Op eenzamen post...
FEUILLETON
KURT SIODMAK.
12)
O'Murphy's ooren gonsden. Waarom keek
Achilles naar de deur? Direct zou Sky komen,
zijn Sky, wat ging dat den anderen aan
O'Murphy Mef zijn machtigen arm, om
Achilles opzij te schuivendaar in de deur,
stond ze!
Hoe lang heeft ze daar wel gestaan
Nu treedt zij de kamer binnen, heel lang
zwijgt ze, maar hoor je ze spreekt. Be
grijp je wat zij zegt? Zij beweegt haar mond,
ze glimlacht. Ja het is Sky.
Skyze is moe, ze heeft een groote reis
achter zich, wie weet, waar ze vandaan
komt. Hij wil ook niet vragen, waar ze ge
weest is, nog nooit heeft hij gevraagd
steeds vertrouwdZij is moe, ze moet
gaan zitten!
Traag wijst O'Murphy op een stoel, die hij
met zijn voet heeft verschoven.
De verschijning beweegt zich niet.
Waren dat Europeanen? De hemel zij haar
genadig! Die reus daar, die haar aanstaart,
alsof hij haar wil opeten! Die verscheurde,
smerige uniform van dien kerelEn die
kleine daar, die hoekige, met, waarachtig
met ringen in zijn ooren en groeven in zijn
gezicht, zoo diep als koorden van een zweep
Er hier werd haar vader gevangen gehou
den!Waarom staarden die kerels haar zoo
aan? Waarom zeiden ze niets? Zou Berrier
gelijk hebben? Zou ze zich hier overgeleverd
hebben, op genade?
Ysot herstelde zich. Het beeld, dat haar
oog aanschouwde kwam haar opeens onwaar
schijnlijk en spookachtig voor. Zij had het
gevoel, alsof ze regelrecht de hel was binnen
geredenMen moest praten vooruit dan
maar!
.Hoeren", zei Ysot met vaste stem, „kimt
u mij misschien verklaren, waarom men mij
heeft aangehouden en hierheen gebracht?"
Ze wachtte een oogenblik. Probeerde dan
niemand zijn mond open te doen? Ze zag, dat
de grootste een stoel naar haar toeschoof.
Die lui schenen tenminste nog wel ongeveer
te weten, hoe ze zich moesten gedragen. Plot
seling merkte Ysot, dat de mannen dronken
waren, zoo dronken, als alleen wanhopige sol
daten kunnen zijn. Nu ja„ dan was het ook
niet zoo erg. Nu begreep zij den toestand al
beter. Dit waren beslist niet de bevelhebbers.
Men zou wel spoedig komen om haar te halen.
Onderwijl moest ze het met deze heer en klaar
zien te spelen. Ze kon het beste aardig tegen
hen zijn en hen wat te doen geven.
Ysot greep in haar tasch en zocht koorts
achtig. Eindelijk! Daar was haar sigaretten
koker! Zij opende het étui en hield het
Achilles voor.
De Griek kwam langzaam tot zichzelf. De
Nevel voor zijn oogen begon te wijken. Hij
zag een vrouwhoe kwam die hier? Deed
er niet toe, hij zou in elk geval laten zien,
dat hij wist, hoe hij zich te gedragen had.
Achilles sprong op en maakte een buiging. Hij
boog zich over de hand die het étui vast
hield.
„Graag", zei hij met zijn beminnelijkste
glimlach.
Toen hij een sigaret genomen had, voelde
hij zich plotseling heel lichthij vloog
hij vloog door de de heele kamer, sloeg tegen
den muur, weggeslingerd door de sterke ar
men van O'Murphy. Daar lag hij als een vlieg,
die tegen het raam is gevlogen. Hij keek op en
veegde zich het bloed uit zijn gezicht.
Ysot was opgesprongen, zij ging achter haar
stoel staan, haar hand omklemde vast de
revolver in haar tasch.
Voor haar stond de reus. Hij had zijn armen
wijd uitgespreid en mompelde iets.
„Sky!" fluisterde hij en strekte zijn armen
naar haar uit.
„Als je mij aanraakt schiet ik", scheeuwde
Ysot, schril als in een nachtmerrie en zij
hief de kleine revolver omhoog.
Daar vloog haar handbal opzij en het wapen
viel kletterend op den grond. Twee armen
werden om haar heen geslagen, zij voelde een
ruige baard tegen haar wang en kon nauwe
lijks meer ademhalen.
„Sky, ik wist dat je terug zou komen!"
Ysot schreeuwde en voelde hoe de greep
van de armen losser werd. Zij tuimelde ach
teruit en strekte afwerend haar armen uit.
Toen opende zij haar oogen.
Haar scheenbeen werd pijnlijk geraakt
door een stoel. Voor haar voeten wentelden
twee mannen in verbitterden strijd. De kleine
zwarte had zich vastgeklemd aan den reus,
die boven op hem lag. Hij wurgde hem bijna,
maar de groote draaide zich om en greep een
arm van den kleine, die met hoogepiepge-
luiden begon te krijschen en losliet.
Langzaam richtte O'Murphy zich zoover op
dat hij kon knielen.
Ysot week achteruit en zocht naar de klink
van de deur.
Grommend verhief de reus zich en in een
paar groote passen was hij bij haar.
„Aimée!" schreeuwde Achilles, „Zij is van
mij!"
Toen O'Murphy zich omdraaide was Ysot al
in de gang. Zij verloor haar zelfbeheersching,
ze rende weg, van dat afschuwelijke daar,
de gang door, de duisternis in.
Daar hoort ze de dreunende stappen van
den reus achter zich. De gang houdt op! Ze
kan niet verder! Als zij nu haar revolver nog
maar had!Ze slaat de handen voor het
gezichtDaar hoort ze iemand roepen
het is een andere stem. Ze opent haar oogen.
Snuivend staat de reus voor een man, een
slankere en veel kleinere man. Hij heft zijn
hand op en zegt iets. De groote wijkt terug.
zullen ze ook gaan vechten?
„Wacht!" riep Ha user.
Twee Arabieren kwamen uit het donker
tevoorschijn.
O'Murphy liet zijn armen zakken en ging
wankelend naar de kamer terug.
Wat had hij willen doen? Was hij gek ge
worden. Hij had Hauser willen slaan, Hauser!
Allemaal de schuld van de vrouwen....
Zijn hoofd gloeide. Hij ging regelrecht naar
zijn bed, voorbij Achilles die hem met be
bloede handen opwachtte, nog immer gereed
voor d enstrijd. Hij wierp zich voorover en
zijn schouders schokten.
Miss Brown.
Ysot trok haar gescheurde jas bij elkaar.
Zij sloeg haar oogen op en keek in het gezicht
van Hauser. die zwijgend en in afwachting
voor haar stond. Het bloed suisde in haar
oogen. Wat was er gebeurd? Niets, immers?
Nu dan, waarom suisde haar bloed dan?
„Ik dank U".
De man voor haar maakte geen enkele be
weging.
„U schijnt de eenige hier in het fort te
zijn, die weet, hoe het hoort", zei ze zachtjes.
Zij wist nu, dat haar krachten begrensd
waren. Zij had zich voorgenomen een berg
te bestijgen, een torenhoogen berg. Nu stond
zij aan den voet en nu begaven zich haar
krachten al
Ook deze man antwoordde niet. Zij keek in
het verweerde gezicht, in de koele blauwe
oogen van den onbewegelijken man. Hij moest
spreken, zij kon wachten.
Eindelijkhij sprak:
„U zat in die auto?"
Belachelijk, dat had hij ook al gemerkt!
Zij bewoog zich niet.
Hauser wendde zich stroef om, nadat zijn
blik op haar kleeren was gevallen:
„Ik zal u een kamer laten aanwijzen, waar
u zich verkleeden kunt. Mijn officieren zullen
hun verontschuldigingen komen aanbieden".
Hij knikte even en was verdwenen.
Ysot stond alleen. Ze staarde in de donkere
gang waar 't benauwd was van hitte. Wat
kon er nu nog gebeuren? Niets. Deze offcier
met zijn koele oogen was zeker de comman
dant. En hij liet niet toe dat er iets gebeurde,
de officieren zouden hun verontschuldigin
gen aanbieden
Er verschenen twee woestijnbewoners met
olielampen.
Zij bogen diep.
„Wij zullen steeds bij de dame blijven en
niet van haar zijde wijken", zei een van hen
zachtjes. „Wij zullen de dame naar haar ka
mer begeleiden en haar koffers halen'.
De Arabier richtte zich op, zijn mooi ge
vormd bruin gezicht keek onverstoorbaar langs
haar heen. Hij ging haar voor, beklom een
trap en opende de deur van een kleine leege
kamer.
Ysot ging naar het venster. Zij kon over
de binnenplaats uitzien. Deze werd overgoten
door het blauwe licht van de maan. Daar
stond haar auto, omringd door nieuwsgierige
soldaten. Een man met een geweer hield er
de wacht bij. Hij stond op de zitplaats van
den chauffeur en gesticuleerde heftig, terwijl
twee anderen de koffers aflaadden.
Ysot bracht een hand naar haar hart, dat
rustig sloeg.
Zij was in het fort, had een kamer ge
kregen. Wat wilde zij nog meer? Had ze mis
schien gedacht, dat men haar met open ar
men ontvangen zou? Tot nu toe was het zoo
gegaan, als zij het zich gewenscht had. Men
had haar niets gedaan en ze had alle ge
legenheid om aan het werk te gaan.
Ze meende, dat zij den toestand nu vrij
goed overzag. De commandant zou niet wil
len hebben dat er iemand in haar buurt
kwam. Hij was een voorstander van disci
pline
Daar waren haar koffers ook al.
Er werd een brits opgeslagen.
(Wordt vervolgd).
Terug van de traditioneele uitreiking van onderscheidingen, welke deze
week in Buckingham Palace te Londen door den Engelschen Koning
werd verricht
In den raadskelder te Den Bosch werden de manschappen van het
nieuwopgerichte 2e regiment huzaren-motorrijders door het gemeente
bestuur onthaald op erwtensoep met kluif. Burgemeester Van Lanschot
ziet toe, hoe de mannen het zich laten smaken
Het zoontje en dochtertje van den gemeentesecretaris boden den nieuwen
burgemeester van Nijkerk, den heer Z. Bruins Slot, wiens installatie Woensdag
plaats vond, bloeman aan
De laatste ceremoniën voor de bijzetting van wijlen Z. H. Paus Pius XI.
Het sluiten en verzegelen der in elkaar passende kisten, waarin het
s stoffelijk overschot rust
Het nieuwopgerichte 2e regiment huzaren-motorrijders, dat aan het Bossche
garnizoen wordt toegevoegd, heeft Woensdag zijn intocht in de garnizoens
plaats gehouden
De oefenwedstrijd, welke het Ned. Bondselftal Woensdag tegen de Engelsche
derdeklasser Watford te Rotterdam speelde, eindigde in een 4 1 overwinning
voor de gasten. De Engelsche keeper in actie
Lewis Gravis, Amerikaansch piloot,
is sedert kort in dienst getreden
bi] de K.L.M. op de Europeesche
luchtlijnen
De uitvaart van wijlen Z. H. Paus Pius XI in de St. Pieter te Rome.
Een overzicht tijdens de laatste plechtigheden bij het stoffelijk overschot
van den Heiligen Vader in de Sacramentskapel
