J)e imtessfiiepi.
„Mèue
ttittfm*
Een uur filmallerlei
de matkï van kei pmd
JtasaÜe''
Pleegkinderen
„MaÜst Uaad"
ir—1
Kunstkring Heemstede.
ZATERDAG 29 OCTOBER' 1938
HAAR'EEM'S DAGE E AD
8
Paula Wessely moet kiezen tusschen
haar vader, den wonderdokter en
haar geliefde, den wetenschappe-
lijken geneesheer, in de film:
Als men de film levensspiegel" heeft ge
zien, is het de merkwaardige figuur van Pau
la Wessely, die 't meest in de herinnering na
blijft, de verschijning, die zoozeer afwijkt van
hetgeen 't groote publiek onder een filmster
pleegt te verstaan, en die ons toch boeit, mis
schien wel juist boeit door, haar groote per
soonlijkheid, welke haar een aparte plaats op
het witte doek heeft gegeven. De Paula Wes
sely uit „Maskerade", uit „Episode" en andere
films zien we ook in „Levensspiegel" zij ver
andert niet. Zij blijft zichzelf, onder alle om
standigheden. Ook dit keer, nu zich om haar
heen een conflict tusschen haar vader en haar
geliefde afspeelt. Haar vader is een wonder
dokter en haar geliefde een wetenschappelijke
geneesheer, die zich ten scherpste tegenover
de kwakzalverij stelt. De film brengt geen op
lossing van het conflict geneeskunde-kwak-
zalverij, ze laat ons
alleen een geval zien
een botsing tusschen
kwakzalverij en ge
neeskunde, zooals
deze zoo vaak plaats hebben. Wel schijnen de
vijanden, vader en geliefde door den dwin-
genden stroom van het natuurlijke leven
er komt een kind ter wereld tot elkaar te
worden gebracht en brengt het geloof een uit
komst, maar men vraagt zich af hoe of een
dergelijke opvatting te rijmen is met het feit
dat een medische studente en een dokter, die
nok geestelijke aanrakingspunten hebben het
leven aan een kind schenken voor dat zij ge
huwd zijn? De natuurkracht wint het vaak
van de geestkracht, doch dan heeft het noodlot
altijd de hand in het spel, twee worden door
hun omgeving gedwarsboomd enz., of er is
sprake van onwetendheid. Noch 't een noch 't
ander kan hier het geval zijn, want het con
flict tusschen vader en geliefde komt pas la
ter de toenadering in den weg staan, en van
onwetendheid kan men een medisch studente
en een dokter niet verdenken. Neen, dat kind
verschijnt in de film als een Deus ex machina
om het conflict tusschen de kwakzalverij en
de geneeskunst bij te leggen zonder het op te
lossen. De vader-kwakzalver ziet in de oogen
van de menschen wat of zij mankeeren; die
vormen volgens hem de levensspiegel, waarin
je alles kunt zien. Men heeft van dezen kwak
zalver in de film geen symbool gemaakt van
de geheele kwakzalverij, integendeel, deze
kwakzalver blijkt een man uit een stuk, een
mensch met een goed hart, die de menschen
bedoelt te helpen omdat hij de kracht heeft
hun heil in de oogen te lezen.
Geen moment twijfelt men aan de goede be
doelingen van dezen mensch. Hij is een rijk
juwelier en oefent zijn praktijk in zijn vrijen
tijd uit. Deze kwakzalver (een prachtige creatie
van Peter Petersen) treedt uit de film te voor
schijn als een humaan mensch. De dokter
daarentegen heeft een strak streng karakter
en doet niet bepaald aan als een beminnelijk
mensch.
Atilla Hörbiger (in werkelijkheid zooals men
■weet Wessely's echtgenoot) speelt deze merk
waardige rol. Zooals gezegd, als de film voor
bij is blijft Paula Wessely; dit gezicht schijn
baar groot en rond en toch zoo uiterst fijn, met
de onregelmatige oogen en de uitgebogen neus
dat men onmogelijk mooi kan noemen, heeft
een persoonlijkheid, een charme, welke elke
onregelmatigheid opheft, neen die eigenlijk
bewijst dat op zichzelf totaal niet harmonische
gezichtsonderdeelen in hun totaal een grootere
harmonie kunnen bezitten dan harmonische
gezichtsdeelen in hun geheel kunnen hebben.
Paula Wessely. die wordt ons in deze film ten
voeten uit gebracht. En we zijn daar blij om.
En wat den inhoud van de film betreft; zoo
als gezegd men stelt zichzelf na afloop vragen.
Waarom dit? En waarom dat? Maar laat men
toch niet denken dat dit iets afdoet aan de
kwaliteit van de film. „Levensspiegel" steekt
met kop en schouders boven het massafilm
product uit. Iemand die van een film eischt
dat ze geen vragen achterlaat moet naar amu
sement gaan kijken; dat is „Levensspiegel"
niet. Het is een belangrijke film, die zooals 't
belangrijke vaak doetvragen achterlaat.
Zondagochtend-voorstelling
Een filmwerk van
BENOIT LEVY.
Zondagochtend wordt in het Frans Hals
theater een vertooning gegeven van de film
„Helene Willfuer", naar den bekenden roman
van Vicky Baurn. Het betreft hier een belang
wekkende Fransche film van Jean Benoit
Levy, die ook de films „Bewaarschool" en „De
stervende Zwaan" heeft vervaardigd. De be
kende Fransche actrice Madeleine Renaud
brengt Helene Willfuer tot leven.
Dit is een werk voor hen, die van een goede
film houden.
In het buitenlandsch journaal In Moviac
kan men deze week o.a. den Engelschen premier
Neville Chamberlain zien, die een praatje
houdt voor de Engelsche radioluisteraars over
belastingen. Verder ziet men de populaire di
rigent van hot B.B.C.-Symphonie-orkest dr.
Adrian Boult, ter
wijl hij bij zijn ver
trek uit Weenen een
afscheidsconcert
geeft, dirigeerend.
op het dak van den vertrekkenden trein!
De serie van films over Spaansche steden
wordt voortgezet met een fraaie documentaire
van Sevilla.
Voorts draaien in het programma van deze
weck een komisch in Holland spelend teeken
filmpje L.Holland Days"), een klucht, getiteld
„Nooit gedacht cn toch gekregen" en een
show-filmpje met zang en dans.
CEORCE
BRENT
kent:
Met de drie attracties, die Cinema deze
week zijn bezoekers biedt, te weten twee
hoofdfilms en, (zooals de advertentie zegt),
„Het Wonder der 20ste eeuw", de telepathe
en clairvoyante Miss Hamida wordt het pu
bliek van kwart over acht tot twaalf uur bezig
gehouden.
In „De Macht van het Goud" met in de
hoofdrollen Olivia de Havilland, George Brent
en Claude Rains
Clï O .Pirn n I wordt de strijd weer-
<0111 eiOla gegeven tusschen de
pioniers-landbou
wers eenerzij ds en
de goudontginners anderzijds in Californië
omstreeks 1870.
Het is een film die in kleuren is opgenomen
en die U in geweldige spanning brengt en
houdt. De aandacht verslapt geen moment.
Het is weer een film den regisseur Michael
Curtiz waardig.
Het tweede hoofdnummer „De gevaarlijke
leeftijd" lijkt ons minder geslaagd. Door te
veel te willen bewijzen, is men z'n doel voorbij
geschoten. Het geheele geval is wat te bruusk
opgezet. Om maar iets te noemen, het lijkt
toch niet waarschijnlijk dat een butler, de
dertienjarige dochter des huizes, de trap op
sleurt en haar in haar kamer opsluit! En zoo
zijn er meer vraagteekens in het scenario.
Bonita Granville, die de dertienjarige Roberta
uitbeeldt, doet het met talent en is een aller
liefste tooneelverschijning. Ze is het dochter
tje van een rijk echtpaar, dat het, ieder op zijn
terrein, zoo druk heeft, dat geen van beiden
tijd heeft zich met het kind te bemoeien.
Roberta die behoefte aan liefde en hartelijk
heid heeft, vindt thuis niets dan koudheid en
kilheid. Haar reageeren daarop ontaardt in on
hebbelijkheid. De kostschool, waarop zij later
geplaatst wordt, brengt de goede eigenschap
pen. en dat zijn er vele, te voorschijn.
Over „het Wonder" wordt op een andere
plaats in dit blad geschreven.
Miss Hamida.
Op het tooneel treedt in Cinema Palace
de telepathe miss Hamida op. Vrijdagochtend
werd de pers in het Rembrandt Theater in
de gelegenheid gesteld om van de kunde van
Miss Hamida kennis te nemen. En we mogen
zeggen Miss Hamida doet merkwaardige din
gen. Alle opdrachten voert Miss Hamida met
„den denker" aan de hand vlot uit. Het is de
bedoeling dat het publiek Miss Hamida aller
lei dingen laat doen, bijv. ergens naar toe
laat loopen, bij een bepaald iemand een voor
werp laat halen, het ergens naar toe laat
brengen enz. Iemand uit het publiek, die zijn
gedachten sterk op de opdracht concentreert
moet haar aan de hand leiden. We hebben
Miss Hamida allerlei opdrachten laten uit
voeren, en we stonden ©enigermate versteld
van de vlotheid, waarmede ze deze uitvoerde.
Aardig is het, dat 't publiek een bekende zan
ger aan Miss Hamida mag opgeven, die zij
in gedachten aan een zanger op het tooneel
.uitzendt" en deze noemt dan den naam en
zingt een lied uit het repertoir van den zanger.
Deze tenor is Jean Janin van de opera uit
Monte Carlo.
Het revuefiim-record
verbeterd door.-
Luxor
H
Men kent langzamerhand de Amerikaansche
revue- en operettefilms. De eene is nog groot-
scher van opzet, nog fantastischer van aanklee
ding en nieuwe vondsten dan de andere. Hoe
grooter de balletten op een gegeven moment
staan er in „Rosalie" niet minder dan 2500 dan
seressen op 't tooneel en hoe hooger de onkos-
tenrekening des te mooier schijnen de Amerika
nen het te vinden. Dat klinkt u misschien
vreemd in de ooren, van die hooge onkostenre-
kening. Maar dan begrijpt u misschien niet wat
een geweldige reclame daar in zit. Het ontzag
van den Amerikaan voor een groot aantal dol
lars bezorgt een dergelijke kostbare revuefilm
een onschatbare publiciteit. En daardoor hoeft
de publicity-afdeeling weer geen millioenen voor
reclame uit te geven. Zoodat alles bij elkaar de
film misschien nog minder kost dan een nor
male speelfilm. Ja, wat efficiency betreft kun
nen we van de Amerikaansche filmindustrie nog
veel leeren. Doch niet alleen op zakelijk ook op
artistiek gebied weten de Hollywoodsche produ
cers dikwijls groote successen te behalen. En
een van die successen is ook de film „Rosalie".
Onder artistiek zij hier niet te verstaan „bij
zonder kunstzinnig" want dat zijn dergelijke
„big show-films" maar zelden, men moet het
meer in dien zin opvatten, dat ze op
een bijzonder geraffineerde manier in elkaar
zhn eezet. Behalve over een flinke dosis zake
lijkheid beschikken
de heeren van „over-
there" ook over een
goeden psychologi-
schen kijk op het pu
bliek. Door jarenlange ervaring weten zij pre
cies wat de doorsnee bioscoopliefhebber graag
ziet.
De operette, show- of revuefilm kiest u
zelf maar „Rosalie" is nu het resultaat van
al deze factoren geworden en hoe kon het an
ders? Zij is in haar soort perfect. De geschie
denis zelf heeft niet veel te beduiden. Maar
wat doet dat er toe? Dat'een jonge Amerikaan
sche „football player" het hart steelt van een
aardig, levenslustig meisje wier afkomst echter
met een geheimzinnig waas bedekt is, is niet
zoo vreemd. En dat het meisje tenslotte de
kroonprinsesje van een van die imaginaire en op
elk oogenblik te voorschijn te tooveren Balkan
landjes, die meestal een bijzonder weiluiden
den naam hebben, is, wie zai haar dat kwalijk
nemen? De cadet van West-Point die zoo goed
„football" speelt doet dit zeker niet, ook al blij
ven de verwikkelingen niet uit. De film eindigt,
zooals ze behoort te eindigen: met een gelukkig
paar. Of juister met twee gelukkige paren want
ook de vriendin van de prinses en de vriend
van den knappen West-Point cadet vinden den
weg tot elkaar. En zoo zal ook „Rosalie" de
film dan wel haar weg tot het publiek vin
den.
Eleanor Powell danst beter dan ooit, Nelson
Eddy's stem heeft nog aan kracht en schoon
heid gewonnen en verder is er nog een nieuwe
ster, Ilona Massey is haar naam. en ze speelt in
deze film de rol van de vriendin der prinses,
doch het zal niet lang duren of ze zal zelf
prinsessenrollen te spelen krijgen. De scènes
zijn bepaald grootscher dan die van vorige re
vue-films, vooral de trommeldans is fameus, zoo
dat ge voor uw geld het volle pond aan amuse
ment krijgt.
Met nog een toegift in den vorm van een aan
trekkelijk voorprogramma.
Het eerste hoofdnummer in het programma
van het Spaarne-Theater is deze week de
film „Pleegkinderen", het ietwat naïeve, maar
ontroerende verhaal van twee ouderlooze kin
deren in een zwerftocht, op zoek naar een
liefdevol te-
Spaarme* th eat er van'de se-
langrijkste
figuren van
Amerika's kindersterrendom vervullen in deze
film een belangrijke rol. Het zijn Dickie Moore,
Virginia Weidler en Sally Martin, en men
staat verbaast over wat de jonge regisseur
Charles Barton met deze jeugdige sterren
heeft gepresteerd.
Vóór de pauze draait een cowboy-film met
George O'Brien. Men hoeft niet bepaald een
liefhebber van sensationeele Wild-West-films
te zijn om dit verhaal te kunnen apprecieeren,
want het gaat er op de ranch van George
O'Brien zeer genoeglijk toe..Als ontbreken ook
in deze cowboy-film de noodige bandieten
niet, die dan natuurlijk door den hoofdpersoon
ontmaskerd worden. In eik geval is het een
film, waardoor ieder zich gaarne een urntje
zal laten bezighouden.
toen nog het element „ridderlijkheid" bij het
gevecht een rol speelde
Een keur van uitnemende artisten treedt in de
verfilming van Robin Hood's avonturen op. Voor
de figuur van den hoofdpersoon had men be
zwaarlijk een beter acteur kunnen kiezen dan
Errol Flynn, die als het ware voor zijn rol ge
schapen is. Zijn Robin Hood is de ridderlijke
vrijbuiter, zooals die ook in onze fantasie voort
leeft. Basil Rathbone als zijn doodsvijand Sir
Guy, Claude Rains als Prins John en Olivia de
Havilland als Lady Marion zijn met Robin's
helper, den oolijken dikzak Much, de figuren,
die mede bijdragen tot het succes van deze schil
derachtige herleving der Middeleeuwen.
Het voorpogramma bevat in het journaal eeni-
ge fragmenten van het feestconcert der H.O.V.,
welke vooral hun, die het „Concert van 1813"
hebben bijgewoond ongetwijfeld veel genoegen
zullen verschaffen.
Een teekenfilm brengt een nieuw dwaas avon
tuur van „Porky" in beeld.
ERROL FLYNN brengt:
tot nieuw leven.
Avonturenfilm in klank en.... kleur!
Wie mocht denken, dat de film in technisch
opzicht aan het einde van haar mogelijkheden
beland is, die kan zich deze week van het te
gendeel overtuigen Want de prachtige rolprent
„Robin Hood" is er het sprekende bewijs van,
dat de filmtechniek nog in gestadige ontwikke
ling is. Buiten haar vele andere aantrekkelijk
heden is het namelijk vooral de kleurenprojec-
tie, die deze film tot een opmerkelijk product
heeft gemaakt. Dat kleurenprocédé is in één
woord voortreffelijk en vermoedelijk zal wel
geen enkele der voorgaande speelfilms-in-kleu-
ren de vergelijking met „Robin Hood" kunnen
doorstaan. Het is of de platen van een door
kunstenaarshand gewrocht prentenboek tot le
ven komen, zóó fijn en zóó voornaam liggen de
tinten op het doek. Soms ontwaart ge de kleu
ren nauwelijks, maar toch zijn ze er om relief
aan het tafereel te geven.
Een levend romantisch prentenboek.... ja,
dat is deze „Robin Hood"-film van het begin
tot het einde. We bladeren er in met dienzelf
den hartstocht, waarmede we in onze prille jeugd
de heldendaden uit een ver verleden plachten
te volgen. Robin Plood.... dat is nog eens ro
mantiek! Robin Hood
dat is de man, die al
de ridderlijke idea
len in zieli ver-
eenigt, die voor zijn
wettigen vorst vecht tegen diens verraderlijken
broeder, die voor de onderdrukten opkomt en
hen in bescherming neemt; die het vaardigst
van allen den boog hanteert; die den dood in
het aangezicht durft te zien; die zich met zijn
trawanten in een moeilijk doordringbaar woud
terug trekt om zijn plannen tegen den onder
drukker ten uitvoer te kunnen brengenDe
zwierige charme, die de geheele film kenmerkt,
plaatst ons terug in de bruisende romantiek van
de Middeleeuwen ,en het is een verademing voor
den modernen mensch in die sfeer te toeven. En
dat 't niet uitsluitend lieflijks is, dat we te zien
krijgen, dat begrijpt ieder, die zich zijn schooi
en jongensboeken voor den geest haalt. Onze
voorvaderen versmaadden een stevig vechtpar
tijtje niet, maar aanvaarden wij dien strijd met
de blanke wapens gaarne, omdat hij er toch
eigenlijk bij hoort en misschien ook wel, omdat
Rembrandt
DAM®
PFOGRAMMA
ZONDAG 30 OCTOBER.
HILVERSUM I 1875 en 415,5 M.
8.30 NCRV. 9.30 KRO. 5.00 NCRV, 7.45—
11.00 KRO.
8.30 Morgenwijding. 9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Hoogmis. 11.45 Gramofoonmuziek. 1.00
Boekbespreking. 1.20 KRO-Melodisten en
solist. 2.00 Godsdienstonderricht. 2.30 KRO-
Kamerorkest. 3,00 Pianoduo Bormioli—Sem-
prini en gramofoonmuziek. 3.4.5 Pauze. 3.50
Vervolg orkestconcert. 4.30 Voor de zieken.
4.55 Sportnieuws. 5.00 Gereformeerde Kerk
dienst. Hierna: het Gereformeerd Evangeli
satie-Zangkoor en solist, 7.45 Sportnieuws. 7.50
Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP;
Mededeelingen. 8.15 Gramofoonmuziek. 8.45
Radiotooneel. 9.00 KRO-Melodisten en solist.
9.20 Gramofoonmuziek. 9.30 KRO-orlcest. 9.55
Causerie „Christus Koning". 10.10 Het Am-
sterdamsch a capella-koor „Bel Canto". 10.30
Berichten ANP. 10.40—11.00 Epiloog.
HILVERSUM II 301,5 M.
8.55 VARA, 12.00 AVRO 5.00 VARA. 6.30
VPRO. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 VAR A-Kalender. 9.00 Berichten. 9.05
Tuinbouwpraatje. 9.30 Gramofoonmuziek. 9.45
Causerie „Van Staat en Maatschappij". 9.59
Berichten. 10.00 Residentie-orkest (opn.)
10.40 Declamatie en gramofoonmuziek. 11.00
VARA-orkest en gramofoonmuziek. 12.00 Het
woord van de week. 12.05 AVRO-Aeolian-orkest.
1.00 Diseonieuws. 1.30 Causerie „Bali als toe-
ristenland". 1.50 Gramofoonmuziek. 2.00 Boek
bespreking, 2.30—4.20 Concertgebouw-orkest en
soliste. (3.15—3.35 Boekbespreking). 4.25
AVRO-Dansorkest. 4.55 Sportnieuws ANP. 5.00
Esmeralda. 5.30 Voor de kinderen. 6.00 Sport-
praatje. 6.15 Sportnieuws ANP. gramofoon
muziek. 6.30 Causerie „Tot in alle deelen van
het land". 6.40 Wijdingswoord 7.00 Neder-
duitsch Hervormde Kerkdienst. 8.00 Berich
ten ANP; Radiojournaal; Mededeelingen. 8.20
AVRO-Amusementsorkest, AVRO-Girls en
solist. 9.00 Radiotooneel. 9.20 Omroeporkest en
solist. 10.00 Vraaggesprek. 10.15 AVRO-Tango-
orkest en solisten 11.00 Berichten ANP. 11.10
Renova-kwintet. 11.4012.00 Pianovoordracht.
DROITWICH 1500 M.
12.35 Het Hanwell Silver-orkest en solist.
1.20 De Gerard Singers. 1.35 Eugene Pini en
zijn orkest. 3.20 Het New Metropolitan Sym
phony Orchestra. 4.20 Causerie over moreele
herbewapening. 4.40 Gilbert Stacey en zijn
sextet. 5.20 Causerie over kerkschatten, 5 40
het Kutcher strijkkwartet en solist. 6.30
Radiotooneel. 7.20—8.10 Mario de Pietro en
zijn mandoline-orkest 8.15 Kerkdienst. 9.05
Liefdadigheidsoproep. 9.10 Berichten. 9.25
Radiotooneel. 9.55 Zang 10.20 Charles Ernesco
en zijn kwintet. 10.50 Epiloog.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M.
7.30 Verzoekconcert. 9.20 Berichten. 9 50
Pianovoordracht 10.05 Berichten 10 2011 20
Omroeporkest cn solisten (opn.)
RADIO-PARIS 1648 M.
7.40—8.10 en 9.00 Gramofoonmuziek. 10.00
Het Bailly-orkest. 10.25 Zang. 10.40 en 11.20
Gramofoonmuziek. 12.30 Orgelconcert. 1.20
Zang. 1.35 Fred Adison en zijn orkest. 2.35
Gramofoonmuziek. 3.20 Accordeonsoli. 3.35
Vocaal trio. 4.50 Zang. 5.20 Gramofoonmuziek.
5.35 Colonne-concert. 7.20 Gramofoonmuziek.
8.35 Zang. 8.50 Symphonieconcert. mmv so
listen. 10 50 Gramofoonmuziek. 11.3512.50
Dansmuziek.
KEULEN 456 M.
5.20 Havenconcert. 7.35 Omroepkwartet en
solist. 8.50 Populair programma. 9.35 Gramo
foonmuziek. 10.50 Zang en piano. 11.20 Hans
Bund's orkest, G. Freundorfer's orkest, een
vroolijk kwartet en solist. 1.20 Populair con
cert. 3.20 Leo Eysoldt met zijn orkest, solisten
en instrumentaal kwartet. 7.30 „Madame But
terfly", opera. 9.5011.20 Omroepkleinorkest
en solisten.
BRUSSEL 322 M.
9.00 en 9.40 Gramofoonmuziek. 10.20 Jan
Steurs' Musette-ensemble en soliste. 11.20 Gra
mofoonmuziek. 12.20 en 1.30 A. Felleman's
orkest. 2.35 Gramofoonmuziek. 2.50 „Ariana et
Barbe-bleue", opera. 5.50 en 6.50 Gramofoon
muziek. 7.20 Pianoduetten. 8.20 Gevarieerd pro
gramma. 10.30 Populair concert. 11.2012.20
Gramofoonmuziek.
BRUSSEL 484 M.
9.00 en 9.20 Gramofoonmuziek. 10.20 Har
monie-orkest en pianovoordracht. 11.20 Gra
mofoonmuziek. 11.55 Pianovoordracht. 12,05
Vervolg orkestconcert. 12.20 Gramofoonmuziek.
12.35 en 1.30 Omroepkleinorkest. 2.20 Gramo
foonmuziek. 2,50 Jan Steurs' ensemble, 3.20
Waals Kamerorkest en solisten. 5.30 Omroep
kleinorkest. 7.35 Gramofoonmuziek. 8.20 Bou-
mal-herdenking. 10.30 Omroepdansorkest en
vocaal trio. 11.2012.20 Gramofoonmuziek.
RADIO MOORS N. V.
KRUISSTRAAT 38, TELEFOON 14609
OFFICIEEL PHILIPS REPARATEUR
(Adv. Ingez. Msd.)
MAANDAG 31 OCTOBER 1938.
HILVERSUM I. 1875 en 415.5 M.
NCRV-Uitzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Ber., gra
mofoonmuziek. (9.30 Geluk wenschen). 10.30
Morgendienst. 11.00 Christelijke lectuur. 11.30
Gramofoonmuziek. (12.00 Berichten). 12.30 Be
richten, hierna het Stichtsch Salonorkest en
gramofoonmuziek. 2.00 Voor de scholen. 2.35
Gramofoonmuziek. 3.00 Wenken voor de keu
ken. 3.30 Gramofoonmuziek. (Om 3.45 berich
ten). 4.00 Bijbellezing. 5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Kinderuurtje. 6.15 Gramofoonmuziek. 6.30
Vragenuurtje. 7.00 Berichten. 7.15 Vervolg vra
genuur. 7.45 Reportage eventueel gramofoon
muziek. 8.00 Berichten A.N.P. Herhaling SOS-
berichten. 8.15 Causerie „Twee richters in nood".
8.30 Evangelisch Luthersche Kerkdienst. 10.00
Berichten A.NP. 10.05 Het Kamerorkest „Ars
Nova et Antique", m.m.v. solist. 10.45 Gym
nastiekles. 11.00 Vervolg concert. 11.30 Gramo
foonmuziek. 11.50 Schriftlezing.
HILVERSUM 301.5 M.
Algemeen programma verzorgd
door de AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 berichten).
10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek
10.30 Voor de vrouw. 10.35 Het Lyra-trio. 11.20
Orgelconcert en zang. 12.00 Ensemble Rent
meester. (Om 12.15 Berichten en 12.45 Gramo
foonmuziek). 1.45 Gramofoonmuziek. 2.30 Chan
sons met piano- en accordeonbegeleiding. 3.00
Declamatie. 3.30 Omroeporkest (opn.) (Om 3.45
berichten). 4.30 Muzikale causerie (met gr.pl.)
5.30 AVRO-Amusementsorkest. 6.15 Gramofoon
muziek. 7.00 AVRO-Dansorkest en solist. 7.30
Causerie „Wat gebeurt er in China?" 8.00 Be
richten A.N.P. Mededeelingen. Gramofoonmu
ziek. 8.20 Het Omroeporkest en solisten. 9.00
Radiotooneel. 9.50 Vervolg concert. 10.30 Gra
mofoonmuziek met toelichting. 11.00 Berichten
A.N.P. 11.10 Zang en orgel. 11.30 Dansmuziek.
(Gr.pl.)
DROITWICII 1500 M.
11.20 Zang. 12.10 Gramofoonmuziek. 12.20
Causerie over kerkgeschiedenis. 12.45 Orgelspel.
I.20 Militair orkest. 2.00 Declamatie. 3.20 Gra
mofoonmuziek. 4.15 Viool en piano. 4.50 Gra
mofoonmuziek. 5.20 Zang. 5.40 Luïgi Voselli en
zijn Hongaarsch orkest. 6.20 Berichten. 6.40 Mu
zikale causerie. 7.00 Puzzle-wedstrijd. 7.20 Va
riété-programma. 8.10 Causerie „Everyman and
the crisis". 8.30 Solistenconcert. 9.20 Berichten.
9.45 Politiek overzicht. 10.00 Het BBC-orkest.
II.00 Declamatie. 11.20 Joe Loss en zijn Band.
11.50 Dansmuziek (Gr.pl.)
RADIO PARIS 1648 M.
9.00 en 10.00 Gramofoonmuziek. 11.20 Loca-
telli-orkest. 12.35 Zang. 1.05 Jane Evrard's da
mesorkest. 2,35 Gramofoonmuziek. 2.45 Zang.
3.00, 3.30 en 4,40 Gramofoonmuziek. 4.50 Zang.
5.05 Pianovoordracht. 5.25 Cellovoordracht. 5.55
en 6.35 Gramofoonmuziek. 7.20 Het Cantrelle-
orkest. 8.35 Pianovoordracht. 8.50 Nationaal or
kest en Raugelkoor. 10.50 Gramofoonmuziek.
KEULEN 456 M.
5.30 Gramofoonmuziek. 6.30 Vliegenier.sorkest.
7.50 Schrammelensemble en solist. 11.20 NSFK
orkest. 12.35 Nedersaksen-orkest en solist. 1.30
Populair concert. 2.50 Gramofoonmuziek 3.20
Otto Dobrindt's orkest. 4.50 Trioconcert. 5.30
Solistenconcert. 6.20 Gramofoonmuziek. 7.30
Omroeporkest, en solist. 8.00 Westduitsch week
overzicht. 8.20 Literair-muzikaal programma.
9,35 Gi'amofoonmuziek. 9.50 Leo Eysoldt met zijn
orkest, vocaal sextet en pianoduo.
BRUSSEL 322 M.
12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 Het Omroep
dansorkest. 1.30 Het Omroepsalonorkest. 1.50
Gramofoonmuziek. 5.20 en 6.50 Gramofoonmu
ziek. 7.20 Omroepsalonorkest. 8.20 en 9.20 Om
roepkleinorkest. 10.30 Omroepdansorkest en so
liste.
BRUSSEL 484 M.
12.20 Gramofoonmuziek. 1.00 en 1.30 José
Schnyder's orkest. 1.50 5.20 en 5.45 Gramofoon
muziek. 5.50 Jean Omer's orkest, m.m.v. so
list. 6.35 Zang. 7.05 Vioolvoordracht. 7.35 Gra
mofoonmuziek. 8.20 Quatre-mains. 8.50 Radio
tooneel met muziek. 11.00 Concert.
OFi'VSirm \DS«,NDFH 1571 M.
7.30 Het Peter-kwartet. 8.20 Hoorbericht. 9.20
Berichten. 9.50 Klarinet en piano. 10.05 Berich
ten. 10.20 Operafragmenten (opn.)
MUZIEK.
Rafaël Lanes en Marinus Flipse gaven de eer
ste uitvoering van dit seizoen voor den Heem-
steedschen Kunstkring.
Wellicht zou het juister zijn, te zeggen, dat
zij die uitvoering „onder de auspiciën van den
Heemsteedschen Kunstkring" gaven. Want een
„kunstkring" bestaat nu eenmaal noodzakelij
kerwijze uit een bestuur plus een zeker, liefst
groot, aantal leden en ik mag aannemen dat
de Heemsteedsche er veel meer telt dan Vrij
dagavond in het gebouw van den Protestanten
bond aanwezig waren; zoo niet, dan zouden de
auspiciën aangaande het sluitend maken van
zijn budget en dus ook aangaande zijn levens
vatbaarheid sinister geacht moeten worden. Een
halve kring is geen kring en sluit ook niet. De
Heemsteedsche Kunstkring bestaat echter al
meer dan 10 jaar en heeft de ergste crisisjaren
kunnen doorstaan zonder in de noodzakelijkheid
te komen om zijn zaak te sluiten, waaruit we
mogen opmaken dat zijn budget wèl sluit.
Waarom er dan Vrijdagavond relatief zoo wei
nig belangstellenden waren? Ja, als ik het wist
of begreep, zou ik het zeggen. Maar ik weet het
niet en begrijp het evenmin. Rafaël Lanes kan
zich als cellist met vele gevierde internationalen
meten, Iemand als b.v. Piatigoroki kan niet in
zijn schaduw staan, doch Lanes in die van Pia
tigoroki wèl.
Maar waartoe zou ik verdere vergelijkingen
maken? Raphael Lanes speelt zeer mooi cello.
Hij is een volleerd, volwaardig meester op zijn
instrument en zijn instrumentale en artistieke
kwaliteiten zijn er zeker niet minder op ge
worden omdat hij sinds eenige jaren de vaste
positie van eersten solo-cellist van het Concert
gebouworkest verkozen heeft boven het wisse
lend bestaan van een reizenden solist, of om
dat hij goed Nederlandsch spreekt. De fanatieke
bewonderaars van al wat on-Nederlandsch is
mogen daarmee rekening houden.
Lanes speelde met den pianist Marinus Flipse
het Adagio en Allegro op. 70 van Schumann, een
Sonate in fis mineur van Huré, een „Fantasti-
sches Praeludium und Schneller Tanz" van
Robert Reti en Tschaikowsky's „Variaties op
een Rococo-Thema", en alleen de d min. Suite
van Bach. Ook in de andere werken, behalve
in Huré's Sonate, bleef de cellist althans voor
het oog de solist, door uit het hoofd te spelen.
Dit is ongetwijfeld heel knap en bewijst een
grondige studie van die werken, maar directe
aanleiding was er toch alleen in de Rococo-
Variatïes voor, want dit is een solostuk voor
cello met orkestbegeleiding. Schumann's op. 70
en Reti's werk geven den pianist een gelijk
waardige partij.
Dat Adagio en Allegro van Schumann hoorde
ik reeds verleden winter door Lanes, toen met
Van der Pas te Haarlem. Waarom vindt men
eigenlijk dat stuk zoo zelden op de program
ma's? Het doet Schumann van zijn beste zijde
kennen. Het Adagio is één stroom van melodi
sche schoonheid en romantische spanning, het
Allegro bruist vurig voort en bevat interessante,
doch nergens droge, contrapuntische combina
ties, o.a. een heel mooie canon in de onderquint.
De Sonate van Huré is fantastisch van inhoud
en schijnt wat den vorm betreft, 'eerder een
soort van improvasitie dan een volgens bepaal
de regelen geschapen geheel. Men kon er een
Inleiding, een Allegro, een Scherzo en een Epi
loog in onderscheiden. In al die deelen was veel
kleur, in sommige veel pathos, in andere fijn
heid en in het laatste deel. de epiloog, veel
Wagner. Een bepaalden indruk liet het werk
niet na, een diepen zeker niet, maar wel scheen
het voortreffelijk voor de beide instrumenten
geschreven, grootendeels zeer welluidend, niet
erg modern en tal van mooie détails bergend.
Welluidendheid kon men Reti's compositie niet
verwijten, fantastisch was het wel en grillig ook.
Nu eens hamerden rythmen als met motorische
gelijkmatigheid, dan weer sprong een klein mo
tief heen en weer, dook nu hier, dan daar op
en verdween.
En tusschen deze werken in Bach met zijn
breede lijnen en gesloten vormen. Ik kan niet
zeggen dat Lanes' vertolking me voortdurend
in even sterke mate boeide maar wel dat hij
de Suite uitmuntend speelde en in de Gique ook
een prachtig staccato demonstreerde.
Zijn intonaties waren in alle werken feilloos,
zijn flageolet-spel was dat ook, zijn toon.ik
zei toch al dat hij een volwaardig meester op
zijn instrument is! En Marinus Flipse stond
hem voortreffelijk ter zijde. Na zijn ongeluk
kig Haarlemsch debuut van enkele jaren ge
leden heeft deze pianist zich schitterend gere
vancheerd. En het was lang geen gemakkelijke
taak die hij Vrijdagavond had. Doch zoowel de
origineele pianopartij als het arrangement van
de orkestpartij (in de Rococo-Variaties) klon
ken duidelijk en volkomen beheerscht.
Een klein stuk van De Senaillé werd als toe
gift geschonken na den grooten bijval die op de
vertolking der Variaties volgde.
De componist R. Reti was bij dit concert aan
wezig en dankte voor het succes dat zijn werk
ten deel viel.
K. DE JONG.
Collecte voor „Het Roode Kruis".
Woensdag 2 November a.s. wordt weer de
jaarlijksche collecte gehouden ten bate van
Het Roode Kruis.
De duizenden guldens, die voor de instand
houding van den arbeid van Het Roode Kruis
noodig zijn, moeten op dien éénen dag bij elkaar
komen.
De zegenrijke arbeid, die Het Roode Kruis
dat, zooals reeds herhaaldelijk is betoogd, geen
militairistische instelling is verricht, is be
kend genoeg.
Het verleent hulp bij rampen (spoorweg- en
mijnrampen, overstroomingen enz.); het leidt
helpers en helpsters op; het heeft langs de
hoofdwegen van Nederland 600 hulpposten in
gericht; het stichtte een bloedtransfusiedienst
die zéér nuttig arbeidt, het zorgt voor eerste
hulp bij marschen, voetbalwedstrijden enz.; het
richt in tijden van oorlog of mobilisatie zieken
huizen. hospitalen en hulpziekenhuizen in.
Teder zal dit werk gaarne willen steunen.
Collectanten kunnen zich nog aanmelden bij
de firma Mathot, Groote Houtstraat 39.
