'AKKERTJES'
SANOSTOL
Amoud-zaak opnieuw voor Hoogen Raad.
DIN?DAG 3 JANUARI 1939
HA-ARLEM'S DAGBJAD
'4
HAARLEMSCHE BESTUURDERS BOND
Vanwege den Haarlemschen Bestuurders
Bond en het N. V. V. zal op Woensdag a.s. een
bijeenkomst plaats vinden in één der zalen van
Brinkmann aan de Groote Markt. Op deze bij
eenkomst zal de heer S. de la Bella Jr. bestuur
der van het N. V. V. en lid van de Eerste
Kamer, een inleiding houden over: Werkzaam
heden der vakbeweging op economisch gebied,
Werkverruiming en het Plan van den Arbeid.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO-CENTRALE OP
WOENSDAG 4 JANUARI 1939.
Programma I: Jaarsveld.
Programma II: Hilversum I en II.
Programma III: 8.00 Keulen. 9.20 Diversen.
10.00 Parijs Radio. 10.40 Radio P. T. T. Nord
11.20 Keulen. 12.20 Ned. Brussel. 2.20 London
Regional. 4.30 Deutschlandsender of diversen
5.20 Keulen. 6.20 London Regioinal. 7.05 Fr.
Brussel. 7.20 Keulen. 8.20 Fransch Brussel;
10.20 Ned. Brussel. 10.30 Weenen. 11.20 Keu
len.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel. 9.20 Di
versen of Gramofoonmuziek. 10.35 London
Regional. 11.50 Droitwich. 2.00 Fransch Brus-
sell; 2.20 Droitwich. 8.05 London Regional.
8.35 Droitwich.
Programma V8.007.00 Diversen.
7.008.00 Eigen gramofoonplatenconcert.
Dansmuziek. (Nieuwe Schlagers).
1. Ont the sunny side of the street,
Nat Gonella.
2. Highland Swing. H. Hall.
3. Says my heart, Tommy Dorsey.
4. Wedding of Pocahontas. The Ramblers.
5. I let a song go out of my heart, Roy Fox.
6. I won't telll a soul, Brian Lawrence.
7. The Snoop, The six Swingers.
8. A. Tisket a Tasket, Harry Roy.
9. It 's D'lovely, V. Sylvester.
10. Quick Step Medley, I Morton, D. Key.
11. Silver on the sage, H. Hall.
12. You couldn't be cuter, T. Dorsey.
13. Broadway Shuffle, The Ramblers.
14. You went to my head, Roy Fox.
15. If it rains who cares, Br. Lawrence.
16. So you left me for the leader of a swing
band, The six Swingers.
17. Got Gratitude, Nat Gonella.
18. I'mm gonna lock my heart, Harry Roy.
19. Sweetest song in the world, V. Sylvester.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Armband, Faaze, Lange Margarethastraat 1,
actentasch met inhoud, Speel, Brouwersvaart
116; armband, v. Looij, Boogstraat 4; actentasch,
Brouwer, Kolkstraat 10; doosje dadels, Hoffies,
Talmastraat 17; duimstok, bureau van Politie,
Smedestraat; gewicht, Neele, Allard Pierson-
straat 11; handschoen. Pik, Tesselschadeplein 6;
armbandhorloge, Joustra, Regentesselaan 2; twee
handdoeken, Inssenbroek, Rijksstraatweg 121;
armbandhorloge, v. d. Water, v. Keulenstraat 15;
parapluie, Hanewinkel, Delftlaan 67; portemon-
naie met inhoud, Wijngaards, Sperwerstraat 18;
portemonnaie met inhoud, v. Dalen, Bromostraat
23; riem, Bijnagte, Gijsbr. v. Aemstelstraat 146;
damesrijwiel, Bureau van Politie, Smedestraat,
Rijwielplaatje, v. Hespen, Halkenstraat 23. Was
senaar; gordijnroede, Blok, Beukenstraat 17; slot,
v. Santen, Kleine Houtstraat 56; tasch, Kuiper,
Sperwerstraat 41; tasch met inhoud, v. Gog, van
Loostraat 6, vulpenhouder, Hageman, Schermer
straat 36 rd.
Zóó lekker smaakt Sanostol, dat
de kinderen geen druppel aan den
lepel willen laten, 'n Volwaardig,
natuurlijk levertraanproduct, maar
bovendien nog verrijkt met vita
mine B uit het verwerkte mout
en vitamine C uit het toegevoegd
zuiver sinaasappelsap, dat Sanostol
zoo smakelijk maakt! En neemt
het zelf ook, ter vergrooting van
Uw weerstandsvermogen en Uw
energie! Vraagt dan de nieuwe,
voordeelige „familieverpakking" a
f 2.75, die 2y2 x zooveel bevat als
de bekende flacon a f 1.40.
„Het lékkere levertraan-pfoduct/"
f' -v
BROCAOES-STHEEMAN PHARMACIA
(Adv. Ingez. Medj
STADSBIBLIOTHEEK EN LEESZAAL.
Aanwinsten in het filiaal.
In het filiaal „Huis te Zaanen", van de
Stadsbibliotheek en Leeszaal, zijn de volgende
aanwinsten ter beschikking gekomen:
Toegepaste Wetenschappen:
BüSCHER. De electriciteit in beeld.
HOO, DE. Handels- en wetskennis (voor
den middenstand).
VAN 2—14 jaar; modellen van gebreide kin-
derkleeding.
Huisdieren
PIETERSE. Mijn hond.
TOURNEMINE. Dressuur en injagen van
den staanden hond.
Taal- en letterkunde
KRUISINGA. Het Nederlands van nu.
KUYLE Pan-Europa of Europa in de pan.
NOORT. VAN. De letterkundige inleiding.
Nederlandsche en in het Nederl vert. romans
AMMERSKiiLLER, Jo van. De getrouwen
(dl. IH van: „Heeren, knechten en vrou
wen").
BOENIN. De heer uit San Francisco.
BUCK, Pearl. Het verdeelde huis.
KIRK. Dagloners.
ROOTHAERT. Doctor Vlimmen.
Engelsche Romans
BUCK, Pearl The exile.
BUCK, Pearl. The first wife.
Het middel.
door Joh. W. Broedelet.
ERNARD DINTERS schoof ongeduldig
heen en weer op z'n schrijfstoel. Die
boekhouder van 'm had altijd wat. Voor
drie maanden was-ie twee weken thuis
gebleven met 'n gezwollen voet, daarna had-ie
'n paar dagen vrij gekregen voor de bruiloft
van z'n zoon, die in Brussel woonde en in 't
begin van de maand was-ie zóó verschrikkelijk
verkouden geweest, dat al z'n klanten van den
weeromstuit begonnen te niezen en zeiden, dat
ze voorloopig niet meer op z'n kantoor kwamen.
Wat dééd je eigenlijk met zoo'n boekhouder?
Dien gaf je langs 'n zacht lijntje z'n congé. Ja,
de menschen hadden mooi praten. Maar hij kon
dien verwenschten Burkman niet missen. Die
kende zijn zaak oo z'n duimpje, wist er haast
nog meer van dan hij zelf. Met dien Burkman
behoefde hij nooit iets na te slaan. Die had 'n
geheugen waar je versteld van stond. En actief
als ie was en eerlijk! Nee, Dinters zat voor z'n
leven aan 'm vast, voelde-ie. Al zou die 'm hij
wist niet wat aandoen, dat liet-ie 'm nóg niet
gaan.
Maar nu ergerde Burkman 'm toch al heel
bijzonder: hij had op schrikbarende wijze den
hik. En niet maar zoo'n doodgewonen hik, als
ieder mensch op z'n tijd kan hebben. Nee, dit
was 'n voortgezette, eindelooze, zich tot in
eeuwigheid repeteerende hik. Als je er naar
luisterde en dat móést hij wel werd je er
op den duur stapel van.
„Hoe kómt u daar toch aan?" riep Dinters na
'n kwartier wanhopig uit.
„Wéét-ik-niet", hikte Burkman 'en hij keek
geslagen naar z'n patroon. „Misschienver
slikt".
't Hield niet op. Op 't laatst scheen 't zelfs,
of ook Burkman's schrijfmachine hikte. Telkens
als de boekhouder weer zoo'n scheut kreeg,
schokte ook 't tik-instrument mee door de hor
tende beweging van z'n bespeler, 't Was niet
meer om aan te hooren.
„Is daar geen middel tegen?" vroeg Dinters
buiten zichzelf en hij sprong van z'n stoel op.
„Er moet toch iets aan te doen zijn!"
„Nooitvan gehoord," hikte Burkman
en hij staarde dof voor zich uit.
„Wacht eens!" herinnerde Dinters zich en hij
liep nadenkend heen en weer. „Er bestaat 'n
rijmpjeIk heb de hik, ik heb hem dik.
„Hoe was het ook wee!?"
„O,' viel Burkman 'm nu bij, „nu u 't zegt
Ik hikweet 't ,ja. Als u hik per
mitteert:
Burkman stond eveneens op, liep naar z'n
patroon toe en bracht er met horten en stooten
uit:
„Ik heb de hik, ik heb hem dik,
Ik heb hem nauw, ik geef hem aan jou,
Ik geef hem aan Jan, die hem dragen kan."
Daarbij raakte-ie z'n patroon eerbiedig even
met de vingers aan. Doch 't hielp niet.
„Doe 't nog us", moedigde Dinters 'm aan, die
er plezier in kreeg. Hij zag in eens z'n jongen
tijd terug en dat knapte 'm op. Zoo'n verzetje
op je kantoor kon je best gebruiken.
„Ik hebde hik, ik hebhik
hem dik....' begon Burkman weer, maar
hield er dan mee op. 't Middel bleek te falen.
Hij zat weer en hikte. Daar schoot Dinters plots
iets te binnen. Achter Burkman's rug nam-ie 'n
paar kolossaal zware boeken op en liet -die onver
wachts vallen. Burkman dacht 'n oogenblik,
dat-ie er van de schrik in bleef. Maar den hik
was-ie kwijt.
„Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht,"
sprak Dinters en hij wreef zich in de handen.
„Iemand laten schrikken, dat is de manier."
Op &u£ke cLglQ&h
neemt een verstandige vrouw 'n
Eaar maal daags een "AKKERTJE",
'an kent zij geen nare dagen.
Ml
IS stuks 12 stuiven 2 stuks 2 stuivers
Let op het AKKER-merk I
De uitvoering der „Missa Solemnis" van Lud-
wig van Beethoven door de Christelijke Orato
rium Vereeniging zal plaatsvinden op Donder
dag 19 Januari a.s., aanvang 8 1/4 uur.
Behalve het koor der C. O. V. en de Haarlem
sche Orkest Vereen., zullen als solisten hun
medewerking verleenen de dames Jo Vincent
(sopraan), Th. Versteegh (alt) en de heeren
Louis van Tulder (tenor), Willem Ravelli (bas)
en Piet Halsema (orgel), het geheel onder lei
ding van den dirigent der C. O. V., den heer
George Robert.
AARDAPPELMARKT.
Brielsche Eigenheimers f 2.10f 2.40 per H L.
Zeeuwsche Eigenheimers f 1.90f 2 20 per H.L.
Zeeuwsche Bonte f 2.60f 3.00 per H.L.
Zeeuwsche Blauwe f 2.60f 3.per H.L.
Eigenheimers Blauwe f 1.90f 2.20 per H.L.
Vlas-aanvoer:
11.950 K.G. blauw, schoon f 70f 80; 4900 Hol
landse!) Geel f 70—f 80; 3000 Dauwroot f 60—
1 65.—.
VEEMARKT.
Rotterdam, 2 Januari.
Aanvoer. Totaal 2421. Vette runderen 643,
vette kalveren 236, nuchtere kalveren 31, scha
pen en lammeren 835, varkens 676.
Prijzen per KG.: 72 vette koeien, le kwa 62,
2e lew. 42—52; 68 vette ossen, le kw. 60, 2e lew.
42—52; 125 vette kalveren le kw. 115, 2e kw.
75—85, 44 varkens (levend gewicht) le kw. 39,
2e kw. 30; 48 lammeren, le kw. 43, 2e kw. 40.
Prijzen per stuk: 20 schapen le kw. 18, 2e kw.
16; 15 lammeren le kw. 13, 2e kw. 11.
Vette koeien en ossen, aanvoer: iets korter
dan vorige Dinsdag, handel: kalm, prijzen: iets
lager, prima koe 76.
Vette kalveren, aanvoer: groot, handel: stug;
prijzen lager, prima f 1.35.
Schapen en lammeren, aanvoer: iets kleiner,
handel: zeer kalm, prijzen: iets stijver.
Varkens, aanvoer: ruimer, handel: sleepend,
prijzen van vorige week nog te handhaven.
CHRISTELIJKE ORATORIUM VEREENIGING
HAARLEM.
(Wordt vervolgd)
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehouden).
Vonnis van Haarlemsche
Rechtbank bestreden.
(Adv. Ingez. Med.)
Burkman zweeg. Maar in z'n binnenste kan-
kerde-ie. Wat z'n patroon 'm daar had aange
daan! Hij had er iets van kunnen krijgen, 't Was
gewoonweg 'n schandaal.
Maar wat hoorde-ie nu? Burkman spitste de
ooren. Nee, hij had zich niet vergist. Z'n pa
troon hikte.
Burkman verkneukelde zich van de pret, al
liet-ie 't niet merken. Net z'n verdiende loon!
Zoo kwam Boontje om z'n loontje.
„Hik hik", liet Dinters hooren met
steeds korter tusschenpoozen. Hij had 't op zijn
beurt geweldig te pakken. Burkman beleefde 'n
volkomen triomf.
„Dat heb ik hik van jou!" beklaagde
Dinters zich. ,,'t Is hik verschrikkelijk. Hoe
kom ik er van af?"
Burkman keek rond. Nee, zoo kon-ie z'n pa
troon niet laten zitten. En z'n blik bleef rusten
op de zware kantoorboeken, die op 'n rij tegen
den wand naast 'm stonden.
Maar Dinters zag, waar-ie naar keek.
„Datlap je 'm nietniet", waar-
schuwde-ie 'm. „Daar kan ik hik niet te
gen. Ik ben in m'n jeugd hik van 'n plof
geschrokken hik dat ik er naar aan
hik toe ben geweest. Burkman, pas hik
op hoor!"
Burkman begreep, dat-ie dat z'n patroon dus
niet mocht aandoen, 't Speet 'm anders wel.
't Was zoo'n aardige wraakneming geweest!
„Majn slee, vergeet mijn slee niet...!" Het was één der eerste U Sn de Sneeuwkoningin gaf gehoor aan zgn verzoek. De slede
dlagen, waaraan hij dacht, toen hij de koude niet meer voelde. J| wend aan één der wrtte kippen vastgebonden os voort ging het
weei', in ijtende vaart...
Dinters kreeg 't intusschen met de minuut
zwaarder te verantwoorden. Je kon 't haast geen
hikken meer noemen, wat-ie deed. 't Was iets
veel hevigers. Of 'n mitrailleur in z'n keel voort
durend schoten afzond!
„Je hebt me hik aangestoken", hak
kelde Dintex-s. „Ga weg! Doe die hik bood
schap voor me bij hik van Hasteren. Wie
weet hik lucht 't me wat op!"
„Ik kan 't haast niet denken", bracht Burk
man er onderwerpend tegen in. „Hóé zou dat
nu
„Ga weg!" beval Dinters en hij snakte naar
adem.
Haastig verdween de boekhouder uit 't kan
toor.
Volle vijf minuten bleef Dinters door hikken.
Hij werd er angstig van. Had-ie niet wel eens
gehoord, dat iemand er drie dagen en nachten
aan één stuk mee behept was? Dat zou hij niét
overleven. Hij was z'n einde al nabij, voelde-ie.
Daar ging de telefoon. Dinters zigzagde er
op af.
„Hier hik Dinters", kon-ie zich nog ver
staanbaar maken.
'n Onbekende stem en hij had de gewaar
wording, dat z'n haren ten berge rezen deel
de 'm mee:
„Weet u, dat de bankier Lusma er van
door is?"
Zacht gal de Sneeuwkoningin Karei opnieuw een kus. Nee, nu II haar op. Al zjjn gedachten aan de kleine Gerda. haar grootmoeder,
is hij niet meer koud. Met glinsterende oogen keek Karei naar ja zelfs die aan zjjr. eigen huis en zijn ouders, die wel heel erg
ongerust zouden zijn, war er verdwenen.
Dinters stond als aan den grond genageld.
Lusma, Lusma, in wien ieder zoo'n onbegrensd
vertrouwen had!
„Maar", sprak Dinters, toen-ie z'n geluid ein
delijk terug had, werktuigelijk: „Hoe kan dat,
hoe kan dat? Maar dan ben ik alles kwijt, alles
kwijt!" En nog méér zei-ie, zonder 't zelf goed
te weten.
Aan den anderen kant van de telefoon bleef
't stil.
„Wie is u?" vroeg Dinters gespannen.
Dan hoorde-ie z'n boekhouder, die niet lan
ger met veranderde stem sprak, zeggen:
„U bent maar één ding kwijt, meneer. En
weet u wat dat is? De hik!"
De Hooge Raad heeft gisteren voor de twee
de maal de bekende zaak van de kalkzand-
steenfabriek Arnoud te Hillegom behandeld.
Zooals bekend was de directeur van deze
fabriek, de heer A. H. baron van Harden
broek van Ammerstol vervolgd wegens over
treding van de arbeidswet door zonder ver
gunning ook des nachts te laten werken.
De heer Van Hardenbroek had in zijn fa
briek het stelsel van een dag- en een nacht
ploeg ingevoerd, nadat hij tevoren hiervoor
goedkeuring had gekregen van den directeur-
generaal van den arbeid en den toenmaligen
minister van sociale zaken. Deze goedkeuring
werd evenwel gegeven, indien de fabriek aan
het veranderde arbeidssysteem zou worden
aangepast, hetgeen geschiedde met een groot
geldelijk offer.
Toen op 27 November 1937 de vergunning
werd ingetrokken stond de heer van Harden
broek voor de keus of de fabi'iek te sluiten of
op denzelfden voet door te gaan. Hij koos het
laatste en stelde daarvan de arbeidsinspectie
in kennis.
De zaak werd vervolgd, doch in eerste in
stantie ontsloeg de rechtbank te Haarlem den
heer van H. van rechtsvervolging, nadat hij
door den kantonrechter tot drie geldboeten
was veroordeeld.
'De Hooge Raad casseerde evenwel dit vonnis
met terugwijzing der zaak naar de rechtbank,
die den directeur daarop veroordeelde tot drie
geldboeten van vijftig cents.
Mr. S. van Oven, die als verdediger van den
heer v. Hardenbroek optrad, heeft drie cas
satiemiddelen toegelicht. Pleiter herinnerde
er aan, dat ook na het arrest van den Hoogen
Raad de in het eerste vonnis van de recht
bank opgenomen feiten onaangetast zijn ge
bleven. De beslissing van den Hoogen Raad
hield materieel slechts in, dat de heer van
Hardenbroek zich met een beroep op artikel
83 lid 6 geen vrijdom mocht scheppen ten aan
zien van een door hem aangenomen fatsoens
verplichting van de regeering, om hem ook
na 27 November weder een vergunning te ver
leenen. Maar daarnaast blijft een beroep mo
gelijk op de artikelen 40 en 42 van het Wet
boek van strafrecht, waarbij niet strafbaar is
degeen, die een feit begaat waartoe hij door
overmacht is gedrongen, noch hij, die han
delt ter uitvoering van een wettelijk voor
schrift.
In haar eerste vonnis nu heeft de recht
bank als vaststaande' feiten aangenomen,
dat de heer van Hardenbroek niet heeft kun
nen voorzien, dat hem na 27 November geen
vergunning meer zou worden verleend en
voorts dat wat baron v. Hardenbroek heeft
gedaan, naar diens meening als gerechtvaar
digd moest worden beschouwd.
dien niet alleen de missives op zich
zelf beschouwen, doch het geheele
complex van feiten, welke hebben ge
leid tot de regeling, waartoe ook be-
hooren de gédane toezeggingen en de
gestelde voorwaarden, ook in dit op
zicht is het vonnis in strijd met de
overwegingen van het eerste vonnis.
Pleiter gaf voorts als zijn meening
te kennen, dat elke wilsuiting, waar
onder een minister krachtens zijn be
voegdheid zijn handteekening zet, als
een beschikking moet worden be
schouwd en dat de heer van Harden
broek ter uitvoering van de onderha
vige beschikking heeft moeten han
delen, zooals hij heeft gedaan.
Tenslotte merkte pleiter op, dat de recht
bank bij haar beslissing ten deze rekening
had moeten houden met de afgelegde ver
klaringen van de heeren Zaalberg en Sieren-
berg de Boer, die de ministerieele missives
ook als beschikkingen aanmerkten.
De procureur-generaal zal op 16 Januari
conclusie nemen.
Overmacht?
In dit verband is een beroep gedaan op ar
tikel 40 wetboek van strafrecht, waarbij naar
voren is gebracht, dat volgens den Hoogen
Raad ook van overmacht moet worden ge
sproken, wanneer er een noodtoestand aan
wezig is.
De rechtbank heeft echter beslist, dat dit
beroep moet falen, omdat de omstandigheden
voor den heer Van Hardenbroek niet zoodanig
waren, dat hij daardoor tot zijn handelwijze
werd gedrongen.
Pleiter betwist deze stelling met een ver
wijzing naar de feiten, zooals die in het eerste
vonnis zijn vastgesteld en welke feiten een
subjectieve rechtvaardiging vormden voor
het gepleegde feit.
Op grond van art. 40 had dan ook de recht
bank den heer Van Hardenbroek moeten ont
slaan van rechtsvervolging, waarbij zij niet
te kort zou hebben gedaan aan het arrest van
den Hoogen Raad.
Voorts is een beroep gedaan op art. 42 en
wel op grond van de in 1929 met de autori
teiten ten departemente gemaakte regeling.
Zooals ook uit de overgelegde brieven is ge
bleken. heeft de heer van Hardenbroek ge
handeld naar de voorschriften van deze re
geling.
De rechtbank, die op grond daarvan eerst
ontslag van rechtsvervolging heeft gegeven,
legt thans de van den minister ontvangen
missives geheel anders uit en veel beperkter,
n.l. dat in die missives niet zou zijn gelegen
een ministerieele beschikking, zoodat zij der
halve niet zijn aan te merken als een wette
lijk voorschrift in den zin van artikel 42.
Doch ook al waren de ministerieele missives
wel beschikkingen, dan zou daarin naar het
oordeel van de rechtbank geen verplichting
zijn vervat, doch slechts een aansporing be
treffende het tweeploegenstelsel.
Ook deze beslissing is volgens plei
ter niet juist, want men moet boven-
„Heb je het nu nog Koud?" zoo vroeg ze en meteen kuste ze
hem op 't voorhoofd. Hu! dat was nog kouder dan ijs, het ging
recht door hem heen naar zgn hart, dat toch al een ijsklompje
was. Het leek een oogenblik of hij sterven ging maar toen begon
hij zieh behagelijk te voelen. En even later merkte hij niets meer
van de koude.
