THEE doet je goed! ,Marnix" had het hard te verantwoorden. Cunst in Haarlem en daarbuiten. Wel klein, H "A 'A R 1} E M'S DAGBCAD 3 SOLDAAT PROBEERDE EEN DAME TE BEDRIEGEN. Toen het te ver ging volgde aangifte. ZES MAANDEN GEVANGENISSTRAF GEëlSCHT. ..Een cemeene streek", zoo noemde de Pd ecaatfiskaai bij het Hoog Militair Ge rechtshof, mr. L. B. J. Vermeulen, de handel wijze van den 20-jarigen J. H„ gewoon dienst plichtig soldaat bij het 9e regiment infanterie te Steenwijk. Hij had een motorfiets geleend van een ken- nis en was daarop uit toeren gegaan. Hij was in botsing gekomen met een wielrijdster, die daarbij ernstig werd gewond, terwijl de beide rijwielen werden beschadigd. Hoewel de dame geruimen tijd in het ziekenhuis moest doorbrengen en de soldaat kennelijk de schuld van de aanrijding droe; maakte zij geen werk van de zaak om den soldaat niet in moeilijkheden te brengen. Maar ondank is 's werelds loon. Niet alleen dat hij het rijwiel op naam van een ander liet repareeren en het beschadigde motor rijwiel stilletjes bij den eigenaar terugge bfacht. hij had ook nog de brutaliteit de dame een brief te schrijven, waarin hij haar vroeg de helft van de kosten die hij niet maakt heeft te willen vergoeden en zoo doende nog een slaatje uit de aanrijding te slaan. De dame doorzag den list evenwel en gaf de zaak aan. De krijgsraad veroordeelde H. wegens poging tot oplichting tot zes maanden gevangenisstraf en ontslag uit den militairen dienst, van welk vonnis de advocaat-fiskaal bij het hoog militair gerechtshof Dinsdag be vestigina: vorderde. Spr. wees er daarbij nog op. dat beklaagde twaalf maal in dienst is gestraft en thans uit anderen hoofde wegens verduistering en op lichting is gedetineerd. Wrak van de Leonidas I gezien. De sleepboot „Daniël Goedkoop" zal het lichten. AMSTERDAM, 24 Januari. Vrijdagmiddag J.l. heeft men van de sleepboot „Zeemeeuw' 8 K.M. ten noordwesten van Hindeloopen, na bij roode boei 5, een mast boven water zien uitsteken. Bij onderzoek bleek het vermoeden, dat men hier te doen had met het wrak van het tijdens de jongste ijsperiode gezonken mo tortankschip „Leonidas 1" juist te zijn. De reederij Goedkoop te Amsterdam heeft thans opdracht gekregen het schip, dat ge laden is met 80 ton gasolie, benzine en petro leum, te lichten. Daartoe zal vandaag of morgen de sleepboot „Daniël Goedkoop" met den bok „Simson" naar het IJselmeer ver trekken. Het werk zal waarschijnlijk eenige dagen in beslag nemen. Het wrak zal naar Amsterdam worden gebracht. NEDERLANDSCHE LUCHTPOST VERLOREN GEGAAN. Tengevolge van het verongelukken van een vliegtuig op de luchtlijn KarachiColombo op 11 Januari, is een hoeveelheid Nederlandsche post voor Madras verloren gegaan. Deze post was verzonden met het vliegtuig van den dienst AmsterdamBandoeng, dat op 5 Januari j.l. yan Schiphol is vertrokken. 1 DE „JAN VAN BRAKEL" WEER THUIS. Om half drie kwam Dinsdagmiddag Hr. Ms. politie kruiser „Jan van Brakel" onder bevel van den luitenant ter zee eerste klasse, jhr. N. J. C. Versluis, de haven van Nieuwediep na een verblijf van ruim een jaar in Curasao binnen. KLACHT WEGENS BELEEDIGING TEGEN „DE AVONDSTER". Namens den heer C. van Geelkerken, plaats vervangend leider der N. S. B., heeft Mr. A. J. van Vessem, rechtskundig raadsman der N. S. B. bij den officier van Justitie te Breda een klacht ingediend tegen redactie en uitgever van het blad „De Avondster" te Bergen op Zoom wegens een in dat blad gepubliceerd voor de Na- tionaal-Socialistische volksgroep beleedigend artikel getiteld „De aanstaande Statenverkie zingen", waarin de Nationaal-Socialisten als landverraders voorgesteld worden. BEDRIJFSSTORING BIJ DE STAATSMIJN MAURJTS Door het onklaar raken van de hefboomen is. schacht 1 van de staatsmijn Maurits tijdelijk bui ten bedrijf gesteld. Het zal waarschijnlijk eenige dagen duren, voor de storing is opgeheven. Hon derdvijftig arbeiders kunnen tengevolge van deze storing niet te werk worden gesteld. De tachtigste verjaardag van den ex-keizer. Een zilveren herinneringsbeker aangeboden. Dinsdagmiddag zijn op huize Doorn eenige de legaties aangekomen ter viering van den tach tigsten verjaardag van den ex-keizer. Behalve generaal veldmaarschalk von Mackensen behoo- ren tot de gasten admiraal von Schmidt, Fuerst Hohenlohe Langenberg, Fuerst Loewenstein, ge neraal von Dommes, luitenant-generaal Dramon, ober-leutnant Meves, majoor von Ilsemann en dr. Green. Om één uur vereenigde men zich in gala-uni form aan een lunch, waarbij den ex-keizer een zilveren herinneringsbeker werd aangeboden, zooals vroeger onder de keizerlijke regeering bij eiken verjaardag geschiedde. Instelling van een luchtpolitie? Samenwerking tusschen Rijksveldwacht en V. O. s. Naar het Hdbld. verneemt, worden bespre kingen gevoerd tusschen ambtenaren van de Rijksveldwacht en leden van de V.O.S.. de Vrijwillige Organisatie van Sportvliegers, om, indien de betrokken minister hiertoe zijn toestemming verleent, te komen tot de in stelling van een soort van luchtpolitie, met dien verstande, dat een aantal rijksveldwach ters zou worden opgeleid tot waarnemers aan boord van vliegtuigen, welke waarnemin gen zij dan in bijzondere gevallen zou den verricht aan boord van vliegtuigen van leden van de V.O.S. De onderhandelingen zijn nog niet ten einde, doch reeds mag de verwachting wor den uitgesproken, dat het resultaat gunstig Bal zijn. Zeer zware storm in het Kanaal ontmoet. Noodseinen van vijf schepen opgevangen. Het motorschip „Marnix van St.- Aldegonde" van de Stoomvaart Mij., „Nederland" is Dinsdag op haar thuisreis 24 uur over tijd te Southampton aangekomen met tweehonderd pas sagiers aan boord. De vertraging was een gevolg van 't slechte weer in het Kanaal. Een passagier had door bre kend glas een diepe wonde in het been gekregen en verscheidene leden van de bemanning hadden minder ernstige kwetsuren opgeloopen. Zondagnacht beliep de storm het schip nabij Ouessant. Gezagvoerder Mörzer Bruyns verklaarde bij aankomst te Southampton, dat de overkomende zeeën zoo geweldig wa ren, dat hij van de brug het voorschip niet meer kon onderscheiden. De torenhooge wa termassa's benamen elk uitzicht. Tijdens den storm ving de „Marnix" noodseinen van vijf ichepen op, maar de toestand van het Neder landsche mailschip was op dat oogenblik van dien aard, dat de gezagvoerder niets anders durfde te doen, dan zich met zijn eigen zware taak te bemoeien. De bakboordzijde van den bak kreeg door de beukende zeeën een deuk van tien voet hoog en dertig voet lang. De ka piteinshutten, welke zestig voet (c.a. 18 me ter) boven de waterlijn liggen en de salons wei den overstroomd en in de verblijven voor de bemanning was het nog erger. De eenige kans om grooter gevaar te vermijden was koers veranderen en op zee te sturen, zeide kapitein Mörzer Bruyns. Wij zijn toen vijftig mijl uit de kust gevaren. Duitsche vluchtelingen bij de H. A. L. ondergebracht. Landverhuizershotel in gebruik. Het landverhuizershotel van de Holland Amerika Lijn aan de Wilhelminakade te Rot terdam, indertijd gebouwd voor de duizenden Oost-Europeesche emigranten, die naar Ame rika trokken, doch sinds jaren niet meer in gebruik alleen wordt er de laatste jaren een vakscholingscursus voor kellners gegeven is sinds eenige dagen weer volop in bedrijf gekomen. Het gebouw is op verzoek der regeering disponibel gesteld voor het onder brengen van de Joodsche vluchtelingen, die eerst een onderdak bij de Quarantaine-inrich ting hadden gekregen. Het zijn voor het meerendeel vluchtelingen die op volkomen wettige wijze ons land zijn binnen gekomen en ook over een visum beschikken. Zij genieten dan ook een behoor lijke vrijheid van beweging, wanneer daar tegen uit anderen hoofde geen bezwaar bestaat. PRINS BERNHARD IN DEN RAAD VAN STATE. 's-GRAVENHAGE, 24 Januari. Z.K.H. Prins Bernhard heeft vanmiddag de vergadering van den Raad van State bijgewoond. Haastige spoed soms toch wel goed. Inbreker vergat geld en sieraden. Maandagavond is tusschen acht uur en om streeks kwart over tien ingebroken in de villa van mr. van V. aan den Soestdijkerstraatweg te Hilversum. Uit het onderzoek der recherche bleek, dat de inbreker van de deur der bijkeuken een x-uitje had ingedrukt en zoo den sleutel aan den binnenkant had kunnen omdraaien. Hij had daarna een inspectietocht door het huis onderno men en werkelijk geen enkele kamer vergeten. Het tafelzilver vond hij wel, maar hij liet het toch achter, zocht waarschijnlijk naar anderen buit. Die vond hij ook. Allereerst bemachtigde hij een bedrag van ruim f 10 eigendom van het dienstmeisje, terwijl voorts uit een kastje op de slaapkamer van den zoon des huizes een veel grooter bedrag voor goeden prijs werd verklaard. Den „hoofdschotel"vond de inbreker, die de laden van alle kasten en bureaux had overhoop gehaald, echter in het boudoir van mevr. Van V. waar hij een bijouterie-doosje vond. Hieruit be machtigde hij een aantal gouden sieraden, arm banden, horloges, ringen e.d. ter waarde van ruim f 1400. Toch heeft de man te veel haast gehad en heeft hij dit werkje „slordig" opgeknapt. Uit het bijouterie-doosje heeft hij b.v. maar den halven inhoud meegenomen. Wat hij aanzag voor den bodem, was een tusschenschot en daaronder lag nog voor ruim f 1500 aan juweelen. Van het bureau van mr. Van V. heeft de man alle laden overhoop gehaald, maar hier ver zuimde hij in zijn haast te kijken in enkele doosjes, die óp het bureau stonden. Daarin zaten bankbiljetten en munten ter waarde van ruim f 500.—. De heer Van V. is niet tegen diefstal verze kerd. Het dienstmeisje heeft, toen zij thuis kwam, in den tuin geritsel gehoord, zoodat de man juist tijdig gevlucht is, de achter de villa liggende heide op. De recherche volgt een spoor in bepaalde richting. (Adv. Ingez. Med.) Over den Haarlemschen schilder Piet van Egmond. Op de tentoonstelling van levende Haar lemmers in het Frans Halsmuseum trok de inzending van P. J. van Egmond onge twijfeld de aandacht van hen die nog ver trouwen hebben in het schilders-enthousias- me van ons volk. in dat aangeboren gevoel voor kleurmogelijkheden en die franke en forsche wijze zich in de verfmaterie te uiten, waaraan de Hollandsche schilderkunst voor een deel haar ouden roem dankt. Wij zeg gen niet dat deze wijze de eenige is om tot een in zichzelf levend kunstwerk te geraken, doch men mag zich gerustelijk eens verheugen als tusschen velerlei kunstwerken, die nu eens topzwaar van geleerdheid dan weer wankel door innerlijke zwakte zijn. eens wat werk vertoond wordt van een schilder die noch door geleerdheid, noch door zwakte ,_;ehinderd wordt en die zonder bijbedoeling schildert, omdat vcor hem dat nu eenmaal zijn spraak is geworden en-hij die hem eigene taal grondig geleerd heeft te han- teeren. Zoo staat het werk van Van Egmond, met alle tekortkoming die er misschien nog wel in zou aan te wijzen zijn. recht op zijn pooten. Het is werk van een man, van een schilder die zich gaan laat en zich geeft zooals hij zonder zich voorloopig om leekenwaar- deering bijster bekommerd te hebben. Hij weet dat die gemeenlijk naar het middel matige en reeds vertrouwde uitgaat en dat hij die dus zorgvuldig uit den weg heeft te gaan Hij weet ook dat zijn weg niet onmid dellijk naar die leekenwaardeering voeren zal. doch heeft genoeg vertrouwen in zichzelf om zijn tijd af te wachten en liever huis verver te worden dan schilderijtjes vcor Jan en alleman te fabriceeren.hetgeen hem niet moeilijk vallen zou. Daar zit een mij sympathieke, zoo ge wilt etwat boersche koppigheid in zulk een artist en misschien is zijn origine daar wel niet geheel vreemd aan. Want deze Haarlemsche schilder is op zijn elfde jaar naar ons over gewaaid uit de malsche landouwen rondom de Zuid-Hollandsche meren, waar zijn vader onder Alkemade, bij Leiden een bloeiend boerenbedrijf beheerde. Daar is Van Egmond in 1890 geboren en daar zijn zijn kinderoogen wellicht reeds geboeid geworden door- de rillingen vari het zilver-vochtige licht over iet waterrijke landschap. Hoe en waarom men gaat schilderen weet men later niet altijd meer, al komt in een later gekozen beroep vaak veel weerklank op uit in prille jeugd ondergane emoties. Maar toen vader Van Egmond met het gropte huis gezin naar Haarlem trok en er spoedig voor den jongen Pieter een ambacht gekozen moest worden, viel de keus op het schilders vak en kwam hij bij een bekenden Haarlem schen kerkschilder in de leer. Een opleiding, die in haar ouderwetsche, haast zeventiende eeuwsche degelijkheid in scherp contrast staat met de meer moderne snelheid, waarmee men thans van medisch student of banketbakker tot veel geprezen artist kan omzwaaien. Van Egmc-nd heeft het vak uitmuntend geleerd. Zijn rijpende bekwaamheid in het fijne werk, waarmee uiteraard de kerksier- schilder veel van doen heeft, gaven hem later 'n voorsprong op anderen, als hij het niet be neden zich achtte bij schilderspatroons in de hoofdstad om arbeid aan te kloppen én zoo aeft hij het klaargespeeld om, zonder iemand stig te vallen zich te begeven in de „vrije" Kunst, die tot dan toe een vurige wensch geweest was en die alleen langs dezen auto- didaktischen weg te verwezenlijken bleek. In het Haarlemsch genootschap Kunst zij ons Doel, waarvan hij sinds 1913 lid was. vond hij als zoovele anderen de gelegenheid zich te oefenen. Ook was hij lid van het meer besloten gezelschap dat, als „De Vijfhoek" bekend, eveneens bijeenkwam om tezamen te teekenen en te schilderen. Alhoewel hij zijn verversberoep niet vaarwel zei, is Van Egmond nimmer tot de dilettanten, tot de Zondags schilders te rekenen geweest. Wel gevoelde hij, bij het als artist rijper worden, dat ook de moeilijkheid groeide, beide functies tege lijkertijd te geven wat hun toekwam. Dan komt, in 1925 het kloek besluit de zaak te ordenen: het jaar wordt resolm" in tweeën geknipt; de ééne helft is hij de andere vrij schilder. Men merkt d. .nen te doen heeft met iemand, die weet wat hij wil. En dat halve jaar van vrijen arbeid wordt dan tevens gebruikt v~or studiereisjes naar Parijs, waar het geluk uer vr^heid, te midden van schoonheid, ruimschoots opweegt tegen de sobere levenswijs, die het budget van het zelfverdiende geld voorschrijft. Men kan met eenigen grond vertrouwen hebben in een kunstenaar, die waarlijk het bereikte niet gestolen heeft doch zijn gansche persoonlijkheid ervoer heeft ingezet. Het achttal werken dat nu pas geëxposeerd werd, gaf wel ongeveer aan wat de thans bijna vijftig-jarige schilder presteert. De - neger in bokshouding waar naar ons prentje van vandaag genomen is, kan men zonder dc kleur niet volledig waardeeren. doch toont ook zóó, dr de schilder het in de macht heefi ons door houding, mus culatuur en gelaats expressie een haast dierlijke kracht in dien knaap te suggereeren Een ander meer genLeman-l'ke neger- portret was in de kleur fijner, bezonkener ook. maar Van Egmond's rijpheid kwam wel het meest opvallend in de bloemen en stil levens te voorschijn, waar hier en daar fon- kleurdoorvoede frag- kleurdoervoede frag menten een weelde aan kleurgevoeligheid ver toonden, die het vcor ons al vroeger tot een uitgemaakte zaak maakten dat Van Eg mond onder de Haar lemsche schilders van vandaag een der in- öerssante figuren Is J. H. DE BOLS Een halve eeuw geleden Uit Haarlem's Dagblad van 1889. 25 Januari; De Parijsche studenten hebben de zwart fluweelen muts, welke vroeger in het Quartier Latin gedragen werd, weder als algemeen hoofddeksel ingevoerd. De verschillende faculteiten zijn kenbaar aan de kleur van het lint. dat den rand siert. De faculteit der geneeskunde voert het granaat: die der rechten het ecar- laat; die der letteren het geel; die der exacte wetenschappen het vermiljoen; die der pharmacie het groen; die der schoone kunsten het oranje; die der theologie het blauw en die der Ooster- sche talen het goud. Ontslag van veertig arbeiders voorkomen. Doordat buitenlander werkvergunning kreeg. De firma Ivo van Haren, schoenfabrieken te Waalwijk, heeft Maandag j.l. aan een veertig tal arbeiders, werkzaam bij de lederfabrieken in de afdeeling overleder, ontslag aangezegd. Dit stond in verband met het feit. dat de leiding van deze afdeeling in handen is ge weest van een Duitscher. die kort geleden naar zijn land is teruggekeerd. Een Hongaar werd als opvolger van dezen man aangewezen, doch de firma van Haren, die zich tot de re geering had gewend ten einde voor den Hon gaar een werkvergunning te verkrijgen, slaag de hier niet in. waarop zij de veertig arbeiders van de afdeeling ontslag aanzegde. Dinsdag heeft de burgemeester van Waal wijk, de heer Moonen. voor den Hongaar op het departement de noodige vergunning ver kregen, nadat hij had betoogd, dat voor een dergelijke betrekking geen enkele geschikte Nederlandsche kracht is te vinden. Nog Dinsdagavond werd het gegeven ont slag aan het personeel ingetrokken. maar de leeftijd hadden ze! Een lid van een vereeniging voor kin derbescherming otitdekte kortgeleden, dat er in sommige Amsterdamsche bio scopen kinderen beneden achttien jaar binnenkwamen, hoewel de voorstelling niet voor hen toegankelijk was. Zij waarschuwdealdus schrijft de Tel., de politie van een bureau in het centrum der stad, waar men er twee rechercheurs op uitzond. Zij kozen voor hun opsporingswerk na tuurlijk een theater, ivaar een film ge draaid werd, die voor jeugdige personen ongeschikt was. Deze film ivas wel niet „Sneeuwwitje"maar een die minstens zoo streng voor jongelieden beneden 18 jaar verboden was. Het ivas een theater aan den Nieuwen- dijk. De rechercheurs zochten een plaats, terwijl de filmvoorstelling in vollen gang was. Toen zij min of meer aan de duisternis gewend waren, begon nen zij rond te zien naar jong volk. Tij dens een extra witte scène op het doek merkten de politiemannen inderdaad twee kleine jiguren^op, die brutaalweg als groote menschen naar de „film voor ouderen" keken. Toen het licht opknipte stonden zij op om in te grijpen. De politiemannen in. burger liepen regelrecht op de twee kleintjes af, doch op het laatste oogen blik bemerkten zij hun vergissing. Het waren geen kinderen en zelfs geen piep jonge menschen meer. Daar zaten, nog met de g,edachten bij de spannende slot- episodes, twee dwergen, die te zamen gerekend al bijna honderd jaar waren. Zij waren om zoo te zeggen al rijp voor „Sneeuwwitje". Dreigend eonflict bij de N.V. Nico ter Kuile Zoon. Aan de N.V. Nico ter Kuile en Zoon te En schedé, is door de besturen der drie samenwer kende textielarbeidersorganisaties een ultimatum gesteld voor de Northropwevers. De door de or ganisatie gestelde eisch, een gemiddelde loon van 47 cent per uur, exciusief vergoeding voor ploe- genwerk, is door de directie afgewezen Naar de mededeeling der directie, bedragen de uurloonen der wevers gemiddeld 42 cent per uur, exclusief 10 procent vergoeding voor ploegen- werk. De organisatiebesturen achten dit loon voor een in ploegen werkend wever, die vaak 35 en meer getouwen bedient, te gering. Indien voor of op 4 Februari a.s. geen o%*er- eenkomst wordt bereikt, zal het werk op 6 Fe bruari niet worden hervat. Noodlottige samenloop van omstandigheden. Aan boord van het s.s. „Meliskerk" van de Vereenigde Stoomvaart Maatschappij, liggende aan de Handelskade te Amsterdam, is Dinsdag avond omstreeks negen uur tijdens het laden een ernstig ongeluk gebeurd, waarbij een veer tigjarige havenarbeider het leven heeft ver loren. De man bediende een stoomwinch. Om een zeren staaf in het ruim te doen draaien, maak te hij met zijn voet een beweging, waardoor hij waarschijnlijk uitgleed en een stoomwinch, die stil stond, in beweging bracht doordat hij op een stoomkraan terecht kwam. Hij kwam tusschen de draaiende machine te allen en met een zware hoofdwonde, een ver brijzelden arm en inwendige kneuzingen werd hij opgenomen. Korten tijd later is hij overleden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 5