AGENDA.
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
ZATERDAG 26 NOVEMBER 1938
HAAREEM'S D A" G B E A D
Het natuurlijke reclame-
middel.
Daar reclame voor levensmidde
len voor de huisvrouwen ook
nieuws is, ligt het voor de hand,
dat deze reclame in couranten,
daar waar men gewend is al het
nieuws te vinden, het best op haar
plaats is. Courantenreclame is het
„natuurlijke" reclamemiddel. Bo
vendien bewijst zorgvuldige con
trole der resultaten van onze
reclame de juistheid van deze
stelling. Vandaar dat wij verreweg
het grootste deel van ons reclame
budget in courantenreclame be
leggen.
Zoo liet de reclamechef van een
kruideniersbedrijf zich onlangs uit.
Landing op een zandbank.
Hachelijk avontuur van Iwan Smirnoff.
EEN brief ligt vóór mij op de schrijftafel
Hij is gedateerd: Juni 1935 en is af
komstig van een man, die in 1923
zwoer, dat hij nooit van zijn leven
weer zou vliegen. Twaalf jaren later schreef
hij me, dat hij nu de luchtvaart accepteerde
als een normaal middel van vervoer en dat
hij tot een ander inzicht was gekomen.
Het had twaalf jaren geduurd, voor hij weer
durfde te vliegen, nadat hij een hoogst dra
matische ontsnapping aan den dood had
meegemaakt. Dien moed had hij herkregen,
omdat hij gehoord had. dat ik in leven was
en nog steeds vloog. Nu is hij een geregelde
passagier op de internationale luchtroutes
Hij vliegt vele honderden kilometers per
maand, maar altijd zal hij de vier uren, die
hij met mij doorbracht op een Octoberdag in
1923, blijven beschouwen als de onaangenaam
ste sensatie in zijn leven.
Ik vloog een Fokker F III van Amsterdam
naar Londen met drie passagiers aan boord,
benevens eenige waardevolle olieschilderijen,
die tegen brand en ongevallen verzekerd wa
ren voor verscheidene duizenden guldens.
De weerberichten van het meteostation op
Schiphol waren niet slecht. Er stond een ta
melijk sterke Westelijke wind, die mogelijk
over het Kanaal in kracht zou toenemen, maar
het zicht was goed. terwijl er een goed open
wolkendek op 200 M. hing.
Ik startte s morgens en ik dacht Croydon
te halen om ongeveer 2 uur in den middag.
Er lieten zich geen moeilijkheden verwachten,
toen we de kust bij Calais verlieten en het
Kanaal overstaken naar Dover. Weliswaar
was de wind in kracht toegenomen, wat de
snelheid terugbracht tot even 100 K.M., maar
het sonore brommen van den motor ging ge
staag door.
Ongeveer halverwege het Kanaal echter
merkte ik dat mijn radiator begon te stoo-
men. Ik wierp een blik op den watermano-
meter, maar die wees normaal aan, dus ik
maakte me verder niet ongerust. Toen het er
ger ging worden, begon ik te vreezen, dat er
een flinke motorstoring zou komen.
De wind nam toe tot orkaankracht en als
mijn motor stopte zou ik onmogelijk Dover
kunnen bereiken met zoo'n sterken wind te
gen. Ik verlegde dus m'n koers naar stuur
boord, naar de Goodwin Sands, die ik onge
veer 9 K M. verder kon zien liggen. Het was
eb en er lag een groote uitgestrektheid zand
bloot, waarop ik dacht te landen als ik niet
langer in de lucht kon blijven.
De motor stoomde nu hevig en ik vermoedde
dat een cylinderkop gebarsten was. Toch liep
deze rustig, maar ik wist, dat het slechts een
kwestie van een paar minuten kon zijn, voor
dat hij zou stoppen. Plotseling liep de wijzer
van den manometer terug en bijna gelijktijdig
begon de motor ontstellend in toeren terug
te loopen, Van 1350 toeren per minuut liep hij
terug tot 1300, tot 1200-1100-1000-800. totdat
met een laatste gesputter het motorgeluid weg
stierf en de machine in de lucht bleef drijven
in een benauwende stilte. Ik wist dat ik snel
zou moeten landen,
De stilte, die volgde op het motorgebrul deed
vreemd aan en ik kon de passagiers in de ca
bine achter me hooren schreeuwen. Ik riep
hen toe kalm te blijven terwijl ik de machine
een scherpe bocht liet maken, teneinde haar
met den neus in den wind te brengen voor de
landing.
We vlogen toen op ongeveer 600 M. en we
verloren snel hoogte. Dat beteekende, dat ik
hoogstens nog een paar minuten te vliegen
had^ voordat ik aan den grond zat. Er lag een
strook zand van ongeveer 110 M. voor mij en
ik wist dat ik niet dicht bij het water kon
landen, daar het zand daar zacht was en de
wielen zeker weg zouden zakken.
Ik scheerde over het woelige water en voel
de de wielen grond raken, zij het dan ook bit
ter weinig van het water af.
We hobbelden niet zoo erg als gewoonlijk,
tengevolge van de zachtheid van het terrein
en ik stond spoedig stil, omdat 'de oppervlakte
sterk zoog. Niettegenstaande dit was het een
goede landing. Ik was blij, dat dit voorbij was.
al zouden er nog ernstiger moeilijkheden ko
men. Ik klom van den bok af in de cabine om
de verschrikte passagiers te verzekeren dat
alles momenteel O.K. was. Ik legde uit dat
we geland waren op de Goodwin Sands en ik
hoopte, dat we spoedig gered zouden worden
door een voorbijvarend schip, voordat de vloed
zou komen opzetten.
Ik kon de kust van Deal pl.m. 9 K.M. verder
zien liggen, maar het was twijfelachtig, of
daar iemand ons had zien dalen. Pas toen we
naar buiten stapten op den kalen zandstrook,
besefte ik de woedende kracht van den storm.
Er stond een huilende wind en het was bijna
onmogelijk elkaar te verstaan, tenzij we zoo
hard mogelijk schreeuwden. Er viel eigenlijk
ook weinig te zeggen. De woedende zee zwiepte
om dit lapje zand, dat het kerkhof was ge
weest van zoo menig flink schip. Met kalm
weer was onze positie toch al niet dat geweest,
maar wie zou ons bereiken in dezen storm?
De vloed komt op.
ONDERTUSSCHEN kwam de vloed op.
De zandstrippen waren zacht, op sommi
ge plaatsen zoo zacht als pap. Ik had inder
daad een gelukkige landing gemaakt, want
als ik op één van die zachte stukken terecht
gekomen was, dan zou er ongetwijfeld een
ramp gebeurd zijn.
Ik ried de passagiers aan om de beschutte
cabine weer op te zoeken, terwijl ik den motor
onderzocht om te kijken, of ik de schade kon
herstellen. Ik wist, al voordat ik er aan begon,
dat het een hopeloos geval was en een on
derzoek bewees me, dat ik gelijk had. Ik kon
niets doen en onze eenige hoop op redding
bestond uit opneming door passeerende sche
pen of door het lichtschip. We hadden geen
radiotelegrafie aan boord en er was geen schip
in zicht. Ik deelde de passagiers het nieuws
mee en veronderstelde, dat zij wellicht nog een
laatste boodschap voor vrouw of bloedverwan
ten hadden. Het klinkt nu dramatisch, maar
onze positie was wanhopig en ik dacht, dat zij
dat wel zouden weten. Ik was van plan om
een kort verslag van het gebeurde in m'n log
boek te schrijven en al de boodschappen sa
men in een van de hermetisch gesloten kokers
te doen, die we aan boord hadden.
Terwijl ik hen berustend en kalm achterliet,
ging ik weer naar de zandbank, de vuurpijlen,
die we altijd aan boord meevoeren voor nood
gevallen, bij me stekend. De wind blies me
schier omver. Reeds schenen de zandstrooken
zachter te worden, terwijl ons eilandje min
der dan 100 M. in 't vierkant was geworden
Ik dacht dat ik, wanneer ik er niet in mocht
slagen de aandacht van een voorbijvarend
schip te trekken, misschien, als een laatste
wanhopige poging kon trachten de 3 K.M
naar het lichtschip te zwemmen, maar toen
ik naar de hooge golven keek, die rondom uit
eenspatten, wist ik al, dat ik niet ver zou ko
men.
Terwijl het water steeds meer steeg zocht ik
den horizon af. Mijn oogen deden pijn door
df>n storm en het opwaaiende zand. Plotse-
liv- 70 e IV r-ep schip, dat Oo«t vnnr !ag en
op eenigen afstand aan ons voorbij voer. Een
lichtkogel. nog één, maar zonder mijn signa
len te hebben opgemerkt verdween het lang
zaam aan den horizon.
UHRIST.-HIST. UNIE.
De afdeeling Haarlem Centrum van de
Christ.-Hist. Unie houdt Woensdagavond 30
November in het Wijkgebouw Ged. Oude
Gracht 104 een openbare vergadering, waar
Prof. Dr. J. de Zwaan, lid der Eerste Kamer,
zal spreken over het onderwerp: „Werkelijk
heidszin en Christ.-Hist. politiek".
BLOEMENDAALSCHE SCHAAKCLUB.
De ontmoeting tusschen de derde tientallen
van Heemstede en Bloemendaal, die Woens
dag in het Jeugdhuis plaats had, leverde een
nederlaag op voor Bloemendaal. De uitslag
werd 2V271/j.
En zoo passeerde het ééne schip na het an
dere de Goodwin Sands en niet één zag de
lichtkogels, die ik afvuurde, totdat de voorraad
op was. De helft van de Sands stond reeds
onder water. Het wilde er bij mij maar niet
in dat een vliegtuig met een achttien meter
langen vleugel onopgemerkt bleef. Waren de
golven zoo hoog, dat ze ons voor iedere waar
neming onzichtbaar maakten, of hadden ze
het op al die schepen zelf te druk in dat nood
weer? Toen het zesde schip voorbij voer klom
ik op den vleugel en zwaaide mijn jas zoo
hoog mogelijk boven mij uit. Het was een
marteling, die onzekerheid of ze mij al of niet
hadden gezien. Zou ook dit schip voorbij va
ren? Schepen blijven op een eerbiedigen af
stand van de Goodwin Sands, het is er ge
vaarlijk. Door het opgestoven zand en het zou
te water waren mijn oogen zoo'n pijn gaan
doen, dat ik nauwelijks iets kon zien. Toch
vilde het mij voorkomen, dat er vaart gemin
derd werd.
Eindelijk opgemerkt!
np OEN draaide het schip inderdaad en
wendde den steven naar ons toe. Soms
verdween het weer achter de hooge golven,
maar één ding was zeker: Ze hadden ons ge
zien.
„Een schip! Een schip!" schreeuwde ik naar
de passagiers in de cabine.
Onze positie was echter tamelijk wanhopig
geworden want onze redders waren nog vèr
van ons af en de vloed kwam nu steeds ster
ker opzetten. Het zou een strijd worden te
gen de minuten. De kleine stoomer kwam
echter dichterbij, werd opgenomen door de
hooge brekers en verdween dan weer tusschen
twee golven, alsof de zee hem had opgeslokt.
Toen hij nog een tweetal K.M. van de Sands
verwijderd was. konden wij zien, dat er een
boot neergelaten werd. Het was voor de
roeiers in deze bi-anding een titanenstrijd.
Maar eindelijk, seconden leken uren, waren ze
zoo dicht genaderd, dat ik hun schreeuwen
kon hooren.
hierheen zwemmen?" Boven het loeien
van den wind en het bulderen der golven had
ik de woorden opgevangen en tevens begreep
ik, dat ze buiten de branding moesten blij-'
ven. Er was nog één passagier, behalve ikzelf,
die zwemmen kon, er moest iets anders ge
vonden worden.
„Kun je een lijn uitgooien?" en ik gebaarde
met mijn armen, wat ik feitelijk wilde.
Eén van de roeiers zette zich toen schrap en
wierp ons een reddingsboei toe aan een lange
lijn. In een ommezien had ik den boei op het
droge en toen begonnen de moeilijkheden pas
goed. Ik kan mij nu voorstellen, dat mijn pas
sagiers tegen deze manier van redden opza
gen, maar goede raad was duur. Ik bgsloot den
knoop door te hakken, want het was nu een
maal het eenige was ons restte.
Ik had de grootste moeite den eerste in den
boei te krijgen. Maar toen ik hem zoover had.
wenschte hij ook zijn bagage nog mee te ne
men. Hier moest bevolen worden. „Het is mijn
plicht eerst voor het leven van de passagiers
te zorgen". Tegelijkertijd gaf ik hem een flin
ke duw, in de boot haalde men de lijn binnen.
Dat was één. Nog tweemaal haalde ik de boei
uit het water en op dezelfde wijze maakten
de overige passagiers het reisje naar de boot.
Het logboek en de post haalde ik uit de ca
bine en wikkelde alles in een zak, die ik tus
schen mijn jas stopte. Daarna schoof ik de
reddingsboei over mij heen, gaf een teeken dat
ik klaar was en sprong in het water. Ik werd
opgenomen door de golven, maar toen voelde
ik, dat de lijn werd getrokken en zooveel mo
gelijk meezwemmend sleepte men mij naar
de boot. Op en neer, dan lag ik weer boven
op een golf, dan zakte ik weer weg in de diep
te, toedat ik eindelijk boven op een golf in de
laagte de boot onder wij zag. Zou ik tegen de
boot verpletterd worden? Maar toen dreef ik
langszij en gebruik makend van de aanrol
lende golf heesch men mij, toen ik op gelijke
hoogte was gekomen, aan boord.
Daarna begon de strijd tegen den storm op-
riem" Met de drie passagiers lag ik onder in
de boot en wierp nog een laatsten blik op de
Goodwin Sands. Ze stonden reeds geheel on
der water, het toestel zakte al dieper en die
per, af en toe werd het heen en weer geschud
door de kracht van de golven. We vorderden
langzaam. De boot rolde en steunde onder de
beukende golven; nimmer zal ik den aanblik
der roeiers vergeten, die met de gespannen
spieren van hun getatoueerde armen de 'boot
tegen de golven optrokken en zoo geheel pas
ten in dit stormachtige beeld van hun ele
ment. Zij waren helden der zee in den volsten
zin van het woord. Zij spraken niet, hun ge
dachten gingen uit naar de menschen in hun
boot in wie z ij de helden zagen, terwijl zij
werk deden, dat slechts weinig verschilde van
dat, wat zii iederen dag hadden te verrichten.
Wij waren helden, wij durfden te vliegen.
Grooter paradox heb ik nooit gekend. Zij
vochten een uur lang, toen kwamen wij langs
zij van het schip. Ik verwachtte elk oogenblik,
dat onze boot tegen het stalen karkas ver
pletterd zou worden als een eierschaal, maar
de roeiers bleven de baas en één voor één kon
den we de zwaaiende touwladder grijpen, die
ons naar boven voerde. Daarna kwamen onze
redders. Maar voordat de sloep binnen boord
kon worden geheschen, wierp een golf haar
als een lucifersdoosje tegen het schip.... Er
bleef niet veel van over. Vlug schoot een dei-
zeelieden toe, die de touwen doorhakte.
„Die is er geweest", sprak de kapitein, „maar
ze heeft haar plicht gedaan!"
Dat had ze zeker, met de hulp van zes dap
pere kerels. Het laatste wat ik zag, was een
plek versplinterd wrakhout boven op een golf.
Toen werd alles opgenomen en verdween vóór
het schip in de diepte. Naast mij lag een ge
broken riem. Meer bleef er niet over.
„En jullie naar beneden", brulde de kapi
tein ons toe. Buiten loeide de storm, maar in
het inwendige van het schip, waar een knap
pend vuur brandde, was het wel uit te hou
den. We kregen whisky en al gauw was het
een vragen over en weer. Ik vroeg den kapi
tein of hij mijn signalen had gezien. Hij had
mijn signalen niet gezien, maar een sein van
het Goodwin Sands vuurschip opgevangen.
Daar had men ons klaarblijkelijk pas laat op
gemerkt, want indien ze er mijn landing ge
zien hadden, was er wellicht eerder hulp ge
komen.
De vuurschepen hadden in die dagen nog
geen draadlooze en het is wel interessan
te vernemen, dat onmiddellijk na dit voorval
vuurtorens en vuurschepen er mede voorzien
werden. Ze heeft sindsdien heel wat men-
schenlevens gered.
(Ontleend aan „Smirnoff vertelt", het hoek,
icaarin de "bekende K.L.M. piloot Iican Smir
noff zijn loopbaan als vlieger beschrijft. Uit
gave Andries Blitz, Amsterdam).
Dr. F. BUCHMAN OVER GEESTELIJKE
HERBEWAPENING.
Dr. Frank Buchman zal op Zondag 27 No
vember a.s. van 16.2616.40 Aansterdamschen
tijd, een radio-rede houden van Engeland uit
welke de A.V.R.O. verkort in het Nederlandsch
dienzelfden avond van 22.0522.15 zal uit
zenden.
Dr. Buchman zal o.a. zijn zienswijze van
moreele en geestelijke herbewapening weer
geven
BAZAR VOOR HET HOOGELAND.
Dinsdag 29, Woensdag 30 November en Don
derdag 1 December zal in de bovenzalen van
het restaurant Brinkmann aan de Groote
Markt een bazar worden gehouden, ten bate
van „Het Hoogeland", der Christ. Vereeni-
ging tot Stichting en instandhouding van
Arbeidskoloniën voor alle gezindten.
Dinsdagmiddag om half drie zal de ope
ning geschieden door Ds. P. W. Foeken, ge
vangenis-predikant hier ter stede.
Het belooft een gezellige en interessante
bazar te worden, want „Het Hoogeland" be
schikt zelf over een groot aantal attracties
voor zulke gelegenheden.
Behalve al de mooie goederen welke door de
Haarlemsche ingezetenen geschonken zijn,
gaf Het Hoogeland zelf ook heel wat mooie
artikelen.
De K. L. M. stelde een kaart voor een gratis
rondvlucht beschikbaar.
De zaal wordt met bloemen versierd en
muziek zorgt voor de gezellige sfeer .Ook wordt
een geurig kopje thee of koffie geschonken
door dames gekleed in costuums stijl 1813.
Woensdagmiddag van 2—5 uur komen St.
Nicolaas en Pieter zijn knecht.
Tenslotte hebben het Ensemble Hogenbirk
en het zangkoor der Ned. Ver. v. Huisvrouwen
hun medewerking toegezegd.
Maandagmiddag en Dinsdagmorgen rijdt
een auto door de stad waarin de dames zitten
die gekleed in costuum van 1813 op de bazar
thee en koffie zullen schenken.
MAANDAG 28 NOVEMBER
Stadsschouwburg: Jan Musch in „De terug
keer van Peter Grimm", 8.15 uur.
Gem. Concertzaal: Ledenconcert H. O. V.
Solist Robert Casadesus. 8.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
1081
Aardige deux-pièces.
De deux-pièces hier afgebeeld, kan men ver
vaardigen van 2.50 meter stof van 130 cm.
breedte. Het bloesje sluit op den rug. De kraag
valt gedrapeerd. De garneering van de japon
bestaat verder uit breede stiksels.
Het patroon is vervaardigd in maat 44, bo
venwijdte 102 cm., taillewijdte 86 cm., heup-
wijdte 110 cm.
Door het al of niet aanknippen van naden
kan men het patroon passend maken voor het
eigen figuur.
Prijs van het patroon 26 ets. Het is van
Maandag af gedurende een week verkrijgbaar
bij de bureaux van dit blad, Groote Hout
straat 93 en Soendaplein 37.
Heden:
ZATERDAG 26 NOVEMBER
Stadsschouwburg: Bouwmeester-Revue „Neer-
landsch Bloed", 8 uur.
Dancing „La Gaité": Groot nachtfeest. 8 u.
Café-Restaurant Brinkmann, Groote Markt:
Groote modeshow, 3 uur.
Volksuniversiteit: Gebouw Ver. v. Vrijz. Herv.
Jacobstraat: Wintersportfilms. 8.15 uur.
Luxor Sound Theater: „De schrik van Brim
stone", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „Vadertje Langbeen",
geprolongeerd. 2.30. 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Sneeuwwitje en de
zeven dwergen" geprolongeerd. 2.30, 7 en
9.15 uur.
Palace Familie Cinema: „De terugkeer van
Arsène Lupin" en „Bokser tegen wil en dank".
2 en 8.15 uur.
Spaarne Theater: „De trek naar het Wes
ten" en „New York-San Francisco". 8 uur.
Moviac Uurfilm Theater: Doorloopende
voorstellingen. 2.3011 uur nam.
Teyler Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a.
Geopend eiken werkdag (behalve Vrijdags)
van 35 en 7—9 uur.
ZONDAG 27 NOVEMBER
Rembrandt Theater: Himatsjal (De troon
der goden) 11.30 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds.
Samen trokken zij naaj warmer tanden, waar de zon veel warmer
scheen en waar de hemei wel twee keer zoo hoog leek En Duime-
lijntje zag overal neerlijke druiven groeien, groene en Dlauwe, en
in de bosschen zag zij citroenen en sinaasappelen aan de boomen.
Het rook hier heerlijk naar kruizemunt en op de wegen speelden
de kinderen met groote, Bontgekleurde vlinders.
CWordt vervolgd).
ROOSTER VAN APOTHEKEN
(Samengesteld door den Inspecteur der
Volksgezondheid.)
Voor de apotheken die toestemming ge
vraagd hebben, om 's avonds en 's nachts en
Zondags te sluiten, is door den Inspecteur
der Volksgezondheid een sluitingsrooster on
gemaakt.
Van Zaterdag 26 Nov. 's avonds 8 uur tot
en met Vrijdag 2 Dec. zijn de volgende
apotheken op Zondag 's avonds na acht uur en
de* nachts geopend
P. Th. A. van Rijn Kleine Houtweg 15, Tel
10539.
S. G. Beckeringh, Apotheek Loomeyer, Zijl-
weg 34. Tel. 12495.
F. C. Kuipers Azn., Schoterbosch-Apotheek.
Rijksstraatweg 19, Tel. 12711.
„Ja, ik ga met je mede", zei Duimelyntje en de daad bij het II waar zij ruimte in overvloed had. Haar voetjes drukte zij tegen
woord voegend klom ze vastberaden op den rug van de zwaluw, de uitgespreide vleugels en met haar riem bond zij zich aan één
der sterkste veeren vast.
Even later vloog zij reeds hoog door de lucht, over bosch en zee, II op lag. Boven de bergen kreeg het meisje het wel erg koud. Maar
recht op de bergen af, aie zoo hoog waren, dat er altijd sneeuw toen kroop zij bijna heelemaal tusschen de veeren weg, zoodat
alleen maar haar hoofdje onbedekt bleef en zij heerlijk warm bleef.
