■BIS
T" LY LUS.
Bij haar 40 jarig Tooneeljubileum.
JAN MUSCH.
Tweede Feestconcert
Li HIFLAIMCi
DONDERDAG 3 NOVEMBER 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
7,
HET TOONEEL
Tilly Lus als „Jantje" in Heyermans' „Uitkomst".
Wanneer men mij vroeg naar de namen van
de drie grootste actrices der tegenwoordige
generatie in ons land, dan zou ik daarbij zeker
Tilly Lus noemen. En toch behoort zij in het
geheel niet tot wat men zoo gewoonlijk onder
„groote actrices" verstaat. Zij heeft een heel
apart talent en neemt in onze tooneelwereld
een geheel eigen plaats in.
Tilly Lus heeft in het gewone leven, uiter
lijk zoowel als innerlijk,, heel weinig van de
tooneelspeelster. Zij is in de eerste plaats
vrouw en moeder en men behoeft er zelfs niet
aan te twijfelen, dat het haar dikwijls moeite
gekost heeft haar gezin te verlaten om
's avonds tooneel te spelen. Want zij is in wer
kelijkheid als moeder van een zelfde innig
heid en waarachtigheid, als zij zoo dikwijls op
het tooneel is.
Innigheiddat is het grootste kenmerk van
het spel van Tilly Lus. Innigheid en zuiver
heid. Ik ken geen actrice, wier spel zoo geheel
en al van binnen uitkomt en daarom zoo ont
roerend is, als Tilly Lus. Zij is hieraan is
geen twijfel een natuurtalent. Zij is geheel
verschillend van een actrice als bijvoorbeeld
Elsa Mauhs, die ook tot de 3 grootsten in ons
land behoort. Bij Elsa Mauhs voelt men, dat
elk gebaar, elke stem-nuance van te voren is
bestudeerd en vastgelegd; zij staat steeds
boven haar rol, maar haar techniek is zoo
volmaakt, dat alles volkomen natuurlijk aan
doet.
Tilly Lus daarentegen speelt zooals haar
hart het haar ingeeft. Hoe zij in haar rollen
een zoo groote, ontroerende innigheid be
reikt? Misschien zou zij er zelf niet op kunnen
antwoorden. Men zou even goed een bloem
kunnen vragen, hoe zij bloeit. Van haar kan
men zeggen, dat zij meer bespeeld wordt
dan dat zij speelt. Tilly Lus bezit in hooge
mate de vrouwelijke deugd der intuïtie. Haar
spel is voornamelijk intuïtief, en haar in
tuïtie doet haar bijna steeds het juiste ge
baar en het juiste accent vinden. Zij staat
bijna altijd geheel in haar rol, zij beleeft
haar. En omdat zij een zoo zuivere, waarach
tige vrouw is, is haar spel ook zoo zuiver en
waarachtig.
Ik herinner mij van Tilly Lus niet één val-
schen toon of onecht gebaar. Wanneer men
haar ziet spelen, dan voelt men: zoo moet
het en niet anders. Het is dan ook heel na
tuurlijk, dat de kritiek haar spel dikwijls in de
meest enthousiaste soms zelfs extatische
termen heeft geprezen. Met welk een gloed
konden Henri Borel, Frans Mijnssen, Bar-
barossa en Johan de Meester niet over haar
schrijven! En laat ik ook mijn bescheiden
persoon daarbij mogen voegen. Tilly Lus
heeft ons herhaaldelijk het allerhoogste ge
schonken, dat in de tooneelspeelkunst te be
reiken is, omdat haar spel zuiver was als kris
tal en van een zoo diepe menschelijkheid, dat
elke gedachte aan tooneelspelen soms voor
ons weg viel.
Haar talent eigende Tilly Lus in haar
jeugd voornamelijk voor het sprookjesachtige,
het fragiele en teere van de fantasie en den
droom, op lateren leeftijd voor het uitbeelden
van de zachte, reine of lijdende vrouw.
Wie van Tilly Lus Rautendelein in Haupt-
mann's Versunkene Glocke of Hannele in zijn
Hannele's Hemelvaart, Mea in De Konings
bruid, van mevrouw SimonsMees Droome-
lot in Heijermans' Schoone Slaapster of Jan
in Uitkomst heeft gezien, zal dit in zijn her
innering bewaren als het meest subtiele, rag
fijne en teere, dat het tooneel hem ooit heeft
geboden.
Ik herinner mij een tooneel in het Chinee-
sche spel De Gele Mantel, waarin Tilly Lus
met een stuk hout in den arm een moeder
voorstelde, die met haar kind de trappen van
den hemel zou bestijgen en dit zal voor mij
onvergetelijk blijven, omdat zij ons met haar
spel regelrecht den hemel indroeg. Het was
kortweg subliem.
En van hoeveel vrouwenfiguren heeft zij
het leed voor ons tot werkelijkheid gebracht,
zóó dat wij het ondergingen als van iemand,
die ons heel na stond. Wie zou ons zoo het
lijden van een Mademoiselle Bourrat hebben
kunnen geven als zij? Wie de ontluikende
liefde van het reine, kuische, eenvoudige
meisje Martlne en later het leed van de ont
goochelde, vertrapte vrouw in deze zelfde rol.
Het was zoo fijn en zoo zuiver, zoo poëtisch
en daarna zoo schrijnend, zoo broos en teer
en toch zoo diep menschelijk, dat Martine voor
mij steeds een der mooiste en zuiverste vrou
wenfiguren, die ik ooit op het tooneel heb
gezien, zal blijven.
Van welk een aanbiddelijke en daarom zoo
ontroerende echtheid was haar Blanche in
Thuiskomst evenals Martine van Jean
Jacques Bernard hoe innig vrouwelijk en
daarom zoo sympathiek haar lieve, de jeugd
zoo begrijpende dr. Anna Molke in Meisjes-
Lyceum! Wie zou als Tilly Lus zich
zoo volkomen kunnen inleven in de rol van de
gemartelde Eva in „Voor bewezen Diensten",
waarin zij door haar spel het publiek één
oogenblik zoo met ontzetting aangreep, dat
niemand het waagde na afloop de stilte door
applaus te verbreken.
Ja, wel is zij een begenadigde kunstenares
Tilly Lus, een actrice, die herhaaldelijk spei
van de hoogste orde heeft gegeven, omdat het
van een innigheid was, die tot het volmaakte
steeg. Wanneer één actrice verdient gehuldigd
te worden bij haar veertigjarig tooneeljubi
leum, dan zeker zij! Zij heeft ons immer in
haar rijke loopbaan het allerhoogste geschon
ken, waarvoor wij niet dankbaar genoeg kun
nen zijn.
En dan al staat dit dan buiten haar
kunstenaarschap mogen wij bij dit jubi
leum ook wel zeggen dat Tilly Lus een zeer
hoogstaande vrouw is. die o.a. een voorbeel
dige moeder steeds is geweest. Daarom heeft
het velen zoo verblijd, dat zij eenige jaren ge
leden officieel ook door de benoeming tot
ridder in de Orde van Oranje Nassau de
erkenning heeft gekregen, die zij zoozeer
heeft verdiend. En nu zullen wij spoedig in
breeden kring bij haar jubileumtournee mo
gen getuigen van onzen eerbied voor haar
groote, innige kunst. De actrice, die aan zoo
vele gezelschappen o.a. de Nederlandsch.
Tooneelvereeniging, Het Hofstad Tooneel. De
Haghespelers, Het Princesse-Tooneel en Het
Centraal Tooneel luister heeft bijgezet door
haar medewerking, zal bij het gezelschap „De
Schakel" de titelrol spelen in Renée-Jeanne
van Nora Jonuxi, een rol die te Parijs door
Véra Sergine werd gecreëerd.
Te Haarlem zal de jubileumvoorstelling
plaats hebben in onzen Stadsschouwburg op
Zaterdag 12 November. De jubilaresse zal op
dien avond zeker op groote belangstelling
mogen rekenen, vooral van de zijde der vrou
wen, omdat in Tilly Lus een van de innigste
en beste vertegenwoordigsters van haar sekse
wordt geëerd.
J. B. SCHUIL.
300 maal Harpagon.
Het was op 30 November 1927 dat Jan
Musch voor het eerst Harpagon speelde. Hij
was toen nog bij Het Schouwtooneel en de
première ging in onzen Stadsschouwburg als
volksvoorstelling voor een geheel uitverkoch-
Na dien dag heeft Musch in Indië en Ne
derland deze groote karakterrol 300 maal
gespeeld, dat is dus gemiddeld 27 keer per
jaar. Voor een klassiek werk zeker een onge
woon hoog getal, al haalt het dan ook nog
niet bij Bouwmeester's Shylock, die ver boven
de 1000 is gekomen.
Ik heb De Vrek na die première in 1927
niet meer vóór gisteravond teruggezien. Het
leek mij toe, dat Musch' opvatting van deze
rol in die jaren wel eenigszins veranderd is.
Hij speelt hem thans minder als een men
schelijk roofdier dan vroeger. Met de bewe
gelijke loerende oogjes de lekkende tong in
den drogen mond, de als grijpklauwen ge
kromde vingers deed Musch indertijd als
Harpagon denken aan een hyena. Er was bijna
niets menschelijks meer in dit door gierigheid
bezeten wezen.
Zoo speelt Musch de rol niet meer. Harpa
gon is thans menschelijker dan vroeger, al
blijft hij natuurlijk een door zijn hartstocht
verwrongen wezen. Deze Harpagon moge
wat minder virtuoos zijn hij staat ons toch
nader. En zijn levendig spel is nog altijd zoo
gevarieerd dat het heel den avond ongemeen
boeit. Het is vol van prachtige détails en deze
Harpagon wordt, zooals Musch hem speelt,
waarlijk een karakterrol van zeer groot for
maat.
In het beroemde tooneel van de cassette
voert de rol Musch op tot de hoogte van wer
kelijk grootsch spel. Dan laat hij ons de diepe
tragiek van dit door zijn hartstocht voor het
geld bezeten wezen zoodanig voelen, dat de
lach op onze lippen besterft en wij met diep
medelijden naar dezen zieken mensch kijken.
Het is adembeklemmend, zooals Musch deze
groote scène speelt en het publiek, dat ge
spannen en geslagen dit phenomenale spel
had gevolgd, barstte in luide bravo's uit, toen
het doek eindelijk viel.
Deze bravo's herhaalden zich aan het slot.
Zij waren blijkbaar bedoeld als huldebetui
ging voor den als geheel prachtig gebouwden
en geniaal gespeelden Harpagon van Musch.
die ook in de slotscène Harpagon in extati
sche vervoering voor zijn geld nog een
maal tot zeer groote hoogte stijgt.
Het is met Harpagon als met Shylock, men
heeft eigenlijk alleen aandacht voor den
hoofdpersoon. Toch mag gezegd worden, dat
het gezelschap van Musch volkomen inge
speeld is in deze klassieke comédie de carac-
tère, die overigens als geheel niet behoort tot
het beste werk van Molière. Ik voor mij stel
bijvoorbeeld Hooft's Warenar boven dit we
reldberoemde werk van Molière, dat feitelijk
alleen belangrijk is om de figuur van Har
pagon.
Niet alle rollen zijn bij Musch' gezelschap
sterk genoeg bezet zoo maakte Elise wel een
wat al te dilettantischen indruk maar het
tempo van de voorstelling is vlug en levendig
en het geheel geeft voldoende relief aan
Musch' prachtigen Harpagon,
Na de scène met de cassette werden Musch
bij deze 300ste voorstelling bloemen aange
boden.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
der H. O. V.
Het tweede Feestconcert had voor ons orkest
een meer dan gewone beteekenis door de aan
wezigheid van den Minister van Onderwijs.
Kunsten en Wetenschappen, van den Com
missaris der Koningin en mevrouw Röell, de
burgemeesters van Haarlem en Bloemendaal
en andere autoriteiten en voorts door het offi-
cieele afscheid van Frits Schuurman en Hans
Byvanck.
Schuurman wachtte met het orkest de komst
der hooge dignitarissen af, en toen deze, bege
leid door bestuursleden der H. O. V., de zaal
binnentraden, begroette hij hen met ons volks
lied. Onmiddellijk daarna werd met de uitvoe
ring van het programma begonnen.
Dit programma bevatte, evenals dat van het
den vorigen avond gegeven Bachconcert,
slechts drie werken. Het eerste daarvan was
Hendrik Andriessen's „Variaties en Fuga op
een thema van Joh. Kuhnau". Volgens de toe
lichting had de rijke inhoud van dit thema
Andriessen aanleiding tot deze variaties gege
ven en is het werk in ouden stijl gecomponeerd.
Het eerste kan men zeer begrijpelijk vinden:
het thema van Bach's voorganger is werkelijk
mooi en rijk. Het tweede moeten we met een
korreltje zout aanvaarden. Het wil mij voor
komen dat veeleer Max Reger's wijze van va-
rieering dan die der oude meesters Andriessen
voor oogen gezweefd heeft. Dit blijkt zoowel
uit het te pas brengen van themafragmen
ten in enkele oogenschijnlijk zeer afwijkende
variaties als uit de behandeling der speelsche
dubbelfuga. Een paar variaties, nl. de eerste en
de vijfde, brengen het thema in harmonische
verandering, die zeker niet aan de oude stijlen
herinnert. De tweede is een spookachtig scher
zo, waarvan de scherts nogal bitter smaakt. De
derde geeft een zeer mooie contrapuntische
combinatie te hooren. In de vierde overweegt
daarentegen de voorliefde voor scherp disso-
neerende samenklanken en kwarten-parallel
len. De fuga is een prachtig staaltje van An
driessen's compositorisch meesterschap. Aan
het einde daarvan komt het geheele thema in
gewijzigde harmoniseering terug. Ons strijkor
kest speelde dit werk met een sonoriteit, die
den bij dit concert aanwezigen concertmeester
van het Amsterdamsche Concertgebouworkest,
Louis Zimmermann, met bewondering ver
vulde.
Hans Byvanck droeg daarna met het orkest
Brahms' Vioolconcert voor. Men kent zijn voor
name technisch meesterlijke vertolking van
dit prachtige werk en men kon met vreugde
constateeren. dat zij sinds de vorige malen
oog gegroeid was in rijpheid en in vrijheid van
temperamentsuiting. Schuurman en het orkest
assisteerden voortreffelijk: den hoboist komt
een bijzonder woord van lof toe voor zijn spel
in het Adagio.
Tschaikowsky's Vierde Symphonie vormde
RcX to-OtWA.
(Adv. Ingez. Med.)
t tweede deel van het programma. In de ver
tolking van dit werk was veel dat lof verdien
de; speciaal over de uitvoering der moeilijke
pizzicati in het Scherzo liet Zimmermann zich
bewonderend uit, en die is zeker tot oordeelen
bevoegd. Ook de Canzona deed mooi geslaagde
instrumentale sok>trekjes hooren. Het werk als
geheel kan mij persoonlijk niet in verrukking
brengen: het bevat te veel lengten, leegten-en
banale gezwollenheden.
Vóór de pauze riep de voorzitter der H.O.V. Mr.
A. Beets in het bijzonder den Minister en den
Commissaris der Koningin een woord van wel
kom toe en zeide hun komst als vertegenwoor
digers van regeering en provinciaal bestuur op
buitengewoon hoogen prijs te stellen. Hij sprak
voorts den scheidenden dirigent en den oud-
concertmeester hartelijk toe. Men had hen
niet kunnen tegenhouden, nu zij tot eervolle
posities geroepen werden. Vervolgens hield de
Minister een geestige rede. Ook hem had men
niet kunnen tegenhouden om naar Haarlem
te gaan en dit concert bij te wonen. Hij prees
het orkest om zijn toewijding ook in moeilijke
tijden en spoorde de leden aan daarin te vol
harden, en hij prees het cultureele werk der
H. O. V.
De voorzitter der H. O. V. had aan Schuur
man en Byvanck namens een groep Haarlem-
sche vrienden ieder een geschenk tot af
scheid aangeboden: aan Schuurman een zil
veren sigarettenkoker, aan Byvanck een staan
de lamp. Beiden voerden na den Minister het
woord. Schuurman herinnerde aan hetgeen
Van Beinum bij zijn afscheid gezegd had: „heb
vertrouwen in de toekomst" en wilde dat ook
nu van toepassing zien. In 't bijzonder richtte
hij zich tot het orkest, dat hij dankte voor de
medewerking die het hem steeds betoond had,
en tot het publiek.
Een talrijk en gedistingeerd publiek woonde
dit concert bij.
K. DE JONG.
VOOR DE PIJP
Pobbelmann.... lekker, man!
(Adv. Ingez. Med.)
ARROND. RECHTBANK.
Dierenmishandeling:.
Tegen een 47-jarigen landbouwer uit de Haar
lemmermeer, die een paard zoo hard met een
stok op den kop zou hebben geslagen, dat het
dood neer viel. had de Officier 6 maanden
vangenïsstraf geëischt. In deze zitting werd een
knecht van den verdachte, die als getuige op
trad, in hechtenis genomen wegens meineed.
De verdediger mr. dr. A. F. H. Schreurs had
met klem op clementie aangedrongen.
De rechtbank veroordeelde den landbouwer
hedenmorgen tot een gevangenisstraf van twee
maanden.
Oplichting en verduistering.
Op verschillende data had een 38-jarige Haar
lemsche vertegenwoordiger van een boekhandel
zich wederrechtelijk boeken en geldsbedragen
toegeëigend, die hij aan zijn patroon af had moe
ten dragen. Het benadeelde bedrag was ongeveer
zevenhonderd gulden.
De verdachte had boeken verkocht zonder
hiervan orderbriefjes af te geven. Ook had hij
eenige malen gefingeerde orderbriefjes ingele
verd.
„Waarom deed u dat eigenlijk", vroeg de pre
sident aan den verdachte.
Omdat ik in de narigheid zat, mijnheer.
Maar nu zit je dan toch heelemaal in de
narigheid, merkte de president op.
De patroon van verdachte een 30-jarige Haar-
lemsche boekhandelaar schatte de' schade op
meer dan f 700.
De Officier vond het een geraffineerde op
lichting, daarbij komt nog dat de verdachte
reeds eerder is veroordeeld wegens oplichting.
Eisch: 10 maanden gevangenisstraf.
Mr. L. G. van Dam, verdachte's raadsman,
wees er op dat het beroep van colporteur ge
makkelijk aanleiding tot oplichting kan geven.
Hij leeft onder zeer moeilijke omstandigheden.
Spreker drong dan ook op clementie aan.
GROENTEMARKT HAARLEM.
2 November 1938.
Witlof f 0.16—0.27 per K.G.
Tomaten f 0.12—0.24 per K.G.
Heerenboonen f 0.12—0.28 per K.G.
Snijboonen f 0.15—0 28 per K.G.
Andijvie f 0.10—0.35 per kist.
Sla f 0.200.60 per kLst.
Postelein f 0.25—0.65 per kist.
Spinazie f 0.150.75 per kist.
Gele kool f 0.25—0.70 per kist.
Groene kool f 0.20—0.50 per kist.
Boerenkool f 0.18—0.55 per kist.
Uien f 0.801.10 per kist.
Winterwortelen f 0.40—0.80 per kist.
Bloemkool f 0.04—0.15 per stuk.
Roode kool f 0.040.07 per stuk.
Savoye kool f 0.040.08 per stuk.
Wortelen f 0.01 V2—0.07 per bos.
Selderie f 0.010.05 per bos.
Prei f 0.010.12*/» per bos.
Peterselie f 0.01—0.06 per bos.
Radijs f 0.02—0.05 per bos.
Spruiten f 1.80—3.50 per zak.
Koolrapen f 0.600.9Ó per zak.
Studiebijeenkomst van den
Haarlemschen Bestuurdersbond.
Door den Haarlemschen Bestuurdersbond
werd Woensdagavond in één der zalen van
Brinkmann op de Groote Markt een vergade
ring gehouden met de bestuurders en vertrou
wensmannen van de bij deze vakcentrale aange
sloten organisaties. Door den voorzitter, den
heer A. Mars werd de bijeenkomst met een toe
passelijk woord geopend, waarna het woord
werd verleend aan den heer J. J. van Langen
ter behandeling van het onderwerp „De wette
lijke arbeidsbescherming".
Spreker vestigde er de aandacht op dat om
streeks 1840 arbeidstijden van 12 en 14 uur per
dag geen uitzondering waren en dat kinderar
beid in dien tijd veelvuldig voorkwam. Ver
scheidene malen werd hierover een aanklacht
geuit ook in de Kamer, doch het was eerst in
1873 dat een wetsontwerp werd ingediend, dat
ten doel had beperking van den kinderarbeid,
welk ontwerp in September 1874 wet werd,
waarbij verboden werd kinderen beneden 12
jaar in dienst te nemen. Dit verbod was even
wel niet toepasselijk op huisarbeid, persoonlijke
diensten en op veldarbeid. 5 Mei 1889 werd de
arbeidstijd voor vrouwen en jeugdige personen
beneden 16 jaar beperkt daar zij niet langer
dan 11 uur per dag mochten arbeiden en des
nachts niet tusschen 7 uur 's avonds en 5 uur
's morgens, terwijl de Zondagsarbeid voor hen
geheel werd verboden. De landarbeid bleef even
wel buiten deze wet Voorts werd toen tevens de
Arbeidsinspectie ingesteld
Na den wereldoorlog kwam de arbeidswetge
ving in geheel andere banen en op 1 November
1919 werd de arbeidstijd beperkt in onderne
mingen en daarmede gelijk te stellen zaken als
ziekenhuizen, overheidsinstellingen e.d. Voor
fabrieken en werkplaatsen werd de arbeidstijd
bepaald op 8 uur per dag en 45 uur per week,
welke tijdsduur in 1922 werd veranderd in 8J5
uur per dag en 48 uur per week.
Tot aan het jaar 1909 werd het arbeidscon
tract beschouwd als een bijzonder soort van
huurovereenkomst, waarvan de regeling was
vervat in een drie-tal artikelen, waarin per 1
April 1909 wijziging kwam door een uitvoerige
regeling, welke thans nog bestaat en waarvan
de hoofdelementen zijn: het verrichten van ar
beid, het ontvangen van loon en het in dienst
zijn. Tal van bepalingen van de Wet op de Ar
beidsovereenkomst zijn van dwingenden aard,
zoodat daarvan bij onderlinge overeenkomst op
geen enkele wijze mag worden afgeweken, ter
wijl van artikelen slechts onder bepaalde om
standigheden mag worden afgeweken.
Nadat spreker verder nog de Arbeidsgeschil-
lenwet van 4 Mei 1923 behandelde eindigde hij
zijn uiteenzetting, welke met groote aandacht
door de aanwezigen was gevolgd.
De voorzitter bracht spreker hartelijk dank
voor zijn rede.
NED. VER. VAN HUISVROUWEN.
Het programma van de afd. Haarlem voor
de maand November luidt als volgt:
Dinsdagmiddag 8 November kunstmiddag
in hotel De Leeuwerik. Voordracht van mevr.
Francien Koote—Gerrese uit Den Haag. Ver
der uitvoering van het koortje o.l.v. mej. Cor
Igesz en uitvoering van het orkestje o.l.v.
mevr. van Eden.
Vrijdagmiddag 25 November houdt mej. G.
Brugmans uit Groningen in de Leeuwerik
een lezing over: Nederland onder de loupe
van het buitenland
NED. NATUUR HISTORISCHE VEREENIGING
Woensdagavond 9 November hoopt mej. Ch.
H. Andreas te Haarlem voor de leden de rafdee-
ling Haarlem en omstreken van de Ned. Na-
tuur-Historische Vereeniging in café-restaurant
Brinkmann te spreken over het onderwerp:
„Een speurtocht door Chili". Lichtbeelden zullen
het gesproken woord verduidelijken
LANGE AVONDEN ZIJN WEER OP KOMST.
INTIEME zoowel GOEDE VERLICHTING
zullen weer welkom zijn.
als toonaangevende Lampenzaak adviseert U
gaarne. Bezoekt onze fraaie showroom
LANGE VEERSTRAAT HAARLEM.
(Adv. Ingez. Med.)
CHRISTEL. JONGEMANNEN VEREENIGING
„HAARLEM-NOORD".
Deze Vereeniging zal op Dinsdagavond 8
November in het gebouw St. Bavo te Haarlem
haar 7de jaarvergadering houden. Deze avond
zal een feestelijk karakter dragen, waarbij
tooneelspel en voordrachten elkander zullen
afwisselen.
BO-BAR-KEI.
De vlaggen wapperen, de winkelweek, geor
ganiseerd ter gelegenheid van het 10-jarig
bestaan van de Botermarkt, Barrevoetestraat
en Keizerstraat-vereeniging, is begonnen. Zij
duurt tot Donderdag 10 November.
Voor het publiek is hieraan een prijsvraag
verbonden om toegang te verkrijgen tot den
herdenkingsfeestavond die zal plaats hebben
op Maanlag 21 November in 't gebouw van den
Haarl. Kegelbond. Het zal een avond zijn
van vroolijke kunst waarvan de leiding berust
bij het gezelschap Louis Noiret. Voorts zal
een bekend orkest medewerken. Met een bal
zal deze avond worden besloten.
NEDERLANDSCHE DRIE CENTS VEREENI
GING POLEN VOOR CHRISTUS.
Pred. Götze komt weer in ons land en zal
ook in Haarlem (Donderdagavond 17 Novem
ber in de kerk der Broedergemeente Park
laan 34) een belangrijke lezing houden over
het Zendingswerk in Oost-Europa en Polen.
Zondag 4 December zal pred. Götze nog
maals in Haarlem komen om over zijn arbeid
als '.eider der zending in Polen en Oost-Europa
te spreken en wel 's morgens 10 uur cn 's na
middags 5 uur 30 in lokaal Parklaan 21.
