T
RADOX
BONTVELLEN
BONTKRAGEN
Zeer lage prijzen
N.V. DE GROOT
Recepten
Hommen Co.
DNDER'D'XtJ20 OCTOBER 1938
H X X R E E M'S 13 X 'GEE 'A' D"
8
Coed verkoopen
Het boerenvrouwtje van onzegbaren leef
tijd koopt een nieuw bontkraagje op een
wintermantel, die misschien al vier jaar oud
is. Het kwieke verkoopstertje in het groote
magazijn legt een plat grijs kraagje op de
mantel en bewondert de adspirant-koopster
ten zeerste.
Dit staat u heusch erg goed, en het past
zoo keurig bij den mantel, kijkt u maar eens
in den spiegel.
En terwijl de vrouw met critische blikken
het resultaat van deze mogelijke aanwinst
in den spiegel staat te bewonderen, passeert
een rank, jong stadsmeisje, naar de laatste
mode gekleed. Ze heeft juist de laatste woor
den gehoord en vraagt zich met verbazing
af met hoeveel fluweelen zoetheid een ver
koopster een klant toch wel iets kan aan
smeren, dat kraagje is immers hopeloos stijf
en uit de mode!
Dit meiske is niet de eenige die zoo denkt;
er zijn nog meer wantrouwende menschen,
die altijd meenen, dat winkelpersoneel er
alleen maar op uit is, om te probeeren de
klanten wat in de handen te stoppen als
die het maar kwijt is, heet het dan.
Het is waar, Justus van Maurik beschreef
een vermakelijke geschiedenis van den aan
koop van een jas op de markt waarbij de
klant allerhevigst werd bedot; maar dat is
lang geleden en dat zal ook wel een ver-
kooper geweest zijn, die van het begrip mo
raal niet het flauwste benul had.
Om nu maar bij dit speciale geval te blij
ven: die boerenjuffrouw zoekt inderdaad
zoo'n stijf en ouderwetsch kraagje, dat is
haar smaak, zij zou zich hoepeloos mallotig
voelen in de moderne kleeding van het jonge
meisje; bovendien vindt zij dat leelijk. Het is
daarom de verdienste van de winkeljuffrouw-
dat zij zoo gauw begrepen heeft wat deze
klant mooi vond en wat zij bedoelde te
koopen. Dat zij zich daarbij enthousiaster
voordoet dan zij zich persoonlijk voelt, pleit
voor haar objectieve opvatting van het vak:
niet wat zij mooi vindt, geldt, maar wat de
koopster graag wil hebben. Bovendien zijn
wij vrouwen, vooral wanneer wij, zooals deze
vrouw van buiten niet zoo jong meer zijn,
geroutineerd genoeg in het koopen om te zeg
gen wanneer het ons niet naar den zin is.
Straks moet ditzelfde verkoopstertje bij de
afdeeling bontkragen zich verdiepen in de
wenschen van het jonge meisje; zij zal dit
waarschijnlijk wel met meer enthousiasme
doen, omdat het meer in haar eigen leeftijd
ligt en bovendien meer aan de jeugd is be
steed, maar wanneer zij een goede verkoop
ster is, zal zij zich voor iedereen kunnen en
willen uitsloven.
Natuurlijk bestaan er verkoopsters in soor
ten, maar heeft u zich weieens voorgesteld,
dat het niet gemakkelijk is om na een paar,
soms zeer vage aanduidingen van de klant,
al te begrijpen wat die bedoelt?
Heel vaak heeft men zich van tevoren al
in een aankoop verdiept, wanneer het belang
rijke dingen betreft, soms zelfs al heel gron
dig. En nu stapt men een winkel binnen en
verlangt zonder blikken of blozen dat het
winkelmeisje na een paar woorden volkomen
begrijpt wat eigenlijk de bedoeling is! Dat
is toch wel wat veel gevergd.
Zeker, in een winkel, waar men een vaste
klant is en waar het personeel weinig wis
selt, daar verloopt het meestal wel vlot en
zonder veel uitleggingen, maar komt men er
gens maar zelden of misschien eens een
enkelen keer, dan is er toch wel eenige in
formatie gewenscht, om tenminste in groote
trekken uit te leggen, waar het eigenlijk om
gaat.
Natuurlijk hoort daarbij een zekere routine:
de verkoopster van damesartikelen ziet aan
het uiterlijk van de koopster meestal wel
gauw, in welke richting haar smaak gaat,
maar er zijn nog zoo enorm veel andere dingen
die met smaak op het eerste gezicht niets
uitstaande hebben en die toch ook ge- en
verkocht moeten worden.
Praat daarom niet te gauw van „aansme
ren" of „oude rommel verkoopen"; in een
goeden winkel is het personeel er ook heel wat
aan gelegen dat de klant tevreden weggaat
en dus terugkomt te gelegener tijd. Want
dat is het eigenlijke voordeel: de vaste
klant, niet die van één keer en daarna nooit
weer. E. E. J.—P.
Hoestsiroop-receptje
voor onze lezeressen
Ruim een kwart liter komt U
op 75 cent.
Hier is een nieuw recept tegen hoest, ver
koudheid, kinkhoest en bronchitis, dat onze
lezeressen zelf kunnen klaar maken. In een
kwart liter heet water lost U een eetlepel
suiker op. Na afkoeling voegt U hieraan
toe 30 gram Vervus, die U bij eiken apothe
ker of drogist tegen den vastgestelden prijs
van 75 cent kunt koopen. Als resultaat
verkrijgt U een groote flesch medicijn, zoo
doeltreffend van kwaliteit, dat één eetle
pel U verlichting brengt, terwijl na korten
tijd Uw verkoudheid geheel verdwijnt.
Vervus is buitengewoon geschikt voor kin
deren; ook bij volwassenen is de werking
afdoend. Neemt vandaag zelf een proef met
dit uitstekende middeltje.
(Adv. Ingez. Med.)
SCHATTEN VAN DEN HERFST.
Een overvloed van bladeren
om ons huis mee te sieren.
Nu de bloemen hoe langer hoe schaarscher
worden, gaan we naar andere versiering
voor onze kamers omzien.
Het bosch levert ons verschillende soorten
bladeren, waarvan eikenbladeren wel de
sterkste zijn. En dan zijn er rietpluimen en
fluweelige „sigaren".
Voor een smaakvolle kamerversiering zijn
enkele takken in een vaas van aardewerk
voldoende, maar laten we opletten dat de
kleuren harmonieeren.
Bladeren kunt u een heele tijd bewaren als
u de uiteinden van de stelen flink plat slaat
of ze een einde afschilt. Maar als u er prijs
op stelt, ze den heelen winter goed te houden,
probeer dan eens het volgende middeltje:
Maak en mengsel van glycerine en water
(gelijke deelen) en dompel de bladeren direct
na het plukken hierin. Laat ze er veertien
dagen in liggen, 't Beste is, slechts een paar
takken tegelijk te behandelen.
Als de bladeren uit dit „badje" komen, heb
ben ze geen water meer noodig. De groene
soorten zullen zacht blijven en niet verdor
ren. Ook behouden ze hun tint, als u er maar
op let, dat ze niet in de zon staan.
Als u van „doorschijnende" bladeren
houdt, verzamel dan een hoeveelheid afge
vallen populierenblaadjes. Leg ze in heet
water, totdat het bladgroen geheel verdwenen
is en alleen het nervenstelsel overblijft. In
dien u met fijn ijzerdraadjes de blaadjes aan
elkaar verbindt, krijgt u een prachtig „kant
werk". Probeert u 't maar eens.
EEN MOOIER TEINT
verkrijgt U door een goede huidverzorging.
Doe daartoe wat Radox in Uw waschwater
Bii apothekers en erkende drogisten f 0.90
per pak en f 0.15 per klein pakje.
(Adv. Ingez. Med.)
Eenige hoofdlijnen van de mode
1938—1939.
5'^
le. De mode is door en door vrouwelijk.
Steeds gracieus en aangenaam ver
sierd. En toch is er ook een sportieve kant
aan.
2e. Het hooge kapsel heeft alles omverge
worpen, wat tot dusver tot onze silhouet
behoorde. Als compensatie voor onze lange
kale nekken krijgen we fraai bewerkte lijfjes,
kraagjes, mouwen. Het kapsel herinnert
aan de elegance 18801900 enook de lijn
der avondtoiletten herinnert hieraan met
haar wijden rok, mof, veeren, borduurwerk
enz.
3e. U houdt niet van strikjes en kwikjes?
Wees gerust: uw jurken voor overdag mogen
eenvoudig en keurig zijn. Tailleurs met korte
rokken, nauw, wijd of geplooid, laten een
sportleven gang toe.
Tinten? Zachte ruiten en zwart. Korte
manteltjes in levendige kleru-en. Helroode en
blauwe blouses in de tinten van gebrand
schilderd glas. Iets practischers 'gevraagd?
Dan bruinrood, terra en alle wijntinten.
4e. Voor 's middags: elegante tailleurs met
bont- en fluweelgarneering. Laméblouses tot
over de taille. Hooge boordjes, halsuitsnij
dingen geborduurd of versierd met halfedel-
steenen. Mantels zeer wijd of nauwsluitend.
5e. Voor 's avonds: ten eerste de cocktail
japon, kort en zeer eenvoudig van vorm (de
z.g. coupe chemisier), doch vervaardigd van
kostbare stof. Ten tweede de „tailleur de
diner" met lange mouwen.
Het silhouet is in de meeste gevallen recht
en slank, soms met zeer belangrijke mouw
partijen. Decolleté diep en puntig.
De zeer gekleede japonnen zijn soms geheel
zonder schouderbandjes.
Men heeft overigens de keus tusschen den
zeer slanken en zeer wijden rok. De laatste
doet denken aan crinoline, panier en tour
nure.
Selderijsoep
Benoodigdheden: 1 L. selderijwater (aan
gevuld met water of bouillon), 40 gr. bloem
(21/2 lepel), 40 gr. boter (5 lepels), wat
groene selderijblaadjes.
Bereiding: De boter laten smelten, de bloem
toevoegen en dit papje even goed verwarmen
Het selderijwater er langzaam bijschenken
de soep door laten koken en afmaken met
de gehakte groene selderij. Gebakken dobbel
steentjes brood er bij geven.
WIJ HEBBEN VOOR
U ALLE SOORTEN
EN
EEN PRACHT COLLECTIE EN
EN TEVENS VAKKUNDIGE
VOORLICHTING
GR. HOUTSTR. 98 - HAARLEM - TEL. 10772
(Adv. Ingez. Med.)
ZONDAG:
Vermicellisoep
Ossetong
Witte boonen
Zure saus
Aardappelen
Appeltaart
MAANDAG:
Witte boonensoep
V ar kenskarbonaden
Bieten
Aardappelen
Vruchten
DINSDAG:
Zuurkoolschotel
Wentelteefjes
WOENSDAG:
Ribstuk
Savoyekool
Aardappelen
Rijst met appelen
DONDERDAG:
Haché
Rijst
Kropsla
Griesmeelpudding
Gestoofde abrikozen
VRIJDAG:
Gestoofde kabeljauw
Wortelen
Aardappelen
Broodschotel
ZATERDAG:
Erwtensoep
Beschuit met kaas
Appel
VEGETARISCHE MENU'S.
3. Tomatensoep
Bleekselderij in een
vuurvasten schotel
Aardappelen
Zweedsche appel
schotel
4. Tomaten gevuld
met roerei.
Aardappelen
Chineesche kool
Trommelkoek met
stroopsaus.
Omelet met padde-
stoelenragoüt
Havermoutlapj es
Gesmoorde andijvie
Aardappelen
Citroenvla met bis
cuits
2. Groentesoep
Stamppot van aard
appelen en appelen
Rijstkoekjes
Appeltaart.
(eenvoudig recept voor een springvorm 20—
22 cM. middellijn).
Benoodigd: 200 gr. bloem, 150 gr. boter,
gr. basterdsuiker, 1 ei, 4 zure appelen, pl.m.
80 gr. suiker, 2 theelepels kaneel, zout.
Bereiding: De bloem met iets zout in een
kom doen, de boter toevoegen en deze in klei
ne stukjes snijden. De basterdsuiker en de
grootste helft van het losgeklopte ei toevoe
gen en met de hand doorkneden tot men een
soepelen bal heeft. Deze een half uur wegzet
ten om op te stijven. In dien tijd de appelen
schillen, wasschen en in dunne schijfjes snij
den. Den springvorm met boter besmeren. Het
deeg uitrollen op een met bloem bestrooide
tafel tot pl.m. 1/2 cM. dikte. Den bodem en
den rand van den vorm er mee bedekken,
maar nog een stukje deeg achterhouden voor
garneering. Den vorm met de vruchten vullen,
de suiker en kaneel er tusschen strooien. Den
bovenkant garneeren met smalle reepjes deeg,
die kruiselings over elkaar gelegd worden. De
ze bestrijken met het restje ei en de taart in
een tamelijk warmen oven gaar bakken in 3/4
a 1 uur. Voldoende onderwarmte geven, zoo
dat de taart van onderen goed gaar wordt.
Na bekoeling voorzichtig uit den vorm nemen.
Haché
(eenvoudig recept)
Benoodigdheden: 4 ons overgebleven rund-
vleeseh (ribstuk, runderlappen rollade), 1/2 L.
magere jus aangevuld met water, zoodat ze
niet te zout is of 1/2 L. water en 2 bouillon
blokjes, 1 groote ui, peperkorrel, kruidnagel,
laurierblad, 1/2 d.L. azijn. 40 gr. boter of vet
van jus, 40 gr. bloem.
Bereiding: Het vleesch in niet te kleine
stukjes snijden. De ui snipperen en in de boter
of het vet bruin bakken. De jus, de kruiden
en het vleesch toevoegen, ook de azijn, en
alles zachtjes laten koken tot het vleesch ge
heel zacht is. pl.m. 1/2 uur.
De kruiden verwijderen en het vocht binden
met de aangemengde bloem.
Haché met bruine saus.
Benoodigdheden: 4 ons malsch zacht rund-
vleesch, 1/2 L. magere jfts 1 groote ui, 40 gr.
boter of vet, 50 gr. bloem, peper, soya, 1/2 dL.
azijn.
Bereiding: Het vleesch in nette, niet te klei
ne stukjes snijden.
De ui in groote stukken snijden met de bo
ter en de bloem in de pan doen, en steeds
roerende bloem en uien bruin bakken. De
verdunde jus er langzaam bijgieten, de saus
goed door laten koken en zeven door een me
talen zeef De saus op smaak en kleur afma
ken met soya, zout, peper en azijn en het
vleesch er even in verwarmen.
Op doen in een rijstrand.
Haché geven met roode kool of bieten.
Hulp in nood
De vorstin von Bülow was zeer gesteld op
de etiquette. Het lichtste vergrijp tegen de
goede manieren aan tafel of in den salon
werd door haar opgemerkt engewroken.
Zoo kwam het, dat de jonge officieren van
het Berlijnsche garnizoen eigenlijk doods
bang waren voor een uitnoodiging van de
vorstin, want maakten ze een klein foutje dan
behoefden ze er niet op te rekenen, ooit weer
te worden uitgenoodigd.
Eens zag een jong luitenant tot zijn schrik
en ontsteltenis, dat hij op het sneeuwwitte
damast van het tafellaken een kleine jusvlek
had gemaakt eneen paar plaatsen van
hem af zat de vorstin en deze zou dus het
ongelukje stellig zien. Hij zat een poosje te
tobben en kwam toen op een reddende ge
dachte. Stilletjes begon hij aan het tafellaken
te trekken om de vlek onder zijn bord te kun
nen verbergen en dit gelukte hem tenslotte
zonder dat iemand er iets van gemerkt had.
Ook de tafelversiering was door het trekken
niet in 't minst in wanorde gemaakt.
Een paar minuten later zag de luitenant
echter opeens de vlek weer boven zijn bord.
Hij wist niet hoe hij 't had, tot hij toevallig
de oogen van een tegenover hem zittend
meisje ontmoette. Ze keek hem smeekend
aan: de luitenant begon werktuigelijk weer
aan het tafellaken te trekken envoelde
dat aan den anderen kant ook getrokken
werd. Boven het bord van de jeugdige gravin
bevond zich ook een vlekje.
De luitenant maakte een lichte neiging,
het meisje stamelde blozend „dank u".
Haar vlek verdween: de jonge officier ech
ter werd nooit meer door de vorstin uitge
noodigd.
Onze toekomst
Hoopvolle klanken klinken uit Engeland,
waar een vrouwelijke doctor in de sociale we
tenschappen, Elisabeth Sloan geheeten, zich
waagt aan een profetie omtrent de vrouw in
het jaar 2000.
Huishoudelijke beslommeringen zullen zoo
goed als verdwenen zijn, daar de rationali
seering der huishouding haar climax heeft
bereikt. Huishoud- en lijfwasch zullen van
papier worden vervaardigd evenals het ser
vies, maar zóó keurig en smaakvol dat het niet
van batist, zijde, fijn damast ofsteen
goed te onderscheiden zal zijn.
Denkt u eens in, hoe gemakkelijk: inplaats
van de waschmand met de heele rompslomp
van waschlijsten, waschman, waschrekening,
teilen, -boenders, -zeep, -knijpers, -lijnen
enz., enz. komt een speciale oven, waarin al
les, wat men eenige dagen gedragen heeft,
spoorloos verdwijnt om te worden verbrand.
Na het eten pakt de huisvrouw het tafel
laken met alles wat er op staat benevens de
spijsresten bij vier punten, rolt alles in elkaar
en duwt het eveneens in den oven! De maal
tijden zelf worden door groote centrale keu
kens geleverd; men behoeft ze enkel op
smaak af te maken. Er zullen oneindig veel
nieuwe groenten en vruchten worden ge
kweekt, zoodat het menu een rijke afwisseling
biedt.
De vrouw zal aldus miss Sloan in het
jaar 2000 veel meer tijd over hebben voor
haar man en kinderen en ze zal een veel jeug
diger kameraad voor hen kunnen zijn. Want
de vrouw der toekomst zal stellig over een ro-
bustere gezondheid kunnen beschikken: We
tenschap en hygiëne zullen zoover gevorderd
zijn, dat er geen vrouwenkwalen meer zullen
zijn. Een vrouw van vijftig zal er uitzien als
een dertigjarige van thans.
Als u bedenkt, dat nog voor twee gene
raties een vrouw van dertig er uit zag als een
vijftigjarige van nu, dan gelooven we, dat
althans op dit laatste punt de voorspelling
van miss Sloan nog zoo gek niet is!
nieuw
maken
i0°< c°ü9
Geheel naar maat en naar
ieder gewenscht model geknipt
Speciaalhuis inDamesstoffen j
Anegang 38-401
Ditmaal geven we een idee om een jurkje
op te knappen en toch het gekleede cachet te
behouden. We kiezen hiervoor een van die
mooie, doorschijnende stoffen met bloempa-
troon. Het bovenstuk wordt in bolero-mode)
geknipt en heeft aangeknipte, van onderen
wijd uitloopende mouwen, die ingerimpeld op
een smal manchetje gezet zijn.
Een schuine reep stof, hetzij van de jurk of
van een contrasteerende kleur wordt meege-
stikt en loopt van de zijnaad 1 achter om den
hals weer in de zijnaad 2. Deze schuine bies
geeft een afgewerkt geheel aan -de japon.
NIEUWE UITGAVEN.
In de Cultuurserie van de Zuid-Hollandsche
Uitgeversmaatschappij is verschenen „Episode"
door Rosamond Lehmann.
In de Kroonserie van deze uitgeverij ver
schenen:
„De eenzame kudde", door Christian Munk.
„In den zomer van het leven", door Gwen
Bristow.
(Adv. Ingez. Med.)
Nieuwe Vrouwen Nieuwe Wereld
Een ernstige boodschap van
de Oxfordgroep aan ons allen.
Van de wereldconferentie voor Moreele Her
bewapening, te Interlaken in September bij
een, ontvingen wij de volgende boodschap
uitgaande van de vrouwen uit meer dan 40
landen, die reeds eerder in ons blad werd
opgenomen:
19181938. Twintig jaren van vrede. En
nu?
Gebroken gezinnen, gebrek aan persoonlijke
discipline, collectieve onverantwoordelijkheid
vormen den achtergrond voor oorlog.
Hebben wij vrouwen hier een deel aan?
Voor vrede moet een prijs betaald worden.
Namelijk een wereldoorlog tegen zelfzucht.
Wat kunnen wij vrouwen aan dien oorlog
bijdragen?
Ons gevoel voor details, om geduldig telkens
en telkens weer dezelfde kleine dingen te
doen.
Ons vermogen om met ons hart te denken
en met ons verstand te voelen en onze gedach
ten en gevoelens meteen in daden om te zet
ten.
Onze ervaring in het vredestichten,
bedenk eens, hoeveel tijd vrouwen dagelijks
besteden om als buffers tusschen man en
zoons op te treden.
Ons vermogen tot het brengen van offers.
Ons zorgen en durven, zonder compromis,
voor de menschen, die we liefhebben.
Onze bereidheid, ons leven te verliezen om
nieuw leven te scheppen.
Dit zijn dingen, die vrouwen ter beschik
king staan voor den moreelen en geestelijken
aanval in onze volkeren.
Geleid door God kunnen zij gebruikt worden
om wantrouwen af te breken en vertrouwen
op te bouwen, liefde op te wekken, een ziel
te geven aan een volk.
Vrouwendie volkeren verzoenen, vrouwen
die inspireeren, vrouwen die scheppen.
Eén vrouw kan een volk vernietigen. Eén
vrouw, door God geleid, kan een volk redden.
Vrouwen, die al haar kracht onder God's
leiding gebruiken, kunnen een nieuwe wereld
scheppen.
Hier in Interlaken zijn mannen en vrouwen
uit West-Europa, uit den Balkan en het Noor
den, uit Klein-Azië en Britsch-Indië, uit de
Ver. Staten en Canada. Uit meer dan veertig
landen zijn zij vereenigd en vastbesloten, de
stem van God tot de stem van het gezonde
verstand in de tegenwoordige wereld te maken
Tot zoover de boodschap van de wereldcon
ferentie te Interlaken. Ze is duidelijk en
vraagt m.i. een duidelijke toelichting.
Want ze is gericht aan ons allen en dus
mag niemand van ons haar terzijde leggen,
ook niet die vrouwen, die niet met de Oxford
groep sympathiseeren, zélfs niet de vrouwen,
die nimmer van God spreken en liever haar
hoogste ideaal, de glans van haar leven, klee-
den in een anderen vorm.
Wat ons ook moge scheiden van opvattingen
of overtuigingen, één ding hebben wij vrou
wen allen gemeen: den drang om ons op te
offeren. Tenminste als we échte vrouwen, na
tuurlijke, gezonde vrouwen zijn.
U zult me misschien tegenwerpen, dat het
percentage échte vrouwen van tegenwoordig
wel zeer gering is. En u denkt aan leegloop-
sters, die het hoofd en den mond vol hebben
met niets anders dan haar „schoonheid" en
wat er allemaal bijbehoort, aan de vrouwen
(misschien ook wel moeders) die uit wanhoop
al maar door bridgen, winkelen, de bioscoop
bezoeken
Laten we haar niet al te hard vallen. Mis
schien was een hevige levensteleurstelling het
begin van deze ellende; misschien zijn ze op
gevoed in de foutieve opvatting, dat „zich uit
leven" ooit leven kan zijn.
Want iedere vrouw met gezonde op
vattingen weet, dat egoïsme in het vrouwen
leven ja, natuurlijk in het leven van ieder
mensch den dood beteekent; dat het
brengen van offers, het leggen van het eigen
leven op het altaar van gezin of andere ern
stige levensroeping, het Leven is. Deze offer
vaardigheid is de diepste grond van ons be
staan; zij mag soms in ons sluimeren, zij mag
tijdelijk door onszelf worden ontkend, maar
zij zal door het harde leven gewekt en aan
gewakkerd, in iedere echte vrouw eens naar
boven komen.
Zoo ooit, dan is nü de tijd gekomen om ons
op' deze dingen zeer ernstig te bezinnen en ons
af te vragen:
Ben ik diep genoeg doordrongen van den
ernst der tijden?
Ben ik er werkelijk van overtuigd, dat alleen
het offeren van ons aller persoonlijk leven
in dienst van de menschheid, een nieuw*
wereld kan voorbereiden?
Leef ik deze offervaardigheid wel geheel uit
ten opzichte van mijn naaste omgeving? Sta
ik vast genoeg in mijn schoenen om mijn
overtuiging als het moet te verdedigen?
Laten we dit alles maar eens ernstig over
denken enernaar handelen.
Als alle vrouwen ter wereld, die nu reeds
van nature den drang tot het offer in zich
dragen, zich ook werkelijk bewust wilden
wijden aan het scheppen van een nieuwe
wereld door het offer, zou er dan een
nieuwe wereldoorlog kunnen ontstaan?
Zeer zeker niet.
Wordt het niet tijd, dat we ons onze
groote macht ten goede eindelijk bewust
worden?
Het ernstig overdenken van deze bood
schap van een wereldconferentie van ern
stige menschen moge ons hiertoe aanleiding
geven!
