DINSDAG 25 OCTOBER 1938
H A A R L E M'S DAGBLAD
4
Voor deq Politierechter.
Contrabande in den mensch.
Op 25 Augustus 1938 had een Rijksveld
wachter des avonds tevergeefs getracht om
een automobilist uit Amsterdam op den
Haarlemmerstraatweg in Haarlemmerliede
zonder geweldmiddelen tot staan te brengen.
De auto slingerde namelijk met een vaart van
80 K.M. per uur over den weg. En de veld
wachter was uit Amsterdam gewaarschuwd
dat een dronken automobilist zijn kant uit
kwam. De auto passeerde den veldwachter,
die ook in een wagen stapte en met een vaart
van 95 K.M. de slingerende wagen inhaalde.
Tot drie keer toe reden de auto's elkaar voor
bij, maar het gelukte den veldwachter aan
vankelijk niet den ander tot staan te bren
gen.
Maandagochtend deed deze dienaar dei-
wet zijn relaas aan den politierechter. Eerst
was hij de slingerende auto voorbijgereden
en had met de linkerhand een roode zaklan
taren uitgestoken en deze waarschuwend op
en neer bewogen. De andere auto remde, doch
reed den wagen met de politie daarna weer
voorbij. Tot twee keer toe werd de manoeuvre
herhaald: een keer reed de wagen met den
veldwachter erin midden op den weg om den
anderen automobilist als 't ware in het ge
zicht te schijnen. De veldwachter loste twee
waarschuwingsschoten, doch ook dat hielp
niet. Daarop greep de dienaar der wet met
geweld in en schoot twee banden van den
wagen kapot. Toen kon die natuurlijk niet
meer verder. De veldwachter vond dat de in
zittende in een zoodanigen staat van dron
kenschap verkeerde, dat deze een auto niet
meer naar behooren kon besturen.
De automobilist had tegen den veldwachter
gezegd, dat hij geen rood licht had gezien,
doch dat hij zich wel had afgevraagd wat of
die andere auto steeds voor hem moest.
De verdachte tot den politierechter:
..Ik had toch geen reden om te vluchten,
mijn rijbewijs was in orde en ik had ook geen
contrabande in den wagen".
Politierechter: „Ja, die contrabande had u
in uw lichaam, in den vorm van alcohol".
De raadsman van verd. Mr. B. C. Goudsmit,
wilde uitmaken in hoeverre een rood licht, op
een wijze als door den veldwachter toegepast
het gewettigde middel was om auto's tot staan
te brengen
Daartoe trad o.a. de brigadier van de Rijks
verkeersinspectie als deskundige getuige op.
Raadsman: „Bestaat er voor veldwachters
een wettelijk voorschrift voor den manier om
auto's in net donker te laten stoppen?"
Brigadier: ..Er is geen enkel omlijnd voor
schrift.
Raadsman: „Is een heen en weer bewogen
licht hét stopsein van de politie?"
Brigadier: Die methode voldoet goed.
Raadsman: ..Is het publiek ervan op de
hoogte?"
Brigadier: „Indien een rood licht heen en
weer wordt bewogen beteekent dat toch in
het algemeen een onveilig sein in Neder
land"
Nadat de raadsman ook een tweede des
kundige had ondervraagd, deed de rechter de
discussie staken en achtte de kwestie te in
gewikkeld voor een behandeling door den
politierechter en verwees de zaak naar de
meervoudige Kamer, die tevens het appèl te
gen het vonnis van den Kantonrechter, tegen
den verdachte uitgesproken wegens het in
kennelijken staat van dronkenschap bestu
ren van een auto, luidende 14 dagen gevan
genisstraf' en intrekking van het rijbewijs, zal
behandelen, opdat deze twee facetten van een
zaak het dronken sturen en het weigeren te
stoppen in hun verb'and belicht zullen
kunnen worden.
VOOR DEN KANTONRECHTER
Het gezellige avondje.
Ieder mensch voelt wel eens de behoefte om
na gedanen arbeid ook van de meer zoete ver
maken des levens te gaan proeven. Zoo ook een
22-jarige makelaar uit IJmuiden en zijn vriend.
Dies stapten ze samen in een auto. de makelaar
zonder rijbewijs achter het stuur en de vriend
met dito er naast. Waarom het niet omgekeerd
was. is een van die vele onopgeloste raadselen,
die wij niet kunnen begrijpen doch alleen maar
zullen moeten aanvaarden. Vervolgens werden
twee meisjes uit IJmuiden opgehaald en hier
na werd de steven pardon radiator naar
Haarlem gewend. In een café op de Groote
Markt stapte het gezelschap uit en helaas werd
er niet alleen koffie of thee gedronken. De
bestuurder nuttigde met smaak twee Bolsjes,
terwijl ook de dames zich niet onbetuigd lieten.
Na dit intermezzo werden nog twee cafés in
Overveen bezocht. In het eerste café had de
chauffeur,. die blijkbaar den smaak te pakken
kreeg, nog een Bols gedronken. In het tweede
café kon hij daar echter niet toe komen, want
een van de meisjes had zijn glaasje al opge
dronken voor hij het gezien had en het tweede
glaasje zweefde ze met een elegante zwaai van
het tafeltje. Hierdoor eenigszins ontmoedigd
besloot men maar weer te vertrekken. Bij de
Mollaan in Bloemendaal begon een der meisjes
hevig te gillen, de makelaar en zijn vriend, die
voorin zaten, keken achterom enreden
door het hek van het buiten eener Bloemen-
daalsche familie Een verpleegster uit het Prov.
Ziekenhuis te Santpoort had het drama gezien
en op haar advies had men voor den mond van
het nog steeds schreeuwende meisje, een shawl
gebonden. Ook een slager en zijn meisje hadden
den wonderlijken auto-tocht aanschouwd.
Het meisje, dat zoo geschreeuwd had. ver
klaarde voor den kantonrechter, dat zij in
Haarlem reeds twee Voorburgjes had gedron
ken, toen was ze al niet goed geworden. Later
was daar in Overveen nog een glas Vermouth
bij gekomen en verder herinnerde ze zich niets
meer. Het andere meisje, dat op dit „gezellige"
avondje was mee geweest bevestigde, dat haar
vriendin een glas Bols van den bestuurder had
opgedronken en een ander omver had gegooid.
De kantonrechter vond het schandelijk, dat
aan een jeugdig meisje zooveel drank was ge
geven. Ook de bestuurder was dronken. Ten
slotte werd de zaak nog aangehouden om de
verpleegster te hooren, die het advies gegeven
zou hebben om de shawl voor den mond van
het schreeuwende meisje te binden. Ook het
meisje van den slager zal dan nog gelegenheid
krijgen haar verklaring af te leggen.
Margarine voor boter.
Een juffrouw te Wijk aan Zee verkocht geen
knollen voor citroenen maar wel margarine
voor boter en dat is misschien nog erger. Wat
was het geval? Meer dan duizend kinderen
hadden op 14 Juli een kinderfeest gehad te
Wijk aan Zee. Een vacantie-kinderfeestvereeni-
ging had de zaak geregeld en was met een juf
frouw overeengekomen dat zij 70 broodjes met
boter besmeerd zou leveren. Dit gebeurde
alleen, de juffrouw gebruikte in plaats van bo
ter. margarine. Een keurmeester, die het eten
voor de kinderen keurde, bemerkte dit. Hij
zeide het tegen de juffrouw doch deze ontken
de heftig. Hierop werden eenige broodjes ter
onderzoek naar Alkmaar gezonden, waar al
Openbaar en Bijzonder Lager
Onderwijs.
Meester Duyvenboer had er geen erg in en
vervolgde:
Waarde jubilaris: het bestuur v»,n onze
vereeniging heeft gemeend niet beter te kun
nen doen, dan U en Uw hooggeachte echtge-
noote deze enveloppe aan te bieden, welker
inhoud naar wij hopen toereikend zal zijn om
een zomerreisje naar het buitenland mede te
bekostigen, waarnaar immers Uw verlangen
al zoo ge ruimen tijd uitgaat."
Er volgde een klaterend, langdurig applaus
toen de openingsrede van stapel was geloopen.
De spreker ging weer zitten en bette zich het
bezweete voorhoofd met zijn nog opgevouwen
Zondagschen zakdoek. Hij was nijdig op zich
zelf, want hij voelde het als iets minderwaar
digs, dat hij baas Koster zóó had toegesproken.
Had hij de ingeving van zijn hart gevolgd, dan
zou hij zich ongeveer als volgt geuit hebben:
Koster: het geheele bestuur, en ik in
het bijzonder, zijn allemachtig opgelucht, dat
je eindelijk je biezen hebt gepakt!
Feitelijk hadden we al met je vijf-en-zes
tigste jaar de gelegenheid moeten aangrijpen
om je luie lichaam uit wandelen te sturen,
maar om financiëele redenen konden we er
toen niet toe overgaan om behalve je pensioen
nog het salaris van je opvolger te betalen. Ge
lukkig is dat nu wel het geval, en zoo zullen
we dus voortaan .ie opgezwollen drankgezicht
niet meer dagelijks vóór ons zien! Dat je
het nog tot vandaag hebt volgehouden, is
zuiver en alleen een kwestie van uithoudings
vermogen.
Dat die beroerde vrouw van je meteen op
hoepelt, is een reden te meer om blij over te
zijn! Hopenlijk zal het eeuwige geknoei en
gefraudeer met de badkaartjes nu voortaan
óók ophouden! Ik hoop jullie lamme tronies
nooit meer te zien te krijgen, en wensch je
voor de rest het beste toe! Overigens doe je
beter wat voorzichtiger te wezen, Koster, want
een kind kan zien, dat je op die manier bin
nenkort aan delirium zult doodgaan
Dat alles was de werkelijke opinie, die
meester Duyvenboer ten aanzien van den
jubilaris en zijn vrouw bezat, en ongetwijfeld
zou een getrouw verslag van deze onuitge
sproken rede betere kopij voor de locale pers
geweest zijn dan de conventioneele frases, die
de beide jongelui nu zaten op te teekenen. De
huldiging werd voortgezet; er volgde de aan
bieding van een paar leunstoelen door een
commissie uit de bezoekers van het badhuis,
waarna een paar in het wit gekleede hummels
een versje opzegden en bloemen offreerden
aan de bevallig nijgende juffrouw Koster.
Eenmaal zoover gekomen, werd het gezel
schap door den meester verzocht hem naar
buiten te willen volgen. Daar stond het stede
lijke fanfarecorps in vol ornaat opgesteld, met
een groep fakkeldragers ter verhooging van de
feestelijkheid.
De muziek zette klaterend en luid „Lang
zullen ze leven!" in, en de stoet zette zich in
beweging naar het huis van de gehuldigden.
„Duizenden stadgenooten getuigden van hun
belangstelling bij deze treffende plechtig
heidnoteerde de man van de „Avond
bode", en z'n confrater van den „Koerier",
die lyrische talenten bezat, stenografeerde
haastig:
De bevolking eerde met deze fijnge-
voelde attentie de nobele eigenschappen van
een man, die zoovele jaren lang op de bres
heeft gestaan voor de belangen van de volksr
gezondheid. In den zoelen voorjaarsavond
klonken de ijle tonen van het muziekgezel
schap „Crescendo", en het was of de instru
menten in de verheven taal der muziek den
dank uitzongen van gansch de groote schare,
die het echtpaar Koster wegens hun dage
lij kschen, liefdevollen arbeid heeft leeren
kennen en hoogachten".
Het duurde eenigen tijd vóór de stoet,, die
de noodige meeloopers telde, uit het gezicht
was verdwenen. Op het oogenblik, dat de ver
slaggever van de .Avondbode", die in een
portiek was gaan staan om rustig te kunnen
schrijven, met een opgelucht gezicht z'n
boekje dichtsloeg, en naar huis wilde wande
len. voelde hij zich zachtjes aan zijn mouw
trekken. Hij keek op, en zag een oudachtig
heertje met een zilvergrijs baardje naast zich
staan.
„Meneerneemt U me niet kwalijk!"
zei het heertje, „maar kunt U me ook zeg
gen, wat dat voor een feestelijkheid was?"
Zijn stem klonk melodieus en beschaafd,
haast al te beschaafd voor iemand, die er
zóó armoedig uitziet, dacht de jonge journa
list bij zichzelf. Vriendelijk zei hij toen:
„Meneer, dat was de huldiging van bad
meester Koster, die zeventig jaar is gewor
den, en die nu van zijn pensioen gaat leven.
Hij en zijn vrouw hebben een paar leunstoe
len gekregen, en een enveloppe met 500 gul
den, als ik goed ben ingelicht, ongerekend
nog drie-en-twintig bloemstukken."
„Zoozoo....!" zei peinzend de oude man,
vijfhonderd gulden en een paar leun
stoelen't Is prettig als je zóó door de
menschen bedacht wordt bij een jubileum!"
En hoofdschuddend stapte hij weg.
„Zeg!" zei de jongeman tegen zijn confrater
van den „Koerier", die naderbij was geko
men, „zeg, ken je dien ouwen baas ,die daar
zoo zielig wegschuifelt?"
„Dieantwoordde de ander, en hij
tuurde scherp in de richting van den ouden
man. die in de schemering door de plotse
ling verlaten straten liep, maar kerel
ken je die niet? Dat is immers Eduard
van Weerdaal, de groote dichter, die zich in
dertijd van de Tachtigers heeft afgescheiden.
Hij schrijft nog altijd, en ik kan je werkelijk
aanraden eens wat van zijn nieuwe dingen
te lezen.
Vorige maand vierde hij zijn zeventigsten
verjaardag. Ik heb nog een herinnerings
artikeltje aan hem gewijd in onze krant
beslist een artikel op pooten, al zeg ik het
zelf't Is een stakker! Een paar~van zijn
vrienden hebben bij die gelegenheid een
steunfonds voor hem op- touw gezet, want
hij heeft letterlijk niets om van te leven....
hij staat moederziel alleen op de wereld.
Ze hadden deze week al een kleine twee
honderd pop voor 'm bij mekaar geschar
reld
Toch mooi, wat!"
(Nadruk verboden,
auteursrecht voorbehouden.)
De kleine muizen schoten her- en derwaarts over den grond.
In het eerst zag Elize ze niet eens, maar een poosje later hoorde
zij een hevig geritsel. En toen ze opkeek om te zien wat er aan
de hand kon zijn, zag zij dat de muizen de brandnetels tot vlak bij
haar voeten sleepten, een welkome hulp voor het meisje. Even
later kwam een lijster tusschen de tralies van het venster zitten.
Hij zong steeds maar door, het eene vroolijke wijsje na het andere,
opdat Elize den moed niet zou verliezen.
(Wordt vervolgd).
Toeneming van leerlingen bij het Bijzonder
daling bij het Openbaar Onderwijs.
By den nieuwen cursus in September van
dit jaar werden de openbare lagere scholen en
de scholen voor u. 1. o. en buitengewoon on-
lenviis bezocht door 6848 leerlingen .Vergele
ken bii September 1937 is dit een vermindering
van 128.
Bii het bijzonder onderwijs steeg het aantal
leerlingen van 10775 tot 11053. dus met 278.
PERSONALIA.
Bii Koninklijk besluit van 20 October 1938 is
toepokend de aan de orde van Ovanie-Nassau
verbonden eere-medaille in brons aan H. van
Aste. voorheen zeepzieder bij de N.V Haarlem-
sche Stoom Zeep-, Eau de Cologne en Parfume-
rieënfabriek „Het Klaverblad" te Haarlem,
Copyright P. I. 8. Box 6 Copenhoger
Zoo was Elize's laatste nacht aangebrokenNog enkele
uren had zij te leven, dan zou het vonnis, door het volk uitgespro
ken, voltrokken worden. Eenzaam zat zij in het vochtige, koude
hol. Er was geen hoop meer op redding. Daar ging de celdeur open
en de bisschop trad binnen. Deze had den Koning beloofd het
meisje in haar laatste uren bij te staan, om haar kracht te geven
de komende beproeving te doorstaan. Maar zij strekte de handen
afwerend uit, schudde het hoofd en liet duidelijk merken, dat zij
ging de bisschop weer heen.
Nog enkele uqen om haar taak te voleindigen... Daarom had Elize
den bisschop weer laten vertrekken. Nog één pantserhemd moest
vervaardigd worden, dan was het meisje gereed. Bij het schaarsche
licht van een kaarslantaarn werkte Elize ijverig do.or. Honderden
gedachten vervulden haar, gedachten aan haar vader, aan haar
booze stiefmoeder, aan haar broers
spoedig aan het licht kwam, dat er inderdaad
margarine was gebruikt. De juffrouw had zich
op deze manier voor f 1 bevoordeeld. De Amb
tenaar van het O.M. vond het een buitenge
woon onsympathieke overtreding. Een vereeni
ging, die geheel van liefdadigheid bestaat, te
bestelen om den eigen zak te spekken, gaat toch
wel alle perken te buiten. Met het oog op de
generale preventie eischte de Ambtenaar f 25
of 10 dagen. De kantonrechter halveerde dezen
eisch en maakte er f 12.50 of 5 dagen van.
LICHTBEELDEN-VERTOOMNG.
Woensdagavond 26 October zal in het gebouw
Lange Heerenstraat een lichtbeelden-vertoo
ning plaats hebben, waarvan het onderwerp is:
Peter de Visscherman, van W. G. v. d. Hulst.
Donderdagmiddag is er een vertooning voor
de kinderen van den Hosannabond, en zoover er
plaats is voor anderen. Dan wordt behandeld
het onderwerp: „Benjo de kippendief", verteller
is de heer J. F. Snoeks.
LEZING DS. B. E. J. BIK.
Op uitnoodiging van het Comité voor Opwek
kingssamenkomsten zal Ds. B. E. J. Bik, Lu-
thersch predikant te Amsterdam, op Donderdag
27 October een spreekbeurt vervullen in de kerk
der Broedergemeente aan de Parklaan no. 34.
Op dezen avond zal het „Noorderkoor", dir.
de heer S. P. Visser, eenige liederen ten gehoore
brengen.
WOENSDAG 26 OCTOBER 1938.
Programma I: Hilversum I.
Programma II Hilversum II.
Programma III: 8.00 Keulen. 9.20 Pauze of
diversen. 10.35 Parijs Radio. 12.05 P.T.T.-
Nord. 12.20 Ned. Brussel. 2.20 Radio P.T.T.
Nord of diversen; 3.05 Deutschlandsender of
diversen; 3.20 Keulen. 4.05 London Regional.
5.20 Parijs Radio. 6.35 Keulen. 8.20 Fransch
Brussel. 8.35 London Regional; 10.20 Ned.
Brussel; 10.30 Weenen. 11.20 Danmarks Radio
of Diversen.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel; 9.20
Diversen of Gramofoonmuziek. 10.35
Londen Regional. 12.35 Droitwich. 1.05
London Regional. 3.30 Droitwich. 8.05 London
Regional. 8.35 Droitwich.
Programma V: 8.00—7.00 Diversen. 7.00
Eigen gramofoonplatenconcert. Orgel-Ac-
cordeon-piano.
1. Colleen film selectie, H. Croudson.
2. Saddle your blues. Gipsy acc. Band.
3. Kitten on the Keys, I. Moreton and D. Kay
4. The blue Danube waltz, Reg. Foort.
5. La cucaracha, L. P. Acc. Band.
6. Jan Kïepura Film melodies, Fred. Stein.
7. The great Ziegfeld, H. Croudson.
8. Alone. Gipsey Acc. Band.
9. Nola, Polly, I. Mareton and D. Kay.
10. Broadway Melody 1938. Reg. Foort.
11. Le roi de Musette, Victor Marceau.
12. Dizzy fingers, dizzy keys, Jack Wilson.
13. Dixonland no. 8. Reg. Dixon.
14. The Continental, L. P. Acc. Band.
15. Petersburger Schlittenfahrt, Paul Mania.
16. Au Luxembourg, Victor Marceau.
8.0012.00 Diversen.
H.D.-Vertellie
De Jubilaris.
door BAS VAN DEILEN.
ER viel eenige deining in't kleine pro
vinciestadje waar te nemen: Koster
de populaire badmeester van het
volksbadhuis, herdacht zijn zeventig
sten verjaardag en beëindigde bovendien zijn
ambtelijke loopbaan, want het bestuur van
het badhuis had hem eervol ontslag verleend,
onder dankbetuiging voor de vele en gewich
tige diensten door den jubilaris bewezen. Op
den avond van het feest was de wachtkamer
van het badhuis, zooals de beide jongelui, die
de plaatselijke pers vertegenwoordigden,
plichtmatig constateerden, „in een bloemen
tuin herschapen".
Koster en zijn vrouw, met hun veertien kin
deren, waarvan negen eigen en vijf aange
trouwde, zaten in plechtige afwachting van de
komende gebeurtenissen te praten met het
voltallige bestuur.
De voorzitter, meester Duyvenboer van de
openbare school, van wien het bekend was,
dat hij een doodelijken haat koesterde jegens
alle dragers van den familienaam Koster, had
zoowaar de gekleede jas te voorschijn gehaald,
en zat met een slachtoffersgezicht te conver
seeren met de vrouw van den jubilaris.
Juffrouw Koster had haar man jarenlang
geassisteerd bij zijn werk, en meester Duyven
boer koesterde de helaas nimmer bewezen ver
denking tegen haar, dat zij er niet voor terug
deinsde, een al gebruikt badkaartje ten eigen
bate nóg eens aan een bezoeker af te geven.
Het zaaltje stroomde langzaam vol; de
trouwe bezoekers van het badhuis wilden bij
de huldiging tegenwoordig zijn.
Toen er niemand meer bij kon, stond mees
ter Duyvenboer met een stuursch gezicht op.
knoopte zijn jas dicht, haalde een velletje
ruitjes papier met z'n voor den spiegel inge
studeerde openingsrede te voorschijn, en be
gon keelschrapend zijn toespraak af te werken.
De pers zette zich in postuur om vooral niets
te laten verloren gaan van meesters vleiende
qualificaties.
Gij waart een man," galmde het door
het kleine, benauwde zaaltje, „die er steeds op
bedacht zijt geweest de belangen van onze
vereeniging te behartigen als een vader.
Gij en Uw trouwe, altijd zoo ijverige echt-
genoote, ge hebt ons badhuis gemaakt tot wat
het nu isGeen moeite was U daarbij te groot,
geen opoffering te veel! Als twee zeer ver
dienstelijke medewerkers aan de verhooging
van het hygiënische peil onzer gemeente zult
ge nog in een verre toekomst worden geëerd
door een dankbaar nageslacht, dat, dank zij
Uw onversaagd pionierswerk, tot een gezonder
leven werd aangespoord. Gij hebt bij onze be
volking den heilzamen invloed van het water
op het menschelijk lichaam gepropageerd
De verslaggever van de „Koerier" knipoogde
eens tegen zijn collega van -de „Avondbode",
en fluisterde achter zijn hand:
„Uitwendig dan altijd!"
De ander dacht aan Baas Kosters geduchten
rooden neus, en verslikte zich in een onder
drukten lach.
ONDERWIJS.
B. en W. van Haarlem hebben de volgen
de voordracht aan den raad gezonden voor de
benoeming van een onderwijzeres aan school
3: 1 mej. M. Misset te Noord-Scharwoude, 2
mej. C. H. Zwart te Haarlem en 3 mej. C. E.
M. Max te Haarlem.
Mej. M. Voorneveld te Haarlem wordt
door B. en W. aanbevolen voor tijdelijk leera-
res in de handwerken aan de Middelbare
Meisjesschool.
Voor de benoeming van twee onderwij
zeressen aan de Buitenrustschool zijn de vol
gende voordrachten opgemaakt, le voordracht
le. mej. A. M. J. Taselaar te Purmerend, 2e.
mej. J. Langeveld te Gouda en 3e. mej. C. H.
Mekking te Velp; 2e voordracht: le. mej. J.
J. C. VeUenga te Zaandam, 2e. mej. A. M. J.
Taselaar te Purmerend, en 3e. mej. M. C. R.
Drijver te Amsterdam.
KON. VEREEN. „OOST EN WEST".
Voor de afdeeling Haarlem en omstreken
der Kon. Vereen. „Oost en West" wordt Vrij
dagavond 23 October a.s. in de nieuwe Too-
neelzaal van Hotel „De Leeuwerik" een film-
vertooning gegeven: een reis met een dei-
booten van de Java-China-Japanlijn, met
een inleiding over „Het Chineesche Volk"
door den heer J. Moerman gewezen hoofd
van de Hollandsch-Chineesche School te Mr.
Cornells
(Adv. Ingez. Med.)
brengt hulp in gezinnen, waar
door geboorte, onvolwaardig
heid of ziekte van kinderen bij
zondere r.ooden zijn ontstaan.
Zendt Uw bijdrage op Postgiro
75000 Den Haag.
