De Sprong in het Leven
«m m -
Voor de zitting van de rechtbank te Tunis, waarin de
jongste demonstraties werden behandeld bestond veel be
langstelling
Koningin-weduwe Elisabeth van België temidden van een groep werk-
loozen tijdens de uitdeeling van spijzen aan de armen te Brussel
De bekende rijder Jan Langendijk wordt voorgesteld aan Z. K. H. Prins
Bernhard, die Vrijdag de invitatie-wedstrijden in het hardrijden op de Am-
sterdamsche IJsclub bijwoonde
Actie tijdens de lange baanwedstrijden voor amateurs om
het kampioenschap van de provincie Groningen, welke te
Veendam gehouden zijn
De boomen langs
Amsterdams
grachten in het
smetteloos kleed
van de vastge
vroren sneeuw
Schoonrijden tijdens de wedstrijden
voor paren, welke te Zeist waren uit
geschreven op de banen van de
„IJsvereeniging Zeist"
Een traditioneel glaasje boerenjongens wordt door Z. K. H. Prins Bernhard met smaak gedronken
tijdens de Vrijdag te Amsterdam gehouden invitatie-wedstrijden in het hardrijden
FEUILLETON
Oorspronkelijke Nederlandsche roman
door
FELICIA CORDEA.
35)
Snel opende ze de deur en sloot haar weer
achter zich. Daar stond hijMaar ze ging niet
naar hem toe. Ze bleef bij de deur staan. Ze
geloofde, dat ze hem toelachte. Ze wilde hem
begroeten, maar waar was haar stem? En Lloyd
verdween in een mist.
„O lieveling", hoorde ze hem zeggen. Het vol
gende oogenblik zag ze hem weer. Hij was vlak
bij haar. Ze stak haar hand naar hem uit en
probeerde opnieuw een paar woorden te spre
ken. j.
Lloyd zag haar aandoening en de moeite, die
ze had, zich te bedwingen. Hoe ze hem toelach
te! Met een lachje, dat in tranen verstikt was.
Hij nam haar eenvoudig in zijn armen en kuste
de tranen weg, die langs haar wangen gleden.
„O, Reggie, ben je daar werkelijk? Waar was
je'toch zoolang? Ik ben zoo gelukkig, dat je ein
delijk terug gekomen bent".
Ben je. mijn lieveling? Ik was op de meest
eenzame plaatsen ter wereld. Jij was er met! De
eenige plaats, waar het voor mij wonderful is,
is daar, waar jij bent Zeg me, heb je me lief?"
Angela snikte een geluidje uit waarvan Lloyd
geloofde, dat het in het Hollandsch „ja" betee-
ke^ heb je zoo lief, mijn darling. Het leven
was vreeselijk zonder jou. Alles was leeg. Alles
was hopeloos! Maar je hebt me nog geen enkelen
këer gekust. En ik kan werkelijk niet langer
wachten".
Nadat hij zich er van overtuigd had, dat kus
sen een kunst is, die ook een Hollandsch meisje
uitstekend beheerscht, deden de twee een poging
tot de werkelijkheid terug te keeren.
„En nu vertel me, waar je geweest bent, na
dat je uit Den Haag vertrokken bent. Je kunt
niet gelooven, hoe vreeselijk ik het vond, heele-
maal niet te weten, waar je was. Waar ben je
geweest, Reggie?"
„Ik heb gereisd, zooals gewoonlijk. Ilc was in
Amerika. Maar mijn hart was hier. bij jou, An
gela, die me nooit heeft opgebeld, zooals ze het
mij beloofd heeft".
„O, Reggie, ilc heb je wel opgebeld. Vrijdag
om half twaalf. Maar de juffrouw beweerde, dat
ik me in het hotel vergist moest hebben, omdat
een Mr. Reginald Lloyd in het hotel niet aanwe
zig was."
„Zoo, dat was het!"
„Kun je mijn gevoelens voorstellen, toen ik
je dienzelfden avond als buikspreker zonder
eenige voorbereiding in het City-Theater zag op
treden?"
„Ja, dat was werkelijk te erg. Ik had je dien
middag, dat we samen thee zouden gaan drin
ken, alles over mezelf willen vertellen".
„En ik heb je in mijn schrik dat afschuwe
lijke kaartje gezonden. Dat was monsterachtig
van me. Ik heb er vreeselijke gewetenswroeging
over gehad".
„Een afschuwelijk kaartje? Wat voor een
kaartje kan dat wel geweest zijn?"
„Heb je het niet ontvangen? Ik zond je op
den eersten avond, dat je hier optrad een paar
woorden op een kaartje gekrabbeld. Heeft de
portier het je niet gegeven?"
„De man moet de kaartjes verwisseld hebben!
Want ik ontving op dien bewusten Vrijdagavond
een kaartje van een zekere Miss Angela Furné
met een liefdesverklaring er op".
„Een liefdesverklaring! O Reggie!"
„Natuurlijk! Wat had het anders kunnen zijn?
Heb ik soms van eenige andere dame ooit zulk
een aanbiddelijke boodscha pontvangen? Nooit!
Ik ontving hem slechts van één En waarom?
Omdat de jonge dame van den buikspreker
hield. Nu, is dat logisch?"
„O, Reggie!" protesteerde Angela opnieuw.
„Zoodra ik over de eerste schrik heen was be
greep ik, dat een meisje, dat een man zulke
openhartige boodschappen zendt, eenvoudig tot
over haar ooren verliefd op dezen man moet zijn.
Daarom zei ik vanmorgen door de telefoon reeds
lieveling tegen je. En daarom zal ik de rest van
mijn leven lieveling tegen je blijven zeggen.
Heb je er iets op tegen, lieveling?"
Angela lachte en bloosde tegelijk.
„In het geheel niets?" bekende ze stralend.
„En nu wilde ik graag met je ouders spreken,
want ik wil heel gauw met je trouwen. Hoe denk
je over zes weken?"
„O, Reggie, zoo gauw al? Ik weet niet, of ik
over zes weken wel met alles klaar zal kunnen
zijn?"
„Kun je het niet, denk je", vroeg hij zacht.
„Ik moet toch voor mijn uitzet zorgen Zes
weken is heel kort".
„O, die uitzet kan wel wachten. Maar ik kan
niet wachten. Geen oogenblik langer dan zes
weken. Het liefst zou ik je nu natuurlijk direct
met me mee willen nemen. Nu Angela, hoe denk
je er over'"
„O, ik denkik geloof, dat ik misschien toch
wel klaar zal kunnen komen".
„Nu zie je, dat dacht ik wel. En wil je nu vra
gen of ik met je vader en moeder zou kunnen
spreken".
Gehoorzaam stond Angela op en ging naar de
deur. Daar bleef ze echter een oogenblik ver
legen staan.
„Ach Reggie, neem het mij niet kwalijk,
maar.ik wildeik moet je nog iets vra
gen".
„Go on! Wat is het sweetheart?"
„Zou je me niet willen zeggen, hoe je nu wer
kelijk heet. Het doet er natuurlijk niets toe,
maar zie je, mijn ouders zouden er naar kunnen
vragen en het lijkt me toch wel beter, dat ik het
dan weet".
Lloyd lachte.
„De naam, waaronder ik mijn boek geschre
ven heb is mijn werkelijke naam".
„En ik was al zoo gewend aan Reginald Lloyd.
En ik blijf je Reggie noemen".
Hoe vertrouwelijk klonk deze naam van haar
lippen!
Eenige oogenblikken later stond Angela bij
haar vader in het kantoor. Ze zag er zoo stra
lend uit, dat hij haar liefkozend in de wang
kneep.
„Paps, jullie worden in den salon verwacht. En
pas op, als je niet lief tegen Reggie bent".
„Reggie! Reggie! Zijn jullie al zoover?"
„Maar Paps, hoe zou ik hem anders moeten
noemen, als wij toch over zes weken gaan trou
wen".
„Oho, maar daar zal ik eens gauw een stokje
voor steken. Ik moet eerst eens zien of deze Reg
gie wel goed genoeg voor je is. En dan wach
ten jullie nog rustig een jaar of twee."
Maar Angela schaterde en Furné ging zijn
vrouw halen om dezen jongen man van Angela
eens onder handen te nemen. Zes weken! Wat
haalden die kinderen zich in het hoofd? Had hij
één dochter of had hij er hvaalf.
Angela vluchtte ondertusschen naar haar zit
kamer en wachtte daar met een kloppend ttert.
Daar beneden ging haar levensdroom in ver
vulling. Angela twijfelde geen oogenblik over
den uitslag van de besprekingen. Over de vast
gestelde zes weken zou er weliswaar een scher-
mptseling plaats vinden.
„Laat ze maar rustig schermutselen", dacht
ze. „Reggie heeft mijn woord. Over zes weken
ben ik zijn vrouw"
Toen Furné den salon betrad was het eerste
wat hij deed, den jongen man scherp op te ne
men. Wat hij zag, lo§te terstond de spanning in
hem op. Aan dezen man was niets vulgairs. Uit
de manier van opstaan, uit de wijze, waarop de
lange, slanke gestalte boog, sprak ontegen
zeggelijk de man van de wereld. Dit was geen
imitatiebeschaving. Dit was aangeboren!
„Ik dank u beiden zeer, voor uw vriendelijk
heid, mij te willen ontvangen. U zult er wel niets
tegen hebben, dat ik direct met de deur in huis
val. Uw dochter, Miss Angela en ik hebben el
kaar het vorige jaar op Scheveningen ontmoet
en wijwellhet was liefde op het eerste
gezicht, tenminste van mijn kant. En ik geloof
met een gerust geweten te kunnen zeggen, dat
dit ook bij uw dochter het geval was".
Furné geloofde het ook.
„Maar er is iets tusschen ons voorgevallen en
daarover is nu een half jaar verstreken".
„Een beroepskwestie, nietwaar?" glimlachte
Furné fijntjes.
„Juist, Mr. Furné. Doch dit kleine misver
stand is nu opgehelderd en ik ben hier gekomen
om u beiden om de hand van uw dochter te
vragen".
„Mag ik vernemen, welk beroep u denkt uit te
oefenen en hoe de toekomstige positie van uw
vrouw zal zijn'"
iSlot volgt).
