Wat vraagt U dit jaar met uw Sinterklaas?
(IN/T IN UTÏIFEN
Susan en een
betere Wereld.
VOLLAERTS' Schoenenmagazijnen
Amsterdamsche
Stadsschouwburg 300 jaar
VAN LENT
LEEFLANG
Kerkconcert
VRIJDAG 2 DECEMBER 1938
HA ASEE M'S D'AGB E A D
Het Nederlandsch Tooneel
Het feit alleen reeds, dat Cor van der Lugt
Melsert, door Fientje de la Mar bij zijn ge
zelschap te engageeren, deze begaafde kun
stenares wederom in de voorste rij der spe
lende actrices heeft geplaatst, is voor mij een
reden geweest om de oprichting van Het
Nederlandsch Tooneel met vreugde te be
groeten. Ons land bezit waarlijk niet vele ac
trices met een zoo uitzonderlijk groot natuur
talent als Fientje de la Mar en wij hebben
haar al te lang reeds op het tooneel moeten
missen.
Welk een knappe actrice zij is, bewijst Fien
tje de la Mar in de titelrol van Susan en een
betere Wereld, het geestige en au fond ern
stige blijspel van de Amerikaansche schrijf
ster Rachel Crothers. Zóó als zij opkomt
staat de figuur van deze oppervlakkige society-
dame. die in haar. geèxalteerdheid meent de
menschen in haar omgeving met de leer van de
nieuwe ethische beweging gelukkig te maken,
terwijl zij van de diepere beteekenis van deze
beweging niet het minste begrip heeft, voor
ons. Fientje de la Mar laat door haar spel
onmiddellijk voelen, dat dit, alles bij haar
slechts „pose" is maar zjj weet in haar ko
misch spel precies de juiste maat te houden,
zoodat zij wel lachwekkend maar geen mo
ment belachelijk is. En het is in een knap
en geestig geschreven stuk, dat zij thans
de hoofdrol speelt. Susan Trexel heeft bij een
Engelsche vriendin kennis gemaakt met de
ethische beweging, die zich ten doel stelt, het
goede in de menschen te versterken door de
bewustmaking van het slechte. Zij is er zoo
door getroffen, dat zij. teruggekeerd in
haar society-kring. onmiddellijk aan het werk
gaat en anderen in den gelukstaat van de
nieuwe leer wil brengen. Maar zij is zich al
lerminst bewust, dat zij met zichzelf moet
beginnen. Zoo dreigt dit streven dat op een
diepe waarheid steunt en in zichzelf ongetwij
feld belangrijk is, in de wijze waarop Susan
het toepast tot een caricatuur te worden.
Zonder de zoo noodige menschenkennis
grijpt zij op de meest oppervlakkige wijze in
het leven van haar kennissen in en zij is
daardoor hard op weg eenigen van hen on
gelukkig te maken. Maar zij denkt er niet aan
dat Barrie, haar man. die door haar liefde
loosheid aan den drank is geraakt en Blossom
haar dochtertje, dat op kostschool de liefde
van de moeder moet ontberen, allereeist haar
hulp noodig hebben. Totdat Barrie meent dat
een zin van Susan, die louter een
„phrase" is, op hem slaat en hij Susan
ondanks haar zelf er toe brengt ook de
nieuwe leer op haar eigen gezin toe te pas
sen.
Het is echter niet de ware liefde die haar
op dien weg dringt. Ook in dit bekeeringswerk
van haar man blijkt, hoe ver zij zelf afstaat van
den dieperen zin der beweging en dat zij meer
gedreven wordt door haar zucht om interes
sant en belangrijk te schijnen dan door den
waarachtigen aandrang om goed te zijn. Pas
op het oogenblik, wanneer zij tot de ontdek
king komt op het punt te staan haar man
en haar kind voor goed te zullen verliezen,
gaan haar oogen open. en zoo komt zij ten
slotte toch nog tot de betere, hoogere wereld,
waarover zij zonder er oorspronkelijk iets
van te begrijpen steeds heeft gepreekt.
Dit stuk van Rachel Crothers staat wel
midden in dezen tijd. met zijn vele ethische
„bewegingen". Men meene echter niet, dat
de schrijfster een persiflage op deze bewegingen
heeft willen geven. Wel echter op de men-
schn. die zonder den dieperen zin er van te
begrijoen. haar bezigen om zelf interes
sant te schijnen en te poseeren als weldoeners
der menschheid: „Een blijspel" is dit stuk
dan ook feitelijk niet. Daarvoor is het au fond
te ernstig. Vooral in het laatste bedrijf, waar
in Barrie bijna tot wanhoop wordt gedre
ven door de liefdeloosheid van zijn vrouw,
wie de woorden hoogere en geestelijke liefde in
den mond als het ware bestorven liggen, en
Susan eindelijk den waren zin der beweging
leert begrijpen, komt de bedoeling van de
schrijfster tot uiting.
Rachel Crothers heeft bijna al haar aan
dacht geconcentreerd op de hoofdpersoon
Susan Trexel. al heeft zij dan ook het dochter
tje, Blossom, dat zich zoo eenzaam voelt,
omdat het de liefde der ouders moet ontbe
ren, fijn en gevoelig geteekenó. De andere
personen in dit stuk blijven echter vrij
vaag, zelfs Barrie, de man. die door Susan
geheel overschaduwd wordt. Maar Susan is
een geestig in het begin misschien wel wat
lichtelijk caricaturaai geteekende figuur, die
wel volkomen in dezen tijd staat. Zij is de
oppervlakkigheid zelve, ook in haar bevlie
ging en daarom is deze persiflage zoo raak.
Want wie zou willen ontkennen dat er zulke
vrouwen in onzen modernen tijd bestaan?
Ik schreef reeds dat Fientje de la Mar
deze vrouwenfiguur voortreffelijk speelt.
Vooral in het eerste bedrijf, waarin zij de
phraseologie van Susan zoo geestig over het
voetlicht bracht, gaf zij „haute comedie".
Maar ook in de volgende bedrijven wist zij
steeds te vermijden de gevaarlijke grenzen
van het ridicule te overschrijden. En hoe
licht zou dit bij minder knap spel niet heb
ben kunnen gebeuren.
Ook in de andere rollen was dit stuk van
Rachel Crothers zeer goed bezet. Theo Fren-
kel gaf het min of meer tragische in de fi
guur van Barrie Trexel zuiver en sober weer
en speelde de scène van zijn dronkenschap
atlijd een gewaagd experiment met ar
tistieke reserve. Dat ,was heel knap. In zijn
uitbarsting, als hij Susan haar liefdeloosheid
verwijt trof hij door warmte en temperament.
Blossom, het dochtertje dat zoo hunkerde
naar wat liefde, werd heel fijn en gevoelig
door Myra Ward gespeeld. Een zeer mooie rol
van deze jonge actrice. Josephine van Gaste
ren trof ons weer door haar natuurlijk en
levendig spel in de rol van Charlotte Mar-
lev. die zij heel sympathiek wist te maken.
Kleinere rollen waren in handen van Mies
Elout Stina Lerou, Louis de Bree. Anton Roe
mers en Ed. Palmers. Met zulk een sterke be
zetting der bijrollen, de fraaie lichte decors en
de regie van Cor van der Lugt Melsert was dus
ook een goed milieu voor Susan Trexel verze
kerd. Zoo werd de opvoering van dit Ameri
kaansche blijspel tot een groot succes. Het Ne
derlandsch Tooneel zal van Susan en een
betere Wereld dan ook wel plezier beleven.
J. B. SCHUIL.
No. 1 van Uw verlanglijstje is dan een paar
LEUKE HEERLIJK WARME PANTOFFELS
Een practisch en aardig geschenk, waar U altijd erg blij mee is.
Wij brengen dit jaar een pracht collectie in aardige kleuren en
modellen en.ze waren nog nooit zoo voordeelig
ANEGANG 12, Telef. 11457 Voor Haarlem-Noord: GEN. CRONJé-
STRAAT 104, Telef. 14570.
(Adv. Ingez. Med.)
HET TOONEEL
De Gala-Voorstelling.
In de Leidsche Straat hingen de vlaggen uit
en het Leidsche Plein was feestelijk versierd
en baadde in lichteen bewijs, dat de
hoofdstad medeleefde met haar eersten
schouwburg, die gisteren zijn 300-jarig be
staan herdacht. Op 3 Januari 1638 is de
schouwburg van Jacob van Campen geopend
en feitelijk zou het derde eeuwfeest dus in het
begin van dit jaar gevierd hebben moeten
worden. Beter laat dan nooit, zal men gedacht
hebben en zoo is dus gisteren met een gala
voorstelling de voor de Nederlandsche cultuur
zoo belangrijke stichting op glorieuse wijze
herdacht.
Aan deze feestopvoering werd luister bij
gezet door de tegenwoordigheid van Prinses
Juliana en Prins Bernhard, die met den bur
gemeester van Amsterdam in de Konings
loge de geheele voorstelling hebben bijge
woond. Zoodra de vorstelijke gasten gezeten
waren, ging het scherm op en voor een grijs
achterdoek zagen wij de eenige overgeblevene
van het roemrijke Bouwmeester-trio, me
vrouw Mann, die zoo dikwijls triomfen op
deze plaats had gevierd. Als één man rees het
publiek, dat den Stadsschouwburg tot de
laatste plaats vulde, op en nog één maal
mocht de groote actrice een ovatie in ont
vangst nemen als in de dagen, toen zij de
glorie was van ons Nederlandsch tooneel.
En toen hoorden wij nog eens die ons zoo
bekende zilveren stem, wat zwakker misschien
dan vroeger, maar nog even duidelijk en
warm van klank.
En van welk een gratie waren haar hoffe
lijke buigingen, eerst voor de „Koninklijke
Hooglieden", daarna voor haar „geliefd Am-
sterdamsch publiek". In dat gracieuse ge
baar van de 88-jarige herkenden wij onze
grootste actrice van weleer. Het was alles zoo
eenvoudig, bijna huiselijk, wat zij zeide, maar
hoe precies weet zij nog het effect van elk
woord, dat zelfs fluisterend gesproken
tot in den versten uithoek werd verstaan, te
berekenen. Een voorbeeld van dictie en uit
spraak voor alle jongeren. Hoe fijn-geestig
zei ze zoo'n zinnetje als: U moet niet denken,
dat het zoo prettig is de oudste actrice te zijn.
Ik wilde veel liever tot de jongeren behooren!
En welk een warmte klonk er in die nog
ongebroken stem, toen zij het publiek op
wekte het tooneel, dat zij zoo lief had, trouw
te blijven!
n onze
versierde showrooms
EXPOSITIE van de
l0b>e
N.V. Autogarage
Tel. 28810, H'stede
De toespraak van mevrouw Mann was het
meest ontroerende moment van den avond.Ver-
tegenwoordigde ook zij niet een stuk historie
van deze 300 jaar en was dat juist niet één
der meest roemrijke periodes? Zoo voelde
blijkbaar ook het publiek, toen het mevrouw
Mann tot afscheid nog eenmaal warm toe
juichte, aan welke toejuichingen de Prinses
en de Prins hartelijk deelnamen.
Het Nederlandsch Tooneel heeft met een
„spectacle coupé" vier periodes uit deze 3
eeuwen tooneelgeschiedenis willen geven. Men
begon na het door Hans van Meerten gezegde
gedicht op „den nieuwen schouwburgh" van
Vondel, met het laatste bedrijf van den Gijs-
breght in den vasten tooneelbouw uit Vondel's
tijd, zooals wij dien van oude gravures kennen.
Zoo veel mogelijk heeft men de eerste opvoe
ring willen reconstrueeren en men speelde
daarom ook in de costuums uit de 17de eeuw,
zooals het in dien tijd gewoonte was.
Om ook den ouden speeltrant te benaderen
was moeilijker, ja zelfs niet doenlijk. Men zou
dan immers ook Badeloch door een man in-
plaats van een vrouw hebben moeten laten
spelen en dat experiment zou al te gewaagd
zijn geweest. Wat weten wij trouwens van den
stijl en het spelen van de spelers uit dien tijd?
Misschien zouden wij den schouwburg ont
vluchten, als wij de Gysbreght precies zagen
spelen als bij die eerste opvoeringen in 1638-
(Adv. IngezMed.)
„Decor uit den tijd van Vondel, dat als voor
beeld diende voor de opvoering' van Gijs-
brecht bij de gala-voorstelling van gisteren.
Maar historisch belangrijk was deze opvoe
ring in dat oude decor toch ongetwijfeld, want
wij zagen duidelijk en op verrassende wijze
tot hoeveel mogelijkheden deze oude too
neelbouw de gelegenheid biedt o.a. in het too
neel tusschen Aemstel en den Heer van Vooren
waarbij Aemstel op het zijbalcon, hoog bo
ven van Vooren stond. En zelden zagen wij
de verschijning van Rafael zoo logisch opge
lost als in dezen tooneelbouw, waarin zij op
't balcon voor den „hemel" boven de poort tot
Gysbreght sprak.
Dit Gysbreght-fragment werd voornamelijk
beheerscht door Loudi Nijhoff, die een zeer
temperamentvolle krachtige bijna heroïsche
Badeloch gaf, maar 't spel geheel in romanti
sche richting stuurde, waarin de anderen haar
niet volgden. Haar spel was te hevig en te wei
nig klassiek, waardoor het geheel eenheid van
stijl miste. Van Dalsum leek bijna mat naast
dat hartstochtelijke spel. Het verhaal van den
Bode hoorden wij gisteren voor het eerst van
Louis van Gasteren en hij deed het met veel
gevoel voor kleui- en plastiek.
De 18e eeuw was vertegenwoordigd door
Pieter Langendijk's „De Wiskunstenaars of 't
gevlugte Juffertje", volop klucht en ook als
zoodanig gespeeld in een decor uit dien tijd,
een 18e eeuwsche boerenwoning, met een
achtergrond, waarop zelfs de schouw, de klok
en de vogelkooi geschilderd zijn en de zijwan
den worden voorgesteld door evenwijdige
schuinstaande zijcoulissen. .Historisch" was
deze opvoering wel het beste geslaagd en de
nogal naïeve klucht van Langendijk, waarin
hij overigens op amusante wijze den spot
drijft met de zoo dikwijls krakeelende geleer
den uit dien tijd, deed het in deze in het
burleske tot het dolle opgevoerde vertoonini
nog opperbest. Allervermakelijkst vooral
waren Frits van Dijk en Hans van Meerten
als dokter Raasbollius en dokter Urinaal, ter
Cor van der Lugt Melsert, de directeur van het Nederlandsch
Tooneel, overhandigde Donderdagmiddag aan de gemeente Am
sterdam in de persoon van wethouder Boekman een krans ter
gelegenheid van het 300-jarig bestaan van den Amsterdamschen
Stadsschouwburg
wijl Ank van der Moer en Cissy van Benne-
kom groot succes hadden met hun travestis.
Na de pauze kwam deze eeuw aan de beurt
en wel van Heyermans de navrante dramati
sche schets Het Kind en van Frans Mijnssen
zijn eenacter „Hun eerste Thuis". Het Kind
werd gespeeld in costuum en decor van 25
jaar geleden. Hun eerste Thuis in een geheel
modern milieu. Beide stukjes vragen feite
lijk om een intiemer milieu dan het grocite
tooneel van den Stadsschouwburg. In Het
Kind 'duurde het daardoor vrij lang voordat
de sfeer, die het stukje vraagt, verkregen
werd. Zij kwam pas tegen het slot in de
scène tusschen Dr. Larsen en zijn vrouw,
zeer gevoelig en met het juiste dramatisch
accent gespeeld doc<r Van der Lugt Melsert en
Ank van der Moer.
Hun eerste Thuis geeft niet bepaald een
beeld van het moderne tooneel. Wij zijn het
in dezen zakelijken tijd waarin men allereerst
„tempo" op het tooneel verlangt, niet meer
gewoon, dat er zoolang en uitvoerig gesproken
wordt. De dialoog van Mijnssen is wei-over
wogen en het spel van Gysbert Tersteeg en
Tatia Wyma was wel fijn op elkaar afgestemd,
maar door de te groote ruimte en ook
door een fout met het licht kwam er niet
de stemming, die het stukje eischt.
Het programma van den gala-avond wordt
Zaterdag en Zondag herhaald. Wij -blijven dus
deze week op het Leidsche Plein in jubileum
stemming.
J. B. SCHUIL.
Als U een LAMP van
krijgt, dan moogt gij niet mopperen
LANGE VEERSTRAAT 25/25 - HAARLEM
Grootst gesorteerde Lampenzaak.
tAdv ingez. Mea.j
Gedistingeerd: f*'
zoo'n gladde ring N
an Fortgens
Gr. Houtstraat 109
naast Cinema Palace
(Adv ingez. Med.)
MUZIEK.
Heemsteeds Gemengd Koor
„Houdt Onderling Vriendschap"
Het was Donderdagavond voor het eerst dat
ik een kerkconcert in de Ned. Herv. Kerk aan
het Wilhelminaplein te Heemstede bijwoonde,
De voor kort voltooide herstellingswerkzaam-
heden hebben het inwendige van het kerkge
bouw sterk gewijzigd en dit niet alleen wat den
aanblik, maar ook de bruikbaarheid voor mu
ziekuitvoeringen betreft. Er is namelijk aan
het eene eind der lengte-as een ruim balcon
gebouwd, dat een vrij talrijk koor plaats kan
bieden en waarop nu ook de speeltafel van het
orgel staat. Het orgel zelf echter is op zijn oude
plaats in het dwarsschip gebleven, op vrij
grooten afstand van de speeltafel en is met in
begrip van het zich onder het orgel bevin
dende oude balcon voor den organist onzicht
baar. Dat deze wederzijdsche verhoudingen
moeilijkheden kunnen opleveren voor de be
geleiding van solisten, om het even of zij bij
de speeltafel dan wel onder het orgel plaats
nemen, ligt voor de hand. Want in 't eene ge
val hoort de solist het orgel niet voldoende en
in 't andere geval is de solist voor den organist
nauwelijks te hooren en in 't geheel niet te
zien.
Den invloed der verbouwingen en verplaat
singen op de klankverhoudingen kan ik uiter
aard niet door vergelijking schatten. Wel kan
ik zeggen dat de klank van het op het nieuwe
balcon geplaatste koor geenerlei hindernissen
scheen te ondervinden. We bemerkten noch
demping, noch galm.
De hoedanigheden van dien koorklank mo
gen geprezen worden. Men zong beschaafd en
er was evenwicht tusschen de stemmengroe-
pen. De zuiverheid liep slechts zelden gèvaar,
het meest nog bij de modulatie van Es naar
Ges in Mozart's „Ave Veru-m", die in den regel
een struikelblok vormt. Doch daarna keerde
de reinheid spoedig terug en in de later ge
zongen koornummers waren de afwijkingen
zóó gering, dat het onnoodig is, ze te vermel
den. Eenige ruwheid van den klank was op te
merken bij het fugato in Gounod's „Super flu-
mina Babylonis": een mogelijk streven om dien
klank ook voor in den gefügeerden stijl ge
schreven werken geschikt te maken worde
echter aan composities besteed, die meer
schoonheidswaarde bezitten. De z.g. „lieder
taf elstijl" werd alleen in Zijderlaan's „Sneeuw
klokjes" opgemerkt. Zeer frisch klonk vooral
Jos. de Klerk's „O quam suavis" waarvan de
polyphone en toch welluidende schrijfwijze
menigen koorcomponist tot navolgenswaardig
voorbeeld zou kunnen strekken.
Het Haarlemsche Dubbelmannenkwartet
„Harmonie", dat evenals Heemsteeds Gem.
Koor onder leiding van H. J. Arisz staat, werk
te dezen avond mede. De zang van dit ensem
ble is natuurlijker en gezonder dan die van
vele andere solo- en dubbelkwartettentoch
dient Palestrina nog strakker gezongen te
worden dan „Harmonie" deed en ook Schu
bert's „Die Nacht" werd met meer toonzwel-
lingen en -afnemingen vertolkt dan strikt
noodig scheen. Bij Schubert's „Psalm 23"' be
vestigde de orgelbegeleiding het toonpeil, doch
niet met volkomen succes.
De afstand tusschen solist en orgelspeler
bleek geen bezwaar op te leveren voor 'n uit
muntend samenspel van den cellist Philip
Vlessing en den organist Albert de Klerk.
Vlessing's cellospel was voor mij een aange
name verrassing; het was niet alleen door en
door muzikaal, zooals te verwachten was, maar
bovendien zeer mooi van toon. gevoelig en
bijna steeds vlekkeloos zuiver. We hopen het
spel van dezen cellist nog vaker te hooren.
Albert de Klerk volbracht zijn taak als be
geleider met de vaardigheid van een doorge-
winterden musicus. Voor zijn solowerken had
hij eenigszins met het instrument te kampen:
in Bach's Koraalvoorspel „Wachet auf" bleef
aanvankelijk een toets haperen, waardoor een
basstem ostinaat doorklonk, een euvel dat
spoedig verholpen kon worden, maar de val-
sche intonatie der tongspelen was niet onmid
dellijk te verhelpen; daardoor kon De Klerk
deze niet gebruiken en werd hij in de keuze
zijner registers zeer beperkt. Desondanks wist
hij in twee werkjes van Flor Peeters kleur te
brengen en den geestigen bouw er van goed te
doen uitkomen.
K. DE JONG.
Zoo'n gloeiende kachel is best
bij rheumatische pijnen
Maar U kunt haar niet meenemen! Dus die
warmte helpt slechts tijdelijk En dit te meer,
omdat de rheumatieklijder, door de bij rheu
matische aandoeningen optredende storing in
de huidfunctie, buitengewoon gevoelig is voor
vocht, tocht en kou. Vandaar, dat de pijnen
buiten de deur overal en altijd op U staan te
wachten. Ge moet de oorzaak van Uw pijnen
dan ook onverwijld aanpakken en die is ge
legen in een overmaat van urinezuur in het
lichaam. Wat ge noodig hebt is een bloedzui
verende kuur met het wereldvermaarde mid
del Kruschen Salts, dat lever, nieren en in
gewanden aanspoort tot regelmatigfe, krachti
ge werking, waardoor afvalstoffen radicaal
worden verwijderd. Verwacht niet, dat Kru
schen Uw pijnen op slag wegtoovert. Maar ge
leidelijk verminderen zij, tot zij geheel ver
dreven zijn. Kruschen Salts is uitsluitend
verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten
a f 0.40, f 0.75 en f 1.60 (extra groot pak).
(Adv. ingez. Med.)
V. P. R. O
Op 7 December zal in de Gemeentelijke
Concertzaal te Haarlem een propaganda-
avond van den Vrijzinnig Protestantschen
Radio Omroep worden gehouden.
Het programma luidt als volgt:
1. Opening door ds. G. H. Moll van Cha-
rante. 2. Gemeenschappelijke zang: „Een
vaste burcht is onze God". 3. Koorzang: „De
Wachters" en „Lof zij den Heer". 4. Toe
spraak van mej. dr. N. Bruining. 5. Koorzang:
„Blijf o God in onze dagen" en Psalm 150.
6. Korte toespraak van ds. E. D. Spelberg. 7.
V.P.R.O. propaganda-film. 8. Sluiting door ds.
G. H. Brandt. 9. Gemeenschappelijk gezang:
„Het leven is een kruisbanier"
HAARLEMSCHE RIJ- EN JACHT-
VEREENIGING
De springwedstrijden, welke veertien dagen
geleden niet doorgingen, worden nu a.s. Zater
dagmiddag half twee gehouden op het spring-
terrein aan de Teunisbloemdlaan te Bentveld
Aerdenhout)
NACHTVERGADERING VAN
„ST.-ANTONIUS".
De Ned. R. K. Bond van Hotel-, Café- en
Restaurant-geëmployeerden „St. Antonius",
afdeeling Haarlem, belegt een propaganda-
vergadering in gebouw „St.-Bavo", Smede-
straat alhier, in den nacht van Woensdag 7
op Donderdag 8 Dec. a.s.
Sprekers zullen zijn de weleerw. heer IT.
de Greeve en de heer A. J. M. Angenent. De
onderwerpen zullen nog nader bekend worden
gemaakt.
Voot den in/ioua dezer rubriek stelt
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst oj niet
geplaatstwordt de kopij den Inzender niet
teruggegeven.
De dreigende hongersnood in het
Republikeinsche Spanje.
Uit de verslagen van de delegatie der Com
missie „Hulp aan Spanje" hebben we kunnen
vernemen, dat nieuwe vijanden het Republi
keinsche Spanje bedreigen, n.l. de honger en
het gebrek aan kleeding.
Het zal velen wel bekend zijn, dat de nach
ten in Spanje ontzettend koud zijn, en dat er
onvoldoende kleeding is.
Twee en half millioen menschen, welke ge
vlucht zijn uit het door Franco bezette gebied,
zijn den komenden winter gedoemd van hon
ger en koude te sterven, wanneer er geen
hulp van buitenaf komt.
Twee en half millioen menschen, in hoofd
zaak vrouwen en kinderen die tot nog toe hun
karig rantsoen hebben gehad, zullen den ko
menden winter bij gebrek aan alles wat noo
dig is, uitgesloten worden, wanneer niet de
hulpactie voor Spanje over de geheele wereld
krachtig versterkt wordt.
De H.J.V. „Tempo" der Ned. Jeugd Federatie
stelt zich tot taak iets te doen om dit te hel
pen voorkomen.
Reeds is iets gedaan voor Spanje. Er wordt
regelmatig met steummateriaal gewerkt en
reeds zijn op 4 November twee kisten met
kleeding, inhoudende 104 stuks en een kistje
met levensmiddelen, tabak en sigaren ver
zonden. ij
Dit is echter beslist onvoldoende, daar er
veel, heel veel noodig is.
Door onze vereeniging is thans besloten
met St. Nicolaas een vrachtauto vol met
kleeding en levensmiddelen via de Jeugdcom
missie „Hulp aan Spanje" te zenden.
Er wordt door ons reeds hard gewerkt en
wij dringen met klem er op aan bij een ieder,
die iets kan missen van haar of zijn kleeding.
Staat dit af voor het Spaansche volk
Kinderkleedïng wordt ook dankbaar aan
vaard. Mankeert er iets aan? Niet erg. Een
aantal van onze leden heeft zich beschikbaar
gesteld deze kleeding te verstellen. Geeft dus
zooveel gij kunt. Staat niet toe dat het Spaan
sche volk van honger en ontbering omkomt.
Wanneer gij iets te missen hebt, bericht dit
dan even aan het secretariaat Zuiderstraat 33
en een van onze werkers komt het halen.
Geld kan worden gestort op het Gironum
mer der Jeugdcommissie 328192. Amsterdam.
Namens de H.J.V. „Tempo",
G. LASSCHUIT.
Het Brokkeiihuis.
Het wordt guur en koud Stuurt ons, wat u
kunt missen en maakt propaganda voor ons
(uw) Brokkenhuis. Alle gezindten worden door
het Brokkenhuis geholpen.
Er kwamen ook eenige kachels' binnen en
goede menschen zonden ons kachelgeld. Zoo
kunnen we weer helpen den nood te lenigen.
Blijft ons gedenken. Er zijn altijd weer ar
men die iets noodig hebben.
Giften gaarne aan het Brokkenhuis, telef.
13242. Brieven Donkere Spaarne 34.
HET BROKKENHUIS.
