E;
II
25 CENT
De niet-politieke arbeid van
den Volkenbond.
FREDERIKSPARK
Parijs bewondert Nederlandsch-
Indische kunst.
De
\Cno
opetY
Weer een verlaging
van een posttarief.
AGENDA.
VRITDAG TO MAART 1939
H A A R L E M'S DAGBCSD
IT
Amerikaansche waardeering voor he! technische Volken-
bondswerk. De Volkenbond behoort zijn niet-politieke
werk voort te zetten en te ontwikkelen.
Onze correspondent te Genève schrijft:
^EN Volkenbondsjournalist zou het en
kele jaren geleden niet gewaagd heb-
I ben des avonds buitenshuis te gaan
eten of een schouwburg of bioscoop
te bezoeken, alvorens zich op het Volken
bondssecretariaat ervan vergewist te hebben,
of er niet een belangrijk schrijven van de een
of andere regeering was binnengekomen, dat
onmiddellijk telefonisch ter kennis van de
lezers van zijn blad behoorde gebracht te
worden, van de noodige toelichting over de
beteekenis ervan voorzien.
Deze tijden zijn reeds lang voorbij. De pers
zaal van het Volkenbondspaleis krijgt nog
slechts een sporadisch bezoek en zelfs staat
de plaatselijlce telefoonverbinding tusschen
het Volkenbondssecretariaat en de Volken
bondsjournalisten vrijwel stil. Zoo nu en dan,
een heel enkele keer, komt echter nog wel
eens een regeeringsmededeeling op het Vol
kenbondssecretariaat aan, die dan natuurlijk
des te algemeener besproken wordt, omdat
zij tegenwoordig een zoo zeldzaam verschijn
sel is.
Een dergelijke algemeene belangstelling is
dezer dagen een schrijven van de regeering
der Vereenigde Staten van Amerika te beurt
gevallen. Weliswaar had deze correspondentie
van den minister van buitenlandsche zaken,
Cordell Huil, geenerlei betrekking op een po
litieke gebeurtenis en behandelde het inte
gendeel slechts het niet-politieke werk van
den Volkenbond. Doch bij de woede, waar
mede de regeeringen van Berlijn en Rome
nog steeds tegen zelfs het onschuldigste
onpolitieke werk van Genève bezield zijn,
kreeg deze Amerikaansche aansporing tot
voortzetting en ontwikkeling van het niet-
politieke werk van den Volkenbond toch nog
een zeker politiek tintje!
Doch ook afgezien van deze politieke betee
kenis van den brief van Cordell Huil verdien
de zijn brief ook hierom de algemeene be
langstelling, omdat het een ondubbelzinnig
antwoord geeft op de vraag, die zoo menig te
leurgestelde zich thans stelt: verdient de Vol
kenbond nog te worden in stand gehouden,
nu zijn politieke beteekenis als beschermer
van den wereldvrede zoo droevig is vermin
derd?
De Amerikaansche regeering, wier staat zelf
niet tot den Volkenbond behoort doch die
herhaaldelijk vooral op niet-politiek gebied
met den Volkenbond heeft tezamengewerkt,
beantwoordt deze vraag met een heel krach
tig: „Ja!" In een tijd. waarin onder de regee
ringen der Volkenbondsstaten zelf de beteeke
nis van het niet-politieke werk van den Vol
kenbond wel eens verkleind wordt, is het ze
ker niet zonder belang, dat de Amerikaansche
regeering met zoo grooten nadruk op de nood
zakelijkheid van de voortzetting althans van
dit Volkenbondswerk gewezen heeft.
Ipj E brief van Cordell Huil, waarin deze over-
tuiging wordt uitgesproken, was een ge
volg van de resolutie der Negentiende Volken -
bondsvérgadëring van 30 September over de
samenwerking tusschen den Volkenbond en
de niet-Volkenbondsstaten op technisch niet-
politiek terrein. In deze resolutie had de Vol
kenbondsvergadering als haar overtuiging
uitgesproken, dat het in het universeel belang
Is deze samenwerking verder te ontwikkelen.
De Volkenbondsvergadering verklaarde daar
bij, dat de Volkenbondsstaten ongetwijfeld
iedere uiting van de zijde der niet-Volken
bondsstaten ten gunste van een uitbreiding
dezer samenwerking met groote belangstelling
zouden ontvangen. Bij schrijven van 17 Oc
tober had de secretaris-generaal van dfen
Volkenbond Avenol deze resolutie der Negen
tiende Volkenbondsvergadering ter kennis van
de regeeringen van alle niet-Volkenbonds
staten gebracht.
Op dit schrijven van Avenol van 17 October
Is tot dusverre slechts ééif antwoord binnen
gekomen: dat van Cordell Huil. Misschien zal
ook de regeering van Brazilië nog een vrien
delijke bevestiging zenden van haar bereid
willigheid op niet-politiek gebied met den Vol
kenbond te blijven samenwerken. Doch men
maakt zich hier geenerlei illusies, dat de an
dere groote staten, die het lidmaatschap van
den Volkenbond hebben opgezegd (Duitsch-
land, Italië en Japan), de uitgestrekte hand
zullen aannemen en over een samenwerking
in niet-politieke kwesties overleg zullen willen
plegen. Wij zullen ons voorloopig dus met het
antwoord van de Amerikaansche regeering
moeten tevreden stellen. Dit is echter wel zoo
bevredigend en bemoedigend uitgevallen, als
men slechts had kunnen denken.
De Amerikaansche regeering begint met het
uitspreken harer volkomen instemming met
het gevoelen der Volkenbondsvergadering dat
het in het algemeen universeel belang is, dat
de niet-politieke samenwerking tusschen den
Volkenbond en de niet-Volkenbondsstaten zal
worden voortgezet en nog verder ontwikkeld.
Cordell Huil beroept zich tot toelichting
van deze opvatting op de „toenemende ver-
wikkeldheid van de moderne wereld, die steeds
meer de noodzakelijkheid heeft doen blijken
van een verstandige coördinatie van werk
zaamheden en van de verzameling van gege
vens en de uitwisseling van ervaringen op
steeds meer gebieden van de menschelijke
samenleving". De Amerikaansche minister
van buitenlandsche zaken herinnert er verder
aan, dat reeds lang vóór de schepping van
den Volkenbond verschillende internationale
organisaties, zooals de Wereldpostunie te Bern,
het Internationaal Instituut voor den Land
bouw te Rome en het Internationale Bureau
voor Openbare Gezondheid te Parijs, werden
opgericht om aan deze noodzakelijkheid te
beantwoorden. Doch. zoo gaat Cordell Huil
voort, de wereld heeft het meer dan aan eeni-
ge andere organisatie aan den Volkenbond te
danken, dat een dergelijke uitwisseling van
ervaringen en van denkbeelden en gedachten
op een steeds grooter aantal gebieden van
humanitairen en wetenschappelijken aard en
op een steeds grootere schaal tegenwoordig
plaats vindt. De Amerikaansche regeering, zoo
verzekert Huil, beseft volkomen de groote be
teekenis van deze Volkenbondswerkzaamhe
den en hoopt, dat zij zich nog verder zullen
ontwikkelen.
Een dergelijke verdere ontwikkeling acht
Cordell Huil dringend noodig, hoe bemoedi
gende vooruitgang ook reeds op menig gebied
bereikt moge zijn. „Veel blijft er nog te doen
voor de ontwikkeling van het menschelijk wel
zijn op het gebied van de volksgezondheid en
op sociaal, economisch en financieel terrein.
De Amerikaansche regeering acht iederen
werkelijken vooruitgang op deze gebieden een
stap voorwaarts naar die nationale en inter
nationale orde, die voor een werkelijken vrede
onontbeerlijk is. Met het oog hierop hoopt en
verwacht de Amerikaansche regeering, dat de
werktuigen van den Volkenbond voor de be
studeering van deze vraagstukken nog zullen
uitgebreid worden en dat alle volken bereid
zullen zijn deel te nemen aan de Voikenbonds-
bemoeiingen voor de best mogelijke oplossing
dezer niet-politieke vraagstukken. De Ameri
kaansche regeering zal in ieder geval voort
gaan deze medewerking te verleenen en zal
met een geest van sympathie nagaan door wel
ke middelen haar medewerking nog meer doel
treffend zou kunnen gemaakt worden".
iy EN zal het zeker begrijpen, met welke
-LvJL levendige ingenomenheid vooral de
ambtenaren van de niet-politieke afdeelingen
van het Volkenbondssecretariaat dezen Ame-
rikaanschen aandrang tot voortzetting en ver
dere ontwikkeling van het technische Vol
kenbondswerk begroet hebben! In breeden
kring bestaat maar al te zeer de neiging het
nut van den Volkenbond uitsluitend naar zijn
politieke beteekenis te schatten. De Ameri
kaansche regeering heeft er thans heel duide
lijk aan herinnerd, dat de Volkenbond, wat
ook zijn politieke beteekenis moge zijn, ir
ieder geval groote verdiensten heeft op so
ciaal, economisch, financieel, hygiënisch er
verder humanitair en wetenschappelijk ge
bied. Het zou tragisch zijn, indien de leden
zelf van den Volkenbond voor dit door hun
eigen bond geschapen werk minder blijvende
belangstelling zouden bezitten dan de regee
ring van den grootsten buiten den Volkenbond
staanden staat!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
Na de bomaanslagen in Engeland.
22 verdachten voor het gerecht.
Donderdag hebben te Londen 22 mannen
en een meisje terechtgestaan onder verden
king van misdrijf tegen de wet op de ontplof
bare middelen. Tegen 18 dezer beklaagden,
die na de reeks van bomaanslagen gearresteerd
waren, was een aanklacht wegens samenzwe
ring tot het veroorzaken van ontploffingen
ingediend.
Een der getuigen, die directeur van de
electrische centrale te Brimsdown, verklaarde,
dat door een ontploffing in de centrale een
schade van ongeveer 1000 pond sterling was
aangericht.
BOKSEN.
VAN KLAVEREN—BESSELMANN ONBESLIST
Uit Berlijn: Vierduizend toeschouwers waren
Donderdagavond in het Sportpaleis te Berlijn
bij de internationale bokswedstrijden aanwezig,
waarbij als hoofdpartij de ontmoeting tusschen
Besselmann en Van Klaveren op het programma
stond. Na een gevecht van twaalt ronden luidde
het oordeel: onbeslist.
(MET INBEGRIP VAN HANDDOEK, BADPAK MEEBRENGEN)
ALLE WERKDAGEN
D.NSDAG- en VRIJDAGMIDDAG
ZATERDAGAVOND
tot 's middags c uur
van 5.30 tot 7 uur
van 8 tot O uur
GOLVENBAD
Donderdagavond van 9 tot 10,30 u.
Zondagmiddag van 3 tot 5 uur.
ENTREE:
Volwassenen 40 ct.
Spaarders en kinderen
tot 16 jaar 30 ct.
Kinderen van Spaar-
aandeelhouders 25 ct.
(Adv. Ingez. Med.)
Kleurenfilms van de Inheemsche dansen.
Javaansche vorsten stonden
prachtig materiaal af.
Tel. 10727
Warmoesstraat 14
bericht hiermede de ont
vangst van een geheel
nieuwe collectie KNOO-
PEN, GESPEN, CEINTUURS,
GALONS, SHAWLS,
KRAAGJES, RITSSLUITIN
GEN e.a. MODEARTIKELEN
(Adv. Ingez. Med.)
Onze Parijsche correspondent schrijft ons:
N een hoekje van Parijs' rustige en voor
name wijk Passy kan men thans een
merkwaardige tentoonstelling bezoeken,
die de belangstellenden verweg uit de
Europeesche beschaving wegvoert naar een
heel andere wereld, waar ook beschaving
heerscht, maar die voor onze Westersche be
grippen soms zeer eigenaardig is. Die tentoon
stelling is voor ons, Nederlanders, des te be
langwekkender, daar zij betrekking heeft op
den dans in Nederlandsch-Oost-Indië, maar
dan Indië niet beperkt tot Java en Bali, wier
choregrafie aan velen onzer tenminste eeni-
germate bekend is, maar zich uitstrekkend
ook over minder bekende gebieden, de binnen
landen van Sumatra, Celebes en Nias.
Deze tentoonstelling, georganiseerd in de
„Archives Internationales de la Danse", toont
ons de rijke documentatie, die de heer Rolf
de Maré, welbekend in de na-oorlogsche cho-
regrafische wereld, met mevrouw Claire Holt
en een cinema-operateur op zijn langdurige
zwerftochten door Indonesië verzameld heeft.
Ons Indië was voor hem, zooals hij zelf
enthousiast erkent, een geweldig rijk observa
tieterrein vooral daar hij er twee door geheel
verschillende invloeden onderscheiden dans
wijzen leerde kennen: de dansen op Java en
Bali, die zeer kennelijk' onder Hindoe-invloed
staan en die op de overige eilanden, waar
vooral' het animistische element overheerscht.
Uit zuiver choregrafisch oogpunt zijn de be
langwekkendste documenten de films, die
door den heer De Maré gedraaid zijn. Prach
tige kleurenfilms, die ons voeren naar de be
grafenisplechtigheden bij de Batakkers in het
binnenland van Sumatra, naar een bruiloft
bij de Menang-Kabouwers op Sumatra's
Oostkust, naar de krijgsdansen van Celebes en
de wonderlijk-gracieuse vogeldansen van Nias,
waar breede armzwieren de statige vlucht van
den adelaar of rustelooze vingerbewegingen
het lichte gefladder der rijstvogels nabootsen.
Het is zeer zeker een niet geringe verdienste
van den heer De Maré naast Java en Bali,
waarvan de teere kunst der heilige hofdansen
alom vermaard zijn, ook minder bekende stre
ken bezocht te hebben, zoodat nu ook de on
vermoede rijkdom der choregrafische kunst
bij de Batakkers, de geraffineerde en expres
sieve kunst der danseressen van Nias en de
wilde ceremoniën der krijgers van Celebes
door wonderlijk goed geslaagde kleurenfilms
aan ons geopenbaard is geworden.
Die films, die, hoe goed ook, toch slechts
een beeld der werkelijkheid geven, worden af
gewisseld door de werkelijkheid zelve, frag
menten uit heilige dansen der Javaansche
hoven, uitgevoerd door enkele Indische stu
denten uit Leiden, die met goed begrip voor
Westersche opvattingen die fragmenten heb
ben uitgekozen, die door hun actie ook door
het Europeesche publiek ten volle gewaar
deerd kunnen worden. Dat zij hierin ten volle
De heldere voorjaarszon doet de schaduw van het Empire
State Building te New-York, het grootste gebouw ter
wereld, scherp afteekenen op de kleinere wolkenkrabbers.
geslaagd zijn, heeft de donderende ovatie wel
bewezen, die zij na de gala-voorstelling onder
voorzitterschap van den Nederlandschen ge
zant te Parijs, jhr. dr. Loudon, in ontvangst
mochten nemen.
De Expositie.
DJE heer De Maré heeft zich niet tevreden
gesteld met het opnemen van films, doch
heeft eveneens een schat van voorwerpen, die
op de danskunst in Nederlandsch-Indië be
trekking hebben, meegebracht. Talloos zijn de
foto's, die langs den muur van het trappen
huis zijn opgehangen, tusschen bonte sa
rongs. zoodat men reeds eenigszins in de ver-
eischte stemming verkeert, wanneer men de
ruime bovenzaal betreedt. De vorstelijke gif
ten van de sultans van Djokjakarta en Soera-
karta zijn hier tentoongesteld: de oorspron
kelijke en rijke dansklecdij van een zestal
dansers, prachtige batikweefsels, zwaar met
goud bestikt. waarvan de waarde niet te
schatten is. Een volledige gamelan staat er
opgesteld en overal in het rond grijnzen de
dansmaskers uit Java en Bali, uit Celebes en
Sumatra den bezoeker aan. Merkwaardig is
het onderscheid tusschen deze twee groepen
een onderscheid, dat zelfs den leek op dit
gebied terstond opvalt. Op Java en Bali is de
kunst veel meer gestyleerd. op Celebes en Su
matra is ze naïever, kinderlijk bijna, zooals
bijv. die ruw-gesneden paardenkop en dat
staartknoedeltje, dat een onder een wit laken
verborgen danser zich voorbindt om een
paard voor te stellen. Hoe getuigen daaren
tegen die teekeningen van dansmotieven, die
doodgewone Balineesche werklieden op ver
zoek van den heer De Maré maakten, van ge
raffineerde beschaving.
Heel wat belangrijks valt op deze tentoon
stelling te bewonderen en het aardige ervan
is, dat niet alleen Franschen er iets kunnen
leeren over gebieden, die zij niet kennen, maar
dat ook Nederlanders hier in Parijs nader
kunnen kennis maken met ons eigen Indië.
dat wij eigenlijk veel te weinig kennen.
J. W. KOLKMAN
(Nadruk verboden).
Dr. ir. M. IL Damme heeft in een
Donderdagavond gehouden rede voor de
Rotterdamsche Graanstudieclub mede
gedeeld, dat waarschijnlijk in den loop
der volgende week een nieuwe verla
ging van een tarief zou worden afge
kondigd. Nadere inlichtingen kon spr.
daaromtrent thans nog niet verstrekken.
AVRO-BRIDGEDRIVE.
Voor de AVRO-Bridgedrive, die Zaterdagmid
dag 11 Maart in het Gemeentelijk Concertge
bouw wordt gehouden, hebben tot heden reeds
300 personen ingeschreven.
VEILINGEN.
Donderdagavond werden in het Notarishuis
te Haarlem geveild:
No. 1. Woonhuis Aelbertsbergstraat 9. Koo-
per J. Heupemann qq. f 3200.
No. 2. Huis Oranjeboomstraat 69. Kooper
A. v. d. Putten qq f 1315.
No. 3. Huis Oranjeboomstraat 75. Kooper
C. J. J. Jacques qq. f 1455.
No. 4 Winkelhuls, Jansstraat 35. Kooper
J. G. Veenebos qq. f 3200.
No. 5. Huizen Hagelingerweg 137, 139, 141,
en 143 te Santpoort. Kooper J. D. Smits qq.
f 13.600.
No. 9. Huis'Hagelingerweg 151. Kooper A.
Th. Joosten f 3200.
No. 10. Huls Hagelingerweg 153. Kooper J.
de Ruyter f 3350.
No. 11. Huis. Hagelingerweg 155. Kooper
J. J. Jak voor f 3375.
No. 12 Huis Hagelingerweg 157. Kooper C
Dijk f 3300.
No. 13. Het voortdurend erfpachtsrecht van
een perceel grond, gelegen aan de Molijn-
straat 18 met eigendom van het huis dat
daarop staat. Kooper R. K. Nieborg f 2050
No. 14. Winkel en woonhuis met bovenwo
ning, Kleine Houtstraat 96. Kooper H. I
van Goor qq. f 2325.
No. 15. Huis Groot Heiligland. Opgehouden
op f 1000.
No. 16. Dubbel woonhuis met schuur voor
stalling van vee erf en moestuin. Zuid
Schalkwijk 48 en 49. groot 2100 M2 Koope
J. Henneman qq. f 3750.
No. 17. Winkel- en woonhuis. KI. Houtstraat
83. Kooper S. Schaap qq. f 6250.
MODESHOW
H. KOSTER EN
Fa. H. P. MULLER.
Het silhouet is aan het veranderen, dat is de
meest opvalllende indruk van een mode-show
op 't oogenblik. Met opzet schrfjf ik: „is aan het
veranderen", want de verandering heeft zich
nog niet volledig voltrokken, en dus bestaat er
kans, dat het tenslotte nog weer een andere
richting uitgaat.
Het meest frappante aan dit silhouet is de
rok, die niet meer nauw is met net genoeg
ruimte om goed te stappen, maar die öf ruim
klokkend, öf in waaierphssé nu opeens een der-
gelijken omvang krijgt, dat alles er door gewij
zigd wordt.
Trouwens, ook de tailles zfjn aanmerkelijk
wjjder dan voorheen, getuige op bovengenoemde
show menig bedrukt japonnetje met ruime taille.
Daar tusschendoor echter komen nog mantel
pakken en complets die de rechte lijn trouw
blijven en die menigeen voorloopig nog meer
eigen is dan het ruime, het weelderige.
Curieus is ook dat in een toiletje soms beide
stroomingen zijn terug te vinden zooals in het
costuumpje, waarvan het manteltje effen bor
deaux-rood was en het rokje van rood, wit,
groen gestreept plissé, waarbij de strepen de
verticale lijn aanduidden, het plissé de horizon
tale lijn waar de mode meer naar toe schijnt te
willen.
Veel blauw en rose worden tezamen verwerkt,
ook veel de cyclamen-kleuren die slechts heel
enkelen van ons flatteeren omdat ze zoo mat
van tint maken.
De mantels op deze show öf licht van kleur
grijs, beige, kasha-kleurig of geheel zwart
vertoonden veel als garneering 't zoogenaamde
matelassé, wat altijd een fijne en nooit-verve-
lende versiering is.
De lichte, frissche kleuren deden het goed bij
de belofte van jong groen die de omgeving van
Hotel Duin en Daal, waar de show gegeven
werd. inhoudt, en de meest gedurfde kleuren
combinaties werden vertoond. Dat wil niet zeg
gen, dat we nu alle kleuren bij elkaar kunnen
dragen: het juiste overleg moet zulke gedurfde
samenvoegingen tot stand brengen, dan wordt
het natuurlijk en vroolijke. Zoo werd bij
een lichtgroene mantel van een zeer speciale
kleur een maïsgele matelot gedragen, klein van
bol. met een voile in diezelfde kleur en met vier
rechtopstaande veeren in verschillende bruine
kleuren. En deze combinatie schemerde je aller
minst groen en geel voor de oogen, ze was fijn,
wat gedurfd, en bovenal frisch en vroolijk.
De terugkeer der pantalettes, waarover men
hoort, werd ook hier vertoond, zij het dan ook
in anderen vorm dan onze betovergrootmoeders
die kenden: in deze mode zijn het geen pijpjes
aan pantalons maar onderrokken, zooals een
zwart-witte imprimé die een strookje hardgroene
onderrok liet zien en een zwart jurkje, aan hals
en' mouwen versierd met wit borduursel, dat
ook langs de onderrok bleek te zijn gezet en te
voorschijn gluurde.
Zelfs een regelrechte crinoline ontbrak niet,
een ivoorwit, moiré avondtoilet, zonder rug, zon
der mouwen, heel mooi maar daar zijn baby-
autotjes en zitplaatsen in bussen niet op ge
maakt.
Een zeer belangrijke plaats neemt momenteel
de hoed in, de hoed, die in letterlijk alle denk
bare variaties wordt gebracht: met hoogen bol,
plat als een matelot, groot, klein en alles wat
daartusschen ligt, met opgeslagen rand, met den
rand neer. hetzij van voren, of opzij, met of
zonder voile, met veeren gegarneerd of met lint,
het is teveel om op te noemen.
Er zijn groote statige hoofddeksels bij met
breeden rand en lintgarneering op den bol. Er
zijn ook grappige hoedjes met opgeslagen rand en
kleurige garnecring, die aan de flatteuze Kate
Greenaway-hoeden doen denken; er zijn mate
lots van bont stroo, en andere hoofddeksels met
hooge smalle bollen, die met een breeden band
om het achterhoofd op hun plaats worden ge
houden
Er zijn hoeden bij die heelemaal met platge
legde veeren zijn bedekt, er zijn pet-achtige
modellen, waarvan de bol zeer simpel is, en de
extra groote klep bijvoorbeeld in vier nuances
lint is uitgevoerd.
Als er ooit een tijd is geweest, dat elk type
zijn eigen specialen hoed kon krijgen, dan is
dat zeker in deze mode: er werd op deze show
dan ook door beide firma's een dankbaar en
zeer smaakvol gebruik van gemaakt.
E. E. J.-P.
doornat geregend, koud en rillerig van 't
wachten op overvolle trams. Wie is Uw mede
passagier? RHEUMATIEK! Onzichtbaar, nü
nog voor U, doch binnenkort zult U hem voe
len. En hoe! Hij bezorgt U de vreeselijkste
pijnen, ondermijnt Uw gezondheid en berooft
U van Uw levensvreugde. Geef hem geen kans!
Verban hem met het eenig juiste middel
Kruschen Salts. Eiken morgen „de kleine,
dagelijksche dosis" en hij heeft op U geen vat.
Kruschen Salts, uitsluitend verkrijgbaar bij
alle apothekers en drogisten a 0.40, f 0.75 en
1.60 (extra groot pak.)
(Adv. Ingez. Med.)
Heden:
VRIJDAG 10 MAART
Gemeentelijk Concertgebouw: Beethoven-cy
clus H. O. V., 8.15 uur.
Gebouw Protestantenbond: Openbare vergade
ring Christ. Hist. Unie, 8.15 uur,
„De Leeuwerik": Feestavond Internationale
Vrienden Unie. 8.15 uur.
Luxor Theater: „Too hot to handle", 2.30, 7 en
9.15 uur.
Palace Familie Cinema: „Zij die van de straat
leven" en „Non stop New York", 2 en 8".15 uur.
Frans Hals Theater: „Zwijgende lippen" 2.30,
7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „De pastoor van Kirch-
feld". 2.30, 7 en 9.15 uur.
Moviac: „Een nacht op de Donau", 7.15 en 9.15
uur.
Spaarne Theater: „De moord in Kamer 916"
en „Gestolen goud''.
Teyler's Museum, Spaarne 16, 113 uur, be
halve 's Maandags. Toegang vrij.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a. Ge
opend eiken werkdag (behalve Vrijdags) van
35 en 79 uur.
ZATERDAG 11 MAART
Stadsschouwburg: Gez. Jan Musch ..Dr.
vnock.", 8.15 uur.
Aula H B. S. A: Volksuniversiteit: Dr. P. H.
Schroder over „Hoorspelen". 8.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en 's avondg
