CONTRABANDE
Caldenhove, de aanvoerder van D.W.S., wordt, na het behaalde afdeelingskampioenschap door
zijn club, op de schouders van enthousiaste supporters van het veld gedragen
Z. K. H. Prins Bernhard verrichtte Zaterdag de tewaterlating van de .Prinses
Beatrix" van de werf .De Schelde" te Vlissingen. De Prins neemt de laatste
beletselen weg
Tijdens Zijn bezoek aan Zeeland bezichtigde Z. K. H. Prins Bernhard te Yerseke een der oesterkweekerijen, waar de hooge
aast veel belanastellina voor het bedriif toonde
Het vluchtelingenkamp, dat op de Veluwe zou verrijzen, zal thans worden ingericht in
Westerbork bij Beilen (Dr.). Overzicht van de plaats, waar het kamp zal komen
Een spelmoment uit den Zondag te Eindhoven gespeelden
hockeywedstrijd Zuid Nederland België A
Strandgenoegens te Scheveningen. Tengevolge van het
gure weer en den straffen wind blijven de bezoekers weg,
zoodat de strandzeilers hun hart kunnen ophalen aan deze
opwindende sport
De voorbereidende werkzaamheden
voor de overbrugging van het Vondel
park te Amsterdam hebben thans een
aanvang genomen. Onder groote be
langstelling worden de eerste boomen
omgehakt
Achiües werd
Noorc ijk afdee-
lingskampioen
door het gelijk spel
tegen Sneek, in den
Zondag te Assen
gespeelden wed
strijd. Het kam
pioenselftal
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
18)
Doorop leidde Lord Purbeck Hector door
een rijk ingerichte eetzaal en een in wit en
goud gehouden kamer van Ladv Madge, naar
een weelderigen rooksalon. Hij belde om ver-
verschingen en vroeg den kapitein bij hem te
sturen voor verdere instructies.
Goedenavond. Bannister, zei Lord Pur
beck tot 'n man van middelbaren leeftijd in
een keurig uniform, die den salon binnen
kwam. Wanneer kunnen we vertrekken?
Hector, op zijn qui vive, als altijd, ontdekte,
dat kapitein Bannister, terwijl hij met de hand
over zijn zwarten baard streek, het gezicht van
zijn meester aandachtig bestudeerde voor hij
antwoord gaf.
De boot kan vannacht best twintig knoo-
pen in 't uur loopen. mylord en misschien
doen we beter te wachten tot het wat minder
druk is.
Lord Purbeck lachte joviaal.
Ik vertrouw wel, dat u ons niet aan een
aanvaring zu'.t blootstellen. De zaak is, dat ik
morgenavond op de Abby wil zijn, dus als u
maar zorgt, dat u ons morgenavond vóór tien
uur op de pier bij de ..Duivelskloof" aan land
brengt, dan is het mij best. Ik zou graag wil
len dat mijn vriend, meneer Yeldman. zooveel
moge'ijk van het tochtje geniet. Laat me u
even aan elkaar voorstellen: Kapitein Ban
nister van het jacht ..De Meermin": mijnheer
Yeldman van de „Daily Lynx".
De kapitein keek Hector beleefd maar met
een scherp-onderzoekenden blik aan en boog.
Ik begrijp uw bedoeling, mylord. We kun
nen vertrekken zoodra de boot onder stoom is.
U wilt niet te snel varen?
Een pracht-kapitein maar een man zon
der initiatief, mompelde zijn lordschap, nadat
de kapitein zich had teruggetrokken.
Een half uur later waren ze onderweg en
terwijl het jacht koers zette naar zee in de
vallende duisternis van den Augustusavond,
zaten Lord Purbeck en Hector samen in den
mooien salon. De gast, met al de journalistieke
schranderheid en tact waarover hij beschikte,
deed zijn uiterste best om zijn gastheer aan
het praten te krijgen over diens politieke in
zichten en om iets te hooren over diens stok
paardje: de afschaffing van de kustwacht.
Maar Lord Purbeck, met iets van een glim
lach om de hoeken van zijn mond, wist handig
dergelijke gesprekken te omzeilen.
Toch was het met een zucht van voldoening
over het feit, dat zijn gastheeer, Madge's vader,
hem met zooveel vriendelijkheid behandelde,
dat hij aan het einde van den avond zijn
hoofd neerlegde op het met kant afgezette
kussen in het keurig koperen ledikant in zijn
luxe hut.
Hij was bijna in slaap, toen hij opschrikte
door een gedachte, die door zijn slaperig brein
flitste.
Jongen, dacht hij. Is cat een doorge
stoken kaart? Er is niemand ter wereld be
halve Lord Purbeck en zijn mannen hier, die
weten waar ik ben Als ze mij laten verdwijnen,
zooals ze dat met Cassidy hebben gedaan, zou
niemand ooit mijn spoor kunnen vinden. De
oude heer zal hier aan boord zijn bemanning
ook wel uiterst zorgvuldig gekozen hebben.
Hij stond op en grendelde de deur. Dit was
de eenige voorzorgsmaatregel die hij kon
nemen. Toen hij weer in zijn bed lag, voelde
hij zich al reeds weer geneigd om over zijn
vrees te lachen en spoedig was hij in een ge
zonden slaap.
Onraad.
Hector haalde zijn horloge van onder zijn
kussen te voorschijn en zag. dat het zes uur
was. Hij had vergeten om het gordijn dicht
te trekken en een bundel zonlicht, die door de
patrijspoort zijn hut binnen stroomde, had
hem vroeg wakker gemaakt. Hij deed geen
poging om weer in te slapen, maar in het hel
dere licht van den vroegen morgen trachtte
hij zijn vrees van den vorigen avond te ont
leden.
Als Lord Purbeck hem uit den weg wilde rui
men. kon hij het moeilijk subtieler en prac-
tischer hebben aangelegd. Het scheen Hector
toe, dat het uitgangspunt van alles kon zijn
geweest het oogenblik, dat hij, gedreven door
liefde voor Madge. Lord Purbeck te kennen
had gegeven, dat hij het doode lichaam dat
hij in de baai had gevonden, had geïdentifi
ceerd als dat van den verdwenen Ier. Lord
Purbeck had onverschilligheid geveinsd, maar
even later had hii Madge als lokaas gebruikt
en hem uitgenoodigd bij hem te komen lun
chen en het einde van alles was. dat hij daar
nu lag, zonder dat iemand wist waar hij zich
bevond.
Niemand wist. dat hij bij Lord Purbeck ge
luncht had en wanneer hij vermist zou wor
den, dan zou zijn lordschap gemakkelijk kun
nen toegeven dat de vermiste bij hem was ge
weest, dat hij hem ergens onderweg had af
gezet. De chauffeur zou zonder twijfel de ver
klaringen van zijn meester bevestigen en
Hector dacht in dit verband het zijne van het
gebruik van een gesloten auto! Toch geloofde
hii niet. dat men hem zonder meer over boord
zou gooien. Het was misschien niet moeilijk
voor iemand die zoo rijk was als Lord Purbeck,
om een bemanning bij elkaar te krijgen, waar
op hij kon vertrouwen voor zijn smokkel
handel. maar hij zou nooit volkomen veilig
kunnen zijn, als vijftig man wisten, dat er een
openlijke gewelddaad gepleegd was aan boord.
Maar er waren andere middelen om iemand
uit den weg te ruimen. Er kunnen allerlei on
gelukken op zee gebeuren! Katrollen kunnen
naar beneden vallen, men kan door een luik
naar beneden ploffen, de kok kan een nood
lottige vergissing begaan! Lord Purbeck «zou
iets dergelijks in scène kunnen zetten met be
hulp bijvoorbeeld van den kapitein, die alle
initiatief miste, maar toch zoo'n pracht-
kapitein was. Hij herinnerde zich den blik
van heimelijke belangstelling, waarmee de
gezagvoerder hem had aangekeken.
Geen vroolijk vooruitzicht, dacht hij,
misschien doe ik beter op te gaan staan en
eens rond te kijken.
Naast zijn hut was een badkamer en nadat
hij daar naar hartelust had geplast en ge
ploeterd, kleedde hij zich en ging naar boven.
De frissche koelte van den Westenwind bracht
zijn zenuwen tot rust en hij nam zich voor,
al zijn krachten in te spannen om tegen een
hinderlaag van Lord Purbeck op zijn hoede te
zijn.
In dat vroege morgen uur waren er maar
enkelen van de bemanning aan dek. Er was
geen spoor te ontdekken, noch van Lord Pur
beck, noch van kapitein Bannister. Een stuur
man had de wacht en liep de brug op en neer,
nu en dan een enkel woord zeggend tegen den
man aan het stuurrad. Een dozijn matrozen
was bezig het dek met schuursteen te bewer
ken, terwij: enkele anderen het koper poetsten.
Er was niets in de houding van a! deze man
nen. dat deed vermoeden dat er een of ander
complot tegen hem bestond. Hector ging naar
boven naar het promenadedek, leunde over
het dek en keek naar de zacht deinende zee.
Twee dingen troffen hem; ten eerste de
langzame gang, dien ze hadden, nauwelijks
acht knoopen in het uur, ten tweede de af
wezigheid van eenig spoor van land. Hij had
dikwijls over het Kanaal gevaren en wist dat
bij helder weer de kust zichtbaar is van de
Thamesmond tot Portland Bill. Aan de hel
dere lijn van den horizon zag hij zelfs de rook
pluimen van twee stoombooten. Het was dui
delijk, dat zij in ieder geval niet de gewone
route door het Kanaal volgden.
De bestemming van het jacht was dus, of
niet de kust van Dorset, of ze wilden niet ge
zien worden, waarom een groote bocht werd
gemaakt, mede misschien om niet bij de
„Duivelskloof" aan te komen, voor het donker
was.
Hier op het promenadedek was hij ongeveer
op één hoogte met de brug en met een blik
op het frissche jonge gezicht van den diens t-
doenden officier, stond Hector op het punt
dezen aan te spreken, toen hij voelde dat er
een hand op zijn schouder werd gelegd. Zich
omkeerend keek hij in de vriendelijke oogen
van zijn gastheer.
Wat een prachtige morgen! zei Lord
Purbeck. Ik hoop, dat uw hut naar uw zin
was en dat u goed geslapen hebt?
De hut was als een kamer in een eerste
klas-hotel en ik heb geslapen als een roos,
lachte Hector. Ja. het is een schitterende
morgen. Daarom stond ik er juist over te
denken, hoe het komt dat we geen spoor van
land zien. We moeten toch ongeveer bij Bog-
nor of Littlehampton zijn.
Lord Purbeck's breed gezicht plooide zich
tot een glimlach. Daar zouden we zijn. als
ik u graag kwijt wou, zei hij. Maar waar is
een jacht anders voor dan om van het leven
op zee te genieten. De „Meermin" is geen
mailstoomer, die den kortsten weg kiest. Daar
ik het voorrecht heb. een bekend journalist als
gast aan boord te hebben, voor wien, doordat
hij vacantie heeft, tijd geen bezwaar kan zijn,
heb ik mijn mannen instructies gegeven een
beetje naar het Zuiden te koersen om niet al
te vroeg onze plaats van bestemming te be
reiken.
Het lag Hector op de lippen om te zeggen:
„niet voor het donker is", maar hij hield zich
in. Als zijn vrees ongegrond was, zou zijn op
merking zonder zin zijn. terwijl in het tegen
overgestelde geval, hij zou verraden, dat hij
op zijn hoede was.
Dat is buitengewoon vriendelijk van u,
Lord Purbeck. antwoordde hij opgewekt.
Kom laten we een wandeling maken voor
de ontbijtbel gaat. zei de gastheer, als om
allen verderen dank af te wijzen.
Wordt vervolgd).
