„Mysterie
om een Erfenis
Bij Prinses Beatrix' eersten verjaardag. Het hau-te relief,
ontworpen door den Nederlandschen kunst-schilder beeld
houwer Louis Melis. Een exemplaar hiervan werd aange
boden aan het Prinselijk Echtpaar
luchtbescherming-oefeningen te Parijs zijn in de afgeloopen dagen op groote schaal
gehouden. Het gewonden-transport op het Gare d'Austerlitz
De strijd in Spanje. Vrouwen en kinderen wachten in Tarragona in lange
rijen op de uitdeeling van voedsel door de fourage-diensten der nationalisti
sche strijdkrachten na de bezetting der stad
Soesoehoenan Pa
koe Boewono X,
de grootste der
zelfbestuurders in
Ned. Indië, is thans
van een ernstige
ziekte herstellende.
De deelnemers aan de Monte ^arlo-Kallye uit Amsterdam, Stavanger, Umea en Tallinn passeerden Vrijdag den controlepost
Venlo. - G. Bakker Schut en zijn tochtgenoot P. J. Nortier tijdens het korte oponthoud
f -
Generaal Franco slaat aan het front in
Catalonië de troepenbewegingen tijdens
den opmarsch der nationalistische strijd
krachten gade
Op verschillende punten van Amsterdam worden nieuwe
luchtalarm-sirenes geplaatst, die in Amerika werden ver
vaardigd en van een bijzondere sterkte zijn
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
DOUGLAS GARDINER.
(Nadruk verboden.)
22)
Hoofdstuk XVIII.
I*
DE EENIGE WEG.
Öe ontmoeting met Sir Peter Tempest was
des te pijnlijker voor Jack. omdat ze vroeger
zulke goede vrienden waren geweest.
Maar toen hij onderweg naar zijn kantoor
terugdacht aan de manier, waarop Sir Peter
hem bij Finch had begoet, steeg het bloed
hem weer naar het hoofd.
Die man is nota-bene Madge's vader!
dacht hij. 't Is bijna onbegrijpelijk. Wat dui
vel bedoelt hij met wat ik misdaan heb te
genover mijn broer? Dat zal ik hem in
peperen!
Jack ging naar boven en vond daar geluk
kig veel te doen.
Hij werkte door tot vijf uur en ging toen
een pak brieven posten. Het regende nog
steeds en de dichte wolken voorspelden niet
veel goeds. Een onverklaarbare gedruktheid
had zich van hem meester gemaakt. Kwam
dat door het weer of door het voorval bij
Finch? Ook Brown's houding was niet erg
prettig geweest. Zonder twijfel had hij niet
veel vertrouwen in de nieuwe financieele
transactie en Jack moest, zichzeli bekennen
dat hij wel wat roekeloos gehandeld had. door
zoo'n groote verantwoordelijkheid op zich
pemen. Maar het millioen was er toch nog al
tijd! Hij ging een Lyon's binnen om wat koek
jes voor de Grant's mee te nemen, maar een
blik op de klok herinnerde hem eraan, dat ze
waarschijnlijk al klaar zouden zijn met thee
drinken. Daarom bleef hijzelf daar maar thee
drinken. totdat het kantoor gesloten zou zijn
Langzamerhand dronk hij zijn thee en las on-
cerwiji een avondblad, terwijl hij af en toe
naar buiten keek naar den voortbewegenden
stroom van parapluies. In gedachten ging hij
zijn financieele positie eens na: vierduizend
pond waren noodig voor den winkelvoorraad
van Theodore Grant, en het vierde deel was
ervan betaald; verder tiad hij rekening te
houden met de loopende uitgaven en hij had
nog maar de helft van het geld in handen en
dat had hij tegen een veel te hooge rente ge
leend. Maar zijn boeken stonden vol met so
lide debiteuren en de chèques kwamen aldoor
binnen. De bewoner van Dennington Court
had de huur voor drie maanden, vijfhonderd
en twintig pond, vooruit betaald. Jack had de
cheque in zijn zak, waarom zou hij hem niet
gebruiken? Grantley had nu geen geld noo
dig en het was op het geschiktste oogenblik.
gekomen, eenige weken vóór den overeenge
komen datum. De drukkers en papierleveran
ciers konden nog wel een tijdlang wachten, ze
hadden zelf voorgesteld hem onbeperkt crediet
te geven, omdat ze zich daardoor vin zijn be
stellingen hadden verzekerd. Ja, de cheque
voor de huur van de Court zou hij morgen op
zijn eigen rekening laten bijschrijven en dan
zou hij alles met Theodore Grant vereffenen
Hij deed het alles terwille van Rosamund, en
nu hij er toe besloten was. gaf het hem een
rustig gevoel, ofschoon hij niet volkomen ze
ker was van een goeden afloop. In betere
stemming stond hij op en bij het betalen viel
zijn oog op een spiegel Zijn baard was veel te
groot en zijn haar hing op zijn ooren en op
zijn boord.
Ik zal het er maar op wagen' oesloot
hij. ik laat mijn haar knippen en mijn
baard afscheren. Ik ben benieuwd wat Rosa
mund er van zal zeggen. Tot nu toe had ik er
den moed niet toe; maar nu hij door Sir Peter
toch herkend was, scheen de vermomming
verder doelloos.
Hij ging dus een kapperswinkel binnen en
onder de behandeling scheen hij jaren jonger
te worden.
Een baard staat u zeker niet, mijnheer,
zei de kapper. Zoo'n flinke kaak en kin staan
veel beter geschoren; een baard is goed voor
menschen met een zwak gevormde kin, Neem
me niet kwalijk, maar wat is dat kleverige,
vieze verf; ik kail u heel wat betere leveren. U
hebt er ook grijs door, zie ik. Wilt u het eens
aan mij overlaten om het keurig in orde te
maken? U moet wel een gegronde reden heb-
men om zoo oud te willen lijken!
Jack fronste zijn wenkbrauwen en de kap
per zag "net in den spiegel.
Neemt u me niet kwalijk, mijnheer. Ik
wil er graag jong uitzien en wordt al grijs, ter
wijl ik nog maar dertig ben; en monsieur wil
er oud uitzien en maakt zijn haar grijs. Wij,
Franschen, zien er heel wat vroeger oud uit
dan de Engelschen.
Met mijn eigen haar lijk ik net een jon
gen, en ik heb een verantwoordelijke positie
en verscheidene ouderen onder me.
Aha! Maar iemand die blond is, moet zich
eigenlijk niet donker maken; en nu moet u
wel zwart blijven, anders ziet uw personeel
het.
Hij liet zich door den kapper behandelen en
werd daarna met allerlei strijkageas door hem
uitgelaten Maar hij hoorde niet dat de man
tegen zijn bediende zei: Vlug, Jules! Ga hem
vlug achterna en kijk waar hij naar toe gaat
Waarom heeft hij zoo'n ouwelijke vermom
ming! Zeker bang om naar een goeden gri
meur te gaan.
Onderwijl haastte Jack zich onder zijn pa-
rapluie naar Nether Street. Hij was blij. dat
het kantooi gesloten en het personeel ver
trokken was. hij wilde juist de zijdeur ingaan
toen hij Rosamund voor het raam zag komen
Jack, riep ze naar beneden, de laatste
illustratie is af, ik kreeg er ineens een idee
voor; kom je gauw kijken?
Glimlachend keek ze op hem neer, maar
plotseling verdween de glimlach van haar ge
zicht, om plaats te maken voor verwondering
en schrik. Hij begreep het natuurlijk en stak
vlug over naar dten winkel waar Grant aan
zijii schrijftafel in zijn winkelboek verdiept
zat. Hij keek op, knikte tegen Jack en zei:
Ik heb de eerstvolgende zending geno
teerd.
Als u er toch mee bezig bent, kunt u alles
wel noteeren. U krijgt met een week een
chèque voor het heele bedrag en ik zal dan al
les laten halen. Alles, zooals het reilt en zeilt.
U kunt er op rekenen, dat u zoo gauw u wilt
Nether Street kunt verlaten. Ik heb een bui
tenkansje gehad en kan er nu het geld voor
missen.
Het staat me best aan, maar van jou kant
lijkt het me wat overdreven, eigenlijk gezegd
krankzinnigenwerk.
Ik verlang er naar om met Rosamund te
kunnen trouwen.
Hebben ze wat over me verteld? Wat weet
je van me?
En Theodore Grant verbleekte en beefde
over al zijn leden.
Wat van u weten, wat over u verteld?
Natuurlijk niet; hoe komt u erbij? Rosamund
wil u hier in dit muffe huis niet alleen laten.
En nu heb ik uw winkel leeggekocht en is die
hinderpaal uit den weg geruimd.
Grant scheen nu eerst het veranderde uiter
lijk van Jack op te merken. Hij zei:
Je hebt je baard afgeschoren, wat lijk je
nu veel jonger! Ja, we zullen hier vandaan
gaan, Rosamund houdt van de zee. Er zal nog
heel wat te regelen zijn, voor we goed en wel
kunnen vertrekken.
Gaat u het huis verkoopen?
Zoo gauw mogelijk.
Dan voel i k er wel voor Of eerst huren,
tot ik het geld er vooi heb Ik kom nu al
ruimte te kort en naast me is niets te krij
gen.
Dat zal mij veel moeite en kosten sparen,
zei Grant langzaam.
Er kwam een klant binnen en Jack maakte
van die gelegenheid gebruik, om naar boven
te gaan. Achter zich hoorde hij een hevige
woordenwisseling in den winkel, maar toen
hij de zitkamer achter zich had dichtgetrok
ken, was er alleen nog maar gemompel te
hooren.
Hier staat een baardelooze jongeling voor
je, Rosamund, en hij nam het verwonderd -
kijkende meisje hartelijk in zijn armen.
O Jack, als dat mogelijk is, beval je me
nóg beter zoo!
Maar het was net of je straks met een
soort afschuw naar me keek.
Neen, dat was het niet! Ik meende, dat
ik me vergist had en tegen een vreemde had
gepraat.
Wat is dat beneden weer een leven, zei hij
plotseling. Altijd maakt je vader ruzie, 't Is
heelemaal niet noodig, dat hij zich zoo op
windt, deze week koop ik zijn heelen winkel
leeg, zoodat jullie hier uit Nether Street van
daan kunt gaan. De eenige hinderpaal die
ons huwelijk nog in den weg staat, zal dan
verdwenen zijn.
De deur ging open en Theodore Grant
kwam binnen, nog duidelijk onder den indruk
van het voorgevallene in den winkel.
Luister eens, Castlemaine, begon hij, ik
heb den winkel nu maar voor goed gesloten,
nu jij toch alles gekocht hebt, Mocht je je niet
aan je woord houden, dan ben ik verloren.
Kun je me niet nog van avond de chèque ge
ven, desnoods vooruit gedateerd, dan geef ik
je de kwitantie.
Zijn manier van praten prikkelde Jack's
woord terug te komen, mijnheer Grant zei hij
overspannen zenuwen.
Ik ben niet gewend op mijn eens gegeven
koud.
(Wordt vervolgd)
