HAARLEM'S BLOEI?
Welke mogelijkheden heeft
„Als ik Koning was...'
VRIJDAG 13 TA NU'AR I 1939
Haarlemmers, aan U is het antwoord.
Ruim baan voor frisch
initiatief!
ÏI7E ^even *n een modernen tijd. Vele
yy nieuwe opvattingen breken zich baan.
Op allerlei gebied. Ook op dat der re
clame. Zij stutten dikwijls op verzet. Dat is
logisch. Iedereen, die zoel eens een initiatief
heeft genomen weet dat. Het zal hem echter
niet ontmoedigen. Want als het nieuwe plan
goed is dan komt het er toch. Elke kleinzielige
of vitterige bestrijding ten spijt. In dit opzicht
verschillen ivij van de Amerikanen, zegt de
directeur van Haarlem's Bloei de heer C. S.
Th. van Gink. Een Amerikaan bekijkt een plan
en loopt er warm voor, als hij het met den
opzet eens is. Niet echter de Hollander.
Neem het geval, dat men een plan voor een
stad ontwerpt waarin getracht wordt den
bloei van die stad te bevorderen. Wat doet de
Amerikaan? Hij zegt ze zijn niet voor niets
zulke handige zakenlieden, die Amerikanen
de grondslag van dat plan is goed en daarom
zal ik het steunen. Er zullen waarschijnlijk
fouten aan zitten maar die wegen niet op tegen
de goede kanten. Trouwens elk menschelijk
plan heeft fouten. Anders was het niet men
schelijk meer.
Wat doet de Hollander? Hij bekijkt het plan
van alle kanten, bestudeert het. bestudeert
het nog 'ns en begint don een lijst van fou
ten en tekortkomingen op te stellen. U weet
het reeds! elk plan heeft fouten. Het is dus
geen heksentoer om ze op te sporen. Heele-
maal niet. En het is nog veel gemakkelijker
een nieuw, frisch plan in den grond te boren.
Daarvoor behoeft men werkelijk geen genie
te zijn. Dat is juist zoo merkwaardig, menschen
met een breeden blik boren de plannen van
een ander den grond niet in. Ze verbeteren
hoogstens, maar steunen in ieder geval. En
daaraan heeft Haarlem's Bloei zoo'n behoefte.
Aan steun. En juist in dezen tijd is het zoo be
langrijk, dat toch alle Haarlemmers er van
doordrongen worden, welk belang ze bij een
bloeiende stad in elk opzicht hebben. Zoowel
de kleine winkelier als de directeur van het
machtige groot-bedrijf, de werkman en de
industrieel, de handelsman en de middenstan
derzij allen zijn bij een stad, die leeft en
groeit en vooral ook bloeit in hooge mate ge
baat. Laat men zich daar vooral niet in ver
gissen. Haarlem ligt onder den rook van Am
sterdam. Daarin schuilt een groot gevaar.
Haarlem kan gemakkelijk indutten en weg
dommelen in de schaduw van de wereldstad,
die onze hoofdstad nu eenmaal is of in ieder
geval, probeert te zijn. Haarlem is geen we
reldstad. En menschelijkerwijs gesproken zal
zij dat ook wel nooit worden. Daarvoor zijn
er te veel remmende factoren. Dat neemt ech
ter niet weg, dat er hier nog onvermoede mo
gelijkheden zijn.
Het vreemdelingenverkeer kan nog een heel
andere rol gaan spelen. Een hoofdrol en niet
die van een derderangs figurant, die toevallig
'ns mag invallen. En daar lijkt het op het
oogenblik nog te veel op. En niet alleen het
vreemdelingenverkeer: er zijn nog zoovele
andere, voor een stad nuttige, welhaast on
misbare zaken, die zeer zeker eens de aan
dacht verdienen.
Geen geld.
Maar waar stuit elk, maar dan ook elk plan
op af? Ge raadt het reeds. Het is het oude
lied met het hatelijke refrein, dat tot in het
oneindige herhaald wordt: Geen geld. Kunt
U zich die grappige kabouters nog voor den
geest halen, die in Walt Disney's onvolprezen
teekenfilm „Sneeuwwitje" optraden? U weet
wel, ze zongen zoo'n aardig refreintje: „Geen
geld, geen geld en Haarlem raakt bekneld".
Of was het iets anders?
Ach, er is nog zoo veel te doen. En we doen
zoo weinigvoor onze eigen stad. Waarom
toch? O ja. daar vergat ik het bijna, natuur
lijk, er is immers geen geld. En omdat er geen
geld is maken we onvoldoende reclame. Door
dat we onvoldoende reclame maken komen
er geen vreemdelingen, vestigen zich hier geen
nieuwe industrieën, kortom, gaat onze stad
achteruit. En omdat onze stad achteruit gaat
komt er nog minder geld en zoo raken we
steeds meer achterop. Het is een vicieuze
cirkel, die slechts sombere perspectieven
opent. En zoo'n achteruitgang gaat veel snel
ler dan men denkt. Enb-engt veel groo-
tere consequenties mee, dan e op het oogen
blik kunt vermoeden.
Nou, zoo'n vaart zal het wel niet loopen,
zeggen velen. Als het zoover is zullen we wel
weer zien, denken anderen. Maar daarin
schuilt nu juist het groote gevaar. Is er een
maal een achteruitgang te bespeuren, dan is
ze bijna niet meer te stuiten
Als men honderd jaar geleden met het woord
„prophylaxe" kwam aandragen bij de bestrij
ding van verschillende ziekten werd men uit
gelachen. Thans is iedereen er van overtuigd,
dat de voor-zore beter is dan de bestrijding
zelf
We kunnen ons ae luxe niet permitoeeren
met de handen over de borst te gaan zitten en
te zeggen: Ja, maar het gaat toch zoo goed,
we groeien nog steeds en die bloei, die volgt
van zelf wel. Dat is absoluut fout. Met een
dergelijke kortzichtigheid strooit men zich zelf
zand in de oogen. En in de twintigste eeuw is
het voor ieder mensch, die zich staande wil
houden, geraden, zijn oogen wijd open te
zetten. Zoo wijd mogelijk. Elk nieuw plan ver
dient minstens een behoorlijke kans.
Wat voor kansen?
Wat heeft „Haarlem's Bloei" thans
voor kansen? Wat kan er voor Haar
lem uw stad, toch, waarde lezer
gedaan worden?
Om op deze vragen een goed ant
woord te geven kunnen wij eerst eens
gaan zien wat Haarlem's Bloei nu
eigenlijk in groote trekken al gedaan
heeft. Denkt U bij de beoordeeling
aan de beperkte middelen?
We hebben een tulpenweek gehad. Het was
nog niet wat het wezen moest, maar goed, er
gebeurde ten minste iets. We gaven blijk, dat
onze stad nog leefde. We hadden een Sport
week. Een week die bijzonder goed slaagde.
Dank zij vooral en we doen de andere
comitéleden daarbij niets te kort Haarlem's
Bloei.
Tallooze malen steunde de directeur van
Haarlem's Bloei hetzij door zijn werkkracht
ter beschikking te stellen hetzij op andere
wijze, het initiatief en de plannen van andere
vereenigingen en instellingen. Dat mag men
niet onderschatten. Het advies van een man,
die in den opzet en organisatie van tentoon
stellingen, vreemdelingenbezoek, congressen,
om maar enkele dingen te noemen, doorkneed
is, is van bijzonder groote waarde. Iedereen,
die wel eens dergelijke dingen organiseert kan
daarvan meepraten.
Er werden rondritten door de stad gehou
den en deze ritten werden, ondanks zeer vele
sombere voorspellingen, een groot succes, dat
ongetwijfeld nog uitgebreider herhaald zal
worden.
Met den meest mogelijken spoed wordt ge
werkt aan een Gids voor Haarlem. Alle aan
dacht zal daarin ook besteed worden aan ar
gumenten, waardoor nieuwe industrieele en
andere ondernemingen bewogen worden, zich
in Haarlem te vestigen.
Er is nog van alles te doen. De mogelijk
heden zijn er.
Maarwat kan Haarlem's Bloei
doen? De noodzakelijke bureaukosten
betalen.
Of zullen de Haarlemmers dit nieuwe
jaar hun stad niet in den steek laten?
Zal men de waarde van een goed op
gezette reclame beseffen?
Wat denkt U?
Dé heer van Gink is optimistisch!
Een amusante avonturenfilm.
Het Frans Hals theater viert
zijn 4-jarig bestaan.
Ter gelegenheid van zijn 4-jarig bestaan
brengt het Frans Hals Theater een publiekfilm
in optimaforma „Als ik Koning was" met Ro
nald Colman in de hoofdrol.
We hadden het misschien meer toegejuicht,
wanneer dit theater, dat zich in Haarlem een
eigen plaats verworven heeft, ter gelegenheid
van het jubileum een werk had vertoond uit het
repertoire, waarmede het de liefhebbers van
goede films aan zich verplicht heeft, n.l. uit het
repertoire der Fransche films. Frans Hals heeft
ons vele goede Fransche filmwerken gebracht;
dit theater heeft zich in het algemeen onder
scheiden door steeds films te brengen van een
bepaald niveau, in het ernstige en in het amu
sante. Ja zelfs in de sensationeele films, die dit
theater somtijds brengt, zit nog steeds distinctie.
En zoo is ook deze
irir 1 film „Als ik koning
Jrrains JniaJlS was" onder zijn
soortgenooten van
publiektrekkers toch
nog wat men noemt „een meneer".
Het bekende verhaal „Si j'étais roi" kent ge
waarschijnlijk. Het is de romantische geschiede
nis van den dichter-vagebond Francois Villon,
die door een samenloop van omstandigheden on
der het bewind van Lodewijk XI voor een week
diens opperste raadsman wordt. „Als ik ko
ning was...." Wie droomt er niet eens van?
Geen droom, die men in werkelijkheid omgezet
zou willen zien. Doch een stoute, roekelooze
wenschdroom, die bij voorbaat bestemd is om
droom en wensch te blijven. Maar die daarom
juist, om dat onverantwoorde, zoo heerlijk aan
doet „Als ik koning was". Iedereen vraagt zich
op zijn tijd wel eens af wat of hij dan zou doen.
De wereld zou er dan in de oogen van ieder van
ons heel wat beter uitzien!
Francois Villon is een arme dichter. „Trotsehe
vazallen deed ik voor je knielen, schatten sleep
te ik aan van verre, tot een snoer reeg ik de ster
ren. Als ik koning was....".
Zoo dichtte Francois, en hij maakte de vrou
wen het hof met zijn poëzie, het arme volksmeis
je, maar ook de aanzienlijke dame.
Parijs werd door de Bourgondiërs belegerd.
Francois plunderde met zijn kornuiten de pro
viandkelders van Lodewijk XI om het uitgehon
gerde volk aan voedsel te helpen.
Koning Lodewijk vermomd kwam op zoek naar
een verrader, in de herberg „De Pijnappel", waar
Francois de buit verdeelde. In een gevecht dood
de hij 's Konings ogperrijksmaarschalk. Daar dit,
etf UWEN WfNKEtlER OF IN ONZE VERKOOPFILIALEN EN DEPÖTS
(Adv Ingez. Med.)
de gezochte verrader bleek te zijn benoemde de
Koning Frangois in de „vacature".
Francois gedicht „Als ik koning was" werd
werkelijkheid. Maar de werkelijkheid duurde
kort want de koning gaf Frangois bij wijze van
experiment een week tijd om te toonen dat het
toch niet meeviel om koning te zijn. Daarna zou
Frangois den doodstraf wachten. Inderdaad bleek
Frangois het regeeren niet zoo gemakkelijk als
hij zich gedacht had, maar met zijn dichterlijke
fantasie, die hem tevens verzekerde van de gene
genheid van een schoone adellijke dame, bracht
hij alles op een verrassende manier tot een
goed einde. Dat waren Frangois' avonturen. Ge
begrijpt dat hij geen opperrijksmaarschalk bleef.
Zijn eenige verovering van blijvenden aard
bleek de schoone jonkvrouwe. Maar daar gaf zijn
dichterhart gaarne de rest van de wereld voor
cadeau.
Ronald Colman speelt de rol van Villon en hij
maakt van hem een romantische figuur vol
charme. Op z'n best is hij als hij in zijn zuivere
Engelsch zijn verzen voor de vuist weg zegt.
Frances Dee geeft veel distinctie aan de rol
van de jonkvrouwe. Een opvallend goede vertol
king, is die van die nieuwe ster Ellen Drew als
het volksmeisje. Basil Rathbone zien we ditmaal
niet in één van zijn bekende verradersrollen. Hij
is bijna onherkenbaar als Koning Lodewijk en
heeft zich voor deze gelegenheid een hoog kraak-
stemmetje aangemeten. De massa-scenes zijn
door Frank Lloyd op indrukwekkende wijze ver
filmd. Al met al is dit een zeer amusante avon
turenfilm.
CURSUSAVOND VAN SPEELTUIN-
VEREENIGINGEN
Door de gecombineerde Volkstuinvereeniging
„Eigen Tuin" en „Zonder werken Niets" werd
gisteravond een Cursusavond gehouden, waar
door den heer J. Henderikx te Overschie het
onderwerp „Stikstof" meststoffen werd behan
deld. Nadat de Voorzitter allen welkom had ge-
heeten, kreeg spreker het woord.
Uit het gesprokene bleek duidelijk dat het ge
bruik van Stikstof-meststoffen van groot belang
is voor diverse culturen.
Na de pauze werden door spreker nog ver
schillende vragen beantwoord.
Dit mooie cadeau op zichzelf is al
een goede reden om CONDOR
HUISHOUDZEEP te gebruiken.
Maar het voornaamste is de
bijzondere eigenschap van de
CONDORZEEP
om zelfs het hardste water zoo
zacht als regenwater te maken,
waardoor het een heerlijk
werkzaam schuim geeft.
kv.ZEEPFABR7hDE haas van brero
APELDOORN
(Adv. Ingez. Med.)
Vereeniging voor Veilig Verkeer
bijeen.
Een scène uit de film ...4.'s ik koning was".Dt Bourgondiërs worden dank zij het volk
onder leiding van Frangois Villon teruggeslagen. In den inzetRonald Colman en Frances
Dee in de hoofdrollen.
(Frans Hals).
Afgeloopen jaar is krachtige propaganda
gevoerd.
In rest. Brinkmann hield de afd. Haarlem van
de Ver. Veilig Verkeer haar jaarlijksche alge-
meene ledenvergadering onder voorzitterschap
van overste A. M. M. van Loon, die de vergade
ring met een kort welkomstwoord opende.
Overste A. M. M. van Loon herinnerde er
aan, dat het nu weer een jaar geleden is, dat
de vereeniging bijeen kwam. Dat had eenige
oorzaken o.a. het niet voorkomen van de goed
gekeurde statuten in een Staatsblad, terwijl
verder eenige bestuursleden hun plaatsen aan
jongere krachten wenschen af te staan.
Uit het verslag van den secretaris mr. J. H.
van Gelderen bleek, dat de algemeene veilïg-
heidspropaganda in het afgeloopen jaar krach
tig ter hand is genomen. Ook het verkeers-
onderwijs heeft zich in groote belangstelling
mogen verheugen. Er werden 1908 kinderen ge
ëxamineerd waarvan er 1547 slaagden. Het
ledental der vereeniging daalde van 770 tot
673. De secretaris bracht in zijn verslag dank
aan den heer A. J. Schalekamp, die in de voor
bereiding der verkeersdagen en der propaganda-
vergadering een groot aandeel heeft genomen.
De aandacht voor deze verkeersdagen was ech
ter in verband met den toenmaligen gespannen
politieken toestand niet zeer groot. Verschillen
de nieuwe plannen zijn nog in voorbereiding.
De secretaris deelde verder mede, dat hij zich
niet meer beschikbaar stelde als secretaris. De
heer, A. J. Schalekamp heeft zich bereid ver
klaard als secretaris op te treden.
De penningmeester de heer L. Molijn deelde
mede, dat het batig saldo f 398,84 bedraagt.
Namens de kascommissie werd voorgesteld den
penningmeester volledige décharge te verlee-
nen. De aftredende bestuursleden de heeren A.
J. Schalekamp en H. v. d. Weger werden her
kozen, tot penningmeester werd de heer E. J
Everard gekozen. De voorzitter bedankte den
heer Molijn, die zooveel voor de vereeniging
heeft gedaan. Ook tot Ir. M. A. Maas, die zich
niet meer als bestuurslid verkiesbaar stelt,
sprak de voorzitter eenige hartelijke woorden.
In zijn plaats werd dr. C. Spoelder tot bestuurs
lid gekozen. Bij de rondvraag voerde o.a. de heer
Kemps het woord, die in een uitvoerig betoog
het afnemen van examens voor het behalen van
het rijbewijs critiseerde.
De heer Kemps was van meening, dat de exa
minatoren die het rijbewijs afnemen te veel be
lang hebben bij het al dan niet slagen van de
candidaten. Het leek spr. beter als de examens
net als in Indië door de politie worden afge
nomen.
De secretaris vond, dat deze klacht eerder bij
den A.N.W.B. of de K.N.A.C. hoorde dan bij
Veilig Verkeer. Op aandringen van den heer
Kemps werd besloten een brief tot den Bond te
richten om een eventueel onderzoek in deze rich
ting in te stellen.
Nadat nog de plannen voor 1938 waren be
sproken, op het programma staat o.m. wedstrijd
voor chauffeurs en verkeerscuvsus voor ouderen,
sloot de voorzitter de vergadering.
Moeder en zoon van brandstichting
verdacht
In hooger beroep vier jaar gevangenisstraf
geëischt.
Het Amsterdamsche gerechtshof zette Don
derdag de behandeling voort van de straf
zaak tegen een 44-jarige vrouw en haar 25-
jarigen zoon, verdacht van brandstichting,
meermalen gepleegd, met de bedoeling de
verzekeringspenningen te innen.
Niet slechts verhuisde dit tweetal verdachten
opvallend dikwijls naar binnen enkele jaren
brak in drie woningen, waar zij woonden, on
der verdachte omstandigheden brand uit.
De rechtbank had de tenlaste gelegde feiten
niet wettig bewezen geacht, zoodat moeder
en zoon na eenige maanden in voorarrest te
hebben doorgebracht, vrij werden gesproken.
De officier van justitie echter ging van het
vonnis in hooger beroep en op 30 November
diende de zaak. een groot aantal getuigen was
opgeroepen, voor het gerechtshof, gepresi
deerd door mr. Joh. N. Jolles.
Zij zouden in den nacht van 27 op 28 Juli
1935 brand hebben gesticht in hun woning
in de Jan van Riebeekstraat te Amsterdam,
waar de inboedel vrijwel geheel in vlammen
opging. Een jaar later woonde het tweetal in
de Hobbemastraat te IJmuiden. Weer woedde
een felle brand en ging de inboedel verloren.
De verzekeringsmaatschappij betaalde in
beide gevallen een schadeloosstelling uit,
welke aanzienlijk beneden het verzekerde be
drag lag.
De vrouw huurde toen een huis aan den
Hoogeweg te Amsterdam. Hoewel de zoon
werkloos was, bedroeg de huur niet minder
dan f 57.50 per maand, hoewel ook de vrouw,
die de toekomst uit de kaarten pleget te voor
spellen aan goedgeloovige lieden, niet over in
komsten of fondsen van belang beschikt. Ook
in die woning brak onder mysterieuze om
standigheden een felle brand uit. Weer ging
de inboedel, die hoewel zeer schamel
verzekerd was voor f 6.000, verloren. Beide
bewoners waren afwezig toen de vlammen
de vensters uitsloegen. Korten tijd later wer
den beide menschen gearresteerd. Zij ontken
den zoowel voor de politie als voor de recht
bank en het Hof iedere schuld.
Na een zeer uitvoerig getuigenverhoor voor
het Hof requireerde de procureur-generaal
tegen elk vier jaar gevangenisstraf.
Het hof was door het getuigenverhoor
nog niet voldaan en bij een interlocutoir ar
rest werd heropening van het getuigenver
hoor gelast: alsnog werden tien getuigen ge
dagvaard.
Dit getuigenverhoor werd Donderdagmid
dag gehouden.
De politiedeskundige C. J. van Ledden Hul
sebosch gaf een uitvoerige toelichting op zijn
rapport. In het geval van den brand in het
perceel aan den Hoogeweg was het vuur
uitermate fel, verdacht snel greep het vuur
om zich heen. Bovendien was een van de
ruiten van het perceel gebroken, zoodat vol
doende zuurstof aanwezig was. Deskundige
kan niet met stelligheid zeggen, welke brand
bare stoffen gebruikt zijn, daar hij geen res
ten heeft gevonden. Heel verdacht vindt
desk. het ook. dat er ontploffingen zijn ge
hoord. Bij een brand, waarin ontploffingen
worden gehoefd, is het al verdacht, wanneer
daarvan geen logische verklaring kan worden
gegeven.
De bedie verdachten hebben slechts veertien
dagen in de woning gewoond. Vlak voor de
brand uitbrak hadden zij een ander huis in
Oost gehuurd, hoewel het contract van dat
aan den Hoogeweg nog niet was afgeloopen.
De meubelen stonden reeds opgestapeld. Ook
bij de andere branden hadden de meulen op
gestapeld gestaan, omdat zij of pas waren
gearriveerd of op het punt stonden weer te
verhuizen. Ook de relatie van moeder en zoon
met zekeren H. de B., wiens naam in vele
brandstichtingszaken werd genoemd en die
zelf niet minder dan zestien maal verdacht
is geweest van brandstichting, is verdacht.
Voorts had de brandweer in de kamer, waar
de brand was uitgebroken een groot aantal
brandende, rookende en smeulende gramc-
foonplaten gevonden. De lucht van deze bran
dende platen maakte het onmogelijk om te
constateeren of er ook brandbare of ontplof
bare stoffen waren gebruikt.
Bij het slot van het verhoor van deskundige
Van Ledden Hulsebosch vroeg de president
hem: „denkt u bij iederen brand aan opzet,
aan brandstichting?"
Neen zoover wil desk. niet gaan.
„Ik wel", zegt de president.
Een getuige, die woont boven de uitgebran
de woning van de verdachte, vertelde, dat hij
vier zware dreunende geluiden als ontplof
fingen had gehoord, vlak voor de brand uit
brak. Het beangstigende was geweest, dat
getuige wel geluiden had gehoord in de wo
ning, waarin zich geen menschen bevon
den.
Getuigen vertelden nog over de schamele
inboedels, die door de verdachten hoog wa
ren verzekerd, de moeilijke financieele om
standigheden, waarin ze verkeerden en de
vele verdachte omstandigheden van deze „de
B-branden".
De moeder deed ter zitting het woord.
Zoo nu en dan vulde de zoon haar verkla
ringen aan. Fel ontkenden zij ook maar iets
met de misdrijven te maken te hebben.
De procureur-generaal persisteerde bij zijn
eisch: vier jaar gevangenisstraf voor moeder
en zoon. Hij vorderde bovendien de gevan
genneming van het tweetal bij het uitspre
ken van het arrest.
Arrest 26 Januari.
Overal rheumatische pijnen.
Kruschen maakte een ander mensch
van hem
Rheumatische pij is verraderlijk; zij treedt
zonder waarschuwing op. Het komt in een arm
of been en langzamerhand breidt het zich uit
over het geheele lichaam, tenzij er iets gedaan
wordt om het tegen te houden. Kies dan het
juiste middel, evenals deze man, die ons
schrijft: „Ongeveer 10 maanden geleden leed
ik vreeselijke rheumatische pijnen. Mijn ge
heele lichaam deed pijn en soms kon ik niet
eens naar mijn werk gaan. Men raadde mij
Kruschen aan. Ik nam het en het gevolg was,
dat de pijnen langzamerhand verdwenen. Ik
ga sindsdien onafgebroken naar mijn werk,
dank zij Kruschen, en voel mij een ander
mensch." a. R.
Kruschen Salts spoort uw afvoerorganen,
lever, nieren en Ingewanden aan tot krach
tige, geregelde werking, waardoor Uw orga
nisme gezuiverd wordt van schadelijke
afvalstoffen zooals urinezuur, dat cle oorzaak
kan zijn van Uw rheumatische pijn. Neem
iederen morgen „de kleine dagelij ksche dosis"
en Uw pijnen zullen spoedig verminderen om
tenslotte geheel te verdwijnen. Kruschen Salts
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothe
kers en drogisten.
(Adv. Ingez. Med.)
HET HUIS VAN ZIJN PATROON
IN BRAND GESTOKEN.
Om een contract te laten
verdwijnen
TIEN JAAR GEVANGENISSTRAF GEëlSCHT.
In den nacht van 25 op 26 September van het
vorig jaar heeft een brand gewoed in perceel
B 127 aan den Singel te Barendreeht, toebehoo-
rende aan den brood- en banketbakker W. Pot.
Omstreeks elf uur bemerkte de vrouw des hui
zes, dat een sterke rooklucht in het slaapver
trek hing. Zij waarschuwde haar echtgenoot,
die ontdekte, dat het keukenraam reeds in brand
stond, terwijl een enkele blik in de bakkerij
hem er van overtuigde, dat ook daar brand
uitgebroken was.
Van de elf personen, die in het pand sliepen,
vertoefden er acht op den krullenzolder, waar
bij een door den politie-deskundige inspecteur
J. van Tas ingesteld onderzoek bleek, dat ook
daar brand uitgebroken was. Weliswaar hebben
alle personen het veege lijf weten te bergen,
maar wanneer de vrouw des huizes den brand
niet ontdekt had, zou alles er anders uitgezien
hebben. Al ras bleek, dat deze brand, die ge
lukkig geen ernstige gevolgen heeft gehad door
brandstichting ontstaan moest zijn.
De knecht van den bakker, de 23-jarige A.
van B. wonende te Barendreeht, heeft men ste
vig aan den tand gevoeld, maar toen bleek, dat
deze bakkersgezel als kind in huis vertoefde en
het vertrouwen van iedereen genoot, heeft men
ook het onderzoek in deze richting niet verder
voortgezet. Later bekende hij echter.
De reden was, dat hij voor den heer P. een
contract geteekend had, dat hij het eerste jaar
zich niet zelfstandig als bakker te Barendreeht
zou mogen vestigen, terwijl hij in de straten,
waar P. kwam, geen brood zou mogen venten.
Om dit contractu te laten verdwijnen, had hij
het maar het eenvoudigst gevonden de woning
van zijn patroon a bout portant in brand te
steken, waarbij hij ech|er de gevolgen over het
hoofd zag.
De officier van Justitie bij de Rotterdamsche
rechtbank noemde Donderdag in zijn requisi
toir dezen 23-jarigen jongeman een weinig be
lovend iemand. Van B. was smokkelaar van
verdoovende middelen, terwijl hij zich boven
dien schuldig heeft gemaakt aan verduistering,
oplichting, diefstal en misbruik van sterken
drank.
Terzake van brandstichting met levensgevaar
voor anderen, eischte het O. M. een gevange
nisstraf van tien jaar.
WEEK-ABONXEMENTEN
dienen uiterlijk Woensdagsavonds
betaald te zijn, daar de bezorgers op
Donderdag moeten alrekenen.
DE ADMINISTRATIE.
