Drie Nederlanders in de
halve eindstrijden.
B'
ERGONI nam tegen Van der Vijver den
kop en de Hollander volgt op drie leng
ten. Op 250 Meter laat laatstgenoemde een
prachtige demarrage zien, die den Italiaan
volkomen verrast en voor deze op toeren is, is
Jef onbereikbaar.
Hc
Loatti heeft met Gosselin, die al zeer onnoo-
zel rijdt, weinig moeite en ook Ooms wint op
vlotte wijze van Nielsen. Maar zal Derksen
zich den snellen Astolfi, door sommigen als
de meerdere van Loatti aangezien, van het
lijf kunnen houden? Hij leidt langzaam, ver
snelt regelmatig en vangt den Italiaan op 200
Meter goed op. In een zeer spannenden en
feilen eindspurt wint de Zwollenaar met een
halve lengte in 12 1/5 sec.
Derhalve heeft de geschiedenis zich her
haald, want ook in 1925, toen de wereldkam
pioenschappen in ons land werden gehouden,
kwamen er drie Nederlandsche amateurs in'
den halven eindstrijd. Dat waren toen; Meyer,
Mazairac en B. Leene. terwijl Oszmella
(Duitschland) figuurlijk en letterlijk als vier
de man fungeerde.
Intusschen hadden de profs, ook niet stil
gezeten en natuurlijk had Van Vliet een ge
makkelijke zege op den Deen Grundahl be
haald. Peperkamp daarentegen liet zich door
Gérardin verrassen en Kremers kwam een
half wiel tegen Falck Hansen te kort. Geen
van beiden kon het via de herkansing tot een
plaats in de kwart-finale brengen en de win
naar van deze répéchage, die drie extra-ritten
had moeten rijden (de Belg Cools) was daar
na bij voorbaat kansloos tegen Van Vliet, die
met 4 lengten zegevierde. Michard probeerde
het met een langen spurt tegen Scherens, doch
het mocht niet baten. De beide Franschen
Gérardin en Renaudin maakten geen al te
zekeren indruk, wel won Gérardin van Falck
Hansen, doch zijn zege was niet zoo overtui
gend, als men had verwacht, terwijl de winnaar
van den Grand Prix de Paris voor amateurs.
Renaudin, die daarna onmiddellijk tot de be
roepsklasse was overgegaan, in tactiek zeer
veel te kort schoot en Richter als het ware
de overwinning cadeau gaf.
Ooms en Derksen verliezen.
OE zou de indeeling van de halve eind-
strijden zijn; wie zou er tegen Loatti en
wie tegen Scherens moeten rijden. Het was
Ooms. die zich de zware taak toegewezen zag,
om te trachten den Italiaan voor den titel
uit te schakelen. Dat is onzen stadgenoot niet
gelukt, al dient direct te worden geconsta
teerd. dat hij zijn sterken rivaal schitterend
partij heeft gegeven en eerst na drie ritten
diens meerderheid moest erkennen. Voor de
eerste maal is de nieuwe bepaling van kracht,
dat de semi-finals in twee en zoo noodig in
drie ritten zullen worden beslist.
In de eerste rit loot Loatti den kop,
doch op 250 M. gaat Ooms naar voren,
houdt den Italiaan naast zich tot vlak
voor de eindstreep, doch moet hem
dan laten passeeren. In de tweede
manche, na eindeloos gebalanceer,
tracht Loatti Ooms te verrassen, de
Hollander komt inderdaad vier lengten
achter, doch na een prachtige, lange
sprint klopt hij zijn rivaal op de streep
met banddikte.
In de „belle" past de Italiaan beter
op en wint, ondanks heftigen tegen
stand van Ooms, uit tweede positie
met kt lengte.
Ook Van der Vijver en Derksen hadden drie
ritten noodig om uit te maken, wien de eer
te beurt zou vallen, zijn land in de finale te
vertegenwoordigen. In de eerste rit loot de
Roosendaler den kop, Derksen gaat op 250 M.
voorbij, versnelt en zijn keiharde eindspurt
is Jef te machtig. Tot veler verrassing wint
Derksen in 12 1/5 sec. In de tweedemanche
wacht de Zwollenaar te lang, alvorens hij de
sprint inzet en ditmaal verliest hij met een
lengte. In de beslissing is zijn achterstand nog
grooter en met drie lengten voorsprong toont
Van der Vijver, die op kop is vertrokken, zich
de sterkste.
Scherens en Van Vliet in de finale.
Scherens heeft met Gérardin niet al te veel
moeite en verzekert zich in twee ritten van
zijn plaats in de finale. Van Vliet heeft het
tegen den zeer goed in vorm zijnden Richter
niet zoo gemakkelijk. Hij wordt op 200 Meter
verrast en is in de laatste bocht reeds gesla
gen. De Duitscher wint met drie lengten. Dan
moet Richter den kop nemen en ditmaal past
Arie beter op. Zijn gelanceerde spurt brengt
hem van 2 lengten achterstand in de laatste
bocht op 10 Meter voor de streep gelijk en hij
wint met halve lengte in 11 3/5 sec., den snel
sten tijd van alle ritten. De beslissende man
che wordt door den Hollander zeer tactisch
gereden; in de voorlaatste bocht gaat hij naar
boven, duikt van de hoogte af weg en op dat
moment is Richter reeds geslagen. Het ver
schil is vijf lengten en Van Vliet is in de fi
nale.
JEF VAN DER VIJVER VOOR DE
TWEEDE MAAL WERELDKAMPIOEN
Nog even zet Van der Vijver de tan
den op elkaar, maar het is reeds niet
meer noodig. Loatti kan de machtige
spurt van den Roozendaler niet bij
houden en gaat reeds rechtop zitten.
De strijd is gestreden.
Om de derde plaats.
In drie ritten verovert Derksen den derden
prijs op Ooms, een fraai succes voor den
Zwollenaar, die de eerste manche slechts met
banddikte verloor. Richter is Gérardin in twee
sprints de baas en dan is het oogenblik daar,
waarop de finales een aanvang nemen.
De beslissingen.
VAN DER VIJVER loot den kop, hij
gaat hoog door de voorlaatste
bocht, versnelt op 300 Meter, zet op
220 Meter de spurt in, houdt den Ita
liaan naast zich en wint met een half
wiel in 12 sec.
Zal hij zijn succes kunnen herhalen?
Thans vertrekt Loatti op kop, hij be
gint te versnellen op 250 Meter, doch
Van der Vijver gaat voorbij, ligt op
200 M. in vollen sprint, weet den snel
naderbij komenden, wanhopig vech
tenden Italiaan op het laatste rechte
eind prachtig te weerstaan en wint
overtuigend met 1 1/2 lengte in 12 1 5
seconde.
Van der Vijver is wereldkampioen
en rijdt in de regenboogtrui zijn eere
ronde, luide toegejuicht door het en
thousiaste publiek, dat zich afvraagt,
of van Vliet voor een dubbel succes zal
zorgen. Want Arie heeft zich intus
schen in den eersten rit tegen Sche
rens, die op kop moest vertrekken, van
zijn allerbeste zijde laten zien. Na
hoog door de voorlaatste bocht te zijn
gegaan, duikt Van Vliet op 200 M. naar
beneden, de Belg volgt, doch kan hem
niet bereiken en geeft zich voor dc
streep al gewonnen. Tijd 12 secon
den.
Doch dan krijgt Scherens zijn gelief
koosde tweede positie. Arie zet zijn
spurt iets te laat in, Poeske heeft hem
bij het inkomen van de bocht reeds te
pakken en zijn kattesprong brengt op
de streep een kwartwiel voorsprong.
Na tien minuten pauze komen de
29-jarige Belg en de 22-jarige Hollan
der voor de „belle" aan den start en
het is op Sclieren's gezicht duidelijk
te lezen, dat hij teleurgesteld is, nu
het lot hem aanwijst om op kop te
vertrekken. Wel tracht hij Van Vliet
deze positie op te dringen, doch onze
landgenoot laat zich daartoe niet ver
leiden, blijft goed volgen, maar raakt
op 200 Meter bij het aanzetten van de
spurt toch ruim twee lengten achter.
Dan echter toont hij zijn groote capa
citeiten. In een prachtigen rit achter
haalt hij den Belg 50 Meter voor de
streep, nog even kampt Scherens wan
hopig, doch dan is hij uitgeput en ver
slagen.
Van Vliet stormt op de finish toe en
wint met twee lengten in 11 4/5 sec.
het wereldkampioenschap der be
roepsrijders.
Onder uitbundig enthousiasme rijdt Arie. ge
tooid met een enormen krans, zijn eereronde,
vergezeld van Scherens. Richter, enGuus
Schilling, die wel een zeer groot aandeel heeft
in het onverwachte prachtige dubbele succes
van onze Nederlandsche sprinters.
Twee wereldtitels voor ons kleine Holland
op één dag; het is nog nimmer tevoren ge
beurd enhet is bijna te mooi om waar te
zijn.
Maar de gelukkige gezichten van Van Vliet
en Van der Vijver en de twee regenboogtruien
zijn evenzoovele bewijzen van Nederland's su
perioriteit op den korten afstand.
Een stralende dag van sport met een prach
tig resultaat.
CRITICUS.
Valpartij bij de stayers.
Voor de eerste serie van de wedstrijden ach
ter groote motoren kwamen Zaterdag
middag inmiddels was het reeds avond
geworden in deze volgorde aan den start:
Meuleman (gangmaker Philippe), Kraus
(van Ingelghem), Lohmann (Groslimond),
Canazza (van der Stuyt) en Heimann (Sal-
dow).
Deze vertraging in het programma was ont
staan door het feit, dat na afloop van de
sprintwedstrijden de motoren nog niet ge
keurd bleken te zijn.
De strijd was van den beginne af aan zeer
interessant. Alleen de Zwitser Heimann kon
het tempo niet volgen en zakte na 25 K.M. af.
Na 25 K.M. had Kraus de leiding, gevolgd door
Meuleman, Heimann, Lohmann en Canazza.
Tusschen de 25 en 75 K.M. had de strijd een
wisselend verloop. Heimann was inmiddels
verscheidene ronden achter geraakt en vijftig
ronden voor het einde besloot de wedstrijdlei
ding hem uit den koers te nemen. De 75 K.M.
werden gereden in l uur 4 min. 42 3/5 sec. op
dat moment lag Kraus nog steeds aan den
kop, gevolgd door Meuleman. Lohmann, en
Canazza. Het zag er naar uit, dat eerst in
de laatste ronden de beslissing zou vallen. En
inderdaad gebeurde dit. Lohmann zette vier
ronden voor het einde, toen hij op de derde
plaats lag achter Kraus en Meuleman, het of
fensief in, daar, naar bekend is, alleen de
winnaar van elke serie volgens de nieuwe for
mule direct in den eindstrijd wordt geplaatst.
Toen er nog 2y2 ronde te rijden wa
ren, naderde Lohmann in de bocht
Meuleman. De gangmaker van Kraus
gaf geen gelegenheid aan Meuleman
om te passeeren. Deze ging hoog in
de bocht probeeren Kraus te passee
ren. Doch van Ingelghem, de
gangmaker van Kraus, ging nog
hooger rijden, met het gevolg, dat
Meuleman als het ware tegen de ba
lustrade werd aangedrukt. Lohmann
zat er vlak achter. Een botsing kon
niet uitblijven. En zoo zag men op
een gegeven moment, bij het uitko
men van de bocht voor de Marathon
tribune. de gangmaker van Meuleman
ten val komen, waarbij behalve zijn
eigen rijder ook Kraus werd meege
sleurd. De vonken van den motor
sprongen over de baan.
Philippe. Meuleman en Kraus, wer
den gelukkig niet ernstig gewond,
breuken werden niet geconstateerd,
alleen schaafwonden. Toch besloot
men hen naar het ziekenhuis over te
brengen voor een nader onderzoek.
Intusschen was het Lohmann, als
mede Canazza. gelukt buiten de val
partij te blijven. Zij konden de 100
K.M. uitrijden, waarbij Lohmann als
eerste over de streep ging. Een offi-
cieele tijd was in verband met het in
cident niet opgenomen.
De wedstrijdleiding heeft den gangmaker
van Ingelghem voor twee weken geschorst en
hem voorts beboet met 2.000 francs, bovendien
zal men aan het U.C.I. bureau voorstellen hem
voor den tijd van een jaar te diskwalificeeren.
Ook de gangmaker van der Stuyft heeft een
boete van 1000 fres. gekregen terwijl hij voor
twee weken geschorst werd.
Dit was het slot van den eersten dag der
wereldkampioenschappen, een wel zeer on
regelmatig einde, dat gelukkig niet al te» em
s' 5're gevolgen heeft gehad.
Maar reeds thans kan worden geconsta
teerd, dat de nieuwe formule voor de stayers
wedstrijden veel meer strijd in het leven heeft
¥\E snelheidsbacil zit zeker negen-en-negen-
tig procent van alle nienschen in het
bloed en ivie hem niet heeft dus tot
dat ééne procent behoort leze onderstaande
niet, want het zal hem niet interesseeren. Het
zal hem onbegrijpelijk zijn hoe men bijna vier
uur kan kijken naar enkele wielrenners, die
duizend meter moeten sprinten, doch het
slechts over twee- of driehonderd meter doen.
Maar dan ook met volledige overgave: snel
sneller snelst.
Ieder, die sprintwedstrijden ijiceft gezien,
weet, dat het zeer snel gaat. maar hij reali
seert het zich pas goed als hij uitrekent, dat
een tijd van 12 seconden over de laatste twee
honderd meter een snelheid van 60 K M. betee-
kent.
En dan: „Van Vliet 113 5 seconde".
De stem uit den luidspreker vertelt het nog
sneller.
Razend vlug malen de beenen in het rond:
op die laatste paar honderd meter komt het
aan, de voorafgaande tellen schijnbaar niet
mee, al doen Ooms en Loatti er minstens vijf
minuten -over. Doch zij maken er aanvankelijk
meer een wedstrijd in het stilstaan dan een
wedstrijd in het sprinten van, maar dat laatste
stuk moeten ook zij hard rijden, en ze doen
het niet langzamer dan de anderen.
Na de wedstrijden van Zaterdag en Zondag
moet de bewondering voor onze Nederlandsche
sprinters overal in de wereld wel weer enkele
procenten zijn gestegen. We stonden al vrij
hoog genoteerdinaar nu zijn tve tot ver boven
pari gestegen. Van de acht demi-finalisten vier
Nederlanders-, twee x>an hen toerden toereld-
kampioen. En Loatti mocht van geluk spre
ken, dat hij in de demi-finale niet Derksen
tegen zich heeft gekregen. Atiders was mis
schien nog een landgenoot als tweede geëin
digd ook.
Snelheid. Op de korte baan zijn wij Neder
landers, zie naar Osendarp, van Beveren,
van Vliet, van der Vijver, Hoving zeer sterk
over de langere afstanden niet zoo overweldi
gend. Gevolg van een nog niet-ontdekte Neder
landsche eigenschap: hevige krachtsontplof
fing van korten duur? Of komen we voor de
groote afstanden adem tekort?
Interessant dit te onderzoeken? Misschien
voor dat eene onaangetaste procent. Niet voor
al die anderen, die meer dan tevreden zijn
met hun kampioenen. Want snelheid over den
korten afstand apprecieer en wij toch maar het
meest, nietwaar
Ls.
geroepen, zooveel strijd, dat gangmakers en
renners nerveus werden en den strijd tot in
de laatste ronde wilden uitvechten.
De veiligheid werd daarbij niet altijd in acht
genomen.
Weer een Ned. succes bij de
achtervolging.
Op het programma van de avondwedstrij
den stonden behalve de derde manche voor den
stayerswedstrijd ook nog de series van de ach
tervolging om den Grand Prix du Monde.
Alle series werden door Nederlanders ge
wonnen, zoodat het Donderdagavond een vol
komen Nederlandsche aangelegenheid zal
worden.
Klink. Pijnenburg, Slaats en Schulte wisten
zich te plaatsen, zoodat het als het ware een
revanche van de nationale kampioenschappen
is geworden. Richard. Archambaud, Di Paco
en Kaers waren de verliezers.
(Voor het vervolg van het verslag zie men
pag. 6, lste kolom).
SCHERENS GESLAGEN! In de laat
ste bocht lag Scherens nog ruim een
lengte voor, doch dan komt Van Vliet
onweerstaanbaar naar voren en als
eerste passeert de Hollander de eind
streep.
