Doe mee aan de Groote
PALMOLIVE VOSSENJACHT I
KRUSCHEN SALTS
H.D.'Vertellin
DTN'SDAG 20 SEPTEMBER 1938
HAARLEM'S DAGBEAD
(Adv. Ingez. Med.)
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1938.
Programma I: Hilversum H.
Programma II: Hilversum I.
Programma III: 8.00 Keulen. 10.20 Diversen
10.35 Parijs Radio. 12.05 Radio PTT Nord.
12.20 Ned. Brussel. 2.20 London Regional.
4.20 Keulen. 5.20 Parijs Radio. 7.35 Keulen.
8.20 Fransch Brussel. 10.20 Ned. Brussel. 10.50
Boedapest. 11.20 Weenen.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel. 9.20
Diversen of gramofoonmuziek G.R.D., 10.35
London Regional, 12,50 Droitwich.
Programma V: 8.00—7.00 Diversen. 7.00
Eigen gramofoonplatenconcert. Italiaansch
Zangprogramma.
1. La Campana di San Giusto,
Choro Belmont.
2. Barbière di Siviglia,
Luigi Fort en Leo Piccioli.
3. Mille Cherubini in Coro. Bej. Gigli.
4 Funiculi, funicula, Bruna Dragoni.
5. Torna a Sorriento, Alfred Piccaver.
3. Mille Cherubini in Coro. Benj. Gigli.
7. Don Pasquale, Scalakoor van Milaan.
8. Lucia di Lammermoor. Sopraan m. orkest
9. Amor di Pastorello, Choro Belmont.
10. Tiritomba. Joseph Schmidt.
6. Not te a Venezia, Benj. Gigli.
12. I pescatori di Perle.
Luigi Fort en Leo Piccioli.
13. Tosca, Alfred Piccaver.
14. II Bacio. Bruna Dragoni.
15. Ca Valeria Rusticana, Scalakoor van
Milaan.
16. Di-te. Afred Piccaver.
8.00—12.00 Diversen.
LEZING Ds. B. E. J. BIK.
Op Donderdag 22 September zal Ds. B. E. J.
Bik, Luthersch predikant te Amsterdam, in
de kerk der Broedergemeente aan de Park
laan No. 34 een spreekbeurt vervullen op uit-
noodiging van het Comité voor Opwekkings
samenkomsten.
(Adv. Ingez. Med.)
Toen Elize haar eigen gezichtje in het water zag, schrok zy
hevig. Was z\j dat? Weer keek zy. Een bi-u in, leelijk gezicht
Dat zag zy in het spiegelende water. Vlug stak zij haar hand in
het water en waschte haar oogen en voorhoofd. De bruine kleur
verdween en haar eigen blanke huid kwam weer te voorschijn.
Daarna kleedde zy zich uit en stapte in het frissche v/ater.
Wordt morgen vervolgd.)
oogen zich geheel achter de glazen van zijn
hoornbril dichtknepen. Ten aanzien van de
appels, peren en kersen van den buurman en
een veldwachter was zijn jeugd nogal bewogen
geweest.
Het was alsof zij elkaar reeds jaren ken
den.
„Je komt nog maar eens aanloopen,
Duynsma", had de Graan bij het afscheid ge
zegd.
Er was een avond bij dominee Groevers op
gevolgd.
In de heldere villa aan den rand van het
dorp werd hij hartelijk ontvangen. De dominee
was een eenvoudig en rustig man. die weinig
sprak, maar toch voldoende om Duynsma te
laten weten, dat Groevers met hem sym
pathiseerde.
Zoo leerde hij alle notabelen van het dorp
kennen.
En zijn vrouw zei op een avond tegen hem:
„Het is toch vreemd, Han, dat je hier nu geen
enkele moeilijkheid ontmoet. Als ik hiermee
het leven in de stad vergelijkoch, daar
ging het ook welmaar toch is er een be
langrijk verschil
Hij lachte en stopte zijn pijp nog eens.
„Vandaag heb ik dokter Sinders ontmoet.
Hij zei, dat hij het prettig vond, met mij
kennis te kunnen makenhij had al van
mij gehoord
„Weet jeik ben bang, dat alles op een
bepaalden dag toch nog zal veranderen".
..Hoe dat? Je moet niet vergeten: wij zit
ten hier in een dorp en daar is het meestal
zoo. De menschen bekijken elkaar met minder
wantrouwenmen is meer op elkaar aan
gewezen en tracht daarom zooveel mogelijk
vriendschap te sluiten
Het kwam geheel onverwachts. Duynsma be
greep er niets van. Zijn vrouw ook niet. Het
was letterlijk een volmaakt mysterie. De on
derwijzer peddelde op een morgen weer naar
school. De lucht was blauwenfin, alles was
als altijd.
Ter hoogte van het gemeentehuis zag hij
den burgemeester naderen. Kleine gestalte
met bolhoed, met zijn wandelstok zwaaiend.
Duynsma groette. Maar de Graan deed, alsof
hij niets zag. Hij keek schrikwekkend zuur.
Het bloed scheen uit zijn smalle lippen gewe
ken. Het gaf den onderwijzer zoo'n schok, dat
hij bijna van zijn fiets gevallen was. Maar
even later had hij zichzelf alweer gerust ge
steld. De burgemeester had vanmorgen na
tuurlijk een slechte bui en was waarschijn
lijk zoo verdiept in een probleem, dat zijn
ontstemming had opgewekt, dat hij Duynsma
niet gezien had. Zoo zou het zijn en niet an
ders.
Op het punt, waar de twee hooischuren
van de familie Ananasen den weg begrensden,
zag hij een andere bekende naderen: dominee
Groevers.
Maar wat deed deze? Ergens in het blauw
van den hemel, waar volstrekt niets te zien
was, scheen toch iets te zijn, wat hem uiter
mate boeide:het hoofd in den nek en met een
vreemd glimlachje om de lippen, wandelde hij
voorbij. Dat was Duynsma bijna te machtig.
Hij sprong van zijn fiets af om te zien, of het
inderdaad wel de dominee was, die daar voor
bij ging. Neen, hij droomde niet
Om de maat vol te maken, passeerde ook
nog dokter Sinders in zijn auto. Het was wel
toevallig, dat hij de drie meest vooraan
staande personen uit het dorp op zijn gebrui
kelijk morgenfietstochtje moest tegenkomen.
Dokter Sinders keek strak voor zich uit.
Niet verontwaardigd, niet met een glimlachje,
maar rustig en ongeïnteresseerd.
Duynsma wankelde als een gebroken man
de school binnen. Waarom, waarom, waarom,
hamerde het onophoudelijk in zijn hoofd. Het
was een raadsel.
Op een der komende dagen zag hij schoen
maker Dingersman langs den weg staan. Deze
had hem altijd gegroet met een gebaar, dat
men als onderdanig zou kunnen uitleggen.
Thans groette hij ook. Maar anders. Hij
zwaaide uitbundig met de armen en deed
overdreven enthousiast.
Duynsma informeerde links en informeerde
rechts. Hij vond zelfs niemand, die maar een
vermoeden kon uiten, 's Nachts lag hij wak
ker en piekerde. Wanneer hij thuis was, zat
hij altijd afwezig voor zich uit te staren,
zoodat zijn vrouw tenslotte radeloos werd en
hem de heftigste verwijten maakte. Wanneer
hij dan plotseling uitriep, dat hij van niets
wist dreigde een behoorlijke huiselijke twist....
Tenslotte hield Duynsma het niet meer uit.
Hij ging naar den burgemeester.
„Ik zal je eens wat vertellen, jonge vriend"
antwoordde deze eindelijk op zijn dringend
gestelde vragen, ..het is hier op de scholen
nooit de gewoonte geweest, dat de leerlin
gen hun opstellen thuis maken...."
Duynsma staarde den ander verbaasd aan.De
burgemeester sprak blijkbaar met moeite.
„Nu heb ik een twee gekregen, de dominee
een vier, de dokter een vijf.en die schoen
maker. die Dingersman.... een negen!
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbe
houden).
Wij hebben bij de K.L.M. inlichtingen inge
wonnen over deze klacht. Ons werd medege
deeld, dat er alleen tijdens de jubileumweek
tochten van f 2.50 zijn geweest. Voor gezel
schappen van 20 a 24 personen, die geen
f 4 per persoon kunnen betalen, worden
nu '.veer alleen verkorte rondvluchten ge
maakt van 7 minuten a f 2.50 over Amster
dam tot de grens van Amsterdam en dan
weer terug. Over het 20 minuten wachten kon
men ons niet inlichten, daar onze zegsman
niet tegenwoordig is geweest, maar verschil
lende omstandigheden kunnen er toe geleid
hebben dat het gezelschap wat lang moest
wachten.
Lijders aan chronische
rheumatische pijnen
Iaat niets onbeproefd!
Als U geen raad meer weet van de rheuma
tische pijnen, alles reeds hebt geprobeerd
zonder goed gevolg, probeert dan de ze»
zouten uit Kruschen Salts. Zij hebben duizen
den lijders reeds afdoend geholpen. Ook U
zullen zij zeer snel van Uw pijnen verlossen.
STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER OAfi
(Adv. Ingez. Med.)
Ergens vandaan kwam het geluid van klaterend water. En toen
Elize op onderzoek uitging zag zy dat dit veroorzaakt werd door
een groot aantal bronnen, die alle in een meertje uitkwamen, dat
een helderen zandbodem had. Rond het meer groeide dicht kreupel
hout, maar herten hadden op één plaats een groote opening ge
maakt en déérdoor ging Elize naar het water. Dit was zóó helder,
dat wanneer de wind de takken der boomen en de bladeren niet
af en toe in beweging bracht, Elize vast geloofd had, dat het
spiegelbeeld op den bodem geschilderd was, zoo duidelijk werd
ieder blad door het water weerspiegeld.
Het apprêt
van nieuw
goed,
die prachtige glans,
kunt U weer precies
*oo krijgen met
Crackfree «del-
stijfsel.
Allicht behoort U tot de gelukkige
winnaars van zoo'n pracht zilvervos, één der 390 hoofdprijzen, want
deze wedstrijd is heel eenvoudig.
DIT IS ALLES WAT U TE DOEN HEEFT
1. Maak slechts deze zin af (maximum dertig woorden)
Ik geef de voorkeur aan Palmolivc zeep omdat
Er wordt niet gelet op mooi proza. Schrijf in Uw eigen woorden.
2. Haal bij Uw winkelier vijf stukken Palmolive zeep van 12 '/2 cent.
U ontvangt van hem een inschrijf-formulier.
3. Stuur het ingevulde formulier aan Palmolive, Postbus 635,
Amsterdam C., met 5 zwarte Palmolive-bandjes.
4Elke inzender die twee postzegels van 5 cent bijvoegt, ont
vangt behalve zijn kans op de hoofdprijzen het in kleuren
gedrukte Uitknipbotk van de Vtjfling Dionne (nieuwe
uitgave) waarde 25 cent.
Wacht niet! Haal vandaag Uw inschrijf-formulierI
IEDERE WEEK
30 GROOTE PRIJZEN
ELKE DAG
een prachtige zilvervos (off. 100.
een BURGERS E. N. R. rijwiel,
model S. K., mei origineele Torpedo-
remneaf, isibeichermer, elecir. voor- en
achtcrvcrlichiing en controlelieht,
Waarde f. 60.- (of f. 45-- in contan
ten), vier autopeds, model 1938, met
ballonbandcn. Voor eiken inzender
het nieuwe Uitknipboek van de
Vijfling Dionne, waarde 25 cent.
DE 390 SCHITTERENDE
HOOFDPRIJZEN ZIJN
GEMAKKELIJK TE WINNEN.
Fransche en Italiaansche schilderijen en tee
keningen bijeen is.
Anderhalf uur duurde de rondleiding door
de eigenlijke tentoonstelling. Toen trokken
velen naar Haarlem terug, maar eenigen ble
ven nog verwijlen in de zalen.
Er is ook gevraagd wie Boymans was. Het
museum heet naar den Professor van dien
naam, die zijn kostbare verzameling van schil
derstukken aan Rotterdam naliet. Eerder was
Museum Boymans ondergebracht in 't voor
malig Schielands huis. De groote uitbreiding
in den loop der jaren maakte 't nieuwe ge
bouw noodlg.
Mr. F. IIAVERSCHMIDT.
Bij Kon. besluit van 16 September is be
noemd tot griffier bij het Kantongerecht te
Heerlen: mr. F. Haverschmidt, waarnemend-
griffier hij het Kantongerecht te Haarlem.
JUBILEUM J. F. W. NIEUWVEEN.
Maandag was het veertig jaar geleden, dat
de heer J. F. W. Nieuwveen, werkzaam ter zet
terij van de N.V. Drukkerij v.h. de Erven Loos-
jes, bij deze firma in betrekking trad. Door
een deputatie van het personeel werd hij met
zijn vrouw per auto van zijn woning gehaald
en ontvangen door één der dames van de ad
ministratie, die aan de echtgenoote van den
jubilaris een bloemstuk overhandigde. De heer
Nieuwveen werd namens de directie door den
heer H. C. Vermeulen gecomplimenteerd, waar
bij hem een bloemstuk en een geschenk wer
den overhandigd. De bedrijfsleider, de heer
J. Rijgersveer. wenschte hem eveneens geluk,
waarna de jubilaris namens de collega's en
administratief personeel door den heer Th.
Huizinga werd toegesproken, wat eveneens
met geschenken en bloemen gepaard ging.
De jubilaris dankte voor de hem gebrachte
hulde en voor de cadeaux, waarna hij het ver
dere gedeelte van den dag in den huiselijken
kring mocht doorbrengen.
Het Dorpsmysterie.
door JAAP STIGTER.
HET dorpje was slechts een donkere
vlek in de groene zee van wéilanden.
omhoog en piekte als een potlood
omhoog en eenige koeien stonden
veraf als speelgoeddiertjes te droomen in
de zon.
„Vreemd, dat wij daar voortaan zullen wo
nen, „had Han Duynsma tegen zijn vrouw
gezegd, toen zij dit beeld binnen de omlijsting
van het raampje van de taxi zagen, die lang
zaam naar het dorp toehobbelde.
Maar de nieuwe onderwijzer voelde zich
hier gauwer thuis, dan hij zou denken. Zijn
nieuwe woning het lage huis met rieten
dak naast de kerk kwam hem met het
pleintje, waar een eik als een machtige zuil
omhoog rees en voortdurend kippen scharrel
den, al zeer spoedig vertrouwd voor.
Hier in dit dorp met zijn hooibergen, laag
neergehurkte huizen en verzakte schuren
heerschte een sfeer van gemoedelijkheid,
waarin geen vijandschap scheen te kunnen
bestaan.
Wanneer hij 's ochtends naar school ging,
was het altijd: „Morgen meester" soms was
het boer de Kruiff. die zijn hooigaffel opstak,
dan weer Jansen, die zijn pet afnam.
Met plezier herinnerde hij zich den avond,
toen hij met zijn vrouw bij burgemeester de
Graan op bezoek was. In de Oud-Hollandsch
gemeubileerde kamer hadden zij een kaartje
gelegd.
De dorpsvader vertelde allerlei uit zijn
jeugd en lachte hierbij zoo gul, dat zijn kleine
Toen Elize wakker werd stond de zon reeds hoog aan den hemel.
Maar het prinsesje kon de zon niet zien, want de hooge boomen
vormden zulk een dicht bladerdak, dat het zonlicht er slechts als
een gouden sluier door kon komen. Het groen rook lekker frisch
en de vogels, die heelemaal niet schuw waren, vlogen rond haar,
ja, gingen zelfs op haai- schouders zitten.
Zij wilden de luelit in.
Maar werden bijna teleurgesteld.
De heer v. d. C. te Haarlem deelt ons mede,
dat hij Zondagmiddag Schiphol bezocht heeft.
Het was zijn plan te gaan vliegen, omdat
hij vernomen had dat daarvoor thans slechts
f 2.50 betaald behoefde te worden. Aan het
verkoopbureau bleek hem evenwel, dat als hij
voor minstens 20 personen zorgde de vlucht
gemaakt kon worden tegen f 2.50. Dan zou de
groote machine de Papegaai de lucht in gaan.
De vluchten tegen f 4 worden met kleine
machines gemaakt.
Het gelukte inderdaad om 20 personen bij
elkaar te krijgen. Opgetogen over dit succes
ging men naar het loket. Maar toen zei de
goedmoedige beambte, die getuige geweest
was van de pogingen om 20 vlieglustigen bij
elkaar te krijgen: „maar u vliegt nog niet?"
Uiterst verbaasd vroegen wij: „waarom niet?"
waarop hij antwoordde: „Ja, dat gaat zoo ge
makkelijk niet".
De heer v. d. C. antwoordde dat hij nog
wel dacht reductie op den prijs te zullen krij
gen, omdat zooveel moeite gedaan was om
de 20 b ij elkaar te krijgen. De beambte lachte
en kon alleen raden wat te wachten. Eerst
na 20 minuten werd dit wachten beloond en
weid de vliegmachine, de luchtbus, gehaald,
waarmee de tocht werd gmaakt.
Het was een mooie tocht over Aalsmeer en
Amsterdam. Alleen de tocht duurde te kort.
Ik heb geprobeeerd zoo vervolgt de heer
v. d. C. van den piloot gedaan te krijgen,
dat wij voor f 1.50 per persoon nog een extra
tochtje konden maken maar dit werd lachend
van de hand gewezen.
Het doel van dit schrijven is onze verba
zing tot uiting te brengen, dat hoewel de 20
rijksdaalders bij elkaar waren er nog geen
zekerheid bestond, dat wij zouden vliegen. Er
was toch materiaal om mee de lucht in te
gaan. Als wij niet zoo aangedrongen hadden,
zouden 20 menschen teleurgesteld het vlieg
veld verlaten hebben.
Met „Haerlem" naar Boymans.
Het grootste succes met de Goudsche glazen
had het bestuur van „Haerlem" er toe ge
bracht ook een tocht naar „Boymans" te
Rotterdam te organlseeren. Zoo men weet zijn
daar meesterwerken, 450 in getal, uit vier
eeuwen tentoongesteld. Tentoonstelling van
schilderijen en teekeningen grootendeels
uit particuliere verzamelingen in Nederland
bijeengebracht. Men heeft bij de opstelling
tevens gedacht aan de veertigjarige regee
ring van Koningin Wilhelmina. Zoo kregen wij
dan een reeks van de meest importante wer
ken uit deze met toewijding bijeengebrachte
particuliere collecties te bewonderen. Twee
deskundigen leidden de Haerlemmers rond.
De tentoonstelling omvat niet minder dan
21 zalen.
De 15e en 16e eeuwsche Nederlandsche en
Duitsche meesters de z.g. primitieven, zijn in
de eerste drie zalen vereenigd.
De Italiaansche en Spaansche schilders vol
gen daarop. In zeven zalen, waarvan de mid
delste Vermeer's Emmaüsgangers, de eerste
Frans Hals en zijn school en de laatste Rem
brandt en zijn leerlingen bevat, zijn de Hol-
landsche meesters uit de zeventiende eeuw
te aanschouwen. Hier ontmoet men natuurlijk
behalve Frans Hals ook andere Haarlemmers
als Adriaan van Ostade, Wouwerman, Ver-
spronck.
Daarop komt een kabinet met teekeningen
van Rembrandt met als pendant een ruimte
voor teekeningen van Rubens, welke aansluit
bij de Vlaamsche schilderkunst uit de 17e
eeuw.
De groote middenzaal is geheel gevuld met
75 portretteekeingen en studiekoppen uit de
verzameling F. Lugt. Een verdieping hooger
hangen de 16e en 17e eeuwsche Nederlandsche
teekeningen.
Tenslotte eindigt de tentoonstelling met
vier zalen waarin een keur van 18e eeuwsche
