EEN NIEUW SNEEUWPAK.
„Mysterie
om een Erfenis
Aan gen.-majoor b.d. F. J. Backer is
op zijn verzoek eervol ontslag verleend
als commandant van de Haagsche
Burgerwacht
Tot president van den Hoogen Raad
der Nederlanden is benoemd mr. dr.
L. E. Visser, thans vice-president van
den Hoogen Raad
De Hooge Commissaris voor Zuid Afrika bood
deze week te Londen de in Engeland vertoevende
Zuid Afrikaansche studenten een tea aan. De
Hooge Commissaris temidden van zijn gasten
Een kijkje in de geweldige machinekamer van het m.s. «Oranje", dat bij
de Ned. Scheepsbouw Mij. te Amsterdam wordt afgebouwd
Koning Winter is op zijn schreden teruggekeerd
en bezorgde ons Woensdag weer een dik pak
sneeuw
De bereden garde van den
Bey ging de auto vooraf, waar
mede Daladier te Tunis zijn
intrede deed
De drie schilderijen uit het Frans Halsmuseum te Haarlem, die voor
de tentoonstelling te San Francisco in bruikleen zijn afgestaan, zijn
Woensdag ingepakt, om verzonden te worden
Op de bagage-afdeeling van het Centraal Station te Amster
dam heerscht thans groote drukte. Meer dan 2000 colli's
worden per dag door uitgewekenen uit het buitenland afgehaald
FEUILLETON
Naar het Engelscb van
DOUGLAS GARDINER.
(Nadruk verboden.)
8)
Hoofdstuk VLM
EEN PRIJS OP ZIJN HOOFD.
Hoe gaat het u, mijnheer Brown? vroeg
Jack en stak zijn hand uit. Maar Brown deed
alsof hij dat niet zag en zei tegen zijn vrouw:
't Is in orde. Mary, we kennen elkaar. We
zullen naar de achterkamer gaan en wil je zor
gen dat we niet gestoord worden, lieve?
Hij wenkte Jack, die niet wist wat hij var
die geheimzinnige ontvangst denken moest
Kom in 's hemelsnaam gauw binnen!
Hij ging hem voor naar een kleine zitka
mer en vóór hij net licht aanstak, liet hij
voorzichtig een rolgordijn neer en stak spel
den in de kanten waar het van het raamko
zijn afweek. Jack keek nieuwsgierig toe; hr
was ervan overtuigd, dat het Teddy Brown Ir
het hoofd geslagen was. Wat een somber ho
leek deze kamer op dien kouden avond van be
gin Maart! Brown draaide den sleutel om Ir
het slot en probeerde het smeulende vuur wa'
op te poken.
Ga daar zitten, mijnheer Dennington, niet
tusschen het raam en de lamp. Wat bent u
roekeloos! 't Is wel haast niet mogelijk dat er
iemand in den achtertuin is. want ik sluit al
tijd de poort vóór donker, maar men kan
niet weten. Ik ging pas naar de deur toen ik
uw stem hoorde. Ik wou niet gestoord worden
en wilde dus niemand ontvangen.
Hij ging vlak tegenover Jack zitten en keek
hem ernstig en smeekend aan.
Ik zal me laten hangen als ik er iets van
begrijp. Wat scheelt u toch. Brown?
Meneer Dennington u bent grenzeloos
wreed om hier bij me te komen. Als u denkt
dat u niet meer achtervolgd wordt, hebt u het
mis. Detectives en journalisten zoeken de
heele wereld door naar u. Denkt u dat de
menschen een belooning van vijfhonderd pond
versmaden? Bedenk eens wat dat voor mij zou
beteekenen en begrijp dan hoe u me in verzoe
king brengt. Die onnoozele baard en snor
maken u niet onherkenbaar.U kunt er zeker van
zijn dat u gesnapt wordt en als die vijfhon
derd pond er toch voor bestemd zijn, waarom
zou ik ze dan niet verdienen?
Jack keek Teddy Brown ontsteld aan.
Kalm( oude jongen, zei hij. Wat heb je
toch uitgevoerd? Toch niet je vergrepen aan
de bank? Als het dat is en het is niet al te
veel, dan wil ik het je graag leenen om het
terug te geven. Ik bezit ongeveer tweeduizend
oond en ik ben naar Londen gekomen om te
verken met jou.
Gladde duivel! Brown fluisterde bijna
n keek Jack met zijn eerlijke grijze oogen
■an. Hoe gaat het met mijnheer Grantley
>ennington? vroeg hij plotseling.
Ik hoop goed. Jack meende dat het 't
ieste zou zijn, hem wat toegevend te behan-
ielen. Ik heb in geen twee maanden wat van
em gehoord. Hij was toen juist hersteld van
in ziekte. De zaak is deze Brown, hij kreeg
■edelijden met me. toen ik mijn geld verloor
tond er op, dat ik zijn armzalige fortuin met
tem zou deelen en dat wou ik niet. Ik schreei
nem dat ik geen cent wilde aannemen en
toen hij volhield, verdween ik zonder hem op
de hoogte te houden. Eerst wilde ik in de vee
teelt gaan. maar ik verlangde te erg naar
Londen en hier ben ik nu. Ik wil mijn broei
niet ontmoeten vóór ik een positie heb, lietsi
oij een uitgevei natuurlijk, en ik heet zoolang
Castlemaine.
—En uw baard liet u groeien? spotte Brown.
In geen twee maanden iets van uw broer ge
hoord? En waar was u dan al dien tijd?
Ik heb rondgezworven in Britsch Colum
bia. Nevada en Canada. Mijn baard liet ik
staan omdat ik geen scheergerei bij me had.
Jack stond op en wilde gaan. Hij had diep
medelijden met Brown en wilde hem zoo graag
helpen. De man moest totaal in de war zijn en
denkend aan mevrouw Brown, vroeg Jack zich
angstig af of de afwijking van onschuldigen
aard zou zijn.
Ga door, mijnheer Castlemaine, ga door.
Het begint me nu duidelijk te worden. Onmo
gelijk, dat iemand zoo zou kunnen huichelen.
Hebt u den laatsten tijd geen kranten ge
lezen? In geen twee maanden? Zeker bang
om de sensationeele verhalen te lezen over
uw verdwenen fortuin!
Juist, dat was de reden, Brown. In New-
York werd ik overstroomd door Engelsche en
Amerikaansche verslaggevers. Kolommen vol
ergerlijken, lasterlijken onzin kwamen in de
krant. Daarom wilde ik er niets meer van le
zen. Ik weet niet hoe het met mijn neef ge
gaan is. Door de algemeene opschudding werd
de aandacht van een paar sheriffs op hem ge
vestigd. want hij wordt gezocht wegens moord
en paardendiefstal. Ik vermoed, dat hij daar
om voorstelde stilletjes de bezitting te deelen.
Maar hij heeft nu volop geld en kan daarmee
de aanklachten tot zwijgen brengen.
Ik wilde u straks niet aanraken, omdat
ik meende dat u in koelen bloede iemand ver
moord had.
Jack keek hem deelnemend aan en zei: -
Ik vrees werkelijk dat het heel noodig voor u
is, om den dokter te raadplegen. Uw hoofd is
wat verward; misschien heeft u koorts of
zooiets.
Ga zitten, in Godsnaam ga zitten, riep
Brown in doodsangst. Begrijpt u het nóg niet?
De politie zoekt u wegens moord op uw neei
Zijn lijk werd m de Dreef op de Court gevon
den. toen de sneeuw gesmolten was De ben
de uit Amerika kwam er op af en die liet het
er niet bij zitten. Uw neef was door zijn hoofd
geschoten en het gerechtelijk onderzoek wees
uit, dat hij vermoord was. Zelfmoord was
uitgesloten, het pistool lag naast hem en was
precies gelijk aan een, dat op uw kamer ge
vonden werd. De dokter zei, dat het onmoge
lijk was, dat iemand zichzelf zóó door zijn kin
kon schieten als het bij uw neef gebeurd was
U wordt beschuldigt van moord met voorbe
dachte rade en
Hij zweeg even en Jack viel hem in de rede:
Ik heb het heelemaal begrepen. Er staat
een prijs op mijn hoofd? Wil jij dien prijs ver
dienen, Brown of zal ik mezelf aangeven? Ik
zeg je de heele zaak is absoluut onzin. Ik kan
mijn abili bewijzen.
Dat kun je niet, arme kerel. Uw neef
werd juist den avond vóór u Engeland ver
liet, gedood, den eersten sneeuwnacht. De
plotselinge ziekte van uw broer, denzelfden
avond, is een bewijs te meer voor de politie en
het publiek. Hij moet er iets van geweten
hebben en de tragedie pakte hem vreeselijk
aan. En dan het motief! U zou alles aan uw
neef hebben moeten afstaan! Daarbij komt
uw vlucht uit New-York toen het lijk gevon
den was!
Jack was verbijsterd.
Het ziet er in alle opzichten donker voor
mij uit, zei hij en ik zal er aan moeten geloo-
ven. Brown. Hoe zal Grantley zich er onder
houden; hij weet in ieder geval, dat ik niet in
staat ben tot zoo'n laffe misdaad.
Toen flitste ineens door zijn geest wat
Grantley in zijn koorts gemompeld had en een
vreeselijke gedachte deed hem het bloed stil
staan in de aderen.
Ik moet me bij de politie aanmelden,
Brown, maar ik zou graag eerst mijn broer
spreken. Wild West Shows worden door dolle
mannen op touw gezet en mijn neef was een
van die soort. Dat volk geeft niets om een
menschenleven en wraak is een deel van hun
geloof
Brown schudde het hoofd.
Zoo kan het niet gebeurd zijn, want hij
had geen enkelen vijand bij den troep, wat
ook wel te begrijpen is bij iemand, die in het
bezit zou komen van een millioen. Maar
wacht tot de spanning wat bedaard is. De pu
blieke opinie is verbitterd tegen u en rechters
zijn ook maar menschen. Praat met uw broer,
ontvang hem hier en verlaat mijn huis niet, u
zoudt. dadelijk in handen van de politie val
len. Waar is uw bagage? Laat mij het voor u
halen met een taxi, Verf uw haar, baard en
werkbrauwen zwart en aan de slapen wat
grijs, dan lijkt u minstens vijf en veertig.
Hiernaast woont een acteur met wien ik be
vriend ben. Doe wat ik u zeg. Als ze u vinden
wordt u gehangen.
Maar ik ben onschuldig, Brown.
Daarvan ben ik ook overtuigd. Praat met
uw broer en handel niet overijld, terwille van
hem. Hij is de vorige week getrouwd. Kijk
eens Dennington, ik heb zoo mijn conclusies
getrokken uit wat u gezegd hebt; ik ben ten
slotte ook geen kind. U zoudt toch niet den
strop om den hals van uw broer willen zien.
nietwaar?
Jack sprong woedend op.
Mijn God, Brown, begon hij
Afschuwelijke gedachten, die u alleen
verwachten kunt van een verworpeling als ik.
Grantley en Madge getrouwd! Die dag had
voor ons allemaal een dag van vreugde kun
nen zijn! Ik voel me nu als uitgestooten uit
de wereld en beroofd van allen, die ik lief
heb en mijn leven zelf is hopeloos en doel
loos geworden.
Hij viel in zijn stoel terug en streek met
zijn hand over zijn klam voorhoofd.
Misschien heb ik werkelijk mijn neef
doodgeschoten; er zijn knappere menschen
dan ik, die in een soort toestand van onbe
wustheid gelooven, waarin iemand handelen
kan, zonder dat hij zelf weet wat hij doet.
Zie zoo, nu is het genoeg, viel Brown hem
verontwaardigd in de rede. U bent er juist de
man naar om u heelemaal op te offeren. Laat
ik nu maar uw bagage van Euston Road ha
len, dan praten we morgen verder.
(Wordt vervolgd^,
