Voetbal-
prijsvraag
NEDERLANDSCHE HOCKEYERS
WEERSTAAN
DUITSCHLAND
Onze
TEVOREN OVERWINNING OP FRANKRIJK
Mijn kijk op het spel
MA"ANDA"G 17 OCTOBER 1938
H 'A" A R E E M'S D A G B E A D
5
Fraai gelijk spel voor
onze landgenooten
België bezet in vierlandentournooi
de derde plaats
Ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan
heeft de Kon. Ned. Hockeybond in het Hockey-
stadion te Amsterdam een internationaal tour-
nooi georganiseerd, waaraan werd deelgeno
men door de landenploegen van Duitschland,
Frankrijk, België en Nederland.
Zaterdag speelde België tegen Duitschland en
Frankrijk tegen Nederland. De eerste wedstrijd
werd door de Duitschers gemakkelijk gewon
nen met 51: FrankrijkNederland eindigde
in een overwinning voor de Nederlanders. Men
had gehoopt op een kleine overwinning voor
Nederland en inderdaad is het zoo geloopen,
maar de score voor onze landgenooten had hoo-
fer kunnen zijn. Vooral na de rust hadden de
ïanschen weinig in te brengen; zij .danken het
aan hun doelman Tixier, dat de cijfers zoo
laag zijn gebleven.
NederlandFrankrijk (21).
Het Nederlandscbe elftal heeft een goeden
Wedstrijd gespeeld. Er zat vaart in de ploeg en
ook het samenspel was goed, al zullen sommige
spelers minder moeten treuzelen, alvorens den
bal af te geven.
Het begin was voor Nederland niet ongun
stig. Oranje ging onmiddellijk ten aanval en
bezorgde aan de Fransche verdediging enkele
zeer moeilijke oogenblikken. De aanvallen
Waren des te beter, omdat zij behoorlijk wer-
'den gesteund door de middenlinie; ook de Ne-
derlandsche achterhoede hield met lange sla
gen de Nederlandsche aanvallen levendig.
Reeds na vijf minuten nam Nederland de lei-
Hing: Esser, de linksbuiten, besloot een fraaien
ren met een fraaien voorzet, die door De Roos
onhoudbaar werd ingezet. (10).
Na dit doelpunt kwam ook de Fransche
ploeg wat los. Wel moest de Fransche doelman
Tixier in enkele zeer moeilijke situaties ingrij
pen hij wist o.a. een hoog schot van
Schnitger uitstekend te keeren maar aan
den anderen kant verscheen de Fransche voor
hoede enkele malen in den slagcirkel der Hol
landers.
Doelman Koelesmidt was echter zeer reso
luut. Een hard schot uit een strafcorner schop
te hij naast het doel en ook den daarop vol
genden hoekslag wist hij door persoonlijk in
grijpen onschadelijk te maken.
Het spel ging vlug op en neer; door de lange
passes was het erg aantrekkelijk en zeer ver
rassend. Na twintig minuten scoorde Nederland
voor den tweeden keer, doch wegens „sticks"
werd dit doelpunt niet toegekend.
Vijf minuten later was het de beurt der
Franschen om te scoren. De middenvoor Souté
en de linksbinnen Vandame, die technisch uit
stekend speelden, wisten door kort samenspel
de Nederlandsche achterhoede te overrompe
len, waarna eerstgenoemde onhoudbaar scoor
de. (1—1).
De Nederlanders vervielen daarna in de fout,
het te veel alleen te willen doen. Dit was voor
de Franschen een welkome aanleiding om de
eigen combinatie te verbeteren. De Hollanders
kregen tot aan de rust dan ook geen noemens
waardige kansen meer, daar de Franschen nu
volkomen ingespeeld waren en de Nederland
sche aanvallen met forsche slagen keerden.
Na de hervatting trokken de Nederlanders er
flink op los; het plaatsen was zeer goed en ook
het samenspel klopte nu beter dan in het laat
ste gedeelte voor de rust. Door het tijdelijk
wegens een blessure uitvallen van den Fran
schen links-halfspeler Manoukian ontstond er
een gat in de Fransche verdediging. De Roos en
Schnitger kregen mooie kansen: voortdurend
werd het Fransche doel onder schot genomen.
Doch Tixier verdedigde zóó goed, dat er geen
doorkomen aan was. Moedig wierp hij zich
steeds in den strijd en herhaaldelijk sloeg en
schopte hij de ballen uit het doel.
Toen Manoukian na tien minuten weer in het
Veld verscheen, was de stand nog steeds gelijk.
Een strafcorner wegens haken ging voor Hol
land verloren, doordat De Roos den bal over
zijn hand liet rollen.
Voortdurend opereerde Oranje in het Fran
sche gebied. Een half uur na de rust kwam de
beslissing. Schnitger ving een mooien voorzet
van Esser op, passeerde een Franschen achter
speler en gaf aan Nederland met een fraai schot
de leiding. (21).
De overige Nederlandsche schoten werden
door den fraai spelenden Tixier gestopt.
Nederland had het volgende elftal:
Doel: Koelesmidt.
Achter: De Waal en Mendes de Leon.
Midden: Sparenberg, De Looper en Van
der Veen.
Vóór: Roodenburgh, Schnitger, De Roos,
Caviet en Esser.
BelgiëDuitschland (15)
Ofschoon over het algemeen een overwin
ning van Duitschland werd verwacht, zag het
er hier naar in het begin niet uit. Wel waren
de Duitschers meer in den aanval en klopte
hun combinatie beter dan die der Belgen, maar
dezen wisten door zeer snelle uitvallen het
Duitsche doel meermalen in gevaar te brengen.
Bovendien kon de Belgische verdediging in
hachelijke momenten het juiste antwoord op
de goede Duitsche aanvallen vinden.
Uit één dezer snelle aanvallen nam België
zelfs de leiding door Portielje. (10).
De Duitschers slaagden er in, het spel geheel
op Belgisch gebied te houden en oefenden daar
door een zwaren druk op het doel van de te
genpartij uit. Nog vóór de rust maakte Messner
na kort samenspel gelijk. (1—1).
Na de hervatting hetzelfde spelbeeld: een
Duitsch overwicht, sporadisch afgewisseld door
een Belgischen aanval. Na drie minuten nam
Duitschland de leiding door een schot van
Kaesmann en de linksbinnen Lange maakte er
vervolgens 13 en 14 van.
Voor België was daarmede het vonnis geveld.
De Duitschers namen het verder kalm op. Het
werd uit een strafcorner 15 door een fraai
schot van Kaesmann, in welken stand geen ver
andering meer kwam.
DE TWEEDE DAG.
Onder vrij groote belangstelling werd Zondag
in het nieuwe hockeystadion de finale van het
vierlandentournooi gespeeld, waarbij de pun
ten tusschen Nederland en Duitschland werden
gedeeld, een resultaat, waarmede de Oranje-
ploeg iets meer kreeg, dan haar qua spel toe
kwam.
Voor de derde plaats streden België en
Frankrijk tegen elkaar, welke ontmoeting door
de Belgen met 31 werd gewonnen.
De eindstrijd.
Voor den eindstrijd kwam de volgende Hol-
landsche ploeg in het veld:
Doel Koelesmidt.
Achter: De Waal en Mendes de Leon.
Midden: De Looper, Van der Veen en
Sparenberg'.
Vóór: Rodenburgh, Schnitger, De Roos,
Schmeink en Esser.
Gedurende den geheelen middag heeft het
geregend, waardoor het veld zeer glad werd.
Hooge eischen werden dus aan de technische
capaciteiten der spelers gesteld. Het tempo is
in sommige perioden zeer hoog opgevoerd.
Na elf minuten nam Nederland met een fraai
doelpunt de leiding. De bal werd snel door den
rechtervleugel opgebracht; Rodenburgh was
zijn tegenstanders te vlug af en wist na een so
loren den bal keurig voor Schnitger's stick te
leggen, die niet faalde. (10).
Aangemoedigd door dit succes bleef Neder
land iets sterker. Esser kwam meer in actie;
ook hij demonstreerde zijn snelheid, waarbij hij
uitstekend» voorzetten gaf.
Dit overwicht van Nederland moest echter
verdwijnen. Onder aanvoering van den vete
raan Keiler, den Berlijnschen spil, wist de mid
denlinie het spel te verplaatsen .In een hoog
tempo werd er door de Duitsche voorhoede ge
combineerd; De Waal c.s. hadden weldra de
grootste moeite om de aanvallen te keeren.
Verscheidene corners werden er op het Holland
sche doel genomen, doch eerst vijf minuten
voor rust gelukte het Kaesmann, den gelijkma
ker te scoren. Mèssner gaf keurig aan en de
Duitsche midvoor had geen moeite, Koele
smidt te passseeren. (11).
In de tweede helft ontwikkelde de Duitsche
ploeg aanvankelijk een spel, waartegen Ne
derland niet opgewassen bleek. Fraai was de
homogeniteit van het team onzer tegenstanders,
het stoppen en afgeven van den bal waren
voortreffelijk, het samenspel nauwkeurig en
daarbij ging er een rust van de ploeg uit, welke
schril afstak bij het geforceerde zwoegen dei-
Nederlanders.
Na enkele minuten beging De Waal vlak voor
doel, toen keeper Koelesmidt was uitgeloopen,
een fout, waarvan Lange dankbaar profiteerde.
(1—2).
De druk op het Nederlandsche doel werd na
dit punt nog grooter. De middenlinie van het
Oranjeteam kreeg een ernstige inzinking; voor
al Van der Veen en Sparenberg waren zwak.
Een kwartier voor het einde kwam er aan het
overwicht van Duitschland een einde. De JTe-
derlanders kwamen iets meer in den aanval,
doch spil Keiler stelde zich tactisch op en aan
gezien er slordig door Schmeink en de half-
linie geplaatst werd belandden de meeste bal
len bij den Duitschen half.
Intusschen kwam Blessmann na een aanval
van De Roos zóó in de benauwheid, dat hij
opzettelijk over de outlijn sloeg. De strafcorner
werd door Esser genomen, Schmeink legde den
bal stil en de Roos kogelde, tusschen vele bee-
nen en stokken door, in. (22).
In de resteerende minuten was de strijd zeer
enerveerend, doch gedoelpunt werd er niet
meer, zoodat het einde kwam met een verdee
ling der punten.
Congres Federation Internationale
de Hockey.
LANDENTOURNOOI DAMES EN HEEREN
IN 1940 VRIJ ZEKER TE AMSTERDAM.
Op het Zondag te Amsterdam gehouden con
gres van de Fédération Internationale de Hoc
key sur Gazon zijn enkele belangrijke beslissin
gen gevallen.
De vice-president, de heer R. Liegeois (Bel
gië) heeft een uiteenzetting gegeven inzake de
kwestie van het al of niet houden van een
Olympisch hockeytournooi in 1940. De F.I.H.
heeft, zoodra vernomen werd, dat de spelen te
Helsingfors zouden worden gehouden, onmid
dellijk stappen gedaan, opdat in 1940 ook een
Olympisch hockeytournooi zou worden georga
niseerd. De F.I.H. hecht hieraan zeer veel
waarde en is er van overtuigd, dat de twintig
landen, waarin het spel wordt beoefend, zich
ten deze volkomen achter de internationale fe
deratie scharen. Helaas moet er echter op ge
wezen worden, dat de kans op een Olympisch
hockeyturnooi zeer gering moet worden ge
acht.
Mochten het I.O.C. en het Finsch Olympisch
Comité geen gehoor geven aan den wensch van
de F.I.H., dan zullen in 1940 voor de eerste
maal wereldkampioenschappen worden gehou
den, waarbij de Kon. Ned. Hockeybond zich
gaarne met de organisatie zal belasten.
Het congres bleek met dezen gang van za
ken volkomen aecoord tc kunnen gaan.
Omtrent deze aangelegenheid deelde de se
cretaris van den K.N.H.B., jhr. L .J. Quarles
van Ufford, ons na afloop van het congres me
de ,dat z.i. de kans, dat in 1940 een Olympisch
tournooi zal worden gehouden, zeer gering is.
Het is practisch zeker, dat in dat jaar onder
auspiciën van de F.I.H. voor de eerste maal
wereldkampioenschappen zullen worden geor
ganiseerd. Nederland heeft een enthousiast
hockey-publiek en met het nieuwe hockey
stadion kan een organisatie worden geschapen,
welke aan alle eischen zal voldoen.
Men kan rekenen op de deelneming van
twaalf a dertien landen, waaronder ook Britsch
Indië.
De Dameshockeyclub B. D. H. C. nam
Zondag geen halve maatregelen: zij
klopte Hilversum met niet minder dan
8—0 Het elftal van B. D. H. C.. -
V. 1. n. r. Eerste rij, de dames: T.
Mulder, W. Mulder. Van Bueren, Bek
kers, De Groot. Tweede rij: De Roos,
De Vletter, Rijnstroom. Derde rij: D.
Roos, H. Andreas, Kerkhof.
Ook een damestournooi.
Op het congres kwam de wensch naar voren,
tegelijkertijd met de wereldkampioenschappen
der heeren, een damestournooi te organiseeren.
Dit denkbeeld vond algeheele instemming. Ze
ker zes landen zouden hieraan deelnemen.
De heer R. Liegeois (België) werd bij accla
matie tot vice-president herkozen. Tot leden
van het bureau werden de heeren jhr. L. J.
Quarles van Ufford (Nederland), T. Furgeot
(Frankrijk), A. Holst (Denemarken) en d'Aqui-
lera (Spanje) gekozen.
In 1940 zal het congres te Helsingsfors wor
den gehouden, indien het Olympisch tournooi
althans doorgaat. In het tegenovergestelde ge
val zal het congres te Amsterdam plaats heb
ben.
Zwemclub „Haarlem" tien jaar.
Zaterdag hield de Zwemclub „Haarlem" een
feestavond ter eere van het tienjarig bestaan
in Hotel „De Leeuwerik". Nadat de voorzitter
van de feestcommissie, de heer C. van Ellinck-
huijsen, de aanwezigen welkom had geheeten,
kreeg de voorzitter van „Haarlem", de heer
Broekmeijer, het woord. Vooral de toekomst,
zei hij, kon met vertrouwen tegemoet gegaan
worden, doordat men beschikt over een ploeg
van goede adspiranten.
Deze jongens, die den afgeloopen zomer het
kampioenschap van den kring behaalden,
kregen een vaantje van den voorzitter als
aandenken voor hun goede prestaties.
Een zang voordracht van mej. A. Hensen en
een paar nummers van de Rhythm Swingers
vielen bij het publiek in den smaak. Zes Haar
lem-dames lieten in een kort ballet zien, zich
ook op het land goed te kunnen voortbewegen.
De polosecretaris van Haarlem, de heer G.
van Goor, vertelde in een mysterieuze om
geving als helderziende over het verleden van
Haarlem. Achtereenvolgens haalde hij de vette
jaren van de Zwemclub, waarin vooral J. van
Hemsbergen, A. van der Meer, Zeeman en
Bannink een groote rol speelden, voor den
geest. Het eerste-klasseschap en de daarop
volgende degradatie kwam in des denkers
brein te voorschijn. Vooral ook het samen
gaan met de dameszwemclub Zignea in
Februari 1936 was een lichtpunt in het ver
leden van Haarlem.
Prof. Baardaap met zijn pop August wist
vele herinneringen over het heden van de
zwemclub te vertellen. Tusschen vele ondeu
gende dingen van August memoreerde hij ver
schillende aardigheden uit het zwemmersleven
van vooraanstaande Haarlem-leden.
De Harlem Swingers verzorgden het muzi
kale gedeelte van dezen geslaagden feestavond.
De Delft.
In verband met de verduisteringsproef kan
het oefenuur van „De Delft" Dinsdagavond
niet doorgaan; in de plaats daarvan zal wor
den gezwommen op Donderdag 20 October
van 8.5010 uur. Vervolgens wederom op Dins
dag 25 Oct. enz.
ATHLETIEK.
Nieuw wereldrecord speerwerpen.
NIKKANEN BRENGT HET OP 78.80 METER
Uit Helsingfors:
Het Finsche athletiekseizoen is Zondag be
sloten met een' prestatie, welke slechts wei
nig jaren geleden voor onmogelijk werd ge
houden.
Nikkanen, die reeds op 25 Augustus jJ. te
Karhula het wereldrecord speerwerpen op zijn
naam had gebracht met een worp van 77,87
Meter, bracht het thans tot 78.80 Meter, een
fantastische verrichting van den krachtigen
Finschen athleet.
Het nog officieel erkende wereldrecord
staat ten name van zijn landgenoot Matti
Jaervinen met een afstand van 77,23 Meter,
op 18 Juni 1936 te Helsingfors gevestigd.
Het werk van de Streekcommissie.
Reeds lang lag het in de bedoeling der
streekcommissie voor Haarlem en Kennemer-
doelverdedigers in ons rayon in de gelegenheid
land om ook de jeugdige en veelbelovende
te stellen een speciale trainingscursus te
volgen.
Dit plan wordt thans werkelijkheid, want
binnenkort zal onder leiding van Bondstrainer
Kaufmann des Zaterdagsmiddags op het
E.D.O.-terrein in het Noorder Sportpark een
zevental-keepers met de oefeningen begin
nen. Mogelijk wordt daarmede reeds Zaterdag
a.s. een aanvang gemaakt; in het andere ge
val begint de training op 29 October.
Slechts die doelverdedigers komen in aan
merking, die minstens 1.70 Meter lang zijn.
528 inzendingen
Het resultaat van de prijsvraag, die we
voor onze voetballezers hebben georganiseerd,
heeft tot ons genoegen onze verwachtingen
overtroffen. Niet minder dan 528 lezers hebben
er zich toe gezet, te bestudeeren, welke clubs
halverwege het seizoen de bovenste vijf plaat
sen in de eerste klasse van de afdeelingen I
en H en in de tweede klasse A zullen bezetten.
We zullen nu tot Zondag 27 November,
wanneer de clubs de eerste helft van het
programma gespeeld zullen hebben, moeten
wachten, eer we de namen van de prijs
winnaars kunnen publiceeren.
Tot zoo lang geduld dus!
door Criticus
H. F. C.—Alkmaar sche Boys
„De paarden, die de haver verdienen, krij
gen ze niet".
De juistheid van dit spreekwoord zal door
een ieder, die getuige is geweest van boven-
genoemden wedstrijd, ten volle worden erkend,
want al speelt het verrassende element in
voetbal een zeer belangrijke rol. zoo kan men
het resultaat van deze match toch bezwaar
lijk een verrassing noemen. Immers zoolang
de stand gelijk was. bestond er steeds de mo
gelijkheid, dat een dezer beide nog ongeslagen
teams het beslissende doelpunt zou weten te
scoren, al was ook de eene partij in het veld
veel sterker dan de andere.
Ik kan mij echter niet herinneren, ooit een
wedstrijd te hebben gezien, waarin een elftal,
ondanks een door uitstekend spel verkregen
volkomen meerderheid, een zoo onverdiende
en onfortuinlijke nederlaag leed.
H.F.C. heeft mijn verwachtingen verre over
troffen, zoowel technisch als tactisch heeft
het team een prestatie geleverd, die menige
eerste klasser haar kan benijden en die een
duidelijk beeld geeft van een degelijke voor
bereiding. De spelers toonden begrip voor el
kanders bedoelingen, er werd vlot gecombi
neerd met afwisselend korte en lange passes,
de balcontrole viel te loven, maar bovenal
werd er door de geheele ploeg hard en met
animo gewerkt, zonder dat men in uithoudings
vermogen te kort schoot.
De eenheid van dit elftal is ongetwijfeld de
belangrijkste factor; het feit, dat het team
geen bepaalde uitblinkers telt, aan wie door
de overige spelers onwillekeurig te veel aan
dacht zou worden besteed met het gevolg, dat
de balans dan verloren zou gaan, kan de
kracht van het geheel slechts ten goede
komen.
Desondanks waren enkele blauwwitten In
dezen wedstrijd buitengewoon op dreef en in
dit verband moet dan in de eerste plaats Hoek
worden genoemd, die niet alleen een fantasti
sche hoeveelheid werk heeft verzet en zich
met nimmer verflauwenden ijver in den strijd
wierp, doch die tevens zeer goed en oordeel
kundig speelde en de krachtigste schakel
tusschen middenlinie en aanval vormde, ter
wijl hij bovendien als motor van de voorhoede
fungeerde. De grootste lof, die men hem kan
toezwaaien, is echter, dat zijn spel voortdurend
het elftal ten goede kwam.
Naast Höck dient Van Olphen speciaal te
worden vermeld, die als halfback een uitste
kende partij heeft gespeeld. Er ging van hem
zeer veel initiatief uit en de taak van kant-
half in het door H.F.C. gehuldigde systeem,
waarbij Kruyer als verdedigende spil wordt
beschouwd, heeft hij met veel succes vol
bracht. Steeds was hij er op bedacht den aan
val te steunen, waarbij hij een groot deel van
het middenveld bestreek, zonder nochtans de
verdediging te verwaarloozen.
De backs bleken goed op elkaar te zijn in
gesteld; af en toe was het wegwerken van den
gladden bal niet geheel zuiver en te kort van
lengte, maar alles tezamen genomen vormden
zij een solide verdediging, zo'odat Van der Togt
slechts sporadisch gelegenheid kreeg zijn ta
lenten te toonen. Die weinige schoten waren
echter zeer gevaarlijk, doch zij werden op be
kwame wijze door den doelverdediger gekeerd.
In de voorhoede trachtte Drijver steeds het
spel naar de vjeugels te openen, waarmede hij
voor de rust meer succes had dan in de tweede
helft. De buitenspelers Hagenaar en J. ten
Have wisten zich in de meeste gevallen de
gelegenheid te scheppen om te kunnen voor
zetten, doch bijna alle centers gingen onbenut
langs het doel. Ten Have dient de hoekschop
pen beter en hooger te plaatsen; thans wer
den deze vrijwel alle een prooi van de tegen
partij.
Het afwerken van den aanval liet ondanks
de goede combinatie in het veld. veel te wen-
schen over; Höck was de eenige, die snelle en
goed gerichte schoten afvuurde, de overige
voorwaartsen wachtten veel te lang en maak
ten geen enkele maal van de vele kansen ge
bruik om op den doelverdediger, die de lage
ballen nimmer klemvast kreeg, in te loopen.
Toch heeft HJ.C. door een kopbal van Drij
ver een doelpunt gemaakt, dat door den
scheidsrechter m.i. niet had mogen worden
afgekeurd. Weliswaar bevond rechtsbuiten
Ten Have op het moment, dat de bal het laatst
gespeeld werd. zich in theoretische buiten
spel-positie, doch hij stond op den vleugel
meters ver van het doel verwijderd en nam
aan het spel geen deel. Er was derhalve van
hinderlijk en dus strafbaar buitenspel staan
geen sprake en om die reden had het doelpunt
moeten worden toegekend.
Mag men over de nrestatles van het H.F.C.-
elftal in dezen wedstrijd over het algemeen
zeer tevreden zijn, er blijven toch altijd nog
wenschen voor de toekomst. In de eerste
plaats dan een doorzetter met een goed schot
in de voorhoede, die dan linksbinnen of na
omwisseling met Drijver middenvoor zou moe
ten spelen. Als de jeugdige reserve Van der
Wal wat meer routine heeft verkregen, is hij
ongetwijfeld de aangewezen man, want hij be
schikt over een zeer hard en zuiver schot.
Voorts verdient het voor Beets aanbeveling,
bij een eigen aanval de voorhoede niet aan
haar lot over te laten en dus meer naar voren
te gaan. Kruyer en de beide backs toch vor
men een voldoend sterke verdedigingslinie,
terwijl de kanthalfs in dit systeem verbin
dingsspelers zijn. Sneller „tacklen" van een
opdrlngenden vijandelijken voorwaarts zij
over-gens den H.F.C.-verdedigers aanbevolen;
afwachten schept onnoodig gevaarlijke situa
ties. C. ten Have grijpt in dit opzicht nog het
beste in, al maakt hij het zichzelf dikwijls
moeilijker, door den rechtsbuiten der tegen
partij te veel alleen te laten.
CRITICUS.
