'er auto naar de Noordelijke IJszee.
- -
(IN/T IN IITIIKEh
fflctdioJLuocemêMff
geeft U morgen, Vrijdag, omThOljdes ochtends
EEN VOLLEDIG MENU VOOR ZONDAG
Luister Vrijdag goed, 't zal Zondag lekker smaken
Zal het nieuwe Hongaarsche kabinet
spoedig vallen?
SPRINGBOK
NIEUWS IN 'T KORT.
HOK DERDAG 23 FEBRUARI 1939
HA'A'RT: F v-- DAGBC'AD
Een 500 k.m. lange autostrada in Finland.
Middernachtzon hij Petsamo, aan de Noorde lijke IJszee. Van 22 Mei tot 23 Juli gaat de zon
niet onderOp deze foto is de zon driemaal van dezelfde plaats gefotografeerd, met tus-
schenpoozen van resp. een uur, en een kwartier.
Het" land der middernarhtmn wordt bovendien ook de aardappel tot aan
i ICI idiiu UCI miuuemdunizon. de oevers van de IJszee verbouwd.
IN 1930 werd in Finland de ruim
500 K.M. lange autostrada voltooid,
die het eindpunt der Finsche
Staatsspoorwegen te Rovaniemi
verbindt met de Noordelijke IJszee, een
weg die eenig is in de geheele wereld.
Hiermede werd een technische prestatie
geleverd, die bewondering afdwingt en
die tegelijkertijd den toerist in staat
stelt, op comfortabele wijze kennis te
maken met het grootsche Finsche land
schap, waarin de Lappen nog rond
zwerven met hun rendierkudden en
waar de bosschen zoo uitgestrekt zijn,
dat de regeering van dit dunbevolkte
land waar crisis en werkloosheid on
bekende factoren zijn ze onmogelijk
alle kan exploiteeren.
Ter illustratie van de uitgestrektheid
van dezen jongen staat, die eerst in 1918
zelfstandig werd, zij vermeld, dat de
afstand van Helsinki (Helsingfors) tot
Uleaborg aan het noordelijkste puntje
van de Pohjan Lahti (Botnische Golf)
rond 800 K.M. bedraagt. En van Ulea
borg naar het eindpunt van den autoweg
aan de IJszee komen daar nog een 800
K.M. bij.
In onderstaand artikel wordt een auto
tocht langs dezen straatweg naar Liina-
hamari, aan de Noordelijke IJszee, be
schreven.
Onvergetelijk zijn de.indi-ukken. die de rei
ziger opdoet, bij een autotocht langs den, in
1930 voltooiden autostrada naar de Noorde
lijke IJszee. Van het eindpunt der spoorwe
gen te Rovaniemi de stad die in enkele
jaren tijds in de onmiddellijke nabijheid van
den poolcirkel uit den grond is verrezen
voert de 531 K.M. lange weg dwars door het
dunbevolkte Lapland. Hoe noordelijker men
komt, des te langer kan men genieten van het
overweldigende schouwspel der middernacht
zon, die hoog in het noorden twee maanden
onafgebroken aan den hemel staat.
Doch bovendien stelt de treinreis van de
hoofdstad Helsinki, in het zuiden, naar Ro
vaniemi, ons in de gelegenheid, kennis te ma
ken met verschillende landschapsbeelden,
die elk hun eigen karakter hebben. Het Zuid-
Finsche landschap wordt beheerscht door de
rotsachtige skaren, eilanden die voor de kust
van het vasteland liggen, tot ver in zee, en
die we zien in elke grootte, van kleine, nau
welijks boven het water uitrijzende rotsblok
ken, tot uitgestrekte, bebouwde en beboschte,
door menschen bewoonde eilanden.
Midden-Finland wordt ingenomen door een
uitgestrekt plateau, met niet minder dan 9600
meren en meertjes (heel Finland heeft onge
veer 60.000 meren, met een gezamenlijke
oppervlakte van ruim 44.000 K.M. 2). Deze wa
tervlakken vloeien ineen en lijken vaak op
een reusachtige rivier met ontelbare kron
kelingen en bochten, die zich telkens weer tot
meren verwijden.
Gebergte vinden we niet in dit deel van Fin
land. Daarentegen hebben de na den Ijstijd
afsmeltende gletschers lange, golvende heu
velreeksen in het land achtergelaten, die aan
het landschap een bijzondere bekoring ver-
leenen. Vooral de smalle Punkaharju, die als
een 5 K.M. lange brug. dwars door het Puru-
vesi-meer loopt, trekt door den vorm de aan
dacht.
Steeds noordelijker brengt ons de trein,
waarvan de locomotief met het in Finland zoo
goedkoope hout gestookt wordt. Nu eens pas-
seeren we smalle beken, dan weer uitge
strekte meren en even later volgt de lijn een
kwartier lang den oever van een woest schui
mende rivier, waarvan de stroomversnellin
gen de energie leveren voor de modernste in
dustrieën.
Het loofbosch verdwijnt.
ALS we van het eindpunt van den Fin-
schen Staatsspoorweg te Rovaniemi den
autoweg naar de IJszee volgen, bevinden we
ons, zoodra we dan poolcirkel gepasseerd zijn,
in het arctische gebied. Het loofbosch is reeds
verdwenen, doch des te rijker groeit hier het
naaldhout, waarvan de bosschen vaak even
uitgestrekt zijn als een Nederlandsche pro
vincie. Slechts zoo nu en dan passeeren we
nog korenvelden, die echter, hoe verder we
naar het noorden komen, steeds zeldzamer
worden. In warme zomers rijpt hier de rogge
nog. Doch boven den poolcirkel wordt bijna
uitsluitend gerst verbouwd.
Als we bedenken, dat sneeuw en ijs in Zuid-
Finland pas in Mei en hier in het noorden
nog veel later, verdwenen zijn, en dat de win
ter hier boven al in October begint, dan ver
baast het ons eigenlijk, dat het koren hier
nog rijpen kan. Dat dit toch mogelijk is, is
dan ook uitsluitend te danken aan het feit,
dat de zon hier in den zomer 20-2'4 uur per
dag schijnt. Duurt het in Zuid-Finland dan
ook meer dan honderd dagen voor de gerst
rijp is, hier kan dit gewas reeds na ongeveer
zestig dagen geoogst worden. Behalve gerst
Het landschap wordt grootscher.
-yOOR ons duiken de uitloopers van het
v Laplandsche gebergte op, dat eigenlijk
een voortzetting is van het Noorseh-Zweed-
sche granietgebergte. Het landschap wordt
grootscher. De weg voert ons door het eerste
Lappendorp en beklimt dan de stijie helling
van het Saariselkaa-gebergte, op welks noor
delijke hellingen verschillende rivieren ont
springen, die naar de IJszee vloeien. Van den
top van den Kaunispaa hebben we een prach
tig uitzicht over het landschap. De geweldige
uitgestrektheid van dit land, met zijn afge
ronde, granieten bergruggen, de beklemmen
de eenzaamheid en de wonderlijke stilte dei-
wouden, die slechts verbroken wordt door het
geraas der woest bruisende rivieren, oefenen
zelfs op ons, bewoners van Zuid-Finland, een
bizondere bekoring uit.
Kilometer na kilometer glijdt onder ons weg.
Nu eens is de weg vlak en bestraat, dan weer
rijden we over een wegdek van planken. Hout
is goedkoop in dit land, waar het woud bijna
driekwart van de oppervlakte bedekt. Soms
passeeren we een houten brug, waaronder
diep in een kloof een beekje klatert, een an
dermaal draagt een veerpont ons over een
breeden stroom.
Er is hout in overvloed.
TT t ITGESTREKTE vlakten zijn met groen-
grijs rendiermos bedekt, dat droog knis
pert onder de schoenen, als we een oogenblikje
de auto verlaten. Maar aan de struikjes vin
den we een overvloed van heerlijke bessen.
De autostrada naar de Noordelijke IJszee, in
de nabijheid van Sodankyla, in Noord-Finland.
Soms voert de weg ons door een kilometers
lang gebied, waar de boomen schots en scheef
over elkaar liggen, door den storm ontworteld
en versplinterd, met mos overwoekerd, een
kerkhof der natuur. De uitgestrektheid dier
wouden maakt het den staat onmogelijk deze
bosschen behoorlijk te onderhouden. En er is
immers hout in overvloed
Langs den weg staan hooge palen met hou
ten kruisen, die in den winter, als de sneeuw
hier meters dik het land kan bedekken, als
wegwijzer moeten dienen. We bereiken een
plek. waar het niet steeds zoo eenzaam is ge
weest als thans, nu een machtige buizerd
figuur over de boomen wegzweeft, opgeschrikt
door het geluid van den motor. Vijf en twintig
jaar geleden heerschten hier nerveuze haast
en onrust. In een rivier was goud ontdekt! En
dat oefende op talloos velen een onweerstaan
bare aantrekkingskracht uit. De goudkoorts
greep de menschen, die er van droomden,
met één slag rijk te zullen worden. De bodem
werd omgewoeld, barakken rezen als padden
stoelen uit den grond, exploitatie-maatschap
pijen werden opgericht, Een oogenblik werd
de stilte der wouden verjaagd door het rumoer
van een avontuurlijk en bont leven. Maai
de droom vervloog. De menschen gingen, zoo-
als zij gekomen waren, met leege handen, of
armer nog.
Een dorado voor visschers.
p) IJ Ivalo bereiken we het prachtige Inari-
meer, dat zich ongeveer 80 K.M. naar het
noorden uitstrekt. Hieraan ontspringt de
Paatspoki-rivier. die om zijn vischrijkdom bij
de sportvisschers hoog aangeschreven staat.
Uit alle landen komen zij hierheen, om de zal
men, waaronder exemplaren van 25 K.G.. te
verschalken.
Steeds dichter naderen we de IJszee
steeds talrijker worden de watervallen, waar
de rivieren met donderend geraas omlaag
storten. En van de bergen hebben we telkens
weer een prachtig uitzicht over de wouden,
die echter schaarscher worden en niet meer
zoo uitgestrekt zijn.
De weg daalt nu naar een dal. In Ylaluostari
vinden we het noordelijkste klooster ter we
reld, waar ongeveer dertig monniken der
Grieksch-orthodoxe kerk die overigens in
Finland slechts een gering deel der bevolking
omvat een wel zeer afgezonderd bestaan
leiden. Na enkele dorpjes gepasseerd te zijn,
bereiken we tenslotte de 15 K.M. lange Pet-
samo-fjord. De weg loopt hier langs den oever
van de fjord en door een prachtig bergland
schap komen we aan Liinahamari, aan den
oever van de IJszee, het eindpunt van den
autoweg.
Wij hebben ons doel bereikt. We bevinden
ons in het noordelijkste deel van Finland, in
de nabijheid van den TOsten breedtegraad. En
weer genieten we van het steeds nieuwe, won
derlijke schouwspel van de middernachtzon,
die den nacht twee maanden lang bant en in
het middernachtelijk uur de prachtigste kleu
ren over zee, bosschen, rotsen en stroomen
strooit.
TOIVO PALOMIES.
Bestuurder van electrisclien trein
voorkomt catastrofe.
Boomen van drukken overweg waren niet
gesloten.
Woensdagmorgen te 10.40 uur wa
ren de boomen van den spoorweg
overgang aan de Linnaeusstraat te
Amsterdam gesloten. Nadat een losse
locomotief naar het Centraal Station
was gepasseerd, werden de boomen,
welke het verkeer in de richting Wa
tergraafsmeer doorlaten, geopend. Ei-
bevonden zich reeds een groot aantal
personen en voertuigen midden op
den overweg, toen in volle vaart een
electrische trein voor Utrecht, welke
volgens de gewone dienstregeling den
overweg van het Centraal Station
naar het Weesperpoortstation moest
passeeren, naderde.
De bestuurder van den trein wist
door krachtig remmen een catastrofe
te voorkomen. De trein kwam vlak
voor den overgang tot stilstand.
Het is nog niet uitgemaakt, om welke reden
de spoorwegwachter de boomen, waar het hier
een te verwachten trein van de dagelij ksche
dienstregeling betreft, heeft geopend. Volgens
geruchten zou de spoorwegwachter hebben
verklaard, dat het z.g. „weksein" niet zou zijn
overgegaan.
De politie heeft de zaak in onderzoek.
PERSONALIA
Onze plaatsgenoot, de heer G. M. Bleeker, is
gisteren aan de Amsterdamsche Universiteit ge
slaagd voor het eerste gedeelte van het arts
examen.
MUZIEK.
Haarlem's
Kamermuziek-Ensemble.
Eenige jonge Haarlemsche musici hebben
een Kamermuziek-ensemble gevormd en dit
trad Woensdagavond in de muziekzaal Brink-
mann voor het eerst te Haarlem op, nadat de
preliminairen in voorafgegane jaren als sup
plement van leerlingen-uitvoeringen van Fred.
Luyken te Heemstede hadden plaats gehad.
Daar, in Heemstede, hoorden we reeds Fred.
Luyken, Chris v. d. Glas en Jetty Kruseman
in het d min. - Trio van Mendelssohn, en met
ditzelfde werk werd de Kamermuziekavond
van Woensdag geopend.
Een goed evenwicht was bij dit eerste num
mer nog niet te constateeren. We konden de
nauwkeurige en duidelijke uitvoering der no-
tenrijke pianopartij zeer waardeeren, maar de
strijkinstrumenten, vooral de cello, klonken
daartegenover veel en veel te zwak, zoodat het
werk veelszins den indruk gaf van een piano
concert met een schuchtere begeleiding: al
leen in het Scherzo, dat prijzenswaardig vlug
en licht gespeeld werd was de klankverhou
ding beter. Er was in de vertolking van dit
Trio nog meer, dat niet bevredigde: vooreerst
de temposchakeeringen, die geen rekening
hielden met de wisselende stuwkracht der
compositie; dan, en dit vooral, het ontbreken
van elk spoor van romantische expansie. De
voordracht van het Andante en van sommige
gedeelten der Finale toonde een nuchterheid,
die wellicht haar voornaamste oorzaak vond
in première-angst, maar die het karakter en
het effect dezer stukken grootendeels wegnam.
Dezelfde anti-romantische nuchterheid was
op te merken in de vertolking van het Andante
uit Schumann's Klavierkwartet op. 47, doch
ook in dit werk werd juist het Scherzo uit
stekend gespeeld. Dat Scherzo, met zijn aan
„Kreislerïana" en „Faschingschwank" herin
nerende momenten is voor Schumann's indi
vidualiteit wel het meest karakteristieke deel
van het werk: de onhandige instrumentatie,
die den strijkers vaak slechts verdubbelingen
der pianopartij gunt, is kenmerkend voor de
kamer-muziekwerken van Schumann. Ziet men
van dit euvel af, dan kan men zijn Kwartet
nog altijd als een in de conceptie frisch en
in de uitwerking interessant werk genieten.
Ook in Schumann's Kwartet klonken de
strijkinstrumenten te zwak. Daar dit vermoe
delijk aan de het podium voor een deel af
sluitende gordijnen te wijten was, werd in de
pauze den uitvoerenden de raad gegeven, om
die gordijnen zoo ver mogelijk weg te schuiven.
De raad werd opgevolgd. En ziet, in Brahms'
Klavi^rkwintet was de klankverhouding veel
en veel beter. Doch niet daardoor alleen werd
dit heerlijke, maar technisch en muzikaal
veeleischende werk het hoogtepunt van den
avond. De vertolking bewees een ernstige en
grondige voorbereiding, die zich niet tot het
mogelijk maken van een correcte technische
uitvoering bepaald had, maar ook een vol
ledig doordringen in den geest van deze mu
ziek had nagestreefd. De resultaten dier voor
bereiding bleven niet uit: de vertolking was
niet slechts respectabel, maar ook indrukwek
kend, vooral bij de spanningen in de doorwer
king van het eerste Allegro en bij de groote
stuwingen in het Scherzo en in de Finale. Het
Andante kon nog een flink schepje romantiek
er bij verdragen, en de cello moet over 't ge
heel meei uit den hoek komen.
Met de vertolking van Brahms' Kwintet
waarin Jan Hesmerg de tweede-vioolpartij
speelde heeft het jonge ensemble zijn be
staansrecht bewezen. Er is hier al vele jaren
lang een voelbaar te kort aan uitvoeringen
van echte kamermuziek. En de litteratuur
daarvan is zoo ontzaglijk rijk. Moge de groote
belangstelling en waardeering voor dezen
avond een stimulans blijken voor de jonge
musici om met hun ernstig streven voort te
gaan: het muziekleven te Haarlem zou er bij
winnen,
K. DE JONG
(Adv. ingez. Mcd.)
Na de Jodenwetten worden de grond-
verdeelingsplannen behandeld.
kwam binnenvallen, zij wilden alleen maar
meedansen. Via een luidspreker werd den
Hongaren plotseling verzocht de plaats te ver
laten. De studenten gaven hier geen gevolg
aan, ook niet toen de vermaning herhaald
werd. Er ontstond toen een vechtpartij, de
Hongaren moesten verschillende minder lief
lijke woorden hooren en werden tenslotte op
onzachtzinnige wyze buiten de deur gezet. De
politie heeft thans de zaak in handen en het
schijnt, dat het ministerie van binnenland-
sche zaken zich ook met het geval be
moeit.
BEKAAR.
Wrijving tusschen Hongaren
en Duitsche inwoners.
(Van onzen correspondent.)
Boedapest, Februari.
Kenners van de politieke toestanden (die
hier in Hongarije nogal zeer gecompliceerd
zijn) voorspellen het nieuwe kabinet met
graaf Paul Teleki als premier geen al te
langen levensduur. Zij zeggen, dat dit maar
een interimsregeering is en dat er binnenkort
een heel andere man aan het bewind zal ko
men. Sommigen beweren, dat graaf Stefan
Bethlen hiervoor in aanmerking zou komen,
maar het schijnt, dat deze er niet veel trek in
heeft wederom het baantje van premier te
aanvaarden, dat hij vroeger al gedurende meer
dan tien jaar aan één stuk door bekleed heeft.
De geruchten, welke weten dat er een mili
taire dictatuur zal komen willen nog maar
steeds niet verstommen. Intusschen is de be
handeling van de voorstellen der nieuwe Jo
denwetten in het parlement alweer voor de
zooveelste maal voorloopig van de baan. Offi
cieel wordt medegedeeld, dat zij vermoedelijk
eerst de volgende maand in het huis der af
gevaardigden ter sprake zullen worden ge
bracht. Eerst na de Jodenwetten zullen de
plannen van de verdeeling van den bodem aan
de beurt komen.
In verschillende streken van Hongarije re
kenden de landarbeiders er al vast op dat de
uitgestrekte goederen van de grootgrondbe
zitters, die voor het meerendeel tot den adel
behooren, reeds heel spoedig onder hen ver
deeld zouden worden. Zij waren daar zóó ze
ker van, dat zij geweigerd hebben nieuwe con
tracten met de landheeren te sluiten om op
hun goederen te gaan werken. Waarom zou
den wij voor weinig geld voor vreemde hee-
ren gaan werken, zoo redeneerden zij, wan
neer wij binnenkort toch zelf onze eigen ak
kers zullen gaan bezitten.
De regeering heeft het daarom noodzakelijk
geacht in alle couranten bekend te laten ma
ken dat de behandeling van de wetsvoorstel
len en naderhand de uitvoering van die wet
ten tengevolge van allerlei technische, econo
mische en financieele kwesties zóóveel tijd in
beslag zouden nemen dat het geheel uitgeslo
ten is. dat de belanghebbenden dit jaar reeds
hun eigen stukken grond zullen kunnen krij
gen, zoodat het in hun eigen belang en dat
van hun gezinnen veel beter is, dat zij maar
weer zoo vlug mogelijk zorgen, dat zij aan
het werk kunnen gaan!
Intusschen trachten nog maar steeds veel
Joden zoo spoedig mogelijk naar het buiten
land te gaan. Op de meeste buitenlandsche
consulaten heerscht daarom eiken dag groote
drukte. Begrijpelijkerwijze is nog altijd Ne
derland als reis- of landverhuizingsdoel of ook
als doortochtsland zeer in trek. Maar slechts
weinigen gelukt het een visum voor ons land
te krijgen, daar over elk geval afzonderlijk
met Den Haag gecorrespondeerd moet wor
den en op veel aanvragen een afwijzend ant
woord komt.
De activiteit der pijlkruisers verhoogd.
Niettegenstaande men ontdekt heeft, dat het
plan van den handgranatenaanslag die twee
weken geleden voor de voornaamste syna
goge van Boedapest heeft plaats gehad, in
het hoofdkwartier van de pijlkruisers aan de
Andrassy ut no. 60 ontstaan en uitgewerkt is.
schijnt het leven daar toch maar zijn gewo
nen gang voort te gaan. Er gaan steeds men
schen het- huis in en uit. Soms staan er groote
zware autos voor de deur, en in de poort zelf
is altijd een geüniformeerde man of jongeling
te zien met hooge kaplaarzen. Soms staan er
ook meer in een groepje bijeen. Ook lijkt het
wel of men thans nog meer pijikruis-insignes.
kleine groene speldjes, ziet dragen dan een
poos geleden. Bovendien wordt nog altijd veel
met kleine plakzegeltjes met dit embleem ge
werkt. De auto van een kennis van me stond
nauwelijks een kwartier voor een huis in de
buurt van de groote hotels, die aan den Donau
liggen, of er waren al drie van die zegeltjes
op geplakt. Het is psychologisch begrijpelijk,
dat vooral de jongeren, die voor een groot ge
deelte werkloos zijn of die wanneer zij al een
baan hebben zoo minimaal weinig verdienen,
zich tot die beweging aangetrokken gevoelen,
omdat zij er voor zich een betere toekomst
van verwachten. De sociale verhoudingen
zijn in dit land heel anders dan in het westen
van Europa. Werkloozen krijgen géén onder
steuning! Zij moeten dus maar zien hoe aan
den kost te komen.. Inbreken en stelen mogen
zij niet, bedelen is ook verboden, ofschoon men
hier in de straten veel bedelaars, zoowel man
nen als vrouwen en kinderen ziet. Ik kan u
een staaltje geven van de lage loonen, die
hier betaald worden, wanneer ik u vertel, dat
de telefoon jongen in een pension in de bin
nenstad, waarin veel vreemdelingen wonen en
waarin ook een kennis van mij logeert, zegge
en schrijve drie pengö in de week verdient,
dat is nog niet eens een gulden. Daarbij moet
hij bijna den geheelen dag in een klein don
ker kamertje bij zijn toestel zitten en krijgt
hij niet eens het eten, dat men den gasten
voorzet, maar bestaat zijn middagmaal uit
een beetje worst, dat men beneden uit een
winkel gehaald heeft en dat hij uit een stukje
papier eet, met een homp brood erbij. Een
jonge ambtenaar verdient soms maar tachtig
of honderd pengö in de maand. Daarvan moet
hij vaak zijn woning en zijn kleeren en zijn
levensonderhoud betalen.
Af en toe ontstaan er in dit land in het da-
gelijksche leven wrijvingen tusschen Honga
ren en tusschen Duitsche bewoners van Hon
garije, zooals dezer dagen te Pécs oftewel
Fünfkirchen, waar het Duitsche gedeelte van
de bevolking een groot bal op touw gezet had.
Aan de muren van de zaal prijkten opschrif
ten zooals men die ook wel in Duitschland
ziet. Een veertiental Hongaarsche studenten
NEDERLANDER IN AMERIKA
VERONGELUKT.
De 23-jarige P. A. C. M. van Reisen, uit Sas-
senheim, is aan de gevolgen van een auto
ongeluk in het St. Margaret-Ziekenhuis te
Hammond (Ver. Staten) overleden.
Het jeugdig slachtoffer was als vertegen
woordiger der firma P. van Reisen en Zoon
uit Sassenheim. voor de tweede maal op za
kenreis in Amerika en moet blijkens tele
grafische berichten van een anderen verte
genwoordiger der firma nabij Chicago een
auto-ongeluk hebben gekregen. Daarbij brak
hij o.m. een been en liep hij verschillende
brandwonden op.
Goeie tyding vcm die Kaap
Hierdie Springbok is 'n
blye boodskap van son en
warm vriendskap van die
Kaapkolonie aan die stam
verwante Nederland.
U moet dit proe:
'n Baie goeie soet muskadelwyn I
iU I. Irlr
E.nlg Imp. WED. G- OUD P«n. t. Co - HAARLEM
(Adv. Ingez. Mcd.'.
Moeilijkheden bij de Burgerwacht
te Apeldoorn.
Maar er zijn geen 11.000 patronen gcvontlen.
Interne oneenigheid bij de Vrijwilige Bur
gerwacht te Apeldoorn heeft er toe geleid dat
de burgemeester van Apeldoorn den comman
dant eervol ontslag heeft verleend, terwijl de
meeste leden van het kader zijn afgetreden.
Het commando wordt voorloopig waargeno
men door aen ondercommandant, die niet be
trokken is bij het conflict tusschen bestuur
en kader. In verband met deze oneenigheid
doen allerlei ongefundeerde geruchten de
ronde, o.a. dat men in het gebouw van de bur
gerwacht een voorraad van 11.000 patronen
zou hebben gevonden.
Tijdens een inspectiebezoek heeft reserve
kolonel W. Froger, van de inspectie der Vrij
willige Burgerwachten te 's-Gravenhage,
Woensdag een bespreking met het bestuur ge
had teneinde de oorzaken van het conflict te
onderzoeken. (A.N.P.)
N.V. DE RENTE CASSA KEERT 13 PCT. UIT.
De jaarlijksche algemeene vergadering van
aandeelhouders der N.V. de Rente Cassa heeft
het dividend over 1938 vastgesteld op 13 pCt.
De gezamenlijke reserves bedragen thans
f 3.069.937.49
Associatie Cassa.
Het dividend der Associatie Cassa over 1938
werd vastgesteld op 13 pCt
Een meisje, dat in de Nieuwe Uilenburger
straat te Amsterdam haar vroegeren verloofde
met een ander meisje zag loopen, raakte hier
door zoo van streek, dat zij den jongeman te
lijf ging en met een aardappelmesje in de
borst stak. De jongeman werd niet ernstig
gewond.
Door onbekende oorzaak zijn te Borculo
drie arbeiderswoningen, bewoond door de fa
milies Winkelman, Grootliaar en Timmerlje,
geheel uitgebrand. De bewoners waren slechts
laag verzekerd.
Op 12 Januari j.l. brak te Huizen brand
uit in den sigarenwinkel van L. Deze zaak en
twee belendende perceelen werden een prooi
der vlammen. De 24-jarige winkelier werd,
verdacht van brandstichting, gearresteerd en
in het huis van bewaring te Amsterdam op
gesloten. Thans is hij in vrijheid gesteld.
Op den hoek van het Oosteinde en het
Frederiksplein te Amsterdam is een 56-jarige
man, die zonder op te letten den rijweg over
stak, aangereden en ernstig gewond.
Een 5 Va-jarig meisje uit het gezin van den
heer B„ tc Egmond aan den Hoef is bij het
spelen onder een autobus geraakt en op slag
gedood.
