Wintersche bloemen.
H.D«-Vertelling
r£rovttO\ Ik
DONDERDAG 5 JANUARI
1939
H'A'ARLEM'S DAGBCAD
4
Het Lager Onderwijs.
Bespreking van de leidraad voor lezen,
schrijven, rekenen en taal.
Het Centraal Comité voor Onderwijsvraag
stukken voor Haarlem en omstreken houdt
een bijeenkomst op Woensdagavond 11 Janu
ari in ..De Leeuwerik". Kruisstraat 30.
De heer Hoofdinspecteur van het Lager On
derwijs in de derde Inspectie heeft zich be
reid verklaard, te spreken over de ..Beginselen,
die ten grondslag liggen aan de leidraad voor
de vakken: lezen, schrijven, rekenen. Ned. taal.
welke leidraad is samengesteld door de In
spectie". Dc spreker zal er prijs op stellen,
opmerkingen en vragen naar aanleiding van
zijn betoog tc beantwoorden.
Ned. Bond tot liet redden van
drenkelingen.
In het tijdvak van 28 November tot 31
December 1933 verdronken in ons land: 6
jongens, beneden 16 jaar. 1 meisje idem, 12
mannen, 2 vrouwen; bovendien verdronken
twee mannen bij een auto, die te water reed,
in totaal 23 dooden. Dit droeve getal is geluk
kig zeer laag te noemen, in verband met de
vorst- en dooi periode:
Een jongen van 12 jaar zalkte te Zutfen door
het ijs en verdronk.
In het zelfde tijdvak werden gered of wis
ten zich te redden: 9 jongen3 meisjes, 19
mannen en 2 vrouwen, te zamen 33. Boven
dien werden gered of wisten zich te redden
uit auto's, die te water reden, 37 personen, in
totaal 70.
Onder dit aantal van 70 behooren 20
slachtoffers, die door het ijs zakten, n.l. 3
jongens, 4 meisjes en 13 mannen.
Uit het water werden zwemmend gered: 3
mannen en l vrouw: 1 man wist zich zwem
mend in veiligheid te stellen. Met handrei
king werden gered: 5. met boothulp 2, en met
een dreg 1. Uit het ijs werden zwemmend aan
den wal gebracht 3 jongens en 1 meisje. Door
middel van handreiking uit het ijs: 7, met
behulp van planken over het ijs 5. met lad
ders 2. terwijl 2 personen zich zelf uit het
ijs wisten te redden. Door ijswaehten, ge
vormd door Reddingsbrigades en E. H. Ver-
eenigingen. jverd ook veel E.H.B.O. verleend.
Er reden niet minder dan 25 auto's, bus
sen of vrachtauto's te water of zakten ten
deele door het ijs.
Na de feestdagen.
Het leven herneemt zijn gewonen loop na de
feestdagen van December: en voor de huis
vrouw wil dat onder andere zeggen, dat ze in
haar huiskamer weer een paar planten erbij
heeft Kerstroos, Cyclamen, en misschien
Kerstster of Poinsettia - met de „moreele ver
plichting", er zoo lang mogelijk plezier van
te hebben
Nu is dat niet altijd even gemakkeliik te
doen en de schuld ligt niet bij de ijverige ver
zorgsters als we van schuld spreken mogen.
Om die planten mooi op tijd in bloei te heb
ben, zoodat ze met de Kerstdagen in volle
fleur staan, is heel wat kunst- en vliegwerk
noodig geweest; denken we bijv. eens aan de
Freesias. In normale omstandigheden bloeien
die eerst over een paar maanden. De witte
Freesia's, waarmee, onze Kerstmandjes zijn
opgemaakt, werden echter aanmerkelijk eer
der in den grond gebracht en als zaadgoed be
handeld. De witte Hyacinten, de roode tulpjes
zijn geforceerd of in bloei getrokken; sterker
nog is dit het geval met de witte Kerstroos,
Helleborus niger. Die plant is zóó uit haar nor
male manier van doen gewrongen, dat we ons
heusch geen illusies moeten maken over de
resultaten, wanneer we de uitgebloeide pol in
den tuin zetten. Misschien bloeit onze Helle
borus nooit meer; misschien ook nog wel en
herstelt ze zich dus. in het eerste geval moeten
we echter niet al te verbaasd zijn. Die plan
ten worden in December letterlijk klaarge
stoomd in de kas. Hun gezondheid krijgt "er
een knauw bij!
Maar 't. is te probeeren, dus de Kerstroos
kan na den bloei naar buiten, als we maar
zorgen dat we de plant voldoende diep zetten
en bij vorst een beetje opletten, want zoo'n
losse kluit vriest gemakelijk op en dan staat
de heele plant op een goeden morgen bovenop
de aarde.
Over de behandeling van Azalea's is al et
telijke malen geschreven: maar het kan nooit
kwaad het geheugennog eens even op te
frisschen. Van onze witte, in bloei cadeau ge
kregen Azalea kunnen we het langst plezier
hebben wanneer we haar zoo koel mogelijk
zetten en iedere week een beetje planten-
kunstmest toedienen. Verder moeten we zor
gen voor voldoende water, niet alleen om te
drinken, maar ook in de lucht helaas zullen
witte bloemen licht smetten, wanneer we er
met het fijne plantenspuit!e boven sproeien.
Staat onze Azalea echter in een vorstvrij,
maar niet te warm vertrek, dan zal dat spui
ten in de lucht desnoods achterwege kunnen
blijven. Het eigenlijke werk, het verzorgen het
jaar door tot den nieuwen bloei, begint pas
later. Ook bij Cyclamen. Die bloeit nu prach
tig en is een plant, die ook graag niet al te
warm en goed licht staat en wekelijks kunst
mest. maar dagelijks water vraagt. Dat water
moet lauw, maar mag gerust een beetje warm
zijn; en ik heb wel eens hooren beweren en
ook in de praktijk goede resultaten gezien van
het volgende: dat de plant binnen een half
uur a drie kwartier voldoende gedronken heeft
en dan verder niet meer opneemt: zoodat we
's morgens het diepe bakje waarin de pot
staat, met lauw-warm water vullen, een goed
half uur later even gaan kijken en alles wat
er dan nog in het bakje mocht zijn blijven
staan, wegdoen. Dat mag nu wonderlijk lij
ken. maar een feit is het dat menige Cyclame
verrot is door al te star vasthouden aan het
idee: de plant heeft veel water noodig. Trou
wens, de proef met het water-drinken in drie
kwartier heb ik verschillende jaren achter
een zien nemen en de resultaten waren altijd
goed. Wijzelf hebben een halfverdronken plant
er weer mee in orde gekregen.
Kerstster of Poinsettia is een plant, die lang
niet bij ledereen meer goed in bloei zal willen
komen; wie het probeeren wil zette haar licht
en zoo zonnig mogelijk en mindere direct na
den bloei het watergeven De plant verliest nu
ook haar blad en we snijden haar in tot op
30 cm. ongeveer en laten haar vrijwel rusten
tot het voorjaar. De plant heeft dan graag
versche aarde: 1 deel fijne klei, 1 deel oude
koemest. deel bladaarde: zoo blijft ze bin
nen licht en zonnig staan, krijgt bij het
groeien-gaan weer wat meer water en kan
's zomers in den tuin ingegraven worden. Be
gin September, beter nog eind Augustus, ha
len we haar binnen en ia.. als alles goed
eaat zal ze dan in een lichte, koele maar vorst-
vnje kamer, waar liefst wat zon komt, haar
mooie roode schutbladeren gaan vormen.
L. S.
HAARLEM - Telef. 10070
(Adv. Ingez. Med.)
„Doe dan, wat ik je zeggen zal. Ik moest wat
eten hebben. En verder heb ik niks met je te
maken. Gesnapt?"
„Ja zeker".
„Ik doe liefst andere lui geen kwaad". Jim
herinnerde zich, hoe die kerel bij zijn gerucht
makende ontsnapping nog geen drie dagen ge
leden, twee menschen neergeschoten had. Hij
was een gevaarlijk heerschap. „Maak nog wat
meer voor me klaar. Voor onderweg. En vergeet
dan, dat ik hier geweest ben".
,,'n Oud mensch als ik is kort van geheugen".
„Niemand zal naar me vragen. En mocht het
wel zoo zijn, nou dan heb je niet de minste ver
denking tegen me gehad, begrepen? Ik kwam
hier gewoon een kop koffie met een broodje ge
bruiken. Dat kan niemand jou kwalijk nemen".
„Enwat doe je nu verder?"
„Daar zorg ik zelf wel voor. Kunnen er nog
menschen hier komen?"
„Niet waarschijnlijk. Het is al zoo laat".
„Mocht er een komen, dan houd jij je koest!
Doe heel gewoon. Anders schiet ik je neer, be
grepen?"
„Ja. daar zie ik je best voor aan".
„En zeg eens", vroeg Crook tusschen een paar
slokken koffie door, „had je me al herkend, voor
dat je mijn pistool zag?"
„Och wat zal ik zegenJe portret hangt
immers overal?"
„Ik dacht het al aan je te zien. Daarom wou
ik geen risico loopen".
Buiten klonken voetstappen. Ze naderden het
eethuis.
„Daar komt er een aan", zei Crook. „Denk er
aan wat ik gezegd heb. Heel gewoontjes, hoor
anders
Een schonldge man trad het eethuis binnen en
nam een stoel. Jim zag, hoe de ontsnapte boef
zijn wapen onder zijn oksel verstopte. Hij zei be
daard: „En.... hoe staat het leven, Pat? Alles
wel thuis?"
Pat Verron bestelde twee broodjes. „Heb van
het niksdoen honger gekregen", merkte hij op.
„Voelde het onder het naar huis gaan".
„Dat wil ik best gelooven, Pat", zei Jim. „Hoe
maakt je kleine meid het?"
„De kleine?" Pat scheen lang over het ant
woord te moeten denken. „Wel, die maakt het
patent".
„Vanavond kwam je oudste jongen hier nog
langs. Die gaat met den dag meer op jou lijken".
„Is dat zoo gek?"
„Dat heb ik toch zeker niet gezegd? Heelemaal
niet gek. dat een oudste zoon sprekend op zijn
vader lijkt".
Hij zette de broodjes voor den schonkigen
man neer. „Misschien niet zoo lekker, als je
vrouw ze klaar maakt. Je wilt haar zoo laat op
den avond zeker niet wakker maken, wat? Gaat
ze vroeg naar kooi?"
„Gewoonlijk wel. En ze is zoo verdraaid las
tig. weet je?"
Verron schrokte zijn broodjes naar binnen en
betaalde aan het buffet.
„Nou, wel te rusten, Jim", zei hij.
Genacht, Pat. De groeten aan je vrouw".
Verron ging weg. Jake Crook slaakte een
zucht van verlichting.
„Dat heb je keurig opgeknapt, ouwe jongen",
zei hij.
„Ik moest wel", antwoordde Jim. „Pat Verron
is de sheriff hier".
„Hè? Die houten Klaas?"
„Tut, tut! Hij is heusch zoo dom niet. Daarom
moest ik hem wel aan de praat houden. Als ik
jou was, maakte ik nu maar, dat ik wegkwam".
Hij reikte een pakje boterhammen over.
„Dat zal ik wel doen ook! En denk er om.
als je een woord loslaat.
„Geen denken aan. Zoo verstandig ben ik zelf
wel".
Bij wijze van voorzorg rukte Crook eerst de
telefoonleiding stuk.
„Alleen maar voor de zekerheid", zei hij. „Mis
schien is het ook beter, dat je er niet op let,
welken kant ik uitga. Wel te rusten".
„Goeien nacht", zei Jim.
Hij begon op te ruimen en zijn boeltje schoon
te maken. Dan stak hij zijn pijp op en deed be-
hagelijk een paar trejes. Opeens hoorde hij op
straat drie schoten vallen. Dan een schreeuw.
Jim bleef geduldig wachten. Het duurde geen
vijf minuten, of Verron kwam met Jake Crook
binnen. Crook was gewond en geboeid.
Jim zei: „Heb ik je niet gezegd, Jake, dat
Pat nog zoo dom niet ws? Hij snapte meteen,
dat er iets niet in den haak was, toen ik hem
naar zijn vrouw en kinderen begon te vragen. Je
moet weten, dat hij geen vrouw en kinderen
heeft. Ze plagen hem hier er altijd mee, dat hij
niet getrouwd is".
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehou
den).
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk Woensdags avonds
betaald te zijn, daar de bezorgers op
Donderdag moeten atrekenen.
DE ADMINISTRATIE
En nu begint de derde geschiedenis, waarin de bloementuin van
een oud vrouwtje, dat tooveren kan, een hoofdrol speelt
Hoe was het inmiddels met Gerda, Karel's buurmeisje, gegaan?
Zij had zich voortdurend afgevraagd waar haar vriendje toch wel
gebleven kon zijn. Maar niemand wist het rechte er van. De
jongens, die op het plein gespeeld hadden, konden alleen vertellen,
dat hij zijn slee achter een prachtig-e, groote slede gebonden had
en niet meer teruggekomen was.
Niemand, niemand wist waar hjj gebleven kon zijn en de kleine
Gerda schreide heete tranen. Tenslotte zeiden de menschen, dat
Karei dood moest zijn, verdronken in de rivier, die langs de stad
liep. O, het waren droevige dagen dien winter
Toen kwam de lente in het land en bracht de warme zonneschijn
mede. „Karei is dood en weg", zei Gerda, maar de zonnestralen
antwoordden; dat zij daar niets van geloofden. Zij zei tegen de
zwaluwen, dat Karei dood en weg was. Maar ook de zwaluwen
gaven ten antwoord, dat zij dat niet gelooven konden, zoodat
Gerda het tenslotte zelf ook niet meer geloofde. „Ik zal m'n mooie,
roode schoenen aantrekken", zei ze op een morgen, „en naar de
rivier gaan, om te wagen of zij Karei gezien heeft."
Het was nog erg vroeg in den ochtend, toen zij haar grootmoeder II nog nooit gezien had, dapper op weg naar de rivier te gaan
goedendag kuste om daarna, op haar roode schoentjes, die Karei Ze liep denzelfden weg, die Karei met zijn sleed je had genomen.
en passeerde ook de stadspoort
(Wordt vervolgd;
Jim Burke werd slim
door J.W. BURGER.
EEN reusachtige kerel met breede kin en
norsche grauwe oogen kwam het eethuis
van Jim Burke binnen, zette zich aan
een tafeltje en bestelde: „Broodjes met
vleesch. Twee groote. En vlug ook!"
Jim had zich in de zestig jaren van zijn leven
nog nooit gehaast en deed het dus nu ook niet.
Langzaam kwam hij overeind uit zijn rieten
stoel, waarin hij achter den koffieketel zat en
slofte bedaard naar de ijskast,, waarin hij zijn
vleesch waren koel hield.
„Met uitjes en augurkjes?" vroeg hij uit de
verte.
„Ja. Mij best".
Jim had feitelijk weinig zin nog een gast te be
dienen. Hij had reeds een half uur lang pogin
gen in het werk gesteld tot het verzamelen van
voldoende energie, om zijn eethuis te sluiten. Hij
vond, dat het tijd werd, dat zijn dagtaak afge-
loopen was. Door het venster heen staarde hij
naar de statige pijnboomen, die zoo scherp afsta
ken tegen den maanlichten avondhemel. Mei liep
ten einde. De avond was helder en alleen bo
ven het vennetje in de verte hing een vochtig
waas. De geur van jasmijn, azaleas en rozen
dreef uit den tuin van zijn buurman door het
open raam naar binnen. Die zou nu weer door
uienlucht bedorven worden. Een mooie avond,
dacht Jimeen verdraaid fijne avond! Om
na te denken en te droomen. Dat bedoelde hij
tenminste, al bracht hij zijn gevoel niet onder
woorden.
Het eethuis van Jim lag aan het einde van de
Wagenstraat, vlak bij den spoorwegovergang.
Wie Btrton uit het Oosten binnenkwam, moest
er voorbij. Maar velen, die trek hadden, liepen
er niet voorbij, als de heerlijke etensgeuren uit
het huis hun invloed op hun hongerige magen
deden gelden. Toch had Jim het er niet op be
grepen. dat zijn eethuis nog zoo laat in den
avond zijn aantrekkingskracht uitoefende, want
hij was doodmoe van een langen werkdag.
Hij legde dikke plakken vleesch op de brood
jes. sneed augurkjes in keurige figuurtjes en
zette het bord met mosterdpot er naast voor zijn
laten klant neer. Hij schrok toen hij in den loop
van een zwaren revolver keek.
„Koffie. En houd je bedaard", zei de vreemde
ling op effen toon.
Jim schonk een dampend kop koffie uit den
glimmenden nikkelen koffieketel en toen hij den
kop voor zijn bezoeker neerzette, zei hij zoo ge
woontjes mogelijk: „Dan ben je zeker Jake
Crook!"
„Waarom veronderstel je dat?"
„De politie zoekt overal naar je".
„Toch waar? En, wat zou dat nog?"
Ze schijnen het opgegeven te hebben. Denken,
dat je de plaat hebt gepoetst".
„Binnenkort hebben ze daarin gelijk", zei de
man, nog even ijzig en norsch.
„Zeg vader, je bent al aardig op leeftijd, is
het zoo niet?"
„Ochja
„Maar je hebt toch zeker geen zin, om er nu
al tusschen uit te knijpen?"
„Needat nu juist niet".
OPMERKINGEN VAN LEZERS.
AUTOMATISCHE DEUREN BROCKWAY-
BUSSEN.
Twee flesschen Jecovitol leggen de gezonde
basis voor een geheel leven. Begin, als baby
3 maanden oud is, met Xwee theelepeltjes per
dag. Later twee paplepels. Dan wordt 't een
gezond kind, recht van
lijf en leden I jj yg q
JI5ViW :,tl levertraan I
(J?
(Adv. Ingez. Med.)
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP VRIJDAG 6 JAN.
Progr. 1: Jaarsveld
Progr, 2: Hilversum I en II.
Progr. 3. 8.Keulen 9.20 Parijs Radio 9.30
Radio P. T. T. Nord 9.50 Keulen 10.Parijs Ra
dio 10.40 Radio P. T. T. Nord 11.20 Droitwich
12.35 Ned. Brussel 2.20 Divei'sen of pauze 2.40
Radio P. T. T. Nord 3.20 Keulen 4.20 Droitwich
4.50 Deutschlandsender of Diversen 5.20 Fransch
Brussel 6.20 London Regional 6.35 Keulen 7.30
Weenen 9.20 Droitwich 9.45 Pauze 9.50 Lon
don Regional, 10.20 Ned. Brussel 11.20 Parijs
Radio.
Progr. 4: 8.Ned. Brussel 9.20 Diversen 10.35
London Regional 3.20 Droitwich 3.50 Diversen
4.05 London Regional 5.20 Droitwich 6.35 London
Regional 7.20 Droitwich 8.40 Diversen of Gra-
mofoonmuziek 10.05 Droitwich
Progr. 5: 8.007.00 Diversen.
7.Eigen gramofoonplatenconcert. Vroolijk
gevarieerd programma.
1. Post Hoorn Galop, Foden's Motor Works
Band
2. Suzanne, August de Laat.
3. Hochzeitszug in Lilliput. Dajos Bela
4. Zum glücklich sein, Richard Korn.
5. Hej pa dej du, Dua Ja.
6. Vorwarts.... Marsch, Groot orkest.
7. Weaner Mad'len, Wiener Bohème orkest.
8. Rheinlander potpourri. Groot Blaasorkest.
9. In Mexico, Meistersextet
10. Wien bleibt Wien, Accordeon Melodiker
11. Ohne Liebe war das Leben, Richard Korn.
12. Alpvalsen, Duo Ja.
13. Annemike, m'n Honingbieke, August de
Laat.
14. Der Rose Hochzeitstag, Dajos Bela
15. El Turia, wals, Wiener Bohème orkest.
16. Tiroler Holzhackerbuab'n, Accordeon Me
lodiker.
17. Old Panama, Foden's Motor Works Band.
8.0012.00 Diversen.
Een lezer schrijft ons dat de automatische
deuren achter in de zijwanden der Brockway-
bussen, de deuren dus. waardoor het publiek
de bussen verlaat, gevaar kunnen opleveren.
Herhaaldelijk komt het voor, dat de deuren
zich reeds sluiten, voordat de uitstappende
de handgreep binnen heeft losgelaten, zoodat
zijn of haar arm bekneld raakt, terwijl tevens
de bus al gaat rijden. Ook gebeurt het. wel dat
slippen van jassen op dezelfde wijze gegrepen
worden.
Een en ander kan veroorzaakt worden als
de bus vol en ook de gang tusschen de ban
ken geheel bezet is, zoodat idc chauffeur in zijn
spiegel geen behoorlijk overzicht van den ge-
heelen wagen heeft.
Naar aanleiding van deze klacht informeer
den wij bij de directie van de Brockway Mij.
en vernamen daarbij dat de chauffeurs het
consigne hebben eerst even een klein eindje te
rijden met open deur, vóór zij de deiir slui
ten, om te voorkomen dat een uitstappende
wordt meegesleept. Op zeer drukke idagen,
zooais bij voorbeeld met Kerstmis en Nieuw
jaar het geval was. zijn de bussen voortdurend
tjokvol en dan kan het voorkomen, dat ide
chauffeur geen voldoende overzicht heeft. Het
publiek kan in zulke gevallen medewerken
door niet te aarzelen bij het uitstappen en zelf
op jassen en mantels te passen. Vlug uitstap
pen is zeer gewenscht. De fout van het publiek
is, dat het meestal te langzaam uitstapt.
Bovendien is langs den kant der tegen
elkaar aansluitende deuren een rubberrand
aangebracht, 'die beschermend werkt en
maakt, dat men, als men even bekneld zou
raken, nooit ernstig letsel kan krijgen. Bij het
uitstappen moet men zich ook nooit aan de
deuren vasthouden, maar aan den nikkelen
stang, die er voor is aangebracht.
VEREENIGING VOOR INTERNATIONALE
VRIENDSCHAP EN WERELDVREDE.
Contactavond op 7 Januari in Lido.
Zooals men weet tracht de Vereeniging voor
Internationale Vriendschap en Wereldvrede door
het uitwisselen van jongelui de onderlinge
vriendschap tusschen menschen van verschillen
de nationaliteit te bevorderen. Gedurende de
wintermaanden worden diverse gezellige avon
den, causerieën in de moderne talen, e.d. geor
ganiseerd, teneinde het contact onder de leden
zelf te verstevigen, terwijl door het geven van
goede kunst getracht wordt belangstelling voor
onze jonge kunstenaars te wekken.
Thans wordt op Zaterdag 7 Januari in Lido
een z.g.n. contactavond gehouden, waarop o.a.
optreden de vooral door de radio bekende alt
zangeres Riek van Veen, de pianiste Truus Ligt-
hart, de declamatrice mevrouw Rademaker. De
dansmuziek zal verzorgd worden door de „Rhyt-
mie Five"
DE BEGRAFENIS VAN PROF. H. W. C.
BORDEWIJK.
De crematie van het stoffelijk overschot van
prof. H. W. C. Bordewijk zal geschieden a.s. Za
terdag te Westerveld na aankomst van trein
15.14 uur aldaar.
